Psyche
alle pijlers
Hypochonder, schrijf van je af!
woensdag 29 februari 2012 om 16:12
Naar aanleiding van het topic: 'paniekaanvallen,angststoornis', waar ook de hypochondrie aanbod kwam, wil ik er in dit topic graag over doorgaan.
Dus iedereen met ervaring met hypochondrie, schrijf het van je af, deel je ervaringen, vragen, angsten enz.
Wellicht kunnen we voor elkaar een steuntje in de rug betekenen
Dus iedereen met ervaring met hypochondrie, schrijf het van je af, deel je ervaringen, vragen, angsten enz.
Wellicht kunnen we voor elkaar een steuntje in de rug betekenen
maandag 27 augustus 2012 om 21:07
saffietje: Graag gedaan hoor!
Nee, eigenlijk niet. Ik vind het heel eng om naar de dokter te gaan, en toen ik naar de dokter wilde en ik aankwam, bleek hij op vakantie te zijn. -.- Dat is nu 4 maanden geleden.
Soms voel ik het plekje wel (in tijden dat ik het moeilijk heb en niet lekker in mijn vel zit) en andere keren weer niet (als ik gelukkig en vrolijk ben). Hierdoor weet ik ook echt gewoon dat het in mijn hoofd zit.
Maar ja. Ik kan gelukkig goed praten met mijn moeder (ik ben 19), en het doet mij veel goeds om te weten dat ik verder geen symptomen heb, en dat er in de tussentijd niets gegroeid is. Daar haal ik mijn steun uit.
Ik begrijp dat. Als ik iets hoor over een bepaalde ziekte, denk ik meteen dat ik dat ook heb.
Het is om gek van te worden.
Nee, eigenlijk niet. Ik vind het heel eng om naar de dokter te gaan, en toen ik naar de dokter wilde en ik aankwam, bleek hij op vakantie te zijn. -.- Dat is nu 4 maanden geleden.
Soms voel ik het plekje wel (in tijden dat ik het moeilijk heb en niet lekker in mijn vel zit) en andere keren weer niet (als ik gelukkig en vrolijk ben). Hierdoor weet ik ook echt gewoon dat het in mijn hoofd zit.
Maar ja. Ik kan gelukkig goed praten met mijn moeder (ik ben 19), en het doet mij veel goeds om te weten dat ik verder geen symptomen heb, en dat er in de tussentijd niets gegroeid is. Daar haal ik mijn steun uit.
Ik begrijp dat. Als ik iets hoor over een bepaalde ziekte, denk ik meteen dat ik dat ook heb.
Het is om gek van te worden.
dinsdag 28 augustus 2012 om 12:09
Nou ik moet toch even van me afschrijven...ik merk gewoon dat mn gedachten mn leven beheersen, ik heb geen rust totdat ik de uitslag heb...in mn gedachten ben ik al niet meer te helpen pffff
Ik zit zelfs te spelen met de gedachte om mn huisarts te bellen, om me gerust te stellen...
Ik moet wachten tot vrijdag, dan krijg ik die MRI scan, en dan volgende week woensdag de uitslag.
Ben echt doodsbang... .
Ik zit zelfs te spelen met de gedachte om mn huisarts te bellen, om me gerust te stellen...
Ik moet wachten tot vrijdag, dan krijg ik die MRI scan, en dan volgende week woensdag de uitslag.
Ben echt doodsbang... .
zaterdag 1 september 2012 om 15:57
Wat lief dat je aan me gedacht hebt.
Ik vond de MRI scan toch tegen vallen, had niet gedacht dat ik last van claustrofobie had, maar toen in dr eenmaal in schoof, raakte ik bijna in paniek.
Kon mezelf nog net dwingen om niet in paniek te schieten, door aan iets anders te gaan denken.
Maar het scheelde niet veel of ik had op het alarm-knopje gedrukt, wat ik mijn hand hield.
Ik had wel van de week nog even mn huisarts gesproken, omdat ik het echt niet meer trok zo langzamerhand, en ze heeft me een beetje gerust gesteld.(ze zei ook dat de bult niet echt heel snel gegroeid was)
Ik was dan ook tijdelijk een beetje gerust gesteld, maar nu merk ik dat ik toch wel weer erg zenuwachtig ben voor as woensdag.
Pfff wat zal ik blij zijn als de uitslag goed is.
Ik vond de MRI scan toch tegen vallen, had niet gedacht dat ik last van claustrofobie had, maar toen in dr eenmaal in schoof, raakte ik bijna in paniek.
Kon mezelf nog net dwingen om niet in paniek te schieten, door aan iets anders te gaan denken.
Maar het scheelde niet veel of ik had op het alarm-knopje gedrukt, wat ik mijn hand hield.
Ik had wel van de week nog even mn huisarts gesproken, omdat ik het echt niet meer trok zo langzamerhand, en ze heeft me een beetje gerust gesteld.(ze zei ook dat de bult niet echt heel snel gegroeid was)
Ik was dan ook tijdelijk een beetje gerust gesteld, maar nu merk ik dat ik toch wel weer erg zenuwachtig ben voor as woensdag.
Pfff wat zal ik blij zijn als de uitslag goed is.
zaterdag 1 september 2012 om 21:12
Ik ben blij dat zij je een beetje gerustgesteld heeft!
En dat het niet snel groeit, is inderdaad iets goeds. Dat is wat mij ook op de been houd: Ik heb al bijna 6 maanden geleden dat plekje gevonden, en hij is nog geen millimeter gegroeid.
Ik hoop dat je nog een beetje kalm kan blijven tot woensdag. Ik snap ontzettend dat je heel zenuwachtig bent, maar probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken. Ga leuke dingen doen, neem een ontspannend bad en probeer er niet aan te denken!
Veel sterkte nog!! X
En dat het niet snel groeit, is inderdaad iets goeds. Dat is wat mij ook op de been houd: Ik heb al bijna 6 maanden geleden dat plekje gevonden, en hij is nog geen millimeter gegroeid.
Ik hoop dat je nog een beetje kalm kan blijven tot woensdag. Ik snap ontzettend dat je heel zenuwachtig bent, maar probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken. Ga leuke dingen doen, neem een ontspannend bad en probeer er niet aan te denken!
Veel sterkte nog!! X
zondag 2 september 2012 om 15:01
pff ben nu op het moment weer erg angstig.
Heb net weer een verhaal gelezen van iemand met een bult in de hals, met een niet zo beste uitslag (ik weet dat het niet slim is om te googelen)
Deed het eigenlijk ook niet meer, tot dat een vriendin van me iets vertelde over haar zoon die een bult in de lymfeklier had, en ik daarop ging googelen, en kwam dus weer bij zo een eng verhaal uit.
In dit verhaal werd ook eerst gedacht aan een vetbult, wat dus niet zo bleek te zijn.
Ik heb gewoon een knoop in mn maag nu weer.
Zal echt blij zijn als ik woensdag een goeie uitslag heb, maar aan de andere kant gaan de meest enge scenario's door mn hoofd.
Heb net weer een verhaal gelezen van iemand met een bult in de hals, met een niet zo beste uitslag (ik weet dat het niet slim is om te googelen)
Deed het eigenlijk ook niet meer, tot dat een vriendin van me iets vertelde over haar zoon die een bult in de lymfeklier had, en ik daarop ging googelen, en kwam dus weer bij zo een eng verhaal uit.
In dit verhaal werd ook eerst gedacht aan een vetbult, wat dus niet zo bleek te zijn.
Ik heb gewoon een knoop in mn maag nu weer.
Zal echt blij zijn als ik woensdag een goeie uitslag heb, maar aan de andere kant gaan de meest enge scenario's door mn hoofd.
zondag 2 september 2012 om 22:16
Hier nog 1!
Ik speel zo onderhand voor eigen dokter via Google maar hierdoor wordt het natuurlijk alleen maar erger. Die dingen die je af en toe leest!
En ik weet het dondersgoed maar blijf het eigenwijs toch gewoon doen omdat ik geen zin heb om voor iedere twijfelgevalletje mijn huisarts te bellen, hij zal wel denken.
Pfff wordt er gek van!......
Ik speel zo onderhand voor eigen dokter via Google maar hierdoor wordt het natuurlijk alleen maar erger. Die dingen die je af en toe leest!
En ik weet het dondersgoed maar blijf het eigenwijs toch gewoon doen omdat ik geen zin heb om voor iedere twijfelgevalletje mijn huisarts te bellen, hij zal wel denken.
Pfff wordt er gek van!......
zondag 2 september 2012 om 22:46
quote:leentje22rsd schreef op 02 september 2012 @ 22:16:
Hier nog 1!
Ik speel zo onderhand voor eigen dokter via Google maar hierdoor wordt het natuurlijk alleen maar erger. Die dingen die je af en toe leest!
En ik weet het dondersgoed maar blijf het eigenwijs toch gewoon doen omdat ik geen zin heb om voor iedere twijfelgevalletje mijn huisarts te bellen, hij zal wel denken.
Pfff wordt er gek van!......
Nou idd Leentje.
Doodeng die dingen die je leest.
Maar normaal ben ik er niet constant mee bezig, maar nu met die bult zit bijna tegen het plafond van angst
Hier nog 1!
Ik speel zo onderhand voor eigen dokter via Google maar hierdoor wordt het natuurlijk alleen maar erger. Die dingen die je af en toe leest!
En ik weet het dondersgoed maar blijf het eigenwijs toch gewoon doen omdat ik geen zin heb om voor iedere twijfelgevalletje mijn huisarts te bellen, hij zal wel denken.
Pfff wordt er gek van!......
Nou idd Leentje.
Doodeng die dingen die je leest.
Maar normaal ben ik er niet constant mee bezig, maar nu met die bult zit bijna tegen het plafond van angst
vrijdag 14 september 2012 om 13:12
Dag Dames,
Na t googelen op "Hypochondrie na zwangerschap" kwam ik op deze pagina uit. Wel geruststellen dat ik duidelijk niet de enige ben die zich in het hokje (na eigen diagnose) hypochonder mag plaatsen.
Ik ben inderdaad ook een Googelaar (goh leuke woordspeling) en google op vanalles tussen "Hypofyse en paniekaanval, tot hormonen en bultjes onderhuids etc etc"
Ik word niet goed van mezelf.
Mijn angsten zijn grotendeels gefixeerd op hart en vaatziekten, maar breiden zich de laatste maanden toch wel uit naar meerdere opties.
Ik word er soms gek van.
En na mijn zwangerschap (ben in feb bevallen van een prachtige zoon) is het erger geworden.
de dingen die ik hier lees zijn zo herkenbaar!
ik wilde een Prescan gaan doen dit jaar, zo van als er dan iets is, ben je er op tijd bij, maar bij nader inzien, doe ik het maar niet.
Stel nou ze vinden iets waarvan ze zeggen; "maar daar kun je 90 mee worden hoor!" dan weet ik nu al dat bij elk pijntje ik ga denken "oh nee, dus toch".
Ik heb regelmatig t gevoel dat ik elk moment mn laatste adem uit kan gaan blazen. Dat ik ergens last van heb maar niet weet wat het is. en dat ik mezelf overtuig dat het tussen de oren zit, maar ja, wat als dat niet zo is?
de ene dag heb ik er meer last van dan de andere.
Ik denk ook dat bepaalde voedingsmiddelen (alcohol, caffeine, suikers) angstgevoelens aanjagen wat weer vreemde gedachten met zich meebrengt.
We zijn er maar mooi klaar mee zeg ik. Ik ben wel erg blij dat ik dit forum heb gevonden en zal hier dus ook regelmatig te vinden zijn. Vooral op momenten als ik weer google-drang krijg!
x
Na t googelen op "Hypochondrie na zwangerschap" kwam ik op deze pagina uit. Wel geruststellen dat ik duidelijk niet de enige ben die zich in het hokje (na eigen diagnose) hypochonder mag plaatsen.
Ik ben inderdaad ook een Googelaar (goh leuke woordspeling) en google op vanalles tussen "Hypofyse en paniekaanval, tot hormonen en bultjes onderhuids etc etc"
Ik word niet goed van mezelf.
Mijn angsten zijn grotendeels gefixeerd op hart en vaatziekten, maar breiden zich de laatste maanden toch wel uit naar meerdere opties.
Ik word er soms gek van.
En na mijn zwangerschap (ben in feb bevallen van een prachtige zoon) is het erger geworden.
de dingen die ik hier lees zijn zo herkenbaar!
ik wilde een Prescan gaan doen dit jaar, zo van als er dan iets is, ben je er op tijd bij, maar bij nader inzien, doe ik het maar niet.
Stel nou ze vinden iets waarvan ze zeggen; "maar daar kun je 90 mee worden hoor!" dan weet ik nu al dat bij elk pijntje ik ga denken "oh nee, dus toch".
Ik heb regelmatig t gevoel dat ik elk moment mn laatste adem uit kan gaan blazen. Dat ik ergens last van heb maar niet weet wat het is. en dat ik mezelf overtuig dat het tussen de oren zit, maar ja, wat als dat niet zo is?
de ene dag heb ik er meer last van dan de andere.
Ik denk ook dat bepaalde voedingsmiddelen (alcohol, caffeine, suikers) angstgevoelens aanjagen wat weer vreemde gedachten met zich meebrengt.
We zijn er maar mooi klaar mee zeg ik. Ik ben wel erg blij dat ik dit forum heb gevonden en zal hier dus ook regelmatig te vinden zijn. Vooral op momenten als ik weer google-drang krijg!
x
vrijdag 14 september 2012 om 19:19
vrijdag 14 september 2012 om 21:44
Ha dames!
@ Saffietje: benieuwd of je de uitslag al hebt. Hope so en ook dat je het nu lekker even van je af kan zetten.
Tsja, bulten zijn nare wezens voor ons als hypochonder. Maar helaas, ze zitten overal en zullen ook altijd ergens opduiken. Een leven zonder bobbels bestaat niet. Dit is vast niet wat we willen horen,maar ik denk echt dat we moeten leren leven met onze bobbels en bulten. (oke, ik heb net een biertje op dus als ik een beetje losjes schrijf, weten jullie waar het vandaan komt)
Mijn bult op de rug zit echt al jaaaaaaaren op dezelfde plek. Het ding zit op de plek waar de rand van een broek zit. Om die reden wordt ook ten zeerste afgeraden om het weg te halen omdat ik er dan last ga krijgen van mijn litteken.
Ik maak me niet zo druk om die bult (wel gedaan hoor!!!). Tig artsen hebben er al aan gevoeld en komen tot dezelfde conclusie; lipoom.
Waarom een lipoom? Ik kan de huid er makkelijk overheen schuiven, het is een egaal en duidelijk afgegrensde bobbel, wordt niet groter en het zit er dus gewoon te zitten.
Ongeveer 10 jaar weet ik dat het ding er zit. Waarschijnlijk zat het er al veel eerder, maar vanaf toen was ik me er bewust van.
Hoe is jouw bult?
Hier gaat het redelijk met hypo-neigingen. Af en toe moet ik mezelf heel erg bedwingen, maar ik doe mijn best!
@ disney: volgens mij gaat het beter met je meid! Goed zo!! Trots op je!!!
@ shivaatje: welkom en schrijf lekker van je af!
@ Saffietje: benieuwd of je de uitslag al hebt. Hope so en ook dat je het nu lekker even van je af kan zetten.
Tsja, bulten zijn nare wezens voor ons als hypochonder. Maar helaas, ze zitten overal en zullen ook altijd ergens opduiken. Een leven zonder bobbels bestaat niet. Dit is vast niet wat we willen horen,maar ik denk echt dat we moeten leren leven met onze bobbels en bulten. (oke, ik heb net een biertje op dus als ik een beetje losjes schrijf, weten jullie waar het vandaan komt)
Mijn bult op de rug zit echt al jaaaaaaaren op dezelfde plek. Het ding zit op de plek waar de rand van een broek zit. Om die reden wordt ook ten zeerste afgeraden om het weg te halen omdat ik er dan last ga krijgen van mijn litteken.
Ik maak me niet zo druk om die bult (wel gedaan hoor!!!). Tig artsen hebben er al aan gevoeld en komen tot dezelfde conclusie; lipoom.
Waarom een lipoom? Ik kan de huid er makkelijk overheen schuiven, het is een egaal en duidelijk afgegrensde bobbel, wordt niet groter en het zit er dus gewoon te zitten.
Ongeveer 10 jaar weet ik dat het ding er zit. Waarschijnlijk zat het er al veel eerder, maar vanaf toen was ik me er bewust van.
Hoe is jouw bult?
Hier gaat het redelijk met hypo-neigingen. Af en toe moet ik mezelf heel erg bedwingen, maar ik doe mijn best!
@ disney: volgens mij gaat het beter met je meid! Goed zo!! Trots op je!!!
@ shivaatje: welkom en schrijf lekker van je af!
zaterdag 15 september 2012 om 15:17
quote:Shivaatje schreef op 14 september 2012 @ 13:12:
Dag Dames,
Na t googelen op "Hypochondrie na zwangerschap" kwam ik op deze pagina uit. Wel geruststellen dat ik duidelijk niet de enige ben die zich in het hokje (na eigen diagnose) hypochonder mag plaatsen.
Ik ben inderdaad ook een Googelaar (goh leuke woordspeling) en google op vanalles tussen "Hypofyse en paniekaanval, tot hormonen en bultjes onderhuids etc etc"
Ik word niet goed van mezelf.
Mijn angsten zijn grotendeels gefixeerd op hart en vaatziekten, maar breiden zich de laatste maanden toch wel uit naar meerdere opties.
Ik word er soms gek van.
En na mijn zwangerschap (ben in feb bevallen van een prachtige zoon) is het erger geworden.
de dingen die ik hier lees zijn zo herkenbaar!
ik wilde een Prescan gaan doen dit jaar, zo van als er dan iets is, ben je er op tijd bij, maar bij nader inzien, doe ik het maar niet.
Stel nou ze vinden iets waarvan ze zeggen; "maar daar kun je 90 mee worden hoor!" dan weet ik nu al dat bij elk pijntje ik ga denken "oh nee, dus toch".
Ik heb regelmatig t gevoel dat ik elk moment mn laatste adem uit kan gaan blazen. Dat ik ergens last van heb maar niet weet wat het is. en dat ik mezelf overtuig dat het tussen de oren zit, maar ja, wat als dat niet zo is?
de ene dag heb ik er meer last van dan de andere.
Ik denk ook dat bepaalde voedingsmiddelen (alcohol, caffeine, suikers) angstgevoelens aanjagen wat weer vreemde gedachten met zich meebrengt.
We zijn er maar mooi klaar mee zeg ik. Ik ben wel erg blij dat ik dit forum heb gevonden en zal hier dus ook regelmatig te vinden zijn. Vooral op momenten als ik weer google-drang krijg!
x
Hi shivaatje
Ja heel herkenbaar wat je schrijft..
Bij mij zijn de angsten momenteel ook weer gericht op hart en vaatziekte, pfffff
Ik heb al jaaaren last van erge hartkloppingen maar er is (gelukkig) niks gevonden.
Ik ben dan weer een tijdje gerustgesteld, maar na een tijdje denk ik weer: wat als ik het nu dan ECHT aan mn hart heb..
De bult was een vetbult (bedankt moestuintje en Disney voor jullie interesse)
Wat was ik blij met de uitslag, ik stond stijf van de spanning de dag van de uitslag, ik dacht echt dat ik de diagnose ongeneeslijk zou krijgen..poeh wat een angst, en wat een opluchting!
Ik merk wel dat als ik geen pijntjes heb dat de hypochondrie ook minder is, maar op het moment dat ik zoals nu langdurig hoofdpijn en rugpijn heb, begint het na een tijdje weer te knagen..
En NATUURLIJK bultjes!!! Dan schiet ik echt in paniek..ik dacht nu weer bultjes in mn benen te voelen
Toch is het googelen af en toe nog ergens goed voor, zoals Shivaatje die nu dit forum heeft gevonden
Dag Dames,
Na t googelen op "Hypochondrie na zwangerschap" kwam ik op deze pagina uit. Wel geruststellen dat ik duidelijk niet de enige ben die zich in het hokje (na eigen diagnose) hypochonder mag plaatsen.
Ik ben inderdaad ook een Googelaar (goh leuke woordspeling) en google op vanalles tussen "Hypofyse en paniekaanval, tot hormonen en bultjes onderhuids etc etc"
Ik word niet goed van mezelf.
Mijn angsten zijn grotendeels gefixeerd op hart en vaatziekten, maar breiden zich de laatste maanden toch wel uit naar meerdere opties.
Ik word er soms gek van.
En na mijn zwangerschap (ben in feb bevallen van een prachtige zoon) is het erger geworden.
de dingen die ik hier lees zijn zo herkenbaar!
ik wilde een Prescan gaan doen dit jaar, zo van als er dan iets is, ben je er op tijd bij, maar bij nader inzien, doe ik het maar niet.
Stel nou ze vinden iets waarvan ze zeggen; "maar daar kun je 90 mee worden hoor!" dan weet ik nu al dat bij elk pijntje ik ga denken "oh nee, dus toch".
Ik heb regelmatig t gevoel dat ik elk moment mn laatste adem uit kan gaan blazen. Dat ik ergens last van heb maar niet weet wat het is. en dat ik mezelf overtuig dat het tussen de oren zit, maar ja, wat als dat niet zo is?
de ene dag heb ik er meer last van dan de andere.
Ik denk ook dat bepaalde voedingsmiddelen (alcohol, caffeine, suikers) angstgevoelens aanjagen wat weer vreemde gedachten met zich meebrengt.
We zijn er maar mooi klaar mee zeg ik. Ik ben wel erg blij dat ik dit forum heb gevonden en zal hier dus ook regelmatig te vinden zijn. Vooral op momenten als ik weer google-drang krijg!
x
Hi shivaatje
Ja heel herkenbaar wat je schrijft..
Bij mij zijn de angsten momenteel ook weer gericht op hart en vaatziekte, pfffff
Ik heb al jaaaren last van erge hartkloppingen maar er is (gelukkig) niks gevonden.
Ik ben dan weer een tijdje gerustgesteld, maar na een tijdje denk ik weer: wat als ik het nu dan ECHT aan mn hart heb..
De bult was een vetbult (bedankt moestuintje en Disney voor jullie interesse)
Wat was ik blij met de uitslag, ik stond stijf van de spanning de dag van de uitslag, ik dacht echt dat ik de diagnose ongeneeslijk zou krijgen..poeh wat een angst, en wat een opluchting!
Ik merk wel dat als ik geen pijntjes heb dat de hypochondrie ook minder is, maar op het moment dat ik zoals nu langdurig hoofdpijn en rugpijn heb, begint het na een tijdje weer te knagen..
En NATUURLIJK bultjes!!! Dan schiet ik echt in paniek..ik dacht nu weer bultjes in mn benen te voelen
Toch is het googelen af en toe nog ergens goed voor, zoals Shivaatje die nu dit forum heeft gevonden
zaterdag 15 september 2012 om 16:20
moestuintje: Dankje!! 
Het gaat zeker wat beter, als komt soms de angst even opspelen. Ik kan het nu sneller wegdenken. Het is na 6 maanden niet gegroeid, en ik heb verder geen symptomen, dus daardoor kan ik de angst wat beter van me afzetten, daar ben ik echt heel blij mee! Ik ga gewoon veel leuke dingen doen en afspreken met vriendinnen zodat ik er niet zoveel over na kan denken. Ik merk dat het dan veel beter gaat.
Saffietje: Gelukkig maar, ik ben blij dat het niets ernstigs is!
Voor hart en vaatziekten heb ik geen angst, ik ben geboren met een hartafwijking, die inmiddels is verholpen, waardoor ze mijn van hart van binnen naar buiten helemaal hebben bekeken. (Ik heb zelfs twee operaties gehad. De enige angst die ik heb is dus borstkanker. Soms wel wat andere dingetjes, maar dat gaat snel voorbij.
Het gaat zeker wat beter, als komt soms de angst even opspelen. Ik kan het nu sneller wegdenken. Het is na 6 maanden niet gegroeid, en ik heb verder geen symptomen, dus daardoor kan ik de angst wat beter van me afzetten, daar ben ik echt heel blij mee! Ik ga gewoon veel leuke dingen doen en afspreken met vriendinnen zodat ik er niet zoveel over na kan denken. Ik merk dat het dan veel beter gaat.Saffietje: Gelukkig maar, ik ben blij dat het niets ernstigs is!
Voor hart en vaatziekten heb ik geen angst, ik ben geboren met een hartafwijking, die inmiddels is verholpen, waardoor ze mijn van hart van binnen naar buiten helemaal hebben bekeken. (Ik heb zelfs twee operaties gehad. De enige angst die ik heb is dus borstkanker. Soms wel wat andere dingetjes, maar dat gaat snel voorbij.
woensdag 19 september 2012 om 13:24
Dag Dames,
Ik denk dat Hypochondrie de enige echte ziekte is waar wij last van hebben. ik merk idd dat als ik niet google, de klachten ook minder worden en gedachten makkelijker rationeel te maken.
Maar ja, van het weekend weer wat alcohol genuttigd en dan heb ik de dag erna vaak last van mijn bovenbuik organen. een beetje pijn, opgeblazen gevoel waardoor ik onbewust verkeerd ga ademen, soms benauwd wordt, hartkloppingen krijg, gedachten over de dood en hoppa daar is het cikeltje weer rond.
Ik denk dat Hypochondrie de enige echte ziekte is waar wij last van hebben. ik merk idd dat als ik niet google, de klachten ook minder worden en gedachten makkelijker rationeel te maken.
Maar ja, van het weekend weer wat alcohol genuttigd en dan heb ik de dag erna vaak last van mijn bovenbuik organen. een beetje pijn, opgeblazen gevoel waardoor ik onbewust verkeerd ga ademen, soms benauwd wordt, hartkloppingen krijg, gedachten over de dood en hoppa daar is het cikeltje weer rond.
vrijdag 21 september 2012 om 11:20
Idd herkenbaar Shivaatje.
Ik merk dat als ik niets "voel" dat het dan wel mee valt.
Maar zodra ik iets voel, en dan vooral als het voor een langere tijd is, dan slaan mn gedachten steeds meer op hol..
Ik heb bijv al lange tijd hoofd/rugpijn, en pijn in mn benen.
In eerste instantie denk ik nog, ah dat heeft iedereen wel eens.
Maar hoe langer het duurt, hoe vaker ik mezelf betrap op enge gedachtes..
Ik merk dat als ik niets "voel" dat het dan wel mee valt.
Maar zodra ik iets voel, en dan vooral als het voor een langere tijd is, dan slaan mn gedachten steeds meer op hol..
Ik heb bijv al lange tijd hoofd/rugpijn, en pijn in mn benen.
In eerste instantie denk ik nog, ah dat heeft iedereen wel eens.
Maar hoe langer het duurt, hoe vaker ik mezelf betrap op enge gedachtes..
vrijdag 21 september 2012 om 22:27
Ha meiden,
@ saffietje: blij om te lezen dat je gerustgesteld bent! Ik heb me geen enkele zorgen gemaakt, maar jij bent natuurlijk degene die overtuigd moet worden.
VRaag je je weleens af wie/ wat in jou overtuigd moet worden? Welk deel in jou is onzeker?
Ik ben benieuwd of je je daar bewust van kunt worden.
Ook voor de andere dames, probeer eens na te gaan of welke momenten je onzeker wordt. Zijn dat momenten waarin je stress ervaart of onzekerheid? Of een ander gevoel?
Dikke knuffel voor jullie allemaal!
@ saffietje: blij om te lezen dat je gerustgesteld bent! Ik heb me geen enkele zorgen gemaakt, maar jij bent natuurlijk degene die overtuigd moet worden.
VRaag je je weleens af wie/ wat in jou overtuigd moet worden? Welk deel in jou is onzeker?
Ik ben benieuwd of je je daar bewust van kunt worden.
Ook voor de andere dames, probeer eens na te gaan of welke momenten je onzeker wordt. Zijn dat momenten waarin je stress ervaart of onzekerheid? Of een ander gevoel?
Dikke knuffel voor jullie allemaal!
maandag 24 september 2012 om 22:10
hallo ik ben alexander soms heb ik last van een droge hoestje en de dokter heeft gezegd dat het niet erg is dat het niks bezonder is en dat het wel overgaat ik heb ook last gehad van angstaanvallen hyperventilatie en bijvoorbeeld als er een steekje is en andere dingen zie ik mij zelf al liggen ook door het hoestje met darmen in mij en in een doodkist of dat ik een dodelijke kanker heb in mijn longen of als ik hoofdpijn heb denk ik dat ik een tumor heb en het is heel zwaar volgens mij blijft het hoestje enzo ook om dat ik er ook altijd op let ik ben er zeer veel mee bezig soms als ik er eens niet aan denk lijkt het alsof het niet zo erg is maar dan begin ik er terug aan te denken is het er terug en plots komen die gedachten terug op en begin ik er terug aan te denken
woensdag 3 oktober 2012 om 20:51
Hallo iedereen.
Even stil geweest van mijn kant uit.
Erg druk met werk en prive, wat ik heerlijk vind, lekker afleiding.
Neemt niet weg dat ik 'genezen' ben, ik probeer nu gewoon meer controle te houden op mijn angsten.
ik heb nog regelmatig last van hyperventilatie. ik voel het dan al aankomen door mijn ademhaling, alsof ik lucht te kort kom, en dan komen de steken op de borstkast. Ik ben nog steeds bang, maar ik dwing mezelf dat ik me besef dat het een hyperventilatie is, want ja, ik ben bank dat het een hartaanval is en ieder moment het hart stopt..... Herkenning en acceptie, daar ben ik nu mee bezig, en dat blijf ik mezelf toespreken.
ik moet wel, van mezelf, want ik wil gelukkig zijn!!!
ik heb al ruim een half jaar een bultje in me nek, waar ik me bij tijden ook nog druk om maak. de dokter zei destijds dat het een opgezwollen klier was, die opspeelt wanneer je ziek bent. de bult is nooit meer weggegaan... misschien omdat ik sowieso een slechte weerstand heb,m en regelmatig verkouden ben....???
herkenbaar voor iemand?
hoe is het met de rest?
Even stil geweest van mijn kant uit.
Erg druk met werk en prive, wat ik heerlijk vind, lekker afleiding.
Neemt niet weg dat ik 'genezen' ben, ik probeer nu gewoon meer controle te houden op mijn angsten.
ik heb nog regelmatig last van hyperventilatie. ik voel het dan al aankomen door mijn ademhaling, alsof ik lucht te kort kom, en dan komen de steken op de borstkast. Ik ben nog steeds bang, maar ik dwing mezelf dat ik me besef dat het een hyperventilatie is, want ja, ik ben bank dat het een hartaanval is en ieder moment het hart stopt..... Herkenning en acceptie, daar ben ik nu mee bezig, en dat blijf ik mezelf toespreken.
ik moet wel, van mezelf, want ik wil gelukkig zijn!!!
ik heb al ruim een half jaar een bultje in me nek, waar ik me bij tijden ook nog druk om maak. de dokter zei destijds dat het een opgezwollen klier was, die opspeelt wanneer je ziek bent. de bult is nooit meer weggegaan... misschien omdat ik sowieso een slechte weerstand heb,m en regelmatig verkouden ben....???
herkenbaar voor iemand?
hoe is het met de rest?
donderdag 4 oktober 2012 om 08:33
Hoi muurtje, even een reactie op dat bultje in je nek: il heb daar al jaren een bultje, waarvan de huisarts dacht dat het een opgezwollen kleirtje was. Maar omdat hij maar niet wegging,heb ik een tijd later bij inmiddels een andere huisarts ( want verhuisd) er nog eens naar laten kijken. Die zei dat het begrijpelijk was dat mijn vorige huisarts het ding aanzag voor een klier, omdat hij daarbij erg in de buurt zit, maar dat het gewoon een vetbultje is dat niet meer weggaat. Misschien is dat bij jou ook het geval? Ik ben ook behoorlijk hypochondrisch aangelegd dus de huisarts heeft erg zijn best moeten doen om me gerust te stellen . Gelukkig heb ik een erg fijne huisarts waar ik altijd welkom ben als ik me ergens zorgen over maak, wat ik natuurlijk zo weinig mogelijk doe maar het idee dat hij er voor me is, maakt al heel veel uit. Je kan best nog eens laten kijken naar het bultje als je dat fijn vindt toch, gewoon ter geruststelling?
maandag 8 oktober 2012 om 09:39
Hallo allemaal,
Hier ook een echte hypochonder,voor zover ik me kan herinneren altijd al geweest,maar sinds de komst van de kinderen veel erger geworden!Zolang ik nergens last van heb,is het redelijk rustig met de hypo,maar ik hoef maar ergens iets te voelen en ik denk gelijk het ergste.Heb afgelopen jaar ook vaak de huisarts bezocht,had veel last van mijn darmen,is helemaal onderzocht,ook bij mdl-arts,maar is niets ernstigs.Ik heb pds, wat klopt,want in tijden van stress zit ik constant op het toilet.
Ook ben ik afgelopen zomer via de huisarts doorverwezen naar een psycholoog;ik heb zoveel moeite met ontspannen en kan nooit echt genieten,vreselijk om altijd maar angstig te zijn.....Het gevoel van zo gelukkig te zijn met mijn gezin maar er nooit echt van kunnen genieten omdat je angstig bent herken ik helemaal.
Nu ging het eigenlijk de afgelopen weken heel erg goed,gesprekken bij psycholoog deden me goed,ik had veel energie, zat lekker in m'n vel,kortom:Heerlijk!!!Totdat ik 2 bultjes op m'n onderrug voelde.Niet pijnlijk,kan de huid eroverheen bewegen.Toch naar de huisarts,die heeft gevoeld,en zei direct:O,niets om je ongerust over te maken:Lipomen/Vetbultjes.Als ik er last van zou krijgen konden zwel weggehaald.Ik gerustgesteld naar huis.Tot een paar weken later,ik kreeg een beetje een zeurderig gevoel in m'n onderrug en dacht gelijk aan de bultjes.(Die er nog steeds onveranderd zitten).Ik weer naar de huisarts (gebeld met de vraag of er een andere huisarts ook even naar wilde kijken,onder het mom van:2 weten meer dan 1)Ook deze huisarts trok de conclusie:Lipoom.En omdat het in de buurt van de ischiaszenuw zit kan dit de zeurende pijn verklaren....Ik heb toen ook goed aangegeven dat ik ongerust was,volgens de huisarts nergens voor nodig.De huisarts gaf me toen een verwijsbrief voor de poliklinische ok,omdat lipomen op de rug vaak in de buurt van spieren zitten en ze dat liever door een chirurg laten doen.Nou prima,ik afgelopen week naar de poli ok.Daar ging de chirurg ook voelen terwijl,ik stond,bukte en op de tafel lag.Nu schijnt het dat als ik lig,ze het bultje niet echt goed kon voelen,wat betekent dat hij waarschijnlijk tussen een spier zit....Dus werd me aangeraden om dit op de ok onder narcose te laten verwijderen.....Ik viel zowat flauw van paniek....De chirurg zei dat ze ook gewoon aan een lipoom dacht,en toen ik aangaf dat ik me erg ongerust maakte,zei ze:Nou daar zou ik me niet ongerust over maken,het komt vaker voor.Nu moet ik volgende week een echo laten maken(ze wil weten hoe diep het zit en of het aan een spier zit)en ik kan niet meer van zenuwen...De hypo is in alle sterkte aanwezig.....Ik zit steeds aan de plekjes te voelen,heb paniek, ben zo bang dat het heel iets anders is.....Ik kan me niet meer ontspannen en zit echt constant te malen....Ook zit ik voortdurend op google (niet handig,i know!)...En ik baal zo,want na heel veel maanden van me geestelijk en lichamelijk niet goed te voelen,was ik de laatste maanden zo happy,en nu dit weer.....Sorry,voor dit egobericht,wel fijn om even van me af te schrijven!!
Hier ook een echte hypochonder,voor zover ik me kan herinneren altijd al geweest,maar sinds de komst van de kinderen veel erger geworden!Zolang ik nergens last van heb,is het redelijk rustig met de hypo,maar ik hoef maar ergens iets te voelen en ik denk gelijk het ergste.Heb afgelopen jaar ook vaak de huisarts bezocht,had veel last van mijn darmen,is helemaal onderzocht,ook bij mdl-arts,maar is niets ernstigs.Ik heb pds, wat klopt,want in tijden van stress zit ik constant op het toilet.
Ook ben ik afgelopen zomer via de huisarts doorverwezen naar een psycholoog;ik heb zoveel moeite met ontspannen en kan nooit echt genieten,vreselijk om altijd maar angstig te zijn.....Het gevoel van zo gelukkig te zijn met mijn gezin maar er nooit echt van kunnen genieten omdat je angstig bent herken ik helemaal.
Nu ging het eigenlijk de afgelopen weken heel erg goed,gesprekken bij psycholoog deden me goed,ik had veel energie, zat lekker in m'n vel,kortom:Heerlijk!!!Totdat ik 2 bultjes op m'n onderrug voelde.Niet pijnlijk,kan de huid eroverheen bewegen.Toch naar de huisarts,die heeft gevoeld,en zei direct:O,niets om je ongerust over te maken:Lipomen/Vetbultjes.Als ik er last van zou krijgen konden zwel weggehaald.Ik gerustgesteld naar huis.Tot een paar weken later,ik kreeg een beetje een zeurderig gevoel in m'n onderrug en dacht gelijk aan de bultjes.(Die er nog steeds onveranderd zitten).Ik weer naar de huisarts (gebeld met de vraag of er een andere huisarts ook even naar wilde kijken,onder het mom van:2 weten meer dan 1)Ook deze huisarts trok de conclusie:Lipoom.En omdat het in de buurt van de ischiaszenuw zit kan dit de zeurende pijn verklaren....Ik heb toen ook goed aangegeven dat ik ongerust was,volgens de huisarts nergens voor nodig.De huisarts gaf me toen een verwijsbrief voor de poliklinische ok,omdat lipomen op de rug vaak in de buurt van spieren zitten en ze dat liever door een chirurg laten doen.Nou prima,ik afgelopen week naar de poli ok.Daar ging de chirurg ook voelen terwijl,ik stond,bukte en op de tafel lag.Nu schijnt het dat als ik lig,ze het bultje niet echt goed kon voelen,wat betekent dat hij waarschijnlijk tussen een spier zit....Dus werd me aangeraden om dit op de ok onder narcose te laten verwijderen.....Ik viel zowat flauw van paniek....De chirurg zei dat ze ook gewoon aan een lipoom dacht,en toen ik aangaf dat ik me erg ongerust maakte,zei ze:Nou daar zou ik me niet ongerust over maken,het komt vaker voor.Nu moet ik volgende week een echo laten maken(ze wil weten hoe diep het zit en of het aan een spier zit)en ik kan niet meer van zenuwen...De hypo is in alle sterkte aanwezig.....Ik zit steeds aan de plekjes te voelen,heb paniek, ben zo bang dat het heel iets anders is.....Ik kan me niet meer ontspannen en zit echt constant te malen....Ook zit ik voortdurend op google (niet handig,i know!)...En ik baal zo,want na heel veel maanden van me geestelijk en lichamelijk niet goed te voelen,was ik de laatste maanden zo happy,en nu dit weer.....Sorry,voor dit egobericht,wel fijn om even van me af te schrijven!!
dinsdag 13 november 2012 om 11:56
zondag 25 november 2012 om 17:20
hallo allemaal
ik herken het allemaal
ik heb er ook last van en op dit moment heel erg.
ik kijk niet meer op internet wat in verleiden wel deed , maar dat makt me nog banger.
ik wil dit ook echt aan jullie door geven niet doen.
bel dan de doker als heel druk makt.
bij mij zit er een angst voor de dood
achter.
en ik heb angsstorenis. ocd
zeemeisje
ik herken het allemaal
ik heb er ook last van en op dit moment heel erg.
ik kijk niet meer op internet wat in verleiden wel deed , maar dat makt me nog banger.
ik wil dit ook echt aan jullie door geven niet doen.
bel dan de doker als heel druk makt.
bij mij zit er een angst voor de dood
achter.
en ik heb angsstorenis. ocd
zeemeisje
