Psyche
alle pijlers
Hoog sensitief, mee om leren gaan door Mindfullness?
vrijdag 30 april 2010 om 17:50
Hey mensen,
Een tijd geleden ben ik eens bij iemand geweest die aan spirituele coaching doet, natuurgeneeskunde etc etc.
Zij vertelde me dat ze voelde dat ik hoogsensitief ben en dat ik daardoor dingen anders beleef (die voor mij normaal zijn natuurlijk want ik weet niet anders..)
Daar heb ik toen even wat informatie over opgezocht en vervolgens niks meer mee gedaan...
Heb het wel genoemd bij mijn psychotherapeut maar kreeg de indruk dat hij het niet relevant vond..
Nu heb ik een moeilijke periode doorgemaakt waar ik nu langzaam uit begin te komen en weer komt dat hoogsensitief terug, ik ben nl. erg onzeker en word soms van het ene gevoel in het andere gevoel gegooid wat erg verwarrend is!
Nu heeft die coach mij aangeraden hier toch iets mee te gaan doen omdat ik moet leren om mezelf op een energetische manier af te sluiten en leren wat wel en niet bij mij hoort qua gevoelens die ik oppik.
Hieronder een stukje uit haar mail:
het probleem naar mijn mening in de hooggevoeligheid en problemen als onzekerheden, wisseling van emoties etc. die daaruit voortkomen. NLP is een bepaalde techniek, (heb ik ook gestudeerd dus weet waar ik het over heb) daarmee kun je wel iets bereiken maar met hooggevoeligheid moet je meer met je onderbewustzijn aan de gang en dat bewust worden, wil je echt iets kunnen bereiken. Je zult naar mijn mening dan meer baat hebben bij bijv. een hypnotherapeut of iemand die met hooggevoeligheid bekend is.
NLP is ook weer een verstandelijke methode, net als psychotherapie, dat kan wel helpen een en ander te leren hanteren maar daarmee krijg je de dingen die je onbewust oppikt niet duidelijk of onder controle, vroeg of laat zul je dan weer in de verwarring raken door de dingen die je oppikt. Zelf werk ik niet met NLP bij hooggevoeligen, NLP is een prima methode voor mensen die minder gevoelig zijn. Hooggevoeligen moeten juist leren zich op een energetische manier af te sluiten en leren wat wel en niet bij hun hoort qua gevoelens die ze oppikken, je moet dus veel dieper gaan werken. Bijv.wanneer jou partner verdrietig is maar dat niet uit, kun jij plotseling verdrietig worden, je denkt dan dat het van jezelf is dat verdriet, terwijl het wel van een ander kan zijn wat je oppikt! En bij hooggevoeligen kan dat bij wijze de hele dag door gebeuren, bijv. als je naast iemand zit in de trein. Ik bedoel dus dat je als hooggevoelige dat soort zaken moet leren onderscheiden en oefeningen kunt leren om het dan bij de ander te laten. Dus eerst bewust worden. Met NLP zou het dan kunnen gebeuren dat je leert met een stuk onzekerheid en verdriet om te gaan wat niet eens bij jezelf hoort. Dus eerst bewust worden van jezelf en je gedachten en gevoelens en wat bij jou hoort en van een ander is.
Vandaar dat ik je Mindfulness, hypnotherapie of iets dergelijks aanbeveel. Hypnotherapie werkt ook op het onderbewustzijn.
De meeste psychologen in NL werken niet met hooggevoeligheid en nemen dat niet serieus omdat het niet in de opleiding voortkomt. In de VS bijv. wel en wordt in een sessie bij een therapeut meteen gekeken of je hooggevoelig bent. Je krijgt dan ook een andere aanpak. Jouw therapeut kan daar waarschijnlijk niets mee. Gelukkig is de groep therapeuten die daar wel mee werken snel aan het groeien.
Zijn jullie hier bekend mee en vooral, helpt het?
Een tijd geleden ben ik eens bij iemand geweest die aan spirituele coaching doet, natuurgeneeskunde etc etc.
Zij vertelde me dat ze voelde dat ik hoogsensitief ben en dat ik daardoor dingen anders beleef (die voor mij normaal zijn natuurlijk want ik weet niet anders..)
Daar heb ik toen even wat informatie over opgezocht en vervolgens niks meer mee gedaan...
Heb het wel genoemd bij mijn psychotherapeut maar kreeg de indruk dat hij het niet relevant vond..
Nu heb ik een moeilijke periode doorgemaakt waar ik nu langzaam uit begin te komen en weer komt dat hoogsensitief terug, ik ben nl. erg onzeker en word soms van het ene gevoel in het andere gevoel gegooid wat erg verwarrend is!
Nu heeft die coach mij aangeraden hier toch iets mee te gaan doen omdat ik moet leren om mezelf op een energetische manier af te sluiten en leren wat wel en niet bij mij hoort qua gevoelens die ik oppik.
Hieronder een stukje uit haar mail:
het probleem naar mijn mening in de hooggevoeligheid en problemen als onzekerheden, wisseling van emoties etc. die daaruit voortkomen. NLP is een bepaalde techniek, (heb ik ook gestudeerd dus weet waar ik het over heb) daarmee kun je wel iets bereiken maar met hooggevoeligheid moet je meer met je onderbewustzijn aan de gang en dat bewust worden, wil je echt iets kunnen bereiken. Je zult naar mijn mening dan meer baat hebben bij bijv. een hypnotherapeut of iemand die met hooggevoeligheid bekend is.
NLP is ook weer een verstandelijke methode, net als psychotherapie, dat kan wel helpen een en ander te leren hanteren maar daarmee krijg je de dingen die je onbewust oppikt niet duidelijk of onder controle, vroeg of laat zul je dan weer in de verwarring raken door de dingen die je oppikt. Zelf werk ik niet met NLP bij hooggevoeligen, NLP is een prima methode voor mensen die minder gevoelig zijn. Hooggevoeligen moeten juist leren zich op een energetische manier af te sluiten en leren wat wel en niet bij hun hoort qua gevoelens die ze oppikken, je moet dus veel dieper gaan werken. Bijv.wanneer jou partner verdrietig is maar dat niet uit, kun jij plotseling verdrietig worden, je denkt dan dat het van jezelf is dat verdriet, terwijl het wel van een ander kan zijn wat je oppikt! En bij hooggevoeligen kan dat bij wijze de hele dag door gebeuren, bijv. als je naast iemand zit in de trein. Ik bedoel dus dat je als hooggevoelige dat soort zaken moet leren onderscheiden en oefeningen kunt leren om het dan bij de ander te laten. Dus eerst bewust worden. Met NLP zou het dan kunnen gebeuren dat je leert met een stuk onzekerheid en verdriet om te gaan wat niet eens bij jezelf hoort. Dus eerst bewust worden van jezelf en je gedachten en gevoelens en wat bij jou hoort en van een ander is.
Vandaar dat ik je Mindfulness, hypnotherapie of iets dergelijks aanbeveel. Hypnotherapie werkt ook op het onderbewustzijn.
De meeste psychologen in NL werken niet met hooggevoeligheid en nemen dat niet serieus omdat het niet in de opleiding voortkomt. In de VS bijv. wel en wordt in een sessie bij een therapeut meteen gekeken of je hooggevoelig bent. Je krijgt dan ook een andere aanpak. Jouw therapeut kan daar waarschijnlijk niets mee. Gelukkig is de groep therapeuten die daar wel mee werken snel aan het groeien.
Zijn jullie hier bekend mee en vooral, helpt het?
vrijdag 30 april 2010 om 19:37
quote:fashionchicky schreef op 30 april 2010 @ 19:33:
Het stomme is dat ik (als blijkbaar hoog sensitieveling) in een gat gedonderd ben en van de ene emotie in de andere gegooid werd doordat ik jarenlang keihard mijn gevoel genegeerd heb en puur op verstand functioneerde...
Hohoho, denkfoutje, je wordt niet van de ene emotie in de andere gegooid, je laat jezelf van de ene in de andere emotie belanden.
k vond mensen die op gevoel leefden altijd superirritant waar je niks mee kon...
Daar ben ik dus lekker mee op de koffie gekomen!!
Gevoel zegt niet zoveel, gevoel is gewoon een product van je gedachten en je overtuigingen. het 1 bestaat niet los van het ander. Handelen alleen op gevoel kan niet, de gedachte is daar onlosmakelijk mee verbonden.
Verder zeker mee eens dat de pootjes op de grond moeten blijven!!
[quote]domnaiefmutsje schreef op 30 april 2010 @ 19:26:
Ik reageer toch maar en nu echt serieus.
als je je pootjes op de grond wilt houden moet je niet meer naar spirituele genezers gaan. Nu is het HSP de volgende keer krijg je de diagnose hyperglycemie of 1 of andere allergie...
Mensen die neigen zichzelf hoogsensitief te noemen gaan teveel op gevoel af. Je hebt gevoel en verstand. De remedie om ermee om te gaan is meer je verstand te gebruiken wat soms tegen dat gevoel in gaat.
Het stomme is dat ik (als blijkbaar hoog sensitieveling) in een gat gedonderd ben en van de ene emotie in de andere gegooid werd doordat ik jarenlang keihard mijn gevoel genegeerd heb en puur op verstand functioneerde...
Hohoho, denkfoutje, je wordt niet van de ene emotie in de andere gegooid, je laat jezelf van de ene in de andere emotie belanden.
k vond mensen die op gevoel leefden altijd superirritant waar je niks mee kon...
Daar ben ik dus lekker mee op de koffie gekomen!!
Gevoel zegt niet zoveel, gevoel is gewoon een product van je gedachten en je overtuigingen. het 1 bestaat niet los van het ander. Handelen alleen op gevoel kan niet, de gedachte is daar onlosmakelijk mee verbonden.
Verder zeker mee eens dat de pootjes op de grond moeten blijven!!
[quote]domnaiefmutsje schreef op 30 april 2010 @ 19:26:
Ik reageer toch maar en nu echt serieus.
als je je pootjes op de grond wilt houden moet je niet meer naar spirituele genezers gaan. Nu is het HSP de volgende keer krijg je de diagnose hyperglycemie of 1 of andere allergie...
Mensen die neigen zichzelf hoogsensitief te noemen gaan teveel op gevoel af. Je hebt gevoel en verstand. De remedie om ermee om te gaan is meer je verstand te gebruiken wat soms tegen dat gevoel in gaat.
vrijdag 30 april 2010 om 19:43
Ik ben al een tijdje bij een goede psychotherapeut, hij heeft me al erg goed geholpen met het achterhalen van de oorzaak van mijn vroegere woedeaanvallen..
(enige jammere is dat mijn vriend hier niks mee te maken wil hebben, hij is 2 x meegeweest maar vind het vooral MIJN probleem wat ikzelf moet zien op te lossen)
Maar goed, dit terzijde, mijn onzekerheid is natuurlijk MIJN probleem en hier ga ik dan ook nog harder aan werken!
Dus denk dat ik naast de gesprekken met de psychotherapeut toch ook een Mindfullness cursus ga doen, is nooit weg!
(enige jammere is dat mijn vriend hier niks mee te maken wil hebben, hij is 2 x meegeweest maar vind het vooral MIJN probleem wat ikzelf moet zien op te lossen)
Maar goed, dit terzijde, mijn onzekerheid is natuurlijk MIJN probleem en hier ga ik dan ook nog harder aan werken!
Dus denk dat ik naast de gesprekken met de psychotherapeut toch ook een Mindfullness cursus ga doen, is nooit weg!
vrijdag 30 april 2010 om 19:46
vrijdag 30 april 2010 om 19:46
quote:domnaiefmutsje schreef op 30 april 2010 @ 19:26:
Ik reageer toch maar en nu echt serieus.
Mensen die neigen zichzelf hoogsensitief te noemen gaan teveel op gevoel af. Je hebt gevoel en verstand. De remedie om ermee om te gaan is meer je verstand te gebruiken wat soms tegen dat gevoel in gaat.
Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Het is makkelijk om te zeggen dat je als gevoelig persoon je gevoel maar moet ondermijnen met je verstand. Maar zo werkt het niet.
Ik heb jarenlang mijn gevoelens geprobeerd weg te beredeneren door middel van mijn verstand. Op een gegeven moment krijg je lichamelijke en psychische klachten omdat je dan heel veel gevoelens opkropt of niet meer weet wie je zelf bent, naast je emoties.
Natuurlijk moet je niet alleen naar je gevoel luisteren, maar bij hoogsensitieve personen is er vaak de intensieve ervaring van emoties. Dat ontkennen maakt het juist heftiger.
Hoogsensitieve personen moeten juist leren accepteren dat zij een groot scala aan gevoelens hebben en daarbij ook veel gevoelens ervaren die niet van hun zijn. Dus zij ervaren vaak naast hun eigen heftige emoties, ook die van anderen heel sterk.
quote:
Gevoel is niet altijd goed. Als ik iemand voor zijn bek wil slaan omdat dat goed voelt, moet ik mijn verstand gebruiken dat het niet goed is om me te behoeden voor een hoop ellende. Dat even als voorbeeld dat gevoel niet altijd moet overheersen.
Bovendien houdt gevoel je vaak voor de gek en draaft door.
Je moet niet alleen naar je gevoel luisteren, dat is waar. Niemand zegt ook dat je alleen daarnaar moet luisteren. Maar voor een hoogsensitief persoon is het juist belangrijk daar wel aandacht aan te geven.
Voor iedereen eigenlijk, maar voor een HSP des te meer, omdat zij de heftig ervaren emoties juist moeten leren kanaliseren, waar een ander dat makkelijk van zich af kan zetten.
Juist door het accepteren en ervaren van de emoties, worden ze minder heftig en staan deze mensen sterker in het leven (meer met beide benen op de grond).
Ik wil er nog aan toe voegen dat het misschien makkelijk oordelen is als je het zelf niet ervaart. Dat is niet gemeen bedoelt.
Ik denk dat ik zelf ook zo zou oordelen als ik niet wist hoe het is om zo gevoelig te zijn.
Maar ik vind het soms jammer dat er zo makkelijk geoordeeld word over HSP. Van een afstand gezien is het heel anders dan het zelf ervaren.
Ik reageer toch maar en nu echt serieus.
Mensen die neigen zichzelf hoogsensitief te noemen gaan teveel op gevoel af. Je hebt gevoel en verstand. De remedie om ermee om te gaan is meer je verstand te gebruiken wat soms tegen dat gevoel in gaat.
Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Het is makkelijk om te zeggen dat je als gevoelig persoon je gevoel maar moet ondermijnen met je verstand. Maar zo werkt het niet.
Ik heb jarenlang mijn gevoelens geprobeerd weg te beredeneren door middel van mijn verstand. Op een gegeven moment krijg je lichamelijke en psychische klachten omdat je dan heel veel gevoelens opkropt of niet meer weet wie je zelf bent, naast je emoties.
Natuurlijk moet je niet alleen naar je gevoel luisteren, maar bij hoogsensitieve personen is er vaak de intensieve ervaring van emoties. Dat ontkennen maakt het juist heftiger.
Hoogsensitieve personen moeten juist leren accepteren dat zij een groot scala aan gevoelens hebben en daarbij ook veel gevoelens ervaren die niet van hun zijn. Dus zij ervaren vaak naast hun eigen heftige emoties, ook die van anderen heel sterk.
quote:
Gevoel is niet altijd goed. Als ik iemand voor zijn bek wil slaan omdat dat goed voelt, moet ik mijn verstand gebruiken dat het niet goed is om me te behoeden voor een hoop ellende. Dat even als voorbeeld dat gevoel niet altijd moet overheersen.
Bovendien houdt gevoel je vaak voor de gek en draaft door.
Je moet niet alleen naar je gevoel luisteren, dat is waar. Niemand zegt ook dat je alleen daarnaar moet luisteren. Maar voor een hoogsensitief persoon is het juist belangrijk daar wel aandacht aan te geven.
Voor iedereen eigenlijk, maar voor een HSP des te meer, omdat zij de heftig ervaren emoties juist moeten leren kanaliseren, waar een ander dat makkelijk van zich af kan zetten.
Juist door het accepteren en ervaren van de emoties, worden ze minder heftig en staan deze mensen sterker in het leven (meer met beide benen op de grond).
Ik wil er nog aan toe voegen dat het misschien makkelijk oordelen is als je het zelf niet ervaart. Dat is niet gemeen bedoelt.
Ik denk dat ik zelf ook zo zou oordelen als ik niet wist hoe het is om zo gevoelig te zijn.
Maar ik vind het soms jammer dat er zo makkelijk geoordeeld word over HSP. Van een afstand gezien is het heel anders dan het zelf ervaren.
vrijdag 30 april 2010 om 19:46
Het is inderdaad jammer dat je vriend er niks mee te maken wil hebben. Raar ook. Betrokkenheid bij je partner is toch wel het minste. Hij heeft wel gelijk dat het JOUW weg te gaan is. Hij kan het niet voor je doen of je hulpverlener te zijn. Hij kan wel je steun zijn. (dus geen leun)
Het is niet verkeerd te bekijken waar je onzekerheid vandaan komt. Niet om vervolgens te zwelgen in verleden, maar om te zien waarom je bepaalde keuzes maakt. Vaak trek je automatisch naar situaties die niet goed voor je zijn. Simpelweg omdat je denkt dat je iets goeds niet verdiend. Fijn dat je goede therapie hebt
Het is niet verkeerd te bekijken waar je onzekerheid vandaan komt. Niet om vervolgens te zwelgen in verleden, maar om te zien waarom je bepaalde keuzes maakt. Vaak trek je automatisch naar situaties die niet goed voor je zijn. Simpelweg omdat je denkt dat je iets goeds niet verdiend. Fijn dat je goede therapie hebt
vrijdag 30 april 2010 om 19:46
quote:fashionchicky schreef op 30 april 2010 @ 19:43:
Dus denk dat ik naast de gesprekken met de psychotherapeut toch ook een Mindfullness cursus ga doen, is nooit weg!Klinkt als een goede combi. Je kan het ook gewoon met je psychotherapeut bespreken, mindfullness training wordt ook in de reguliere GGZ gegeven wie weet krijg je het nog wel vergoed ook.
Dus denk dat ik naast de gesprekken met de psychotherapeut toch ook een Mindfullness cursus ga doen, is nooit weg!Klinkt als een goede combi. Je kan het ook gewoon met je psychotherapeut bespreken, mindfullness training wordt ook in de reguliere GGZ gegeven wie weet krijg je het nog wel vergoed ook.
vrijdag 30 april 2010 om 19:49
Klopt op zekere hoogte, ik functioneerde goed alleen werd ik vaak bestempeld als 'hard' en 'gevoelloos"...
Ook niet echt bepaald goede eigenschappen...
Moet nog wel even zeggen dat ik er niet zelf voor gekozen heb om meer emoties te voelen, dat is gebeurd nadat mijn vriend en ik een time-out hadden..
Ik had totaal geen controle meer over mezelf en mijn gevoelens en dat vond ik heel beangstigend!!
En sindsdien ben ik dus behoorlijk veranderd...
quote:domnaiefmutsje schreef op 30 april 2010 @ 19:37:
En daarbij, volgens mij toen jij de zee aan emoties negeerde functioneerde je waarschijnlijk beter dan nu?
Ook niet echt bepaald goede eigenschappen...
Moet nog wel even zeggen dat ik er niet zelf voor gekozen heb om meer emoties te voelen, dat is gebeurd nadat mijn vriend en ik een time-out hadden..
Ik had totaal geen controle meer over mezelf en mijn gevoelens en dat vond ik heel beangstigend!!
En sindsdien ben ik dus behoorlijk veranderd...
quote:domnaiefmutsje schreef op 30 april 2010 @ 19:37:
En daarbij, volgens mij toen jij de zee aan emoties negeerde functioneerde je waarschijnlijk beter dan nu?
vrijdag 30 april 2010 om 19:49
quote:Mazou schreef op 30 april 2010 @ 19:46:
[...]
Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Het is makkelijk om te zeggen dat je als gevoelig persoon je gevoel maar moet ondermijnen met je verstand. Maar zo werkt het niet.
Ik heb jarenlang mijn gevoelens geprobeerd weg te beredeneren door middel van mijn verstand. Op een gegeven moment krijg je lichamelijke en psychische klachten omdat je dan heel veel gevoelens opkropt of niet meer weet wie je zelf bent, naast je emoties.
Natuurlijk moet je niet alleen naar je gevoel luisteren, maar bij hoogsensitieve personen is er vaak de intensieve ervaring van emoties. Dat ontkennen maakt het juist heftiger.
Hoogsensitieve personen moeten juist leren accepteren dat zij een groot scala aan gevoelens hebben en daarbij ook veel gevoelens ervaren die niet van hun zijn. Dus zij ervaren vaak naast hun eigen heftige emoties, ook die van anderen heel sterk.
[...]
Je moet niet alleen naar je gevoel luisteren, dat is waar. Niemand zegt ook dat je alleen daarnaar moet luisteren. Maar voor een hoogsensitief persoon is het juist belangrijk daar wel aandacht aan te geven.
Voor iedereen eigenlijk, maar voor een HSP des te meer, omdat zij de heftig ervaren emoties juist moeten leren kanaliseren, waar een ander dat makkelijk van zich af kan zetten.
Juist door het accepteren en ervaren van de emoties, worden ze minder heftig en staan deze mensen sterker in het leven (meer met beide benen op de grond).
Ik wil er nog aan toe voegen dat het misschien makkelijk oordelen is als je het zelf niet ervaart. Dat is niet gemeen bedoelt.
Ik denk dat ik zelf ook zo zou oordelen als ik niet wist hoe het is om zo gevoelig te zijn.
Maar ik vind het soms jammer dat er zo makkelijk geoordeeld word over HSP. Van een afstand gezien is het heel anders dan het zelf ervaren.
Als je je verstand gebruikt betekent het niet dat je tegen jezelf moet zeggen dat het onzin is wat je denkt. Het is de bedoeling om verstandelijk na te gaan waar het vandaan komt en of het gegrond is. Das heel wat anders dan jij beschrijft. Je hoeft je gevoel niet te negeren. Alleen toetsen.
En ja, dat kan je oefenen.
[...]
Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Het is makkelijk om te zeggen dat je als gevoelig persoon je gevoel maar moet ondermijnen met je verstand. Maar zo werkt het niet.
Ik heb jarenlang mijn gevoelens geprobeerd weg te beredeneren door middel van mijn verstand. Op een gegeven moment krijg je lichamelijke en psychische klachten omdat je dan heel veel gevoelens opkropt of niet meer weet wie je zelf bent, naast je emoties.
Natuurlijk moet je niet alleen naar je gevoel luisteren, maar bij hoogsensitieve personen is er vaak de intensieve ervaring van emoties. Dat ontkennen maakt het juist heftiger.
Hoogsensitieve personen moeten juist leren accepteren dat zij een groot scala aan gevoelens hebben en daarbij ook veel gevoelens ervaren die niet van hun zijn. Dus zij ervaren vaak naast hun eigen heftige emoties, ook die van anderen heel sterk.
[...]
Je moet niet alleen naar je gevoel luisteren, dat is waar. Niemand zegt ook dat je alleen daarnaar moet luisteren. Maar voor een hoogsensitief persoon is het juist belangrijk daar wel aandacht aan te geven.
Voor iedereen eigenlijk, maar voor een HSP des te meer, omdat zij de heftig ervaren emoties juist moeten leren kanaliseren, waar een ander dat makkelijk van zich af kan zetten.
Juist door het accepteren en ervaren van de emoties, worden ze minder heftig en staan deze mensen sterker in het leven (meer met beide benen op de grond).
Ik wil er nog aan toe voegen dat het misschien makkelijk oordelen is als je het zelf niet ervaart. Dat is niet gemeen bedoelt.
Ik denk dat ik zelf ook zo zou oordelen als ik niet wist hoe het is om zo gevoelig te zijn.
Maar ik vind het soms jammer dat er zo makkelijk geoordeeld word over HSP. Van een afstand gezien is het heel anders dan het zelf ervaren.
Als je je verstand gebruikt betekent het niet dat je tegen jezelf moet zeggen dat het onzin is wat je denkt. Het is de bedoeling om verstandelijk na te gaan waar het vandaan komt en of het gegrond is. Das heel wat anders dan jij beschrijft. Je hoeft je gevoel niet te negeren. Alleen toetsen.
En ja, dat kan je oefenen.
vrijdag 30 april 2010 om 19:52
quote:fashionchicky schreef op 30 april 2010 @ 19:49:
Klopt op zekere hoogte, ik functioneerde goed alleen werd ik vaak bestempeld als 'hard' en 'gevoelloos"...
Ook niet echt bepaald goede eigenschappen...
Moet nog wel even zeggen dat ik er niet zelf voor gekozen heb om meer emoties te voelen, dat is gebeurd nadat mijn vriend en ik een time-out hadden..
Ik had totaal geen controle meer over mezelf en mijn gevoelens en dat vond ik heel beangstigend!!
En sindsdien ben ik dus behoorlijk veranderd...
[...]
Als ik het zo kan inschatten is er niet zo veel mis met je alleen moet je die balans vinden. Gaat je absoluut lukken
Klopt op zekere hoogte, ik functioneerde goed alleen werd ik vaak bestempeld als 'hard' en 'gevoelloos"...
Ook niet echt bepaald goede eigenschappen...
Moet nog wel even zeggen dat ik er niet zelf voor gekozen heb om meer emoties te voelen, dat is gebeurd nadat mijn vriend en ik een time-out hadden..
Ik had totaal geen controle meer over mezelf en mijn gevoelens en dat vond ik heel beangstigend!!
En sindsdien ben ik dus behoorlijk veranderd...
[...]
Als ik het zo kan inschatten is er niet zo veel mis met je alleen moet je die balans vinden. Gaat je absoluut lukken
vrijdag 30 april 2010 om 19:56
quote:meds schreef op 30 april 2010 @ 19:31:
het is wel opvallen dat vermeende HSPérs altijd te rade gaan bij spirituele genezers en dat die ze dan altijd diagnosticeert op basis van vaagheden en vervolgens herkennen ze zich in de diagnose via een checklist op internet, die zo ontzettend algemeen is...
Ik vind jouw veronderstelling dat vermeende HSP'ers ALTIJD te rade gaan bij spiritueel genezers net zo vaag en ongefundeerd als de inhoud ervan. De pot verwijt de ketel.
quote:vraag; is het symptomatisch dat HSP' ers naar een spirituele genezer gaat? Worden deze mensen structureel genegeerd door de reguliere wetenschap?? Goh hoe zou dat toch komen...
Zoals bekend negeert de wetenschap wel vaker bepaalde psychologische kenmerken/ziektes, hoe je het ook wilt noemen. Kijk maar naar de geschiedenis van de psychologie.
Het zijn de laatste tijd niet alleen HSP's die zich kunnen vinden in de werkwijze van alternatief genezers, half Nederland zoekt zijn heil daar, als zij zich niet begrepen voelen door de reguliere geneeskunde. Dus zo gek is dat niet.
Bovendien, je wilt ook als HSP zijnde iets doen aan je problemen, en als je je door reguliere deskundigen niet begrepen voelt, dan zoek je je heil ergens anders. Vrij logisch.
Zelf heb ik niet zoveel met spiritueel genezers en ik zoek mijn heil dus bij een reguliere therapeut die begrijpt wat gevoelig zijn inhoudt. Een soort tussenweg dus.
het is wel opvallen dat vermeende HSPérs altijd te rade gaan bij spirituele genezers en dat die ze dan altijd diagnosticeert op basis van vaagheden en vervolgens herkennen ze zich in de diagnose via een checklist op internet, die zo ontzettend algemeen is...
Ik vind jouw veronderstelling dat vermeende HSP'ers ALTIJD te rade gaan bij spiritueel genezers net zo vaag en ongefundeerd als de inhoud ervan. De pot verwijt de ketel.
quote:vraag; is het symptomatisch dat HSP' ers naar een spirituele genezer gaat? Worden deze mensen structureel genegeerd door de reguliere wetenschap?? Goh hoe zou dat toch komen...
Zoals bekend negeert de wetenschap wel vaker bepaalde psychologische kenmerken/ziektes, hoe je het ook wilt noemen. Kijk maar naar de geschiedenis van de psychologie.
Het zijn de laatste tijd niet alleen HSP's die zich kunnen vinden in de werkwijze van alternatief genezers, half Nederland zoekt zijn heil daar, als zij zich niet begrepen voelen door de reguliere geneeskunde. Dus zo gek is dat niet.
Bovendien, je wilt ook als HSP zijnde iets doen aan je problemen, en als je je door reguliere deskundigen niet begrepen voelt, dan zoek je je heil ergens anders. Vrij logisch.
Zelf heb ik niet zoveel met spiritueel genezers en ik zoek mijn heil dus bij een reguliere therapeut die begrijpt wat gevoelig zijn inhoudt. Een soort tussenweg dus.
vrijdag 30 april 2010 om 20:00
quote:domnaiefmutsje schreef op 30 april 2010 @ 19:49:
[...]
Als je je verstand gebruikt betekent het niet dat je tegen jezelf moet zeggen dat het onzin is wat je denkt. Het is de bedoeling om verstandelijk na te gaan waar het vandaan komt en of het gegrond is. Das heel wat anders dan jij beschrijft. Je hoeft je gevoel niet te negeren. Alleen toetsen.
En ja, dat kan je oefenen.
Daar ben ik het wel mee eens.
Cognitieve gedragstherapie kan daarbij helpen.
Op mij kwam het over alsof je bedoelde dat de gevoelens maar opzij gezet moesten worden.
[...]
Als je je verstand gebruikt betekent het niet dat je tegen jezelf moet zeggen dat het onzin is wat je denkt. Het is de bedoeling om verstandelijk na te gaan waar het vandaan komt en of het gegrond is. Das heel wat anders dan jij beschrijft. Je hoeft je gevoel niet te negeren. Alleen toetsen.
En ja, dat kan je oefenen.
Daar ben ik het wel mee eens.
Cognitieve gedragstherapie kan daarbij helpen.
Op mij kwam het over alsof je bedoelde dat de gevoelens maar opzij gezet moesten worden.
vrijdag 30 april 2010 om 20:08
vrijdag 30 april 2010 om 20:18
quote:Mazou schreef op 30 april 2010 @ 19:56:
Zoals bekend negeert de wetenschap wel vaker bepaalde psychologische kenmerken/ziektes, hoe je het ook wilt noemen. Kijk maar naar de geschiedenis van de psychologie.
Het zijn de laatste tijd niet alleen HSP's die zich kunnen vinden in de werkwijze van alternatief genezers, half Nederland zoekt zijn heil daar, als zij zich niet begrepen voelen door de reguliere geneeskunde. Dus zo gek is dat niet.
Bovendien, je wilt ook als HSP zijnde iets doen aan je problemen, en als je je door reguliere deskundigen niet begrepen voelt, dan zoek je je heil ergens anders. Vrij logisch.
Hier ben ik het (als wetenschapper) dus erg mee eens.
Zitten een aantal kanten aan (even een kort essay op de vrijdagavond weekend kan altijd nog).
De bewijsvoering kost veel meer tijd en moeite (betekent wel dat het tot op zekere hoogte veiliger, betrouwbaarder, en nauwkeuriger is).
Er zijn vaak 'modes' in de wetenschap die aan allerlei politieke en economische factoren vastzitten. Helaas betekent dat ook dat als iets in de alternatieve hoek zit het vaak minder status krijgt (of een bijna 'besmette' status) en dat er dus vaak nog minder animo is om het eens degelijk te gaan onderzoeken.
En last but not least wetenschap is nooit af, dus je kan niet met zekerheid beweren dat iets niet bestaat als het wetenschappelijk (nog) niet is aangetoond.
Zoals bekend negeert de wetenschap wel vaker bepaalde psychologische kenmerken/ziektes, hoe je het ook wilt noemen. Kijk maar naar de geschiedenis van de psychologie.
Het zijn de laatste tijd niet alleen HSP's die zich kunnen vinden in de werkwijze van alternatief genezers, half Nederland zoekt zijn heil daar, als zij zich niet begrepen voelen door de reguliere geneeskunde. Dus zo gek is dat niet.
Bovendien, je wilt ook als HSP zijnde iets doen aan je problemen, en als je je door reguliere deskundigen niet begrepen voelt, dan zoek je je heil ergens anders. Vrij logisch.
Hier ben ik het (als wetenschapper) dus erg mee eens.
Zitten een aantal kanten aan (even een kort essay op de vrijdagavond weekend kan altijd nog).
De bewijsvoering kost veel meer tijd en moeite (betekent wel dat het tot op zekere hoogte veiliger, betrouwbaarder, en nauwkeuriger is).
Er zijn vaak 'modes' in de wetenschap die aan allerlei politieke en economische factoren vastzitten. Helaas betekent dat ook dat als iets in de alternatieve hoek zit het vaak minder status krijgt (of een bijna 'besmette' status) en dat er dus vaak nog minder animo is om het eens degelijk te gaan onderzoeken.
En last but not least wetenschap is nooit af, dus je kan niet met zekerheid beweren dat iets niet bestaat als het wetenschappelijk (nog) niet is aangetoond.
vrijdag 30 april 2010 om 20:23
quote:fashionchicky schreef op 30 april 2010 @ 20:05:
Kon je je gevoelens maar opzij zetten, zou mij een hoop gedoe schelen!
Enne... wat is cognitieve gedragstherapie precies eigenlijk?even gecopy past van Wiki:
CT is een kortdurende, gestructureerde therapievorm die op het heden en de toekomst is gericht. Het verhaal van de patiënt is echter wel van belang. Samen met de therapeut moet hij er namelijk eerst achterkomen hoe de vervormde, 'foute', denkgewoonte is ontstaan. Door trainingen in de behandelkamer, in het echte leven en door allerhande huiswerk komt de patiënt gaandeweg tot nieuwe gedachten en ander, positiever, gedrag. Ontwikkeld voor depressiviteit, wordt CT inmiddels ook effectief toegepast bij andere psychische aandoeningen zoals: verslavingen, eetstoornissen, fobieën, angststoornissen en paniekstoornissen.
Kon je je gevoelens maar opzij zetten, zou mij een hoop gedoe schelen!
Enne... wat is cognitieve gedragstherapie precies eigenlijk?even gecopy past van Wiki:
CT is een kortdurende, gestructureerde therapievorm die op het heden en de toekomst is gericht. Het verhaal van de patiënt is echter wel van belang. Samen met de therapeut moet hij er namelijk eerst achterkomen hoe de vervormde, 'foute', denkgewoonte is ontstaan. Door trainingen in de behandelkamer, in het echte leven en door allerhande huiswerk komt de patiënt gaandeweg tot nieuwe gedachten en ander, positiever, gedrag. Ontwikkeld voor depressiviteit, wordt CT inmiddels ook effectief toegepast bij andere psychische aandoeningen zoals: verslavingen, eetstoornissen, fobieën, angststoornissen en paniekstoornissen.
vrijdag 30 april 2010 om 20:25
quote:fashionchicky schreef op 30 april 2010 @ 20:05:
Kon je je gevoelens maar opzij zetten, zou mij een hoop gedoe schelen!
In je gevoel wortelt altijd een gedachte. Zo kan onzekerheid en angst ontstaan door de gedachte: ik kan niks, iedereen is beter, en ik doe het toch nooit goed. Het gaat er dus om het probleem bij de wortel (de gedachte) aan te pakken, dan verdwijnt of verminderd ook het uitvloeisel (het gevoel)
Enne... wat is cognitieve gedragstherapie precies eigenlijk?
Kon je je gevoelens maar opzij zetten, zou mij een hoop gedoe schelen!
In je gevoel wortelt altijd een gedachte. Zo kan onzekerheid en angst ontstaan door de gedachte: ik kan niks, iedereen is beter, en ik doe het toch nooit goed. Het gaat er dus om het probleem bij de wortel (de gedachte) aan te pakken, dan verdwijnt of verminderd ook het uitvloeisel (het gevoel)
Enne... wat is cognitieve gedragstherapie precies eigenlijk?
vrijdag 30 april 2010 om 20:33
Echt, als ik nu alles teruglees kan ik bijna niet geloven dat ik dit ben!
Nooitgedacht dat ik in zo'n situatie terecht zou komen waarin ik therapieën nodig zou hebben en mijn emoties niet de baas zou kunnen!
En dat is allemaal ontstaan omdat ik mijn emoties dus altijd heb weggestopt en omdat ik een relatie kreeg die echt heel diep in mijn hart zit..
Ongelooflijk dat een mens zo kan veranderen....
Nooitgedacht dat ik in zo'n situatie terecht zou komen waarin ik therapieën nodig zou hebben en mijn emoties niet de baas zou kunnen!
En dat is allemaal ontstaan omdat ik mijn emoties dus altijd heb weggestopt en omdat ik een relatie kreeg die echt heel diep in mijn hart zit..
Ongelooflijk dat een mens zo kan veranderen....
vrijdag 30 april 2010 om 20:35
quote:fashionchicky schreef op 30 april 2010 @ 20:33:
Echt, als ik nu alles teruglees kan ik bijna niet geloven dat ik dit ben!
Nooitgedacht dat ik in zo'n situatie terecht zou komen waarin ik therapieën nodig zou hebben en mijn emoties niet de baas zou kunnen!
En dat is allemaal ontstaan omdat ik mijn emoties dus altijd heb weggestopt en omdat ik een relatie kreeg die echt heel diep in mijn hart zit..
Ongelooflijk dat een mens zo kan veranderen....Je bent niet in een situatie terechtgekomen waarin je therapieën nodig zou hebben. Je hebt ervoor gekozen om anders/ beter/ meer te willen van het leven, en je neemt dus geen genoegen met tot hoever je je nu hebt ontwikkelt. Het is geen handicap het is op zoek naar kwaliteit van je leven. Iedereen zou in therapie moeten vind ik. Het is trouwens ook een terugkerend proces, gemiddeld ben ik elk decennia wel weer in therapie, je bent nl. nooit uitgeleerd
Echt, als ik nu alles teruglees kan ik bijna niet geloven dat ik dit ben!
Nooitgedacht dat ik in zo'n situatie terecht zou komen waarin ik therapieën nodig zou hebben en mijn emoties niet de baas zou kunnen!
En dat is allemaal ontstaan omdat ik mijn emoties dus altijd heb weggestopt en omdat ik een relatie kreeg die echt heel diep in mijn hart zit..
Ongelooflijk dat een mens zo kan veranderen....Je bent niet in een situatie terechtgekomen waarin je therapieën nodig zou hebben. Je hebt ervoor gekozen om anders/ beter/ meer te willen van het leven, en je neemt dus geen genoegen met tot hoever je je nu hebt ontwikkelt. Het is geen handicap het is op zoek naar kwaliteit van je leven. Iedereen zou in therapie moeten vind ik. Het is trouwens ook een terugkerend proces, gemiddeld ben ik elk decennia wel weer in therapie, je bent nl. nooit uitgeleerd
