Psyche
alle pijlers
Euthanasie ivm psychisch lijden
woensdag 18 april 2018 om 19:31
Ik zit op dit moment midden in een euthanasietraject wegens ondraaglijk psychisch lijden. Met dit topic wil ik in eerste instantie mijn verhaal kwijt, omdat dit iets is waar ik in mijn omgeving niet makkelijk over kan praten, en omdat de mensen met wie ik er wel over kan praten, uiteraard erg emotioneel betrokken zijn.
Ik lijd aan een therapieresistente bipolaire stoornis. Manie speelt maar een kleine rol, maar de depressie is er bijna altijd. Ik ben op dit moment al 2,5 jaar aan een stuk ernstig depressief. Als ik alle depressieve perioden bij elkaar optel, kom ik denk ik wel aan zo’n 20 jaar (ik ben 48). En dan ben ik niet een klein beetje depressief, maar meestal heel ernstig. Ik heb meer dan 20 verschillende reguliere medicijnen geprobeerd, ook heel wat alternatieve medicijnen en behandelingen, therapie en opnames. En ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik ben op. Het is ondraaglijk. Het moet afgelopen zijn, over, sluiten. Er is nog één behandeloptie, en daarna houd ik het voor gezien.
Twee maanden geleden besloot ik, om tijd te sparen, naast die laatste behandeling ook alvast te starten met het euthanasietraject. Ik had namelijk verwacht voor mijn euthanasie bij de levenseindekiniek terecht te komen, omdat bijna geen enkele arts zich aan euthanasie wegens psychisch lijden wil wagen. Daar is een wachtlijst van 6 maanden en daarna duurt het traject ook nog eens minstens 6 maanden. Maar tot mijn blijdschap bleek mijn huisarts bereid mijn verzoek in behandeling te nemen, en dat betekent dat het allemaal een heel stuk sneller gaat. De onafhankelijke psychiater waar ik heen moest is inmiddels ook akkoord. Nu alleen de scenarts nog. Het definitieve oordeel van de scenarts kan pas na de laatste behandeling, maar omdat ik het zo moeilijk vind om met de onzekerheid te leven, heb ik binnenkort wel alvast een oriënterend gesprek, zodat ik een beetje kan inzien welke kant diens oordeel op gaat.
Ik had niet durven hopen dat dit zo voorspoedig zou gaan, ben hier zo blij mee! Hoewel de weinige mensen in mijn omgeving die hiervan weten niet verbaasd zijn dat ik dit doe, willen ze niet dat ik doodga. Het is dus moeilijk om erover te praten. Misschien kan ik hier toch een beetje mijn ei kwijt.
Ik lijd aan een therapieresistente bipolaire stoornis. Manie speelt maar een kleine rol, maar de depressie is er bijna altijd. Ik ben op dit moment al 2,5 jaar aan een stuk ernstig depressief. Als ik alle depressieve perioden bij elkaar optel, kom ik denk ik wel aan zo’n 20 jaar (ik ben 48). En dan ben ik niet een klein beetje depressief, maar meestal heel ernstig. Ik heb meer dan 20 verschillende reguliere medicijnen geprobeerd, ook heel wat alternatieve medicijnen en behandelingen, therapie en opnames. En ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik ben op. Het is ondraaglijk. Het moet afgelopen zijn, over, sluiten. Er is nog één behandeloptie, en daarna houd ik het voor gezien.
Twee maanden geleden besloot ik, om tijd te sparen, naast die laatste behandeling ook alvast te starten met het euthanasietraject. Ik had namelijk verwacht voor mijn euthanasie bij de levenseindekiniek terecht te komen, omdat bijna geen enkele arts zich aan euthanasie wegens psychisch lijden wil wagen. Daar is een wachtlijst van 6 maanden en daarna duurt het traject ook nog eens minstens 6 maanden. Maar tot mijn blijdschap bleek mijn huisarts bereid mijn verzoek in behandeling te nemen, en dat betekent dat het allemaal een heel stuk sneller gaat. De onafhankelijke psychiater waar ik heen moest is inmiddels ook akkoord. Nu alleen de scenarts nog. Het definitieve oordeel van de scenarts kan pas na de laatste behandeling, maar omdat ik het zo moeilijk vind om met de onzekerheid te leven, heb ik binnenkort wel alvast een oriënterend gesprek, zodat ik een beetje kan inzien welke kant diens oordeel op gaat.
Ik had niet durven hopen dat dit zo voorspoedig zou gaan, ben hier zo blij mee! Hoewel de weinige mensen in mijn omgeving die hiervan weten niet verbaasd zijn dat ik dit doe, willen ze niet dat ik doodga. Het is dus moeilijk om erover te praten. Misschien kan ik hier toch een beetje mijn ei kwijt.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
zondag 12 augustus 2018 om 22:22
Is dit een reactie op de post die ik net plaatste, want ik quote dat namelijk. En het maakt ook eigenlijk niet, want dit geld in het algemeen.Gröbbeböl schreef: ↑12-08-2018 22:17Dat bedoel ik dus, je trekt alles negatief.
"Ga er maar vanuit dat dit het is" kan ook iets bevrijdend werken. Ik heb zelf heel diep gezeten en jij jammert maar. Het kan wel anders. Maar daar wil je niet aan.
Het kost tijd. Maar het kán wel
Ik zeg niet dat JIJ het moet.
Maar jij zegt dat het niet kán en daarmee doe je anderen tekort.
Ik vind dat je behoorlijk wat lef hebt om voor een ander te bepalen dat diegene jammert. Je kent iemand niet, je weet niet wat iemand heeft meegemaakt en geprobeerd heeft, en dit is waar je mee komt? Een oppervlakkig oordeel gebaseerd op de eigen ideeën? Ga toch weg. De keuzes die iemand maakt die betrekking hebben op de zelf zijn voor diegene alleen. Daar komen jij en je oordeel niet aan te pas
zondag 12 augustus 2018 om 22:24
Natuurlijk schat, wat jij wiltGröbbeböl schreef: ↑12-08-2018 22:22Wat een negatieve insteek, zeg.
Als je bij machte was om het anders te doen, had je dat al gedaan.
Als je in ieder geval inziet "Ik voel me kut en zo is het", kan ruimte ontstaan omdat niets moet, behalve de dag zo goed mogelijk doorkomen.
Als je de lat zo hoog legt en zegt "Het moet anders" terwijl het je niet lukt, kan dat heel frustrerend werken.
Maar als je dat liever doet...
Vraag jezelf dan nog wel even af waarom je nog steeds depressief bent.
zondag 12 augustus 2018 om 22:25
Iemand anders trok me ervan af.strikjemetstippels schreef: ↑12-08-2018 22:21Tja, je zou dat natuurlijk ook over jou kunnen zeggen gezien je trein avontuur. Als je echt wil..
Kom op zeg, ergens schrijf je dat niemand jou begrijpt en mensen met psychiatrische stoornissen in het algemeen, en dan begin je hier zelf zo te doen.
Toch jammer.
zondag 12 augustus 2018 om 22:28
Kan me er iets bij voorstellen. Wel fijn dat ze daar in mee zijn gegaan. Ik ga eens rondkijken wat er hier in de buurt aan mogelijkheden zijn, want het klinkt wel als iets dat een poging waard kan zijn. Bedankt voor alle info. Ik hoop dat het ind e 2/3 maanden die je het geven wilt nog meer effect heeft. Dat heb je soms weleens, dat iets even nodig heeft. Ik vind je een topper!
zondag 12 augustus 2018 om 22:29
zondag 12 augustus 2018 om 22:29
Eerst eens lezen, Strikje.
Je stelt me een vraag, maar ik mag dus niet antwoorden? En hoezo kan ik ineens weer werken?
Ik stel dat je jezelf soms ook tijd moet geven, therapieloze momenten. Dat kan lucht geven.
Verder schrijf ik in mijn eerdere posts: "Het kán zus of zo werken". Ik zeg niet dat dat voor iedereen geldt.
Fayanna heeft haar eigen keuze; he leeft voor jezelf. Je bent geen verantwoording schuldig en je hebt gestreden.
Sommige dingen vallen me echter op.
Maar dat mag niet genoemd worden.
Je stelt me een vraag, maar ik mag dus niet antwoorden? En hoezo kan ik ineens weer werken?
Ik stel dat je jezelf soms ook tijd moet geven, therapieloze momenten. Dat kan lucht geven.
Verder schrijf ik in mijn eerdere posts: "Het kán zus of zo werken". Ik zeg niet dat dat voor iedereen geldt.
Fayanna heeft haar eigen keuze; he leeft voor jezelf. Je bent geen verantwoording schuldig en je hebt gestreden.
Sommige dingen vallen me echter op.
Maar dat mag niet genoemd worden.
zondag 12 augustus 2018 om 22:31
Die vraag had echt 0,0 te maken met wat je allemaal zei omtrent fayanna.
En de nog al hatelijke dingen richting de andere persoon over jammeren en dergelijke ook. Je zit notabene in een ander topic tegen Ikinogwat te zeggen dat zij jou unfair behandelt. En dan doe je exact het zelfde hier. Zie je dat nu echt niet?
En ja, als je kennelijk hét middel hebt gevonden, kun je wel weer aan de bak. Vind je dat zwart wit, nou, daar is je spiegel zou ik zeggen.
En de nog al hatelijke dingen richting de andere persoon over jammeren en dergelijke ook. Je zit notabene in een ander topic tegen Ikinogwat te zeggen dat zij jou unfair behandelt. En dan doe je exact het zelfde hier. Zie je dat nu echt niet?
En ja, als je kennelijk hét middel hebt gevonden, kun je wel weer aan de bak. Vind je dat zwart wit, nou, daar is je spiegel zou ik zeggen.
zondag 12 augustus 2018 om 22:33
Als ik jullie was, zou ik toch nog even teruglezen naar hóe ik het zei en wat woordkeuze zegt.
Je kunt zeggen: "Ik voel me zo kut, ik zie geen uitweg meer". Of: "Ik heb nog maar twee keuzes." Feitelijk is dat laatste niet waar. IS dat nou zo moeilijk om in te zien?
In depressie ben je zelf heilig overtuigd van de zinloosheid etcetera. Ik stel daar vraagtekens bij.
Niet hoe Fayanna het VOELT.
Als ze de KEUZE maakt, respect.
Je kunt zeggen: "Ik voel me zo kut, ik zie geen uitweg meer". Of: "Ik heb nog maar twee keuzes." Feitelijk is dat laatste niet waar. IS dat nou zo moeilijk om in te zien?
In depressie ben je zelf heilig overtuigd van de zinloosheid etcetera. Ik stel daar vraagtekens bij.
Niet hoe Fayanna het VOELT.
Als ze de KEUZE maakt, respect.
zondag 12 augustus 2018 om 22:36
Strikje, waar schrijf ik dat ik het middel heb gevonden?
Ik heb eerder vandaag geschreven wat voor mij werkt om mezelf wat lucht en ruimte te geven. Daarmee is mijn depressie niet voorbij, maar beter hanteerbaar.
Ik zeg juist: continu zoeken naar middelen die werken en dan toch weer teleurgesteld raken, kosten bakken met energie. Vandaar dat ik denk: "Het wordt niet anders". Dat geeft mij wat ruimte.
En ik zeg daarbij nergens dat dat voor iedereen moet gelden. In mijn eerste post naar Ollie begin ik nog wel met een vraag, een optie. Dan kan "Nee" ook een antwoord zijn.
Ik heb eerder vandaag geschreven wat voor mij werkt om mezelf wat lucht en ruimte te geven. Daarmee is mijn depressie niet voorbij, maar beter hanteerbaar.
Ik zeg juist: continu zoeken naar middelen die werken en dan toch weer teleurgesteld raken, kosten bakken met energie. Vandaar dat ik denk: "Het wordt niet anders". Dat geeft mij wat ruimte.
En ik zeg daarbij nergens dat dat voor iedereen moet gelden. In mijn eerste post naar Ollie begin ik nog wel met een vraag, een optie. Dan kan "Nee" ook een antwoord zijn.
anoniem_374309 wijzigde dit bericht op 12-08-2018 22:39
25.85% gewijzigd
zondag 12 augustus 2018 om 22:39
Gröbbeböl schreef: ↑12-08-2018 22:36Strikje, waar schrijf ik dat ik het middel heb gevonden?
Ik heb eerder vandaag geschreven wat voor mij werkt om mezelf wat lucht en ruimte te geven.
Ik zeg juist: continu zoeken naar middelen die werken en dan toch weer teleurgesteld raken, kosten bakken met energie. Vandaar dat ik denk: "Het wordt niet anders". Dat geeft mij wat ruimte.
En iedereen zegt je terug: fijn dat het jouw ruimte geeft, maar stop met je eigen ideeën op anderen te projecteren. Vooral omdat je absoluut geen enkele weet hebt van de situatie waar iemand in zit of wat iemand al allemaal geprobeerd heeft. En ja, ik heb het boek van Victor Frankl ook gelezen. En nee, helaas, het was niet de oplossing.
zondag 12 augustus 2018 om 22:40
ZIJ heeft nog maar 2 keuzes over, vindt/voelt ze, na lang wikken en wegen. Voor haar is dat de waarheid nu en je hebt het recht niet daar zo respectloos omheen te blaten. Je kunt zo moeilijk doen als jij verkiest, nitpicken op woordkeuze en - voor jou - feitelijkheden, of haar weg tot nu respecteren en hoe zij dingen verwoordt na een járenlang proces en verkregen inzichten. Is dat nu zo moeilijk om te begrijpen?Gröbbeböl schreef: ↑12-08-2018 22:33Als ik jullie was, zou ik toch nog even teruglezen naar hóe ik het zei en wat woordkeuze zegt.
Je kunt zeggen: "Ik voel me zo kut, ik zie geen uitweg meer". Of: "Ik heb nog maar twee keuzes." Feitelijk is dat laatste niet waar. IS dat nou zo moeilijk om in te zien?
In depressie ben je zelf heilig overtuigd van de zinloosheid etcetera. Ik stel daar vraagtekens bij.
Niet hoe Fayanna het VOELT.
Als ze de KEUZE maakt, respect.
koffiehagedis wijzigde dit bericht op 12-08-2018 22:44
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
10.53% gewijzigd
zondag 12 augustus 2018 om 22:41
strikjemetstippels schreef: ↑12-08-2018 22:31Die vraag had echt 0,0 te maken met wat je allemaal zei omtrent fayanna.
En de nog al hatelijke dingen richting de andere persoon over jammeren en dergelijke ook. Je zit notabene in een ander topic tegen Ikinogwat te zeggen dat zij jou unfair behandelt. En dan doe je exact het zelfde hier. Zie je dat nu echt niet?
En ja, als je kennelijk hét middel hebt gevonden, kun je wel weer aan de bak. Vind je dat zwart wit, nou, daar is je spiegel zou ik zeggen.
maar ik krijg het idee dat Sombraonline gelijk heeft en het om gelijk halen gaat
zondag 12 augustus 2018 om 22:42
Wil je nu stoppen met zuigen alsjeblieft. Dit onderwerp is zeer precair en met wat je nu aan het doen bent, is niemand geholpen. Je schopt om je heen. Voelt je onbegrepen en onveilig door het vivaforum en wil op anoniem. Gedraag je daar dan ook alvast naar alsjeblieft? Of wil je er rellend en schoppend mee stoppen?Gröbbeböl schreef: ↑12-08-2018 22:33Als ik jullie was, zou ik toch nog even teruglezen naar hóe ik het zei en wat woordkeuze zegt.
Je kunt zeggen: "Ik voel me zo kut, ik zie geen uitweg meer". Of: "Ik heb nog maar twee keuzes." Feitelijk is dat laatste niet waar. IS dat nou zo moeilijk om in te zien?
In depressie ben je zelf heilig overtuigd van de zinloosheid etcetera. Ik stel daar vraagtekens bij.
Niet hoe Fayanna het VOELT.
Als ze de KEUZE maakt, respect.
Fayanna zegt heel duidelijk hoe zij er over denkt, wat haar keuzes zijn en hoe ze het voor zich ziet. Dat is van haar. Daar ga jij of wie dan ook niets aan veranderen. Haar weg, haar keuze. Jij jouw weg en jouw keuzes. Stel jouw vraagtekens maar aan je spiegel.
zondag 12 augustus 2018 om 22:45
Het lijkt me een goed idee als juist in dit topic iedereen voor zich mag bepalen hoe hij of zij zich voelt, en dat dat niet wordt opgelegd door anderen. Gröbbenböl, zo lang je niet de behandelaar of SCEN arts bent van Fayana, is het niet jouw plaats hier te blijven hameren over haar gevoel. Je kan slechts jouw gevoel en keuzes toelichten, ter verbreding van het beeld rondom chronische depressiviteit. Twee pagina’s doorhameren is in dit topic vervelend en onnodig. Laten we alsjeblieft elkaars gevoel en keuzes respecteren ipv veroordelen,
zondag 12 augustus 2018 om 22:47
zondag 12 augustus 2018 om 22:49
