Psyche
alle pijlers
Ik ben zo bang: is de kanker terug?
woensdag 4 februari 2009 om 11:19
Vier jaar geleden, op mijn 28ste, kreeg ik borstkanker. Uitgezaaid en al. Ik had 5% kans om langer dan een jaar in leven te blijven en dat is gelukt, ik ben er nog steeds, ik heb een "nieuw" leven opgebouwd.
In een ander land, met een lieve man, weer met een eigen bedrijfje. In september van dit jaar zou het precies 5 jaar geleden zijn dat ik de diagnose kreeg: 5 jaar is voor kankerpatienten de magische grens, ik leefde er zo ontzettend naar toe.
Mijn man en ik zijn aan het proberen een kind te krijgen ook, alles leek perfect, de chemo een nare droom, de littekens vervaagd van rood naar wit, ik was weer beter.
Tot ik gisteren naar het ziekenhuis moest voor een probleem met mijn ene borst, gescheurde spier, prothese zat niet goed. Scan gehad dus. En toen zag de radioloog iets op mijn ribben. Iets dat er een jaar geleden nog niet zat. Op twee plaatsen, net achter mijn borst.
Maandag moet ik terug voor een botscan en ik ben zo bang, zo bang, ik weet niet waar ik met mezelf naartoe moet.
Er gaat van alles door mijn hoofd: ik wil niet wéér alles kwijtraken, niet wéér door die hel, niet wéér ziek zijn. Ik wil een kind en een gezin en gezond zijn, genieten en werken en van mijn man houden.
Ik heb sinds gisteren het gevoel dat ik in een bubbel zit: ik ben hele uren kwijt met staren naar de muur zonder dat ik het doorheb, ik moet twee keer vragen of hij het herhaalt als mijn man iets zegt, ik ben weggeblazen.
En de vraag is niet op zijn plaats, dat heb ik al lang geleerd, maar ik kan het niet helpen: waarom? waarom ik? Waarom nu? WAAROM?
Ik ben al zo veel kwijt, mijn ouders, mijn oude leven, mijn uiterlijk, mijn lichaam zoals het was. Waarom dan wéér? Net nu alles weer op de been is, mijn bedrijf, mijn leven, mijn lijf, WAAROM nou?
Ik probeer mezelf te kalmeren door te zeggen dat het nog niet zéker is, maandag pas weten we definitief of het zo erg is als ik denk.
Maar ik heb het gezicht van de radioloog gezien, ik heb de houding van de verpleegster zien veranderen voor en na de scan. Ik heb de woorden van de radioloog gehoord en het kan niet veel anders zijn dan die rotziekte, die ziekte die mijn moeder en tante en oma heeft geclaimd, waar ik de enige overlevende van leek te zijn.
Ik heb het echt nodig om dit kwijt te kunnen. Mijn man is bijna net zo geschokt als ik maar hij houdt vast aan maandag, aan dat het misschien toch iets anders is. En ik heb eigenlijk geen hoop meer.
Dit topic hoort misschien op Gezondheid, maar ik wil het niet hebben over de ziekte zelf. Wel over de angst en de depressie en de verwarring die het met zich meebrengt.
En ik wil het eigenlijk gewoon kwijt hier, meer niet.
In een ander land, met een lieve man, weer met een eigen bedrijfje. In september van dit jaar zou het precies 5 jaar geleden zijn dat ik de diagnose kreeg: 5 jaar is voor kankerpatienten de magische grens, ik leefde er zo ontzettend naar toe.
Mijn man en ik zijn aan het proberen een kind te krijgen ook, alles leek perfect, de chemo een nare droom, de littekens vervaagd van rood naar wit, ik was weer beter.
Tot ik gisteren naar het ziekenhuis moest voor een probleem met mijn ene borst, gescheurde spier, prothese zat niet goed. Scan gehad dus. En toen zag de radioloog iets op mijn ribben. Iets dat er een jaar geleden nog niet zat. Op twee plaatsen, net achter mijn borst.
Maandag moet ik terug voor een botscan en ik ben zo bang, zo bang, ik weet niet waar ik met mezelf naartoe moet.
Er gaat van alles door mijn hoofd: ik wil niet wéér alles kwijtraken, niet wéér door die hel, niet wéér ziek zijn. Ik wil een kind en een gezin en gezond zijn, genieten en werken en van mijn man houden.
Ik heb sinds gisteren het gevoel dat ik in een bubbel zit: ik ben hele uren kwijt met staren naar de muur zonder dat ik het doorheb, ik moet twee keer vragen of hij het herhaalt als mijn man iets zegt, ik ben weggeblazen.
En de vraag is niet op zijn plaats, dat heb ik al lang geleerd, maar ik kan het niet helpen: waarom? waarom ik? Waarom nu? WAAROM?
Ik ben al zo veel kwijt, mijn ouders, mijn oude leven, mijn uiterlijk, mijn lichaam zoals het was. Waarom dan wéér? Net nu alles weer op de been is, mijn bedrijf, mijn leven, mijn lijf, WAAROM nou?
Ik probeer mezelf te kalmeren door te zeggen dat het nog niet zéker is, maandag pas weten we definitief of het zo erg is als ik denk.
Maar ik heb het gezicht van de radioloog gezien, ik heb de houding van de verpleegster zien veranderen voor en na de scan. Ik heb de woorden van de radioloog gehoord en het kan niet veel anders zijn dan die rotziekte, die ziekte die mijn moeder en tante en oma heeft geclaimd, waar ik de enige overlevende van leek te zijn.
Ik heb het echt nodig om dit kwijt te kunnen. Mijn man is bijna net zo geschokt als ik maar hij houdt vast aan maandag, aan dat het misschien toch iets anders is. En ik heb eigenlijk geen hoop meer.
Dit topic hoort misschien op Gezondheid, maar ik wil het niet hebben over de ziekte zelf. Wel over de angst en de depressie en de verwarring die het met zich meebrengt.
En ik wil het eigenlijk gewoon kwijt hier, meer niet.
zondag 6 september 2009 om 00:50
Hoi allemaal,
net wakker geworden na een fikse opvlieger, dus even updaten op internet! Mijn man slaapt als een roos (een heel hard snurkende roos).
Gisteren huisarts en hup, ik zit weer aan de AB. Ik had best wel koorts, maar door die stomme opvliegers weet ik soms ook niet meer wat nou door wat veroorzaakt wordt: koud, warm, zweten, opvliegers, verhoging.
Maar dus een flinke 39° koorts! Bloed moeten prikken, maandag de uitslag, maar gezien de ontsteking in mijn lies die weer enorm opspeelt was het wel duidelijk en ben ik dus weer onder de pannen.
Ik ben gisteren in bed gaan liggen na de HA en er niet meer uitgekomen eigenlijk. Ik snap nu tenminste waarom ik zo moe ben: zo'n ontsteking put gewoon uit.
Het goeie nieuws is dus dat de hele schoonfamilie-afspraak niet door is gegaan! De HA heeft me naar bed gestuurd en gezegd dat het gekkenwerk was om uberhaupt dingen te willen doen, dus mijn man was ook snel overtuigd.
Ik weet niet hoe schoonmoeders het heeft opgevat, ik heb het telefoongesprek niet afgeluisterd tussen haar en mijn man, maar gezien de steeds geïrriteerdere toon van mijn man denk ik dat ze not amused was.
Jammer dan, ziek is ziek hoor en ik ben stiekem hartstikke blij dat het niet door is gegaan. Ik was gewoon te moe.
Wel jammer van de oom en tante, maar zoals mijn man al zei: dan hebben we een excuus om naar Parijs te gaan als ik me weer beter voel
Verder dus de hele dag geslapen, ik ben alleen voor toiletbezoek opgestaan en nu dus omdat ik ineens klaarwakker ben.
De plinten zijn dus nog steeds even vies als gisteren
Nou, ik ga weer liggen denk ik;Phoehee, de Efteling, leuk hè! Ik ben dol op de python, echt jeugdsentiment.
Zoebie, heeft jouw man ook zo'n verlaagde weerstand eigenlijk? Of heeft hij niet zo'n last gehad van ontstekingen als ik?
Slaap lekker allemaal!
net wakker geworden na een fikse opvlieger, dus even updaten op internet! Mijn man slaapt als een roos (een heel hard snurkende roos).
Gisteren huisarts en hup, ik zit weer aan de AB. Ik had best wel koorts, maar door die stomme opvliegers weet ik soms ook niet meer wat nou door wat veroorzaakt wordt: koud, warm, zweten, opvliegers, verhoging.
Maar dus een flinke 39° koorts! Bloed moeten prikken, maandag de uitslag, maar gezien de ontsteking in mijn lies die weer enorm opspeelt was het wel duidelijk en ben ik dus weer onder de pannen.
Ik ben gisteren in bed gaan liggen na de HA en er niet meer uitgekomen eigenlijk. Ik snap nu tenminste waarom ik zo moe ben: zo'n ontsteking put gewoon uit.
Het goeie nieuws is dus dat de hele schoonfamilie-afspraak niet door is gegaan! De HA heeft me naar bed gestuurd en gezegd dat het gekkenwerk was om uberhaupt dingen te willen doen, dus mijn man was ook snel overtuigd.
Ik weet niet hoe schoonmoeders het heeft opgevat, ik heb het telefoongesprek niet afgeluisterd tussen haar en mijn man, maar gezien de steeds geïrriteerdere toon van mijn man denk ik dat ze not amused was.
Jammer dan, ziek is ziek hoor en ik ben stiekem hartstikke blij dat het niet door is gegaan. Ik was gewoon te moe.
Wel jammer van de oom en tante, maar zoals mijn man al zei: dan hebben we een excuus om naar Parijs te gaan als ik me weer beter voel
Verder dus de hele dag geslapen, ik ben alleen voor toiletbezoek opgestaan en nu dus omdat ik ineens klaarwakker ben.
De plinten zijn dus nog steeds even vies als gisteren
Nou, ik ga weer liggen denk ik;Phoehee, de Efteling, leuk hè! Ik ben dol op de python, echt jeugdsentiment.
Zoebie, heeft jouw man ook zo'n verlaagde weerstand eigenlijk? Of heeft hij niet zo'n last gehad van ontstekingen als ik?
Slaap lekker allemaal!
zondag 6 september 2009 om 08:49
Robo, wat fijn dat het bezoek niet is doorgegaan. Lekker rustig aan doen jij. Heb je nu weer hormoonpillen voor de opvliegers?
Manlief heeft wel een flink verlaagde weerstand gehad. Maar toen zijn we wat voorzichtiger geweest met bezoek dat verkouden of ziek was. We wisten nog precies hoe het moest omdat we bij onze dochter ook zo vaak hebben moeten uitkijken. Niet altijd leuk want toen mijn broertje hier in de buurt op vakantie was, was eerst zijn vrouw ziek en later hij ook. Net toen manlief verminderde weerstand had. Ze konden dus helaas niet hier komen. Of alleen bij manlief uit de buurt.
Zelf wilden ze ook niet komen, ze waren veel te bang manlief aan te steken, maar ik vond het wel jammer. Nu komen ze in november weer een weekje deze kant uit.
Manlief heeft eens ooit een flinke ontsteking gehad van een infuusprik. Ja daar kom je dan niet onderuit.
De laatste keer bij het bloed prikken was het alweer normaler aan het worden. Gelukkig is hij daar dus goed doorheen gekomen.
Wat is die vent van mij toch super eigenwijs. Heeft gisterennacht, gisteren overdag en afgelopen nacht weer alleen maar op de wc gezeten omdat meneer dacht dat hij ondertussen wel zonder de loperamide kon. Ik heb hem nog gewaarschuwd en gezegd dat hij bij mij niet hoeft te klagen als het misgaat. Maar het ging natuurlijk mis en ik ben nu weer het pispaaltje. Grrr. En het ging zo goed. Dan heeft de chirurg vorige week een keer gezegd, dat hij ook zonder loperamide moet kunnen en dan denkt hij meteen dat dat ook zo is.
Manlief vind zowiezo dat hij veel te lang overal last van heeft. Het moet nu maar eens over zijn allemaal. Alsof dat zo maar gaat. Ik ben blij dat morgen de MW komt. Ik wordt gek van dat geklaag van hem. Ik wil graag een paar dagen weg, naar zee, maar hij durft het niet. Misschien dat de MW hem wel kan overtuigen. Ik vind het natuurlijk best wel zielig voor hem, maar hij kan beter naar mij luisteren dan naar de chirurg.
Manlief heeft wel een flink verlaagde weerstand gehad. Maar toen zijn we wat voorzichtiger geweest met bezoek dat verkouden of ziek was. We wisten nog precies hoe het moest omdat we bij onze dochter ook zo vaak hebben moeten uitkijken. Niet altijd leuk want toen mijn broertje hier in de buurt op vakantie was, was eerst zijn vrouw ziek en later hij ook. Net toen manlief verminderde weerstand had. Ze konden dus helaas niet hier komen. Of alleen bij manlief uit de buurt.
Zelf wilden ze ook niet komen, ze waren veel te bang manlief aan te steken, maar ik vond het wel jammer. Nu komen ze in november weer een weekje deze kant uit.
Manlief heeft eens ooit een flinke ontsteking gehad van een infuusprik. Ja daar kom je dan niet onderuit.
De laatste keer bij het bloed prikken was het alweer normaler aan het worden. Gelukkig is hij daar dus goed doorheen gekomen.
Wat is die vent van mij toch super eigenwijs. Heeft gisterennacht, gisteren overdag en afgelopen nacht weer alleen maar op de wc gezeten omdat meneer dacht dat hij ondertussen wel zonder de loperamide kon. Ik heb hem nog gewaarschuwd en gezegd dat hij bij mij niet hoeft te klagen als het misgaat. Maar het ging natuurlijk mis en ik ben nu weer het pispaaltje. Grrr. En het ging zo goed. Dan heeft de chirurg vorige week een keer gezegd, dat hij ook zonder loperamide moet kunnen en dan denkt hij meteen dat dat ook zo is.
Manlief vind zowiezo dat hij veel te lang overal last van heeft. Het moet nu maar eens over zijn allemaal. Alsof dat zo maar gaat. Ik ben blij dat morgen de MW komt. Ik wordt gek van dat geklaag van hem. Ik wil graag een paar dagen weg, naar zee, maar hij durft het niet. Misschien dat de MW hem wel kan overtuigen. Ik vind het natuurlijk best wel zielig voor hem, maar hij kan beter naar mij luisteren dan naar de chirurg.
zondag 6 september 2009 om 15:38
Hoi allemaal,
net uit bed en ik voel me alweer ietsje beter.
Zoebie, ik snap je man zo goed !!! Maar jou ook.... frustrerend hè, ernaast staan en iemand zo eigenwijs zien doen. Je zou eens met mijn man moeten praten!
Wij hebben vandaag een "niks"-dag: we liggen in bed, dutten een beetje, kijken een filmpje, verder niets.
Morgen is mijn man nog vrij, dus eerst naar straatsburg en dan weer lekker niksen. We moeten allebei bijkomen lijkt het wel!
Ik hoop dat jullie ook allemaal zo'n lekker relaxt weekend hebben.
net uit bed en ik voel me alweer ietsje beter.
Zoebie, ik snap je man zo goed !!! Maar jou ook.... frustrerend hè, ernaast staan en iemand zo eigenwijs zien doen. Je zou eens met mijn man moeten praten!
Wij hebben vandaag een "niks"-dag: we liggen in bed, dutten een beetje, kijken een filmpje, verder niets.
Morgen is mijn man nog vrij, dus eerst naar straatsburg en dan weer lekker niksen. We moeten allebei bijkomen lijkt het wel!
Ik hoop dat jullie ook allemaal zo'n lekker relaxt weekend hebben.
zondag 6 september 2009 om 16:42
Kingmarja, als je kind leukemie heeft kom je inderdaad in een andere wereld terecht. Een wereld die je niet wilt leren kennen maar waarin je geen keus hebt. Je moet. In het begin lijkt het of je geleefd wordt. Dan sukkel je mee ziekenhuis in ziekenhuis uit. Maar zodra je in de gaten krijgt hoe dat wereldje in elkaar zit (en daar kom je heel snel achter) ga je vechten voor je kind.
Heel veel sterkte ook voor de ouders van het kindje.
Lekker Robo zo'n lui weekendje. Lijkt me zalig. Ik heb komende week vrij en denk dat ik het ook maar eens ga doen. Al zal het alleen uitslapen worden. Ik ben niet zo'n bedligger en manlief ook niet. Maar het klinkt heerlijk.
Heel veel sterkte ook voor de ouders van het kindje.
Lekker Robo zo'n lui weekendje. Lijkt me zalig. Ik heb komende week vrij en denk dat ik het ook maar eens ga doen. Al zal het alleen uitslapen worden. Ik ben niet zo'n bedligger en manlief ook niet. Maar het klinkt heerlijk.
zondag 6 september 2009 om 17:30
quote:Zoebie schreef op 06 september 2009 @ 16:42:
Kingmarja, als je kind leukemie heeft kom je inderdaad in een andere wereld terecht. Een wereld die je niet wilt leren kennen maar waarin je geen keus hebt. Je moet. In het begin lijkt het of je geleefd wordt. Dan sukkel je mee ziekenhuis in ziekenhuis uit. Maar zodra je in de gaten krijgt hoe dat wereldje in elkaar zit (en daar kom je heel snel achter) ga je vechten voor je kind.
Heel veel sterkte ook voor de ouders van het kindje.
Lekker Robo zo'n lui weekendje. Lijkt me zalig. Ik heb komende week vrij en denk dat ik het ook maar eens ga doen. Al zal het alleen uitslapen worden. Ik ben niet zo'n bedligger en manlief ook niet. Maar het klinkt heerlijk.Dank je. Aardig van je. Ik zal het zeker doorgeven.
Kingmarja, als je kind leukemie heeft kom je inderdaad in een andere wereld terecht. Een wereld die je niet wilt leren kennen maar waarin je geen keus hebt. Je moet. In het begin lijkt het of je geleefd wordt. Dan sukkel je mee ziekenhuis in ziekenhuis uit. Maar zodra je in de gaten krijgt hoe dat wereldje in elkaar zit (en daar kom je heel snel achter) ga je vechten voor je kind.
Heel veel sterkte ook voor de ouders van het kindje.
Lekker Robo zo'n lui weekendje. Lijkt me zalig. Ik heb komende week vrij en denk dat ik het ook maar eens ga doen. Al zal het alleen uitslapen worden. Ik ben niet zo'n bedligger en manlief ook niet. Maar het klinkt heerlijk.Dank je. Aardig van je. Ik zal het zeker doorgeven.
zondag 6 september 2009 om 20:02
Robo is de koorts nu gezakt met de AB? 39 (hoe krijg je dat graden teken??) is echt hoog. Wel echt een goede reden om het bezoek af te zeggen en lekker dat je dat zelf al het liefste wilde. En dan met de kerst naar Parijs, naar la Fayette met zijn mooie kerst etalages. Of een andere keer.
Oh en de python he, lekker helemaal voorin en handen los en dan vlieg je echt!
Zoebie als je man denkt zonder medicijnen te kunnen kan hij ook een paar dagen naar zee! (dit is misschien wel erg kort door de bocht hoor maar je kan het proberen) Het wordt komende dagen lekker weer. Kan je arts geen arts aan zee zoeken waar je indien nodig dan heen kan?
Kingmarja heel veel sterkte met het zoontje van je beste vriendin. Het is een ongelofelijke klap voor de ouders en de jongen zelf. Ik vind je opmerking; "Pfff, ik lees dit soort topics nooit omdat het godzijdank (nog) niet in mijn omgeving voorkomt." wel een beetje raar. Ik vind dat je 'dit soort topics' ook kan lezen als je het niet meemaakt omdat je dan ook de andere kant van het leven kan begrijpen. En mensen kan helpen en steun kan geven.
Oh en de python he, lekker helemaal voorin en handen los en dan vlieg je echt!
Zoebie als je man denkt zonder medicijnen te kunnen kan hij ook een paar dagen naar zee! (dit is misschien wel erg kort door de bocht hoor maar je kan het proberen) Het wordt komende dagen lekker weer. Kan je arts geen arts aan zee zoeken waar je indien nodig dan heen kan?
Kingmarja heel veel sterkte met het zoontje van je beste vriendin. Het is een ongelofelijke klap voor de ouders en de jongen zelf. Ik vind je opmerking; "Pfff, ik lees dit soort topics nooit omdat het godzijdank (nog) niet in mijn omgeving voorkomt." wel een beetje raar. Ik vind dat je 'dit soort topics' ook kan lezen als je het niet meemaakt omdat je dan ook de andere kant van het leven kan begrijpen. En mensen kan helpen en steun kan geven.
zondag 6 september 2009 om 20:14
Phoehee, morgen komt de MW. Ik ga haar eens vragen of zij hem niet kan overhalen er een paar dagen tussenuit te gaan.
Misschien dat ie het dan eens inziet.
Moet ie wel zijn medicijnen innemen. Anders hebben we er nog niets aan.
Oh Parijs en kerst is zooooo leuk. Ik ben er een keer geweest in december. Ik vind Parijs echt leuk. Veel leuker dan Londen in december. Ik vond Londen zowiezo niets aan. Berlijn en Boedapest waren wel erg leuk. Maar daar was ik in de zomer. Maar tegen kerst is Parijs echt een aanrader.
Misschien dat ie het dan eens inziet.
Moet ie wel zijn medicijnen innemen. Anders hebben we er nog niets aan.
Oh Parijs en kerst is zooooo leuk. Ik ben er een keer geweest in december. Ik vind Parijs echt leuk. Veel leuker dan Londen in december. Ik vond Londen zowiezo niets aan. Berlijn en Boedapest waren wel erg leuk. Maar daar was ik in de zomer. Maar tegen kerst is Parijs echt een aanrader.
zondag 6 september 2009 om 20:28
quote:phoehee schreef op 06 september 2009 @ 20:02:
Robo is de koorts nu gezakt met de AB? 39 (hoe krijg je dat graden teken??) is echt hoog. Wel echt een goede reden om het bezoek af te zeggen en lekker dat je dat zelf al het liefste wilde. En dan met de kerst naar Parijs, naar la Fayette met zijn mooie kerst etalages. Of een andere keer.
Oh en de python he, lekker helemaal voorin en handen los en dan vlieg je echt!
Zoebie als je man denkt zonder medicijnen te kunnen kan hij ook een paar dagen naar zee! (dit is misschien wel erg kort door de bocht hoor maar je kan het proberen) Het wordt komende dagen lekker weer. Kan je arts geen arts aan zee zoeken waar je indien nodig dan heen kan?
Kingmarja heel veel sterkte met het zoontje van je beste vriendin. Het is een ongelofelijke klap voor de ouders en de jongen zelf. Ik vind je opmerking; "Pfff, ik lees dit soort topics nooit omdat het godzijdank (nog) niet in mijn omgeving voorkomt." wel een beetje raar. Ik vind dat je 'dit soort topics' ook kan lezen als je het niet meemaakt omdat je dan ook de andere kant van het leven kan begrijpen. En mensen kan helpen en steun kan geven.Ik snap je insteek, maar ik bedoel het anders. Ik lees niet alle topics omdat ik over bepaalde (zeer) gevoelige onderwerpen gewoon niet mee kan praten, adviseren, in kan leven etc. etc. Dat wil niet zeggen dat het desinteresse is. Soms moet je met iets te maken krijgen in je leven om wel een andere kant van het leven te zien en dus belangstelling en informatie te krijgen uit dit soort topics.
Robo is de koorts nu gezakt met de AB? 39 (hoe krijg je dat graden teken??) is echt hoog. Wel echt een goede reden om het bezoek af te zeggen en lekker dat je dat zelf al het liefste wilde. En dan met de kerst naar Parijs, naar la Fayette met zijn mooie kerst etalages. Of een andere keer.
Oh en de python he, lekker helemaal voorin en handen los en dan vlieg je echt!
Zoebie als je man denkt zonder medicijnen te kunnen kan hij ook een paar dagen naar zee! (dit is misschien wel erg kort door de bocht hoor maar je kan het proberen) Het wordt komende dagen lekker weer. Kan je arts geen arts aan zee zoeken waar je indien nodig dan heen kan?
Kingmarja heel veel sterkte met het zoontje van je beste vriendin. Het is een ongelofelijke klap voor de ouders en de jongen zelf. Ik vind je opmerking; "Pfff, ik lees dit soort topics nooit omdat het godzijdank (nog) niet in mijn omgeving voorkomt." wel een beetje raar. Ik vind dat je 'dit soort topics' ook kan lezen als je het niet meemaakt omdat je dan ook de andere kant van het leven kan begrijpen. En mensen kan helpen en steun kan geven.Ik snap je insteek, maar ik bedoel het anders. Ik lees niet alle topics omdat ik over bepaalde (zeer) gevoelige onderwerpen gewoon niet mee kan praten, adviseren, in kan leven etc. etc. Dat wil niet zeggen dat het desinteresse is. Soms moet je met iets te maken krijgen in je leven om wel een andere kant van het leven te zien en dus belangstelling en informatie te krijgen uit dit soort topics.
maandag 7 september 2009 om 09:05
He Robo, ik hoop dat je een lange nacht hebt gehad, waar je wat van bent bijgekomen! En dat je ook mooi weer voor de boeg hebt, zodat je lekker in de tuin kunt zitten! Parijs, jaaaa! Ik ga er over een paar weken heen om hard te lopen. Ben er ooit eens met een exvriendje en zijn ouders geweest, maar heb toen helemaal niks van de stad gezien, cultuurbarbaren waren het Tegen de tijd dat je erheen gaat, ben je hopelijk zo bijgekomen dat je over de Champs Elysee kunt flaneren! Ik begrijp dat je schoonouders (-moeder...) er niet blij mee was, maar hoe reageerden de oom en tante van je man? Waren die wat begripvoller? Ik snap niet hoe je schoonmoeder zo kan blijven reageren als ze ook een zieke man heeft. Dan weet ze toch hoe het is om minder fit te zijn?
Zoebie ik lees in de gauwigheid niets over het feest van je broer, hoe is dat geweest? Lekker naar de kust (zag op je topic), dat hebben jullie wel verdiend!
Anita, hoe is het nu? Neem je nog wel je rust?
Luonto, hoe gaat het met de bestralingen en de gevolgen ervan? Wel knap dat je ondanks dat je school nog in goede banen weet te leiden! Heb je je deadline gehaald?
Alle anderen:
Zoebie ik lees in de gauwigheid niets over het feest van je broer, hoe is dat geweest? Lekker naar de kust (zag op je topic), dat hebben jullie wel verdiend!
Anita, hoe is het nu? Neem je nog wel je rust?
Luonto, hoe gaat het met de bestralingen en de gevolgen ervan? Wel knap dat je ondanks dat je school nog in goede banen weet te leiden! Heb je je deadline gehaald?
Alle anderen:
maandag 7 september 2009 om 18:54
Mijn computer was week lang kapot bah bah. En ook best veel werk gehad wennen best. was best kapot moe. Maar neem best ruist hoor. Nou goed ben ik morgen vrij. robo iets beter bah die opvliegers he. Heb ik ook mega soms stroom zweet over mijn gezicht vreselijk moe wordt je ervan. Luonto zwaar voor je ook. Tjee en dan school nog in goede banen je ben ook mega sterke vrouw. Mannen he zoebie soms vreselijk maar goed we houden van deze soms sukkels he. Ach dwars ben ik zelf ook hoor hoef je geen man voor je zijn dus. Liefs echt iedereen dacht eerst hier kijken hoe met iedereen is.
maandag 7 september 2009 om 21:32
Hoi lieve dames!
Zo we zijn weer thuis, de koffers zijn weer uitgepakt en alles is gewassen. Morgen gaan we weer fris en fruitig aan het werk, Tjonge wat hebben wij een heerlijke twee weken gehad zeg! Prima hotel, echt heel erg genoten..... mèn wat een paradijsje................! 'k heb veel aan jullie gedacht en gelukkig steeds bij kunnen lezen.
Robo wat een volk hè die fransen 't is bar en boos, mijn schoonmoeder was/is net zo, ze vraagt altijd dezelfde dingen en het lijkt wel of het niet tot haar doordringt wat je ze vertelt. Ze lijkt het te snappen op dat moment, maar een dag later begint het weer van voor af aan.
Moest je vandaag niet voor de bestraling? ik dacht het toch? hoe is het gegaan? Meid wat een pech nu weer die ontsteking je hebt je energie juist zo hard nodig. Nou ja je bent natuurlijk wel een doorzetter je komt er wel. hou vol meis, er wordt aan je gedacht en voor je geduimd.
Zo we zijn weer thuis, de koffers zijn weer uitgepakt en alles is gewassen. Morgen gaan we weer fris en fruitig aan het werk, Tjonge wat hebben wij een heerlijke twee weken gehad zeg! Prima hotel, echt heel erg genoten..... mèn wat een paradijsje................! 'k heb veel aan jullie gedacht en gelukkig steeds bij kunnen lezen.
Robo wat een volk hè die fransen 't is bar en boos, mijn schoonmoeder was/is net zo, ze vraagt altijd dezelfde dingen en het lijkt wel of het niet tot haar doordringt wat je ze vertelt. Ze lijkt het te snappen op dat moment, maar een dag later begint het weer van voor af aan.
Moest je vandaag niet voor de bestraling? ik dacht het toch? hoe is het gegaan? Meid wat een pech nu weer die ontsteking je hebt je energie juist zo hard nodig. Nou ja je bent natuurlijk wel een doorzetter je komt er wel. hou vol meis, er wordt aan je gedacht en voor je geduimd.
dinsdag 8 september 2009 om 09:52
We hadden vannacht een telefoontje verwacht. Schoonmoeder is heel slecht. Het duurt nu niet lang meer. We weten dat het beter is, maar manlief heeft het er erg moeilijk mee. Logisch natuurlijk 't is toch zijn moeder. Er heerst hier een spanning in huis. Brr. We gaan er zo weer heen. Kunnen alleen maar afwachten natuurlijk.
dinsdag 8 september 2009 om 10:31
Joh zoembie wat mega zwaar. Tref zo diep dood zo dichtbij kom en treft in je hart. De angsten alles kom vast naar boven. Erg ook voor jou man. Tja snap de spanning wens jullie alle steun warmte toe deze zware tijd ook jou man natuurlijk We kunnen welicht zeggen het is beter. Mar voel zo niet altijd. Is toch ergens een onbekende leegte. Al je weet nooit weg uit hart Ach schoonouders vreselijk man moeder. Belde ik belde zeg ze weet je hoeveel kost. Gewoon was blij geen baarmoederkanker had. Gelijk niet gezegd ook zei nou jij kost mijn niets meer. dat je niet eens tijd ruimte vindt om mijn te spreken. Ik ben weg voorgoed ben die vrouw harteloos figuur zo beu. Man is binnen kort jarig ik ook. Maar wil echt niet meer. soms wordt je zo zat leeg mens zo kunnen kwetsen. Dan laat ik liever los want kan niet blijven huilen he. Jongste eet problemen gehad is zorg voor mijn gezin ik kan. En vrienden draag ook in mijn hart. Maar harteloze nee die pakken teveel van mijn af. dat kost mijn teveel ik snap het ook niet zulk gedrag. wil ik ook niet zitten toch elkaar tot steun te zijn. Of luisteren of naar geluisterd worden in balans. Zit soms met mond open zo verbaasd sommige kunnen doen. Soort alleen op de wereld. Brr zo weer gehad. Volgende ronde heb mijn man gezin vindt best hoor. Liefs anita sterkte zoebie hoor!! En robo iedereen die zo zware tijd soms heen moet gaan
dinsdag 8 september 2009 om 11:28
Hoi allemaal,
gisteren dus de radioloog, nou, dat gesprek bleek dus een gesprek + scan + bloedtest + röntgenfoto te zijn.
Dus een lange, lange dag (en het is hier ook nog heerlijk weer ineens, dus mijn man zat te zweten in de wachtkamer terwijl buiten de zon scheen).
Ik moet maandag weer terug, dan spreken we de uitslagen door, krijg ik puntjes op mijn rug gezet voor de navigatie van de bestraling en dan hoor ik wanneer ik begin.
Ik was kapot gisteravond, we hebben onderweg terug een pizza gegeten en toen ik thuis was ben ik in bed gestort.
Vandaag gaat het weer, ik geloof dat de AB aanslaan, dus ik voel me wel wat beter onderhand.
Anita, je bent er weer!!! Wat fijn dat je er weer bent, en vooral: wat een fantastisch bericht dat je baarmoeder vrij is van kanker!
Gefeliciteerd, dat moet je toch opluchten denk ik?
Dan kun je al dat werk ook beter aan
Gelukkeling, wat fijn te horen dat je zo'n lekkere vakantie hebt gehad. Ik ben lichtelijk jaoers, het klinkt super!!
Ingmagh, schoonmoeder is er niet op teruggekomen, maar ik kreeg vandaag een kaart van mijn lieve schoonzus en dat maakt al heel veel goed.
Mijn man en ik hebben een heerlijk weekend gehad, het was erg goed om even dicht bij elkaar te zijn.
Ik besefte ineens weer hoeveel ik eigenlijk van 'm hou, hoeveel hij voor me doet, hoe grappif hij kan zijn. Ik was heel blij dat hij gisteren mee was, dan merk ik toch hoe ik op 'm steun.
Ineens begint mijn haar weer verder uit te dunnen (schijnt ook van de overgang te kunnen komen) dus ik heb zondagavond radicaal de tondeuse erop gezet. Het is nu weer superkort maar dat voelt beter, je ziet niet meer die kalige plekken bovenop zoals eerst.
Ben er wel blij mee eigenlijk
gisteren dus de radioloog, nou, dat gesprek bleek dus een gesprek + scan + bloedtest + röntgenfoto te zijn.
Dus een lange, lange dag (en het is hier ook nog heerlijk weer ineens, dus mijn man zat te zweten in de wachtkamer terwijl buiten de zon scheen).
Ik moet maandag weer terug, dan spreken we de uitslagen door, krijg ik puntjes op mijn rug gezet voor de navigatie van de bestraling en dan hoor ik wanneer ik begin.
Ik was kapot gisteravond, we hebben onderweg terug een pizza gegeten en toen ik thuis was ben ik in bed gestort.
Vandaag gaat het weer, ik geloof dat de AB aanslaan, dus ik voel me wel wat beter onderhand.
Anita, je bent er weer!!! Wat fijn dat je er weer bent, en vooral: wat een fantastisch bericht dat je baarmoeder vrij is van kanker!
Gefeliciteerd, dat moet je toch opluchten denk ik?
Dan kun je al dat werk ook beter aan
Gelukkeling, wat fijn te horen dat je zo'n lekkere vakantie hebt gehad. Ik ben lichtelijk jaoers, het klinkt super!!
Ingmagh, schoonmoeder is er niet op teruggekomen, maar ik kreeg vandaag een kaart van mijn lieve schoonzus en dat maakt al heel veel goed.
Mijn man en ik hebben een heerlijk weekend gehad, het was erg goed om even dicht bij elkaar te zijn.
Ik besefte ineens weer hoeveel ik eigenlijk van 'm hou, hoeveel hij voor me doet, hoe grappif hij kan zijn. Ik was heel blij dat hij gisteren mee was, dan merk ik toch hoe ik op 'm steun.
Ineens begint mijn haar weer verder uit te dunnen (schijnt ook van de overgang te kunnen komen) dus ik heb zondagavond radicaal de tondeuse erop gezet. Het is nu weer superkort maar dat voelt beter, je ziet niet meer die kalige plekken bovenop zoals eerst.
Ben er wel blij mee eigenlijk
dinsdag 8 september 2009 om 12:35
Nou zwaar robo zo dag ingrijpend ook. Fijn je iets beter voel zal nog op en neer gaan. Die moeheid te snappen hoor. Fijn je man en jij naar elkaar toe groeien. En dat groei van haar groot gelijk. Doen zo het goed voel hoor. Leuk kaarten van goede mensen daar je energie op richten hor. En op jezelf om beter sterker te worden he. Elmervrouw ook groetjes terug. Hoe is met jou redelijk hoop ik. Tja werken best zwaar maar was ook wel weer leuk. Maar goed nu vrij ben maar uitzendkracht he. Dus altijd afwachten je krijg. Liefs iedereen
dinsdag 8 september 2009 om 21:39
Zoebie het lijkt me raar als je op zo'n telefoontje zit te wachten. Voor jouw man, ook al is het misschien beter en verwacht je het maar het blijft toch je moeder.
Anita fijn dat je er weer bent, wel balen van de pc. Maar ik maakte me een beetje zorgen dus ben wel weer blij dat het de pc is.
Ik snap wel dat het werken echt wennen is, is ook meteen best veel.
Robo heb je de röntgenfoto zelf al gezien of hoor je alle uitslagen in een volgende week?
En volgende week de puntjes tatoueren en niet heel lang daarna lijkt me beginnen.
En je haar er weer af, vond je het niet moeilijk? Maar als het te dun wordt heb je niet veel keus. Kan het ook niet van die chemopillen komen?
Anita fijn dat je er weer bent, wel balen van de pc. Maar ik maakte me een beetje zorgen dus ben wel weer blij dat het de pc is.
Ik snap wel dat het werken echt wennen is, is ook meteen best veel.
Robo heb je de röntgenfoto zelf al gezien of hoor je alle uitslagen in een volgende week?
En volgende week de puntjes tatoueren en niet heel lang daarna lijkt me beginnen.
En je haar er weer af, vond je het niet moeilijk? Maar als het te dun wordt heb je niet veel keus. Kan het ook niet van die chemopillen komen?
dinsdag 8 september 2009 om 22:45
Robo je haaruitval komt door de Xeloda, had manlief ook. Ze zeggen dan wel dat het niet uitvalt, maar het wordt wel dunner. Het is nu wel weer wat dikker aan het worden.
Nog geen verandering hier. Schoonmama drinkt al vier dagen niet meer. Hoe lang ze dit nog vol kan houden?? Niet lang dunkt me.
Anita fijn dat je weer terug bent.
Nog geen verandering hier. Schoonmama drinkt al vier dagen niet meer. Hoe lang ze dit nog vol kan houden?? Niet lang dunkt me.
Anita fijn dat je weer terug bent.
woensdag 9 september 2009 om 08:33
Jeetje Zoebie, ben er stil van. Dat afwachten lijkt me verschrikkelijk! Ik hoop dat het voor je schoonmoeder als een soort verlossing voelt, want dit moet voor haar ook moeilijk zijn! Voor jullie heel veel sterkte de komende tijd. Het verlies wordt er namelijk natuurlijk niet minder op...
Anita, yeah, je bent er weer! Gelukkig dat het alleen de computer was. Blij dat het werk je bevalt (en dat je daardoor je vrije dagen weer extra lekker vindt. Je zit niet meer verplicht "ziek" thuis. Is dat een vooruitgang?
Robo, dat was een hele tour, in het ziekenhuis. Hoop dat je daarna je rust wel hebt kunnen pakken. Fijn dat de AB zo aanslaat. Hopelijk kun je voordat je bestraald moet worden je fitheid weer een beetje oppakken, zodat je niet al met een achterstand begint.
Luonto, hoe gaat het bij jou?
Leo, ik kan nergens vinden of het nu (financieel) al beter bij je gaat. Hoe staat het ervoor?
Elmervrouw, je berichtjes zijn telkens kort. Hoop dat het goed gaat bij je?
Voor iedereen die ik vergeten ben: sorry!
liefs
Ing
Anita, yeah, je bent er weer! Gelukkig dat het alleen de computer was. Blij dat het werk je bevalt (en dat je daardoor je vrije dagen weer extra lekker vindt. Je zit niet meer verplicht "ziek" thuis. Is dat een vooruitgang?
Robo, dat was een hele tour, in het ziekenhuis. Hoop dat je daarna je rust wel hebt kunnen pakken. Fijn dat de AB zo aanslaat. Hopelijk kun je voordat je bestraald moet worden je fitheid weer een beetje oppakken, zodat je niet al met een achterstand begint.
Luonto, hoe gaat het bij jou?
Leo, ik kan nergens vinden of het nu (financieel) al beter bij je gaat. Hoe staat het ervoor?
Elmervrouw, je berichtjes zijn telkens kort. Hoop dat het goed gaat bij je?
Voor iedereen die ik vergeten ben: sorry!
liefs
Ing
woensdag 9 september 2009 om 08:48
Robo dank je wel voor je berichtje.
Wat heftig weer al die onderzoeken. Niet gek dat je daarna moe bent. Wel fijn dat de AB aanslaat en dat je dat al merkt. Wat is zo'n ontsteking hardnekkig hé. Hoe is het met je voeten? En heb je ook zo'n last van je handen? Dat korte koppie stond je wel erg leuk, maar voor jou is het natuurlijk minder dat het weer uitvalt.
Ja dat afwachten is vermoeiend. Vannacht is alles "goed" gegaan. Maar ze spookt hele nachten. Is erg agressief en als je dan ziet wat zo'n mensje nog kan. Ze heeft een mat naast haar bed en als ze opstaat gaat er een bel. Zwager is dan de halve nacht met haar in de weer. In bed, uit bed. Dan moet ze plassen en dan komt er natuurlijk niets. Gisteren heb ik een postoel gehaald, want de wc is helemaal achterin het huis. Dan hoeft zwager niet zo ver met haar. We hebben al voorgesteld om hem af te lossen, maar hij wil het niet. Hij wil graag tot op het laatst voor zijn moeder zorgen. Hoe zwaar het ook is. Je kunt veel hoor als het moet. Ik weet er alles van.
Manlief gaat er straks weer heen. Nu slaap hij nog en ik laat hem nog maar even liggen.
Robo nog steeds geen post?
Wat heftig weer al die onderzoeken. Niet gek dat je daarna moe bent. Wel fijn dat de AB aanslaat en dat je dat al merkt. Wat is zo'n ontsteking hardnekkig hé. Hoe is het met je voeten? En heb je ook zo'n last van je handen? Dat korte koppie stond je wel erg leuk, maar voor jou is het natuurlijk minder dat het weer uitvalt.
Ja dat afwachten is vermoeiend. Vannacht is alles "goed" gegaan. Maar ze spookt hele nachten. Is erg agressief en als je dan ziet wat zo'n mensje nog kan. Ze heeft een mat naast haar bed en als ze opstaat gaat er een bel. Zwager is dan de halve nacht met haar in de weer. In bed, uit bed. Dan moet ze plassen en dan komt er natuurlijk niets. Gisteren heb ik een postoel gehaald, want de wc is helemaal achterin het huis. Dan hoeft zwager niet zo ver met haar. We hebben al voorgesteld om hem af te lossen, maar hij wil het niet. Hij wil graag tot op het laatst voor zijn moeder zorgen. Hoe zwaar het ook is. Je kunt veel hoor als het moet. Ik weet er alles van.
Manlief gaat er straks weer heen. Nu slaap hij nog en ik laat hem nog maar even liggen.
Robo nog steeds geen post?
