Psyche
alle pijlers
Euthanasie ivm psychisch lijden
woensdag 18 april 2018 om 19:31
Ik zit op dit moment midden in een euthanasietraject wegens ondraaglijk psychisch lijden. Met dit topic wil ik in eerste instantie mijn verhaal kwijt, omdat dit iets is waar ik in mijn omgeving niet makkelijk over kan praten, en omdat de mensen met wie ik er wel over kan praten, uiteraard erg emotioneel betrokken zijn.
Ik lijd aan een therapieresistente bipolaire stoornis. Manie speelt maar een kleine rol, maar de depressie is er bijna altijd. Ik ben op dit moment al 2,5 jaar aan een stuk ernstig depressief. Als ik alle depressieve perioden bij elkaar optel, kom ik denk ik wel aan zo’n 20 jaar (ik ben 48). En dan ben ik niet een klein beetje depressief, maar meestal heel ernstig. Ik heb meer dan 20 verschillende reguliere medicijnen geprobeerd, ook heel wat alternatieve medicijnen en behandelingen, therapie en opnames. En ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik ben op. Het is ondraaglijk. Het moet afgelopen zijn, over, sluiten. Er is nog één behandeloptie, en daarna houd ik het voor gezien.
Twee maanden geleden besloot ik, om tijd te sparen, naast die laatste behandeling ook alvast te starten met het euthanasietraject. Ik had namelijk verwacht voor mijn euthanasie bij de levenseindekiniek terecht te komen, omdat bijna geen enkele arts zich aan euthanasie wegens psychisch lijden wil wagen. Daar is een wachtlijst van 6 maanden en daarna duurt het traject ook nog eens minstens 6 maanden. Maar tot mijn blijdschap bleek mijn huisarts bereid mijn verzoek in behandeling te nemen, en dat betekent dat het allemaal een heel stuk sneller gaat. De onafhankelijke psychiater waar ik heen moest is inmiddels ook akkoord. Nu alleen de scenarts nog. Het definitieve oordeel van de scenarts kan pas na de laatste behandeling, maar omdat ik het zo moeilijk vind om met de onzekerheid te leven, heb ik binnenkort wel alvast een oriënterend gesprek, zodat ik een beetje kan inzien welke kant diens oordeel op gaat.
Ik had niet durven hopen dat dit zo voorspoedig zou gaan, ben hier zo blij mee! Hoewel de weinige mensen in mijn omgeving die hiervan weten niet verbaasd zijn dat ik dit doe, willen ze niet dat ik doodga. Het is dus moeilijk om erover te praten. Misschien kan ik hier toch een beetje mijn ei kwijt.
Ik lijd aan een therapieresistente bipolaire stoornis. Manie speelt maar een kleine rol, maar de depressie is er bijna altijd. Ik ben op dit moment al 2,5 jaar aan een stuk ernstig depressief. Als ik alle depressieve perioden bij elkaar optel, kom ik denk ik wel aan zo’n 20 jaar (ik ben 48). En dan ben ik niet een klein beetje depressief, maar meestal heel ernstig. Ik heb meer dan 20 verschillende reguliere medicijnen geprobeerd, ook heel wat alternatieve medicijnen en behandelingen, therapie en opnames. En ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik ben op. Het is ondraaglijk. Het moet afgelopen zijn, over, sluiten. Er is nog één behandeloptie, en daarna houd ik het voor gezien.
Twee maanden geleden besloot ik, om tijd te sparen, naast die laatste behandeling ook alvast te starten met het euthanasietraject. Ik had namelijk verwacht voor mijn euthanasie bij de levenseindekiniek terecht te komen, omdat bijna geen enkele arts zich aan euthanasie wegens psychisch lijden wil wagen. Daar is een wachtlijst van 6 maanden en daarna duurt het traject ook nog eens minstens 6 maanden. Maar tot mijn blijdschap bleek mijn huisarts bereid mijn verzoek in behandeling te nemen, en dat betekent dat het allemaal een heel stuk sneller gaat. De onafhankelijke psychiater waar ik heen moest is inmiddels ook akkoord. Nu alleen de scenarts nog. Het definitieve oordeel van de scenarts kan pas na de laatste behandeling, maar omdat ik het zo moeilijk vind om met de onzekerheid te leven, heb ik binnenkort wel alvast een oriënterend gesprek, zodat ik een beetje kan inzien welke kant diens oordeel op gaat.
Ik had niet durven hopen dat dit zo voorspoedig zou gaan, ben hier zo blij mee! Hoewel de weinige mensen in mijn omgeving die hiervan weten niet verbaasd zijn dat ik dit doe, willen ze niet dat ik doodga. Het is dus moeilijk om erover te praten. Misschien kan ik hier toch een beetje mijn ei kwijt.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
zaterdag 1 september 2018 om 15:03
Dat is jouw geloof, dat we hier zijn met een reden. Dat geloof deelt niet iedereen.
Je kunt het je echt niet voorstellen of je erin verplaatsen. Heel fijn voor jou, maar dit gesprek leidt niet tot 'inkeer' bij de mensen die al jaren met hun doodswens bezig zijn.
Gelukkig vind jij het leven waardevol en speelt dit alles voor jou niet. Maar gelukkig wordt de andere kant evengoed begrepen, door zowel lotgenoten als professionals (die hier niet lichtvoetig mee omgaan).
koffiehagedis wijzigde dit bericht op 01-09-2018 15:04
0.77% gewijzigd
zaterdag 1 september 2018 om 15:04
.
Hoezo ‘we zijn er niet voor niks? Niet iedereen gelooft in sprookjes van de kerk of een zweverige spiritueel leider. In mijn persoonlijke levensovertuiging is er geen hoger doel. Ik besta omdat mijn ouders seks hadden en er toen een eicel bevrucht werd. Ik haal er persoonlijk voor dit moment voldoende voldoening uit om door te gaan, maar in het grotere geheel is mijn individuele leven en dat van ieder ander compleet zinloos en daarom snap ik het taboe op zelfbeschikking niet. Het is míjn (of jouw, of Fayanna’s) leven en zolang ik niemand direct kwaad doe met mijn keuze zou die gerespecteerd (gefaciliteerd) moeten kunnen worden.
anoniem_278747 wijzigde dit bericht op 02-09-2018 12:56
16.15% gewijzigd
zaterdag 1 september 2018 om 15:56
Ik Ben echt boos op mijn ouders dat ze me op de wereld hebben gezet en in de steek hebben gelaten, mijn moeder heb ik dat verteld jaren geleden voordat ik het contact verbrak en haar antwoordt was, wat een onzin.
Mijn vader zie ik nog wel vindt het niet fijn maar na drie liter bier was hij het weer vergeten.
En waarin zijn we op de wereld met zijn miljarden tja?
Mijn vader zie ik nog wel vindt het niet fijn maar na drie liter bier was hij het weer vergeten.
En waarin zijn we op de wereld met zijn miljarden tja?
zaterdag 1 september 2018 om 16:01
Dit!Erizon schreef: ↑01-09-2018 15:04.
Hoezo ‘we zijn er niet voor niks? Niet iedereen gelooft in sprookjes van de kerk of een zweverige spiritueel leider. In mijn persoonlijke levensovertuiging is er geen hoger doel. Ik besta omdat mijn ouders seks hadden en er toen een eicel bevrucht werd. Ik haal er persoonlijk voor dit moment voldoende voldoening uit om door te gaan, maar in het grotere geheel is mijn individuele leven en dat van ieder ander compleet zinloos.
zaterdag 1 september 2018 om 16:02
Ik ben niet gelovig, juist niet. Maar zolang we er toch zijn, maak er wat van. En ik zeg ook niet dat mijn bijdrage ze tot inkeer kunnen brengen. Zo naïef ben ik niet. Ik ken mensen die het gedaan hebben, die begrijpen niet wat voor puinhoop ze achterlaten. Daarmee wil ik niet zeggen dat je voor een ander moet blijven leven. Maar aan de andere kant, kan ik er best verdrietig om worden. Mensen die kanker krijgen en vechten voor hun leven, terwijl een ander zelf het recht in eigen hand neemt. Tja.
Ook al heb je nog zo'n klotenleven (gehad) je kan altijd overnieuw beginnen.
Nieuwe liefde vinden
Verhuizen
Reizen
Andere medicatie
Meetings met mede lotgenoten
Ook al heb je nog zo'n klotenleven (gehad) je kan altijd overnieuw beginnen.
Nieuwe liefde vinden
Verhuizen
Reizen
Andere medicatie
Meetings met mede lotgenoten
zaterdag 1 september 2018 om 16:05
Net zo'n aanmatigende opmerking als het vroegere 'Eet je spruiten op, want de kindertjes in Afrika hebben honger'.Franje75 schreef: ↑01-09-2018 16:02Ik ben niet gelovig, juist niet. Maar zolang we er toch zijn, maak er wat van. En ik zeg ook niet dat mijn bijdrage ze tot inkeer kunnen brengen. Zo naïef ben ik niet. Ik ken mensen die het gedaan hebben, die begrijpen niet wat voor puinhoop ze achterlaten. Daarmee wil ik niet zeggen dat je voor een ander moet blijven leven. Maar aan de andere kant, kan ik er best verdrietig om worden. Mensen die kanker krijgen en vechten voor hun leven, terwijl een ander zelf het recht in eigen hand neemt. Tja.
Ook al heb je nog zo'n klotenleven (gehad) je kan altijd overnieuw beginnen.
Nieuwe liefde vinden
Verhuizen
Reizen
Andere medicatie
Meetings met mede lotgenoten
zaterdag 1 september 2018 om 16:08
Jij weet duidelijk niet wat depressief zijn is.Franje75 schreef: ↑01-09-2018 16:02Ik ben niet gelovig, juist niet. Maar zolang we er toch zijn, maak er wat van. En ik zeg ook niet dat mijn bijdrage ze tot inkeer kunnen brengen. Zo naïef ben ik niet. Ik ken mensen die het gedaan hebben, die begrijpen niet wat voor puinhoop ze achterlaten. Daarmee wil ik niet zeggen dat je voor een ander moet blijven leven. Maar aan de andere kant, kan ik er best verdrietig om worden. Mensen die kanker krijgen en vechten voor hun leven, terwijl een ander zelf het recht in eigen hand neemt. Tja.
Ook al heb je nog zo'n klotenleven (gehad) je kan altijd overnieuw beginnen.
Nieuwe liefde vinden
Verhuizen
Reizen
Andere medicatie
Meetings met mede lotgenoten
zaterdag 1 september 2018 om 16:09
Thnx.redbulletje schreef: ↑01-09-2018 16:05Net zo'n aanmatigende opmerking als het vroegere 'Eet je spruiten op, want de kindertjes in Afrika hebben honger'.
Mag mijn mening geven dacht ik, op een forum. Raar dat je gelijk lullig moet gaan doen.
zaterdag 1 september 2018 om 16:11
Lees je eigen onderschrift even terug . Act like itredbulletje schreef: ↑01-09-2018 16:05Net zo'n aanmatigende opmerking als het vroegere 'Eet je spruiten op, want de kindertjes in Afrika hebben honger'.
zaterdag 1 september 2018 om 16:12
Tuurlijk mag je je mening geven, maar ik vind jouw opmerking dus precies het zelfde geneuzel als wat ik schreef.
Je kunt niet op commando van het leven genieten omdat er iemand anders dood ligt te gaan die wél graag nog langer geleefd zou hebben.
zaterdag 1 september 2018 om 16:13
Onzin. Je HOEFT er helemaal niets van te maken, dat VIND jij. Je hebt niet altijd de mogelijkheid om er nog iets van te maken (dan snap je écht chronische diepe depressie niet), en daarnaast wíl ook simpelweg niet iedereen dat en hoeft dat ook niet.Franje75 schreef: ↑01-09-2018 16:02Ik ben niet gelovig, juist niet. Maar zolang we er toch zijn, maak er wat van. En ik zeg ook niet dat mijn bijdrage ze tot inkeer kunnen brengen. Zo naïef ben ik niet. Ik ken mensen die het gedaan hebben, die begrijpen niet wat voor puinhoop ze achterlaten. Daarmee wil ik niet zeggen dat je voor een ander moet blijven leven. Maar aan de andere kant, kan ik er best verdrietig om worden. Mensen die kanker krijgen en vechten voor hun leven, terwijl een ander zelf het recht in eigen hand neemt. Tja.
Ook al heb je nog zo'n klotenleven (gehad) je kan altijd overnieuw beginnen.
Nieuwe liefde vinden
Verhuizen
Reizen
Andere medicatie
Meetings met mede lotgenoten
Ik ken ook mensen die het gedaan hebben. 1 via de Levenseindekliniek, 2 zelfstandig. Ja, die lieten verdriet achter, ook bij mij. Immens. Maar ook begrip dat mijn verlangen ze bij me te hebben niet belangrijker is dan hun lijdensweg die ze domweg niet meer wilden. Op de uitvaarten werd daar net zo over gesproken.
Je vergelijking met kanker slaat ook nergens op. In de categorie 'je moet jouw ijsje extra lekker vinden, want de mijne is net gevallen'. Mijn beide ouders zijn aan kanker gegaan, maar konden allebei nog steeds begrip hebben voor psychisch uitzichtloos lijden. Appels en peren.
Uit je reacties blijkt heel erg je gebrek aan inzicht en begrip voor deze problematiek. Besef dat dat erg kwetsend kan zijn voor mensen die dat wel hebben.
zaterdag 1 september 2018 om 16:14
zaterdag 1 september 2018 om 16:16
Soms is het er gewoon niet dat levenslustige. Niet iedereen is hetzelfde.Franje75 schreef: ↑01-09-2018 16:02Ik ben niet gelovig, juist niet. Maar zolang we er toch zijn, maak er wat van. En ik zeg ook niet dat mijn bijdrage ze tot inkeer kunnen brengen. Zo naïef ben ik niet. Ik ken mensen die het gedaan hebben, die begrijpen niet wat voor puinhoop ze achterlaten. Daarmee wil ik niet zeggen dat je voor een ander moet blijven leven. Maar aan de andere kant, kan ik er best verdrietig om worden. Mensen die kanker krijgen en vechten voor hun leven, terwijl een ander zelf het recht in eigen hand neemt. Tja.
Ook al heb je nog zo'n klotenleven (gehad) je kan altijd overnieuw beginnen.
Nieuwe liefde vinden
Verhuizen
Reizen
Andere medicatie
Meetings met mede lotgenoten
zaterdag 1 september 2018 om 16:16
Franje75 schreef: ↑01-09-2018 16:02Ik ben niet gelovig, juist niet. Maar zolang we er toch zijn, maak er wat van. En ik zeg ook niet dat mijn bijdrage ze tot inkeer kunnen brengen. Zo naïef ben ik niet. Ik ken mensen die het gedaan hebben, die begrijpen niet wat voor puinhoop ze achterlaten. Daarmee wil ik niet zeggen dat je voor een ander moet blijven leven. Maar aan de andere kant, kan ik er best verdrietig om worden. Mensen die kanker krijgen en vechten voor hun leven, terwijl een ander zelf het recht in eigen hand neemt. Tja.
Ook al heb je nog zo'n klotenleven (gehad) je kan altijd overnieuw beginnen.
Nieuwe liefde vinden
Verhuizen
Reizen
Andere medicatie
Meetings met mede lotgenoten
Je hebt echt geen idee waar je het over hebt, dat is wel duidelijk.
Mijn broer kon niet meer, maar van jou had ie maar "opnieuw" moeten beginnen? Waarmee dan?
Gelukkig kan ik wel respect opbrengen voor zijn keuze.
zaterdag 1 september 2018 om 16:18
Geneuzel vind ik dit topic, dat mensen haar aansporen, om tegen de dokter te zeggen dat de therapie gefaald heeft en kiezen voor euthanasie. Omdat de ouders al met 1 been in het graf staan 
Ik heb het ook van dichtbij meegemaakt en nee ik snap het niet. En ja ik begrijp depressie wel heel erg. Maar misschien ben ik banger voor de dood.
Waarom gelijk zo aanvallend reageren, je zou ook kunnen proberen om het uit te leggen ? Jij snapt het niet, dus ga weg en je kwetst mensen.
Maar goed, sterkte topicstarter. Daar draait het uiteindelijk om
Ik heb het ook van dichtbij meegemaakt en nee ik snap het niet. En ja ik begrijp depressie wel heel erg. Maar misschien ben ik banger voor de dood.
Waarom gelijk zo aanvallend reageren, je zou ook kunnen proberen om het uit te leggen ? Jij snapt het niet, dus ga weg en je kwetst mensen.
Maar goed, sterkte topicstarter. Daar draait het uiteindelijk om
zaterdag 1 september 2018 om 16:29
Is dat echt hoe je de reacties leest? Als 'aansporen'? Serieus? Kom op zeg.
Ik heb het ook van dichtbij meegemaakt en nee ik snap het niet. En ja ik begrijp depressie wel heel erg. Maar misschien ben ik banger voor de dood.
Je kunt depressie begrijpen, dat maakt echter nog niet dat je een zware depressie begrijpt waarin het leven simpelweg ondraaglijk is geworden. En inderdaad, je snapt het niet. Waarom kom je dan wel zomaar binnenvallen in een gevoelig topic en dump je harde, nare statements zonder rekening te houden met de emoties hier? Als je het (duidelijk) totaal niet begrijpt, stel dan vragen, toon interesse. Dat is iets heel anders dan 'ik snap het niet, ik vind dit, maak er maar wat van'. Je hebt er echt zelf voor gezorgd dat men vijandig naar je is.
Waarom gelijk zo aanvallend reageren, je zou ook kunnen proberen om het uit te leggen ? Jij snapt het niet, dus ga weg en je kwetst mensen.
Waarom denk je dat mensen nog iets willen uitleggen als jouw eigen opening hier kwetsend is? Daarmee kweek je weinig goodwill. Als je was gestart met 'ik snap dit niet, ik denk er zo en zo over maar dat matcht duidelijk niet, hoe is het voor jullie dat...' was dit gesprek heel anders verlopen.
zaterdag 1 september 2018 om 16:38
Je bent dus echt niet in staat tot enige zelfreflectie of invoelend vermogen (als je écht niet kunt zien dat 'begin opnieuw' etc. enorm de plank misslaat) en wil gewoon gelijk krijgen. Ben wel klaar met je.
Wat mij betreft gaan we terug naar het daadwerkelijke onderwerp van dit topic, wat niet bedoeld is als discussie over of euthanasie bij psychisch lijden terecht is.
zaterdag 1 september 2018 om 16:42
Mee eens.Koffiehagedis schreef: ↑01-09-2018 16:38Je bent dus echt niet in staat tot enige zelfreflectie of invoelend vermogen (als je écht niet kunt zien dat 'begin opnieuw' etc. enorm de plank misslaat) en wil gewoon gelijk krijgen. Ben wel klaar met je.
Wat mij betreft gaan we terug naar het daadwerkelijke onderwerp van dit topic, wat niet bedoeld is als discussie over of euthanasie bij psychisch lijden terecht is.
zaterdag 1 september 2018 om 16:45
Knap dat je dat kan inschatten, je kent me niet. Ik vind het superflauw dat ik zulke reacties krijg. Omdat het jouw niet zint,moet ik me maar stil houden ? Mij aanrekenen dat ik het niet goed begrijp, erg kortzichtig . Ik bedoel met opnieuw beginnen, vele depressies komen voort uit het verleden, situaties, trauma's . Verwerken, achter je laten, accepteren en weer verder is niet een hele rare opmerking dunkt me.Koffiehagedis schreef: ↑01-09-2018 16:38Je bent dus echt niet in staat tot enige zelfreflectie of invoelend vermogen (als je écht niet kunt zien dat 'begin opnieuw' etc. enorm de plank misslaat) en wil gewoon gelijk krijgen. Ben wel klaar met je.
Wat mij betreft gaan we terug naar het daadwerkelijke onderwerp van dit topic, wat niet bedoeld is als discussie over of euthanasie bij psychisch lijden terecht is.
Ik wens de topicstarter heel veel sterkte juist en hoop dat ze eruit komt, wat haar beslissing ook zal zijn.
zaterdag 1 september 2018 om 16:55
Voor jou is dat misschien allemaal heel logisch Franje en dat is prima. Maar ik neem aan dat je beseft dat dat niet voor iedereen is? Fayanna heeft in haar topic al ONWIJS veel geschreven over wat ze allemaal geprobeerd heeft. Ze overweegt heel duidelijk alles af. Dit is geen keuze die zij zomaar maakt.
Met wat jij schrijft lijkt het net alsof je iemand anders zijn depressie niet serieus is, omdat deze (de kijk op) anders is dan de jouwe. IK neem aan met jouw ervaring van het hebben van een depressie je moet weten dat 'goed bedoelde adviezen' iemand juist alleen maar meer de put in kunnen praten?
Verwerken is niet altijd meer mogelijk als het brein zo beschadigt is geraakt, achter je laten is ook niet voor iedereen mogelijk. Accepteren en verder gaan? Het is allemaal zo makkelijk gezegd. Als dat nou eens zou kunnen, dan zou niemand meer zelfmoord plegen of depressief zijn.
Je mag je mening hebben, maar als je dit topic goed hebt doorgelezen moet je ook kunnen beseffen dat jouw mening hier niet meer van toepassing is en dus totaal zinloos.
Fayanna, je hebt veel moed laten zien door deze keuze te maken!
Met wat jij schrijft lijkt het net alsof je iemand anders zijn depressie niet serieus is, omdat deze (de kijk op) anders is dan de jouwe. IK neem aan met jouw ervaring van het hebben van een depressie je moet weten dat 'goed bedoelde adviezen' iemand juist alleen maar meer de put in kunnen praten?
Verwerken is niet altijd meer mogelijk als het brein zo beschadigt is geraakt, achter je laten is ook niet voor iedereen mogelijk. Accepteren en verder gaan? Het is allemaal zo makkelijk gezegd. Als dat nou eens zou kunnen, dan zou niemand meer zelfmoord plegen of depressief zijn.
Je mag je mening hebben, maar als je dit topic goed hebt doorgelezen moet je ook kunnen beseffen dat jouw mening hier niet meer van toepassing is en dus totaal zinloos.
Fayanna, je hebt veel moed laten zien door deze keuze te maken!
