Psyche
alle pijlers
Een leven zonder kinderen
vrijdag 10 mei 2019 om 16:08
Met Moederdag in zicht heb ik eindelijk besloten om een topic aan te maken over het onderwerp dat mij dagelijks bezighoudt. Dat is ook de reden dat ik het in de pijler Psyche heb gezet.
Ik ben een veertiger en ik worstel al een tijdje met het feit dat ik afscheid heb moeten nemen van de kinderwens, die ik van jongs af aan had. Het is me nog niet echt gelukt om in het reine te komen met het feit dat ik geen moeder ben en ook nooit zal worden. Naast het verdriet en de boosheid die me bij vlagen overvalt, vind ik het ontzettend moeilijk om te verdragen dat mijn leven er anders uitziet en zal blijven zien dan ik altijd heb gedacht.
Wat mij nog eens extra verdrietig maakt is dat ik me vaak buitengesloten voel, omdat ik qua belevingswereld nog maar weinig aansluiting ervaar met vriendinnen, kennissen en collega's die wel kinderen hebben.
Eigenlijk hoop ik dat er forumgenoten zijn die hun ervaringen willen delen; hoe ga je om/ben je omgegaan met het (opnieuw) vormgeven van je leven, hoe ga je om met de omgeving, tegen welke problemen loop je aan en wat heeft het niet hebben van kinderen je gebracht?
Ik ben een veertiger en ik worstel al een tijdje met het feit dat ik afscheid heb moeten nemen van de kinderwens, die ik van jongs af aan had. Het is me nog niet echt gelukt om in het reine te komen met het feit dat ik geen moeder ben en ook nooit zal worden. Naast het verdriet en de boosheid die me bij vlagen overvalt, vind ik het ontzettend moeilijk om te verdragen dat mijn leven er anders uitziet en zal blijven zien dan ik altijd heb gedacht.
Wat mij nog eens extra verdrietig maakt is dat ik me vaak buitengesloten voel, omdat ik qua belevingswereld nog maar weinig aansluiting ervaar met vriendinnen, kennissen en collega's die wel kinderen hebben.
Eigenlijk hoop ik dat er forumgenoten zijn die hun ervaringen willen delen; hoe ga je om/ben je omgegaan met het (opnieuw) vormgeven van je leven, hoe ga je om met de omgeving, tegen welke problemen loop je aan en wat heeft het niet hebben van kinderen je gebracht?
vrijdag 10 mei 2019 om 16:59
Ja, daar beginnen we ook de lol van in te zien. Vakanties zijn stuk goedkoper ook, nu we nooit in hoogseizoen hoeven. En voor man is het op werk ook makkelijker plannen, want alle collega's met kinderen zitten aan de schoolvakanties vast..nerdopviva schreef: ↑10-05-2019 16:54Ik denk dat heel veel levens er anders uit zien dat van tevoren is gedacht, bijvoorbeeld door ziekte of door overlijden van een partner. Wat doe je dan? Je maakt er het beste van. Zelf ben ik chronisch ziek. Had ik ook niet van tevoren bedachtKijk naar de leuke dingen: je hebt een leuke man, misschien wel leuke neefjes en nichtjes. Ga leuke dingen doen met je man.
Overigens heb ik zelf ook geen kinderen, maar dan uit vrije wil
Soms rijden we naar andere provincie (voor wat dan ook voor doel) en slapen we opeens een nacht op de bonnefooi niet thuis, gewoon omdat het kan. (gebeurd niet vaak, want slaap het liefst wel thuis) maar het kan wel.
En suikertante/oom zijn, geniet ook wel van. Paar jaar terug deed het nog zeer, maar je gewenst/geliefd voelen door je neefje/nichtje is ook erg fijn.
vrijdag 10 mei 2019 om 17:00
Dank je wel. Het is precies zoals je zegt.Baggal schreef: ↑10-05-2019 16:49Toen ik nog in de MMM zat, vond ik die opmerkingen ook heel vervelend. Bovendien is adoptie of pleegzorg een andere vorm van 'parenting.' Ik zie dat ook bij mijn oom die 3 biologische kindren heeft en 2 kinderen uit Zuid-Amerika heeft geadopteerd en hoor het ook van anderen. Adoptie is niet de verantwoordelijkheid van de ongewenst kinderloze(n). Voor sommige mensen kan het werken, voor anderen niet en...de procedures zijn zeer ingrijpend. NogmaalsTO.
vrijdag 10 mei 2019 om 17:02
Als je die opmerkingen heel vervelend vindt, kun je het ook even in de OP vermelden.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 10 mei 2019 om 17:07
Dank je wel. Ik begrijp overigens wel een beetje dat er "alternatieven" worden genoemd voor het krijgen/hebben van kinderen, omdat ik aangaf benieuwd te zijn naar hoe andere kinderloze forumleden hun leven vormgeven. Sommigen denken dan wellicht direct aan adoptie of pleegzorg. Ik denk dat ik inmiddels voldoende heb aangegeven dat beide geen optie zijn. De reden waarom doet denk ik niet ter zake.
vrijdag 10 mei 2019 om 17:20
vrijdag 10 mei 2019 om 17:21
En als je weet dat de kinderwens nooit tot uiting komt, dan is dat iets waar je helaas mee moet leren leven. Dat wil niet zeggen dat het accepteren makkelijk is of dat er nooit ergens stiekem een verlangen blijft - al weet je rationeel wel beter. En je bent de meester van je eigen gedachten, dus af en toe proberen de voordelen van het niet hebben van kinderen kan soms helpen (en soms ook gewoon niet en blijft het moeilijk). Sterkte!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 10 mei 2019 om 17:23
Ik ben bewust kindvrij maar zoek daar ook mijn vrienden/kennissen op uit. Wellicht is dat voor jou ook beter dan teveel omgaan met mensen die een gezinsleven hebben. Als kinderloze heb je net als kindvrije waarschijnlijk meer vrijheid en geld om andere dingen te ondernemen dan waar de meeste gezinnetjes zich mee bezig houden.
vrijdag 10 mei 2019 om 17:33
Contact met kinderen vind ik meestal leuk en niet confronterend. En nee, wij hebben geen vrienden zonder kinderen. Ook op de werkvloer alleen dames met kinderen, waardoor de meeste gesprekken kennelijk vanzelfsprekend ook over de kinderen gaan. Het is echter wel waardoor ik me vaak wat buitengesloten voel. Mijn partner heeft hier overigens veel minder moeite mee dan ik, maar mannen onderling hebben toch iets minder vaak de kinderen als gespreksonderwerp, denk ik.
vrijdag 10 mei 2019 om 17:35
Ik heb een tijd in de MMM gezeten en ondanks dat het er nu alleszins hoopvol voor mij uitziet herken ik de wens maar al te goed. Ik krijg ontzettend veel steun van een maatschappelijk werker, gespecialiseerd in medische fertiliteitstrajecten en ongewilde kinderloosheid. Ik kan daar mijn verhaal kwijt, zij heeft tips, een ander perspectief, suggesties, een pas op de plaats en soms trapt ze flink op de rem als ik zelf doorschiet. Wat we bespreken zijn hele diverse situaties, maar ik heb altijd wat aan de dingen die ze zegt. Ik kan je zeker aanraden om te kijken of er iemand in je buurt is waarmee je een klik hebt. Het helpt mij in elk geval enorm.
vrijdag 10 mei 2019 om 17:44
Hoe doe je dat? Ik vind het best lastig om nieuwe vrienden en kennissen te vinden, maar misschien bevind ik me niet op de juiste plekken...redbulletje schreef: ↑10-05-2019 17:23Ik ben bewust kindvrij maar zoek daar ook mijn vrienden/kennissen op uit. Wellicht is dat voor jou ook beter dan teveel omgaan met mensen die een gezinsleven hebben. Als kinderloze heb je net als kindvrije waarschijnlijk meer vrijheid en geld om andere dingen te ondernemen dan waar de meeste gezinnetjes zich mee bezig houden.
vrijdag 10 mei 2019 om 17:47
vrijdag 10 mei 2019 om 17:48
Bij mij ontstond dat 'n beetje vanzelf omdat in de tijd dat men ging samenwonen en aan de kinderen ging, ik mijn reishobby ontdekte. Dat deed ik uiteraard buiten de schoolvakanties dus daardoor leerde ik gelijkgestemden kennen.Foutmelding schreef: ↑10-05-2019 17:44Hoe doe je dat? Ik vind het best lastig om nieuwe vrienden en kennissen te vinden, maar misschien bevind ik me niet op de juiste plekken...
Ook heb ik veel in voornamelijk mannenbedrijven gewerkt wat ook een stuk beter te pruimen is dan met vrouwen.
vrijdag 10 mei 2019 om 17:51
Foutmelding schreef: ↑10-05-2019 17:47Dank voor je tip. Ik ga eens informeren. Sterkte met alles. Ik hoop voor jou dat alles goed uit zal pakken!
Je kan eventueel kijken bij de site van Freya. Daar is ook een heel stuk over ongewild kinderloos, en als het goed is ook een lijstje met mensen die daarin gespecialiseerd zijn. Voor mij maakt dat echt een wereld van verschil, omdat je inderdaad van "waarom doe je dan geen adoptie" of "kan je wel lekker elke zondag uitslapen" hoort. Ik kan daar zelf wat slecht tegen. Bij mensen die bij Freya zijn aangesloten weet je dat dat hun specialisme is en hoef je je daar niet druk om te maken. (alleen nog of je samen een klik hebt, want dat is wel belangrijk)
vrijdag 10 mei 2019 om 17:52
Die laatste zin...redbulletje schreef: ↑10-05-2019 17:48Bij mij ontstond dat 'n beetje vanzelf omdat in de tijd dat men ging samenwonen en aan de kinderen ging, ik mijn reishobby ontdekte. Dat deed ik uiteraard buiten de schoolvakanties dus daardoor leerde ik gelijkgestemden kennen.
Ook heb ik veel in voornamelijk mannenbedrijven gewerkt wat ook een stuk beter te pruimen is dan met vrouwen.
vrijdag 10 mei 2019 om 18:00
Inderdaad. Ook al is het bedoeld om je op te beuren, soms worden er echt ongepaste, bijzonder pijnlijke opmerkingen gemaakt.Pergamon schreef: ↑10-05-2019 17:51Je kan eventueel kijken bij de site van Freya. Daar is ook een heel stuk over ongewild kinderloos, en als het goed is ook een lijstje met mensen die daarin gespecialiseerd zijn. Voor mij maakt dat echt een wereld van verschil, omdat je inderdaad van "waarom doe je dan geen adoptie" of "kan je wel lekker elke zondag uitslapen" hoort. Ik kan daar zelf wat slecht tegen. Bij mensen die bij Freya zijn aangesloten weet je dat dat hun specialisme is en hoef je je daar niet druk om te maken. (alleen nog of je samen een klik hebt, want dat is wel belangrijk)
vrijdag 10 mei 2019 om 18:10
En weet je, volgens mij worden die opmerkingen helemaal niet gemaakt om jou bewust te kwetsen. Mensen hebben soms de neiging om iets aardigs te zeggen of jouw probleem te (willen) oplossen. Maar soms valt er niets op te lossen en is de situatie helaas zoals die is.Foutmelding schreef: ↑10-05-2019 18:00Inderdaad. Ook al is het bedoeld om je op te beuren, soms worden er echt ongepaste, bijzonder pijnlijke opmerkingen gemaakt.
Verder: via Freya kun je idd in contact komen met lotgenoten zoals Pergamon ook al schreef.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 10 mei 2019 om 18:21
TO is een veertiger, je mag voor adoptie maximaal 40 jaar schelen met je adoptiekind. De procedure voor adoptie, dus de periode voordat je toestemming hebt, duurt gemiddeld minimaal 3 jaar. Ben je max 46, dan kan er een uitzondering worden gemaakt, maar kan je alleen nog kinderen met een behoorlijk heftig medisch dossier een optie. Sowieso worden er alleen nog kinderen met special needs geadopteerd, die kunnen reuze meevallen, maar niet als je de 40 ruim bent gepasseerd. Het klinkt nogal makkelijk, zoals jij het voorstelt, maar dat is in de praktijk helemaal niet zo. Het leven is helaas niet zo maakbaar, daar moet TO mee in het reine zien te komen. Dat lijkt me meer de vraag in de OP dan alternatieven die voor de hand liggen, maar niet zo simpel zijn als ze klinken.
TO, weet jouw omgeving van je onvervulde kinderwens? En is er ruimte daarover te praten? Dat kan, ook bij vrienden met kinderen, voor jou gevoel nogal schelen. En voor de vriendschap ook. En heb je wel eens gekeken naar een een forum voor ongewenst kinderlozen? Je zou daar eens kunnen onderzoeken of je wat aan lotgenoten hebt.
vrijdag 10 mei 2019 om 18:26
Ik heb ook een onvervulde kinderwens, maar ik heb ook geen/weinig gespreksonderwerpen met de meeste ouders.Ik praat toch ook niet altijd over mijn katten? Daarom zijn mijn meeste vrienden ook kinderloos.
Trouwens , als ik al eens een melancholische bui heb omdat ik geen kids heb, en ik ga even naar de supermarkt.Is het meestal gelijk over.Het is ook een heel gedoe hoor kinderen.Zeker in deze tegenwoordige tijd waarin je bewust voor kinderen kiest,en je dus superouder schijnt te moeten zijn.
Trouwens , als ik al eens een melancholische bui heb omdat ik geen kids heb, en ik ga even naar de supermarkt.Is het meestal gelijk over.Het is ook een heel gedoe hoor kinderen.Zeker in deze tegenwoordige tijd waarin je bewust voor kinderen kiest,en je dus superouder schijnt te moeten zijn.
vrijdag 10 mei 2019 om 18:37
Ik hoor het vaker, maar heb het zelf nooit meegemaakt en doe het zelf ook niet. Tuurlijk is mijn kind leuk, maar ik ben nog veel meer dan alleen moeder.
vrijdag 10 mei 2019 om 18:41
Herkenbaar.
Ik ben ook een veertiger en ongewenst kinderloos. Je realiseert je dat vriendinnen, kennissen om je heen telkens een nieuwe kinderfase ingaan en dat dit dus altijd een pijnpunt blijft.
Natuurlijk wordt er veel over kinderen gesproken waardoor ik me ook wel eens een buitenstaander voel.
Ik merk aan mezelf dat ik soms het gesprek naar me toe trek door vragen over hun kinderen te stellen en dan oprechte interesse te tonen... Ik neem als het ware de "leiding" in het gesprek..Hierdoor word ik - ondanks mijn kinderloosheid - toch bij het gesprek betrokken . Een handigheidje wat niet iedereen beheerst dat begrijp ik.
"Hoe zit dit dan en hoe doen ze dat?"
Elke ouder wil wel graag over zijn/haar kinderen vertellen.
En soms kom je iemand tegen die blijk geeft van veel bredere interesses, daar kan ik dan erg van genieten....dan kom ik zelf ook op verhaal om het zo maar te zeggen. En echt, die mensen zijn er ook, ook onder vaders en moeders.
Het is niet altijd makkelijk en soms gun ik mezelf ook even een moment van zelfmedelijden ....en dan mis ik aansluiting bij alles en iedereen om me heen, maar daar probeer ik niet in te blijven hangen.
Ik heb een fantastische partner, gezegend met veel leuke nichtjes en neefjes, maar er zal altijd een litteken blijven zitten. Ik doe mijn best dit zo goed mogelijk te verzorgen...zoiets
Ik ben ook een veertiger en ongewenst kinderloos. Je realiseert je dat vriendinnen, kennissen om je heen telkens een nieuwe kinderfase ingaan en dat dit dus altijd een pijnpunt blijft.
Natuurlijk wordt er veel over kinderen gesproken waardoor ik me ook wel eens een buitenstaander voel.
Ik merk aan mezelf dat ik soms het gesprek naar me toe trek door vragen over hun kinderen te stellen en dan oprechte interesse te tonen... Ik neem als het ware de "leiding" in het gesprek..Hierdoor word ik - ondanks mijn kinderloosheid - toch bij het gesprek betrokken . Een handigheidje wat niet iedereen beheerst dat begrijp ik.
"Hoe zit dit dan en hoe doen ze dat?"
Elke ouder wil wel graag over zijn/haar kinderen vertellen.
En soms kom je iemand tegen die blijk geeft van veel bredere interesses, daar kan ik dan erg van genieten....dan kom ik zelf ook op verhaal om het zo maar te zeggen. En echt, die mensen zijn er ook, ook onder vaders en moeders.
Het is niet altijd makkelijk en soms gun ik mezelf ook even een moment van zelfmedelijden ....en dan mis ik aansluiting bij alles en iedereen om me heen, maar daar probeer ik niet in te blijven hangen.
Ik heb een fantastische partner, gezegend met veel leuke nichtjes en neefjes, maar er zal altijd een litteken blijven zitten. Ik doe mijn best dit zo goed mogelijk te verzorgen...zoiets
aanhettypen wijzigde dit bericht op 10-05-2019 18:44
0.55% gewijzigd
Aan het typen...
vrijdag 10 mei 2019 om 18:42
Op dit moment heb ik ook een onvervulde kinderwens. Ik ben 36 en heb vanaf mijn 29e tot 33e in de MMM gezeten. Daarnaast heb ik pyschische klachten, ten tijde van MMM in een hevige depressie beland en destijds de stap naar hulpverlening weer gemaakt. Nu volg in ik vrij ntensieve therapie en ben mij er van bewust dat ik op dit moment er nog niet klaar ben voor het moederschap ivm therapie in combinatie met werken. Echter voel ik de tijd nu behoorlijk drukken.
Ik kan dus niet helemaal mee praten, aangezien er ergens nog een klein beetje hoop is, dat het nog kan komen tzt. Maar waar ik wel over mee kan praten is het gevoel buitengesloten te worden, doordat er in de omgeving vaak over kinderen en het moederschap gaat. Daarnaast hebben mensen vaak de behoefte om problemen snel op te willen lossen, ook voor een ander, door alternatieven en 'Oplossingen'aan te reiken. Dat vooral vind/vond ik eenzaam voelen
Ik kan dus niet helemaal mee praten, aangezien er ergens nog een klein beetje hoop is, dat het nog kan komen tzt. Maar waar ik wel over mee kan praten is het gevoel buitengesloten te worden, doordat er in de omgeving vaak over kinderen en het moederschap gaat. Daarnaast hebben mensen vaak de behoefte om problemen snel op te willen lossen, ook voor een ander, door alternatieven en 'Oplossingen'aan te reiken. Dat vooral vind/vond ik eenzaam voelen
vrijdag 10 mei 2019 om 18:45
[quote=Aanhettypen post_id=29907186 time=1557506499 user_id=381672]
Herkenbaar.
Ik ben ook een veertiger en ongewenst kinderloos. Je realiseert je dat vriendinnen, kennissen om je heen telkens een nieuwe kinderfase ingaan en dat dit dus altijd een pijnpunt blijft.
Natuurlijk wordt er veel over kinderen gesproken waardoor ik me ook wel eens een buitenstaander voel.
Ik merk aan mezelf dat ik soms het gesprek naar me toe trek door vragen over hun kinderen te stellen en dan oprechte interesse toon. Ik neem als het ware de "leiding" in het gesprek..Hierdoor word ik - ondanks mijn kinderloosheid - toch bij het gesprek betrokken . Een handigheidje wat niet iedereen beheerst dat e begrijp ik.
"Hoe zit dit dan en hoe doen ze dat?"
Elke ouder wil wel graag over zijn/haar kinderen vertellen.
Niet iedereen is geinteresseerd in andermans verhalen over kinderen, als je die zelf niet hebt.
Je kan inderdaad dan beter met vaders te maken hebben, die doen vaak niet zo overdreven.Of bv moeders uit Afrika.
Herkenbaar.
Ik ben ook een veertiger en ongewenst kinderloos. Je realiseert je dat vriendinnen, kennissen om je heen telkens een nieuwe kinderfase ingaan en dat dit dus altijd een pijnpunt blijft.
Natuurlijk wordt er veel over kinderen gesproken waardoor ik me ook wel eens een buitenstaander voel.
Ik merk aan mezelf dat ik soms het gesprek naar me toe trek door vragen over hun kinderen te stellen en dan oprechte interesse toon. Ik neem als het ware de "leiding" in het gesprek..Hierdoor word ik - ondanks mijn kinderloosheid - toch bij het gesprek betrokken . Een handigheidje wat niet iedereen beheerst dat e begrijp ik.
"Hoe zit dit dan en hoe doen ze dat?"
Elke ouder wil wel graag over zijn/haar kinderen vertellen.
Niet iedereen is geinteresseerd in andermans verhalen over kinderen, als je die zelf niet hebt.
Je kan inderdaad dan beter met vaders te maken hebben, die doen vaak niet zo overdreven.Of bv moeders uit Afrika.
vrijdag 10 mei 2019 om 18:53
vrijdag 10 mei 2019 om 18:55
spuit_111 schreef: ↑10-05-2019 18:21TO is een veertiger, je mag voor adoptie maximaal 40 jaar schelen met je adoptiekind. De procedure voor adoptie, dus de periode voordat je toestemming hebt, duurt gemiddeld minimaal 3 jaar. Ben je max 46, dan kan er een uitzondering worden gemaakt, maar kan je alleen nog kinderen met een behoorlijk heftig medisch dossier een optie. Sowieso worden er alleen nog kinderen met special needs geadopteerd, die kunnen reuze meevallen, maar niet als je de 40 ruim bent gepasseerd. Het klinkt nogal makkelijk, zoals jij het voorstelt, maar dat is in de praktijk helemaal niet zo. Het leven is helaas niet zo maakbaar, daar moet TO mee in het reine zien te komen. Dat lijkt me meer de vraag in de OP dan alternatieven die voor de hand liggen, maar niet zo simpel zijn als ze klinken.
TO, weet jouw omgeving van je onvervulde kinderwens? En is er ruimte daarover te praten? Dat kan, ook bij vrienden met kinderen, voor jou gevoel nogal schelen. En voor de vriendschap ook. En heb je wel eens gekeken naar een een forum voor ongewenst kinderlozen? Je zou daar eens kunnen onderzoeken of je wat aan lotgenoten hebt.
Waar zeg ik dat het makkelijk is?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
vrijdag 10 mei 2019 om 19:02
Baggal schreef: ↑10-05-2019 18:10En weet je, volgens mij worden die opmerkingen helemaal niet gemaakt om jou bewust te kwetsen. Mensen hebben soms de neiging om iets aardigs te zeggen of jouw probleem te (willen) oplossen. Maar soms valt er niets op te lossen en is de situatie helaas zoals die is.
Verder: via Freya kun je idd in contact komen met lotgenoten zoals Pergamon ook al schreef.
En niet alleen met lotgenoten, ze hebben ook een lijst met therapeuten die gespecialiseerd zijn en tips:
https://www.freya.nl/kinderwens/definit ... eld-en-nu/
Bij elke (nieuwe) stap in de MMM heb ik even op de site van Freya gekeken en heb er doorgaans veel waardevolle informatie vandaag gehaald. Ophet forum daar heb ik niet meegeschreven .
