Psyche
alle pijlers
Hypochonder, schrijf van je af!
woensdag 29 februari 2012 om 16:12
Naar aanleiding van het topic: 'paniekaanvallen,angststoornis', waar ook de hypochondrie aanbod kwam, wil ik er in dit topic graag over doorgaan.
Dus iedereen met ervaring met hypochondrie, schrijf het van je af, deel je ervaringen, vragen, angsten enz.
Wellicht kunnen we voor elkaar een steuntje in de rug betekenen
Dus iedereen met ervaring met hypochondrie, schrijf het van je af, deel je ervaringen, vragen, angsten enz.
Wellicht kunnen we voor elkaar een steuntje in de rug betekenen
dinsdag 10 april 2012 om 10:29
ha allemaal!
@ Madeliefje: welkom!
Hier gaat het wat piekerig. Komt omdat ik morgen voor dat uitstrijkje moet. Het gaat erom dat ik me nadien in toom weet te houden en niet de huisarts plat ga lopen bellen voor de uitslag. Brrr...
En natuurlijk heb ik een lijstje met een aantal andere vragen die ik wil bespreken met de huisarts. Ook daar krijg ik de zenuwen van.
Maar het zijn pieken, dus ik weet mezelf nog best goed te 'handelen'.
Bij mij is de hypo niet erfelijk, maar ik weet wel dat het in mijn jeugd is ontstaan. dat heeft met mijn ziekenhuisopnames te maken en het gevoel dat het nooit onbezorgd kan zijn - terwijl mijn ziekenhuisopnames echt van cosmetische aard waren en niet voor gezondheid (maar dat snap je niet als je klein bent). Mijn ouders hebben er totaal geen last van.
Nogmaals, hypo is een uitingsvorm van iets onderliggends. Verhoogd gevoel van kwetsbaarheid voor ziektes, verlatingsangst etc...
Hoe gaat eht met jullie? En Madelief, wanneer krijg jij jouw uitslag?
@ Madeliefje: welkom!
Hier gaat het wat piekerig. Komt omdat ik morgen voor dat uitstrijkje moet. Het gaat erom dat ik me nadien in toom weet te houden en niet de huisarts plat ga lopen bellen voor de uitslag. Brrr...
En natuurlijk heb ik een lijstje met een aantal andere vragen die ik wil bespreken met de huisarts. Ook daar krijg ik de zenuwen van.
Maar het zijn pieken, dus ik weet mezelf nog best goed te 'handelen'.
Bij mij is de hypo niet erfelijk, maar ik weet wel dat het in mijn jeugd is ontstaan. dat heeft met mijn ziekenhuisopnames te maken en het gevoel dat het nooit onbezorgd kan zijn - terwijl mijn ziekenhuisopnames echt van cosmetische aard waren en niet voor gezondheid (maar dat snap je niet als je klein bent). Mijn ouders hebben er totaal geen last van.
Nogmaals, hypo is een uitingsvorm van iets onderliggends. Verhoogd gevoel van kwetsbaarheid voor ziektes, verlatingsangst etc...
Hoe gaat eht met jullie? En Madelief, wanneer krijg jij jouw uitslag?
dinsdag 10 april 2012 om 11:12
@moestuitje ik snap je piek goed...altijd even spannend dat het morgen is. En als je eenmaal bent geweest heb je geen controle meer he? dan moet je dus gewoon afwachten en krijg je zowiezo een uitslag, terwijl je er het liefst voor weg wilt rennen!
Ik zit ook al een paar dagen in de kriebels hoor...maar moet wel zeggen door o.a bericht van @muurtje ben ik al een stuk rustiger geworden. Geen klachten, dus zo erg zal het niet gaan worden die uitslag.
De uitslag zal een week of 2/3 in beslag gaan nemen vertelde de dokter (lang he!) maar mijn moeder zei dat het meestal een kleine 2weken duurt. Dus in principe zou je dan kunnen gaan bellen.
Bij mij is het nu pas 1 wk geleden dus.
Maar ik heb dus met mijzelf afgesproken dat ik NIET ga bellen. Een soort test zeg maar (-:
Ik wil gewoon niet dat Hypo te veel greep op mij gaat krijgen!
Een ander "normaal" iemand wacht ook gewoon af tot er een brief komt. Tenzij je ongerust bent omdat er voortekenen zijn...Ik heb geen voortekenen, dus wil er niet aan toegeven.
Dus mijn test is NIET bellen, gewoon die brief afwachten....
En als het echt vreselijk mis zou zijn bellen ze wel eerder..
Doe je mee?
zou wel heel knap zijn als we de test zouden volhouden toch? een soort van overwinnning! (-:
Ik heb een moeder die erger hypo is dan ik, en ik wil dat dus absoluut niet zo worden! en dat is echt mijn drijfveer...
en wat je zegt: "
hypo is een uitingsvorm van iets onderliggends""
Dat geloof ik ook inderdaad...als kind vaak bang gemaakt voor ziektes, en vaak belast met zware """volwassen"" informatie
wat ik kreeg van mijn moeder.
Mijn moeder was niet zo goed in haar beschermende moederrol, zette zichzelf te vaak op de eerste plek.
En omdat ik nu weet waar mijn angsten wegkomen (heb er meer) scheelt dat enorm om het te lijf te gaan.
herkennen jullie dat ook? dat het een soort rust geeft als je weet waar je angst door is ontstaan?
Moestuintje succes morgen!! en ik zal je steunen hier...we zitten straks in het zelfde afwacht schuitje tenslotte!
Ik zit ook al een paar dagen in de kriebels hoor...maar moet wel zeggen door o.a bericht van @muurtje ben ik al een stuk rustiger geworden. Geen klachten, dus zo erg zal het niet gaan worden die uitslag.
De uitslag zal een week of 2/3 in beslag gaan nemen vertelde de dokter (lang he!) maar mijn moeder zei dat het meestal een kleine 2weken duurt. Dus in principe zou je dan kunnen gaan bellen.
Bij mij is het nu pas 1 wk geleden dus.
Maar ik heb dus met mijzelf afgesproken dat ik NIET ga bellen. Een soort test zeg maar (-:
Ik wil gewoon niet dat Hypo te veel greep op mij gaat krijgen!
Een ander "normaal" iemand wacht ook gewoon af tot er een brief komt. Tenzij je ongerust bent omdat er voortekenen zijn...Ik heb geen voortekenen, dus wil er niet aan toegeven.
Dus mijn test is NIET bellen, gewoon die brief afwachten....
En als het echt vreselijk mis zou zijn bellen ze wel eerder..
Doe je mee?
zou wel heel knap zijn als we de test zouden volhouden toch? een soort van overwinnning! (-:
Ik heb een moeder die erger hypo is dan ik, en ik wil dat dus absoluut niet zo worden! en dat is echt mijn drijfveer...
en wat je zegt: "
hypo is een uitingsvorm van iets onderliggends""
Dat geloof ik ook inderdaad...als kind vaak bang gemaakt voor ziektes, en vaak belast met zware """volwassen"" informatie
wat ik kreeg van mijn moeder.
Mijn moeder was niet zo goed in haar beschermende moederrol, zette zichzelf te vaak op de eerste plek.
En omdat ik nu weet waar mijn angsten wegkomen (heb er meer) scheelt dat enorm om het te lijf te gaan.
herkennen jullie dat ook? dat het een soort rust geeft als je weet waar je angst door is ontstaan?
Moestuintje succes morgen!! en ik zal je steunen hier...we zitten straks in het zelfde afwacht schuitje tenslotte!
dinsdag 10 april 2012 om 11:32
Goedenmorgen dames en mischien ook heren.
Ik heb lang nog niets alles gelezen maar herken in een hoop reacties veel.
Ik heb er zelf ook flink last van en dan vooral sinds de 2 een jaar geleden geboren is.
heb best wat moedervlekken op mijn rug en dan ook wel grote.sinds kort heb ik ook wat last van mijn rug en denk dan als eerste dat het minstens uitgezaaide kanker is.
Ook ben ik doodsbang voor borstkanker aangezien er heel wat mensen in mijn omgeving deze rotziekte hebben gekregen.
Maar het meest bang ben ik dat mijn vriend en vader van de kids ernstig ziek word. Klinkt mischien heel raar maar denk dan iedere keer van dat hij het veel beter zou redden in zijn eentje met 2 kids dan ik. Denk dat ik het absoluut niet aan zou kunnen.
Heb pas een afspraak met de dokter gemaakt over mischien een keer met een psycholoog te gaan praten
Ik heb lang nog niets alles gelezen maar herken in een hoop reacties veel.
Ik heb er zelf ook flink last van en dan vooral sinds de 2 een jaar geleden geboren is.
heb best wat moedervlekken op mijn rug en dan ook wel grote.sinds kort heb ik ook wat last van mijn rug en denk dan als eerste dat het minstens uitgezaaide kanker is.
Ook ben ik doodsbang voor borstkanker aangezien er heel wat mensen in mijn omgeving deze rotziekte hebben gekregen.
Maar het meest bang ben ik dat mijn vriend en vader van de kids ernstig ziek word. Klinkt mischien heel raar maar denk dan iedere keer van dat hij het veel beter zou redden in zijn eentje met 2 kids dan ik. Denk dat ik het absoluut niet aan zou kunnen.
Heb pas een afspraak met de dokter gemaakt over mischien een keer met een psycholoog te gaan praten
dinsdag 10 april 2012 om 12:45
@ Madelief: ik ga ook meedoen met jouw test!!! Lijkt me een heel goed plan. Maar eerst morgen even afwachten. Wordt vervolgd!
@mammamandy: het kan echt goed helpen om met een psycholoog te praten en om goede afspraken met je huisarts te maken. De huisarts kan ook heel goed helpen om samen met jou duidelijke afspraken te maken waarvoor je wel komt en waarvoor niet en met welke frequentie.
De angst voor borstkanker deel ik met je. Zie mijn vorige berichten hierover. En ook de angst dat iemand uit de nabije omgeving overlijdt...brrrr.
Het leven komt zoals het komt. Ergens is dat ook wel een soort rust die bij het uitspreken van die zin over me heen valt. Het valt allemaal niet te controleren.
@mammamandy: het kan echt goed helpen om met een psycholoog te praten en om goede afspraken met je huisarts te maken. De huisarts kan ook heel goed helpen om samen met jou duidelijke afspraken te maken waarvoor je wel komt en waarvoor niet en met welke frequentie.
De angst voor borstkanker deel ik met je. Zie mijn vorige berichten hierover. En ook de angst dat iemand uit de nabije omgeving overlijdt...brrrr.
Het leven komt zoals het komt. Ergens is dat ook wel een soort rust die bij het uitspreken van die zin over me heen valt. Het valt allemaal niet te controleren.
dinsdag 10 april 2012 om 14:56
Mama Mandy, dat zijn ook allebei mijn angsten!! Melanomen.......iehhhh, en ben vroeger best vaak onder de zonnebank geweest. Heb vorig jaar een vlekje op mijn voet weg laten snijden, doodsangsten heb ik gehad. Ik was zo zenuwachtig dat ik er ben van gaan hyperventileren. Borstkanker ook zo eng, zo dichtbij, en ik voel altijd wel wat!
Succes met de uitsrijkjes meiden!!!!!! Schrijf hier van jullie af.
Succes met de uitsrijkjes meiden!!!!!! Schrijf hier van jullie af.
dinsdag 10 april 2012 om 15:22
Dag dames,
Jullie zijn zenuwachtig voor de uitstrijkjes en ik omdat ik pas een half jaar na mijn zwangerschap er een mag maken. Duurt nog ruim negen maanden. En met dertig niet geweest dus wordt de eerste. Heb me al aardig gek gemaakt daarover. Ook over borstkanker. Etc etc.
Maar goed, wil niet op ziektes ingaan. Dat heeft geen zin en wakkert bij mij of bij een ander alleen maar nog meer de hypo aan. Ik hou het verder algemeen.
Met mij gaat het nog steeds redelijk goed. Tis meer een soort zorg die vaak op de achtergrond en soms op de voorgrond aanwezig is. Geen paniekaanvallen.
Morgen eerste mindfulnesstraining. Heb daar een goed gevoel bij.
En over oorzaken of erfelijkheid. Eerder hier met moestuintje gehad over het ontbreken van een basisgevoel van veiligheid. Zorgen had ik als kind al, alleen uitten ie zich sinds kort pas in hypochondrie. Zus is ook hypochonder, al veel langer. Moeder altijd snel in paniek.
Man erg nuchter, maar steunt me goed. Fijn is dat.
En zo bang om alles kwijt te raken. De liefde voor mijn kind heeft veel losgemaakt. Is zo'n oergevoel.
Bij mij zijn de echte angten pas ontstaan nadat mijn leven positief is veranderd ( relatie en kind).
Jullie zijn zenuwachtig voor de uitstrijkjes en ik omdat ik pas een half jaar na mijn zwangerschap er een mag maken. Duurt nog ruim negen maanden. En met dertig niet geweest dus wordt de eerste. Heb me al aardig gek gemaakt daarover. Ook over borstkanker. Etc etc.
Maar goed, wil niet op ziektes ingaan. Dat heeft geen zin en wakkert bij mij of bij een ander alleen maar nog meer de hypo aan. Ik hou het verder algemeen.
Met mij gaat het nog steeds redelijk goed. Tis meer een soort zorg die vaak op de achtergrond en soms op de voorgrond aanwezig is. Geen paniekaanvallen.
Morgen eerste mindfulnesstraining. Heb daar een goed gevoel bij.
En over oorzaken of erfelijkheid. Eerder hier met moestuintje gehad over het ontbreken van een basisgevoel van veiligheid. Zorgen had ik als kind al, alleen uitten ie zich sinds kort pas in hypochondrie. Zus is ook hypochonder, al veel langer. Moeder altijd snel in paniek.
Man erg nuchter, maar steunt me goed. Fijn is dat.
En zo bang om alles kwijt te raken. De liefde voor mijn kind heeft veel losgemaakt. Is zo'n oergevoel.
Bij mij zijn de echte angten pas ontstaan nadat mijn leven positief is veranderd ( relatie en kind).
dinsdag 10 april 2012 om 21:16
@kvdt76 ja precies! bij mij dus ook...nu mijn leven positief is veranderd! na de komst van kind ineens die angsten..te gelukkig zijn en op 1 of andere manier niet kunnen geloven dat het leven zo kan zijn....en denken dat het dan wel weer zal gaan stoppen.
En vervelend dat je nog even moet wachten op het strijkje. Maar zo lang je geen klachten hebt...
ik vond het zelf gek genoeg wel prettig dat ik niet hoefde voor een stijkje toen ik zwanger was..snel die enge brief terug gestuurd (-:
Ik dacht toen, ik voel mij goed, geen klachten dus het geeft niet. Die marges zijn niet voor niets zo ruim...als het virus veel vaker voorkwam hadden ze vrouwen wel jaarlijks laten komen..of eerder...
Ik deel even een (beetje gek hoor!) "relativeer" momentje met jullie waar ik altijd even rustig van wordt:
(@moestuintje)
focus je tijdens een paniek momentje van dat uitstrijkje eens op vrouwen...zet evt. de tv even aan, of ga voor het raam staan Overal waar je dan kijkt zie je ze... op straat, op tv ...allemaal 30+sers...en wat zijn dat er toch veel!! (-; en als jeje dan bedenkt dat al deze vrouwen ook een X een uistrijkje hebben laten maken...en blijkbaar goed, want ze lopen er allemaal wel!
Je hoort toch ook nooit dat bijv. een Bner baarmoederhals kanker heeft? prinses maxima, eh wendy van dijk eh linda de mol ? ik noem maar een paar. Allemaal vrouwen die ook een X een uitstrijkje hebben gehad (-:
maar ze zijn er nog!!
Nou ja, o.k beetje gek misschien...maar ja dat ben ik misschien ook wel een beetje (-;
Het geeft mij iig een rustig gevoel...
En vervelend dat je nog even moet wachten op het strijkje. Maar zo lang je geen klachten hebt...
ik vond het zelf gek genoeg wel prettig dat ik niet hoefde voor een stijkje toen ik zwanger was..snel die enge brief terug gestuurd (-:
Ik dacht toen, ik voel mij goed, geen klachten dus het geeft niet. Die marges zijn niet voor niets zo ruim...als het virus veel vaker voorkwam hadden ze vrouwen wel jaarlijks laten komen..of eerder...
Ik deel even een (beetje gek hoor!) "relativeer" momentje met jullie waar ik altijd even rustig van wordt:
(@moestuintje)
focus je tijdens een paniek momentje van dat uitstrijkje eens op vrouwen...zet evt. de tv even aan, of ga voor het raam staan Overal waar je dan kijkt zie je ze... op straat, op tv ...allemaal 30+sers...en wat zijn dat er toch veel!! (-; en als jeje dan bedenkt dat al deze vrouwen ook een X een uistrijkje hebben laten maken...en blijkbaar goed, want ze lopen er allemaal wel!
Je hoort toch ook nooit dat bijv. een Bner baarmoederhals kanker heeft? prinses maxima, eh wendy van dijk eh linda de mol ? ik noem maar een paar. Allemaal vrouwen die ook een X een uitstrijkje hebben gehad (-:
maar ze zijn er nog!!
Nou ja, o.k beetje gek misschien...maar ja dat ben ik misschien ook wel een beetje (-;
Het geeft mij iig een rustig gevoel...
dinsdag 10 april 2012 om 21:50
@madeliefje: dank je wel!! Lief van je. Gek genoeg heb ik niet eens zoveel last van het uitstrijkje, maar van het huisartsbezoek. Ik heb echt een hele geschiedenis met huisartsbezoeken en paniektoestanden (*schaam*), waardoor ik duidelijke afspraken heb wanneer ik even 'los' mag gaan. Morgen mag ik dus, behalve het uitstrijkje, ook 'los' gaan. Dan mag ik mijn 'lijstje' meenemen met vragen die ik heb verzameld over lichamelijke klachten/ gewaarwordingen/ onzekerheden. Op dat lijstje komt altijd mijn borst terug. Hoewel de controlefoto van de mammografie een paar kleine maandjes terug helemaal oke was, zit ik toch alweer in de stress. Op een of andere manier heb ik mezelf namelijk overtuigd dat ik na die mammo ook wel weer zelf zou kunnen voelen enzo. NOT!!! Ik moet er gewoon niet aan zitten, want ik verlies mezelf erin. Ik vind 'daar' altijd wel een stresspunt. Ik wou dat ik er nooit met mijn vingers aan gezeten had, want dan had ik morgen ook niet aan de huisarts hoeven vragen etc etc etc etc etc etc. Inmiddels weet ik ook hoe je jezelf gek kunt maken door teveel te vragen en teveel geruststelling te verlangen. Tsja... Ik heb me dus voorgenomen om er niet meer met mijn vingers aan te zitten en me gewoon om de x aantal maanden te laten controleren door de huisarts (zoals deze ook had voorgesteld en zoals de pyscholoog het ook had voorgesteld, maar ik was zoooo eigenwijs om het tóch te doen, grrrrr).
En ik zit dus na te denken wat er verder op mijn lijstje mee'mag'/ mee'moet'. Want na deze afspraak mag ik voorlopig niet met dit soort dingen. Dan moet ik weer opsparen en mezelf exposuren.
Dus, het gaat eigenlijk niet om dat uitstrijkje... Die stress komt straks pas als het uitstrijkje is geweest en de uitslag moet komen. Nu zit de hypo als een verlekkerd kind in een snoepwinkel na te denken wat ie wil gaan kopen.
En ik zit dus na te denken wat er verder op mijn lijstje mee'mag'/ mee'moet'. Want na deze afspraak mag ik voorlopig niet met dit soort dingen. Dan moet ik weer opsparen en mezelf exposuren.
Dus, het gaat eigenlijk niet om dat uitstrijkje... Die stress komt straks pas als het uitstrijkje is geweest en de uitslag moet komen. Nu zit de hypo als een verlekkerd kind in een snoepwinkel na te denken wat ie wil gaan kopen.
dinsdag 10 april 2012 om 21:56
@kvdt: zou jouw hypo niet heel bewust het uitstrijkje hebben 'uitgekozen' omdat je dat nu voorlopig niet kunt doen? Dat de hypo dus heel slim een loopje met je neemt en net datgene uitkiest wat nu, tijdens je zwangerschap, niet te controleren is? En zou dat kunnen komen vanuit de blijdschap (maar ook onzekerheid etc) over de zwangerschap?
Zat ik me zomaar ineens te bedenken, maar misschien snijdt het geen hout...
Zat ik me zomaar ineens te bedenken, maar misschien snijdt het geen hout...
woensdag 11 april 2012 om 08:40
quote:kvdt76 schreef op 10 april 2012 @ 22:00:
Klopt helemaal. Tot een maand of twee geleden nooit aan dat uitstrijkje gedacht. Het is iets waar ik nu geen controle over heb, voer voor de hypo idd. Je hebt gelijk.
Ja volgens mij is dat ook inderdaad een typisch kenmerk van een hypo!
die controle drang!
Door gebeurtenissen in het verleden bang om controle te verliezen over je leven..Voel jeje goed dan is er ook niets aan de hand (alles onder controle) maar als je ernstig ziek zou worden ben je de grip kwijt. En dat is nou zo beangstigend...
Ik heb ook maanden niet ingezeten over dat uitstrijkje maar pas nu hij gedaan is en ik er niets meer aan kan veranderen/beinvloeden is het en vreselijk gevoel!
In het dagelijks leven ben ik dus ook wel een aardige controle freak..niet typetje "aan het toeval overlaten" zeg maar..
hebben jullie dat ook?
Ook ben ik daardoor niet gevoelig voor drank drugs etc. want ik laat mij dus echt niet beinvloeden door een middeltje van buitenaf...ik hou krampachtig de controle over mijzelf waardoor ik daarin nooit laat gaan..Ben ook nog nooit dronken geweest!
herkenbaar?
Klopt helemaal. Tot een maand of twee geleden nooit aan dat uitstrijkje gedacht. Het is iets waar ik nu geen controle over heb, voer voor de hypo idd. Je hebt gelijk.
Ja volgens mij is dat ook inderdaad een typisch kenmerk van een hypo!
die controle drang!
Door gebeurtenissen in het verleden bang om controle te verliezen over je leven..Voel jeje goed dan is er ook niets aan de hand (alles onder controle) maar als je ernstig ziek zou worden ben je de grip kwijt. En dat is nou zo beangstigend...
Ik heb ook maanden niet ingezeten over dat uitstrijkje maar pas nu hij gedaan is en ik er niets meer aan kan veranderen/beinvloeden is het en vreselijk gevoel!
In het dagelijks leven ben ik dus ook wel een aardige controle freak..niet typetje "aan het toeval overlaten" zeg maar..
hebben jullie dat ook?
Ook ben ik daardoor niet gevoelig voor drank drugs etc. want ik laat mij dus echt niet beinvloeden door een middeltje van buitenaf...ik hou krampachtig de controle over mijzelf waardoor ik daarin nooit laat gaan..Ben ook nog nooit dronken geweest!
herkenbaar?
woensdag 11 april 2012 om 11:46
woensdag 11 april 2012 om 12:35
@moestuintje dat bang kijken betekend niet dat een dokter ook echt ongerust is hoor! een dokter is geen specialist dus weet ook heel veel dingen niet zeker.
Mijn dokter kijkt ook zo vaak onzeker!
pakt ie boekjes erbij enzo of belt ie even voor overleg met ziekenhuis.
Je moet een dokter ook zien als een soort tussenpersoon van het ziekenhuis.
Een dokter zal als hij het niet zeker weet misschien een beetje "bezorgd" kijken omdat hij nadenkt. Wel of geen doorverwijzing nodig...en als hij dat wel doet is hij is gewoon dubbel voorzichtig (mijn dokter is ook snel van de doorverwijzing just in case) en als hij het niet doet dan ziet ie geen gevaar.
Dus probeer je niet teveel te focussen op de mimiek van de dokter!
Ik zeg dit inmiddels uit ervaring...mijn dokter keek laatst ook "bedenkelijk" bij mijn bult in nek..maar dat was achteraf gewoon omdat hij te weinig KNO kennis in huis had.
Terwijl ik meteen dacht ojeee hij denkt dat het kanker is!!!
vals alarm...het was prima in orde.
Nogmaals zet um op zo!!!
Mijn dokter kijkt ook zo vaak onzeker!
pakt ie boekjes erbij enzo of belt ie even voor overleg met ziekenhuis.
Je moet een dokter ook zien als een soort tussenpersoon van het ziekenhuis.
Een dokter zal als hij het niet zeker weet misschien een beetje "bezorgd" kijken omdat hij nadenkt. Wel of geen doorverwijzing nodig...en als hij dat wel doet is hij is gewoon dubbel voorzichtig (mijn dokter is ook snel van de doorverwijzing just in case) en als hij het niet doet dan ziet ie geen gevaar.
Dus probeer je niet teveel te focussen op de mimiek van de dokter!
Ik zeg dit inmiddels uit ervaring...mijn dokter keek laatst ook "bedenkelijk" bij mijn bult in nek..maar dat was achteraf gewoon omdat hij te weinig KNO kennis in huis had.
Terwijl ik meteen dacht ojeee hij denkt dat het kanker is!!!
vals alarm...het was prima in orde.
Nogmaals zet um op zo!!!
woensdag 11 april 2012 om 12:41
@ Madelief: tsja, ik weet het... Maar wat is dit lastig zeg... En ik vind mezelf zo'n zeikerd. Niet normaal. Binnenkort ga ik ook verhuizen en nu durf ik bijna niet verder te kijken dan vanmiddag terwijl ik juist zoveel zin heb om te verhuizen. Dus dit past ook wel bij de eerdere conclusies wanneer de hypo opduikelt.
Ook heb ik wat andere dingen waar ik controle op probeer te krijgen, maar wat me niet lukt. De gezondheid van mijn vader is niet zo best en daar horen we volgende week meer over. Ik maak me daar best druk over. Maar ik kan er niets aan veranderen. Het idee dat hij misschien erg ziek is... Het draait dus inderdaad om controle. Maar zo zit het leven niet in elkaar. Het komt zoals het komt
Ook heb ik wat andere dingen waar ik controle op probeer te krijgen, maar wat me niet lukt. De gezondheid van mijn vader is niet zo best en daar horen we volgende week meer over. Ik maak me daar best druk over. Maar ik kan er niets aan veranderen. Het idee dat hij misschien erg ziek is... Het draait dus inderdaad om controle. Maar zo zit het leven niet in elkaar. Het komt zoals het komt
woensdag 11 april 2012 om 13:32
woensdag 11 april 2012 om 15:42
Ik ben er weer!!! We hebben het uitstrijkje gedaan (het zag er allemaal goed uit, maar dat zegt natuurlijk niets), borstonderzoek (was goed), oksel en klieren in nek (ook goed) en moedervlekken. Moedervlekken waren ook goed, maar ze bleef bij één vlek iets langer hangen (HYPO) en noemde iets, maar dat kon ik niet goed verstaan. Het was niets ernstigs, zei ze. Kleiner dan 6 mm. Ik had de neiging om door te vragen, maar heb me ingehouden. ALles was goed, ze had nergens twijfels over. Afspraak is dat zij over 3 weken belt voor de uitslag (qua hypo betere afspraak dan wanneer ik ga lopen bellen) en dat ik over half jaar weer kom voor borst en moedervlekken (afspraak nu voor halfjaarlijkse controles). Maar, grrrr, ik blijf nu dus hangen op die kloterige moedervlek. Kan het niet uitstaan dat ik niet goed verstond. Eigenlijk doet het er niet toe, want het was niets, zei ze. Dus moet ik er mee kappen. Stop hypo, stop!
Hoe is het bij jullie?
Hoe is het bij jullie?
woensdag 11 april 2012 om 16:48
@moestuintje o.k dan je bent er weer! 3weken? wat lang he...?maar heel goed dat zij gaat bellen. Kan ook heel goed zijn dat jij intussen de brief al krijgt dat het goed is!
Mocht je kriebels hebben om toch eerder te gaan bellen dan post je maar o.k? sleep ik je er wel doorheen (-;
Fijn dat alles er verder goed uitziet...krijg jij voor je hypo elk half jaar onderzoekje? wel fijn.
grappig..Dat "niet goed hebben verstaan" is heel herkenbaar voor mij!
Als ik tijdens zo'n bezoekje aan de dokter nerveus ben/hypo heb dan hoor ik dus ook flarden van het gesprek. De hypo zorgt ervoor dat ik in mijn hoofd zo druk aan het malen ben dat alles wat daar buiten gebeurt en gezegd wordt een soort ""ruis"" wordt
Een postief verhaal glijd zo langs mij heen, maar het kleine minder positieve puntje wordt wel weer enorm uitvergroot in mijn beleving... maar ik kan dat dus daardoor later niet meer precies navertellen...zo suf is dat!
En ook achteraf baal ik dan dat ik niet doorgevraagd heb...op dat moment ben ik een soort van lamgeslagen.
heel irritant!
misschien dat jij het ook zo beleefd en daarom nu ook niet precies meer weet wat er was.
Maar bedenk wel als ze had getwijfeld had ze je echt niet weggestuurd...de vlek is goed!!
Nu even lekker bijkomen van die enorme emotionele uitputtings dag!!! want van angsten wordt je moe!
Rustig aan meid!
Mocht je kriebels hebben om toch eerder te gaan bellen dan post je maar o.k? sleep ik je er wel doorheen (-;
Fijn dat alles er verder goed uitziet...krijg jij voor je hypo elk half jaar onderzoekje? wel fijn.
grappig..Dat "niet goed hebben verstaan" is heel herkenbaar voor mij!
Als ik tijdens zo'n bezoekje aan de dokter nerveus ben/hypo heb dan hoor ik dus ook flarden van het gesprek. De hypo zorgt ervoor dat ik in mijn hoofd zo druk aan het malen ben dat alles wat daar buiten gebeurt en gezegd wordt een soort ""ruis"" wordt
Een postief verhaal glijd zo langs mij heen, maar het kleine minder positieve puntje wordt wel weer enorm uitvergroot in mijn beleving... maar ik kan dat dus daardoor later niet meer precies navertellen...zo suf is dat!
En ook achteraf baal ik dan dat ik niet doorgevraagd heb...op dat moment ben ik een soort van lamgeslagen.
heel irritant!
misschien dat jij het ook zo beleefd en daarom nu ook niet precies meer weet wat er was.
Maar bedenk wel als ze had getwijfeld had ze je echt niet weggestuurd...de vlek is goed!!
Nu even lekker bijkomen van die enorme emotionele uitputtings dag!!! want van angsten wordt je moe!
Rustig aan meid!
