
Hoe leven op orde stellen?
zondag 29 oktober 2023 om 20:00
Aanvulling: Dit topic gestart voor advies. Inmiddels een plek om af en toe te kunnen sparren over datgene wat me bezig houdt.
Bij gebrek aan steun in mijn omgeving, wil ik hier mijn vraag stellen.
Mijn leven is al een aantal jaren een rotzooi. Na een scheiding en depressie probeer ik mijn leven weer op orde te krijgen, maar ik weet niet waar te beginnen. Ik huur momenteel voor een schrikbarend bedrag (ik ben niet de enige) een klein appartement voor mij en mijn dochter. De huurovereenkomst kan door verhuurder ontbonden worden en dan heb ik twee maanden de tijd om een nieuw onderkomen te vinden. Dit brengt spanning met zich mee. Ik ben daarom aan het kijken naar koop- en huurwoningen, maar beide zijn niet (goed) te vinden, mede omdat ik door co-ouderschap en school van dochter gebonden ben aan een bepaald gebied. Nu heb ik een woning gevonden, maar ik twijfel of ik ervoor moet gaan. Het idee van verhuizen en verbouwen levert me veel spanning op, maar het blijven waar ik zit ook. Het gevoel dat ik met een (koop)woning een nieuwe start kan maken is groot, waar ik nu woon kan ik niet tot rust komen vanwege de beperkte plek en hoeveelheid spullen die ik heb. Een huis zou hierin verbetering kunnen zijn. De twijfels doen me verstijven, ik vermijd liever dan dat ik doorpak. Daarnaast een stemmetje dat bang is dat ik omkiep als ik daadwerkelijk ga verhuizen en verbouwen. Ik zie het mezelf niet doen. Maar wat dan? Hoeveel jaar moet ik nog wachten voor dat ik wel een echte start kan maken ipv deze tussenpauze in een appartement waar ik niet tot rust kom. Moet ik wachten of nu doorpakken?
Wat ook speelt is een lat relatie. We zien elkaar wekelijks, zonder kinderen. Mijn dochter weet niet van zijn bestaan af. De relatie is met momenten fijn en met momenten niet fijn. Ik merk een onrust in me als we afspreken, maar kan er tegelijkertijd naar uitkijken om hem weer te zien. Soms heb ik het gevoel dat ik misbruik van hem maak. Hij is helemaal hoteldebotel van mij en ik voel dat niet (soms wel). Hij helpt me door moeilijke perioden heen en ik steun en help hem ook als hij vast loopt met zaken. Ik wil de relatie niet beëindigen, maar ik wil ook niet zo doorgaan omdat het vaak energie kost. Ik denk dat ik me aanpas, maar ik weet dat niet zeker.
Misschien handig om te weten is dat ik nog steeds depressief ben en momenteel geen therapie volg. Ik sta op een wachtlijst voor diagnostisering, het kan nog maanden duren voordat ik daar een uitnodiging van krijg.
Voor mijn gevoel staat mijn leven "on hold". Graag wil ik weer een stapje vooruit zetten ipv vasthangen, want dat doe ik nu al jaren en ik ben nu iets stabieler dan een jaar geleden, maar het wordt niet echt beter. Iemand tips?
Ik ben bekend met vermijding als overlevingsstrategie dus het kan zijn dat ik niet veel of snel zal reageren omdat de reacties me bang maken. Excuses daarvoor!
Bij gebrek aan steun in mijn omgeving, wil ik hier mijn vraag stellen.
Mijn leven is al een aantal jaren een rotzooi. Na een scheiding en depressie probeer ik mijn leven weer op orde te krijgen, maar ik weet niet waar te beginnen. Ik huur momenteel voor een schrikbarend bedrag (ik ben niet de enige) een klein appartement voor mij en mijn dochter. De huurovereenkomst kan door verhuurder ontbonden worden en dan heb ik twee maanden de tijd om een nieuw onderkomen te vinden. Dit brengt spanning met zich mee. Ik ben daarom aan het kijken naar koop- en huurwoningen, maar beide zijn niet (goed) te vinden, mede omdat ik door co-ouderschap en school van dochter gebonden ben aan een bepaald gebied. Nu heb ik een woning gevonden, maar ik twijfel of ik ervoor moet gaan. Het idee van verhuizen en verbouwen levert me veel spanning op, maar het blijven waar ik zit ook. Het gevoel dat ik met een (koop)woning een nieuwe start kan maken is groot, waar ik nu woon kan ik niet tot rust komen vanwege de beperkte plek en hoeveelheid spullen die ik heb. Een huis zou hierin verbetering kunnen zijn. De twijfels doen me verstijven, ik vermijd liever dan dat ik doorpak. Daarnaast een stemmetje dat bang is dat ik omkiep als ik daadwerkelijk ga verhuizen en verbouwen. Ik zie het mezelf niet doen. Maar wat dan? Hoeveel jaar moet ik nog wachten voor dat ik wel een echte start kan maken ipv deze tussenpauze in een appartement waar ik niet tot rust kom. Moet ik wachten of nu doorpakken?
Wat ook speelt is een lat relatie. We zien elkaar wekelijks, zonder kinderen. Mijn dochter weet niet van zijn bestaan af. De relatie is met momenten fijn en met momenten niet fijn. Ik merk een onrust in me als we afspreken, maar kan er tegelijkertijd naar uitkijken om hem weer te zien. Soms heb ik het gevoel dat ik misbruik van hem maak. Hij is helemaal hoteldebotel van mij en ik voel dat niet (soms wel). Hij helpt me door moeilijke perioden heen en ik steun en help hem ook als hij vast loopt met zaken. Ik wil de relatie niet beëindigen, maar ik wil ook niet zo doorgaan omdat het vaak energie kost. Ik denk dat ik me aanpas, maar ik weet dat niet zeker.
Misschien handig om te weten is dat ik nog steeds depressief ben en momenteel geen therapie volg. Ik sta op een wachtlijst voor diagnostisering, het kan nog maanden duren voordat ik daar een uitnodiging van krijg.
Voor mijn gevoel staat mijn leven "on hold". Graag wil ik weer een stapje vooruit zetten ipv vasthangen, want dat doe ik nu al jaren en ik ben nu iets stabieler dan een jaar geleden, maar het wordt niet echt beter. Iemand tips?
Ik ben bekend met vermijding als overlevingsstrategie dus het kan zijn dat ik niet veel of snel zal reageren omdat de reacties me bang maken. Excuses daarvoor!
twijfelaar wijzigde dit bericht op 12-12-2023 15:48
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
2.39% gewijzigd
Hope is the first step on the road to disappointment
woensdag 12 maart 2025 om 13:51
Vertel je ook over dat je zoveel vergeet en langs je heen gaat?Twijfelaar schreef: ↑12-03-2025 02:15Dat weet ik niet, maar is een goede en terechte vraag. Die ga ik meenemen voor de volgende afspraak.
•
woensdag 12 maart 2025 om 15:14
Voor jou ook eenframboise-t schreef: ↑12-03-2025 13:11Ik kom ook weer 's m'n neus laten zien. Geen nuttige tips of inzichten, eenvoor ieder die het nodig heeft.

Hoe gaat het met jou framboise? Opgeladen in het zonnetje de afgelopen week?
Hope is the first step on the road to disappointment
woensdag 12 maart 2025 om 15:19
Ja dat heb ik bij de intake duidelijk gemaakt en ook tijdens het tweede gesprek kwam dat weer ter sprake.
Een vraag als "waar krijg je energie van?" of "wat vind je leuk om te doen?" heeft als antwoord altijd een "uuh weet ik niet" en "kan me niks herinneren". Aangezien die vraag bij het tweede gesprek aan bod kwam, kwam ook het niet hebben van een geheugen weer aan bod.
Hope is the first step on the road to disappointment
woensdag 12 maart 2025 om 15:21
Twijfelaar schreef: ↑12-03-2025 15:19Ja dat heb ik bij de intake duidelijk gemaakt en ook tijdens het tweede gesprek kwam dat weer ter sprake.
Een vraag als "waar krijg je energie van?" of "wat vind je leuk om te doen?" heeft als antwoord altijd een "uuh weet ik niet" en "kan me niks herinneren". Aangezien die vraag bij het tweede gesprek aan bod kwam, kwam ook het niet hebben van een geheugen weer aan bod.
Ah dat is mooi. Het klink gek gezien de context, maar ik ben best blij dat er uitgebreide diagnostiek wordt afgenomen. Ik hoop toch zo voor jou dat het echt helderheid schept zodat er een goede behandeling geboden kan worden.
•
donderdag 13 maart 2025 om 00:57
De zomer heb ik liever dan de winter want ik ben een behoorlijke koukleum
Hitte vind ik dan weer niet jofel en heb me ook aardig te barsten gezweten afgelopen zomer.
Eigenlijk zou 22 graden elke dag heerlijk zijn. Het kan ook nooit goed hihihi.
De warmte was wel goed voor de groentetuin, courgettes, paprika, tomaat, Die deden het erg goed.

Hitte vind ik dan weer niet jofel en heb me ook aardig te barsten gezweten afgelopen zomer.
Eigenlijk zou 22 graden elke dag heerlijk zijn. Het kan ook nooit goed hihihi.
De warmte was wel goed voor de groentetuin, courgettes, paprika, tomaat, Die deden het erg goed.
donderdag 13 maart 2025 om 11:15
Ik ben er niet perse blij om, want ik voel nog veel weerstand tegen een eventueel labeltje. Anderzijds snap ik inmiddels dat het nodig is om adequete hulp te krijgen.
Ik hoop met je mee dat het echt boven water komt waar het "probleem" zit en vooral wat de oorzaak ervan is.
Hope is the first step on the road to disappointment
donderdag 13 maart 2025 om 11:17
Als ik moet kiezen dan ga ik voor lente en herfst. De zomertemperaturen vind ik verschrikkelijk. Rond de 20 graden is warm genoeg om nog actief te zijn. Daar boven vind ik het niet meer fijn.Verbinder schreef: ↑13-03-2025 00:57De zomer heb ik liever dan de winter want ik ben een behoorlijke koukleum![]()
Hitte vind ik dan weer niet jofel en heb me ook aardig te barsten gezweten afgelopen zomer.
Eigenlijk zou 22 graden elke dag heerlijk zijn. Het kan ook nooit goed hihihi.
De warmte was wel goed voor de groentetuin, courgettes, paprika, tomaat, Die deden het erg goed.
Het is inderdaad nooit goed. Hahaha.
Warmte en voldoende vocht is zeker goed voor de groentetuin. Heb je veel oogst gehad dit jaar?
Het klinkt voor mij als vooral veel werk zo'n groentetuin.
Hope is the first step on the road to disappointment
donderdag 13 maart 2025 om 11:23
Wie wilt meedenken over woonplaats?
Ik merk dat ik door het toenemende buitenspeelweer weer ga twijfelen aan mijn woonplaats. Ver van mijn ex, maar daardoor voor kind ver van vriendinnen en vriendjes. Zomaar even buitenspelen is niet mogelijk bij mij, er zal altijd afgesproken moeten worden. Terwijl bij vader kind wel willekeurig naar buiten kan (en gaat) en bezocht wordt door vrienden. Ik zit dus met het dilemma of ik hier ga blijven of toch naar de plek waar ex woont.
Alles in mij schreeuwt dat ik dat voor mezelf niet wil, meer spanning, gevoel bespioneert te worden, roddels die er gegarandeerd gaan komen ongeacht wat ik doe. Puur voor mezelf zou ik niet weg willen, maar voor kind twijfel ik. Hier is hij meer geïsoleerd van zijn wereld.
Omdenken dat kind over een half jaar in mijn woonplaats naar VO gaat is niet voldoende om de twijfel te stoppen.
Wie wilt voor mij meedenken en voor en tegens bedenken?
Handig om te weten: ik kan huidige woning kopen en heb inmiddels gesprek gehad met de woningstichting hierover. Dat huidige woning niet aan al mijn wensen voldoet is ook een minpunt hierin. Daarnaast lijkt het erop dat kind binnenkort een bepaalde activiteit gaat opstarten in woonplaats van vader. Zelf ernaartoe fietsen als ze wat groter is lijkt me niet heel realistisch.
Twijfels twijfels, ik vind het moeilijk om een beslissing te maken.
Ik merk dat ik door het toenemende buitenspeelweer weer ga twijfelen aan mijn woonplaats. Ver van mijn ex, maar daardoor voor kind ver van vriendinnen en vriendjes. Zomaar even buitenspelen is niet mogelijk bij mij, er zal altijd afgesproken moeten worden. Terwijl bij vader kind wel willekeurig naar buiten kan (en gaat) en bezocht wordt door vrienden. Ik zit dus met het dilemma of ik hier ga blijven of toch naar de plek waar ex woont.
Alles in mij schreeuwt dat ik dat voor mezelf niet wil, meer spanning, gevoel bespioneert te worden, roddels die er gegarandeerd gaan komen ongeacht wat ik doe. Puur voor mezelf zou ik niet weg willen, maar voor kind twijfel ik. Hier is hij meer geïsoleerd van zijn wereld.
Omdenken dat kind over een half jaar in mijn woonplaats naar VO gaat is niet voldoende om de twijfel te stoppen.
Wie wilt voor mij meedenken en voor en tegens bedenken?
Handig om te weten: ik kan huidige woning kopen en heb inmiddels gesprek gehad met de woningstichting hierover. Dat huidige woning niet aan al mijn wensen voldoet is ook een minpunt hierin. Daarnaast lijkt het erop dat kind binnenkort een bepaalde activiteit gaat opstarten in woonplaats van vader. Zelf ernaartoe fietsen als ze wat groter is lijkt me niet heel realistisch.
Twijfels twijfels, ik vind het moeilijk om een beslissing te maken.
Hope is the first step on the road to disappointment
donderdag 13 maart 2025 om 11:40
Die labels zijn ooit ook gewoon enkel en alleen bedacht om een juiste behandeling te kunnen starten. Het is een middel.Twijfelaar schreef: ↑13-03-2025 11:15Ik ben er niet perse blij om, want ik voel nog veel weerstand tegen een eventueel labeltje. Anderzijds snap ik inmiddels dat het nodig is om adequete hulp te krijgen.
Ik hoop met je mee dat het echt boven water komt waar het "probleem" zit en vooral wat de oorzaak ervan is.
•
donderdag 13 maart 2025 om 11:44
Ik weet natuurlijk niet in wat voor omgeving je woont, stads? Landelijk?Twijfelaar schreef: ↑13-03-2025 11:23Wie wilt meedenken over woonplaats?
Ik merk dat ik door het toenemende buitenspeelweer weer ga twijfelen aan mijn woonplaats. Ver van mijn ex, maar daardoor voor kind ver van vriendinnen en vriendjes. Zomaar even buitenspelen is niet mogelijk bij mij, er zal altijd afgesproken moeten worden. Terwijl bij vader kind wel willekeurig naar buiten kan (en gaat) en bezocht wordt door vrienden. Ik zit dus met het dilemma of ik hier ga blijven of toch naar de plek waar ex woont.
Alles in mij schreeuwt dat ik dat voor mezelf niet wil, meer spanning, gevoel bespioneert te worden, roddels die er gegarandeerd gaan komen ongeacht wat ik doe. Puur voor mezelf zou ik niet weg willen, maar voor kind twijfel ik. Hier is hij meer geïsoleerd van zijn wereld.
Omdenken dat kind over een half jaar in mijn woonplaats naar VO gaat is niet voldoende om de twijfel te stoppen.
Wie wilt voor mij meedenken en voor en tegens bedenken?
Handig om te weten: ik kan huidige woning kopen en heb inmiddels gesprek gehad met de woningstichting hierover. Dat huidige woning niet aan al mijn wensen voldoet is ook een minpunt hierin. Daarnaast lijkt het erop dat kind binnenkort een bepaalde activiteit gaat opstarten in woonplaats van vader. Zelf ernaartoe fietsen als ze wat groter is lijkt me niet heel realistisch.
Twijfels twijfels, ik vind het moeilijk om een beslissing te maken.
Je kind heeft (bijna) de leeftijd dat zelfstandig fietsen/reizen gewoon normaal wordt, zeker als het VO niet altijd bezocht kan worden naast de voordeur.
Concrete vraag: hoe lang is het fietsen van jouw huis naar dat van ex? En hoe lang is het fietsen van deze twee huizen naar het VO?
•
donderdag 13 maart 2025 om 11:44
Twijfelaar schreef: ↑13-03-2025 11:42Zo probeer ik het nu ook te zien Frizz. Een middel / weg om naar juiste behandeling te komen. Ik heb er alleen nog geen echt vertrouwen in.
Dat vind ik logisch. Eerst zien dan geloven, toch?
•
donderdag 13 maart 2025 om 12:12
Het wordt inderdaad normaler voor kind om zelfstandig overal naartoe te gaan, maar zoals ze nu is zou ze dan wel een hele grote sprong moeten gaan maken. Ik houd mijn hart vast in ieder geval.Frizz schreef: ↑13-03-2025 11:44Ik weet natuurlijk niet in wat voor omgeving je woont, stads? Landelijk?
Je kind heeft (bijna) de leeftijd dat zelfstandig fietsen/reizen gewoon normaal wordt, zeker als het VO niet altijd bezocht kan worden naast de voordeur.
Concrete vraag: hoe lang is het fietsen van jouw huis naar dat van ex? En hoe lang is het fietsen van deze twee huizen naar het VO?
twijfelaar wijzigde dit bericht op 14-03-2025 17:24
26.30% gewijzigd
Hope is the first step on the road to disappointment
donderdag 13 maart 2025 om 12:13
donderdag 13 maart 2025 om 14:10
Lief dat je 't vraagt, gaat half-half hier. Geen drama's hoor, alles loopt gewoon niet zo.Twijfelaar schreef: ↑12-03-2025 15:14Voor jou ook eenals je hem kunt gebruiken.
Hoe gaat het met jou framboise? Opgeladen in het zonnetje de afgelopen week?
Vanalles gedaan om het tij te keren richting ' leven op orde' en toch zoveel te doen nog. Om moedeloos van te worden. Mijn moed komt uit repen chocolade en stroopwafels

donderdag 13 maart 2025 om 14:17
Ik zou sowieso niet naar in de buurt van ex toeverhuizen. Afgezien van wat voor kind fijn is, is je huis ook de plek die voor jou veilig moet zijn.
Als de situatie over een paar maanden toch heel erg verandert, dan zou ik de komende maanden pas op de plaats maken. Niet verhuizen, niet kopen, gewoon afwachten hoe het loopt.
Als de situatie over een paar maanden toch heel erg verandert, dan zou ik de komende maanden pas op de plaats maken. Niet verhuizen, niet kopen, gewoon afwachten hoe het loopt.
donderdag 13 maart 2025 om 14:36
Kan erger, maar ook beter. Zo klinkt het tenminste. Lastige modus om in te zitten vind ik. Je wordt er inderdaad dan moedeloos van, je doet je best om vooruit te komen, maar het resultaat blijft (gedeeltelijk) achter.framboise-t schreef: ↑13-03-2025 14:10Lief dat je 't vraagt, gaat half-half hier. Geen drama's hoor, alles loopt gewoon niet zo.
Vanalles gedaan om het tij te keren richting ' leven op orde' en toch zoveel te doen nog. Om moedeloos van te worden. Mijn moed komt uit repen chocolade en stroopwafels![]()
Kun je voor jezelf een beetje overzicht maken van de belangrijkste dingen en van wellicht kleine aanpassingen die later nog kunnen? Of juist kleine aanpassingen die nu zorgen voor wat verlichting? (Whahaha, hoor mij praten alsof ik er zoveel verstand van heb

Chocolade en stroofwafels, jammie! Maar begrijp wel dat dat niet is zoals je het bedoelt. (Sorry, wil je niet kwetsen.)
Is er nog een oplossing gevonden voor de activiteit van kind?
Hope is the first step on the road to disappointment
donderdag 13 maart 2025 om 14:37
Ja hè, in mijn hoofd klinkt het als een grote tuin. heerlijk!
Hope is the first step on the road to disappointment
donderdag 13 maart 2025 om 14:40
Je eerste argument sta ik helemaal achter, maar kind is er ook en die staat op 1 en niet ik. Dus wie ben ik om kind fijn contact in de buurt te ontzeggen? Voor mijn gevoel doe ik dat nu namelijk.framboise-t schreef: ↑13-03-2025 14:17Ik zou sowieso niet naar in de buurt van ex toeverhuizen. Afgezien van wat voor kind fijn is, is je huis ook de plek die voor jou veilig moet zijn.
Als de situatie over een paar maanden toch heel erg verandert, dan zou ik de komende maanden pas op de plaats maken. Niet verhuizen, niet kopen, gewoon afwachten hoe het loopt.
Situatie verandert in die mate dat kind naar VO gaat. Voor de rest verandert er weinig.
Enige dat nog wel meetelt qua druk is dat ik minder hypotheek kan krijgen als ik dadelijk een jaar ziek ben. Dus in die zin is knoop doorhakken wel handig. Andere opties dan deze woning kopen van verhuurder (voordeel is dat ik niemand hoef te overbieden) of toch een woning in woonplaats van ex zoeken zie ik niet. Of ik moet dit blijven huren tot .....?
Huren is qua onderhoud wel veiliger natuurlijk. Ik zal voor alles iemand moeten inhuren, maar ben daarentegen aan hypotheekkosten per maand beduidend minder kwijt dan nu aan huurkosten. Verschil zal ik uiteraard elke maand sparen als buffer voor onderhoud aan woning.
Hope is the first step on the road to disappointment
donderdag 13 maart 2025 om 16:15
Eens dat kind op 1 staat, maar kind heeft ook jou nodig en jij hebt een veilig huis nodig. Dus een concessie die jouw veiligheid flink vermindert is te groot / niet draagbaar voor jou. Net zoals je ook niet in een lekke woonboot zou moeten gaan wonen omdat een woonboot leuk is voor kind.Twijfelaar schreef: ↑13-03-2025 14:40Je eerste argument sta ik helemaal achter, maar kind is er ook en die staat op 1 en niet ik. Dus wie ben ik om kind fijn contact in de buurt te ontzeggen? Voor mijn gevoel doe ik dat nu namelijk.
En ter vergelijk: ex en ik wonen zo ver van elkaar dat het niet te fietsen is, omdat ik geen beschikbaar & betaalbaar huis kon vinden dichterbij.
donderdag 13 maart 2025 om 16:20
Ja dat is een lastige overweging waarbij ik t ook niet weet. Wellicht is kopen verstandig, ook met al die stijgende huizenprijzen.Twijfelaar schreef: ↑13-03-2025 14:40Enige dat nog wel meetelt qua druk is dat ik minder hypotheek kan krijgen als ik dadelijk een jaar ziek ben. Dus in die zin is knoop doorhakken wel handig.
Aan de andere kant is niet-kopen ook een goede beslissing, want ik heb je nog geen een keer superenthousiast gelezen, dit is niet je droomhuis, denk ik. Kun je het misschien van je afzetten door te bedenken dat beide opties goed zijn?
donderdag 13 maart 2025 om 16:22
Nee dat is wel een goed plan juist, overzicht maken. niet gekwetst hoor!Twijfelaar schreef: ↑13-03-2025 14:36Kun je voor jezelf een beetje overzicht maken van de belangrijkste dingen en van wellicht kleine aanpassingen die later nog kunnen? Of juist kleine aanpassingen die nu zorgen voor wat verlichting? (Whahaha, hoor mij praten alsof ik er zoveel verstand van heb)
Chocolade en stroofwafels, jammie! Maar begrijp wel dat dat niet is zoals je het bedoelt. (Sorry, wil je niet kwetsen.)
Is er nog een oplossing gevonden voor de activiteit van kind?
Oplossing schijnt te komen maar nog niets concreets.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in