Psyche
alle pijlers
Gestopt met roken, wat een hel
woensdag 25 april 2018 om 16:37
Hoi,
Vanwege mijn zwangerschap ben ik 3 maanden geleden gestopt met roken.
Vooral de eerste maand dat ik wist dat ik zwanger is voor mij moeilijk geweest. Ik heb door waarschijnlijk hormonale veranderingen maar ook het idee van het zwanger zijn, alle veranderingen die dit met zich meebrengt en onzekerheid veel last gehad van depressieve stemmingen. De zwangerschap is overigens gewenst en ik had deze reactie van mezelf dus ook totaal niet verwacht. Inmiddels gaat het gelukkig beter, maar ik heb nog regelmatig moeilijke momenten. Op deze momenten is het verlangen naar een sigaret het grootst.
Ik dacht van tevoren dat ik als ik zwanger zou worden ik zo blij en gelukkig zou zijn, dat ik het roken zonder al teveel moeite wel 9 maanden zou kunnen uitstellen. In de praktijk is dit anders gebleken. Hoewel ik inmiddels ontzettend blij ben met de zwangerschap en er ook echt wel van kan genieten, gaat het leven ook gewoon door en mis ik het roken dagelijks. En dan niet af en toe een trekmomentje, ik denk er eigenlijk constant aan. Ook heb ik in veel dingen geen zin meer, omdat ze in mijn hoofd gekoppeld zijn aan roken en kan ik elke ochtend wel janken omdat ik me niet mezelf voel. Ik mis het geluksgevoel wat het me gaf en het rustmoment en dat het mijn leven overzichtelijk maakte. Nu voelt het alsof alles wat ik voel en moet in één keer op me afkomt zonder rookmoment (en dus rustmoment) ertussen.
Ik had dit niet verwacht, omdat ik eigenlijk helemaal niet zoveel rookte. Daarnaast rookte ik ook bij veel vrienden niet, bij mijn ouders niet en op mijn werk niet. Ik heb nooit moeite gehad om een dag of meerdere dagen niet te roken en werd ook niet onrustig op zulke momenten.
Op internet lees je veel verhalen over stoppen met roken, waarin mensen aangeven het moeilijk te vinden maar ook veel voordelen te zien. Dit is hun motivatie om het vol te houden. Ze zijn ook blij en oplucht om gestopt te zijn en veel mensen geven aan na een tijdje al veel minder aan het roken te denken.
Ik herken me hier totaal niet in. Ik zie bijna geen positieve kanten aan het stoppen. Voor mij is de motivatie dat ik het mijn kindje het niet wil aandoen om een risico te lopen op allerlei ziektes, achterstanden en noem maar op. Dus daarom zal ik ook zeker niet gaan roken tijdens de zwangerschap. Maar van opluchting, een betere conditie, een mooiere huid of wat dan ook is zeker geen sprake.
De reden dat ik dit topic heb aangemaakt is omdat ik hoop hier wat gelijkgestemden te vinden. Mensen die het stoppen hetzelfde ervaren hebben en hopelijk daarna wel verbetering gemerkt hebben. Het lijkt me erg zwaar dit nog meer dan een half jaar zo vol te moeten houden. En eigenlijk zou ik het liefste helemaal stoppen, omdat ik als moeder liever niet het slechte voorbeeld wil geven, maar ik kan me op dit moment nog niet voorstellen dat ik ooit helemaal zou kunnen stoppen...
Vanwege mijn zwangerschap ben ik 3 maanden geleden gestopt met roken.
Vooral de eerste maand dat ik wist dat ik zwanger is voor mij moeilijk geweest. Ik heb door waarschijnlijk hormonale veranderingen maar ook het idee van het zwanger zijn, alle veranderingen die dit met zich meebrengt en onzekerheid veel last gehad van depressieve stemmingen. De zwangerschap is overigens gewenst en ik had deze reactie van mezelf dus ook totaal niet verwacht. Inmiddels gaat het gelukkig beter, maar ik heb nog regelmatig moeilijke momenten. Op deze momenten is het verlangen naar een sigaret het grootst.
Ik dacht van tevoren dat ik als ik zwanger zou worden ik zo blij en gelukkig zou zijn, dat ik het roken zonder al teveel moeite wel 9 maanden zou kunnen uitstellen. In de praktijk is dit anders gebleken. Hoewel ik inmiddels ontzettend blij ben met de zwangerschap en er ook echt wel van kan genieten, gaat het leven ook gewoon door en mis ik het roken dagelijks. En dan niet af en toe een trekmomentje, ik denk er eigenlijk constant aan. Ook heb ik in veel dingen geen zin meer, omdat ze in mijn hoofd gekoppeld zijn aan roken en kan ik elke ochtend wel janken omdat ik me niet mezelf voel. Ik mis het geluksgevoel wat het me gaf en het rustmoment en dat het mijn leven overzichtelijk maakte. Nu voelt het alsof alles wat ik voel en moet in één keer op me afkomt zonder rookmoment (en dus rustmoment) ertussen.
Ik had dit niet verwacht, omdat ik eigenlijk helemaal niet zoveel rookte. Daarnaast rookte ik ook bij veel vrienden niet, bij mijn ouders niet en op mijn werk niet. Ik heb nooit moeite gehad om een dag of meerdere dagen niet te roken en werd ook niet onrustig op zulke momenten.
Op internet lees je veel verhalen over stoppen met roken, waarin mensen aangeven het moeilijk te vinden maar ook veel voordelen te zien. Dit is hun motivatie om het vol te houden. Ze zijn ook blij en oplucht om gestopt te zijn en veel mensen geven aan na een tijdje al veel minder aan het roken te denken.
Ik herken me hier totaal niet in. Ik zie bijna geen positieve kanten aan het stoppen. Voor mij is de motivatie dat ik het mijn kindje het niet wil aandoen om een risico te lopen op allerlei ziektes, achterstanden en noem maar op. Dus daarom zal ik ook zeker niet gaan roken tijdens de zwangerschap. Maar van opluchting, een betere conditie, een mooiere huid of wat dan ook is zeker geen sprake.
De reden dat ik dit topic heb aangemaakt is omdat ik hoop hier wat gelijkgestemden te vinden. Mensen die het stoppen hetzelfde ervaren hebben en hopelijk daarna wel verbetering gemerkt hebben. Het lijkt me erg zwaar dit nog meer dan een half jaar zo vol te moeten houden. En eigenlijk zou ik het liefste helemaal stoppen, omdat ik als moeder liever niet het slechte voorbeeld wil geven, maar ik kan me op dit moment nog niet voorstellen dat ik ooit helemaal zou kunnen stoppen...
woensdag 25 april 2018 om 23:45
Ja daar kan je je altijd achter verschuilen natuurlijk. Ik ben verslaafd dus ik kan het niet helpen. Onzin, gewoon stoppen. Stelt niks voornormandina schreef: ↑25-04-2018 23:37Sja Meds, hoe kijk jij dan tegen een verslaving aan? Iedere roker erkent en weet wel dat je gelijk hebt. Geldt ook voor alle andere verslavingen, iedereen weet wel hoe schadelijk een verslaving is. Dat is nou het k*tte van een verslaving.
donderdag 26 april 2018 om 00:22
Het geeft je wel degelijk een geluksgevoel, want roken stimuleert de afgifte van dopamine. De een is daar gevoeliger voor dan de ander, maar sommige mensen worden depressief zonder hun dopamine shotjes. In die zin is nicotine een anti depressivum.
.
donderdag 26 april 2018 om 00:42
Djeesz! Dus kentron, GGZ, AA, de Brijder en al die andere nutteloze geldverslindende verslavingshulp kan gewoon weg? Gewoon tegen iedereen die hulp zoekt zeggen; Onzin, gewoon stoppen. Stelt niks voor
Geniaaaaal!
Waarom kom je daar nu pas mee??
donderdag 26 april 2018 om 00:51
Nou nee, maar een alcohol of drugsverslaving is veel omvangrijker en heftiger dan een lullig rookverslavinkje. Maar goed als jij jezelf wilt wijsmaken dat je verslaving heel ernstig is en dat stoppen daarom heel moeilijk is dan moet je dat vooral geloven. Ik vraag me alleen af of je jezelf er een plezier mee doet. Ik ken veel verstokte rokers die na een onheilsbericht van de dokter van het 1 op het andere moment de sigaret lieten staan, zonder een centje pijn. Bij alcoholisten ligt dat cijfer echt heel andersnormandina schreef: ↑26-04-2018 00:42Djeesz! Dus kentron, GGZ, AA, de Brijder en al die andere nutteloze geldverslindende verslavingshulp kan gewoon weg? Gewoon tegen iedereen die hulp zoekt zeggen; Onzin, gewoon stoppen. Stelt niks voor
Geniaaaaal!
Waarom kom je daar nu pas mee??
donderdag 26 april 2018 om 00:51
Dan ga je toch hardlopen of chocola eten, daar krijg je ook dopamine shots van.
donderdag 26 april 2018 om 00:55
Eind december ben ik gestopt. Ben bezig en rookte gewoon veel. Ik was het roken beetje zat maar zat erg tegen op om te stoppen als ik zwanger zou worden. Ik zag geen leuke kanten van stoppen met roken. Meer en meer ging de knop om en ben met nicotine pleisters gestopt. Vond het moeilijk en vooral het uitgaan. Hoe kon uitgaan nog leuk zijn zonder sigaret. Nou dat heeft echt geduurd en had daar wel moeite mee. Het slijt.. heel bijzonder maar nooit gedacht. Het is soms nog moeilijk maar dat het nu lukt is puur dat de knop om is gegaan. Trouwens..Laatste paar weken droom ik soms dat ik weer begin met roken haha. Geen idee waar dat vandaan komt.
Mijn vriendin was gestopt met roken ivm zwangerschap. Ze had daar moeite mee en is nadien weer begonnen. Pas 2 weken na haar bevalling. Mensen die roepen dat het jammer is blabla prima. Klopt maar ik vind het al heel wat dat ze is gestopt tijdens haar zwangerschap.
Zo zou je het ook moeten zien. Makkelijk is het niet, helaas!
Mijn vriendin was gestopt met roken ivm zwangerschap. Ze had daar moeite mee en is nadien weer begonnen. Pas 2 weken na haar bevalling. Mensen die roepen dat het jammer is blabla prima. Klopt maar ik vind het al heel wat dat ze is gestopt tijdens haar zwangerschap.
Zo zou je het ook moeten zien. Makkelijk is het niet, helaas!
Bam!!!!
donderdag 26 april 2018 om 01:20
Een verslaving is een verslaving. Los van waar je ook aan verslaafd bent. Daarom heet het een verslaving, iets is sterker dan jou. Ik ken ook mensen met copd 4, aan de zuurstof en toch paffen. Een bevriende kno arts vertelde me de meest trieste dingen, tot ontploffingen aan toe. Waar denk je dat de rechtszaken tegen tabakfabrikanten vandaan komt? Al die afschuwelijke plaatjes op tabak? Ik ben ook een verstokte roker, vanaf mijn 13e tot nu, 51. Ik heb een week of 8 (19 februari) een herseninfarct gehad. En ondanks de angst op herhaling rook ik nog.S-Meds schreef: ↑26-04-2018 00:51Nou nee, maar een alcohol of drugsverslaving is veel omvangrijker en heftiger dan een lullig rookverslavinkje. Maar goed als jij jezelf wilt wijsmaken dat je verslaving heel ernstig is en dat stoppen daarom heel moeilijk is dan moet je dat vooral geloven. Ik vraag me alleen af of je jezelf er een plezier mee doet. Ik ken veel verstokte rokers die na een onheilsbericht van de dokter van het 1 op het andere moment de sigaret lieten staan, zonder een centje pijn. Bij alcoholisten ligt dat cijfer echt heel anders
Ik haat het, ben me bewust van alles wat jij zegt, ben bang voor een volgend infarct maar stoppen lukt niet. In mijn zwangerschappen wel gestopt en 9 maanden naar een sigaret gesnakt, hing gelijk na de bevalling uit het raam met zo'n gore k***stok. Bij alcoholisten is het niet anders, ken er ook zat die acuut zijn gestopt bij levercirrose, ken er ook die door bleven zuipen tot de dood.
donderdag 26 april 2018 om 02:07
de ene verslaving is de ander niet. een rookverslaving is iets anders dan een gokverslaving of heroineverslaving. Je kon eerder ook 9 maanden stoppen dus zon probleem is het niet. Oh ja je vond het moeilijk, nou en, wie had je gezegd dat het leven makkelijk was.normandina schreef: ↑26-04-2018 01:20Een verslaving is een verslaving. Los van waar je ook aan verslaafd bent. Daarom heet het een verslaving, iets is sterker dan jou. Ik ken ook mensen met copd 4, aan de zuurstof en toch paffen. Een bevriende kno arts vertelde me de meest trieste dingen, tot ontploffingen aan toe. Waar denk je dat de rechtszaken tegen tabakfabrikanten vandaan komt? Al die afschuwelijke plaatjes op tabak? Ik ben ook een verstokte roker, vanaf mijn 13e tot nu, 51. Ik heb een week of 8 (19 februari) een herseninfarct gehad. En ondanks de angst op herhaling rook ik nog.
Ik haat het, ben me bewust van alles wat jij zegt, ben bang voor een volgend infarct maar stoppen lukt niet. In mijn zwangerschappen wel gestopt en 9 maanden naar een sigaret gesnakt, hing gelijk na de bevalling uit het raam met zo'n gore k***stok. Bij alcoholisten is het niet anders, ken er ook zat die acuut zijn gestopt bij levercirrose, ken er ook die door bleven zuipen tot de dood.
donderdag 26 april 2018 om 03:46
Kom op nou! Een gokverslaafde kan ook soms (langere tijd) niet gokken bij bv gebrek aan geld, ziekenhuisopname etc. De hunkering blijft tot hij weer geld in handen heeft en alles van voor af aan begint. Laten we het over heroïne maar niet hebben, ben zelf verslaafd geweest op mijn 19e. Stoppen was een hel van ruim een maand, de naweeën duurden ruim een jaar. Ik weet dat het leven niet makkelijk is, is het nl nooit geweest voor mij tot aan de dag van vandaag. Hier even een linkje van jellinek, tabak staat qua middelenverslaving op nr 3. Maar die zullen vast ook maar wat brallen.
De experts kwamen voor wat betreft verslaving tot de volgende rangschikking:
Heroïne
Crack
Tabak
Methamfetamine
Cocaïne
Alcohol
Amfetamine
Benzodiazepinen (slaap- en kalmeringsmiddelen)
GHB
Cannabis
Ketamine
Khat
XTC
Paddo’s
LSD
https://www.jellinek.nl/vraag-antwoord/ ... vingskans/
De experts kwamen voor wat betreft verslaving tot de volgende rangschikking:
Heroïne
Crack
Tabak
Methamfetamine
Cocaïne
Alcohol
Amfetamine
Benzodiazepinen (slaap- en kalmeringsmiddelen)
GHB
Cannabis
Ketamine
Khat
XTC
Paddo’s
LSD
https://www.jellinek.nl/vraag-antwoord/ ... vingskans/
donderdag 26 april 2018 om 08:00
"Nicotine is zeer verslavend, zowel lichamelijk als geestelijk. De sterkte van de verslavende werking is vergelijkbaar met stoffen als heroïne en cocaïne."
"Sommige onthoudingsverschijnselen, zoals een sombere stemming en verhoogde eetlust, kunnen enkele maanden aanhouden."
https://www.rokeninfo.nl/professionals/ ... verslaving
Zo'n eenvoudige verslaving is het dus niet.
"Sommige onthoudingsverschijnselen, zoals een sombere stemming en verhoogde eetlust, kunnen enkele maanden aanhouden."
https://www.rokeninfo.nl/professionals/ ... verslaving
Zo'n eenvoudige verslaving is het dus niet.
donderdag 26 april 2018 om 08:07
HaPu schreef: ↑25-04-2018 23:22Ik ben ook nooit gestopt met roken. Iedere keer dat ik tegen mezelf zei dat het niet meer mocht maakte ik mezelf helemaal gek. Op een gegeven moment heb ik besloten te kijken hoe lang ik ervoor kan kiezen niet te roken.
Eerste bezoek aan supermarkt koos ik ervoor geen pakje te kopen.
Eerste terrasje koos ik ervoor niet te bietsen.
Eerste koffie koos ik voor een koekje.
Etc
En toen ik door al die eersten heen was ben ik nooit meer in de verleiding geweest om wel een sigaret te pakken. Ook niet in gezelschap van rokers.
Inmiddels na 4 jaar kan ik zeggen dat ik gestopt ben zonder dat mijn hoofd op hol slaat
Wow, mooi voorbeeld van omdenken.
donderdag 26 april 2018 om 08:40
donderdag 26 april 2018 om 08:42
Thanks.
Het was nog steeds niet makkelijk in veel situaties. De eerste keer op een feest, of de eerste keer in de zon op een terras, of de eerste keer dat ik slecht nieuws kreeg.
Maar omdat ik kon denken dat ik alleen maar door deze situatie heen moest ipv mezelf de rest van mijn leven iets verbood was het te overzien en op een gegeven moment merk je dat je de routine doorbroken hebt en dan is het niet moeilijk meer.
Werkt overigens voor mijn vriend helemaal niet zo. Hij kon niks met mijn methode en ging aan de pleisters.
donderdag 26 april 2018 om 09:18
HaPu schreef: ↑26-04-2018 08:42Thanks.
Het was nog steeds niet makkelijk in veel situaties. De eerste keer op een feest, of de eerste keer in de zon op een terras, of de eerste keer dat ik slecht nieuws kreeg.
Maar omdat ik kon denken dat ik alleen maar door deze situatie heen moest ipv mezelf de rest van mijn leven iets verbood was het te overzien en op een gegeven moment merk je dat je de routine doorbroken hebt en dan is het niet moeilijk meer.
Werkt overigens voor mijn vriend helemaal niet zo. Hij kon niks met mijn methode en ging aan de pleisters.
Het zal voor iedereen wel weer anders werken.
Mij spreekt jouw aanpak heel erg aan. Ik heb nog een andere verslaving. Veel minder ernstig dan roken, maar ik zou er liever wel vanaf willen. Ik ga kijken of deze manier van denken voor mij ook werkt.
Dank voor het delen!
donderdag 26 april 2018 om 09:24
Blondie456 schreef: ↑26-04-2018 08:40Ik ben nu sinds 2 februari voor de derde keer in mijn leven gestopt met roken. De laatste keer heb ik meer dan een jaar niet gerookt. Ik denk dat ik gewoon maar moet accepteren dat de zin in een sigaret altijd wel zal blijven. Bij mijn schoonvader was dat zelfs na 40 jaar gestopt zijn nog steeds.
De zin in een sigaret komt bij mij na 15 jaar af en toe nog boven. Maar dat is echt maar af en toe (ongeveer eens in de paar weken) en het is in de loop van de tijd steeds makkelijker geworden om daar overheen te stappen.
Het stoppen was zo ontzettend moeilijk dat dat voor mij nog steeds een goede motivatie is om niet weer te beginnen. Het idee daar ooit nog eens doorheen te moeten is tot nu toe afschrikwekkend genoeg gebleken.
Heel veel succes met volhouden!
donderdag 26 april 2018 om 09:25
Voordelen van stoppen en gestopt blijven?
Mijn moeder is 2 mnd geleden overleden. 64. Longkanker.
Ze ziet haar kleinkinderen niet opgroeien, en had spijt. Zo’n spijt!
In tranen zei ze me dat ik gelijk had gehad. Toen.
Het was het niet waard geweest maar het was onherroepelijk te laat, ookal was ze al meer dan 15 jaar gestopt. Ze had moeten stoppen tijdens haar zwangerschappen én gestopt moeten blijven.
Doe het jezelf, je kinderen en later je kleinkinderen niet aan om jong hun moeder en oma te kunnen verliezen.
Mijn moeder is 2 mnd geleden overleden. 64. Longkanker.
Ze ziet haar kleinkinderen niet opgroeien, en had spijt. Zo’n spijt!
In tranen zei ze me dat ik gelijk had gehad. Toen.
Het was het niet waard geweest maar het was onherroepelijk te laat, ookal was ze al meer dan 15 jaar gestopt. Ze had moeten stoppen tijdens haar zwangerschappen én gestopt moeten blijven.
Doe het jezelf, je kinderen en later je kleinkinderen niet aan om jong hun moeder en oma te kunnen verliezen.
donderdag 26 april 2018 om 09:26
Roken zorgt voor een geluksgevoel dat je geluk op 0 brengt. De rest van de tijd staat je geluk in de min tot je er weer eentje neemt.
Zot toch?
Eigenlijk ben je constant een kleine depressie aan het bestrijden.
donderdag 26 april 2018 om 09:28
donderdag 26 april 2018 om 09:29
ik vind ook dat s-meds het wat simpel stelt en wat te makkelijk voorbij gaat aan het fysiologische aspect van een verslaving. Het 'gewoon niet meer doen' klinkt heel makkelijk, maar gaat voorbij aan de kern van een verslaving en de daarbij horende zaken die op dat moment in je brein gebeuren. Daarnaast heeft roken (ten opzichte van andere verslavingen) het probleem dat mensen het langere tijd doen en ook de hele dag door. De meeste andere verslavende gewoonten/stoffen doen/gebruiken mensen op minder momenten (weinig alcoholisten die constant drinken, weinig gokverslaafden die voltijd gokken) en er zijn weinig mensen die al 50 jaar elke dag cocaine roken (want dat overleven ze meestal niet)
Dat gezegd hebbende, je kunt natuurlijk stoppen, het is helemaal niet leuk, je gaat tegen de muur op de eerste paar dagen en daarna is het ook niet simpel. Het duurt een tijd voordat je je weer enigszins normaal voelt, en dat hoort erbij, dat komt zowel door de processen in je brein als door de gewoonte die je af moet leren. Het idee dat je na 3 dagen afgekickt bent is waar, maar het feit dat je door detox bent gegaan betekent alleen dat je lichaam geen nicotine meer in zich heeft, niet dat je lichaam er niet om vraagt.
Ik ben zelf Jaren geleden gestopt, ik vond het ook een hel toen, en echt het wordt beter. Maar nog steeds heb ik (na 8 jaar) nog steeds wel een paar keer een moment dat ik denk: zou nou best een sigaretje lusten, ook droom ik nog steeds wel eens dat ik aan het roken ben.
Voor mij hielp het tijdens het stoppen om me te realiseren wat er in mijn lichaam aan het gebeuren was en welke processen zich in mijn brein afspeelden zodat ik mijn gevoel kon begrijpen en kon relativeren. Mensen die riepen "nee is niet moeilijk, wat je voelt dat voel je niet, en van roken ga je dood" hebben mij op geen enkele manier geholpen in mijn (succesvolle) stoppoging.
Dat gezegd hebbende, je kunt natuurlijk stoppen, het is helemaal niet leuk, je gaat tegen de muur op de eerste paar dagen en daarna is het ook niet simpel. Het duurt een tijd voordat je je weer enigszins normaal voelt, en dat hoort erbij, dat komt zowel door de processen in je brein als door de gewoonte die je af moet leren. Het idee dat je na 3 dagen afgekickt bent is waar, maar het feit dat je door detox bent gegaan betekent alleen dat je lichaam geen nicotine meer in zich heeft, niet dat je lichaam er niet om vraagt.
Ik ben zelf Jaren geleden gestopt, ik vond het ook een hel toen, en echt het wordt beter. Maar nog steeds heb ik (na 8 jaar) nog steeds wel een paar keer een moment dat ik denk: zou nou best een sigaretje lusten, ook droom ik nog steeds wel eens dat ik aan het roken ben.
Voor mij hielp het tijdens het stoppen om me te realiseren wat er in mijn lichaam aan het gebeuren was en welke processen zich in mijn brein afspeelden zodat ik mijn gevoel kon begrijpen en kon relativeren. Mensen die riepen "nee is niet moeilijk, wat je voelt dat voel je niet, en van roken ga je dood" hebben mij op geen enkele manier geholpen in mijn (succesvolle) stoppoging.
donderdag 26 april 2018 om 09:38
Jouw domheid maakt me heel erg boos. Roken is net zo verslavend als iedere andere drugs omdat het hetzelfde gebiedje in je hersenen stimuleert als cocaïne of iedere andere harddrugs. Verder helpt jouw domheid niet bij de vraag van TO.
donderdag 26 april 2018 om 10:54
Wat verschrikkelijk om te lezen. Heel veel sterkte.Vinyl schreef: ↑26-04-2018 09:25Voordelen van stoppen en gestopt blijven?
Mijn moeder is 2 mnd geleden overleden. 64. Longkanker.
Ze ziet haar kleinkinderen niet opgroeien, en had spijt. Zo’n spijt!
In tranen zei ze me dat ik gelijk had gehad. Toen.
Het was het niet waard geweest maar het was onherroepelijk te laat, ookal was ze al meer dan 15 jaar gestopt. Ze had moeten stoppen tijdens haar zwangerschappen én gestopt moeten blijven.
Doe het jezelf, je kinderen en later je kleinkinderen niet aan om jong hun moeder en oma te kunnen verliezen.
En daarnaast: als je weer zou beginnen groeit je kind op met het beeld dat roken heel gewoon is.
Roken is niet gewoon! En je wil je kind toch niet dat voorbeeld geven zeg?
Voor jouw kind ben je het grote voorbeeld, zijn of haar held.
Hoort roken daarbij? Wil je dat echt meegeven aan je kind?
Ik wil mijn kind inderdaad niet het idee geven dat roken normaal is. Ik vind daarom ook dat ik het niet kan maken om weer te beginnen na de zwangerschap. En ondanks dat blijf ik toch zo'n enorme behoefte houden en mezelf voorhouden dat het best kan. De vreselijke gevolgen van het roken op mijn eigen lichaam lijken nog zo ver weg en abstract, maar ik moet zeggen dat jouw verhaal me wel echt raakt en aan het denken zet.
donderdag 26 april 2018 om 11:12
als jij nu nodig hebt om te denken dat je straks weer mag beginnen, dan moet je daar gewoon lekker mee doorgaan. Als de tijd eenmaal daar is ben je veel verder in je process om van die verslaving af te komen en als je dat kindje eenmaal ziet is de kans heel groot dat je toch wel van gedachte verandert.E_owyn schreef: ↑26-04-2018 10:54Wat verschrikkelijk om te lezen. Heel veel sterkte.
Ik wil mijn kind inderdaad niet het idee geven dat roken normaal is. Ik vind daarom ook dat ik het niet kan maken om weer te beginnen na de zwangerschap. En ondanks dat blijf ik toch zo'n enorme behoefte houden en mezelf voorhouden dat het best kan. De vreselijke gevolgen van het roken op mijn eigen lichaam lijken nog zo ver weg en abstract, maar ik moet zeggen dat jouw verhaal me wel echt raakt en aan het denken zet.
