Borderline en aanverwante zaken II

@Intiem. Dus nog een test en dan heb je dat lekker achter de rug. Fijn joh, en dan kijken hoe nu verder hé. Het lijkt dat je deze weken weer een wat mindere periode hebt hé. Heb je dochter weer op de rit kunnen krijgen vanochtend?



Intiem, over het kinder-verhaal. Ik begrijp je misschien beter dan je denkt hoor, ook al gaat het bij jou om een tweede. Hier is ook een hobbel dat mijn vriend het nog niet weet. Alleen de andere hobbels zijn nog veel groter (gezondheid). Het mag nu officieel niet eens, misschien dat het echte uitzoeken voor mezelf (wil ik het eigenlijk, zeker weten?) ook wat ingewikkelder. Ik kan idd mijn liefde ook heel goed kwijt bij mijn 3 cadeaukids. Dat is een goede oefening, of eigenlijk voelt het niet als een oefening. Het voelt voor mij als mijn eigen kinderen, zoveel hou ik van ze. Wat wel raar is is dat ik nu pas echt die moedergevoelens begin te krijgen (naar kleintjes ook) terwijl deze kids al aardig groot zijn. Dat is raar. Ik wou ook zo dat ik er nog meer van genoten had toen ze nog kleiner waren, maar toen was de situatie heel anders en was ik zelf ook nog veel jonger. Ik ben er nog niet uit. Ik heb nog even. Alleen dat mensen in mijn omgeving er middenin zitten is soms moeilijk, maar vooral dat ik nu niet eens een keuze heb. Waarom moet alles nu zo anders gaan dan bij anderen, bah.



Ik wist niet dat jouw vriend er negatief tegenover staat, tegen een tweede. Ik dacht dat jij vooral twijfelde vanwege je klachten en de moeite die je hebt je leventje op de rit te houden. Of hebben zijn twijfels misschien ook daarmee te maken? Maar dat voelt dus voor jou ook een beetje alsof je nu geen keus hebt, dat is verdrietig joh.

Wordt vast vervolgd, Liefs van mij.

Hoi



Ja hier gaat alles redelijk stabiel, maar de laatste tijd steeds meer uitglijders.

Moet een beetje gaan uitkijken dat ik niet langs mezelf heen ga lopen.

Is sowieso een moeilijk punt voor mij, grenzen verkennen.



Ik werk nu 15 uurtjes per week (alle ochtenden) en dat bevalt best goed.

Best zwaar af en toe, aangezien ik mijn huishouden en gezin nog heb, en zo af en toe mijn eigen sores.

Maar ik voel me nu bijvoorbeeld weer heerlijk, dalijk gezellig met man een filmpje pakken op de bank!





@ Lin:

Ik las dat je moeite had met haar topic, dus ik dacht even kijken.....

Misschien heb ik wat heftig en kinderachtig gereageerd....maar kan daar dus écht niet tegen. Je moet je je er niet teveel van aan trekken (ik weet:moeilijk)

maar het ergste is dat zij met zichzelf moet leven \\:-)//



Fijnen avond allemaal

nou, dan zijn we mooi met z'n drieen ongesteld. En wie heeft er weer geen chocolade in huis? Juist, moi!!!! grrrr.



Dus ook jong een kind boschbolletje?



Robin, is het uberhaupt mogelijk voor jou om kinderen te krijgen, ivm je suikerziekte?



Intiem, hoe is die? Beetje over je baaldag heen? Vond je reactie op die fiets niet zo overtrokken. Ben zelf jarenlang afhankelijk geweest van een fiets. En als je dan al zoveel moet ( 4 keer per dag die kutbrug in Nijmegen over om kinderen naar school te brengen....grrrr), dan moet je wel een beetje fatsoenlijk kunnen fietsen. Snap ook best dat dubben over een tweede kind, gezien je moeite soms met je eerste kind, echt niet makkelijk is....



Kat, knuffel voor jou...komt wel weer goed. Morgen gewoon weer beter!



Shalha, wees blij dat je niet alles analyseert en zo...word je alleen maar knettergek van (zei de gek). Ik heb ook je weblog gelezen, interessant allemaal! (en natuurlijk ook zitten loeren naar een foto...hihi...je houdt het spannend)

Hela hola, ben eventjes een middagje niet aanwezig en zie ik gelijk allemaal nieuwe namen. Welkom, schrijf gerust mee en doe vooral geen moeite erg ver terug te lezen : ) want dat is onbegonnen werk.



He bah, Lin, laat je je zo opnaaien door iemand? Niet doen hoor. Ik heb de laatste pagina gelezen en werd er gelijk moe van, dus dacht "la maar". De fanatiekheid waarmee deze dame overtuigd is van haar eigen gelijk is gewoon niet leuk meer. Ik zou lekker je eigen energie voor jezelf bewaren hoor en het is zinloos om andere argumenten er tegenaan te gooien.

Maar ken de boosheid wel hoor, die je kunt hebben naar aanleiding van sommige topics en dan ook dat je daarna notabene ruzie kunt krijgen met je lief door zo'n topic. Is niet leuk! Kan me voorstellen dat je het dan ook nog Astrada's schuld vindt als (indirecte) veroorzaker haha.

Maar gooi je positieve dingen niet weg hoor. Robin heeft groot gelijk! Het zou zonde zijn als je al die goeie dingen nu weggooit alsof het niets was en dat laat je je toch zeker niet afpakken? Kortom, menstruatie uitzitten en daarna weer lekker positief verder hoor Linnie.



Robin, knufje voor jou. Het zijn mallerijen die je behoorlijk in beslag kunnen nemen en waar geen goed antwoord op mogelijk lijkt. Ten minste, we kunnen jammer genoeg niet in de toekomst kijken en zien wat scenario A en B doen.

Jeetje joh, dat je vriend niet eens weet dat je veel hierover nadenkt. Weet je uberhaupt wat zijn standpunt is? want dat lijkt me wel lastig, aangezien hij al eigen kinderen heeft (mooi woord trouwens: cadeau kinderen, die houden we er in). Dan is die natuurlijke (voortplantings?) behoefte al wat minder aanwezig denk ik. Anders hadden jullie er al wel eens een gesprekje over gewaagd toch?

En ik vind het helemaal niet gek dat je er minder bewust van was toen de kinderen nog zo klein waren. Best kans van dat ik dat over een jaar of wat ook moet concluderen en spijt heb dat ik niet meer heb genoten. Maar zoiets valt met de beste wil niet af te dwingen. Toen ik zwanger was, kon ik ook niet genieten, terwijl ik wist dat dit HET moment was om te doen en ik wilde het supergraag (genieten dus), maar het lukte gewoon niet. Heb ik dan spijt? Ja, ik vind het jammer, maar spijt is het niet, want het was nu eenmaal zo.

Daarom heel goed om je erg bewust te zijn van je moedergevoelens nu en dat je daar nog veel mee kan doen, ook al zijn de kinderen niet meer klein. Geniet maar lekker van die kriebels die je hebt voor de kinderen en dat je het beste voor ze wil. Betere kado moeder kunnen ze zich dan toch niet wensen?!



Eventjes posten, dan kom ik zo weer terug denk ik.

Linnie?? Hihi, word er helemaal warm van........

Och kippetjes toch (gnagna, sorry, maar kan het niet laten). Allemaal tegelijk ongesteld. Sjongejonge, vroeger ging er zo'n feitje/fabeltje op over dames die met elkaar hokken (studentes bijvoorbeeld) en gelijklopende menstruaties. Zou het zelfs digitaal doorwerken? Owjee, dan hebben we elke maand een paar dipdagen hier. Meiden, ga toch eens kijken voor zo'n mirena, zeker als je al een kind hebt. Tis echt zalig! Geen cyclus meer en meer van dat soort ellende.

Ik heb een mirena



@ Lin: Dank je! Ik heb godzijdank wel chocola in huis (en sigaretten, fieuw!) *Stuurt digitaal wat chocola naar Lin*



@ de rest; Bedankt voor het warme onthaal Ik zal hier zeker vaker posten.

Hoho Intiem, je begrijpt me verkeerd! Even inbreken voor er verwarring komt!! Ik bedoel dat mijn vriend nog niet zeker is van zijn eigen kinderwens in de toekomst! Dat bedoel ik me"; hij weet het nog niet..

We bespreken het wel regelmatig met elkaar dus! Hij vindt de tijd die wij samen hebben ook heerlijk, wat ik met hem eens ben. Maar we hebben het er al zo vaak over gehad. We laten het nu wel even rusten min of meer, want ik moet eerst maar eens zelf beter worden.. En ik geniet zeker van mijn cadeaukindjes!



Lin met diabetes mag je wel kinderen krijgen, maar wel onder bepaalde strenge voorwaarden. Je bloedsuikerwaarden moeten zeer stabiel zijn, om complicaties bij het kind te voorkomen. In mijn geval is dat erg lastig, mijn waarden zijn nl verre van stabiel te noemen (ook door de pijn en mijn stemmingsklachten). Lastig invloed uit te oefenen dus. Ook gebruik ik 2 soorten medicatie waarbij zwangerschap niet aan te raden is. Maar ook heel belangrijk, qua conditie/ energie zou ik het nu gewoon niet aankunnen. Kan met moeite mezelf op de been houden en in het weeknd met mijn vriend voor de kids zorgen. Maar altijd blijven dromen, wie weet hoe het over een jaar is.

Ff offtopic, maar ik heb ook een Mirena, en wordt dus never nooit meer ongesteld, heerlijk! Maar jij dus wel KatB?

Ik vind het echt aan te raden, alleen het plaatsen was een ramp (als je nog nooit kinderen hebt gehad...)

Ja, heel weinig. Ik heb hem nog niet zo heel lang dus er is een kans dat het nog helemaal weg trekt.



Ja, pijn deed het zeker! Vooral omdat ik eerst opgemeten moest worden. >.>

Nou, gezien mijn leeftijd, zal ik toch binnen een paar jaar voor sterilisatie gaan. (eerst aanvullend verzekeren, anders betaal ik me blauw) Dan gebruik ik helemaal geen hormonen meer. Gezien mijn migriaine lijkt mij dat beter, maar dat moet ik nog goed uitzoeken. Zie wel ontzettend op tegen weer een buikoperatie. Daar heb ik voorlopig mijn buik van vol. Vriend wil zich niet laten steriliseren...grrrr.....Maar goed, dat kan ik ook niet dwingen.



Je bent inderdaad nog jong Robin, dus wie weet stabiliseert het een en ander zich beter.



Kat, bedankt voor de chocolade.....lekker!!



Hebben we hier een soort van forumsynchronisatie wat betreft de menstruatie (rijmt ook nog)....Ik heb het ook ergens gelezen, Intiem, van vrouwen die gelijktijdig ongesteld worden als ze samen in 1 huis wonen. Allemaal tegelijk PMS......jesus, dat er geen moorden enzo worden gepleegd!

Robin, ik heb al eens eerder verteld over een mede dagbehandelingsgroepsgenootje he, die ook diabetes patient is en AD slikt(e?). Zij heeft 1 dochtertje en is nu zwanger van de 2e. Ook zij had erg onregelmatige (en slechte) waardes en werd streng gecontroleerd. Het kan in theorie dus wel, maar zoals altijd is zij een ander iemand die so wie so neit diezelfde complicaties heeft als jij hebt en haar energie niveau is een stuk hoger. Dat scheelt een grote slok.



Maar gelukkig dat jullie het er wel samen over kunnen hebben. Ik had het verkeerd begrepen sorry. Lijkt me erg verdrietig als je al die twijfels in je eentje moet oplossen en uitwerken. En ik begrijp uit je verhaal dat je vriend en niet per definitie afwijzend tegenover staat?



KATB, toch een Mirena en toch nog steeds ongesteld? Ook met alle stemmingsklachten erbij? Ben je dokter Phil-fan?



Veel (ex) rokers hier btw. Ben blij dat ik eraf ben, want ik was echt mega verslaafd. Ik pafte flink wat weg, op het krampachtige af. Ideeen aan plekken waar ik niet kon roken waren vreselijk. Ik zou me liever laten ontslaan, dan een peuk opofferen zeg maar. Deze rookvrije status is heerlijk rustig in mijn hoofd. Dus ik snap je gevoel van levensbehoefte wel hoor Shahla.



Shahla, hoe kom je dan aan die meelezers van je weblog? ken je die of zijn dat voor jou dan ook complete vreemden? Heb je echt abonnees op je log, mensen die jou niet kennen, maar graag lezen wat je schrijft vanwege je schrijfstijl ofzo? Gek fenomeen hoor. Iedereen die mijn hyves leest, kent mij ook neem ik aan. Noem het een stukje gezonde nieuwsgierigheid naar je buurmeisje.

En jij hebt dat dus ook, dat die deur naar de buitenwereld een stuk minder open is? Ik vind dat echt een van de grootste opvallende veranderingen bij mezelf. Als er ergens een discussie gaande was over politiek dat mij aangreep, dan gooide ik me erin. Of de daadwerkelijke actie zeg maar. Maar nu lijkt het wel alsof ik leegloop op het moment dat ik me daar mee bezig hou. Mijn stuk energie of mijn positiviteit vloeit zo weg, het lijkt zo'n onbegonnen zaak en ik kan het nooit goed genoeg doen. Waar vroeger mijn motto was, alle beetjes helpen, lijkt het nu wel compleet zinloos. Ik word gedreprimeerd van nare verhalen (zit al te janken om reclame, laat staan om journaal) en ik krijg vooral last van schuldgevoelens, omdat ik dan helemaaaal denk dat ik me niet moet aanstellen.



Maar fijn, dat je me nog even een opstekertje geeft over vrijwilligerswerk. dat is natuurlijk zo, hoewel mijn achterhoofd stemmetje zegt dat je nooit genoeg kan doen.



Oh en Shahla, volgens mij denk je best veel na over jezelf. Maar volgens mij speelt een hoop zich ook inwendig af. Als ik hier schrijf, vloeit het uit mijn toetsenbord. daar hoef ik niet over na te denken. En als ik weer andere dingen doe, dan ben ik daar niet meer mee bezig hoor. Ik denk juist veeeeeeel minder dan vroeger godzijdank. Piekeren (echt piekeren) komt nog maar weinig voor. Nu ja, en ik heb momenteel ook weinig piekervoer, dus dat scheelt echt de helft. De drie magische RRR-en en het piekeren verdwijnt.



Nog even over kinderen, mijn vriend wilde de eerste keer ook hele lange tijd niet en nu voelt hij zich ook vrij duidelijk in het niet krijgen van een 2e. Zijn standpunt beinvloedt mijn standpunt niet, in die zin dat ik meer zou gaan twijfelen. Want als hij wel zou willen, dan zou ik net zo goed twijfelen. Maar de kans zou ook groter zijn dat ik dan toch zwanger zou worden. Omdat ik dan nl. in een (romantische) opwelling onveilig zou vrijen (ik zie op zo'n moment dan geen twijfels), met het risico op toch zwanger worden. Maar als je mijn vriend kent, zit dat er niet in (los van die mirena) haha. Die laat zich no way van zijn niet-gevoel afhouden, dus een oepsje bestaat niet. Terwijl oepsjes voor mij bijna de enige manier zijn om kinderen te krijgen, want mijn angsten staan mij teveel in de weg voor een volle overtuigde keuze om ervoor te gaan. Ik zal waarschijnlijk altijd heen en weer geslingerd worden tussen wel en niet (dat wisselt per dag, wat zeg ik, per uur) en alleen hysterisch schreeuwende eierstokken of romantische opwellingen zullen mij impulsief in het onvoorspelbare moederleven storten.

Maar goed, mijn verdriet zit 'm deels dat ik mij nu uitgesloten voel van een (eigen) keuze, want die voelt als voor mij gemaakt. Het zit 'm dus niet per se in wel/geen kind, als wel in het gevoel dat ik hier geen eigen stem in heb en dat die stem vanuit mezelf komt en niet vanuit omstandigheden of mijn partner.



Leuk dat je er warm van werd Lin. Ik heb een vriendinnetje (linda) en die noem ik ook vaak liefkozend Linnie.

En Lin, Nijmegen kutbrug? Wonen/woonden we dan zo dicht bij elkaar? Of woon je daar niet meer (want fietsend kinderen naar school brengen is voor jou alweer een tijdje geleden).

Oh gelukkig, dat mijn reactie niet gek was.



Robin, ik heb geloof ik niet echt een mindere periode. Op zich is mijn stemming best goed. Best veel dagen dat ik plezier voel of me lekker voel of gewoon lekker ongecompliceerd. Maar fietsendrama's kunnen tijdelijk wel allerlei frusten oproepen. En het huilerige is wel aanwezig en op zo'n momentje even lastig, maar de volgende dag ben ik het weer kwijt. Dus het heeft zich niet in mijn diepere lagen genesteld. En ook al merk ik dat ik het moeilijker connecten vind met dochter, daar tegenover staat dat ik goed in mijn vel zit met vrijwilligerswerk en geniet van lekker kunnen doorwerken en zin heb in wat meer input op dat vlak. Dus weer beetje lastig met dochter, maar juist weer fijn op 'het werk'. Dus het is eigenlijk een en-en situatie. Dus soms jankerig, frusterig, vervreemd en aan de andere kant lekker genieten van werk en bezig zijn.

Ik woonde op (in?)de Hatertse Hei, maar mijn kinderen zaten in Dukenburg op school.....en daar zit die kutbrug tussen. Maar dat was 15 jaar geleden. Ik woon nu sinds een jaar of 2 niet meer in Nijmegen (snik), maar ken daar natuurlijk goed de weg en zo. Ik weet zeker dat we ook dezelfde dagbehandeling hebben gevolgd.....

*nog meer cote d'or voor lin*



Eventjes over Mirena......bij mij is het gruwelijk fout gegaan. Hij is gaan zweven.....ze hebben het kreng operatief moeten verwijderen....

Daarna hebben we 2 jaar geprobeerd om zwanger te worden, nu nemen we even een pauze. Het "proberen" en de teleurstelling iedere maand werden me even teveel.

Maar ik heb jong een kind gekregen ja, jij ook Lin?? (linnie

Wel bewust voor gekozen, maar zwaar onderschat, hoewel het me niet tegenvalt hoor!!!! Maar wat zijn die 4 jarigen eigenwijs zeg...



@Kat, zo zie ik je ook hier

Hoe uit de BL zich bij jou? Goed van je dat je met VERS begint, ik heb daar veel baat bij gehad. Ik heb het idee dat mijn klachten wat milder en toegangkelijker geworden zijn daarna. Dus veel succes!!



Ik heb trouwens ook in Dukenburg op school gezeten

Verschrikkelijk in de pauze.......shoppen!!



Nou, ga lekker slapen, morgen werken en dan weekend!

(met kilo's chocola......pfffff)



Trusten

Hee Boschbolletje.....heb ik al geen chocolade in huis (ondertussen gelukkig wel wat digitaal), word ik continue lekker gemaakt door jouw naam....en begin je ook over dukenburg.......Boschebol = Den Bosch....ben nu in de war en in staat om een grote boschebol op te eten...



O, ik was 17jaar toen ik mijn dochter kreeg, 19 jaar toen ik mijn zoon kreeg...das dus vroeg

hoe schrijf je eigenlijk bosche bol?

Bosschebol of bossche bol

*Boschbolletje is NIET eetbaar*



Maarre, ik kom oorspronkelijk uit een plaatsje in de buurt van Nijmegen.

Heb in dukenburg spw gedaan.

En toen een bosschenaar leren kennen vandaar.........



Ik was zelf net 20 toen ik mama werd. Ook redelijk jong maar mijn man is wel wat ouder dus wij vullen elkaar aan

@ Intiem: Ja, voor zolang het nog duurt. Heb hem ook nog niet zo lang. Ik ben geen onwijze dr. Phil fan, ik vind zijn shows over het algemeen gewoon humor, vooral als er weer van die heerlijk hysterische Amerikanen zijn. Kan ik weer denken; "Ah, ik val wel mee!"



@ BoschBolletje: Ja, hi! :D Bij mij zijn het vooral de stemmingswisselingen, het zwart/wit denken (wel weten dat er nog zoiets is als 'grijs' maar niet weten hoe het toe te passen) en de impulsiviteit. Verder ben ik ook een redelijk neurotische controlfreak.

Oke, verwarring is reeds opgeheven. Hoewel ik nog wel wil discusseren over de eetbaarheid van boschbolletje....hihi

Nou, ik bevat een dikke laag chocooooooooooolade, en ben gevuld met een romige, zachte slagroom..............pffff krijg zelf zin om naar de Groot te fietsen....



@kat, tja ik ben nog steeds op zoek naar het grijze gebied.

Heb ook heel sterk het zwart-wit denken....alles of niks.....

Controlfreak ben ik niet.......al moet ik zeggen dat ik slecht tegen veranderingen kan.

Moet je nagaan hoe de afgelopen maanden zijn geweest: verhuizen, nieuwe baan, dochter naar basisschool.

Ik had echt een moment dat ik dacht: nu ga ik naar Madagascar emigreren en in een hutje aan zee zitten



(heb nog geen slaap en moet morgen werken

Wat ben jij gemeen boschbolletje....lig hier zowat met mijn tong op mijn knieen.....



Maar goed, ga ook maar eens naar bed, morgen vroeg op!



Truste allemaal

@robin 75, nou mijn naam heb ik al heel lang, nog van het oude forum en ik weet niet hoe ik hem moet veranderen...

x suuz

@ BoschBolletje: Moeilijk is dat, he? Tenminste, ik vind het heel moeilijk. Je weet dat iets op zich helemaal niet zo erg is, maar alsnog ga je ineens compleet uit je plaat. Om er later weer spijt van te krijgen.