Psyche
alle pijlers
Geen trauma
vrijdag 7 juli 2023 om 12:18
Ik ken dit forum als een prima bron van reflecties, en naar aanleiding van het pieker-topic wil ik iets voorleggen, gewoon om reflecties te horen. Ik heb duidelijk geen (hulp)vraag, ben alleen benieuwd of er inzichten komen waar ik niet aan gedacht heb.
Het ding is dit: ik ben vanaf jongs af, tot ik kennelijk voor een pedofiel te oud werd, onregelmatig misbruikt door een huisvriend van mijn ouders. Mijn ouders waren er van op de hoogte dat de man pedofiel was, maar ja, “hij deed nooit iets dat kinderen niet wilden”.
Nu weet ik dat veel mensen die het horen denken dat je daar een trauma van krijgt, problemen met sexualiteit, woede, haat, weet ik het.
Punt is: ik heb volgens mij geen trauma’s. Wel wat dingen die er mee samenhangen waarschijnlijk, het contact met mijn ouders is grotendeels/volledig niet bestaand. Maar daar zit verder geen boosheid, meer een schouder-ophalen-zonde-van-de-energie-dus-laat-maar.
Ik heb mijn leven prima op de rit, langdurig huwelijk + gezin, geen problemen met werk. Niet aan de drugs, drank of andere verslavingen.
Mijn onhebbelijkheden, slechte eigenschappen, tekortkomingen, ken ik intussen wel, en wat er van over is zal wel blijven. Ik lig daar niet wakker van en ik geef er zeker niemand de schuld van (hooguit mezelf).
Het enige dat ik zou kunnen bedenken dat hier rechtstreeks gevolg van zou kunnen zijn (maar ik ben geen psycholoog, wellicht is het onzin) is dat ik redelijk makkelijk over me laat lopen, sterk conflict mijdend ben. Maar ook dat levert geen echte problemen op, ik kan daar intussen wel mee omgaan.
Dus, mocht iemand er iets zinnigs over willen zeggen, ik ben benieuwd. En vragen staat ook vrij, hoewel ik een heel klein pietsie probeer op mijn anonimiteit te letten.
Het ding is dit: ik ben vanaf jongs af, tot ik kennelijk voor een pedofiel te oud werd, onregelmatig misbruikt door een huisvriend van mijn ouders. Mijn ouders waren er van op de hoogte dat de man pedofiel was, maar ja, “hij deed nooit iets dat kinderen niet wilden”.
Nu weet ik dat veel mensen die het horen denken dat je daar een trauma van krijgt, problemen met sexualiteit, woede, haat, weet ik het.
Punt is: ik heb volgens mij geen trauma’s. Wel wat dingen die er mee samenhangen waarschijnlijk, het contact met mijn ouders is grotendeels/volledig niet bestaand. Maar daar zit verder geen boosheid, meer een schouder-ophalen-zonde-van-de-energie-dus-laat-maar.
Ik heb mijn leven prima op de rit, langdurig huwelijk + gezin, geen problemen met werk. Niet aan de drugs, drank of andere verslavingen.
Mijn onhebbelijkheden, slechte eigenschappen, tekortkomingen, ken ik intussen wel, en wat er van over is zal wel blijven. Ik lig daar niet wakker van en ik geef er zeker niemand de schuld van (hooguit mezelf).
Het enige dat ik zou kunnen bedenken dat hier rechtstreeks gevolg van zou kunnen zijn (maar ik ben geen psycholoog, wellicht is het onzin) is dat ik redelijk makkelijk over me laat lopen, sterk conflict mijdend ben. Maar ook dat levert geen echte problemen op, ik kan daar intussen wel mee omgaan.
Dus, mocht iemand er iets zinnigs over willen zeggen, ik ben benieuwd. En vragen staat ook vrij, hoewel ik een heel klein pietsie probeer op mijn anonimiteit te letten.
zaterdag 8 juli 2023 om 12:45
kan ook. Maar spreekbeurtentijd ligt al meer dan een halve eeuw achter mehelena2 schreef: ↑08-07-2023 10:25Vind je? Volgens mij klopt het grotendeels met hoe er tegenwoordig wordt aangekeken tegen trauma/hechting/persoonlijkheidsproblematiek.
Alleen wil zou ik wel willen nuanceren: je kunt ook succesvol vermijder zijn zonder een vermijdende persoonlijkheidsstoornis te hebben.
Want om nu te suggereren dat TO ipv een trauma een persoonlijkheidsstoornis heeft, gaat me wel wat ver.
Maar dat is denk ik ook niet wat Vage bedoelt. We zijn toch nu een beetje in het rond aan het filosoferen wat een mogelijke verklaring zou zijn voor het feit dat iemand geen klachten overhoudt aan langdurig misbruik. We kennen TO niet, dus het zou allemaal kunnen. Maar het zou ook allemaal niet kunnen.
Misschien is TO wel een jonge vent, die dit allemaal verzint voor een spreekbeurt. We weten het niet hè?
zaterdag 8 juli 2023 om 12:46
Dank je. Ook voor het vertrouwen.Onkruit schreef: ↑08-07-2023 10:36Ik moet eerlijk zeggen, toen ik de OP las dacht ik: aha, deze oude man is zelf pedofiel, en komt nu met een verhaal dat seksueel misbruik in je jeugd echt niet altijd tot een trauma hoeft te leiden.
Om daarmee zijn eigen handelen goed te praten.
Toen ik verder las merkte ik dat dat beeld niet klopte.
Je houdt het netjes bij jezelf, bent bezig met zelfreflectie en onderzoek je jezelf.
Respect!
zaterdag 8 juli 2023 om 12:59
Nee, joh, gek! Het raakte me gewoon….(maar ik vind mezelf af en toe zo een jankerd….)
What would Patsy do?
zaterdag 8 juli 2023 om 22:14
Oude_Man_2 schreef: ↑08-07-2023 08:36ik werd als klein kind al stoïcijns genoemd, en ja, ik voel me héél erg thuis bij met name de Griekse stoïcijnse filosofie
Wat grappig dat je dat kent. Het was een gedachte die ik had bij hoe jij overkomt, maar dat blijkt dus te kloppen en je weet van die filosofie.
zaterdag 8 juli 2023 om 22:16
Hij noemt ergens anders Schopenhauer…..en ik denk zomaar, dat hij er nog wel een paar meer kentCreatieveling schreef: ↑08-07-2023 22:14Wat grappig dat je dat kent. Het was een gedachte die ik had bij hoe jij overkomt, maar dat blijkt dus te kloppen en je weet van die filosofie.
What would Patsy do?
zaterdag 8 juli 2023 om 23:02
Een studie filosofie doet datCreatieveling schreef: ↑08-07-2023 22:14Wat grappig dat je dat kent. Het was een gedachte die ik had bij hoe jij overkomt, maar dat blijkt dus te kloppen en je weet van die filosofie.
zaterdag 8 juli 2023 om 23:05
Oh, echt? Ik ga het straks weer weghalen maar……
ladyday21 wijzigde dit bericht op 09-07-2023 10:08
6.67% gewijzigd
What would Patsy do?
zondag 9 juli 2023 om 02:51
Ik moet ineens weer terugdenken aan wat er hier in het begin werd gezegd, door Roos en OudeMan, dat de schuldvraag niet zo interessant is.
Dat ben ik ergens wel eens, denk ik.....omdat er niet altijd sprake is van schuld.
Als we het nog even over Marvin en zijn vader hebben Vader schoot. Marvin dood. Daar is sprake van een duidelijke schuld, Maar er zijn zoveel situaties waarin mensen iets aan wordt gedaan of door mede toedoen van anderen iets meemaken. wat ze zelf niet hadeen gewild, dat ik wel snap, dat het heel erg moeilijk te verkroppen is, als mensen de verantwoordelijkheid voor hun eigen aandeel niet nemen....
Is dat hetzelfde als iemand schuldig verklaren? Dus iemand deels verantwoordelijk houden?
Dat ben ik ergens wel eens, denk ik.....omdat er niet altijd sprake is van schuld.
Als we het nog even over Marvin en zijn vader hebben Vader schoot. Marvin dood. Daar is sprake van een duidelijke schuld, Maar er zijn zoveel situaties waarin mensen iets aan wordt gedaan of door mede toedoen van anderen iets meemaken. wat ze zelf niet hadeen gewild, dat ik wel snap, dat het heel erg moeilijk te verkroppen is, als mensen de verantwoordelijkheid voor hun eigen aandeel niet nemen....
Is dat hetzelfde als iemand schuldig verklaren? Dus iemand deels verantwoordelijk houden?
What would Patsy do?
zondag 9 juli 2023 om 09:49
Ladyday21 schreef: ↑09-07-2023 02:51Ik moet ineens weer terugdenken aan wat er hier in het begin werd gezegd, door Roos en OudeMan, dat de schuldvraag niet zo interessant is.
Dat ben ik ergens wel eens, denk ik.....omdat er niet altijd sprake is van schuld.
Als we het nog even over Marvin en zijn vader hebben Vader schoot. Marvin dood. Daar is sprake van een duidelijke schuld, Maar er zijn zoveel situaties waarin mensen iets aan wordt gedaan of door mede toedoen van anderen iets meemaken. wat ze zelf niet hadeen gewild, dat ik wel snap, dat het heel erg moeilijk te verkroppen is, als mensen de verantwoordelijkheid voor hun eigen aandeel niet nemen....
Is dat hetzelfde als iemand schuldig verklaren? Dus iemand deels verantwoordelijk houden?
Als je behoefte hebt aan erkenning kan het idd kmp zijn als de ander niets doet. Je kunt niet alles succesvol uitpraten, maar je moet het wel blijven proberen. It takes two to tango. Ik zie er geen probleem in om dan ook de verantwoordelijkheid daar te laten liggen voor de daad en het gebrek aan verlossing, waar je misschien afhankelijk van kunt zijn. Die moet je jezelf dan geven.
En als je bedoelt dat het pijnlijk is om als slachtoffer een aandeel toebedeeld te krijgen dan moet je dat toch proberen te relativeren. In extremis word je soms verantwoordelijk gemaakt voor al je leed. Soms tot voor je geboorte. En dan kun je teruggeworpen worden op je eigen zelfrespect en veerkracht. Dat kan geïsoleerd voelen.
In beide gevallen kun je je stuk lopen op wrok en kun je je zelfs je maatgevoel verliezen of onzeker worden want niemand kan voor jou bepalen wat juist is.
Maar schuldig verklaren? Dat is in mijn ogen statisch. Afgerond. Maar is het leven niet dynamisch? Aanpassingsvermogen en flexibel blijven (ondanks shit) zou meer gewaardeerd moeten worden.
It won't stop until you wise up
zondag 9 juli 2023 om 10:19
Ik denk dat er in veel situaties behoefte aan erkenning is….en dat dat heel helend kan zijnCampanula schreef: ↑09-07-2023 09:49Als je behoefte hebt aan erkenning kan het idd kmp zijn als de ander niets doet. Je kunt niet alles succesvol uitpraten, maar je moet het wel blijven proberen. It takes two to tango. Ik zie er geen probleem in om dan ook de verantwoordelijkheid daar te laten liggen voor de daad en het gebrek aan verlossing, waar je misschien afhankelijk van kunt zijn. Die moet je jezelf dan geven.
En als je bedoelt dat het pijnlijk is om als slachtoffer een aandeel toebedeeld te krijgen dan moet je dat toch proberen te relativeren. In extremis word je soms verantwoordelijk gemaakt voor al je leed. Soms tot voor je geboorte. En dan kun je teruggeworpen worden op je eigen zelfrespect en veerkracht. Dat kan geïsoleerd voelen.
In beide gevallen kun je je stuk lopen op wrok en kun je je zelfs je maatgevoel verliezen of onzeker worden want niemand kan voor jou bepalen wat juist is.
Maar schuldig verklaren? Dat is in mijn ogen statisch. Afgerond. Maar is het leven niet dynamisch? Aanpassingsvermogen en flexibel blijven (ondanks shit) zou meer gewaardeerd moeten worden.
Door het door anderen bagatelliseren van wat je hebt meegemaakt, zeggen, dat je het een ander niet mág aanrekenen kun je iemand ook weer beschadigen.
Dat de “oplossing” dan toch bij degene ligt die het heeft meegemaakt/is aangedaan, snap ik. Maar blijft in mijn beleving onrechtvaardig voelen. En daar kan ik persoonlijk heel erg slecht tegen…..
What would Patsy do?
zondag 9 juli 2023 om 10:54
Bagatelliseren kan een ontkenning zijn, een dubbele belasting vormen naast de oorspronkelijke kwetsure. Onrechtvaardig idd.
Je kunt aangeven aan anderen hoe je je voelt en hopen op medemenselijkheid, maar dat kost soms meer energie dan het verwerken voor jezelf. Harmonie tussen de oren en hopelijk harmonie met de medemens. Zo binnen, zo buiten.
Sally says 'Don't look back in Anger'
Mij lukt het niet. Enkel als het schikt.
Je kunt aangeven aan anderen hoe je je voelt en hopen op medemenselijkheid, maar dat kost soms meer energie dan het verwerken voor jezelf. Harmonie tussen de oren en hopelijk harmonie met de medemens. Zo binnen, zo buiten.
Sally says 'Don't look back in Anger'
Mij lukt het niet. Enkel als het schikt.
It won't stop until you wise up
zondag 9 juli 2023 om 12:12
Ik wilde alles zelf doen, vergeven en groeien en wat ook maar nodig is voor een goed leven.
Maar merkte dat pas het oprechte gezien en erkend worden door een liefdevol medemens maakte dat ik echt kon loslaten en accepteren. Waardoor ik me afvraag of we onszelf wel kunnen helen, of dat we daarvoor echt onze soortgenoten nodig hebben. Het leek alsof ik toestemming nodig had van een ander mens.
Erkenning door een "dader," wie dan ook die mij onrecht heeft gedaan heb ik echter nog nooit nodig gehad. Ik geloof dat geen mens een ander mens echt pijn wil doen en ik geloof niet in rechtvaardigheid of een laatste oordeel in die zin.
Wat betekent voor jou vergeving TO? Heb je kunnen vergeven, jezelf en de ander? Waar merk je dat aan?
Maar merkte dat pas het oprechte gezien en erkend worden door een liefdevol medemens maakte dat ik echt kon loslaten en accepteren. Waardoor ik me afvraag of we onszelf wel kunnen helen, of dat we daarvoor echt onze soortgenoten nodig hebben. Het leek alsof ik toestemming nodig had van een ander mens.
Erkenning door een "dader," wie dan ook die mij onrecht heeft gedaan heb ik echter nog nooit nodig gehad. Ik geloof dat geen mens een ander mens echt pijn wil doen en ik geloof niet in rechtvaardigheid of een laatste oordeel in die zin.
Wat betekent voor jou vergeving TO? Heb je kunnen vergeven, jezelf en de ander? Waar merk je dat aan?
zondag 9 juli 2023 om 12:18
Vage schreef: ↑09-07-2023 12:12Ik wilde alles zelf doen, vergeven en groeien en wat ook maar nodig is voor een goed leven.
Maar merkte dat pas het oprechte gezien en erkend worden door een liefdevol medemens maakte dat ik echt kon loslaten en accepteren. Waardoor ik me afvraag of we onszelf wel kunnen helen, of dat we daarvoor echt onze soortgenoten nodig hebben. Het leek alsof ik toestemming nodig had van een ander mens.
Erkenning door een "dader," wie dan ook die mij onrecht heeft gedaan heb ik echter nog nooit nodig gehad. Ik geloof dat geen mens een ander mens echt pijn wil doen en ik geloof niet in rechtvaardigheid of een laatste oordeel in die zin.
Wat betekent voor jou vergeving TO? Heb je kunnen vergeven, jezelf en de ander? Waar merk je dat aan?
Consequent zijn is altijd +1.
It won't stop until you wise up
zondag 9 juli 2023 om 12:22
zondag 9 juli 2023 om 12:31
Voor mij betekent het niets. Ik ben niet van de schuldvraag en ik haat niet. Vergeven is dus niet nodig. Maar ik weet dat mensen het graag horen, dus ik heb mijn ouders gezegd dat ik ze hun fouten indertijd vergeef. En ook hun huidige gedrag draag ik ze niet na, maar heeft wel een voorspellende waarde: zij kosten me alleen maar energie en het levert me niets op. Dus het contact is volledig/grotendeels beëindigd
zondag 9 juli 2023 om 13:14
Hoe zit het met jouw gevoelens in dit verhaal? Die mis ik.Oude_Man_2 schreef: ↑09-07-2023 12:31Voor mij betekent het niets. Ik ben niet van de schuldvraag en ik haat niet. Vergeven is dus niet nodig. Maar ik weet dat mensen het graag horen, dus ik heb mijn ouders gezegd dat ik ze hun fouten indertijd vergeef.
Ben je wel eens boos? Op je ouders (geweest) en in het algemeen?
zondag 9 juli 2023 om 13:16
zondag 9 juli 2023 om 13:21
Welke gevoelens ervaar je wel (vaker) ?Oude_Man_2 schreef: ↑09-07-2023 13:16Ik ben zelden boos. Eerder “moe”. Moe van bepaald energie vretend gedrag. Mensen die dat vertonen snij ik tamelijk rücksichtslos uit mijn leven
What would Patsy do?
zondag 9 juli 2023 om 13:28
Als muzikant zijnde, zou ik zeggen, vervoering.Oude_Man_2 schreef: ↑09-07-2023 13:26Blijdschap, tevredenheid, ontroering, geilheid, trots, teleurstelling, “muzikaal genot” (geen idee hoe dat heet), ontspanning, komen zo direct op.
What would Patsy do?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in