Psyche
alle pijlers
Hoe doen mensen het, leven?
woensdag 30 november 2016 om 16:08
Hoe doen mensen het, leven? Ik vraag het mij af want ik voel me nooit blij. Ik lijk mijn leven geen invulling te kunnen geven en daar ben ik erg verdrietig om en in de war. Vroeger dacht ik nog, het zal later wel goed komen als ik eenmaal ouder ben en een gezin heb of wat dan ook. Dat heb ik nu en ik ben 33 jaar en ik voel me nog zo ongelukkig als maar kan.
Ik ben psychisch een wrak, altijd/meestal geweest maar nu weer op mijn dieptepunt (al 3 maanden). Ik ben chronisch depressief en ik heb borderline (denken ze). Ik hou niet van stempels maar om het maar even bij de naam te noemen. Ik ben geen makkelijk persoon, overgevoelig, erg in de war, ongelukkig en verdrietig.
Ik heb 2 mooie kinderen en een partner. De relatie gaat al jaren niet super maar we zetten eigenlijk door voor de kinderen, zijn wel een keer uitelkaar geweest. Ik weet niet eens wie ik ben of wat ik leuk vind. Ik heb geen werk meer, geen vriendin/vriendinnen, geen hobby's, geen familie in de buurt. Ik voel me een kluizenaar, slijt mijn dagen in huis, spreek of zie nooit iemand, geen leuke dingen om naar uit te kijken. Wel mijn kinderen en mijn partner en die lijk ik bijelkaar te willen houden. Maar of dat het beste is voor iedereen weet ik niet.
Vaak denk ik wat hebben de kinderen aan zo'n waardeloze, onstabiele moeder. Maar ja, ik kom er dus niet uit om weer de knoop door te hakken of zo door te gaan. Soms wordt er iemand (ongeneeslijk) ziek en dan denk ik was ik het maar. Die persoon wou nog leven en had het naar de zin, ik niet. Mijn 2 ooms hebben zelfmoord gepleegd en ik snap ze helemaal. Ik denk er ook regelmatig aan omdat het leven zo zwaar voor me is.
Voor de mensen die het zich afvragen, uiteraard heb ik hulp gezocht. Ik heb al eens eerder een jaar 'therapie' gehad. Dit was een uurtje praten eens in de 2 weken waar ik niks mee opschoot. Ik heb jaren medicatie geslikt, anti depressiva en laatst ook anti psychotica. Daar ben ik mee gestopt omdat ik nog wel slechter leek te worden dacht ik. Ik ben aangemeld voor MBT en dat gaat over 3 maanden starten, tot die tijd zijn er iedere week voorlichtingsbijeenkomsten. Maar ik heb er niet veel vertrouwen in omdat ik mijn hele leven al zo ben en eigenlijk niet anders weet en ook niet denk dat het ooit beter zal worden. Soms denk ik het zal wel eindigen in zelfmoord net als mijn familie.
Ik schrijf dit omdat het als een soort uitlaatklep voor me is om van me af te schrijven. En ik me afvraag hoe andere mensen het allemaal doen. Op Facebook kijk ik bijna niet meer omdat ik er niet tegen kan om al die gelukkige stellen/mensen met een sprankelend leven te zien.
Ik ben psychisch een wrak, altijd/meestal geweest maar nu weer op mijn dieptepunt (al 3 maanden). Ik ben chronisch depressief en ik heb borderline (denken ze). Ik hou niet van stempels maar om het maar even bij de naam te noemen. Ik ben geen makkelijk persoon, overgevoelig, erg in de war, ongelukkig en verdrietig.
Ik heb 2 mooie kinderen en een partner. De relatie gaat al jaren niet super maar we zetten eigenlijk door voor de kinderen, zijn wel een keer uitelkaar geweest. Ik weet niet eens wie ik ben of wat ik leuk vind. Ik heb geen werk meer, geen vriendin/vriendinnen, geen hobby's, geen familie in de buurt. Ik voel me een kluizenaar, slijt mijn dagen in huis, spreek of zie nooit iemand, geen leuke dingen om naar uit te kijken. Wel mijn kinderen en mijn partner en die lijk ik bijelkaar te willen houden. Maar of dat het beste is voor iedereen weet ik niet.
Vaak denk ik wat hebben de kinderen aan zo'n waardeloze, onstabiele moeder. Maar ja, ik kom er dus niet uit om weer de knoop door te hakken of zo door te gaan. Soms wordt er iemand (ongeneeslijk) ziek en dan denk ik was ik het maar. Die persoon wou nog leven en had het naar de zin, ik niet. Mijn 2 ooms hebben zelfmoord gepleegd en ik snap ze helemaal. Ik denk er ook regelmatig aan omdat het leven zo zwaar voor me is.
Voor de mensen die het zich afvragen, uiteraard heb ik hulp gezocht. Ik heb al eens eerder een jaar 'therapie' gehad. Dit was een uurtje praten eens in de 2 weken waar ik niks mee opschoot. Ik heb jaren medicatie geslikt, anti depressiva en laatst ook anti psychotica. Daar ben ik mee gestopt omdat ik nog wel slechter leek te worden dacht ik. Ik ben aangemeld voor MBT en dat gaat over 3 maanden starten, tot die tijd zijn er iedere week voorlichtingsbijeenkomsten. Maar ik heb er niet veel vertrouwen in omdat ik mijn hele leven al zo ben en eigenlijk niet anders weet en ook niet denk dat het ooit beter zal worden. Soms denk ik het zal wel eindigen in zelfmoord net als mijn familie.
Ik schrijf dit omdat het als een soort uitlaatklep voor me is om van me af te schrijven. En ik me afvraag hoe andere mensen het allemaal doen. Op Facebook kijk ik bijna niet meer omdat ik er niet tegen kan om al die gelukkige stellen/mensen met een sprankelend leven te zien.
donderdag 1 december 2016 om 12:36
quote:Singlegirlx schreef op 01 december 2016 @ 11:51:
We wonen in een heel klein dorp waar niks is. Ik zou wel naar de stad kunnen gaan. De kinderen zijn geen lid van de bieb.
Ik woon ook in een klein dorp en vind vooral het wandelen in de omgeving erg fijn. Ik ben helemaal niet sportief, maar als je loopt en goed om je heen kijkt, is de natuur zo prachtig!
Ja ik verwacht denk ik ook teveel van alles, van het leven. Eerder dacht ik, als ik maar een relatie heb dan is het wel goed, dan voel ik me niet meer alleen en is alles oke. Ik ben er natuurlijk inmiddels wel achter dat het niet zo werkt. Ik blijf met mezelf geconfronteerd worden omdat ik het nooit heb kunnen doorbreken. Ik ben ook bang dat ik een persoon ben waarbij dat niet lukt (te ver heen).
Waarom zou jij tever heen zijn, terwijl het anderen wel lukt? Je weet niet hoe, maar daar kun je gelukkig hulp bij krijgen. Eerst proberen met hulp er wat van te maken, de moed opgeven kan namelijk altijd nog.
We wonen in een heel klein dorp waar niks is. Ik zou wel naar de stad kunnen gaan. De kinderen zijn geen lid van de bieb.
Ik woon ook in een klein dorp en vind vooral het wandelen in de omgeving erg fijn. Ik ben helemaal niet sportief, maar als je loopt en goed om je heen kijkt, is de natuur zo prachtig!
Ja ik verwacht denk ik ook teveel van alles, van het leven. Eerder dacht ik, als ik maar een relatie heb dan is het wel goed, dan voel ik me niet meer alleen en is alles oke. Ik ben er natuurlijk inmiddels wel achter dat het niet zo werkt. Ik blijf met mezelf geconfronteerd worden omdat ik het nooit heb kunnen doorbreken. Ik ben ook bang dat ik een persoon ben waarbij dat niet lukt (te ver heen).
Waarom zou jij tever heen zijn, terwijl het anderen wel lukt? Je weet niet hoe, maar daar kun je gelukkig hulp bij krijgen. Eerst proberen met hulp er wat van te maken, de moed opgeven kan namelijk altijd nog.
donderdag 1 december 2016 om 12:38
En je behandelend psychiater vond het prima dat jij zomaar stopte met de voorgeschreven medicatie?
Sorry, maar je bent stronteigenwijs om met je eigen medicatie te gaan sleutelen. Er zijn heel veel verschillende anti psychotica en anti depressiva. Het is soms alleen een tijd zoeken naar iets wat wel aanslaat.
Sorry, maar je bent stronteigenwijs om met je eigen medicatie te gaan sleutelen. Er zijn heel veel verschillende anti psychotica en anti depressiva. Het is soms alleen een tijd zoeken naar iets wat wel aanslaat.
donderdag 1 december 2016 om 12:47
quote:Tutjebelletje schreef op 01 december 2016 @ 11:57:
Van regelmatig lichaamsbeweging wordt je blijer he ? Het zwengelt je dopamineproductie aan en van dopamine wordt je... blijer. Natuur en buitenlucht, ook goed. Als je niet van sporten houdt ( hou ik ook niet van ) zijn lange wandelingen in de natuur misschien wat voor je. Ga je op een wandelclubje, heb je nog wat sociale contacten ook, worden de meeste mensen ook blijer van. Van alleen maar medicijnen heb ik in mijn omgeving eigenlijk nooit iemand zien opknappen...
Dat is een goede tip, dank je. Wandelen (in de natuur) vind ik wel leuk en wil ik graag meer gaan doen. Alleen nu nog een wandelclubje zien te vinden ergens.
Klopt, dat is ook mijn ervaring. Ik dacht vroeger als je maar die pillen slikt dan zal je je wel heel blij voelen. Nou niks is minder waar. Ik heb nu iets van 3 jaar anti depressiva geslikt maar werd er echt niet blijer van helaas. Ook de anti psychotica deden het niet voor mij. Ik werd er alleen maar heel duf van en kon mijn bed bijna niet meer uitkomen.
Van regelmatig lichaamsbeweging wordt je blijer he ? Het zwengelt je dopamineproductie aan en van dopamine wordt je... blijer. Natuur en buitenlucht, ook goed. Als je niet van sporten houdt ( hou ik ook niet van ) zijn lange wandelingen in de natuur misschien wat voor je. Ga je op een wandelclubje, heb je nog wat sociale contacten ook, worden de meeste mensen ook blijer van. Van alleen maar medicijnen heb ik in mijn omgeving eigenlijk nooit iemand zien opknappen...
Dat is een goede tip, dank je. Wandelen (in de natuur) vind ik wel leuk en wil ik graag meer gaan doen. Alleen nu nog een wandelclubje zien te vinden ergens.
Klopt, dat is ook mijn ervaring. Ik dacht vroeger als je maar die pillen slikt dan zal je je wel heel blij voelen. Nou niks is minder waar. Ik heb nu iets van 3 jaar anti depressiva geslikt maar werd er echt niet blijer van helaas. Ook de anti psychotica deden het niet voor mij. Ik werd er alleen maar heel duf van en kon mijn bed bijna niet meer uitkomen.
donderdag 1 december 2016 om 12:51
quote:Jane-Ice schreef op 01 december 2016 @ 12:03:
Heb je echt helemaal geen hobby?
Geen sportschool in de buurt?
Kan je niet helpen op school?
En werken?
Nee helaas heb ik echt helemaal geen hobby. Ik snap het ook niet helemaal. Om me heen (op facebook) zie ik weleens mensen op korfbal of noem het maar. Ik heb sporten nooit leuk gevonden. Wat ik wel leuk vind is zwemmen of misschien iets van aerobics of yoga. Daar wil ik me nu wat meer op gaan richten. Al is het maar dat ik een paar keer per week structuur heb en het huis uit kom.
Helpen op school wil ik wel alleen is er bijna nooit iets. We krijgen af en toe een mail zoals laatst met het schoolreisje naar een kinderboerderij alleen toen werkte ik nog dus kon die dag niet.
Werken? Ja aan de ene kant denk ik, ik ga gewoon weer werken afleiding. Maar mijn partner zegt in deze staat kun je helemaal niet werken/presteren wat ook weer zo is. Hij vindt dat ik eerst de behandeling moet aangaan omdat ik anders het probleem weer verplaats.
Heb je echt helemaal geen hobby?
Geen sportschool in de buurt?
Kan je niet helpen op school?
En werken?
Nee helaas heb ik echt helemaal geen hobby. Ik snap het ook niet helemaal. Om me heen (op facebook) zie ik weleens mensen op korfbal of noem het maar. Ik heb sporten nooit leuk gevonden. Wat ik wel leuk vind is zwemmen of misschien iets van aerobics of yoga. Daar wil ik me nu wat meer op gaan richten. Al is het maar dat ik een paar keer per week structuur heb en het huis uit kom.
Helpen op school wil ik wel alleen is er bijna nooit iets. We krijgen af en toe een mail zoals laatst met het schoolreisje naar een kinderboerderij alleen toen werkte ik nog dus kon die dag niet.
Werken? Ja aan de ene kant denk ik, ik ga gewoon weer werken afleiding. Maar mijn partner zegt in deze staat kun je helemaal niet werken/presteren wat ook weer zo is. Hij vindt dat ik eerst de behandeling moet aangaan omdat ik anders het probleem weer verplaats.
donderdag 1 december 2016 om 13:09
quote:Carabosse schreef op 01 december 2016 @ 12:53:
Je snapt zelf toch ook wel dat wanneer je nergens van geniet, het leven gewoon saai en vervelend is? Je doet niks leuks voor jezelf, waarom verdomme niet? Gun jezelf eens wat!
Het stomme is omdat ik niet weet hoe, omdat ik daar misschien nooit in gestimuleerd ben of het me ontbreekt aan doorzettingsvermogen of energie.
Kun jij mij vertellen hoe jouw dagen eruit zien, wat jij doet? Daar ben ik altijd heel benieuwd naar bij mensen omdat ik er hoop iets in te vinden wat ik ook kan doen.
Je snapt zelf toch ook wel dat wanneer je nergens van geniet, het leven gewoon saai en vervelend is? Je doet niks leuks voor jezelf, waarom verdomme niet? Gun jezelf eens wat!
Het stomme is omdat ik niet weet hoe, omdat ik daar misschien nooit in gestimuleerd ben of het me ontbreekt aan doorzettingsvermogen of energie.
Kun jij mij vertellen hoe jouw dagen eruit zien, wat jij doet? Daar ben ik altijd heel benieuwd naar bij mensen omdat ik er hoop iets in te vinden wat ik ook kan doen.
donderdag 1 december 2016 om 13:25
Als ik je posts lees, dan zoek je de oplossing van jouw probleem wel heel erg buiten jezelf en dat werkt nu eenmaal niet. De enige die jou gelukkig kan maken ben je zelf.
Je schuift dingen snel af onder het excuus dat het niks voor je is of dat je nou eenmaal zo bent of dat je dat ooit wel eens gedaan hebt of dat je dacht dat het vanzelf wel ging gebeuren als je ouder werd.
Het kan nooit kwaad om iets nog eens te proberen, want dingen lopen niet altijd hetzelfde.
Ga op yoga, ga wandelen, neem een hond. Maakt niet uit wat je doet, naar kom nu zélf in beweging en blijf niet wachten op het magische toverstokje dat alles in één keer geweldig gaat maken, want dat gaat niet gebeuren.
Je schuift dingen snel af onder het excuus dat het niks voor je is of dat je nou eenmaal zo bent of dat je dat ooit wel eens gedaan hebt of dat je dacht dat het vanzelf wel ging gebeuren als je ouder werd.
Het kan nooit kwaad om iets nog eens te proberen, want dingen lopen niet altijd hetzelfde.
Ga op yoga, ga wandelen, neem een hond. Maakt niet uit wat je doet, naar kom nu zélf in beweging en blijf niet wachten op het magische toverstokje dat alles in één keer geweldig gaat maken, want dat gaat niet gebeuren.
donderdag 1 december 2016 om 13:28
Mijn leven ziet er zo ongeveer uit:
07:00 opstaan, ontbijt & lunch maken voor zoon.
Ondertussen met muziek aan keuken opruimen, lichte huishoudelijke dingetjes.
Internetten,gamen,dutje doen,katten verzorgen/spelen/aaien.
In de middag/avond eten maken.
Daarna douchen/omkleden/me toonbaar maken voor sporten
Na sport werken.(werk in de avonduren)
Familie/vrienden en vrienden heb ik en zie ze ook regelmatig maar ook niet te vaak.
Ik heb wel contact met ze via app/messenger/ telefonisch.
07:00 opstaan, ontbijt & lunch maken voor zoon.
Ondertussen met muziek aan keuken opruimen, lichte huishoudelijke dingetjes.
Internetten,gamen,dutje doen,katten verzorgen/spelen/aaien.
In de middag/avond eten maken.
Daarna douchen/omkleden/me toonbaar maken voor sporten
Na sport werken.(werk in de avonduren)
Familie/vrienden en vrienden heb ik en zie ze ook regelmatig maar ook niet te vaak.
Ik heb wel contact met ze via app/messenger/ telefonisch.
Prrrr, mauw miawwwww.
donderdag 1 december 2016 om 13:31
quote:Jane-Ice schreef op 01 december 2016 @ 13:28:
Mijn leven ziet er zo ongeveer uit:
07:00 opstaan, ontbijt & lunch maken voor zoon.
Ondertussen met muziek aan keuken opruimen, lichte huishoudelijke dingetjes.
Internetten,gamen,katten verzorgen/spelen/aaien.
In de middag/avond eten maken.
Daarna douchen/omkleden/me toonbaar maken voor sporten
Na sport werken.(werk in de avonduren)
Familie/vrienden en vrienden heb ik en zie ze ook regelmatig maar ook niet te vaak.
Ik heb wel contact met ze via app/messenger/ telefonisch.Jij woont alleen met je zoon? Wat voor sport doe je? En wat voor werk?
Mijn leven ziet er zo ongeveer uit:
07:00 opstaan, ontbijt & lunch maken voor zoon.
Ondertussen met muziek aan keuken opruimen, lichte huishoudelijke dingetjes.
Internetten,gamen,katten verzorgen/spelen/aaien.
In de middag/avond eten maken.
Daarna douchen/omkleden/me toonbaar maken voor sporten
Na sport werken.(werk in de avonduren)
Familie/vrienden en vrienden heb ik en zie ze ook regelmatig maar ook niet te vaak.
Ik heb wel contact met ze via app/messenger/ telefonisch.Jij woont alleen met je zoon? Wat voor sport doe je? En wat voor werk?
donderdag 1 december 2016 om 13:34
quote:S-Meds schreef op 01 december 2016 @ 13:30:
ga terug naar je huisart, soms moet je zoeken voordat je de medicijnen hebt die aanslaan. en zoek iets dat je voldoening geeft, vrijwilligerswerk, een hobby. zorg voor structuur in je dag en ga bewegen (sporten).Huisarts is niet aan de orde, ik heb wel een psycholoog en psychiater. Ik wil me ook gaan richten op vrijwilligerswerk, en wat dingen die me leuk lijken.
ga terug naar je huisart, soms moet je zoeken voordat je de medicijnen hebt die aanslaan. en zoek iets dat je voldoening geeft, vrijwilligerswerk, een hobby. zorg voor structuur in je dag en ga bewegen (sporten).Huisarts is niet aan de orde, ik heb wel een psycholoog en psychiater. Ik wil me ook gaan richten op vrijwilligerswerk, en wat dingen die me leuk lijken.
donderdag 1 december 2016 om 13:36
quote:Singlegirlx schreef op 01 december 2016 @ 13:31:
[...]
Jij woont alleen met je zoon? Wat voor sport doe je? En wat voor werk?
Onee, ik ben natuurlijk mijn vriend vergeten. We wonen samen.
Ik doe voornamelijk groeplessen zumba en conditie trainingen, echt super leuk!
Ik ben leidinggevende in de horeca.
[...]
Jij woont alleen met je zoon? Wat voor sport doe je? En wat voor werk?
Onee, ik ben natuurlijk mijn vriend vergeten. We wonen samen.
Ik doe voornamelijk groeplessen zumba en conditie trainingen, echt super leuk!
Ik ben leidinggevende in de horeca.
Prrrr, mauw miawwwww.
donderdag 1 december 2016 om 13:39
quote:Jane-Ice schreef op 01 december 2016 @ 13:32:
Hoe ziet jouw dag eruit dan TO?
Om 7:30 uur opstaan, kinderen aankleden, ontbijt geven en tassen klaarmaken voor school/opvang.
Om 8:15 uur ze wegbrengen.
Daarna kom ik thuis en meestal moet ik dan huilen en voel ik me eenzaam/ellendig en weet ik niet wat ik moet gaan doen, dan ga ik nog meer piekeren over alles.
Ik doe de dingen die ik moet doen, was, opruimen, etc.
Dan haal ik tegen 16.30 uur de kinderen op en dan gaan ze thuis spelen en ga ik met het eten beginnen.
Ik met de kinderen eten en wachten tot partner thuis is.
Dan de kinderen naar bed. En met partner daarna op de bank een serie of film kijken.
Op dinsdag en donderdag zijn de kinderen bij de opvang en bso. Op woensdag ben ik bv met ze thuis de hele dag. Soms probeer ik iets leuks met ze te ondernemen.
Hoe ziet jouw dag eruit dan TO?
Om 7:30 uur opstaan, kinderen aankleden, ontbijt geven en tassen klaarmaken voor school/opvang.
Om 8:15 uur ze wegbrengen.
Daarna kom ik thuis en meestal moet ik dan huilen en voel ik me eenzaam/ellendig en weet ik niet wat ik moet gaan doen, dan ga ik nog meer piekeren over alles.
Ik doe de dingen die ik moet doen, was, opruimen, etc.
Dan haal ik tegen 16.30 uur de kinderen op en dan gaan ze thuis spelen en ga ik met het eten beginnen.
Ik met de kinderen eten en wachten tot partner thuis is.
Dan de kinderen naar bed. En met partner daarna op de bank een serie of film kijken.
Op dinsdag en donderdag zijn de kinderen bij de opvang en bso. Op woensdag ben ik bv met ze thuis de hele dag. Soms probeer ik iets leuks met ze te ondernemen.
donderdag 1 december 2016 om 13:40
quote:Phaedra_ schreef op 01 december 2016 @ 13:37:
Waarschijnlijk leer je op je dagbehandeling ook je vrije tijd in te delen.
Wat voegt het toe om te weten wat anderen doen?Dat vroeg mijn partner ook. Maar dat geeft me een soort idee/beeld van hoe anderen het doen en daar hoop ik dan weer een houvast in te vinden.
Waarschijnlijk leer je op je dagbehandeling ook je vrije tijd in te delen.
Wat voegt het toe om te weten wat anderen doen?Dat vroeg mijn partner ook. Maar dat geeft me een soort idee/beeld van hoe anderen het doen en daar hoop ik dan weer een houvast in te vinden.
donderdag 1 december 2016 om 13:48
quote:Singlegirlx schreef op 01 december 2016 @ 13:39:
[...]
Om 7:30 uur opstaan, kinderen aankleden, ontbijt geven en tassen klaarmaken voor school/opvang.
Om 8:15 uur ze wegbrengen.
Daarna kom ik thuis en meestal moet ik dan huilen en voel ik me eenzaam/ellendig en weet ik niet wat ik moet gaan doen, dan ga ik nog meer piekeren over alles.
Ik doe de dingen die ik moet doen, was, opruimen, etc.
Dan haal ik tegen 16.30 uur de kinderen op en dan gaan ze thuis spelen en ga ik met het eten beginnen.
Ik met de kinderen eten en wachten tot partner thuis is.
Dan de kinderen naar bed. En met partner daarna op de bank een serie of film kijken.
Op dinsdag en donderdag zijn de kinderen bij de opvang en bso. Op woensdag ben ik bv met ze thuis de hele dag. Soms probeer ik iets leuks met ze te ondernemen.
Vreselijk dat jij je zo voelt.
Hou je wel van dieren? Is een hond/ kat nemen voor jou een optie?
Of na kinderen naar school gebracht te hebben sporten/zwemmen?
[...]
Om 7:30 uur opstaan, kinderen aankleden, ontbijt geven en tassen klaarmaken voor school/opvang.
Om 8:15 uur ze wegbrengen.
Daarna kom ik thuis en meestal moet ik dan huilen en voel ik me eenzaam/ellendig en weet ik niet wat ik moet gaan doen, dan ga ik nog meer piekeren over alles.
Ik doe de dingen die ik moet doen, was, opruimen, etc.
Dan haal ik tegen 16.30 uur de kinderen op en dan gaan ze thuis spelen en ga ik met het eten beginnen.
Ik met de kinderen eten en wachten tot partner thuis is.
Dan de kinderen naar bed. En met partner daarna op de bank een serie of film kijken.
Op dinsdag en donderdag zijn de kinderen bij de opvang en bso. Op woensdag ben ik bv met ze thuis de hele dag. Soms probeer ik iets leuks met ze te ondernemen.
Vreselijk dat jij je zo voelt.
Hou je wel van dieren? Is een hond/ kat nemen voor jou een optie?
Of na kinderen naar school gebracht te hebben sporten/zwemmen?
Prrrr, mauw miawwwww.
donderdag 1 december 2016 om 14:00
Ja ik vind het zelf ook vreselijk en wou zo dat ik het niet had en dat ik totaal anders in elkaar zou steken. Het leven voelt voor mij ook echt als een opgave en dat vind ik zelf ook jammer.
Ik hou zeker van dieren. Maar ik heb de afgelopen tijden impulsieve handelingen gedaan daarin. Daarom ik het voor mij denk ik nu beter dat ik geen hondje neem.
Dat is wel een idee om zoiets te gaan doen als de kinderen weg zijn.
Ik hou zeker van dieren. Maar ik heb de afgelopen tijden impulsieve handelingen gedaan daarin. Daarom ik het voor mij denk ik nu beter dat ik geen hondje neem.
Dat is wel een idee om zoiets te gaan doen als de kinderen weg zijn.
donderdag 1 december 2016 om 14:12
Moeilijk TO. Ik herken wel veel van wat je zegt. Ik heb dan geen gezin, maar mijn leven bestaat ook voornamelijk uit werken. Ik heb wel hobby's en sport, maar daar haal ik 0,0 plezier uit. Verder is het elke dag maar weer keihard werken en hopen dat de volgende dag beter gaat worden.
Ik hoop dat het je lukt om de cirkel te doorbreken. Ik denk dat er goede tips zijn gegeven. Een hobby, een huisdier, een clubje. Al is het maar zodat je iets onderneemt op een dag.
Ik hoop dat het je lukt om de cirkel te doorbreken. Ik denk dat er goede tips zijn gegeven. Een hobby, een huisdier, een clubje. Al is het maar zodat je iets onderneemt op een dag.
donderdag 1 december 2016 om 14:26
quote:Singlegirlx schreef op 01 december 2016 @ 13:39:
[...]
Om 7:30 uur opstaan, kinderen aankleden, ontbijt geven en tassen klaarmaken voor school/opvang.
Om 8:15 uur ze wegbrengen.
Daarna kom ik thuis en meestal moet ik dan huilen en voel ik me eenzaam/ellendig en weet ik niet wat ik moet gaan doen, dan ga ik nog meer piekeren over alles.
Ik doe de dingen die ik moet doen, was, opruimen, etc.
Dan haal ik tegen 16.30 uur de kinderen op en dan gaan ze thuis spelen en ga ik met het eten beginnen.
Ik met de kinderen eten en wachten tot partner thuis is.
Dan de kinderen naar bed. En met partner daarna op de bank een serie of film kijken.
Op dinsdag en donderdag zijn de kinderen bij de opvang en bso. Op woensdag ben ik bv met ze thuis de hele dag. Soms probeer ik iets leuks met ze te ondernemen.
Ik begrijp het niet helemaal. Je werkt nu niet toch? En in je dagbeschrijving lijkt het dus ook of je de hele dag thuis bent. Waarom gaat je jongste kind op dinsdag en donderdag naar de opvang? Niet vervelend bedoeld hoor, maar misschien is het juist wel leuker dat kind gewoon thuis is als jij thuis bent en je samen iets kan doen? En waarom komt het schoolgaande kind pas om 16.30 uur thuis uit school/BSO als jij thuis bent? nogmaals, niets verwijtends, maar ik snap deze niet helemaal. School is vast klaar rond 15.15/15.30 uur? Ik lees vast over iets heen.
Maar goed, feit is dus dat jij dan veel tijd voor jezelf hebt, kinderen de hele dag weg. Ik snap dat als je dan niks te doen hebt je jezelf nutteloos voelt. Misschien toch doorzetten en beginnen aan een sport. Ik riep ook altijd dat ik nooit zou kunnen hardlopen (ik mankeer niks, maar dacht gewoon dat lukt mij nooit). Toch begonnen en gaat nu heel goed, ik raak beetje verslaafd haha, nooit gedacht. Of sportschool? Wie weet word je toch enthousiast. Of een ander clubje, iets creatiefs? Vrijwilligerswerk?
Ik werk zelf 2 dagen. De dagen dat ik vrij ben zien er zo uit:
07.30 uur uit bed en kinderen (3 en 5) (helpen met) aankleden
07.45 uur eten
08.40 uur naar school en psz brengen
09.00 uur ik ben weer thuis
09.00 uur op fiets naar supermarkt enkele km's verderop (uiteraard niet elke dag, dit is even een voorbeeld van laten we zeggen de dinsdag)
10.00 uur weer thuis. Schoonmaken, even computeren etc.
10.50 uur hardlopen
11.30 uur kind ophalen psz
12.00 uur kind (5 jr) komt uit school
13.00 uur kind naar school brengen
13.30 uur kind (3 jaar) naar bed brengen
13.30 uur 2 uurtjes tijd voor mezelf. Poetsen en wat computeren of andere dingen voor mezelf
15.30 uur kind uit school, kind uit bed
15.30 uur samen wat drinken. Kinderen spelen. Ik doe mee of rommel wat in huis
16.30/17.00 uur koken
17.30 uur man komt thuis. Eten
18.30 uur tv kijken met de kinderen
19.30 uur kinderen naar bed
20.00 uur bankhangen en tv kijken, soms alleen, soms gezellig met man.
23.00 uur slapen
[...]
Om 7:30 uur opstaan, kinderen aankleden, ontbijt geven en tassen klaarmaken voor school/opvang.
Om 8:15 uur ze wegbrengen.
Daarna kom ik thuis en meestal moet ik dan huilen en voel ik me eenzaam/ellendig en weet ik niet wat ik moet gaan doen, dan ga ik nog meer piekeren over alles.
Ik doe de dingen die ik moet doen, was, opruimen, etc.
Dan haal ik tegen 16.30 uur de kinderen op en dan gaan ze thuis spelen en ga ik met het eten beginnen.
Ik met de kinderen eten en wachten tot partner thuis is.
Dan de kinderen naar bed. En met partner daarna op de bank een serie of film kijken.
Op dinsdag en donderdag zijn de kinderen bij de opvang en bso. Op woensdag ben ik bv met ze thuis de hele dag. Soms probeer ik iets leuks met ze te ondernemen.
Ik begrijp het niet helemaal. Je werkt nu niet toch? En in je dagbeschrijving lijkt het dus ook of je de hele dag thuis bent. Waarom gaat je jongste kind op dinsdag en donderdag naar de opvang? Niet vervelend bedoeld hoor, maar misschien is het juist wel leuker dat kind gewoon thuis is als jij thuis bent en je samen iets kan doen? En waarom komt het schoolgaande kind pas om 16.30 uur thuis uit school/BSO als jij thuis bent? nogmaals, niets verwijtends, maar ik snap deze niet helemaal. School is vast klaar rond 15.15/15.30 uur? Ik lees vast over iets heen.
Maar goed, feit is dus dat jij dan veel tijd voor jezelf hebt, kinderen de hele dag weg. Ik snap dat als je dan niks te doen hebt je jezelf nutteloos voelt. Misschien toch doorzetten en beginnen aan een sport. Ik riep ook altijd dat ik nooit zou kunnen hardlopen (ik mankeer niks, maar dacht gewoon dat lukt mij nooit). Toch begonnen en gaat nu heel goed, ik raak beetje verslaafd haha, nooit gedacht. Of sportschool? Wie weet word je toch enthousiast. Of een ander clubje, iets creatiefs? Vrijwilligerswerk?
Ik werk zelf 2 dagen. De dagen dat ik vrij ben zien er zo uit:
07.30 uur uit bed en kinderen (3 en 5) (helpen met) aankleden
07.45 uur eten
08.40 uur naar school en psz brengen
09.00 uur ik ben weer thuis
09.00 uur op fiets naar supermarkt enkele km's verderop (uiteraard niet elke dag, dit is even een voorbeeld van laten we zeggen de dinsdag)
10.00 uur weer thuis. Schoonmaken, even computeren etc.
10.50 uur hardlopen
11.30 uur kind ophalen psz
12.00 uur kind (5 jr) komt uit school
13.00 uur kind naar school brengen
13.30 uur kind (3 jaar) naar bed brengen
13.30 uur 2 uurtjes tijd voor mezelf. Poetsen en wat computeren of andere dingen voor mezelf
15.30 uur kind uit school, kind uit bed
15.30 uur samen wat drinken. Kinderen spelen. Ik doe mee of rommel wat in huis
16.30/17.00 uur koken
17.30 uur man komt thuis. Eten
18.30 uur tv kijken met de kinderen
19.30 uur kinderen naar bed
20.00 uur bankhangen en tv kijken, soms alleen, soms gezellig met man.
23.00 uur slapen
donderdag 1 december 2016 om 14:32
quote:tulpje21 schreef op 01 december 2016 @ 14:26:
[...]
Ik begrijp het niet helemaal. Je werkt nu niet toch? En in je dagbeschrijving lijkt het dus ook of je de hele dag thuis bent. Waarom gaat je jongste kind op dinsdag en donderdag naar de opvang? Niet vervelend bedoeld hoor, maar misschien is het juist wel leuker dat kind gewoon thuis is als jij thuis bent en je samen iets kan doen? En waarom komt het schoolgaande kind pas om 16.30 uur thuis uit school/BSO als jij thuis bent? nogmaals, niets verwijtends, maar ik snap deze niet helemaal. Ik lees vast over iets heen.
Maar goed, feit is dus dat jij dan veel tijd voor jezelf hebt, kinderen de hele dag weg. Ik snap dat als je dan niks te doen hebt je jezelf nutteloos voelt. Misschien toch doorzetten en beginnen aan een sport. Ik riep ook altijd dat ik nooit zou kunnen hardlopen (ik mankeer niks, maar dacht gewoon dat lukt mij nooit). Toch begonnen en gaat nu heel goed. Of sportschool? Wie weet word je toch enthousiast. Of een ander clubje, iets creatiefs? Vrijwilligerswerk?
Ik werk zelf 2 dagen. De dagen dat ik vrij ben zien er zo uit:
07.30 uur uit bed en kinderen (3 en 5) (helpen met) aan kleden
07.45 uur eten
08.40 uur naar school en psz brengen
09.00 uur ik ben weer thuis
09.00 uur op fiets naar supermarkt enkele km's verderop
10.00 uur weer thuis. Schoonmaken, even computeren etc.
10.50 uur hardlopen
11.30 uur kind ophalen psz
12.00 uur kind (5 jr) komt uit school
13.00 uur kind naar school brengen
13.30 uur kind (3 jaar) naar bed brengen
13.30 uur 2 uurtjes tijd voor mezelf. Poetsen en wat computeren of andere dingen voor mezelf
15.30 uur kind uit school, kind uit bed
15.30 uur samen wat drinken. Kinderen spelen. Ik doe mee of rommel wat in huis
16.30/17.00 uur koken
17.30 uur man komt thuis. Eten
18.30 uur tv kijken met de kinderen
19.30 uur kinderen naar bed
20.00 uur bankhangen en tv kijken, soms alleen, soms gezellig met man.
23.00 uur slapen
Bedankt voor je reactie. Ik zal het uitleggen. Tot oktober werkte ik 32 uur per week, woensdag was mijn vrije dag. Mijn partner werkt 3 dagen per week, vrij op maandag en vrijdag. De dinsdag en donderdag hadden/hebben wij dus kinderopvang. Mijn contract van het werk loopt eind december af. Omdat ik niets wist hoe het verder zou gaan met dagbehandeling etc. hebben we de opvang en bso door laten lopen. Vandaar dat de jongste nu nog op dinsdag en donderdag de hele dag naar de opvang gaat en de oudste dan daar naar de bso.
Omdat er nu duidelijk is dat mijn dagbehandeling nog 3 maanden zal gaan duren hebben we gister de opvang en bso stopgezet (opzegtermijn 1 maand) dus per januari gaan ze er niet meer heen. Ergens vinden we dit erg jammer want ze hebben het er erg naar de zin. Maar ja ik ben thuis en de behandeling zal nog 3 maanden duren en financieel kunnen we het gebruiken. We overwegen wel om de jongste op dinsdag en donderdag halve dagen te laten gaan. Omdat ze het zo leuk vind en er straks ook weer heen zal gaan als de dagbehandeling start.
[...]
Ik begrijp het niet helemaal. Je werkt nu niet toch? En in je dagbeschrijving lijkt het dus ook of je de hele dag thuis bent. Waarom gaat je jongste kind op dinsdag en donderdag naar de opvang? Niet vervelend bedoeld hoor, maar misschien is het juist wel leuker dat kind gewoon thuis is als jij thuis bent en je samen iets kan doen? En waarom komt het schoolgaande kind pas om 16.30 uur thuis uit school/BSO als jij thuis bent? nogmaals, niets verwijtends, maar ik snap deze niet helemaal. Ik lees vast over iets heen.
Maar goed, feit is dus dat jij dan veel tijd voor jezelf hebt, kinderen de hele dag weg. Ik snap dat als je dan niks te doen hebt je jezelf nutteloos voelt. Misschien toch doorzetten en beginnen aan een sport. Ik riep ook altijd dat ik nooit zou kunnen hardlopen (ik mankeer niks, maar dacht gewoon dat lukt mij nooit). Toch begonnen en gaat nu heel goed. Of sportschool? Wie weet word je toch enthousiast. Of een ander clubje, iets creatiefs? Vrijwilligerswerk?
Ik werk zelf 2 dagen. De dagen dat ik vrij ben zien er zo uit:
07.30 uur uit bed en kinderen (3 en 5) (helpen met) aan kleden
07.45 uur eten
08.40 uur naar school en psz brengen
09.00 uur ik ben weer thuis
09.00 uur op fiets naar supermarkt enkele km's verderop
10.00 uur weer thuis. Schoonmaken, even computeren etc.
10.50 uur hardlopen
11.30 uur kind ophalen psz
12.00 uur kind (5 jr) komt uit school
13.00 uur kind naar school brengen
13.30 uur kind (3 jaar) naar bed brengen
13.30 uur 2 uurtjes tijd voor mezelf. Poetsen en wat computeren of andere dingen voor mezelf
15.30 uur kind uit school, kind uit bed
15.30 uur samen wat drinken. Kinderen spelen. Ik doe mee of rommel wat in huis
16.30/17.00 uur koken
17.30 uur man komt thuis. Eten
18.30 uur tv kijken met de kinderen
19.30 uur kinderen naar bed
20.00 uur bankhangen en tv kijken, soms alleen, soms gezellig met man.
23.00 uur slapen
Bedankt voor je reactie. Ik zal het uitleggen. Tot oktober werkte ik 32 uur per week, woensdag was mijn vrije dag. Mijn partner werkt 3 dagen per week, vrij op maandag en vrijdag. De dinsdag en donderdag hadden/hebben wij dus kinderopvang. Mijn contract van het werk loopt eind december af. Omdat ik niets wist hoe het verder zou gaan met dagbehandeling etc. hebben we de opvang en bso door laten lopen. Vandaar dat de jongste nu nog op dinsdag en donderdag de hele dag naar de opvang gaat en de oudste dan daar naar de bso.
Omdat er nu duidelijk is dat mijn dagbehandeling nog 3 maanden zal gaan duren hebben we gister de opvang en bso stopgezet (opzegtermijn 1 maand) dus per januari gaan ze er niet meer heen. Ergens vinden we dit erg jammer want ze hebben het er erg naar de zin. Maar ja ik ben thuis en de behandeling zal nog 3 maanden duren en financieel kunnen we het gebruiken. We overwegen wel om de jongste op dinsdag en donderdag halve dagen te laten gaan. Omdat ze het zo leuk vind en er straks ook weer heen zal gaan als de dagbehandeling start.
donderdag 1 december 2016 om 14:36
