Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen

01-11-2022 08:55 3632 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen :heart:


Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
Dit was enorm gênant. Maar echt.
En hij had effen sokken aan. Hoe onbetrouwbaar!
Verder weet ik het even niet, dus ik ga met een kind 102836 achterlijke YouTube filmpjes kijken. :blob:
Alle reacties Link kopieren Quote
Je ging. Hulde. Geniet van je YouTube filmpjes en naast je kind zitten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Knap dat je gegaan bent Avo, op een dag als deze. Wil je delen wat er zo gênant was? Alleen als je dat zelf wil hè?
Kom je tot rust bij de youtube filmpjes met kind?
Alle reacties Link kopieren Quote
En ik maar denken: wat moet avo nou weer met een clown?
Maar door de sokken wist ik weer wie het was haha. Als jij zegt dat het genant was denk ik eerlijk gezegd dat het dus heel goed ging. En dan nu lekker vluchten in leuke filmpjes (had ik Daily dose of internet al weleens aangeraden?)
What a nuanced anxiety
Helaas kijkt kind vrrreselijke filmpjes, zoals dat kinderen betaamd.

Maar het was fijn om even samen te zitten.

Het was genant omdat het niet goed lukte om te praten en te denken.
Ik weet het niet.
Omdat hij zoveel weet. En ik dat eng vind. En dan raar doe.
Bestaat er zoiets als therapie via schrift? Ik vind je altijd enorm helder dingen formuleren, op papier is dat toch anders dan dingen uitspreken. Een beetje wat je hier doet maar dan met de peut?

Of vind je het juist spannend/gevaarlijker als het vastligt?

Misschien kun je na zo’n sessie de dingen die je had willen zeggen opschrijven en mailen? Of overhandigen bij een volgende afspraak?
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 30-10-2023 14:12
99.53% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
herkenbaar, als ik bang ben doe ik ook 'raar'. In elk geval ben ik dan niet 'perfect'. Wat mij helpt is te denken dat psych betaald krijgt, En dat het zijn/haar werk is om met mensen om te gaan die worstelen en niet perfect zijn. En dat ze zoveel "rare" mensen zien en zelf hebben gekozen voor deze baan en gewoon na hun werk naar hun gezin of sport of wat dan ook gaan. Die gedachte haalt bij mij de druk eraf dat wat ik doe of zeg, ook rare dingen, zo belangrijk zijn.

Fijn dat hij het serieus neemt. En het over een langdurig traject heeft. J verhaal en jij wordt dus heel serieus genomen avo en geloofd. Voelt dat ook zo?

Hij is een man. Ja, lastiger. Maar ook; het brengt dan ook misschien wel meer, als het lukt hem te vertrouwen, als hij jouw vertrouwen verdient? Weet niet hoo, zomaar eerste gedachte die bij me opkomt. Bovenaan alles staat steeds dat jij je veilig voelt, wat de hele wereld ook vindt en adviseert en ervaart.

Wat denk je dat er gebeurt als hij je ouders tegenkomt? Waar ben je meest bang voor?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap dat als je heel bang bent je dingen doet die je achteraf naar/stom/onhandig/belachelijk vindt. Maar zoals er eerder gezegd werd, is Pippo het wel gewend dat er mensen komen die het heel moeilijk vinden om te praten, die zich schamen, die het niet goed lukt om te vertellen, die achteraan beginnen en veronderstellen dat hij de rest wel in kan vullen of die alleen maar kunnen huilen.

Weet Pippo wie je ouders zijn? Komen je ouders wel eens bij hem? En bedoelde hij een langdurige relatie met hèm, of met een behandelaar?
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 30-10-2023 14:11
99.90% gewijzigd
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 30-10-2023 14:12
99.87% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Als eerste denk ik dat je naar je eigen gevoel mag luisteren. Als jij, om wat voor duidelijke of onduidelijke redenen dan ook liever een vrouw hebt, dan mag dat. Als dat je veiliger doet voelen, dan mag dat. Je bent Pipo niets verplicht. Deze ruimte mag je innemen, je hoeft niet dankbaar te zijn dat hij tijd voor je vrij wil maken. Als je dit met coach wil overleggen mag dat.
Daarnaast denk ik ook dat je gelijk hebt. Ik denk dat als je hier in gaat duiken, je meer nodig hebt dan een Pipo, maar mensen die hier ervaring in hebben. Die snappen wat het met jou kan doen, die ervaring hebben met welke specifieke behandelingen bij jou en jouw trauma's passen, en welke medicatie kan helpen bij welk stukje.
Ik denk echter niet dat het verkeerd is om (een) Pipo nabij te hebben. Iemand die een beetje weet, die snapt dat je het op bepaalde momenten erg moeilijk kan hebben, die bij huisarts kan aandringen op enige snelheid/doorverwijzing/extra ondersteuning als je dat op een moment nodig hebt. Als je hier echt mee aan de slag wil zijn wachtlijsten lang, gaat het een langdurig traject worden misschien (daarin heeft Pipo wel gelijk denk ik), zijn behandelaren niet altijd aanwezig en voelen dingen soms even niet goed. Dan kan het fijn zijn om een Pipo achter de hand te hebben die net genoeg weet. Een extra vangnetje.

Hoe ging vandaag?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben het eens met Maisnon, je bent geen enkele therapeut iets verplicht en het belangrijkste is dat je je gevoel volgt.

Ik heb een (vrouwelijke) Pipo als vangnet, naast een team van ervaren traumabehandelaren, incl pillendokter. En Pipo is mijn lifesaver, zij is er als de traumabehandeling (te) heftig is, als ik niet meer weet hoe verder, bij paniek in het weekend en om te oefenen met hechten en vertrouwen. Dus misschien Pipo niet direct afschrijven, maar kijken wat daarnaast mogelijk is?
Check.
Ga ik meenemen.
Maar is coach niet een beetje al dat vangnet? (als ze normaal kan?)
Alle reacties Link kopieren Quote
Jazeker, coach is dat ook!
Maar coach heeft een andere rol. Coach ken jij op een andere manier, met coach ben je al een (hechtings)relatie aan het opbouwen. Coach is niet onafhankelijk, en is niet puur professioneel. En dat is juist goed. Als het echt aan wil gaan is het ontzettend fijn als je coach ook als vangnet hebt.
Ik denk dat het fijn kan zijn om meerdere mensen als vangnet te hebben. Juist omdat je de ene keer het ene, en de andere keer het andere nodig hebt. Soms wil je de warmte, de band voelen met iemand, soms is dat te moeilijk en kan je naar puur professionele Pipo (die waar nodig ook nog invloed kan uitoefenen op de huisarts).
Maar dat betekent helemaal niet dat een Pipo alles hoeft te weten. Maar net genoeg (en daar ben je nu volgens mij al), zodat hij snapt dat je het op sommige momenten even heel erg moeilijk kan hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je gevoel zegt genoeg, zou zeker naar luisteren. Op naar super gespecialiseerde hulp, vrouwelijk. Pipo weet de weg daarnaartoe als het goed is.
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 30-10-2023 14:12
99.77% gewijzigd
Oh. Coach gaat weer niet door.
Die gaat niet goed.
Ik zeg het zelf af nu, nav hoe het met haar gaat. Dus niet afgewezen. Liever eigen initiatief.

Ik trek me verder terug en voel me zielsalleen.

Gelukkig heb ik al wat besloten met pipo.
Ik weet alleen niet zo goed hoe ik nu verder moet.

Ik overweeg toch maar alcoholist te worden. 🤪 Die pillen vallen echt op the day after.
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 30-10-2023 14:13
99.67% gewijzigd
.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 30-10-2023 14:13
99.59% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach Avo, hoe ging je nacht?
Wat rot dat je coach opnieuw heeft afgezegd. Heeft ze aangegeven wat de reden is? En heeft ze aangegeven dat het nu voor langere tijd niet kan, of heb je dat zelf ingevuld? Ik snap wel dat het heel moeilijk is om er op te vertrouwen dat de volgende afspraak wel door gaat na 2x afzeggen. Ik snap ook dat je dan zelf de afspraken af gaat zeggen, maar misschien is dat niet nodig als zij zelf niet aangeeft dat ze deze afspraken niet wil doen?

Over Pipo: wat wil je tegen hem zeggen? Als je tegen hem wil zeggen dat je geen langdurige behandelrelatie met hem wil aangaan, maar liever hulp op een gespecialiseerde plek wil dan lijkt dat me een prima idee. Zeker als dat je meteen rust geeft. Maar ik krijg uit je berichtje het idee dat je alle contact met hem wil verbreken. Ik weet niet of dat een goed idee is eerlijk gezegd. Ik kan me voorstellen dat dat nu veiliger voelt, dat het extra moeilijk voelt omdat hij een man is. Maar misschien ga je hem nog wel nodig hebben, zeker als je het gevoel hebt dat je nu ook niet op coach kan leunen. Als je het echt niet wil, dan is dat prima. Het is altijd jouw beslissing. Maar anders is het misschien goed om even te wachten tot je je iets rustiger voelt voor je een beslissing neemt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil reageren en typen naar het lukt niet. Wateen grauwigheid en somberheid. Het lijkt zo makkelijk een voor een en los van elkaar. Maar het overzicht is kwijt. Ik doe maar wat en wil het liefst dat het stopt. Het voor mij niet meer zo. Het leuke is er al een tijdje vanaf. Ben je het ene door komt het andere. Het gevoel is ook vaak weg. Gas nog even gauw door wat maakt het uit. Dit wacht wel even wat maakt het uit. En waarom zo ik dat hapje laten staan als ik er blij van wordt en wat boeit het iemand. Voor wie moet ik gezond eten. Mezelf? Ik heb niks aan mezelf. Krijg niks voor elkaar. Alleen maar moeilijke situaties en problemen op te lossen. Geen maatje die opbelt of langs komt. Geen familie die ziet dat het slecht gaat. Hopelijk is het gauw weer wat vrolijkheid en positieve prikkels die hier heenwaaien. Kon ik maar paar dagen wegduiken in mijn bubbel en niet doorgaan voor gezin en werk. Ben er zo klaarmee. En dan nog schuldig voelen omdat iedereen verplichtingen heeft. En dat doet. Maar ik trek het niet meer. Ben een zombie die wordt geleefd. Gevoelloos en door. Het moet. Je doet het. Het hoort.
Maar ik word er zi verdrietig van. Ik wil ook blij zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Monstrea, wil je het er gewoon uitgooien, of is er iets waar we in mee kunnen denken?
Zwaar als alles zo uitzichtloos lijkt.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
lieve avo, stapje voor stapje. Je wilt iets anders dan pipo, heel duidelijk, mooi! Ik zou wel gaan om dit met hem te bespreken, hij kan je doorverwijzen en uitvragen wat je precies wilt en nodig hebt. Dat duurt misschien nog wel 1 of 2 keer. Zo kom je hopelijk bij een goede match terecht (waar misschien wachtlijsten zijn). En hij is een lijntje in je netwerk die iets weet, maar ik begrijp ok dat dat veel angst en afkeer en wegloop gevoelens oplevert. Voor mij als buitenstaander is het fijn gevoel dat hij iets weet, je daar terecht kan als nodig.

@Monstrea, je hebt altijd ons..wij luisteren. just keep swimming...
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben het zo zat om overal vast te lopen.

Vanaf jong volwassene geen vrienden kunnen houden. Psycholoog zegt dat ik het wel weet en gewoon steeds pech heb. Ga op clubjes, maardoor oogmigraine vaak afhaken.

Op werk steeds foutjes. En dingen over het hoofd zien.

Vaak oogmigraine en blaasontstekingen. Constant alles draaiende houden. Dat is wel de samenvatting maar alles los heeft ook weer zijwegen.

Ik heb geen zin meer om te zwemmen. Zou het niet erg vinden als het voorbij is. Tuurlijk is het met de kinderen fijn en heb wel gevoel bij het halen van hun zwemdiploma of als ze een sportwedstrijd hebben zulke dingen. Maar al die regelingen maken alles zwaar. Ik heb Error als ik dus op zaterdag het huis poets. Door de drukte lukt dat dit weekend en vanmorgen werd ik wakker met een blaasontsteking. Dan denk ik dat het aan het toilet lag. Maar het ligt vooral aan drinken. Zulke dingen draai ik de laatste tijd door. Dan moet ik weer aan een kuur en ik drink elke dag al alleen water. Eet weinig suiker en ben er zo mee bezig en wil er ook weer niet mee bezig zijn. Ik ben er gewoon zo zat van al die dingen.

Dan via school weer dingen en regel dingen.

En op werk is mijn contract in juli verlengd. Maar zijn ze nog niet tevreden. Nu moet ik gaan knokken en ik kan het het gewoon niet. Maarja moet ook geld binnen komen. Zit ondertussen wel te kijken naar vacatures maar niks klikt of ik kom op weinig overheen met de puntjes.
Ik ben gewoon niks.
En dan hoor je mensen die alles voor elkaar krijgen. als je maar wil zeggen ze.

En dan vergeet ik nog zoveel dingen. Vreselijk. Veel te druk ik mijn koppie en eigenlijk niks te doen met dat kleine leventje van mij.

Sorry, ik weet het eventjes niet. Kan helaas niet zo mooi schrijven als Avocadeau. Vind het trouwens ook zo erg dat ik zeur want zij heeft het waarschijnlijk veel zwaarder dan ik.
Maar inderdaad, eventjes tikken scheelt al iets qua frustratie en verdriet. Alleen jammer als het niet goed te volgen is. Maar het is er wel eventjes uit.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven