Psyche
alle pijlers
Euthanasie ivm psychisch lijden
woensdag 18 april 2018 om 19:31
Ik zit op dit moment midden in een euthanasietraject wegens ondraaglijk psychisch lijden. Met dit topic wil ik in eerste instantie mijn verhaal kwijt, omdat dit iets is waar ik in mijn omgeving niet makkelijk over kan praten, en omdat de mensen met wie ik er wel over kan praten, uiteraard erg emotioneel betrokken zijn.
Ik lijd aan een therapieresistente bipolaire stoornis. Manie speelt maar een kleine rol, maar de depressie is er bijna altijd. Ik ben op dit moment al 2,5 jaar aan een stuk ernstig depressief. Als ik alle depressieve perioden bij elkaar optel, kom ik denk ik wel aan zo’n 20 jaar (ik ben 48). En dan ben ik niet een klein beetje depressief, maar meestal heel ernstig. Ik heb meer dan 20 verschillende reguliere medicijnen geprobeerd, ook heel wat alternatieve medicijnen en behandelingen, therapie en opnames. En ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik ben op. Het is ondraaglijk. Het moet afgelopen zijn, over, sluiten. Er is nog één behandeloptie, en daarna houd ik het voor gezien.
Twee maanden geleden besloot ik, om tijd te sparen, naast die laatste behandeling ook alvast te starten met het euthanasietraject. Ik had namelijk verwacht voor mijn euthanasie bij de levenseindekiniek terecht te komen, omdat bijna geen enkele arts zich aan euthanasie wegens psychisch lijden wil wagen. Daar is een wachtlijst van 6 maanden en daarna duurt het traject ook nog eens minstens 6 maanden. Maar tot mijn blijdschap bleek mijn huisarts bereid mijn verzoek in behandeling te nemen, en dat betekent dat het allemaal een heel stuk sneller gaat. De onafhankelijke psychiater waar ik heen moest is inmiddels ook akkoord. Nu alleen de scenarts nog. Het definitieve oordeel van de scenarts kan pas na de laatste behandeling, maar omdat ik het zo moeilijk vind om met de onzekerheid te leven, heb ik binnenkort wel alvast een oriënterend gesprek, zodat ik een beetje kan inzien welke kant diens oordeel op gaat.
Ik had niet durven hopen dat dit zo voorspoedig zou gaan, ben hier zo blij mee! Hoewel de weinige mensen in mijn omgeving die hiervan weten niet verbaasd zijn dat ik dit doe, willen ze niet dat ik doodga. Het is dus moeilijk om erover te praten. Misschien kan ik hier toch een beetje mijn ei kwijt.
Ik lijd aan een therapieresistente bipolaire stoornis. Manie speelt maar een kleine rol, maar de depressie is er bijna altijd. Ik ben op dit moment al 2,5 jaar aan een stuk ernstig depressief. Als ik alle depressieve perioden bij elkaar optel, kom ik denk ik wel aan zo’n 20 jaar (ik ben 48). En dan ben ik niet een klein beetje depressief, maar meestal heel ernstig. Ik heb meer dan 20 verschillende reguliere medicijnen geprobeerd, ook heel wat alternatieve medicijnen en behandelingen, therapie en opnames. En ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik ben op. Het is ondraaglijk. Het moet afgelopen zijn, over, sluiten. Er is nog één behandeloptie, en daarna houd ik het voor gezien.
Twee maanden geleden besloot ik, om tijd te sparen, naast die laatste behandeling ook alvast te starten met het euthanasietraject. Ik had namelijk verwacht voor mijn euthanasie bij de levenseindekiniek terecht te komen, omdat bijna geen enkele arts zich aan euthanasie wegens psychisch lijden wil wagen. Daar is een wachtlijst van 6 maanden en daarna duurt het traject ook nog eens minstens 6 maanden. Maar tot mijn blijdschap bleek mijn huisarts bereid mijn verzoek in behandeling te nemen, en dat betekent dat het allemaal een heel stuk sneller gaat. De onafhankelijke psychiater waar ik heen moest is inmiddels ook akkoord. Nu alleen de scenarts nog. Het definitieve oordeel van de scenarts kan pas na de laatste behandeling, maar omdat ik het zo moeilijk vind om met de onzekerheid te leven, heb ik binnenkort wel alvast een oriënterend gesprek, zodat ik een beetje kan inzien welke kant diens oordeel op gaat.
Ik had niet durven hopen dat dit zo voorspoedig zou gaan, ben hier zo blij mee! Hoewel de weinige mensen in mijn omgeving die hiervan weten niet verbaasd zijn dat ik dit doe, willen ze niet dat ik doodga. Het is dus moeilijk om erover te praten. Misschien kan ik hier toch een beetje mijn ei kwijt.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
zondag 12 augustus 2018 om 21:57
Dat geloof ik dus niet zo.strikjemetstippels schreef: ↑12-08-2018 21:52Apart, ik lees namelijk dat het daar ook voor werkt. En volgens mij wordt er dus nergens gezegd dat het enkel helpt bij depressie door oorzaak xyz.
Ik merk dat een leven in de luwte mij al wat lucht geeft. Prikkelarm. Ik heb in mijn eigen proces diverse stadia bemerkt.
Ik heb alles geprobeerd en ik ben klaar met behandeling. Ik wil het niet meer. RMTS is óók behandeling.
Feitelijk weet ik echter dat dit keuzes zijn.
zondag 12 augustus 2018 om 21:57
Het zijn voor mij de enige twee opties. Dat is alles wat ik ooit gezegd heb. Welke opties er voor een ander zijn, moet ieder voor zich beoordelen.Gröbbeböl schreef: ↑12-08-2018 21:54Als je even terugleest, zie je dat Fayanna dit enkel doet omdat het moet voor de euthanasieaanvraag. Niet omdat ze dat zo graag wou.
En dat is prima. Of nee, dat is heel erg!
Maar Fayanna doet of dat de enige twee opties zijn en feitelijk IS dat gewoon niet zo.
En geloof me, ik wéét wat lijden is. Ben zelf van de rails getrokken.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
zondag 12 augustus 2018 om 22:01
Nog eenmaal: het wordt niet afgewezen maar is al goedgekeurd, mist de rtms niet werkt.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
zondag 12 augustus 2018 om 22:02
Geen idee wat je bedoelt met eerlijkheid.
Volgens mij wil jij niet lezen wat anderen schrijven. Doe je op dat andere topic trouwens ook, hele verhalen over een aanname voortkomend uit je eigen emoties.
Zou je sieren dit gewoon voor fayanna te staken. Het gaat niet over jou (of over mij).
zondag 12 augustus 2018 om 22:06
Je vraagt zélf aan mij waarom ik geen RMTS overweeg, Strikje.
En dan geef ik daar antwoord op en dan begin je over een wedstrijdje.
Met eerlijkheid bedoel ik dat je juiste info moet geven. Als je aan een vreemde zegt "Het is of dit of euthanasie" overdrijf je enorm. Want er zijn nog zoveel opties meer.
Het valt me op dat Fayanna alles negatief benadert en dat snap ik vanuit depressie. Maar ik denk dat daar nog heel wat te halen valt.
En dan geef ik daar antwoord op en dan begin je over een wedstrijdje.
Met eerlijkheid bedoel ik dat je juiste info moet geven. Als je aan een vreemde zegt "Het is of dit of euthanasie" overdrijf je enorm. Want er zijn nog zoveel opties meer.
Het valt me op dat Fayanna alles negatief benadert en dat snap ik vanuit depressie. Maar ik denk dat daar nog heel wat te halen valt.
zondag 12 augustus 2018 om 22:07
Dan wist ik het wel.
(Ik bedoel dus daadwerkelijk euthanasie krijgen en niet de aanvraag zelf. Een aanvraag is nog geen "ja", toch?)
anoniem_374309 wijzigde dit bericht op 12-08-2018 22:14
23.79% gewijzigd
zondag 12 augustus 2018 om 22:12
Nee, dat lees je niet goed. Fayanna is goudeerlijk tegen zichzelf. Voor haar is het dit of euthanasie. Als deze therapie niet helpt, wil ze niet meer leven. Dat is haar goed recht en alle artsen hebben hun medewerking al toegezegd.Gröbbeböl schreef: ↑12-08-2018 22:06Je vraagt zélf aan mij waarom ik geen RMTS overweeg, Strikje.
En dan geef ik daar antwoord op en dan begin je over een wedstrijdje.
Met eerlijkheid bedoel ik dat je juiste info moet geven. Als je aan een vreemde zegt "Het is of dit of euthanasie" overdrijf je enorm. Want er zijn nog zoveel opties meer.
Het valt me op dat Fayanna alles negatief benadert en dat snap ik vanuit depressie. Maar ik denk dat daar nog heel wat te halen valt.
Niet projecteren is beter.
Fayanna, sterkte van een meelezer.
zondag 12 augustus 2018 om 22:12
Gröbbeböl schreef: ↑12-08-2018 10:31Ollie, is het een idee om even helemaal niks te doen?
Ik heb zelf (ook) al zo'n 28 jaar last van depressie inclusief elke behandelsetting hier in de buurt. Volgens mij ben ik nu uiteindelijk nog zieker, doordat ik vele grenzen ben overgegaan om maar wat te proberen en ik methoden heb geprobeerd bij diagnoses waar ze later weer op terugkwamen.
Jaren geleden hoorde ik van iemand (zelf ziek): Ga er maar van uit dat dit het is." Dat het niet beter wordt.
Lange tijd kon ik dat niet aanvaarden of liet de situatie het niet toe (dat je bijvoorbeeld met je depressieve kop moet werken en dan toch maar weer hulp zoeken omdat het niet gaat).
Nu ben ik zover dat ik inzie: "Het verandert niet. Dit is het."
En ik vraag me af waar IK gebleven ben door al het getherapeuter.
Dat kán ruimte geven. Dat er niks meer moet, dat je geen verwachtingen meer hebt. Ik leef bij de dag.
Ik heb de rest van de thread al gelezen en vind het een beetje een nare kant opgaan, maar wil toch deze post even isoleren en beantwoorden. Ik kan er niks aan doen, maar ik vind de opmerking "ga er maar vanuit dat dit het is en dat het niet beter wordt" echt heel erg naar. Zeker aangezien je absoluut niks weet over de situatie waar ik inzit en de persoon die ik ben. Ik wil de rest van mijn leven niet leven zoals ik de laatste 20 jaar heb moeten leven, en ik wil voor mezelf graag weten dat ik alle mogelijkheden doorlopen heb voordat ik een keus maak. Ik weet wat voor de grootste problemen zorgt en dat zijn voor mij persoonlijk niet de depressies. De depressies zorgen er echter wel voor dat de problematiek niet opgelost of verbeterd kan worden. Dit frustreert omdat ik weet dat het beter zou kunnen gaan dan het nu gaat, maar ik de kans niet krijg om hieraan te werken omdat ik geen geschikte manier kan vinden om hieruit de komen. Dus, nogmaals, prima als dit jouw keus is, maar voor mij ligt het iets anders.
zondag 12 augustus 2018 om 22:14
Alleen de OP gelezen.
Wat ontzettend heftig.. Ik hoop dat als ik iemand in mijn omgeving zou hebben die hetzelfde heeft als jij en echt niet meer wil leven, ik mijn eigen gevoel kan loslaten en diegene tot ondersteuning kan zijn en zelf accepteren dat het de wens van die persoon is.
Ik kan mij zelf niet voorstellen hoe jij je moet voelen. Ik vind wel dat als euthanasie de enige uitweg is voor jou dat dat gerespecteerd moet worden hoe zwaar ook voor de mensen die jou lief hebben. Op deze manier kunnen mensen nog afscheid van jou nemen en zullen er nooit vragen achter blijven.
Beter zo dan dat je onverhoopt zelf onverwachts een einde aan je leven brengt.
Ik wens voor jou dat je rust vindt, hoe dan ook
Wat ontzettend heftig.. Ik hoop dat als ik iemand in mijn omgeving zou hebben die hetzelfde heeft als jij en echt niet meer wil leven, ik mijn eigen gevoel kan loslaten en diegene tot ondersteuning kan zijn en zelf accepteren dat het de wens van die persoon is.
Ik kan mij zelf niet voorstellen hoe jij je moet voelen. Ik vind wel dat als euthanasie de enige uitweg is voor jou dat dat gerespecteerd moet worden hoe zwaar ook voor de mensen die jou lief hebben. Op deze manier kunnen mensen nog afscheid van jou nemen en zullen er nooit vragen achter blijven.
Beter zo dan dat je onverhoopt zelf onverwachts een einde aan je leven brengt.
Ik wens voor jou dat je rust vindt, hoe dan ook
zondag 12 augustus 2018 om 22:14
Echt, je leest zelf niet wat er wordt gezegd. Zij zegt dat het dus voor háár deze behandeling is, en als dat niet voldoende werkt euthanasie. Wat is daar nu zo moeilijk aan te begrijpen? Vervolgens zeg ik dat tegen je, en begin je over dat je weet wat lijden is en je van het spoor bent getrokken. Dat is een manipulatieve tactiek en heeft totaal nergens mee van doen, daar ging het niet om. Het ging om een persoonlijke keuze en inschatting.Gröbbeböl schreef: ↑12-08-2018 22:06Je vraagt zélf aan mij waarom ik geen RMTS overweeg, Strikje.
En dan geef ik daar antwoord op en dan begin je over een wedstrijdje.
Met eerlijkheid bedoel ik dat je juiste info moet geven. Als je aan een vreemde zegt "Het is of dit of euthanasie" overdrijf je enorm. Want er zijn nog zoveel opties meer.
Het valt me op dat Fayanna alles negatief benadert en dat snap ik vanuit depressie. Maar ik denk dat daar nog heel wat te halen valt.
Voor haar en tig anderen is euthanasie de enige optie na dat behandelingen niet genoeg aan slaan. Voor jou kennelijk niet, nou fijn.
zondag 12 augustus 2018 om 22:15
Ik denk niet dat ze overdrijft, voor jou of misschien voor de rest van de wereld zijn er nog tig opties maar voor Fayanna niet. Ze kan en wil niet meer, voor haar zijn dit de twee opties.Gröbbeböl schreef: ↑12-08-2018 22:06Je vraagt zélf aan mij waarom ik geen RMTS overweeg, Strikje.
En dan geef ik daar antwoord op en dan begin je over een wedstrijdje.
Met eerlijkheid bedoel ik dat je juiste info moet geven. Als je aan een vreemde zegt "Het is of dit of euthanasie" overdrijf je enorm. Want er zijn nog zoveel opties meer.
Het valt me op dat Fayanna alles negatief benadert en dat snap ik vanuit depressie. Maar ik denk dat daar nog heel wat te halen valt.
Ik vind het juist erg dapper dat ze die laatste behandeling nog wil proberen, zelfs als de euthanasie al goed gekeurd is.
zondag 12 augustus 2018 om 22:15
fayanna schreef: ↑12-08-2018 17:32Het is helemaal niet waar dat rtms niet geschikt is voor bipolair. Het was bij mij totaal geen issue dat ik bipolair ben. In de meeste onderzoeken die gedaan zijn wordt niet eens onderscheid gemaakt en worden uni- en bipolaire patiënten op een grote hoop gegooid. . Zoek maar eens op pubmed. Er is weinig specifiek onderzoek naar rtms bij bipolair gedaan, dat is wel waar. Maar het is dus geen medische contraindicatie. Alleen willen de meeste commerciële aanbieders zich niet wagen aan iets wat gecompliceerder is dan unipolaire depressie. De kans op een manie is extreem klein.
Ah, kijk, bedankt voor de uitleg. Ik heb inderdaad de eerste paar hits op Google bekeken en ben er vanuit gegaan dat wat er stond klopte. Ik ga kijken bij Pubmed. Ik las volgens mij in 1 van je andere posts dat de cognitieve gedragstherapie niet verplicht is als het via een particuliere aanbieder gaat. Is dat in het ziekenhuis wel verplicht voor jou? En gaat dat dan om uren, of om dagbehandeling?
zondag 12 augustus 2018 om 22:17
Dat bedoel ik dus, je trekt alles negatief.
"Ga er maar vanuit dat dit het is" kan ook iets bevrijdend werken. Ik heb zelf heel diep gezeten en jij jammert maar. Het kan wel anders. Maar daar wil je niet aan.
Het kost tijd. Maar het kán wel
Ik zeg niet dat JIJ het moet.
Maar jij zegt dat het niet kán en daarmee doe je anderen tekort.
"Ga er maar vanuit dat dit het is" kan ook iets bevrijdend werken. Ik heb zelf heel diep gezeten en jij jammert maar. Het kan wel anders. Maar daar wil je niet aan.
Het kost tijd. Maar het kán wel
Ik zeg niet dat JIJ het moet.
Maar jij zegt dat het niet kán en daarmee doe je anderen tekort.
zondag 12 augustus 2018 om 22:19
Dit.CL2 schreef: ↑12-08-2018 22:12Nee, dat lees je niet goed. Fayanna is goudeerlijk tegen zichzelf. Voor haar is het dit of euthanasie. Als deze therapie niet helpt, wil ze niet meer leven. Dat is haar goed recht en alle artsen hebben hun medewerking al toegezegd.
Niet projecteren is beter.
Fayanna, sterkte van een meelezer.
Ik lees ook al een hele tijd mee. Heb veel respect voor de manier waarop Fayanna dit traject doorstaat en hoe zij het hier verwoordt.
Het is haar leven en haar keuze. Niemand kan daarover oordelen.
Fayanna, sterkte en kracht gewenst.
zondag 12 augustus 2018 om 22:20
In ‘mijn’ ziekenhuis is ‘activerende therapie’ verplicht bij rtms vanwege de verzekering. Het is een aanfluiting zo dom als dat is. Ik zou 10 keer moeten gaan maar heb voor elkaar gekregen dat ik na 4 keer mocht stoppen.Ollie37 schreef: ↑12-08-2018 22:15Ah, kijk, bedankt voor de uitleg. Ik heb inderdaad de eerste paar hits op Google bekeken en ben er vanuit gegaan dat wat er stond klopte. Ik ga kijken bij Pubmed. Ik las volgens mij in 1 van je andere posts dat de cognitieve gedragstherapie niet verplicht is als het via een particuliere aanbieder gaat. Is dat in het ziekenhuis wel verplicht voor jou? En gaat dat dan om uren, of om dagbehandeling?
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
zondag 12 augustus 2018 om 22:21
Tja, je zou dat natuurlijk ook over jou kunnen zeggen gezien je trein avontuur. Als je echt wil..
Kom op zeg, ergens schrijf je dat niemand jou begrijpt en mensen met psychiatrische stoornissen in het algemeen, en dan begin je hier zelf zo te doen.
zondag 12 augustus 2018 om 22:22
Ik vind het erg naar dat je het waarheidsgehalte van mijn woorden in twijfel trekt. En je leest alweer niet goed. Ik heb al meerdere malen gezegd vanavond dat ik een ja heb in het geval dat de rmts niet werkt.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
zondag 12 augustus 2018 om 22:22
Wat een negatieve insteek, zeg.Ollie37 schreef: ↑12-08-2018 22:12Ik heb de rest van de thread al gelezen en vind het een beetje een nare kant opgaan, maar wil toch deze post even isoleren en beantwoorden. Ik kan er niks aan doen, maar ik vind de opmerking "ga er maar vanuit dat dit het is en dat het niet beter wordt" echt heel erg naar. Zeker aangezien je absoluut niks weet over de situatie waar ik inzit en de persoon die ik ben. Ik wil de rest van mijn leven niet leven zoals ik de laatste 20 jaar heb moeten leven, en ik wil voor mezelf graag weten dat ik alle mogelijkheden doorlopen heb voordat ik een keus maak. Ik weet wat voor de grootste problemen zorgt en dat zijn voor mij persoonlijk niet de depressies. De depressies zorgen er echter wel voor dat de problematiek niet opgelost of verbeterd kan worden. Dit frustreert omdat ik weet dat het beter zou kunnen gaan dan het nu gaat, maar ik de kans niet krijg om hieraan te werken omdat ik geen geschikte manier kan vinden om hieruit de komen. Dus, nogmaals, prima als dit jouw keus is, maar voor mij ligt het iets anders.
Als je bij machte was om het anders te doen, had je dat al gedaan.
Als je in ieder geval inziet "Ik voel me kut en zo is het", kan ruimte ontstaan omdat niets moet, behalve de dag zo goed mogelijk doorkomen.
Als je de lat zo hoog legt en zegt "Het moet anders" terwijl het je niet lukt, kan dat heel frustrerend werken.
Maar als je dat liever doet...
Vraag jezelf dan nog wel even af waarom je nog steeds depressief bent.
