Psyche
alle pijlers
Hypochonder, schrijf van je af!
woensdag 29 februari 2012 om 16:12
Naar aanleiding van het topic: 'paniekaanvallen,angststoornis', waar ook de hypochondrie aanbod kwam, wil ik er in dit topic graag over doorgaan.
Dus iedereen met ervaring met hypochondrie, schrijf het van je af, deel je ervaringen, vragen, angsten enz.
Wellicht kunnen we voor elkaar een steuntje in de rug betekenen
Dus iedereen met ervaring met hypochondrie, schrijf het van je af, deel je ervaringen, vragen, angsten enz.
Wellicht kunnen we voor elkaar een steuntje in de rug betekenen
zaterdag 23 juni 2012 om 00:32
molly, ik had je link bekeken ja, echt interessant allemaal.
En ja, chronisch of niet, ik denk ook idd wel dat je er vanaf kunt komen.
Wel denk ik vaak dat het altijd al in mij heeft gezeten, als ik zo kijk naar mijn hele leven. ik denk dat dat ook bedoeld wordt met 'chronisch', want een 'acute vorm komt vaak 'opeens' opzetten.
ik ben er denk ik wel vatbaar voor.
en het laatste jaar heeft het zich, voor mijn doen, extreem geuit en ben ik er echt mee bezig geweest wat het nou is. en 'gelukkig' zijn er meer mensen met dit probleem, wat ik dacht wel bijna dat ik 'de gek' was
En ja, chronisch of niet, ik denk ook idd wel dat je er vanaf kunt komen.
Wel denk ik vaak dat het altijd al in mij heeft gezeten, als ik zo kijk naar mijn hele leven. ik denk dat dat ook bedoeld wordt met 'chronisch', want een 'acute vorm komt vaak 'opeens' opzetten.
ik ben er denk ik wel vatbaar voor.
en het laatste jaar heeft het zich, voor mijn doen, extreem geuit en ben ik er echt mee bezig geweest wat het nou is. en 'gelukkig' zijn er meer mensen met dit probleem, wat ik dacht wel bijna dat ik 'de gek' was
zaterdag 23 juni 2012 om 00:37
Goed opgemerkt trouwens, over chronisch versus acuut.
(Irreële) angst komt meestal ook voort uit je jeugd. Daar is je veiligheid (je gevoel) op een bepaalde manier aangetast, wat zich later kan uiten in andere angsten.
Wat feitjes:
Één op de vijf mensen heeft in zijn leven last van serieuze angstklachten en depressieve gedachten. Veel mensen lijden hieronder en weten niet wat ze eraan kunnen doen. En maar liefst 40% van de mensen met een depressie, heeft ook angstklachten.
Je bent echt niet de enige 'gek' inderdaad.
(Irreële) angst komt meestal ook voort uit je jeugd. Daar is je veiligheid (je gevoel) op een bepaalde manier aangetast, wat zich later kan uiten in andere angsten.
Wat feitjes:
Één op de vijf mensen heeft in zijn leven last van serieuze angstklachten en depressieve gedachten. Veel mensen lijden hieronder en weten niet wat ze eraan kunnen doen. En maar liefst 40% van de mensen met een depressie, heeft ook angstklachten.
Je bent echt niet de enige 'gek' inderdaad.
zondag 24 juni 2012 om 23:19
Vanavond ging ik naar de wc, en toen ik vervolgens klaar was met mijn grote behoefte, zag ik ik een flinke vlek bloed aan mijn wc papier. Ik dacht eerst, misschien ben ik ongesteld, want het was heel helder rood bloed.
Maar dat was dus niet het geval, want het kwam dus echt bij mijn anus weg...
Pfff, dat was/is dus ff een reden van zorgen.
Ik probeer me rustig te houden, en alle zaken te bedenken die niet ernstigs zijn, maar toch.
Iemand ervaring hiermee???
Maar dat was dus niet het geval, want het kwam dus echt bij mijn anus weg...
Pfff, dat was/is dus ff een reden van zorgen.
Ik probeer me rustig te houden, en alle zaken te bedenken die niet ernstigs zijn, maar toch.
Iemand ervaring hiermee???
zondag 24 juni 2012 om 23:24
Muurtje, dat kan zomaar een gesprongen adertje zijn, een aambei die stuk is, een fisuur, van alles dus.
Met je hoofd proberen je angst weg te krijgen is niet makkelijk, zul je uit ervaring weten. Probeer het eens op een ander manier: met rustig ademhalen bvb. Ga even lekker zitten, let op je ademhaling, laat je gedachten even voor wat ze zijn, let intussen nog steeds op je ademhaling en laat het angstige gevoel wat zakken. Hoop dat dit voor nu even lukt.
Met je hoofd proberen je angst weg te krijgen is niet makkelijk, zul je uit ervaring weten. Probeer het eens op een ander manier: met rustig ademhalen bvb. Ga even lekker zitten, let op je ademhaling, laat je gedachten even voor wat ze zijn, let intussen nog steeds op je ademhaling en laat het angstige gevoel wat zakken. Hoop dat dit voor nu even lukt.
zondag 24 juni 2012 om 23:34
Hoi Molly, bedankt voor je reactie!
Ik ben idd nu bezig met mijn ademhaling.
Dat doe ik sowieso de laatste dagen meer, om hopelijk te voorkomen dat ik snel in een hyperventie vlieg.
Ook hoop ik hierdoor minder last te hebben van mijn borstkast.
Naja, ik doe me best, maar in mijn hoofd gaat er wel van alles om
Ik ben idd nu bezig met mijn ademhaling.
Dat doe ik sowieso de laatste dagen meer, om hopelijk te voorkomen dat ik snel in een hyperventie vlieg.
Ook hoop ik hierdoor minder last te hebben van mijn borstkast.
Naja, ik doe me best, maar in mijn hoofd gaat er wel van alles om
zondag 24 juni 2012 om 23:36
Hey Muurtje. Goed om te lezen dat je al zo met je ademhaling bezig bent, op een positieve manier!
Meer dan je best kun je niet doen nu. Niet gaan forceren, dan blijft het vastzitten. Laat het maar naar buiten gaan, bij elke ademtocht kan het dan weg.
Mag ik vragen: heb jij constant pijn op je borstkas, of voornamelijk als je gestresst of angstig bent? Zit het dan op je borstbeen, of hoe moet ik dit zien?
Meer dan je best kun je niet doen nu. Niet gaan forceren, dan blijft het vastzitten. Laat het maar naar buiten gaan, bij elke ademtocht kan het dan weg.
Mag ik vragen: heb jij constant pijn op je borstkas, of voornamelijk als je gestresst of angstig bent? Zit het dan op je borstbeen, of hoe moet ik dit zien?
maandag 25 juni 2012 om 00:55
Ik heb wel regelmatig een drukkend gevoel op m'n borstkast.(rondom hart en longen) En bij stress krijg ik dan ook steken rondom de hartstreek.
Ik heb mijn dokter een paar keer gevraagd wat dit kan zijn, en hij zei dat dit dan met stress te maken had.
Vorig jaar vertelden ze dus dat het te maken had met hyperventilatie.
Het drukkende, beklemmende gevoel omdat mijn ademhaling niet juist is, en de steken omdat ik dan in de stress schiet.
Ook heb ik last van astma, en ze zeggen/denken dat het daar mogelijk ook mee te maken kan hebben.
Naja, ik moet het maar geloven dan he
Ik heb mijn dokter een paar keer gevraagd wat dit kan zijn, en hij zei dat dit dan met stress te maken had.
Vorig jaar vertelden ze dus dat het te maken had met hyperventilatie.
Het drukkende, beklemmende gevoel omdat mijn ademhaling niet juist is, en de steken omdat ik dan in de stress schiet.
Ook heb ik last van astma, en ze zeggen/denken dat het daar mogelijk ook mee te maken kan hebben.
Naja, ik moet het maar geloven dan he
maandag 25 juni 2012 om 15:57
Molly74: Mwa, het wisselt steeds. Ik heb pas dus weer gevoeld en kon het plekje niet meer vinden. Er zijn dan momenten dat ik wat rustiger ben, maar op andere momenten maak ik me helemaal druk. Het is nu ook zo dat ik woensdag krijg te horen of ik geslaagd ben of niet, en daardoor heb ik dus weer extra veel stress en komt de paniek dus weer opspelen.
Maar nu maak ik me soms dus ook druk over plekjes die ik niet eens gevoeld heb. Ik beeld me het dan zo in, dat het ook echt tot leven gaat komen in mijn hoofd. Echt heel vervelend.
Maar nu maak ik me soms dus ook druk over plekjes die ik niet eens gevoeld heb. Ik beeld me het dan zo in, dat het ook echt tot leven gaat komen in mijn hoofd. Echt heel vervelend.
dinsdag 3 juli 2012 om 21:54
Moestuintje: Heel veel sterkte ermee, en alvast heel veel plezier op vakantie!!
Bij mij wordt het ook erger als ik bijna met vakantie ga. In mei is mijn vakantie niet echt 'leuk en rustgevend' geworden als dat ik had gehoopt door al die zorgen. In juli ga ik weer, en nu ben ik dus ook weer bang voor zo'n dal...
Bij mij wordt het ook erger als ik bijna met vakantie ga. In mei is mijn vakantie niet echt 'leuk en rustgevend' geworden als dat ik had gehoopt door al die zorgen. In juli ga ik weer, en nu ben ik dus ook weer bang voor zo'n dal...
dinsdag 3 juli 2012 om 22:36
Hoi,
Ook hier best goed, al ben ik de laatste dagen wat onrustig. Misschien omdat de bevalling in zicht komt. Onrust uit zich wel in drang tot voelen. Goed om weer te beseffen dat de onrust dit aanwakkert, maar er geen echte reden voor is. Er is dus lichamelijk niks bedoel ik. Mijn eerste neiging bij onrust of stress is wel om te gaan voelen of bang zijn dat er iets mis is. Dit kan op mezelf slaan maar ook op familie.
Vraag me af wat nu de kunst van het leven is. Hoe ga je om met onzekerheden en angst voor verlies, wel of geen hypochonder.
Ook hier best goed, al ben ik de laatste dagen wat onrustig. Misschien omdat de bevalling in zicht komt. Onrust uit zich wel in drang tot voelen. Goed om weer te beseffen dat de onrust dit aanwakkert, maar er geen echte reden voor is. Er is dus lichamelijk niks bedoel ik. Mijn eerste neiging bij onrust of stress is wel om te gaan voelen of bang zijn dat er iets mis is. Dit kan op mezelf slaan maar ook op familie.
Vraag me af wat nu de kunst van het leven is. Hoe ga je om met onzekerheden en angst voor verlies, wel of geen hypochonder.
dinsdag 3 juli 2012 om 23:21
kvdt: ja onrust wakkert vaak de onzekerheid weer aan. ik merk bij mezelf dan ook dat mijn ademhaling sneller en oppervlakkiger gaat, dan beginnen de pijntjes in me lichaam te komen, en begin ik weer her en der te voelen. een bevalling in zicht is natuurlijk een spannende tijd. in iedergeval alvast veel succes! hoelang moet je nog?
moestuintje: Ja vakantie is heerlijk! ik kan er altijd erg naar uit kijken. maar als het zover is, begint toch de paniek en de onrust om de hoek te kijken... :-S Bah! ondanks dat, zeg ik toch tegen mezelf, 'geniet van de vakantie, en mocht er wat gebeuren, heb je in iedergeval nog genoten.' of ook gewoon simpelweg, de angst accepteren. negeren maakt het uiteindelijk echt erger.
in iedergeval, alvast veel plezier!
moestuintje: Ja vakantie is heerlijk! ik kan er altijd erg naar uit kijken. maar als het zover is, begint toch de paniek en de onrust om de hoek te kijken... :-S Bah! ondanks dat, zeg ik toch tegen mezelf, 'geniet van de vakantie, en mocht er wat gebeuren, heb je in iedergeval nog genoten.' of ook gewoon simpelweg, de angst accepteren. negeren maakt het uiteindelijk echt erger.
in iedergeval, alvast veel plezier!
woensdag 4 juli 2012 om 09:27
Nog drie weken, hopelijk niet veel langer
De onrust probeer ik te laten voor wat het is, te vaak gevoeld vanochtend en dan lijkt alles verdacht. Niet doen dus..
Ik moet er niet naar hndelen en hopen dat het weer zakt.
Lekker om op vakantie te gaan moestuintje, lijkt me heerlijk. Wij slaan helaas over. Meestal voel ik me na een dag of twee acclimatiseren goed. Vind reizen en vakanties echt super.
Hoe gast het met jou muurtje?
De onrust probeer ik te laten voor wat het is, te vaak gevoeld vanochtend en dan lijkt alles verdacht. Niet doen dus..
Ik moet er niet naar hndelen en hopen dat het weer zakt.
Lekker om op vakantie te gaan moestuintje, lijkt me heerlijk. Wij slaan helaas over. Meestal voel ik me na een dag of twee acclimatiseren goed. Vind reizen en vakanties echt super.
Hoe gast het met jou muurtje?
woensdag 4 juli 2012 om 22:38
Jee, kvdt, dat gaat supersnel joh! Spannend zeg! Ik ben nog nooit bevallen, maar het lijkt me allemaal zo wonderlijk en mooi (en ja, ook pijnlijk, maar daar praten we niet over), Benieuwd of je bevallen bent als ik terugkom.
Ja, inderdaad genieten van vakantie. Zojuist heb ik een douche genomen (altijd extra onrust, zeker in de avond) en heb het voelen maar overgeslagen, Zit nog steeds in de negeermodus en dat werkt voor mij wel goed.
Maar dat is wel tot een zekere grens. Als ik over een bepaalde grens ben, dan moet ik gaan kijken naar de onderlaag en accepteren dat ik me klote voel oid.
Heb jij nog dingen in het vooruitzicht, muurtje?
En jij Disney? Gaat het goed met je?
Ja, inderdaad genieten van vakantie. Zojuist heb ik een douche genomen (altijd extra onrust, zeker in de avond) en heb het voelen maar overgeslagen, Zit nog steeds in de negeermodus en dat werkt voor mij wel goed.
Maar dat is wel tot een zekere grens. Als ik over een bepaalde grens ben, dan moet ik gaan kijken naar de onderlaag en accepteren dat ik me klote voel oid.
Heb jij nog dingen in het vooruitzicht, muurtje?
En jij Disney? Gaat het goed met je?
donderdag 5 juli 2012 om 12:48
Is ook heel bijzonder, iets waar ik naar uitkijk en tegelijkertijd tegenop zie (pijn ). Wordt hopelijk een badbevalling (thuis) deze keer. Eerste ook thuis, maar in bed.
Hoe werkt het toch dat je maar de neiging hebt tot voelen? Waarom denk ik dat er dan ook echt iets te vinden is? Maakt mijn lichaam/geest de koppeling tussen lichamelijke onrust = er moet iets mis zijn, ga daar voelen??
Kwestie van herprogrammren?
Fijn vakantie Moestuinje!
Hoe werkt het toch dat je maar de neiging hebt tot voelen? Waarom denk ik dat er dan ook echt iets te vinden is? Maakt mijn lichaam/geest de koppeling tussen lichamelijke onrust = er moet iets mis zijn, ga daar voelen??
Kwestie van herprogrammren?
Fijn vakantie Moestuinje!
donderdag 5 juli 2012 om 21:22
Moestuintje: Met mij gaat het op dit moment wel redelijk goed. Ik heb vandaag m'n diploma-uitreiking gehad, dus ik ben nu even in een blije stemming (terwijl de hypo altijd aanwezig is op de achtergrond). Maar ik probeer mezelf eraan te houden dat ik er niet te veel aan denk; vaak helpt dat bij mij. Ik hoop maar dat ik het vol kan houden, en niet weer in een dal kom binnenkort.
Ik ben wel blij dat het nu wat beter gaat! Ik voel trouwens ook niet meer, dat heb ik mezelf beloofd. Als ik niet voel, heb ik ook geen reden om paniekerig te worden (ik voel toch altijd duidelijk iets, en dan maak ik mezelf weer gek). Ben blij dat dat bij jou toch ook een beetje werkt.
Ik ben wel blij dat het nu wat beter gaat! Ik voel trouwens ook niet meer, dat heb ik mezelf beloofd. Als ik niet voel, heb ik ook geen reden om paniekerig te worden (ik voel toch altijd duidelijk iets, en dan maak ik mezelf weer gek). Ben blij dat dat bij jou toch ook een beetje werkt.
vrijdag 6 juli 2012 om 16:38
zaterdag 7 juli 2012 om 00:25
vandaag een crematie gehad van mijn oom. helaas heeft hij moeten sterven aan de gevolgen van de K-ziekte. afgelopen dagen veel na zitten denken, waarbij mijn fantasie weer regelmatig op hol sloeg. ik voel nog altijd diezelfde bult achterin me nek, waar ik niet gerust over wordt. iK voel nu ook een pijnlijk stuk in me ruggenmerg, kan het niet echt plaatsen. het zit er net naast, en ben er wel enigzins bang voor dat het iets is. het is geen 'normale' rugpijn, maar echt een plekje.
in iedergeval, wat me de laatste dagen dus door me hoofd spookt is de dood.... zo onwerkelijk en toch zo realistisch. steeds weer wordt je er mee geconfronteerd, en ik blijf het erg bijzonder vinden, en tegelijkertijd ook doodeng. 2 jaar geleden stierf mijn oma, en toen droeg mijn oom nog haar kist naar haar graf. vandaag werd hij weggedragen, en dat is best een bizar besef.
denken jullie ook veel aan de dood??
Verder begin ik als het goed is in september weer met een opleiding. daar heb ik wel zin in want dat geeft weer de nodige afleiding.
ik heb ook erg veel moeite met toekomst gericht te denken en te praten. ik leef de laatste tijd/jaren heel erg in het nu en vandaag (wat een kunst blijkt te schijn voor de meesten). uitspraken als 'tot morgen,' maak ik liever niet, omdat ik bang ben er morgen misschien niet meer te zijn.... net zoals andere dingen te plannen, in de toekomst en dit dan uit te spreken.
Herkenbaar?
in iedergeval, wat me de laatste dagen dus door me hoofd spookt is de dood.... zo onwerkelijk en toch zo realistisch. steeds weer wordt je er mee geconfronteerd, en ik blijf het erg bijzonder vinden, en tegelijkertijd ook doodeng. 2 jaar geleden stierf mijn oma, en toen droeg mijn oom nog haar kist naar haar graf. vandaag werd hij weggedragen, en dat is best een bizar besef.
denken jullie ook veel aan de dood??
Verder begin ik als het goed is in september weer met een opleiding. daar heb ik wel zin in want dat geeft weer de nodige afleiding.
ik heb ook erg veel moeite met toekomst gericht te denken en te praten. ik leef de laatste tijd/jaren heel erg in het nu en vandaag (wat een kunst blijkt te schijn voor de meesten). uitspraken als 'tot morgen,' maak ik liever niet, omdat ik bang ben er morgen misschien niet meer te zijn.... net zoals andere dingen te plannen, in de toekomst en dit dan uit te spreken.
Herkenbaar?
vrijdag 13 juli 2012 om 20:14
Muurtje, ik herken het wel. Ik vind de dood vreselijk eng en fascinerend tegelijk. Ik wil er niet te veel over na denken, want als ik dat doe slaat mijn fantasie op hol. Dan wordt het chaos in mijn hoofd en beklemd het me.
Ik heb mezelf wel geleerd om (meestal) niet gelijk in paniek te raken als ik er over na denk. Ik probeer het echt te accepteren dat de dood bestaat. En ergens weiger ik me er druk om te maken, maar dit heb ik mezelf wel moeten leren.
Je laatste stukje herken ik dan weer niet, ik heb een soort houvast aan morgen en afspraken in de toekomst. Zo zeg ik ruim 9 van de 10 keer tegen mijn vriend voordat ik ga slapen; tot morgen. Alsof ik mezelf verplicht om er morgen ook nog te zijn. Ik heb deze vreemde tic ooit aan mijn vriend uitgelegd en als ik het dan eens vergeet te zeggen, dan zegt hij het. Omdat hij weet dat ik dat fijn vind om te horen. Stom hè?
Ik heb mezelf wel geleerd om (meestal) niet gelijk in paniek te raken als ik er over na denk. Ik probeer het echt te accepteren dat de dood bestaat. En ergens weiger ik me er druk om te maken, maar dit heb ik mezelf wel moeten leren.
Je laatste stukje herken ik dan weer niet, ik heb een soort houvast aan morgen en afspraken in de toekomst. Zo zeg ik ruim 9 van de 10 keer tegen mijn vriend voordat ik ga slapen; tot morgen. Alsof ik mezelf verplicht om er morgen ook nog te zijn. Ik heb deze vreemde tic ooit aan mijn vriend uitgelegd en als ik het dan eens vergeet te zeggen, dan zegt hij het. Omdat hij weet dat ik dat fijn vind om te horen. Stom hè?
Uhm... stuff... and things
maandag 16 juli 2012 om 00:17
kruidentheetje;
ik herken dat laatste bij jou wel.
ik ben er eens over na aan het denken over dat stuk van jou, en ik kwam erachter dat ik dat precies zo had. Dat ik juist gericht was op morgen, om mezelf dit te verplichten. dat er bijvoorbeeld morgen iets belangrijks is, dus ik moet daarbij zijn. of wanneer ik iets nieuws had, me daar op focussen, en me daarin verplichten er morgen en de dagen erna ook te zijn. of zoiets. klinkt dat logisch?
ik weet ook niet hoe of wanneer, maar dat is dus totaal omgedraaid. denk dat dat komt sinds ik ging scheiden en er alleen met mijn zoon voor kwam te staan, dat ik toen dacht, niks in het leven is te plannen hoe graag je het ook wil, want morgen kan alles anders zijn.
ik merk aan mezelf dat ik de laatste dagen onrustiger ben. voel me steeds ´opgewonden´, alsof ik adem te kort kom. steken in de borstkas, denk hyperventilatie. en heb nog niet echt helder waar dat vandaan komt
ik herken dat laatste bij jou wel.
ik ben er eens over na aan het denken over dat stuk van jou, en ik kwam erachter dat ik dat precies zo had. Dat ik juist gericht was op morgen, om mezelf dit te verplichten. dat er bijvoorbeeld morgen iets belangrijks is, dus ik moet daarbij zijn. of wanneer ik iets nieuws had, me daar op focussen, en me daarin verplichten er morgen en de dagen erna ook te zijn. of zoiets. klinkt dat logisch?
ik weet ook niet hoe of wanneer, maar dat is dus totaal omgedraaid. denk dat dat komt sinds ik ging scheiden en er alleen met mijn zoon voor kwam te staan, dat ik toen dacht, niks in het leven is te plannen hoe graag je het ook wil, want morgen kan alles anders zijn.
ik merk aan mezelf dat ik de laatste dagen onrustiger ben. voel me steeds ´opgewonden´, alsof ik adem te kort kom. steken in de borstkas, denk hyperventilatie. en heb nog niet echt helder waar dat vandaan komt
donderdag 19 juli 2012 om 19:02
Ik ben de laatste dagen ook onrustig. Zou het aan het weer liggen? Een paar weken terug toen het lekker weer was leefde ik helemaal op, die zon deed me echt goed. Ik leefde echt even in het nu, verleden en toekomst waren er niet. Gewoon, lekker relaxt, leuke dingen gedaan, heerlijk in het zonnetje gezeten, geen zorgen.
Maar nu, pfff... de hypo komt toch weer om de hoek kijken. 2,5 week geleden kreeg in een onwijze kriebelhoest. Echt, zo erg heb ik het nog nooit gehad. Puntje bij paaltje raakte ik mijn stem door al het hoesten volledig kwijt. Ik kon de hypo goed de kop indrukken, maakte me dus ook geen zorgen. Maar nu is mijn stem nog steeds erg slecht. Het is iets verbeterd, maar ik ben nog steeds schor en hees. En het blijft nu een beetje op hetzelfde niveau, het wordt niet slechter, maar ook zeker niet beter. En ik maak me zorgen.
Maar nu, pfff... de hypo komt toch weer om de hoek kijken. 2,5 week geleden kreeg in een onwijze kriebelhoest. Echt, zo erg heb ik het nog nooit gehad. Puntje bij paaltje raakte ik mijn stem door al het hoesten volledig kwijt. Ik kon de hypo goed de kop indrukken, maakte me dus ook geen zorgen. Maar nu is mijn stem nog steeds erg slecht. Het is iets verbeterd, maar ik ben nog steeds schor en hees. En het blijft nu een beetje op hetzelfde niveau, het wordt niet slechter, maar ook zeker niet beter. En ik maak me zorgen.
Uhm... stuff... and things
zaterdag 21 juli 2012 om 12:40
Hoi
Hier ook onrustig. Denk door aanstaande bevalling. Maar merk dat ik op scherp sta en de neiging heb om té gaan voelen. Zonder iets 'ontdekt' te hebben toch het gevoel hebben dat er iets zit of is. Herkenbaar? Moet ook echt zorgen nu dat ik niet ga voelen want dat is vragen im problemen. Je vindt dan altijd wel iets wat je niet helemaal vertrouwd. En merk dat ik beter geen koffie kan drinken. Geeft ook onrust..
Hier ook onrustig. Denk door aanstaande bevalling. Maar merk dat ik op scherp sta en de neiging heb om té gaan voelen. Zonder iets 'ontdekt' te hebben toch het gevoel hebben dat er iets zit of is. Herkenbaar? Moet ook echt zorgen nu dat ik niet ga voelen want dat is vragen im problemen. Je vindt dan altijd wel iets wat je niet helemaal vertrouwd. En merk dat ik beter geen koffie kan drinken. Geeft ook onrust..
