Borderline en aanverwante zaken II

Lin: een hele, hele, HELE dikke knuffel. Wat ontzettend naar dat het allemaal zo verlopen is met je ex-vriend en dat hij zo in je hoofd zit. :(

Lin, lieve Lin..

Dat drukt nog het beste uit hoe ik voel en hoor wat je zegt.

Volhouden, dag voor dag. Ik denk aan je.

Jeetje, Lin...ik voel je eenzaamheid en wanhoop! Zou zo graag wat voor je willen doen. Ik hoop dat je goeie mensen om je heen hebt waar je steun kunt zoeken. En zoals Robin zegt...stapje voor stapje.....hou vol!!!

Bedankt voor jullie knuffels...



Sinds gisteren is hier internet, veel kun je niet, zoals je mail checken en zo....maar de viva-site is inlogbaar en bereikbaar.



Vannacht droomde ik dat er een man achter mij aanzat die maar 1 doel had: namelijk mij ombrengen. Ik heb moeten rennen, vluchten, verstoppen,zat in doodsangst. Werd rond 5 uur gillend wakker...weer. De realisatie dat er geen aai over mijn bol gegeven werd, hakte er weer in (de reden waarom ik woensdag smste richting ex). Hoe kon dat er ook zijn? Dat hij zelfs in zijn slaap reageerde op mijn nachtmerries?



"ik heb toch alles gedaan wat je vroeg" is ook zo'n zinnetje wat door mijn hoofd blijft spoken........"ja, behalve van mij houden en de wens hebben eruit te willen komen" denk ik dan......althans niet snappen dat het een moeizaam proces is en een pijnlijk proces. Hij miste mij niet eens zoveel en vond het wel prima om mij 1 a 2 keer in de week te zien.....auw, mis ik hier iets? Dat klinkt toch niet als een man die het moeilijk heeft en zielsveel van mij houdt?



Ik kan het niet meer zien....is het zijn ziekte? Is het de mijne? Of is het, gebrek aan liefde van zijn kant? In 2004 was er ook zo'n periode....mocht niet meer bij hem thuis komen omdat anders zijn ex via de buurvrouw zou horen dat er een vrouw in zijn leven was. Hij kwam wel bij mij....wat deed dat zeer. Heeft hij mij dan gebruikt? Het is toen een tijd uitgeweest en achteraf heeft hij gelogen over internetdates die hij gehad had. (hij wilde nooit meer een vrouw.....uh?) Hij was toen tot de conclusie gekomen dat hij niet genoeg van mij hield. Waarom heb ik dat toen niet aangenomen en losgelaten? Waarom maar blijven geven aan een man, die mij eigenlijk niet gewild heeft.......

Waarom heb ik mezelf zoveel pijn aangedaan?



Ik heb nog gezegd: als je het alleen maar goed wil afhandelen met mij, zeg dan niet die grote woorden tegen mij, dan speel je met mijn gevoel.....Hij zal me wel niet hebben willen kwetsen en me daarmee oneindig veel gekwetst.



Het blijft maar malen in mijn hoofd....al die vragen, al die tegenstrijdigheden. Waarom ben ik niet sterker geweest? Waarom heb ik die grote woorden gelooft? Waarom heb ik hem de ruimte gegeven zo met mij om te gaan? En bovenal, waarom heb ik mezelf zo laten gaan? Hij kan wel zien dat hij zijn andere ex pijn heeft gedaan. Hij kan niet zien dat hij mij pijn doet, want mijn gekte bedekt het allemaal....ik verdien het daardoor blijkbaar. Ik sta gewoon toe dat er omgegaan wordt met mij alsof ik geen volwaardig mens ben...er niet van mij gehouden kan worden. Dat lelijke stampende kind......wat eigenlijk gilt: hou van mij, hou van mij.....laat me niet vallen......maar nee, ik was alleen maar dat lelijke stampende kind wat haar zin niet kreeg.......ik was dat kind wat niet begreep waarom ze het ene moment liefgehad werd en het andere moment gehaat.............



Ik hoef niet meer.....de wind waait gewoon door mij heen....er is geen boven of onder.....alleen de adem gaat nog heen en weer.........waar is houvast?

Lin, een hele dikke voor jou en heel veel sterkte.

Ieder mens is op zoek naar liefde en verdient dat ook.

Ik denk dat jouw ex teveel met zichzelf in de knoop zit (door ziekte of weet ik wat) om de juiste voor jou te zijn. Ik denk wel dat hij van jou houdt of gehouden heeft. Maar twee dolende, gekwetste zielen, werkt gewoon niet, denk ik.

Probeer die wind het van je af te laten waaien, dan zal je steviger staan. Ik weet, makkelijker gezegd dan gedaan. Heel veel kracht wens ik je.

Lieve Lin, ben blij dat je weer 'terug' bent, iig via internet. Kaartje komt eraan hoor, ik ben even je adres kwijt, maar dat krijg ik vast snel via Robin of Shahla.

Ik kom snel terug voor een uitgebreide reactie.

liefs Intiem

De onzin en de noodzaak

ze naderen de grens

De liefde van 1 mens

was mij genoeg.........



Opmerkingen denderen door mijn hoofd



Zijn beste vriend:

"Zolang hij je nodig heeft, houdt hij van jou"



Zijn oudste vriend:

"Hij heeft geen ruggegraat, hij heeft nooit iets zelf hoeven doen"

(klopt, zijn moeder neemt de huishouding deels weer over)

"Zijn ex had geen borderline en tegen haar was hij ook erg egoistisch en bot"



Zijn zus:

"Twijfel niet aan jezelf, Lin"



Mijn beste vriendin:

"Wat jij doet is ook niet goed, maar jij reflecteert op je gedrag, dat doet hij niet"



Robin:

"Je verdient een man die altijd lief voor je is en niet slecht af en toe"



Alles dendert door mijn hoofd en ik heb geen idee wat ik moet denken......al die meningen......



Misschien heb jij gelijk, Monissa....

Ik weet zeker dat onze zielen elkaar ergens geraakt hebben, oplichtte en gelukkig waren..............waarom we daarna zo aan het dolen geslagen zijn? Ik weet zeker dat ik eens wijs en sterk was.......



Ik weet nog dat hij zei: "ik heb geen hart" .......en dat ik zei: "juist bij mij hoeft je hart niet koud en dicht te zijn" .....en toch.....is dat wat er gebeurde.......waarom heeft hij mij niet vertrouwd?



Liep net naar de Aldi....stromende regen......is zo bizar, zo druk, zo veel mensen en toch liep ik daar helemaal alleen, alsof ik in een andere dimensie was......onzichtbaar, een schaduw.



Hier lopen ze al te zeuren over het internetten...doen de kamer weer op slot. De regel is: 2 keer per dag een half uur......terwijl ik de enige ben die erop zit. En alleen voor zakelijke dingen....



Out of the blue, love cames rushing in....

Out of the sky came the sun

Out of left field came a lucky dag

No more pain......

Hallo...mag weer ff



Allereerst heel erg bedankt voor jullie kaartjes, Shahla en Robin...superlief!!



Ik ben gisteravond uit eten geweest met mijn vriendengroep en daarna wezen poulen, het was zowaar heel gezellig. Had ook nog sjans, maar daar moet ik echt niets van hebben. Vandaag was mijn beste vriendin in de stad....hebben een heel eind gelopen en zijn ook nog naar de Xenos geweest, waar mijn vriendin wat mokken en een oliebrandertje voor mij gekocht heeft, hartstikke lief. Per toeval kwamen we ook nog op een meter afstand van een Russisch ruimteschip te staan....bizar.....het werd verscheept richting Duitsland, maar wel even aangelegd hier in de stad, vandaar dat we er zo dicht bij konden staan. Wel mooi symbolisch....alsof ik gewezen werd op onbeperkte mogelijkheden (to boldly go where no one has ever gone before.....)



Dus al met al positieve dingen gedaan dit weekend. Mijn conditie wordt echt beter met al dat lopen van de afgelopen week. Kan nu mijn vriendin bijhouden en die loopt snel.....



Het verdriet en het missen gaat onverminderd voort......Ik had mijn ex voorgesteld om elkaar een maand niet te zien, dat zag hij niet zitten omdat hij mij niet wilde missen....en nu is het zo, helemaal geen contact, een hoop vijandigheid. Maar goed, dat was zijn keus en zegt ook wel weer wat.......Het blijft moeilijk, maar ik weet dat ik sterker moet worden. Weer kunnen voelen waar mijn grenzen liggen en me niet meer laten meezuigen in gruwelijke machtsspelletjes (dat constant uitmaken in conflicten van hem, werd er echt helemaal ziek van)......we hebben allebei issues. Ik zie en wil de mijne aanpakken. Wat hij doet is aan hem. Hij kan er voor kiezen geen lering te trekken uit de situatie en de conflicten en een volgende "redster" gaan zoeken, of niet. Of onze zielen elkaar weer zullen raken, zal daar vanaf hangen. Vooralsnog heb ik hem nu een week niet meer gezien en gesproken en laat ik mijn mobiel voorlopig nog in de kluis liggen hier. Hij heeft mij al zo vaak op afstand gezet dat het ook aan hem is om toenadering te zoeken, dan schrijft hij maar of zo.......dan zal blijken of die grote woorden van hem ook maar enerlei waarde hebben.......of niet! Het is niet meer ook mij.........sterk worden en mijn drama's leren beheersen en dat veranderen is wel aan mij. En bovenal iets vinden wat ik leuk vind, los van wie dan ook.



Ik moet eerst uit de storm komen waarin in nu al maandenlang zit. Het oog kan ik al wel weer vinden, maar biedt maar kort soelaas, zolang de storm nog woedt om mij heen.



Ik voel me geamputeerd.......mis ook heel erg het lijfelijk contact......maar ik zal de weg blijven lopen.....

Lieve Lin en anderen,



ben eht veel te moe voor een zinnige inhoudelijke reactie. Dochter was ziek afgelopen week, dus is ze thuisgebleven van de creche en verder is ze behoorlijk claimend en heb ik mijn handen vol aan haar. Vanmiddag een vergadering gehad en nu plof ik neer op de bank. Morgen nog 1 dagje doortrekken met haar en dan mag ze weer naar de creche joehoe!

Dus mijn inhoudelijke reactie komt snel, maar nog even neit vanavond. Ik las dat je sjans had gehad Lin, nou da's misschien even een fijne ego boost?

Missen, tja, dat zal nog wel een hele tijd duren. Alvast een grote knuffel.



Trouwens nog bedankt Robin voor je snelle mail. Ik heb nu Lin's adres weer, thanx.

There is a hole in my soul

You can see it in my face

It's a real big place



Only eyes and hands to feel my way

Until I feel you touch me, I can't let go

Make water of my heart, make powder of my bones

There is more pain here, then I can keep inside me

No place I know, where it can't find me......



Poe, weer wijzer....al was ik dat liever niet geweest. Ik ben achter wat dingen gekomen en daarmee is alle hoop verdwenen. Daar waar ik nog gedacht heb dat we elkaar misschien wel weer zouden kunnen vinden, als we beide sterker zouden zijn, en geloofd heb in het mooie, goede en echte tussen ons.....is niets minder waar.



Ik heb gedacht aan onze vakantie in Frankrijk, de fantastische avond in Parijs, de boottochtjes. De waarde en normen en liefde waarvan ik dacht dat het de onze was.....niets is minder waar.



Gisteren op mijn telefoon gekeken, geen reactie. Hij laat me dus echt helemaal vallen. (ondanks dat ik in een rotsituatie zit) Is helemaal niet meer met mij bezig, mist mij niet en gezien hij vannacht niet thuis is geweest, ben ik waarschijnlijk al vervangen (na een week??????? zo weinig heb ik/wij dus betekend)



Ik worstel, rouw, probeer overeind te komen, vecht hard en probeer alles zo eerlijk en zuiver mogelijk te zien....ik doe hem en onze relatie niet zomaar af.....doe niet alsof hij nooit iets betekend heeft voor mij.



Maar hij is of echt manisch aan het worden (dat zat erin gezien het gigantische blowen van hem de laatste tijd, en het erg onnauwkeurig zijn met de medicijnen)

Of heeft er werkelijk niets van gemeend toen hij zei mij niet kwijt te willen, dat ik de vrouw van zijn leven was, dat hij in mij alles vond wat hij zocht in een vrouw.....(wat een lachertje met wat ik nu weet...walgelijk gewoon)

Of (wat mijn vriendin denkt), hij is nu bezig met zo'n vies machtsspel te spelen met mij, waar de honden geen brood van lusten.......



Kortom, hij is nu met dingen bezig (zo buiten proporties en ontdaan van elk gevoel, alsof er nooit iets is geweest tussen ons)....die zo schijnend zijn dat ik nu niets anders meer kan dan dit verraad te verwerken.....



Al het goede wat ik in hem gezien heb, al het zuivere en echte is weg......ik ben er helemaal kapot van, helemaal.........

Intiem ging het een beetje vandaag met de kleine om je heen? Ik hoop het joh. Morgen heb je weer even het rijk alleen hé.

Hoe is het met iedereen?



Lin bah. Wat een nare geschiedenis wordt dit. Want eerlijk gezegd hoop ik dat wel voor jou, dat het nu echt geschiedenis gaat worden. Het is keihard maar je zult hem echt los moeten laten. Hij is niet goed voor je. Begrijpelijk dat je er helemaal kapot van bent. Ik vind het heel erg voor je. Ik lees wel nog steeds iets van kracht in je berichten, tussen de regels door, daar ben ik blij om. Ik hoop dat je het geleerde in de Vers-training soms al kunt gebruiken, er nuttige dingen uit kunt halen. Als je ooit zin/ tijd/ puf hebt, schrijf je dan daar eens over, hoe die training is..? (Of jij Kat?)

Lieve Lin, ik leef met je mee, echt waar. Maar er is toch echt 1 ding wat ik niet snap. Misschien ligt het aan mij, maar telkens als ik lees wat voor gedachten je over hem hebt gehad en de hoop die je ergens nog koesterde, etc. Hoe kan dat toch vraag ik mezelf oprecht af? Hoe kan jij hoop koesteren en nog een stil verlangen hebben om met deze man uberhaupt verder te willen gaan?

Ik kan niet anders concluderen dan dat mijn zelfvertrouwen (? stukje eigenwaarde misschien?) toch een stukje groter is dan de jouwe, want elke vent die mij zo zou behandelen, die had allang geen kans meer gehad op een leven en toekomst met mij samen.

Sterker nog, die had ik waarschijnlijk nooit meer willen spreken of zien!

Ben ik erg confronterend? Waarschijnlijk wel. Ik bedoel dit echt niet om je te kwetsen lieve Lin en ik hoop ook dat je het niet kwetsend opvat.



Maar echt waar, mijn verbazing rijst echt helemaal ten top als ik jou met je enorme verdriet hoor praten over hem. Ik kan erg goed begrijpen dat je intens verdrietig bent, want dat zou ik ook zijn. Maar mijn verdriet zou gaan over mijzelf en over hoe ik weer verder moet. Over dat ik me zo vergist heb (maar dat zou ik niet telkens weer opnieuw hoeven ontdekken) en hoe dat toch kon gebeuren. Over dat ik opnieuw moet beginnen. Maar bovenal zou er naast mijn verdriet zoveel woede in mij losgemaakt worden, dat ik niks meer te maken zou willen hebben met hem en al helemaal geen toekomst meer willen met hem. Hmmm, dan is woede toch nog ergens goed voor. Want hoewel het gezien wordt als negatieve emotie is dat dan wel een emotie die me ook zou beschermen tegen negatieve invloeden. Het zou me ergens ook kracht geven, woede kan je erg veel energie geven.



Lin, ben je naast verdrietig niet ook enorm boos???? Boos om wat hij doet en gedaan heeft? Boos misschien ook op jezelf dat je zoveel gepikt hebt? Boos op een goede manier, boos zodanig dat je zegt: dat nooit meer, flikker maar een end op!

Ik hoop het Lin, want boos zijn geeft ook kracht. Ik hoop dat je je boosknop vindt ; )



Grote knuffel (gelukkig is boos dan toch nog ergens goed voor hmpfff)

lieve meisjes, nou, het lukt niet zo goed zoveel te schrijven als ik zou willen. Vandaag heb ik gewerkt en anderhalve dag lag internet eruit. Nu (weer eens) moe, dus ook vandaag geen update. Morgen ben ik vrij, dus kom ik graag langs : )

Intiem....ik hoor wat je zegt......en ik ben ook boos, maar het verdriet is groter. Ik zou willen dat ik kon denken: flikker maar op met je grote woorden en je waardeloze daden.....zou zoveel makkelijker te dragen zijn. Ik weet ook niet zo goed, waarom dat bij mij niet zo werkt (en nooit gedaan heeft). Misschien omdat ik vroeger flink in elkaar gemept werd als ik boos was en dat enigzins uitte, misschien omdat ik een ras-optimist ben als het op relaties aankomt (volgens mijn vriendin) misschien omdat ik zo naief ben om te geloven dat liefde alles heelt........ergens geef ik mezelf zo weg......misschien omdat dat zelf zo versnipperd is......wist ik het maar.



Nu ook, ik kan niet helpen te denken hoe ik hem nooit heb laten vallen, hoe zwaar/hard en moeilijk het ook was. Ben wel eens 4 uur onderweg (waarvan het laatste uur lopend) geweest om hem een half uur in de inrichting te kunnen opzoeken....(echte liefde zei de verpleegkundige)...ik hield/houdt echt van hem. Dat stopt blijkbaar niet zomaar ook al is hij nu aan het feesten en beesten en ben ik al vervangen (na anderhalve week)....ook al heeft hij gezegd dat hij mij nooit zou laten vallen (en toch gebeurd het nu)....Ik zit in de "klote" omstandigheden en hij is blijkbaar alleen maar opgelucht en blij dat hij nu kan doen wat hij wil......en dat is niet mals.......



Ik mis mijn maatje, de man tegen wie ik alles kon zeggen.....kan er gewoon met mijn hoofd en vooral hart niet bij hoe hij zo veranderd is, zichzelf en ons zo verlochend heeft. En dat zijn woorden zo weinig waarde hadden. Als hij altijd was geweest zoals hij nu is, zou het nog logisch zijn, maar dat is niet zo.......als het goed was, was het ook echt goed. En voelde ik me intens verbonden.



Ik had gehoopt dat als ik hem met rust zou laten, het kwartje de goede kant op zou vallen. Dat hij mij zou missen en zou gaan snappen wat zijn kant van het verhaal is.....dat hij zou stoppen met blowen, zijn medicijnen zou innemen, verantwoording zou nemen, en bovenal zich zou herinneren wie ik, hij, wij waren.........helaas is dat niet gebeurd, integendeel het kwartje is de andere kant op gevallen......en hij is helemaal losgeslagen. Waarschijnlijk een nieuwe manische episode....en geloof me dat dat me ook zeer doet. Elke keer als hij daar weer doorheen gaat, levert hij daarna weer zoveel in...fysiek, mentaal, in alle opzichten. Wat dat betreft is zijn lot zoveel zwaarder. Hoe hij zich nu tegenover mij opstelt, verschilt niets in hoe hij zich tegenover zijn andere ex heeft opgesteld....dezelfde acties, dezelfde onverschilligheid. Toch (om wat ik gezien heb) geloof ik dat hij anders kan, al is dat zeker niet aan mij (meer). Hij is ook een mens, met een gruwelijke ziekte, net zoals ik dat ook ben.



Hij is naar een informatieavond over incest geweest. Ik heb nog gehoopt dat dat misschien nog invloed gehad zou kunnen hebben....helaas.



Ik ben misschien raar hierin. Ben bij tijd en wijle ook echt boos en diep gekwetst. Toch is dat dan niet het hele verhaal......en van mij moet het kloppen.......the good and the bad. Pas als ik het in zijn volledigheid zien, kan ik verder.



Ik kan alleen maar voor mezelf kiezen, hoe zwaar en moordend dat ook is....hoe moeilijk die weg ook is. Ik kan ook gaan vluchten in van alles en nog wat....drugs, andere mannen...noem maar op. Maar ik kies ervoor de weg van het leren te lopen....al is dat zeven bergen omgekeerd. Ik wil hier wijzer en sterker uitkomen. Ik ben in staat tot liefde, alleen niet in staat tot begrenzing en bescherming.......



Ik kwam gister de rode poes weer tegen. Zij is voor mij een soort van symbool geworden. Een krachtbron........

Er is geen contact...al anderhalve week niet meer. (niets, ook niet telefonisch) Ik ben op een andere manier achter bepaalde dingen gekomen.

Pfoe, ik zit wel even te trillen van de verhalen van Lin. Lin, bij deze ENORM veel sterkte. De anderen natuurlijk ook!

Nou, ik heb mijn "boosknop" gevonden. Ik moet voor de urgentiecommissie een verklaring overhandigen dat de relatie verbroken is. Getekent door beide en met een begeleidend briefje van de crisisopvang........nu moet het toch door de advokaat bevestigd worden wat mij 100 tot 400 euro gaat kosten. Godver.......voldoe ik niet aan deze eis, dan wordt de zaak 4 weken gedraineerd........bewijs van onvermogen schijn je niet meer zo makkelijk en snel te krijgen. En dat doet mij denken:



Wie trekt hier aan het korste eind? Wie zit er in de crisisopvang tussen de johnny's en Anita's? Wie moet er elke avond om 23.00 binnen zijn, ook in het weekend? Wie moet er dag in, dag uit, wakker worden in die kutsfeer? Wie moet nu met een beroerde conditie alles op de fiets doen, ook als het regent...en wie kan niet eens regenkleding kopen? Wie kan er alleen nog maar boodschappen doen bij de Aldi, en moet broodmaaltijden inlassen omdat het anders echt niet gaat? Wie kan er ter afleiding niets doen omdat alles nou eenmaal geld kost? (en ik heb me al suf gewandeld) Wie heeft er verdriet en probeert nog zuiver en met gevoel met de situatie om te gaan (dus niet hoeren en snoeren...)? Wie moet er elke dag weer opnieuw ijzers met handen breken? Wie staat er met de rug tegen de muur, op alle fronten? WIE????? Juist....IK!!!!



En wie trekt zich daar geen moer van aan. Wie ondersteunt mij nu op geen enkel front? Wie is er nou aan het hoeren en snoeren en geeft bakken met geld uit? (alleen al 300 euro aan hasj per maand). Wie wilde er geen samenlevingscontract, zodat alle kutconquenties nu voor mij zijn? Wie heeft er niet eens het fatsoen om de boel "netjes" af te handelen? Wie vind er dat de "the good times" nou begonnen zijn, terwijl vrouw weg is en hond dood is? Wie heeft al die grote woorden uitgesproken en laat mij alsnog totaal stikken? Wie is er aan het feesten en loopt een week na relatie uit is, al een ander te neuken? Wie boekt er een hotel zodat hij tot diep in de nacht kan doordrinken? WIE........Juist HIJ!!!!!!!!



Godver, wie betaalde er nog kippenpootjes omdat hij krapper begon te zitten? IK!!!!!! Wie heeft alles gegeven en hem altijd op 1 gezet? IK........Bij wie sta ik niet eens meer op het prioriteitenlijstje?



Ben zo kwaad! Zit hier nu gewoon te janken in het internetcafe. Het is gewoon zo'n enorme klootzak, die ik veel te lang de hand boven zijn hoofd gehouden heb en veel te veel van gehouden heb......hij laat mij totaal zitten.....hoeveel duidelijker moet het zijn...terwijl hij gewoon aan het feesten, beesten, hoeren en snoeren is.......HIJ HEEFT NOOIT VAN MIJ GEHOUDEN, mij alleen maar gebruikt. HIJ is nog erger dan mijn vader, die alcoholist en die getrouwde man bij elkaar. Onbetrouwbare, ongeloofwaardige, ongevoelige LEUGENAAR!!!!!

Als hij fatsoen had, storte hij nog wat geld op mijn rekening om al deze "scheidingskosten" te betalen i.pv. het alleen maar weg te blowen......zodat hij niets hoeft te voelen.....KLOOTZAK