Psyche
alle pijlers
Ik kan niet omgaan met drank... :(
woensdag 16 juni 2010 om 21:24
Tsja, daar zit ik dan. Normaal post ik hier onder een andere nick. Maar ik schaam me. En wil wel mijn verhaal kwijt.
Ik heb een probleem met drank. En het wordt steeds erger denk ik. Omdat ik wil voorkomen dat ik echt als alcoholist eindig (en daar zit ik dicht tegenaan vrees ik) wil ik hier graag mijn verhaal kwijt. Om steun te krijgen, en om met mijn neus op de feiten te worden gedrukt. Ik bagatalliseer het, maar volgens mij ben ik al verder dan ik mezelf wil toegeven....
De feiten:
Ik drink bijna elke avond. Soms alleen, soms met vrienden.
Ik drink zonder rem. In het weekend 'overkomt' het me regelmatig dat ik een gat in mijn geheugen heb.
Als ik drink, kan ik het niet bij een glaasje laten.
Soms ga ik speciaal naar de supermarkt om nog een fles wijn te halen.
Ik denk dat ik van drinken ontspannen word.
Ik heb er geregeld last van de volgende ochtend. Niet altijd een echte kater, maar vaak nog moe of hoofdpijn.
Als ik uit mijn werk naar huis fiets heb ik oprecht zin in een glas wijn.
Gisteren heb ik bewust niks gedronken, vandaag lukte het me niet.
Ik drink vaak al voordat ik iets ga doen thuis een glas of 2 of 3.
In het weekend begin ik soms al 's middags met een glas.
Ik drink nu een glas wijn. En het is niet mijn eerste glas.
Confronterend dit zo op te schrijven.... Als ik dit over een ander zou lezen zou ik het wel weten: jij hebt een probleem. Maar voor mezelf wil ik het niet bekennen. Wat zou ik willen? Mijn streven voor nu is:
- niet meer alleen drinken
- niet meer dan drie avonden in de week alcohol
- niet meer zoveel drinken dat ik een gat in mijn geheugen heb,
Wie herkent zich? Wie helpt me? Wie doet mee?
Dank!
Ik heb een probleem met drank. En het wordt steeds erger denk ik. Omdat ik wil voorkomen dat ik echt als alcoholist eindig (en daar zit ik dicht tegenaan vrees ik) wil ik hier graag mijn verhaal kwijt. Om steun te krijgen, en om met mijn neus op de feiten te worden gedrukt. Ik bagatalliseer het, maar volgens mij ben ik al verder dan ik mezelf wil toegeven....
De feiten:
Ik drink bijna elke avond. Soms alleen, soms met vrienden.
Ik drink zonder rem. In het weekend 'overkomt' het me regelmatig dat ik een gat in mijn geheugen heb.
Als ik drink, kan ik het niet bij een glaasje laten.
Soms ga ik speciaal naar de supermarkt om nog een fles wijn te halen.
Ik denk dat ik van drinken ontspannen word.
Ik heb er geregeld last van de volgende ochtend. Niet altijd een echte kater, maar vaak nog moe of hoofdpijn.
Als ik uit mijn werk naar huis fiets heb ik oprecht zin in een glas wijn.
Gisteren heb ik bewust niks gedronken, vandaag lukte het me niet.
Ik drink vaak al voordat ik iets ga doen thuis een glas of 2 of 3.
In het weekend begin ik soms al 's middags met een glas.
Ik drink nu een glas wijn. En het is niet mijn eerste glas.
Confronterend dit zo op te schrijven.... Als ik dit over een ander zou lezen zou ik het wel weten: jij hebt een probleem. Maar voor mezelf wil ik het niet bekennen. Wat zou ik willen? Mijn streven voor nu is:
- niet meer alleen drinken
- niet meer dan drie avonden in de week alcohol
- niet meer zoveel drinken dat ik een gat in mijn geheugen heb,
Wie herkent zich? Wie helpt me? Wie doet mee?
Dank!
vrijdag 18 juni 2010 om 19:11
TO, ik lees dat je je schaamt. Juist door gevoelens van schaamte, schuld, falen, etc. houd je je drankgebruik onbewust in stand (is mogelijk in ieder geval, ken je verder niet). Dan heb je voor jezelf een onbewuste aanleiding om te drinken (ik voel me kut, ik neem er 1 dan voel ik me voor het moment beter, etc.). Geloof me... iedereen schaamt zich!! Je bent niet de enige.
Je bent echt niet de enige. Er zijn er miljoenen zoals jij. Je kent ze alleen niet.
Je bent echt niet de enige. Er zijn er miljoenen zoals jij. Je kent ze alleen niet.
vrijdag 18 juni 2010 om 19:39
quote:Ddi schreef op 18 juni 2010 @ 18:59:
Eens met degene die schreef over de AA. Een geweldig concept. .In theorie wel, maar in de praktijk heeft het een erg hoog "Halleluya" en "Halllloooo lieverddddd smak-smak-smak" gehalte. Beetje jeukerig. Zonder echte doelgerichtheid. En ik zie er mensen veeeeeel te lang in hangen. Als je jarenlang de AA nodig hebt voor iets wat je in een half jaar met een strak behandelplan ook kan bereiken, krab ik me serieus achter de oren.
Eens met degene die schreef over de AA. Een geweldig concept. .In theorie wel, maar in de praktijk heeft het een erg hoog "Halleluya" en "Halllloooo lieverddddd smak-smak-smak" gehalte. Beetje jeukerig. Zonder echte doelgerichtheid. En ik zie er mensen veeeeeel te lang in hangen. Als je jarenlang de AA nodig hebt voor iets wat je in een half jaar met een strak behandelplan ook kan bereiken, krab ik me serieus achter de oren.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
vrijdag 18 juni 2010 om 19:56
Er zijn ook mensen die vanuit de hulpverlening (kliniek, reguliere verslavingszorg) bij de AA terecht komen, dus die beiden doen.
Er zijn ook mensen die hun hele leven in contact 'moeten' blijven met hun (inactieve) verslaving door naar meetings te gaan (terugvalpreventie). Is per persoon verschillend. Ik ken mensen die er al meer dan 15 jaar wekelijks heengaan. 12 Stepprogramma is juist zeer doelgericht.
Er zijn ook mensen die hun hele leven in contact 'moeten' blijven met hun (inactieve) verslaving door naar meetings te gaan (terugvalpreventie). Is per persoon verschillend. Ik ken mensen die er al meer dan 15 jaar wekelijks heengaan. 12 Stepprogramma is juist zeer doelgericht.
vrijdag 18 juni 2010 om 20:01
quote:Ddi schreef op 18 juni 2010 @ 19:56:
Er zijn ook mensen die hun hele leven in contact 'moeten' blijven met hun (inactieve) verslaving door naar meetings te gaan.Klopt, en daar heb ik dus vraagtekens bij. Omdat ik "loslaten", zeker binnen verslavingsproblematiek, een belangrijk issue vind. Je kan ook verslaafd raken aan het "aandacht geven aan je inactieve verslaving", of hoe je het noemen wil. Ik geloof in alternatief gedrag, niet in vasthouden aan.
Er zijn ook mensen die hun hele leven in contact 'moeten' blijven met hun (inactieve) verslaving door naar meetings te gaan.Klopt, en daar heb ik dus vraagtekens bij. Omdat ik "loslaten", zeker binnen verslavingsproblematiek, een belangrijk issue vind. Je kan ook verslaafd raken aan het "aandacht geven aan je inactieve verslaving", of hoe je het noemen wil. Ik geloof in alternatief gedrag, niet in vasthouden aan.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
vrijdag 18 juni 2010 om 20:12
Als ik sommige van die koppen jaar in jaar uit, twee keer in de week in die groep zie zitten (ik werk in hetzelfde gebouw) denk ik; Moet jij niet bij je vrienden zitten, kijken hoe het met ze gaat, of in de sportschool, of bij je moeder op de koffie, je huis opruimen, naar je zangvereniging, of voor mijn part met een boek op je bank te zitten? Wat heb je daar in godsnaam nog te zoeken, na jaren, elke week? Dan klopt er toch iets niet? Ik geloof dat een verslaafde betere dingen te doen heeft dan twee keer in de week contact maken met zijn innerlijke onbewuste verslaving.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
vrijdag 18 juni 2010 om 20:18
quote:Very Cherry schreef op 18 juni 2010 @ 20:12:
Als ik sommige van die koppen jaar in jaar uit, twee keer in de week in die groep zie zitten (ik werk in hetzelfde gebouw) denk ik; Moet jij niet bij je vrienden zitten, kijken hoe het met ze gaat, of in de sportschool, of bij je moeder op de koffie, je huis opruimen, naar je zangvereniging, of voor mijn part met een boek op je bank te zitten? Wat heb je daar in godsnaam nog te zoeken, na jaren, elke week? Dan klopt er toch iets niet? Ik geloof dat een verslaafde betere dingen te doen heeft dan twee keer in de week contact maken met zijn innerlijke onbewuste verslaving.
Ach, de een vindt wat structuur door naar vrienden te gaan, naar de sportschool, naar moeder, huis op te ruimen, de zangvereniging enz enz en de de ander heeft z'n uitje in het AA clubje.
Wat maakt het uit.
Als ik sommige van die koppen jaar in jaar uit, twee keer in de week in die groep zie zitten (ik werk in hetzelfde gebouw) denk ik; Moet jij niet bij je vrienden zitten, kijken hoe het met ze gaat, of in de sportschool, of bij je moeder op de koffie, je huis opruimen, naar je zangvereniging, of voor mijn part met een boek op je bank te zitten? Wat heb je daar in godsnaam nog te zoeken, na jaren, elke week? Dan klopt er toch iets niet? Ik geloof dat een verslaafde betere dingen te doen heeft dan twee keer in de week contact maken met zijn innerlijke onbewuste verslaving.
Ach, de een vindt wat structuur door naar vrienden te gaan, naar de sportschool, naar moeder, huis op te ruimen, de zangvereniging enz enz en de de ander heeft z'n uitje in het AA clubje.
Wat maakt het uit.
vrijdag 18 juni 2010 om 20:21
vrijdag 18 juni 2010 om 20:22
vrijdag 18 juni 2010 om 20:23
[quote]Very Cherry schreef op 18 juni 2010 @ 20:01:
[...]
Klopt, en daar heb ik dus vraagtekens bij. Omdat ik "loslaten", zeker binnen verslavingsproblematiek, een belangrijk issue vind. Je kan ook verslaafd raken aan het "aandacht geven aan je inactieve verslaving", of hoe je het noemen wil. Ik geloof in alternatief gedrag, niet in vasthouden aan.[/quote]
Er is een visie (ik zeg niet dat het de waarheid is he) die ervan uitgaat dat verslaving een ziekte kan zijn. Ik geloof daar in omdat ik het van heel dichtbij meemaak (ik wil niet al te zeer in persoonlijke details treden). 'De ziekte van verslaving'. Daar horen bepaalde symptomen etc. bij (is veel over geschreven).
Ik ben het deels met je eens. Mensen met een verslaving zullen soms (on)bewust een andere verslaving opzoeken. In mijn omgeving is dat momenteel bij iemand zo met sporten, maar dat kan ook weer verschuiven naar een ander obsessief gebeuren.
Loslaten is zeer zeker belangrijk. Ik ben het deels met je eens. Ik zie ook de positieve werking van zelfhulpgroepen en de steun en herkenning die men ervaart. Er zal ook niet 1 antwoord zijn en ieder mens is verschillend. Beter altijd nog een zelfhulpgroep bezoeken dan toegeven aan je verslaving.
[...]
Klopt, en daar heb ik dus vraagtekens bij. Omdat ik "loslaten", zeker binnen verslavingsproblematiek, een belangrijk issue vind. Je kan ook verslaafd raken aan het "aandacht geven aan je inactieve verslaving", of hoe je het noemen wil. Ik geloof in alternatief gedrag, niet in vasthouden aan.[/quote]
Er is een visie (ik zeg niet dat het de waarheid is he) die ervan uitgaat dat verslaving een ziekte kan zijn. Ik geloof daar in omdat ik het van heel dichtbij meemaak (ik wil niet al te zeer in persoonlijke details treden). 'De ziekte van verslaving'. Daar horen bepaalde symptomen etc. bij (is veel over geschreven).
Ik ben het deels met je eens. Mensen met een verslaving zullen soms (on)bewust een andere verslaving opzoeken. In mijn omgeving is dat momenteel bij iemand zo met sporten, maar dat kan ook weer verschuiven naar een ander obsessief gebeuren.
Loslaten is zeer zeker belangrijk. Ik ben het deels met je eens. Ik zie ook de positieve werking van zelfhulpgroepen en de steun en herkenning die men ervaart. Er zal ook niet 1 antwoord zijn en ieder mens is verschillend. Beter altijd nog een zelfhulpgroep bezoeken dan toegeven aan je verslaving.
vrijdag 18 juni 2010 om 20:26
quote:Very Cherry schreef op 18 juni 2010 @ 20:12:
Als ik sommige van die koppen jaar in jaar uit, twee keer in de week in die groep zie zitten (ik werk in hetzelfde gebouw) denk ik; Moet jij niet bij je vrienden zitten, kijken hoe het met ze gaat, of in de sportschool, of bij je moeder op de koffie, je huis opruimen, naar je zangvereniging, of voor mijn part met een boek op je bank te zitten? Wat heb je daar in godsnaam nog te zoeken, na jaren, elke week? Dan klopt er toch iets niet? Ik geloof dat een verslaafde betere dingen te doen heeft dan twee keer in de week contact maken met zijn innerlijke onbewuste verslaving.
Voor sommigen mensen is het puur levensbehoud. Die zitten ook in de sportschool, bij hun moeder en hun vrienden. Maar ook bij de AA
Mag ik vragen wat je link is met verslavingsproblematiek? (ben gewoon benieuwd hoor).
Als ik sommige van die koppen jaar in jaar uit, twee keer in de week in die groep zie zitten (ik werk in hetzelfde gebouw) denk ik; Moet jij niet bij je vrienden zitten, kijken hoe het met ze gaat, of in de sportschool, of bij je moeder op de koffie, je huis opruimen, naar je zangvereniging, of voor mijn part met een boek op je bank te zitten? Wat heb je daar in godsnaam nog te zoeken, na jaren, elke week? Dan klopt er toch iets niet? Ik geloof dat een verslaafde betere dingen te doen heeft dan twee keer in de week contact maken met zijn innerlijke onbewuste verslaving.
Voor sommigen mensen is het puur levensbehoud. Die zitten ook in de sportschool, bij hun moeder en hun vrienden. Maar ook bij de AA
Mag ik vragen wat je link is met verslavingsproblematiek? (ben gewoon benieuwd hoor).
vrijdag 18 juni 2010 om 20:28
Sterker nog; Verslaving IS een ziekte, Ddi, en ik geef daar dagelijks behandeling in en cursussen over. Het gaat om mensen leren omgaan met die ziekte, valkuilen herkennen, patronen veranderen, oorzaken achterhalen, alternatief gedrag aanleren en de receptoren in je hersenen her-conditioneren. En dan de hulpverlening loslaten, anders wordt dat je volgende verslaving Ik geloof niet zo in het pappen en nathouden principe. Dat werkt alleen bij de chronische gevallen, die niet naar herstel, maar naar maintainance streven. Dus doormodderen en er niet aan bezwijken.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
vrijdag 18 juni 2010 om 20:29
Ik ben behandelverantwoordelijk over 200 verslaafden dat is de link. Maar ik hoor wel vaker dat ik te "klinisch" ben hoor, dat geeft ook verder niet.
Mijn patienten gaan (buiten hun behandeling om) twee keer per week rennen in het bos, dat is een activiteit, goed voor het lijf, je maakt goede stofjes aan, legt contacten met mensen die ook actief bezig zijn, daar geloof ik dan meer in dan twee keer per week mekaar jankend in de ogen kijken. Snappie het verschil?
Mijn patienten gaan (buiten hun behandeling om) twee keer per week rennen in het bos, dat is een activiteit, goed voor het lijf, je maakt goede stofjes aan, legt contacten met mensen die ook actief bezig zijn, daar geloof ik dan meer in dan twee keer per week mekaar jankend in de ogen kijken. Snappie het verschil?
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
vrijdag 18 juni 2010 om 20:33
quote:Very Cherry schreef op 18 juni 2010 @ 20:28:
Sterker nog; Verslaving IS een ziekte, Ddi, en ik geef daar dagelijks behandeling in en cursussen over. Het gaat om mensen leren omgaan met die ziekte, valkuilen herkennen, patronen veranderen, oorzaken achterhalen, alternatief gedrag aanleren en de receptoren in je hersenen her-conditioneren. En dan de hulpverlening loslaten, anders wordt dat je volgende verslaving Ik geloof niet zo in het pappen en nathouden principe. Dat werkt alleen bij de chronische gevallen, die niet naar herstel, maar naar maintainance streven. Dus doormodderen en er niet aan bezwijken.
okay, zijn we het toch met elkaar eens. Is een ziekte, inderdaad.
Interessant dat jij daar behandeling in geeft. Ook interessant wat je schrijft. Ben het niet eens met je laatste zin, maar kan me er verder in vinden.
Toch blijven de zelfhulpgroepen ook heel interessant voor sommige mensen. Ik heb in ieder geval een geweldig, leuk, mooi persoon o.a. daardoor er weer voor teruggekregen (die streeft hartstikke hard naar herstel, geweldig gewoon).
Sterker nog; Verslaving IS een ziekte, Ddi, en ik geef daar dagelijks behandeling in en cursussen over. Het gaat om mensen leren omgaan met die ziekte, valkuilen herkennen, patronen veranderen, oorzaken achterhalen, alternatief gedrag aanleren en de receptoren in je hersenen her-conditioneren. En dan de hulpverlening loslaten, anders wordt dat je volgende verslaving Ik geloof niet zo in het pappen en nathouden principe. Dat werkt alleen bij de chronische gevallen, die niet naar herstel, maar naar maintainance streven. Dus doormodderen en er niet aan bezwijken.
okay, zijn we het toch met elkaar eens. Is een ziekte, inderdaad.
Interessant dat jij daar behandeling in geeft. Ook interessant wat je schrijft. Ben het niet eens met je laatste zin, maar kan me er verder in vinden.
Toch blijven de zelfhulpgroepen ook heel interessant voor sommige mensen. Ik heb in ieder geval een geweldig, leuk, mooi persoon o.a. daardoor er weer voor teruggekregen (die streeft hartstikke hard naar herstel, geweldig gewoon).
vrijdag 18 juni 2010 om 20:35
[quote]Very Cherry schreef op 18 juni 2010 @ 20:29:
Ik ben behandelverantwoordelijk over 200 verslaafden
Wow, leuk om te horen!!
Mijn patienten gaan (buiten hun behandeling om) twee keer per week rennen in het bos, dat is een activiteit, goed voor het lijf, je maakt goede stofjes aan, legt contacten met mensen die ook actief bezig zijn
Helemaal mee eens!!
daar geloof ik dan meer in dan twee keer per week mekaar jankend in de ogen kijken. Snappie het verschil?[/quote]
Nee, ik geloof dat de combi voor veel mensen ook prima kan werken.
Ik ben behandelverantwoordelijk over 200 verslaafden
Wow, leuk om te horen!!
Mijn patienten gaan (buiten hun behandeling om) twee keer per week rennen in het bos, dat is een activiteit, goed voor het lijf, je maakt goede stofjes aan, legt contacten met mensen die ook actief bezig zijn
Helemaal mee eens!!
daar geloof ik dan meer in dan twee keer per week mekaar jankend in de ogen kijken. Snappie het verschil?[/quote]
Nee, ik geloof dat de combi voor veel mensen ook prima kan werken.
).
: vind je mening zeer zeker interessant!!
vrijdag 18 juni 2010 om 20:51
Dank je.
Ik heb een man die de ziekte van verslaving heeft. Hij is al lange tijd clean (na opname in kliniek) en volgt het 12-stappenprogramma.
Gaat nog vaak naar meetings en is veel in contact met andere verslaafden. Hij heeft de meetings (nog) zeker wel nodig om in contact te blijven met het programma en zeker ook om de terugval van anderen van dichtbij te zien. Misschien dat dit laatste in de toekomst wel verandert, dat weet ik niet. De laatste jaren gaat het in ieder geval heel erg goed met hem. Ik ben echt supertrots en heb een hele leuke vent teruggekregen die zich echt heel mooi ontwikkeld.
Er is trouwens ook verschil in de kwaliteit van de meetings (hoor ik van hem). Hij heeft nu een aantal hele goeie. Voor hem is het zoeken geweest in het begin.
Ik heb een man die de ziekte van verslaving heeft. Hij is al lange tijd clean (na opname in kliniek) en volgt het 12-stappenprogramma.
Gaat nog vaak naar meetings en is veel in contact met andere verslaafden. Hij heeft de meetings (nog) zeker wel nodig om in contact te blijven met het programma en zeker ook om de terugval van anderen van dichtbij te zien. Misschien dat dit laatste in de toekomst wel verandert, dat weet ik niet. De laatste jaren gaat het in ieder geval heel erg goed met hem. Ik ben echt supertrots en heb een hele leuke vent teruggekregen die zich echt heel mooi ontwikkeld.
Er is trouwens ook verschil in de kwaliteit van de meetings (hoor ik van hem). Hij heeft nu een aantal hele goeie. Voor hem is het zoeken geweest in het begin.
vrijdag 18 juni 2010 om 22:01
TO,
Ik herken het ten dele, heb ook zo'n periode gehad. Studententijd en de tijd erna voornamelijk . 's Middags nooit gedronken maar ik was er ook klaar mee. Nu drink ik gewoon voor de lekker en stop zodra ik merk dat de gewoonte er weer insluipt. Dus ik hou het bij max. drie wijntjes per avond en 3 avonden in de week.
Wat ik heb gedaan:
Drie maanden achter elkaar gestopt met drinken. (heb ik twee keer gedaan, ultieme test of je een alcoholist bent, ooit ergens gelezen)
Niet meer in je eentje drinken
In de weekenden veeeel water erbij, zodat je niet ongemerkt je dronken drinkt.
Nu ben ik ouder en heb kinderen, dus tijdens zwangerschappen en bv ook niet/heel weing gedronken.
En in mijn omgeving is het ook veel minder normaal geworden.
Je bent niet de enige, sterkte! En het is goed dat je de eerste stap al hebt gezet.
Ik herken het ten dele, heb ook zo'n periode gehad. Studententijd en de tijd erna voornamelijk . 's Middags nooit gedronken maar ik was er ook klaar mee. Nu drink ik gewoon voor de lekker en stop zodra ik merk dat de gewoonte er weer insluipt. Dus ik hou het bij max. drie wijntjes per avond en 3 avonden in de week.
Wat ik heb gedaan:
Drie maanden achter elkaar gestopt met drinken. (heb ik twee keer gedaan, ultieme test of je een alcoholist bent, ooit ergens gelezen)
Niet meer in je eentje drinken
In de weekenden veeeel water erbij, zodat je niet ongemerkt je dronken drinkt.
Nu ben ik ouder en heb kinderen, dus tijdens zwangerschappen en bv ook niet/heel weing gedronken.
En in mijn omgeving is het ook veel minder normaal geworden.
Je bent niet de enige, sterkte! En het is goed dat je de eerste stap al hebt gezet.
zaterdag 19 juni 2010 om 01:04
Hi To
Wat goed van je dat je erkent dat er te veel wordt gedronken en wat stoer dat je hebt besloten om er wat aan te doen. Ik drink niet zo veel als jij, maar merk wel dat ik het wel makkelijk / ongemerkt over de schreef kan gaan met alcohol. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar heb afgelopen jaar ook best wel veel autogereden met. Niet overdreven hoor, maar 3, 4 soms 5 glazen of bv uit het werk - niet gegeten tja dan zijn die 2 toegestane drankjes eigenlijk al teveel. Heb besloten om dat niet meer te doen.
De vrijdagmiddagborrel ga ik meestal niet naar toe of neem ik appelsapje .
Ik heb niet echt tips, lijkt me goed om kleine stapjes / haalbare doelen te stellen. Bv beginnen met 1 dag niet drinken of zo
Heb je wel eens afgevraagd waarom je zoveel drinkt?
Als je vooral ontspanning zoekt, zou je misschien kunnen zoeken naar een vervangend ritueel. yoga of zo? Of als je te thuis komt, je zelf opleggen om te beginnen met kwartiertje lekker niksen.
anyway roep maar wat; heb zelf andere "gewoonte" waar ik niet mee wil / lkan stoppen. IS niet heel erg ernstig mi, maar desalniettemin daarom supertrots dat je wel de confrontatie aangaat.
good luck!
Wat goed van je dat je erkent dat er te veel wordt gedronken en wat stoer dat je hebt besloten om er wat aan te doen. Ik drink niet zo veel als jij, maar merk wel dat ik het wel makkelijk / ongemerkt over de schreef kan gaan met alcohol. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar heb afgelopen jaar ook best wel veel autogereden met. Niet overdreven hoor, maar 3, 4 soms 5 glazen of bv uit het werk - niet gegeten tja dan zijn die 2 toegestane drankjes eigenlijk al teveel. Heb besloten om dat niet meer te doen.
De vrijdagmiddagborrel ga ik meestal niet naar toe of neem ik appelsapje .
Ik heb niet echt tips, lijkt me goed om kleine stapjes / haalbare doelen te stellen. Bv beginnen met 1 dag niet drinken of zo
Heb je wel eens afgevraagd waarom je zoveel drinkt?
Als je vooral ontspanning zoekt, zou je misschien kunnen zoeken naar een vervangend ritueel. yoga of zo? Of als je te thuis komt, je zelf opleggen om te beginnen met kwartiertje lekker niksen.
anyway roep maar wat; heb zelf andere "gewoonte" waar ik niet mee wil / lkan stoppen. IS niet heel erg ernstig mi, maar desalniettemin daarom supertrots dat je wel de confrontatie aangaat.
good luck!
