Psyche
alle pijlers
Hypochonder, schrijf van je af!
woensdag 29 februari 2012 om 16:12
Naar aanleiding van het topic: 'paniekaanvallen,angststoornis', waar ook de hypochondrie aanbod kwam, wil ik er in dit topic graag over doorgaan.
Dus iedereen met ervaring met hypochondrie, schrijf het van je af, deel je ervaringen, vragen, angsten enz.
Wellicht kunnen we voor elkaar een steuntje in de rug betekenen
Dus iedereen met ervaring met hypochondrie, schrijf het van je af, deel je ervaringen, vragen, angsten enz.
Wellicht kunnen we voor elkaar een steuntje in de rug betekenen
zondag 27 mei 2012 om 13:04
dinsdag 29 mei 2012 om 20:32
Disney: 
En het geeft niets, al post je tien keer onder elkaar. Als je wat kwijt wilt, dan mag dat gewoon. Daar heeft niemand hier problemen mee, dat durf ik wel te zeggen.
Kun je het met iemand bespreken nu? Woon je alleen, of kun je anders een vriendin bellen? Even van je afpraten, even je hart luchten, dat wil voor het moment wel eens opluchten.
Een beetje spanning voor een huisartsenbezoek met dit doel is heel normaal. Maar het is je vrees die nu spreekt, niet de definitieve waarheid. Dat weet je toch wel hè?
Je hoofd roept van alles, maar dat is aangestuurd door angst, niet door realiteit. Probeer wat te ontspannen, even in bad, een kop thee drinken, eventueel iemand te bellen en ga dan lekker vroeg naar bed. Nu is nu, morgen is morgen en op dat moment pas nu.
Een dikke voor jou.
En het geeft niets, al post je tien keer onder elkaar. Als je wat kwijt wilt, dan mag dat gewoon. Daar heeft niemand hier problemen mee, dat durf ik wel te zeggen.
Kun je het met iemand bespreken nu? Woon je alleen, of kun je anders een vriendin bellen? Even van je afpraten, even je hart luchten, dat wil voor het moment wel eens opluchten.
Een beetje spanning voor een huisartsenbezoek met dit doel is heel normaal. Maar het is je vrees die nu spreekt, niet de definitieve waarheid. Dat weet je toch wel hè?
Je hoofd roept van alles, maar dat is aangestuurd door angst, niet door realiteit. Probeer wat te ontspannen, even in bad, een kop thee drinken, eventueel iemand te bellen en ga dan lekker vroeg naar bed. Nu is nu, morgen is morgen en op dat moment pas nu.
Een dikke
voor jou.
dinsdag 29 mei 2012 om 20:58
Dankjewel Molly74!!
Wat ontzettend lief dat je zo meeleeft!
Ik woon nog thuis, en ben met m'n moeder gaan praten.
Vervolgens heeft ze bij mij gevoeld of ze iets raars voelde en ik bij haar. Ik ben ontzettend opgelucht, want ik voelde bij haar precies hetzelfde als bij mezelf, en zij kon me verzekeren dat ze niks raars voelde!!
Ik weet niet hoelang de opluchting duurt, maar ik ben al blij genoeg dat ik zo opgelucht ben!!!
Wel grappig trouwens, die laatste quote van 'Nu is nu, morgen is morgen en op dat moments pas nu' is precies wat mijn moeder vanmiddag tegen me zei! :D
Een knuffel terug, en ontzettend bedankt voor je berichtje!!!
Wat ontzettend lief dat je zo meeleeft!
Ik woon nog thuis, en ben met m'n moeder gaan praten.
Vervolgens heeft ze bij mij gevoeld of ze iets raars voelde en ik bij haar. Ik ben ontzettend opgelucht, want ik voelde bij haar precies hetzelfde als bij mezelf, en zij kon me verzekeren dat ze niks raars voelde!!
Ik weet niet hoelang de opluchting duurt, maar ik ben al blij genoeg dat ik zo opgelucht ben!!!
Wel grappig trouwens, die laatste quote van 'Nu is nu, morgen is morgen en op dat moments pas nu' is precies wat mijn moeder vanmiddag tegen me zei! :D
Een knuffel terug, en ontzettend bedankt voor je berichtje!!!
dinsdag 29 mei 2012 om 21:58
Wat typisch dat we hetzelfde zeiden! Dat is niet voor niets hoor!
Blij dat je voor nu althans even opgelucht bent. Ik ben twee weken geleden trouwens ook geweest, want ik voelde iets anders dan anders. Maar ik weet ook dat ik mastopathie-aanleg heb (knobbels van gewone klieren, omdat ik ooit grote borsten had). En ik heb veel cystes. Maar ik wilde het gewoon eens nagekeken hebben, zonder dat ik daar heel angstig over was. Probeer het nu zo ook maar te zien.
Er hobbelt en bobbelt heel veel in vrouwenborsten. Bijna iedere vrouw heeft trouwens ook cystes, wat niet meer en niet minder is dan een met vocht gevuld blaasje, net zoals een blaar op je voet bij knellende schoenen.
Dat kan soms ook pijn doen bij het erop drukken, dus ook dat is heel normaal. Goed dat je het eens na laat kijken, maar het is misschien ook wel een goed idee om je op ander gebied eens 'na te laten kijken'. En je weet vast wel wat ik bedoel. Het linkje wat ik hierboven ergens van Mefs las, geeft je misschien herkenning. Je bent niet de enige, al is dat op dit forum ook al wel te zien.
Blij dat je voor nu althans even opgelucht bent. Ik ben twee weken geleden trouwens ook geweest, want ik voelde iets anders dan anders. Maar ik weet ook dat ik mastopathie-aanleg heb (knobbels van gewone klieren, omdat ik ooit grote borsten had). En ik heb veel cystes. Maar ik wilde het gewoon eens nagekeken hebben, zonder dat ik daar heel angstig over was. Probeer het nu zo ook maar te zien.
Er hobbelt en bobbelt heel veel in vrouwenborsten. Bijna iedere vrouw heeft trouwens ook cystes, wat niet meer en niet minder is dan een met vocht gevuld blaasje, net zoals een blaar op je voet bij knellende schoenen.
Dat kan soms ook pijn doen bij het erop drukken, dus ook dat is heel normaal. Goed dat je het eens na laat kijken, maar het is misschien ook wel een goed idee om je op ander gebied eens 'na te laten kijken'.
En je weet vast wel wat ik bedoel. Het linkje wat ik hierboven ergens van Mefs las, geeft je misschien herkenning. Je bent niet de enige, al is dat op dit forum ook al wel te zien.
zaterdag 2 juni 2012 om 18:26
Het gaat eigenlijk tot nu toe heel goed.
Sinds ik zo opgelucht raakte ben ik er iets minder mee bezig als vorige week, en valt die bobbel ook niet meer zo op. Ik moest er eergisteren nog driftig naar zoeken voordat ik het eindelijk vond, en hij voelde heel klein (terwijl ik hem altijd meteen voelde, en hij altijd heel groot voelde).
Mijn tante heeft trouwens ook mastopathie!
Ik ben nog niet naar de dokter geweest, want hij was namelijk met vakantie en ik had geen zin om naar een vervanger te gaan.
Maar ja, ik ben blij dat ik nog steeds opgelucht ben!
De hypochonder is nog altijd aanwezig, maar niet zo sterk als afgelopen weken.
Sinds ik zo opgelucht raakte ben ik er iets minder mee bezig als vorige week, en valt die bobbel ook niet meer zo op. Ik moest er eergisteren nog driftig naar zoeken voordat ik het eindelijk vond, en hij voelde heel klein (terwijl ik hem altijd meteen voelde, en hij altijd heel groot voelde).
Mijn tante heeft trouwens ook mastopathie!
Ik ben nog niet naar de dokter geweest, want hij was namelijk met vakantie en ik had geen zin om naar een vervanger te gaan.
Maar ja, ik ben blij dat ik nog steeds opgelucht ben!
De hypochonder is nog altijd aanwezig, maar niet zo sterk als afgelopen weken.
zaterdag 2 juni 2012 om 19:30
Ah, ik dacht dat je de dag ná je laatste post naar de dokter ging. Maar wat goed zeg dat je je nu toch opgelucht voelt!
Probeer er juist nú iets mee te doen, probeer weer eens te voelen (van binnen bedoel ik) wat het nu was waar je last van had in je hoofd. Nu ben je kalm en redelijk ontspannen, in tijden van grote spanning is het moeilijk om naar je eigen gevoel te kijken.
Hoop dat je een fijn weekend hebt.
Probeer er juist nú iets mee te doen, probeer weer eens te voelen (van binnen bedoel ik) wat het nu was waar je last van had in je hoofd. Nu ben je kalm en redelijk ontspannen, in tijden van grote spanning is het moeilijk om naar je eigen gevoel te kijken.
Hoop dat je een fijn weekend hebt.
zondag 3 juni 2012 om 10:00
Dag disney,
Fijn dat het weer beter gaat. Lekker vasthouden, dat gevoel.
Met mij ook redelijk goed. Paar dagen flink last gehad, hypochondrie wijzigde naar angst om gezonheid partner. Nu weer gezakt gelukkig. Voelde nog vervelender dan hypochondrie.
Molly, nog een vraagje aan jou over hypnotherapie. Wordt daarbij ook gebruik gemaakt van regressie en hoe sta jij daar tegenover?
Fijn weekend allen..
Fijn dat het weer beter gaat. Lekker vasthouden, dat gevoel.
Met mij ook redelijk goed. Paar dagen flink last gehad, hypochondrie wijzigde naar angst om gezonheid partner. Nu weer gezakt gelukkig. Voelde nog vervelender dan hypochondrie.
Molly, nog een vraagje aan jou over hypnotherapie. Wordt daarbij ook gebruik gemaakt van regressie en hoe sta jij daar tegenover?
Fijn weekend allen..
zondag 3 juni 2012 om 12:38
Kvdt: waar ik bij een hypnotherapeute was, wordt geen gebruik gemaakt van regressie. Dat zijn ook echt twee verschillende dingen. Ooit heb ik wel regressie overwogen om te doen, maar ik had het blijkbaar toch niet nodig, want ben er nu toch uitgekomen. Maar dan op eigen kracht en inzicht, door die hypnotherapeute.
En ben je je bewust dat het bij jou kan verplaatsen? Dus als je er minder last van hebt op de ene manier, dat het zich dan uit op een andere manier? Kortom: het is er altijd, ook al voel je je misschien wel wat beter die dag.
Disney: een paar postings terug vertel je dat je niet naar een psycholoog wil, omdat je eerst naar de dokter wil, voor het geval er toch iets ergs zou zijn. Maar nu je dus niet meer naar de dokter gaat (want ik vermoed dat je dat gaat uitstellen).... wat ga je verder doen met die angst/hypochondrie?
En ben je je bewust dat het bij jou kan verplaatsen? Dus als je er minder last van hebt op de ene manier, dat het zich dan uit op een andere manier? Kortom: het is er altijd, ook al voel je je misschien wel wat beter die dag.
Disney: een paar postings terug vertel je dat je niet naar een psycholoog wil, omdat je eerst naar de dokter wil, voor het geval er toch iets ergs zou zijn. Maar nu je dus niet meer naar de dokter gaat (want ik vermoed dat je dat gaat uitstellen).... wat ga je verder doen met die angst/hypochondrie?
zondag 3 juni 2012 om 12:59
Ok, dank je. Vind regresie aan de ene kant wel interessant, maar ook een beetje lastig/ vaag.
Zorgde de therapie voor een bepaald inzicht bij jou? Waarmee jij weer verder aampn de slag kon?
Ja, ik ben me daar idd van bewust. Het is er altijd, alleen is het verdwenen naar de achtergrond op goede dagen.
Het heeft met een gebrek aan vertrouwen/ gevoel van veiligheid te maken. En niet het vertrouwen hebben in eigen kracht. Denk ik. En daar kan hypnotherapie me misschien bijnhelpen. Het is ontstaan in mijn jeugd.
Voorlopig hou ik het even bij de mindfulness, maar wil na de zwangerschap hypnotherapie overwegen. Mits dat in een paar sessies kan.
Zorgde de therapie voor een bepaald inzicht bij jou? Waarmee jij weer verder aampn de slag kon?
Ja, ik ben me daar idd van bewust. Het is er altijd, alleen is het verdwenen naar de achtergrond op goede dagen.
Het heeft met een gebrek aan vertrouwen/ gevoel van veiligheid te maken. En niet het vertrouwen hebben in eigen kracht. Denk ik. En daar kan hypnotherapie me misschien bijnhelpen. Het is ontstaan in mijn jeugd.
Voorlopig hou ik het even bij de mindfulness, maar wil na de zwangerschap hypnotherapie overwegen. Mits dat in een paar sessies kan.
zondag 3 juni 2012 om 16:40
kvdt76: Dankje wel! Ik ben zelf ook heel blij dat het weer beter gaat!
molly74: Nou, als het goed is komt de dokter aankomende week (of misschien volgende week) weer terug. Dus ik denk dat ik dan alsnog ga, zodat ik dan nog extra bevestiging heb. Vorige week was ik in de veronderstelling dat het iets ernstigs was, en dat idee is nu wel redelijk weg dus is de angst om naar de dokter te gaan ook minder groot!
Als blijkt dat er inderdaad niks aan de hand is, en ik blijf er last van houden, dan ga ik het toch wel overwegen om naar een psycholoog ofzo te gaan.
molly74: Nou, als het goed is komt de dokter aankomende week (of misschien volgende week) weer terug. Dus ik denk dat ik dan alsnog ga, zodat ik dan nog extra bevestiging heb. Vorige week was ik in de veronderstelling dat het iets ernstigs was, en dat idee is nu wel redelijk weg dus is de angst om naar de dokter te gaan ook minder groot!
Als blijkt dat er inderdaad niks aan de hand is, en ik blijf er last van houden, dan ga ik het toch wel overwegen om naar een psycholoog ofzo te gaan.
maandag 4 juni 2012 om 21:00
Hier behoorlijke angst.
Op een of andere manier heb ik aan mijn borst gezeten (terwijl ik er af moet blijven!) en natuurlijk heb ik 'iets' gevoeld. Nu kan ik er niet meer afblijven. Ik blijf maar voelen en voelen en voelen. Ik probeer afspraken met mezelf te maken om het te beperken en dat lukt wel redelijk maar niet geweldig.
Ik denk dat het beter is om langs de huisarts te gaan ipv dat ik hier helemaal op losga en mezelf erin verlies. Toch probeer ik het nog uit te stellen en probeer ik mezelf gerust te stellen. Maar dat is zo lastig omdat een borst zo akelig voelt met al die toestanden en klieren.
Geloof dat ik ook even een peptalk nodig heb. En bovenal ben ik benieuwd waar de hypo ineens weer zo sterk vandaan komt.
Op een of andere manier heb ik aan mijn borst gezeten (terwijl ik er af moet blijven!) en natuurlijk heb ik 'iets' gevoeld. Nu kan ik er niet meer afblijven. Ik blijf maar voelen en voelen en voelen. Ik probeer afspraken met mezelf te maken om het te beperken en dat lukt wel redelijk maar niet geweldig.
Ik denk dat het beter is om langs de huisarts te gaan ipv dat ik hier helemaal op losga en mezelf erin verlies. Toch probeer ik het nog uit te stellen en probeer ik mezelf gerust te stellen. Maar dat is zo lastig omdat een borst zo akelig voelt met al die toestanden en klieren.
Geloof dat ik ook even een peptalk nodig heb. En bovenal ben ik benieuwd waar de hypo ineens weer zo sterk vandaan komt.
maandag 4 juni 2012 om 21:44
Moestuintje, wat vervelend.
Hier nog zo een. Daarom ook even niet geschreven. Het gaat weer even van up naar down. En weet je, dat heb ik ook elk jaar voordat we op vakantie gaan. Net of het niet leuk mag zijn. Ik maak me nog steeds zorgen om moedervlek, weet totaal niet of het reeel is. Borst voel ik ook iets, al maanden. Soms zelfs het gevoel dat het in mijn oksel zit, maar niets te voelen. Maak me zelf gek. Moestuintje, jij hebt dan sterk de drang om naar de dokter te gaan, ik juist niet. Dat durf ik niet. Vind een dokter zooo eng. Ik heb het afgelopen jaar al zo veel gehad (in mijn hoofd) dat ik er een beetje moe van ben op het moment.
Soms denk ik misschien is er een pilletje om ons in deze down-tijden rustig te houden. Het kost zo veel energie. Sterkte en knuffel!
Hier nog zo een. Daarom ook even niet geschreven. Het gaat weer even van up naar down. En weet je, dat heb ik ook elk jaar voordat we op vakantie gaan. Net of het niet leuk mag zijn. Ik maak me nog steeds zorgen om moedervlek, weet totaal niet of het reeel is. Borst voel ik ook iets, al maanden. Soms zelfs het gevoel dat het in mijn oksel zit, maar niets te voelen. Maak me zelf gek. Moestuintje, jij hebt dan sterk de drang om naar de dokter te gaan, ik juist niet. Dat durf ik niet. Vind een dokter zooo eng. Ik heb het afgelopen jaar al zo veel gehad (in mijn hoofd) dat ik er een beetje moe van ben op het moment.
Soms denk ik misschien is er een pilletje om ons in deze down-tijden rustig te houden. Het kost zo veel energie. Sterkte en knuffel!
maandag 4 juni 2012 om 21:48
Zo herkenbaar.. Ik heb die neiging ook maar kan het nog net laten. En weet zeker dat ik, als ik dat doe, ook best een plekje zal vinden dat ik niet vertrouw. Geen enkele hypochonder met angst voor knobbeltjes kan ongestraft gaan voelen.. Ik denk dat je altijd wel iets vind wat je niet vertrouwd.
Je hebt laatst nog een mammo gehad, je hebt geen reden voor zorgen. Probeer er vanaf te blijven, dan zal de paniek weer zakken.
En waar het vandaan komt? Dat weet ik ook niet altijd. Het kan me soms ookovervallen..
Helpt mediteren?
Je hebt laatst nog een mammo gehad, je hebt geen reden voor zorgen. Probeer er vanaf te blijven, dan zal de paniek weer zakken.
En waar het vandaan komt? Dat weet ik ook niet altijd. Het kan me soms ookovervallen..
Helpt mediteren?
maandag 4 juni 2012 om 21:53
Waar jullie hypo vandaan komt en waardoor het je opeens kan overvallen: omdat het er eenvoudigweg zit! Het zit in je systeem, het is nooit weggeweest. Een pilletje kan het alleen nog maar verder weg stoppen.
Soms is het nodig om je even te 'redden', zoals een reddingsboei in het water gooien. Maar het leert je niet zwemmen.
Vervelend dat jullie je er nu zo rot onder voelen. Mediteren kan zeker helpen, voor die rust dan. Maar het echte probleem heeft meer nodig m.i.
voor jullie. Een andere peptalk heb ik niet. Misschien anderen?
Soms is het nodig om je even te 'redden', zoals een reddingsboei in het water gooien. Maar het leert je niet zwemmen.
Vervelend dat jullie je er nu zo rot onder voelen. Mediteren kan zeker helpen, voor die rust dan. Maar het echte probleem heeft meer nodig m.i.
voor jullie. Een andere peptalk heb ik niet. Misschien anderen?
maandag 4 juni 2012 om 23:27
Lief van jullie!
Mediteren heb ik al een hele tijd niet meer gedaan, maar moet ik zeker weer doen. Vanuit mijn therapie is mindfulness een superbelangrijk onderwerp, maar eigenlijk heb ik dat in de drukte verwaarloosd met resultaat...
Het gekke is inderdaad ook dat ik superblij ben met mijn huis en eigenlijk heel gelukkig ben. Dat maakt me dan weer bang. Zo stom allemaal.
En over een maand ga ik een weekje op vakantie waar ik ook veel zin in heb en dan hopsakee, dan ga ik voelen en beland ik in mijn vicieuze cirkel. VErgelijkbaar met Pilates dus ook.
Ja, een echte hypo-er weet altijd wel iets te vinden... En in borsten zeker. Volgens mijn psych kies ik ook 'bewust' een gebied uit waar onzekerheid van groeit. Waarom dan?
Moedervlekken staan sinds kort ook weer hoog op mijn lijst. Merk dat het forum ook triggert. Maar ja, dat mag geen reden zijn om het te ontwijken want in het dagelijks leven zullen er ook mensen zijn die 'iets' noemen wat triggert.
En natuurlijk heb ik een focus op moedervlekken op mijn rug. Juist omdat ik die nou net niet goed kan zien. Daar is geruststelling voor nodig.
Irritant allemaal.
En wat de borst betreft, en nu dus even heel rationeel...:
- In februari 2012 heb ik een mammo gehad. Een controle-mammo omdat ze vorig jaar dachten dat er mogelijk iets te zien was op een foto. Dat bleek uiteindelijk niet, maar als je in de molen zit, moet er na een jaar een nieuwe foto gemaakt worden. Die was dus goed. Arts heeft gezegd dat ik uit de controles word ontslagen en dat hij me niet meer terug wil zien.
- In april 2012 heb ik toch weer een reguliere controle (alleen voelen) door de huisarts laten doen. Helemaal prima, zei ze. Met de afspraak dat ik om de 6 maanden langskom (wil ik zelf, is niet noodzakelijk).
Maar ja!! Ik heb eraan gezeten en ik voel weer wat. BAH!!!!
Mediteren heb ik al een hele tijd niet meer gedaan, maar moet ik zeker weer doen. Vanuit mijn therapie is mindfulness een superbelangrijk onderwerp, maar eigenlijk heb ik dat in de drukte verwaarloosd met resultaat...
Het gekke is inderdaad ook dat ik superblij ben met mijn huis en eigenlijk heel gelukkig ben. Dat maakt me dan weer bang. Zo stom allemaal.
En over een maand ga ik een weekje op vakantie waar ik ook veel zin in heb en dan hopsakee, dan ga ik voelen en beland ik in mijn vicieuze cirkel. VErgelijkbaar met Pilates dus ook.
Ja, een echte hypo-er weet altijd wel iets te vinden... En in borsten zeker. Volgens mijn psych kies ik ook 'bewust' een gebied uit waar onzekerheid van groeit. Waarom dan?
Moedervlekken staan sinds kort ook weer hoog op mijn lijst. Merk dat het forum ook triggert. Maar ja, dat mag geen reden zijn om het te ontwijken want in het dagelijks leven zullen er ook mensen zijn die 'iets' noemen wat triggert.
En natuurlijk heb ik een focus op moedervlekken op mijn rug. Juist omdat ik die nou net niet goed kan zien. Daar is geruststelling voor nodig.
Irritant allemaal.
En wat de borst betreft, en nu dus even heel rationeel...:
- In februari 2012 heb ik een mammo gehad. Een controle-mammo omdat ze vorig jaar dachten dat er mogelijk iets te zien was op een foto. Dat bleek uiteindelijk niet, maar als je in de molen zit, moet er na een jaar een nieuwe foto gemaakt worden. Die was dus goed. Arts heeft gezegd dat ik uit de controles word ontslagen en dat hij me niet meer terug wil zien.
- In april 2012 heb ik toch weer een reguliere controle (alleen voelen) door de huisarts laten doen. Helemaal prima, zei ze. Met de afspraak dat ik om de 6 maanden langskom (wil ik zelf, is niet noodzakelijk).
Maar ja!! Ik heb eraan gezeten en ik voel weer wat. BAH!!!!
dinsdag 5 juni 2012 om 11:00
Hoi moestuintje
Je geeft zelf de antwoorden al
-je bent gelukkig met je huisje, vakantie in aantocht, dus angst voor verlies
-en je kiest iets uit waar je onzeker van wordt
- bovendien, er zit niks. Je bent uitgebreid onderzocht..
Ik denk nog na over de berichten van molly. Waar komt het echt vandaan. Ik moet dieper gaan graven denk ik.
Je geeft zelf de antwoorden al
-je bent gelukkig met je huisje, vakantie in aantocht, dus angst voor verlies
-en je kiest iets uit waar je onzeker van wordt
- bovendien, er zit niks. Je bent uitgebreid onderzocht..
Ik denk nog na over de berichten van molly. Waar komt het echt vandaan. Ik moet dieper gaan graven denk ik.
dinsdag 5 juni 2012 om 16:14
Klopt. Ik ben gewoon echt heel gelukkig en daar word ik nerveus van. Tegelijkertijd zijn er ook nog andere dingen waar ik ook nerveus van word.
Op mijn werk heb ik een project aangenomen wat ik totaal niet zie zitten. Na ruim een maand zie ik het echt als een vette ellende om daarmee aan de slag te gaan. Niet alleen inhoudelijk, maar ook collega's met wie ik moet samenwerken en de verplichting dat ik fysiek bij hen moet gaan zitten terwijl ik in mijn andere projecten zo vrij als een vogel ben. Ik ben aan het proberen om het project in te wisselen voor een ander project maar dat vind ik best lastig, want daarmee voldoe ik niet aan de verwachtingen die ik eerder heb geschetst. Dus, stel ik ook mensen teleur. Vind ik erg lastig.
Ook blijf ik het moeilijk vinden dat mijn vriend nog niet wil samenwonen en kids wil. ERgens is het ook fijn om een eigen plekje te hebben, maar ik wil ook heel graag kinderen. Dat maakt me in de war. Ik ben stapelgek op mijn vriend en heb het supergezellig met hem, maar het is erg onzeker of mijn kinderwens er ooit uit gaat komen.
Maar ja, ik weet niet of dat ook invloed op de hypo heeft. Tssss, het is een moeilijk wezentje, die hypo van mij. Maar ik probeer er maar mee in gesprek te gaan en het beste er van te maken. Lukt alleen niet altijd even goed.
@kvdt: ik ben benieuwd naar jouw gegraaf. Waar denk jij aan?
Op mijn werk heb ik een project aangenomen wat ik totaal niet zie zitten. Na ruim een maand zie ik het echt als een vette ellende om daarmee aan de slag te gaan. Niet alleen inhoudelijk, maar ook collega's met wie ik moet samenwerken en de verplichting dat ik fysiek bij hen moet gaan zitten terwijl ik in mijn andere projecten zo vrij als een vogel ben. Ik ben aan het proberen om het project in te wisselen voor een ander project maar dat vind ik best lastig, want daarmee voldoe ik niet aan de verwachtingen die ik eerder heb geschetst. Dus, stel ik ook mensen teleur. Vind ik erg lastig.
Ook blijf ik het moeilijk vinden dat mijn vriend nog niet wil samenwonen en kids wil. ERgens is het ook fijn om een eigen plekje te hebben, maar ik wil ook heel graag kinderen. Dat maakt me in de war. Ik ben stapelgek op mijn vriend en heb het supergezellig met hem, maar het is erg onzeker of mijn kinderwens er ooit uit gaat komen.
Maar ja, ik weet niet of dat ook invloed op de hypo heeft. Tssss, het is een moeilijk wezentje, die hypo van mij. Maar ik probeer er maar mee in gesprek te gaan en het beste er van te maken. Lukt alleen niet altijd even goed.
@kvdt: ik ben benieuwd naar jouw gegraaf. Waar denk jij aan?
dinsdag 5 juni 2012 om 21:52
Ben ik weer...
Net met vriendin gesproken. Conclusie is dat het beter is dat ik morgen of donderdag toch langs de huisarts ga. Mijn hypo is uit de bocht gevlogen en ik moet weer even op de rails komen. Stress neemt meteen wel toe. Benieuwd of ik morgen terecht kan. Zenuwen dat ik deze week helemaal niet meer terecht kan. Zij werkt namelijk alleen op wo en do. En de andere huisarts is niet goed voor mijn hypo.
Zit in mijn hoofd al een lijstje te maken voor de huisarts. In ieder geval borst, moedervlekken en klieren in mijn nek.
STRESS!!!!
Net met vriendin gesproken. Conclusie is dat het beter is dat ik morgen of donderdag toch langs de huisarts ga. Mijn hypo is uit de bocht gevlogen en ik moet weer even op de rails komen. Stress neemt meteen wel toe. Benieuwd of ik morgen terecht kan. Zenuwen dat ik deze week helemaal niet meer terecht kan. Zij werkt namelijk alleen op wo en do. En de andere huisarts is niet goed voor mijn hypo.
Zit in mijn hoofd al een lijstje te maken voor de huisarts. In ieder geval borst, moedervlekken en klieren in mijn nek.
STRESS!!!!
woensdag 6 juni 2012 om 20:16
Oei, het is wel erg stil hier....
Hoop dat het een teken is dat het goed met jullie gaat en niet dat ik jullie aansteek met mijn lijstjes en gewroet.
Inmiddels ben ik dus opgehouden met voelen. Ik wacht tot morgenochtend. Om 8 uur kan ik terecht. Ben best nerveus. Heel nerveus eigenlijk.
Baal ook dat ik me zo uit het veld laat slaan. Ik ben op dit moment echt een slome tak. Ik zit, ik hang en doe eigenlijk niets. Word letterlijk en figuurlijk moe van mezelf.
Hoop dat het een teken is dat het goed met jullie gaat en niet dat ik jullie aansteek met mijn lijstjes en gewroet.
Inmiddels ben ik dus opgehouden met voelen. Ik wacht tot morgenochtend. Om 8 uur kan ik terecht. Ben best nerveus. Heel nerveus eigenlijk.
Baal ook dat ik me zo uit het veld laat slaan. Ik ben op dit moment echt een slome tak. Ik zit, ik hang en doe eigenlijk niets. Word letterlijk en figuurlijk moe van mezelf.
woensdag 6 juni 2012 om 22:43
