Psyche
alle pijlers
Euthanasie ivm psychisch lijden
woensdag 18 april 2018 om 19:31
Ik zit op dit moment midden in een euthanasietraject wegens ondraaglijk psychisch lijden. Met dit topic wil ik in eerste instantie mijn verhaal kwijt, omdat dit iets is waar ik in mijn omgeving niet makkelijk over kan praten, en omdat de mensen met wie ik er wel over kan praten, uiteraard erg emotioneel betrokken zijn.
Ik lijd aan een therapieresistente bipolaire stoornis. Manie speelt maar een kleine rol, maar de depressie is er bijna altijd. Ik ben op dit moment al 2,5 jaar aan een stuk ernstig depressief. Als ik alle depressieve perioden bij elkaar optel, kom ik denk ik wel aan zo’n 20 jaar (ik ben 48). En dan ben ik niet een klein beetje depressief, maar meestal heel ernstig. Ik heb meer dan 20 verschillende reguliere medicijnen geprobeerd, ook heel wat alternatieve medicijnen en behandelingen, therapie en opnames. En ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik ben op. Het is ondraaglijk. Het moet afgelopen zijn, over, sluiten. Er is nog één behandeloptie, en daarna houd ik het voor gezien.
Twee maanden geleden besloot ik, om tijd te sparen, naast die laatste behandeling ook alvast te starten met het euthanasietraject. Ik had namelijk verwacht voor mijn euthanasie bij de levenseindekiniek terecht te komen, omdat bijna geen enkele arts zich aan euthanasie wegens psychisch lijden wil wagen. Daar is een wachtlijst van 6 maanden en daarna duurt het traject ook nog eens minstens 6 maanden. Maar tot mijn blijdschap bleek mijn huisarts bereid mijn verzoek in behandeling te nemen, en dat betekent dat het allemaal een heel stuk sneller gaat. De onafhankelijke psychiater waar ik heen moest is inmiddels ook akkoord. Nu alleen de scenarts nog. Het definitieve oordeel van de scenarts kan pas na de laatste behandeling, maar omdat ik het zo moeilijk vind om met de onzekerheid te leven, heb ik binnenkort wel alvast een oriënterend gesprek, zodat ik een beetje kan inzien welke kant diens oordeel op gaat.
Ik had niet durven hopen dat dit zo voorspoedig zou gaan, ben hier zo blij mee! Hoewel de weinige mensen in mijn omgeving die hiervan weten niet verbaasd zijn dat ik dit doe, willen ze niet dat ik doodga. Het is dus moeilijk om erover te praten. Misschien kan ik hier toch een beetje mijn ei kwijt.
Ik lijd aan een therapieresistente bipolaire stoornis. Manie speelt maar een kleine rol, maar de depressie is er bijna altijd. Ik ben op dit moment al 2,5 jaar aan een stuk ernstig depressief. Als ik alle depressieve perioden bij elkaar optel, kom ik denk ik wel aan zo’n 20 jaar (ik ben 48). En dan ben ik niet een klein beetje depressief, maar meestal heel ernstig. Ik heb meer dan 20 verschillende reguliere medicijnen geprobeerd, ook heel wat alternatieve medicijnen en behandelingen, therapie en opnames. En ik kan niet meer, ik wil niet meer, ik ben op. Het is ondraaglijk. Het moet afgelopen zijn, over, sluiten. Er is nog één behandeloptie, en daarna houd ik het voor gezien.
Twee maanden geleden besloot ik, om tijd te sparen, naast die laatste behandeling ook alvast te starten met het euthanasietraject. Ik had namelijk verwacht voor mijn euthanasie bij de levenseindekiniek terecht te komen, omdat bijna geen enkele arts zich aan euthanasie wegens psychisch lijden wil wagen. Daar is een wachtlijst van 6 maanden en daarna duurt het traject ook nog eens minstens 6 maanden. Maar tot mijn blijdschap bleek mijn huisarts bereid mijn verzoek in behandeling te nemen, en dat betekent dat het allemaal een heel stuk sneller gaat. De onafhankelijke psychiater waar ik heen moest is inmiddels ook akkoord. Nu alleen de scenarts nog. Het definitieve oordeel van de scenarts kan pas na de laatste behandeling, maar omdat ik het zo moeilijk vind om met de onzekerheid te leven, heb ik binnenkort wel alvast een oriënterend gesprek, zodat ik een beetje kan inzien welke kant diens oordeel op gaat.
Ik had niet durven hopen dat dit zo voorspoedig zou gaan, ben hier zo blij mee! Hoewel de weinige mensen in mijn omgeving die hiervan weten niet verbaasd zijn dat ik dit doe, willen ze niet dat ik doodga. Het is dus moeilijk om erover te praten. Misschien kan ik hier toch een beetje mijn ei kwijt.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
zaterdag 1 september 2018 om 17:03
Hey bedankt he. topreactie ! Fijn dat jij wel kan bijdragen.. tjonge jonge. Inderdaad is het allemaal makkelijk gezegd. Ik zeg toch ook nergens dat ik de wijsheid in pacht heb. Jullie allemaal wel. Wil je nu een sticker ?depster schreef: ↑01-09-2018 16:55Voor jou is dat misschien allemaal heel logisch Franje en dat is prima. Maar ik neem aan dat je beseft dat dat niet voor iedereen is? Fayanna heeft in haar topic al ONWIJS veel geschreven over wat ze allemaal geprobeerd heeft. Ze overweegt heel duidelijk alles af. Dit is geen keuze die zij zomaar maakt.
Met wat jij schrijft lijkt het net alsof je iemand anders zijn depressie niet serieus is, omdat deze (de kijk op) anders is dan de jouwe. IK neem aan met jouw ervaring van het hebben van een depressie je moet weten dat 'goed bedoelde adviezen' iemand juist alleen maar meer de put in kunnen praten?
Verwerken is niet altijd meer mogelijk als het brein zo beschadigt is geraakt, achter je laten is ook niet voor iedereen mogelijk. Accepteren en verder gaan? Het is allemaal zo makkelijk gezegd. Als dat nou eens zou kunnen, dan zou niemand meer zelfmoord plegen of depressief zijn.
Je mag je mening hebben, maar als je dit topic goed hebt doorgelezen moet je ook kunnen beseffen dat jouw mening hier niet meer van toepassing is en dus totaal zinloos.
Fayanna, je hebt veel moed laten zien door deze keuze te maken!
zaterdag 1 september 2018 om 17:20
Dat is het, als je echt kennis hebt van deze materie en daarnaast deze TO al langer gevolgd hebt, dus wel. Dit topic is gewijd aan ondraaglijk lijden waar jarenlange behandeling geen verlichting in heeft kunnen bieden, zodat medische professionals (dus niet jij) hebben beoordeeld dat euthanasie gerechtvaardigd is. Als je dan aankomt met een volgend therapietje en neerplempt dat het leven waardevol is heb je geen idee hoe hard je iemand kan raken en hoezeer je de plank misslaat.
Dingen als 'we zijn er niet voor niets', 'je kan altijd overnieuw beginnen' zet je in je woordkeuze neer als feiten. Dat zijn het niet. En daarmee claim je dus wel de waarheid in pacht te hebben.Ik zeg toch ook nergens dat ik de wijsheid in pacht heb. Jullie allemaal wel.
Dus ja, je krijgt het hard terug. Omdat jij zelf al aangeeft de materie niet te begrijpen en dat ook laat zien. Mensen hier hebben daadwerkelijk meer kennis dan jij hierover en zich hier beter in verdiept. Jouw mening heeft in het licht van dit topic geen toegevoegde waarde en raakt mensen enkel. Het is hier niet de plek om duidelijk te maken dat jij niet achter euthanasie bij psychisch lijden staat, daar is dit topic niet voor. Open er zelf 1, als je het daar over wilt hebben.
zaterdag 1 september 2018 om 17:20
Nee, dat zeg je inderdaad niet met die woorden. Wellicht komt het op de manier hoe je je verwoord verder.. hoe je je mening brengt. Zoals Koffiehagedis al eerder aangaf, wellicht had je beter vragen kunnen stellen dan zo stellig een mening neer te plakken.
Persoonlijk voelt het voor mij namelijk dat je je het hebben van een (Zware) depressie niet serieus neemt, wat mij dan verbaast aangezien je zegt er zelf 1 te hebben gehad.
Je reageert onwijs aanvallend overigens op ieder, misschien niet eens een slecht idee om te investeren in wat zelfreflectie. Dat is namelijk echt nooit verkeerd.
Persoonlijk voelt het voor mij namelijk dat je je het hebben van een (Zware) depressie niet serieus neemt, wat mij dan verbaast aangezien je zegt er zelf 1 te hebben gehad.
Je reageert onwijs aanvallend overigens op ieder, misschien niet eens een slecht idee om te investeren in wat zelfreflectie. Dat is namelijk echt nooit verkeerd.
zaterdag 1 september 2018 om 17:21
Nou idd, zeg dat ook even tegen de anderen ?QueenArachnia schreef: ↑01-09-2018 17:17Franje, een discussie is prima in zijn algemeenheid, in dit topic vind ik het niet gepast. Als je er over wil discussiëren kun je wellicht beter een eigen topic openen, dit topic is een heel persoonlijk topic van Fayanna.
zaterdag 1 september 2018 om 17:23
Ja, dit. Excuses dat ik er ook aan meedoe, ik houd op met reageren. Voor voor- en tegenstanders van euthanasie kan een apart topic geopend worden inderdaad.QueenArachnia schreef: ↑01-09-2018 17:17Franje, een discussie is prima in zijn algemeenheid, in dit topic vind ik het niet gepast. Als je er over wil discussiëren kun je wellicht beter een eigen topic openen, dit topic is een heel persoonlijk topic van Fayanna.
zaterdag 1 september 2018 om 17:25
Ik zeg niet dat ik tegen ben trouwens.Koffiehagedis schreef: ↑01-09-2018 17:23Ja, dit. Excuses dat ik er ook aan meedoe, ik houd op met reageren. Voor voor- en tegenstanders van euthanasie kan een apart topic geopend worden inderdaad.
zaterdag 1 september 2018 om 18:40
Waarom is dat van andere orde? Als je halfzijdig verlamd bent kun je ook nog jaren doorleven maar het leven had voor haar geen waarde meer op deze manier.
Een ernstige chronische depressie is minstens zo erg als een halfzijdige verlamming maar heeft het 'nadeel' ( ja ik vind dat echt een 'nadeel') dat je er niet vanzelf aan dood gaat als je het gevecht verliest.
zaterdag 1 september 2018 om 18:46
Dit, ik stop ook met de discussie vanaf mijn kant.QueenArachnia schreef: ↑01-09-2018 17:17Franje, een discussie is prima in zijn algemeenheid, in dit topic vind ik het niet gepast. Als je er over wil discussiëren kun je wellicht beter een eigen topic openen, dit topic is een heel persoonlijk topic van Fayanna.
zaterdag 1 september 2018 om 20:34
zaterdag 1 september 2018 om 20:37
Jij weet niet wat voor gevecht zij hebben geleverd en toch tot dit besluit zijn gekomen.Franje75 schreef: ↑01-09-2018 16:02Ik ben niet gelovig, juist niet. Maar zolang we er toch zijn, maak er wat van. En ik zeg ook niet dat mijn bijdrage ze tot inkeer kunnen brengen. Zo naïef ben ik niet. Ik ken mensen die het gedaan hebben, die begrijpen niet wat voor puinhoop ze achterlaten. Daarmee wil ik niet zeggen dat je voor een ander moet blijven leven. Maar aan de andere kant, kan ik er best verdrietig om worden. Mensen die kanker krijgen en vechten voor hun leven, terwijl een ander zelf het recht in eigen hand neemt. Tja.
Ook al heb je nog zo'n klotenleven (gehad) je kan altijd overnieuw beginnen.
Nieuwe liefde vinden
Verhuizen
Reizen
Andere medicatie
Meetings met mede lotgenoten
zaterdag 1 september 2018 om 21:44
Graag gedaan, ben de beroerdste niet. Ik vind het ook erg dat ik zulke reacties krijg, is niet eens mijn bedoeling. Maar met zo'n gevoelig onderwerp is het misschien niet handig om zo in het openbaar te gooien als je niet tegen reacties kunt, die niet aansluiten aan je verwachtingen. Ik schrok van het onderwerp, ik begrijp het inderdaad niet, maar voel me nu bijna een crimineel. Als je niet voldoet aan de eisen, hoe men verwacht te reageren, kun je opbokken.
Ik vind het nogal scheef.
Maar goed, ik ben al weg.
TS nogmaals sterkte
zaterdag 1 september 2018 om 21:45
