Psyche
alle pijlers
Ik kan niet omgaan met drank... :(
woensdag 16 juni 2010 om 21:24
Tsja, daar zit ik dan. Normaal post ik hier onder een andere nick. Maar ik schaam me. En wil wel mijn verhaal kwijt.
Ik heb een probleem met drank. En het wordt steeds erger denk ik. Omdat ik wil voorkomen dat ik echt als alcoholist eindig (en daar zit ik dicht tegenaan vrees ik) wil ik hier graag mijn verhaal kwijt. Om steun te krijgen, en om met mijn neus op de feiten te worden gedrukt. Ik bagatalliseer het, maar volgens mij ben ik al verder dan ik mezelf wil toegeven....
De feiten:
Ik drink bijna elke avond. Soms alleen, soms met vrienden.
Ik drink zonder rem. In het weekend 'overkomt' het me regelmatig dat ik een gat in mijn geheugen heb.
Als ik drink, kan ik het niet bij een glaasje laten.
Soms ga ik speciaal naar de supermarkt om nog een fles wijn te halen.
Ik denk dat ik van drinken ontspannen word.
Ik heb er geregeld last van de volgende ochtend. Niet altijd een echte kater, maar vaak nog moe of hoofdpijn.
Als ik uit mijn werk naar huis fiets heb ik oprecht zin in een glas wijn.
Gisteren heb ik bewust niks gedronken, vandaag lukte het me niet.
Ik drink vaak al voordat ik iets ga doen thuis een glas of 2 of 3.
In het weekend begin ik soms al 's middags met een glas.
Ik drink nu een glas wijn. En het is niet mijn eerste glas.
Confronterend dit zo op te schrijven.... Als ik dit over een ander zou lezen zou ik het wel weten: jij hebt een probleem. Maar voor mezelf wil ik het niet bekennen. Wat zou ik willen? Mijn streven voor nu is:
- niet meer alleen drinken
- niet meer dan drie avonden in de week alcohol
- niet meer zoveel drinken dat ik een gat in mijn geheugen heb,
Wie herkent zich? Wie helpt me? Wie doet mee?
Dank!
Ik heb een probleem met drank. En het wordt steeds erger denk ik. Omdat ik wil voorkomen dat ik echt als alcoholist eindig (en daar zit ik dicht tegenaan vrees ik) wil ik hier graag mijn verhaal kwijt. Om steun te krijgen, en om met mijn neus op de feiten te worden gedrukt. Ik bagatalliseer het, maar volgens mij ben ik al verder dan ik mezelf wil toegeven....
De feiten:
Ik drink bijna elke avond. Soms alleen, soms met vrienden.
Ik drink zonder rem. In het weekend 'overkomt' het me regelmatig dat ik een gat in mijn geheugen heb.
Als ik drink, kan ik het niet bij een glaasje laten.
Soms ga ik speciaal naar de supermarkt om nog een fles wijn te halen.
Ik denk dat ik van drinken ontspannen word.
Ik heb er geregeld last van de volgende ochtend. Niet altijd een echte kater, maar vaak nog moe of hoofdpijn.
Als ik uit mijn werk naar huis fiets heb ik oprecht zin in een glas wijn.
Gisteren heb ik bewust niks gedronken, vandaag lukte het me niet.
Ik drink vaak al voordat ik iets ga doen thuis een glas of 2 of 3.
In het weekend begin ik soms al 's middags met een glas.
Ik drink nu een glas wijn. En het is niet mijn eerste glas.
Confronterend dit zo op te schrijven.... Als ik dit over een ander zou lezen zou ik het wel weten: jij hebt een probleem. Maar voor mezelf wil ik het niet bekennen. Wat zou ik willen? Mijn streven voor nu is:
- niet meer alleen drinken
- niet meer dan drie avonden in de week alcohol
- niet meer zoveel drinken dat ik een gat in mijn geheugen heb,
Wie herkent zich? Wie helpt me? Wie doet mee?
Dank!
zondag 25 juli 2010 om 12:04
zondag 25 juli 2010 om 14:23
He Billie, wij moeten natuurlijk niet je graadmeter worden he. Daar heb je niks aan, het gaat erom dat je voor jezelf de grenzen weet te stellen. Qua drankgebruik en op alle andere gebieden. En als je het fijn vond gisteren met die kerel dan is er niks aan de hand. Maar je moet daarin wel eerlijk zijn naar jezelf....
Wat misschien belangrijker is om op terug te kijken is hoe het gegaan is met de maatregelen die je voor jezelf hebt bedacht? Wat werkte wel, wat werkte niet? En waarom werkte het wel/niet?
Ik heb gisteren een erg leuke avond gehad, en niet zoveel gedronken (voor mijn doen dan he
), een biertje of 8 denk ik. Weet alles nog, lag in bed voordat ik dronken werd en ben vanochtend goed opgestaan. Was echt een gezellige avond, was fijn!
Liv, fijn als je hier komt posten.
Campari, ik herken dat wel. Dat je echt gruwelijk uit de bocht vliegt, vervolgens een paar dagen echt rot over voelt en dat het daarna minder wordt. Misschien omdat je het voor jezelf weet te vergoelijken, of omdat je juist in eerste instantie te streng bent voor jezelf (daar ben ik nog niet uit). Maar desalniettemin blijft het onnodig. Ik voel me op de goede weg wat dat betreft en wil dit echt zo volhouden. Met dank aan juliie!
Wat misschien belangrijker is om op terug te kijken is hoe het gegaan is met de maatregelen die je voor jezelf hebt bedacht? Wat werkte wel, wat werkte niet? En waarom werkte het wel/niet?
Ik heb gisteren een erg leuke avond gehad, en niet zoveel gedronken (voor mijn doen dan he
), een biertje of 8 denk ik. Weet alles nog, lag in bed voordat ik dronken werd en ben vanochtend goed opgestaan. Was echt een gezellige avond, was fijn!Liv, fijn als je hier komt posten.
Campari, ik herken dat wel. Dat je echt gruwelijk uit de bocht vliegt, vervolgens een paar dagen echt rot over voelt en dat het daarna minder wordt. Misschien omdat je het voor jezelf weet te vergoelijken, of omdat je juist in eerste instantie te streng bent voor jezelf (daar ben ik nog niet uit). Maar desalniettemin blijft het onnodig. Ik voel me op de goede weg wat dat betreft en wil dit echt zo volhouden. Met dank aan juliie!
zondag 25 juli 2010 om 23:01
VA ik weet nu niet zo goed wat ik moet denken over mijn actie van gisteren. Ik baal ervan dat ik toch wel behoorlijk dronken was, anders had ik dat niet gedaan. Dus in die zin ben ik zeker wel een grens overgegaan. Ik vind het alleen gevoelsmatig niet erg. Ik heb niemand gekwetst, beledigd, heb niet straalbezopen in de kroeg rondgelopen en toen ik voelde dat ik niet meer moest drinken ben ik naar huis gegaan.
Alleen onderweg iemand opgepikt, is niet iets wat ik vaak doe, ik voel me er ook niet per definitie beter door, aangezien het platte sex was en ik me nogal eenzaam voel de laatste tijd. Zo'n ons helpt dan niet echt. Maar ik vind het geen drama ofzo.
Kreeg net nog een telefoontje van een van de mannen die er gisteren bijwas, met zijn complimenten voor mijn geslaagde drankplan. Ik had hem van te voren ingeseind.
Ik was gisteren eigenlijk ook ineens dronken, dat heb ik soms, die man met de hamer. Herkennen jullie dat trouwens? Dat er het ene moment niks aan de hand is en het volgende BAM dronken.
Alleen onderweg iemand opgepikt, is niet iets wat ik vaak doe, ik voel me er ook niet per definitie beter door, aangezien het platte sex was en ik me nogal eenzaam voel de laatste tijd. Zo'n ons helpt dan niet echt. Maar ik vind het geen drama ofzo.
Kreeg net nog een telefoontje van een van de mannen die er gisteren bijwas, met zijn complimenten voor mijn geslaagde drankplan. Ik had hem van te voren ingeseind.
Ik was gisteren eigenlijk ook ineens dronken, dat heb ik soms, die man met de hamer. Herkennen jullie dat trouwens? Dat er het ene moment niks aan de hand is en het volgende BAM dronken.
maandag 26 juli 2010 om 01:02
quote:Billie36 schreef op 25 juli 2010 @ 23:01:
VA ik weet nu niet zo goed wat ik moet denken over mijn actie van gisteren. Ik baal ervan dat ik toch wel behoorlijk dronken was, anders had ik dat niet gedaan. Dus in die zin ben ik zeker wel een grens overgegaan. Ik vind het alleen gevoelsmatig niet erg. Ik heb niemand gekwetst, beledigd, heb niet straalbezopen in de kroeg rondgelopen en toen ik voelde dat ik niet meer moest drinken ben ik naar huis gegaan.
Hé Billie, je hebt niemand gekwetst of beledigd maar toch heb je een rotgevoel over je actie. Kan het zijn dat je niet zo lief voor jezelf bent geweest? Blijkbaar was dit niet echt wat je nodig had (een ONS is geen remedie voor de eenzaamheid). Wat je nodig had was intimiteit, wat je kreeg was seks. Niet zo gek dat je daar nu een onbevredigd en misschien wat leeg gevoel over hebt nu?
Waarom voel je je eenzaam?
VA ik weet nu niet zo goed wat ik moet denken over mijn actie van gisteren. Ik baal ervan dat ik toch wel behoorlijk dronken was, anders had ik dat niet gedaan. Dus in die zin ben ik zeker wel een grens overgegaan. Ik vind het alleen gevoelsmatig niet erg. Ik heb niemand gekwetst, beledigd, heb niet straalbezopen in de kroeg rondgelopen en toen ik voelde dat ik niet meer moest drinken ben ik naar huis gegaan.
Hé Billie, je hebt niemand gekwetst of beledigd maar toch heb je een rotgevoel over je actie. Kan het zijn dat je niet zo lief voor jezelf bent geweest? Blijkbaar was dit niet echt wat je nodig had (een ONS is geen remedie voor de eenzaamheid). Wat je nodig had was intimiteit, wat je kreeg was seks. Niet zo gek dat je daar nu een onbevredigd en misschien wat leeg gevoel over hebt nu?
Waarom voel je je eenzaam?
Ga in therapie!
maandag 26 juli 2010 om 07:02
He Billie, ik wil je geen rotgevoel aanpraten hoor. Het is meer dat ik denk dat het belangrijk is om eerlijk terug te kijken om te zien wat wel en wat niet goed ging. En dan vervolgens te leren van wat niet goed ging en te koesteren wat wel goed ging. Vind het heel goed dat je een vriend had ingeseind, en wat tof dat ie belde om je te complimenteren! Dus neem dat gevoel mee de volgende keer dat je drinkt. Dat staat ook bovenaan mijn lijstje in mijn portemonnee, dat ik trots wil zijn op mezelf!
De ONS-tijd heb ik gehad. Ik merkte achteraf dat het voor mij maar een quick-fix was (letterlijk en figuurlijk ). Achteraf voelde ik me er meestal niet prettig bij, dus nu doe ik het niet meer. Ben sowieso even mannenmoe en doe het dus rustig aan. Eerst voor mezelf de dingen op een rijtje en dan komt er vast wel weer een kerel langs.
Ik voel me de laatste weken ook bij vlagen eenzaam. Het zal met de vakantie en de zomer te maken hebben. Veel mensen weg en dubbel zo naar als je op een vrijdag thuis op de bank zit terwijl het zo'n lekker weer is en je eigenlijk wel op het terras had willen hangen. En heel veel vrienden zijn echt bezig met 'de volgende fase': trouwen, samenwonen, kinderen krijgen. Voor mij zit dat er voorlopig nog echt niet in, en het maakt dat ik het gevoel heb dat onze levens uit elkaar lopen. Maar aan de andere kant heb ik ook veel vrijgezelle vrienden en die zie ik ook allemaal worstelen.
Dat 'ineens' dronken zijn herken ik heel goed. Dat is voor mij het omslagpunt dat ik dus niet meer wil. Ik vermoed dat het bij mij komt omdat ik dan toch te snel drink en ik daardoor niet meer goed in de gaten heb hoe dronken ik al ben. En dan lijkt het net alsof de dronkenschap ineens toeslaat, maar eigenlijk was ik dan daarvoor al te ver heen. Bewuster drinken zou daartegen moeten helpen, maar dat is dus echt een verandering mijn gedrags- en gedachtenpatroon en dat zul dus vermoedelijk niet in een keer goed gaan.
Nou, weer een nieuwe week, Wordt druk op het werk, maar de avonden heb ik met rustige activiteiten ingepland. En ik ben weer gaan sporten, dat doet me echt heel erg goed. Voelt erg fijn om lief voor mezelf te zijn .
De ONS-tijd heb ik gehad. Ik merkte achteraf dat het voor mij maar een quick-fix was (letterlijk en figuurlijk ). Achteraf voelde ik me er meestal niet prettig bij, dus nu doe ik het niet meer. Ben sowieso even mannenmoe en doe het dus rustig aan. Eerst voor mezelf de dingen op een rijtje en dan komt er vast wel weer een kerel langs.
Ik voel me de laatste weken ook bij vlagen eenzaam. Het zal met de vakantie en de zomer te maken hebben. Veel mensen weg en dubbel zo naar als je op een vrijdag thuis op de bank zit terwijl het zo'n lekker weer is en je eigenlijk wel op het terras had willen hangen. En heel veel vrienden zijn echt bezig met 'de volgende fase': trouwen, samenwonen, kinderen krijgen. Voor mij zit dat er voorlopig nog echt niet in, en het maakt dat ik het gevoel heb dat onze levens uit elkaar lopen. Maar aan de andere kant heb ik ook veel vrijgezelle vrienden en die zie ik ook allemaal worstelen.
Dat 'ineens' dronken zijn herken ik heel goed. Dat is voor mij het omslagpunt dat ik dus niet meer wil. Ik vermoed dat het bij mij komt omdat ik dan toch te snel drink en ik daardoor niet meer goed in de gaten heb hoe dronken ik al ben. En dan lijkt het net alsof de dronkenschap ineens toeslaat, maar eigenlijk was ik dan daarvoor al te ver heen. Bewuster drinken zou daartegen moeten helpen, maar dat is dus echt een verandering mijn gedrags- en gedachtenpatroon en dat zul dus vermoedelijk niet in een keer goed gaan.
Nou, weer een nieuwe week, Wordt druk op het werk, maar de avonden heb ik met rustige activiteiten ingepland. En ik ben weer gaan sporten, dat doet me echt heel erg goed. Voelt erg fijn om lief voor mezelf te zijn .
maandag 26 juli 2010 om 08:44
Even weer een voor iedereen!
Ik probeer de laatste weken bewust(er) te drinken en mijn drinkgedrag in kaart te brengen. Ik heb momenten dat ik al aan het drinken ben voor ik heb nagedacht of ik 'm wel of niet wil. Het zit zo in mijn systeem, niet te geloven!
Dit zal de laatste week zijn en dan stop ik met drinken. In ieder geval een maand en misschien wel voor altijd. Ik ben het zó zat, die roes . Ik wil leven!
Ik probeer de laatste weken bewust(er) te drinken en mijn drinkgedrag in kaart te brengen. Ik heb momenten dat ik al aan het drinken ben voor ik heb nagedacht of ik 'm wel of niet wil. Het zit zo in mijn systeem, niet te geloven!
Dit zal de laatste week zijn en dan stop ik met drinken. In ieder geval een maand en misschien wel voor altijd. Ik ben het zó zat, die roes . Ik wil leven!
maandag 26 juli 2010 om 11:00
quote:vivalaalcohol schreef op 25 juli 2010 @ 14:23:
Campari, ik herken dat wel. Dat je echt gruwelijk uit de bocht vliegt, vervolgens een paar dagen echt rot over voelt en dat het daarna minder wordt. Misschien omdat je het voor jezelf weet te vergoelijken, of omdat je juist in eerste instantie te streng bent voor jezelf (daar ben ik nog niet uit). Maar desalniettemin blijft het onnodig. Ik voel me op de goede weg wat dat betreft en wil dit echt zo volhouden. Met dank aan juliie!
Ik denk dat het zo werkt dat je de gebeurtenis op een gegeven moment rationeel een plek geeft, dus ja, je hebt je afweer-/overlevingsmechanisme in werking gezet omdat het anders ondraaglijk wordt en teveel angst oplevert.
Ik lees ook mee op 'eten met je verstand' en zie heel veel raakvlakken zoals Dubiootje al eerder aangaf.
Ik ben pas een week alcoholvrij en heb nog geen moeilijke momenten gehad. Het geeft eigenlijk veel rust omdat ik niet hoef in te plannen wanneer ik ga drinken bijv. en geen zorgen over katers heb.
Het geeft ruimte voor andere dingen omdat je je tijd anders invult.
En het gevoel wat VA ook beschrijft, dat je goed voor jezelf zorgt, dat voelt fijn.
Liv
Campari, ik herken dat wel. Dat je echt gruwelijk uit de bocht vliegt, vervolgens een paar dagen echt rot over voelt en dat het daarna minder wordt. Misschien omdat je het voor jezelf weet te vergoelijken, of omdat je juist in eerste instantie te streng bent voor jezelf (daar ben ik nog niet uit). Maar desalniettemin blijft het onnodig. Ik voel me op de goede weg wat dat betreft en wil dit echt zo volhouden. Met dank aan juliie!
Ik denk dat het zo werkt dat je de gebeurtenis op een gegeven moment rationeel een plek geeft, dus ja, je hebt je afweer-/overlevingsmechanisme in werking gezet omdat het anders ondraaglijk wordt en teveel angst oplevert.
Ik lees ook mee op 'eten met je verstand' en zie heel veel raakvlakken zoals Dubiootje al eerder aangaf.
Ik ben pas een week alcoholvrij en heb nog geen moeilijke momenten gehad. Het geeft eigenlijk veel rust omdat ik niet hoef in te plannen wanneer ik ga drinken bijv. en geen zorgen over katers heb.
Het geeft ruimte voor andere dingen omdat je je tijd anders invult.
En het gevoel wat VA ook beschrijft, dat je goed voor jezelf zorgt, dat voelt fijn.
Liv
maandag 26 juli 2010 om 12:15
quote:HoaX schreef op 26 juli 2010 @ 08:44:
Het zit zo in mijn systeem, niet te geloven!
Dit zal de laatste week zijn en dan stop ik met drinken. In ieder geval een maand en misschien wel voor altijd. Ik ben het zó zat, die roes . Ik wil leven!
Kan het je dus aanbevelen
Dat laatste wat je zegt vind ik wel frappant omdat het o zo waar is.
Het zit zo in mijn systeem, niet te geloven!
Dit zal de laatste week zijn en dan stop ik met drinken. In ieder geval een maand en misschien wel voor altijd. Ik ben het zó zat, die roes . Ik wil leven!
Kan het je dus aanbevelen
Dat laatste wat je zegt vind ik wel frappant omdat het o zo waar is.
maandag 26 juli 2010 om 20:01
Wat fijn om te lezen hoe jullie hiermee bezig zijn. Leven, ja! Daar is veel voor te zeggen Mooi, Campari en VA, dat je het gevoel hebt dat je lief voor jezelf bent. Dat verdienen jullie ook
Liv, je ziet in dat het smoezen zijn, dat is alvast stap 1. Eis niet te veel van jezelf, maar blijf wel steeds eerlijk. Dus blijf jezelf erop wijzen dat je smoesjes gebruikt
Vakantie vind ik wel leuk verzonnen als smoes. Als je werkt is het dan weer "drukke dag gehad" of "moe" en "wil graag ontspannen na mijn werk". Zo heb je elke dag een goeie smoes
Leuk dat je meeleest op Eten met je verstand, Campari. Echt een prachtig topic, vind ik. Heel zinvol ook voor mensen hier om te lezen.
Liv, je ziet in dat het smoezen zijn, dat is alvast stap 1. Eis niet te veel van jezelf, maar blijf wel steeds eerlijk. Dus blijf jezelf erop wijzen dat je smoesjes gebruikt
Vakantie vind ik wel leuk verzonnen als smoes. Als je werkt is het dan weer "drukke dag gehad" of "moe" en "wil graag ontspannen na mijn werk". Zo heb je elke dag een goeie smoes
Leuk dat je meeleest op Eten met je verstand, Campari. Echt een prachtig topic, vind ik. Heel zinvol ook voor mensen hier om te lezen.
Ga in therapie!
maandag 26 juli 2010 om 22:24
Een weekendje weggeweest Totaal onverwacht, maar het was heerlijk.
2 dagen op de camping met 2 keer 2 kleine glaasjes wijn.
Vandaag in de C1000 aardig aan het mekkeren met mezelf geweest. "Ik koop een lekkere fles wijn, nee toch maar niet, ja toch maar wel. Dan doe ik geen liter fles, maar 2 flesjes van 0,25l. Maar waarom wil ik perse wijn drinken ? Heb ik er zin in omdat ik trek in de smaak van een lekker wijntje heb, of wil ik het uit gewoonte, of wil ik een roes hebben"
Uit gewoonte en een roes was mijn uber-eerlijke antwoord aan mezelf. Vooral die roes zat me dwars , dus heb ik de wijn laten staan. Heb nu wel een rosé biertje. Weer hetzelfde gesprek in mijn hoofd, maar nu had ik zin in de smaak ( bovendien zit er maar 3procent alcohol in , dus mag ik wel een fles of 12 gaan drinken wil ik iets van een roes voelen ) het idee dat ik een roes wil hebben had ik allang weer afgelegd.
Lang verhaal, maar bottom line, ik ben trots op mezelf ivm goede keus in de supermarkt. ( vooral eigenlijk voor het in gesprek met mezelf gaan zeg maar. Godwatklinktdatzweverig )
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
maandag 26 juli 2010 om 23:05
Haha, het klinkt inderdaad erg mutserig om zo met jezelf in vergadering te zijn, maar jammer dan: het werkt namelijk wél! En na een tijdje kun je die gesprekken gewoon overslaan en wordt het een (nieuwe) gewoonte om verantwoord drank in te slaan en te drinken. Dit is een fase waar je doorheen moet om je automatismes en gewoontes te veranderen. Daar moet je even bewust mee bezig zijn.
Billie, wat wou je zeggen? Hoe gaat het met je vandaag?
Billie, wat wou je zeggen? Hoe gaat het met je vandaag?
Ga in therapie!
dinsdag 27 juli 2010 om 09:15
Wow, campari, al een week alcoholvrij! Ik vind de voordelen die je beschrijft heel treffend: meer rust, niet hoeven te 'plannen' wanneer je kunt drinken en geen zorgen over katers. Doet me heel erg denken aan de periode dat ik gestopt was met roken. Dat gaf zoveel rust! Terwijl ik altijd juist denk dat sigaretten me rustig maken.
Liv, sterkte met je relatie. Ik hoop dat jullie er uit komen, of misschien beter: dat jij er voor jezelf uitkomt wat het beste voor je is. Dat is ook lief zijn voor jezelf! (Ik weet niet wat het is, maar het klinkt als een terugkerend fenomeen? Ligt het bij jou of bij hem? Sorry, zit ik toch te vissen ). Heeft het effect op je alcoholgebruik? En hoe dan?
Borodini, leuk he, die gesprekken met jezelf. Denk maar zo: een schizofreen is nooit alleen. Maar goed dat je de strijd zo met jezelf aangaat. Ik vind dat nog moeilijk in de supermarkt. Als ik voor het wijnschap staat, dan gaat er toch nog wel een fles mee in het mandje. Maar: inmiddels twee dagen niet gedronken, dat is alweer een tijd geleden. Op naar de drie: dat kan ik me al helemaal niet meer herinneren!
Billie, gaat ie goed? Gewoon blijven posten hoor!
Liefs,
VA
Liv, sterkte met je relatie. Ik hoop dat jullie er uit komen, of misschien beter: dat jij er voor jezelf uitkomt wat het beste voor je is. Dat is ook lief zijn voor jezelf! (Ik weet niet wat het is, maar het klinkt als een terugkerend fenomeen? Ligt het bij jou of bij hem? Sorry, zit ik toch te vissen ). Heeft het effect op je alcoholgebruik? En hoe dan?
Borodini, leuk he, die gesprekken met jezelf. Denk maar zo: een schizofreen is nooit alleen
. Maar goed dat je de strijd zo met jezelf aangaat. Ik vind dat nog moeilijk in de supermarkt. Als ik voor het wijnschap staat, dan gaat er toch nog wel een fles mee in het mandje. Maar: inmiddels twee dagen niet gedronken, dat is alweer een tijd geleden. Op naar de drie: dat kan ik me al helemaal niet meer herinneren!Billie, gaat ie goed? Gewoon blijven posten hoor!
Liefs,
VA
dinsdag 27 juli 2010 om 15:02
Hallo,
Ik weet nog niet of ik actief mee wil schrijven in dit topic maar lees in elk geval wel mee. Heb sinds jaren een drankprobleem maar ben gelukkig nooit (lichamelijk) verslaafd geweest. Ben ooit met teveel alcohol op opgenomen geweest in het ziekenhuis en besloot toen om nooit meer te drinken. Dit heb ik even vol gehouden maar bewust en onbewust zal alcohol altijd een rol in mijn leven blijven spelen, hoewel ik een steeds terugkerend patroon zie als ik kijk naar de aanleidingen om alcohol te drinken. Dit heeft o.a. te maken met mijn thuissituatie en ik denk dat als ik daadwerkelijk knopen ga doorhakken ik pas kan gaan werken aan mijn alcoholprobleem.
Ik weet nog niet of ik actief mee wil schrijven in dit topic maar lees in elk geval wel mee. Heb sinds jaren een drankprobleem maar ben gelukkig nooit (lichamelijk) verslaafd geweest. Ben ooit met teveel alcohol op opgenomen geweest in het ziekenhuis en besloot toen om nooit meer te drinken. Dit heb ik even vol gehouden maar bewust en onbewust zal alcohol altijd een rol in mijn leven blijven spelen, hoewel ik een steeds terugkerend patroon zie als ik kijk naar de aanleidingen om alcohol te drinken. Dit heeft o.a. te maken met mijn thuissituatie en ik denk dat als ik daadwerkelijk knopen ga doorhakken ik pas kan gaan werken aan mijn alcoholprobleem.
dinsdag 27 juli 2010 om 15:33
Lieve Head en Shoulders,
Welkom! Ik hoop dat je mee gaat schrijven, het helpt echt bij het bewuster drinken/niet drinken, althans voor mij! Kun je iets meer vertellen over je drinkpatroon? Drink je elke dag of heb je af en toe uitschieters? Hoeveel drink je?
Ik herken wel wat je zegt over het terugkerend patroon. Drinken is volgens mij vaak een 'symptoom' van dieper liggende problemen. Ik weet niet wat je thuissituatie is, en welke knopen je wil doorhakken, maar voel je welkom erover te schrijven.
Liv, je maakt me nieuwsgierig communicatie is iets heel moeilijks in relaties is mijn ervaring. Zeker als je het al heel lang op een bepaalde manier doet (weer zo'n patroon) en dat anders wil gaan doen. In dit geval nog lastiger omdat het om twee personen gaat in plaats van één. En jij zegt ook uit opstandigheid te drinken. Waartegen ben je opstandig dan?
Welkom! Ik hoop dat je mee gaat schrijven, het helpt echt bij het bewuster drinken/niet drinken, althans voor mij! Kun je iets meer vertellen over je drinkpatroon? Drink je elke dag of heb je af en toe uitschieters? Hoeveel drink je?
Ik herken wel wat je zegt over het terugkerend patroon. Drinken is volgens mij vaak een 'symptoom' van dieper liggende problemen. Ik weet niet wat je thuissituatie is, en welke knopen je wil doorhakken, maar voel je welkom erover te schrijven.
Liv, je maakt me nieuwsgierig communicatie is iets heel moeilijks in relaties is mijn ervaring. Zeker als je het al heel lang op een bepaalde manier doet (weer zo'n patroon) en dat anders wil gaan doen. In dit geval nog lastiger omdat het om twee personen gaat in plaats van één. En jij zegt ook uit opstandigheid te drinken. Waartegen ben je opstandig dan?
dinsdag 27 juli 2010 om 18:20
Vivaalcohol lief dat ik welkom ben. Ik ben me er van bewust dat ik drink vanuit dieperliggende problemen maar vind het moeilijk een oplossing te vinden. 9 v/d 10 keer drink ik thuis. Vanuit gewoonte; verveling; verdriet; stress; angst om niet in slaap te vallen, drink ik iedere avond zo'n drie glazen, en als ik er reden toe heb een x aantal glazen meer. Ik heb periodes dat ik max. 2 glazen drink, een paar dagen niet drink (!), maar ook dat ik meerdere malen in de week dronken ben.
De situatie thuis vind ik niet fijn. Jaren geleden ging het met mijn autistische broer bergafwaarts. Eindelijk doet hij nu een deeltijd opleiding. Is wel zijn enige dagbesteding. Leeft in vakanties 24 uur p/d tussen de vier muren van ons huis. Alle frustraties komen er thuis uit. Hij is dominant, anderen kleineren, pestgedrag, provoceren. Moeder is bang om er wat van te zeggen vanwege zijn reactie. Vader idem. Ik wacht op een woning. Zal waarschijnlijk nog anderhalf jr. duren. Ben nu aan het kijken welke mogelijkheden er meer zijn. Ik denk aan een leefgemeenschap maar moeder steunt mij hier niet in. Ook spreekt het mij aan om tijdelijk in een kibboets te leven maar als je ouders je daar niet in steunen, wordt die stap wel heel groot. Ook mijn interesses voor reizen, andere culturen, natuur, geloof, kan zij niet delen. Vooral dat laatste niet.
De fouten die ik heb gemaakt in het verleden, als tiener zijnde doen me verdriet. Ik voel me er schuldig over. Nu wil ik het goedmaken tegenover mijn ouders. Maar hoever moet ik hier in gaan?
De situatie thuis vind ik niet fijn. Jaren geleden ging het met mijn autistische broer bergafwaarts. Eindelijk doet hij nu een deeltijd opleiding. Is wel zijn enige dagbesteding. Leeft in vakanties 24 uur p/d tussen de vier muren van ons huis. Alle frustraties komen er thuis uit. Hij is dominant, anderen kleineren, pestgedrag, provoceren. Moeder is bang om er wat van te zeggen vanwege zijn reactie. Vader idem. Ik wacht op een woning. Zal waarschijnlijk nog anderhalf jr. duren. Ben nu aan het kijken welke mogelijkheden er meer zijn. Ik denk aan een leefgemeenschap maar moeder steunt mij hier niet in. Ook spreekt het mij aan om tijdelijk in een kibboets te leven maar als je ouders je daar niet in steunen, wordt die stap wel heel groot. Ook mijn interesses voor reizen, andere culturen, natuur, geloof, kan zij niet delen. Vooral dat laatste niet.
De fouten die ik heb gemaakt in het verleden, als tiener zijnde doen me verdriet. Ik voel me er schuldig over. Nu wil ik het goedmaken tegenover mijn ouders. Maar hoever moet ik hier in gaan?
dinsdag 27 juli 2010 om 18:30
Lieve H&S, begrijp ik goed dat je nog thuis woont? Hoe oud ben je? En in hoeverre heb je steun nodig van je ouders om je eigen weg te kiezen? Zeker als je weet dat dat beter voor JOU is?
Ik herken wel iets in de worsteling met je ouders. Dat is iets waar ik nu best wel mee bezig ben. Ik heb een gehandicapte zus. Ik weet niet anders dan dat het zo is. Maar zij was het eerste kind en ik heb wel het idee dat mijn ouders daarna de lat voor de andere kinderen hoger hebben gelegd. Het gaat bij mijn ouders heel erg om prestaties. En al voldoe ik in heel veel punten aan hun eisen, het is nooit genoeg, Dus heb ik besloten dat los te laten, te doen wat goed is voor mij (= onderdeel van lief zijn voor mezelf). Juist bij mijn ouders durf ik niet te praten over wat mij bezig houdt, terwijl ik het daar misschien wel het liefste kwijt wil.
Kortom, meid, maak je eigen keuzes, en daarmee je eigen fouten. Daar leer je van. En uiteindelijk kom je los van het idee dat je ouders goedkeuring moeten geven aan wat je doet. Maar dat kost tijd meis. Ik ben er in ieder geval nog niet, maar wel op weg!!!
Liefs,
VA
MAmalief!!!!! Fijn dat je er weer bent! Wat is er van het weekend gebeurd? Wat ga je doen om dat te voorkomen? En ga je blijvend stoppen met roken? (dan wil ik meedoen!)
Ik herken wel iets in de worsteling met je ouders. Dat is iets waar ik nu best wel mee bezig ben. Ik heb een gehandicapte zus. Ik weet niet anders dan dat het zo is. Maar zij was het eerste kind en ik heb wel het idee dat mijn ouders daarna de lat voor de andere kinderen hoger hebben gelegd. Het gaat bij mijn ouders heel erg om prestaties. En al voldoe ik in heel veel punten aan hun eisen, het is nooit genoeg, Dus heb ik besloten dat los te laten, te doen wat goed is voor mij (= onderdeel van lief zijn voor mezelf). Juist bij mijn ouders durf ik niet te praten over wat mij bezig houdt, terwijl ik het daar misschien wel het liefste kwijt wil.
Kortom, meid, maak je eigen keuzes, en daarmee je eigen fouten. Daar leer je van. En uiteindelijk kom je los van het idee dat je ouders goedkeuring moeten geven aan wat je doet. Maar dat kost tijd meis. Ik ben er in ieder geval nog niet, maar wel op weg!!!
Liefs,
VA
MAmalief!!!!! Fijn dat je er weer bent! Wat is er van het weekend gebeurd? Wat ga je doen om dat te voorkomen? En ga je blijvend stoppen met roken? (dan wil ik meedoen!)
dinsdag 27 juli 2010 om 22:23
Jeetje...........heb zo veel bij te lezen waar ik nu nog even niet aan toe ben
Sorrysorrysorry dat ik zo lang niets van mij heb laten horen maar ik wou er gewoon even niets mee te maken hebben, met het hele k*talcoholprobleem niet.
Er zijn ook nog zoveel andere factoren die op dit moment in mijn leven spelen dat het heel moeilijk is om het alcoholprobleem op de eerste plaats te zetten.
Ik heb afgelopen vrijdag dan ook voor de eerste keer verzuimd bij de leefstijltraining omdat ik het gewoon even niet meer trok.
Midden in een scheiding en alle rompslomp en alles wat er bij komt kijken.
Morgen bezichtiging van een eventuele nieuwe woning.
Schijnbaar kan ik niet alles tegelijk aan terwijl ik dacht dat ik heel sterk zou zijn maar op dit moment gaat het even niet............maar ik ben er nog wel
Sorrysorrysorry dat ik zo lang niets van mij heb laten horen maar ik wou er gewoon even niets mee te maken hebben, met het hele k*talcoholprobleem niet.
Er zijn ook nog zoveel andere factoren die op dit moment in mijn leven spelen dat het heel moeilijk is om het alcoholprobleem op de eerste plaats te zetten.
Ik heb afgelopen vrijdag dan ook voor de eerste keer verzuimd bij de leefstijltraining omdat ik het gewoon even niet meer trok.
Midden in een scheiding en alle rompslomp en alles wat er bij komt kijken.
Morgen bezichtiging van een eventuele nieuwe woning.
Schijnbaar kan ik niet alles tegelijk aan terwijl ik dacht dat ik heel sterk zou zijn maar op dit moment gaat het even niet............maar ik ben er nog wel
dinsdag 27 juli 2010 om 22:38
quote:oranjemuts schreef op 27 juli 2010 @ 22:26:
muts die ik ben. Hij is alleen niet meer oranje.....................
Ach, je hebt toch helemaal geen meldplicht joh. Wel rot dat je even aan je taks zit. Hoe gaat het met het uitstellen, boodschappen doen etc. Werkt dat een beetje?
Morgen een bezichtiging, spannend zeg, succes!
Welkom Head.
Ben jij thuis bij je ouders dan dronken.......?
Mamalief
VA, ik vind dat jij inhoudelijk goede reacties geeft zeg, complimenten.
En voor Billie een
muts die ik ben. Hij is alleen niet meer oranje.....................
Ach, je hebt toch helemaal geen meldplicht joh. Wel rot dat je even aan je taks zit. Hoe gaat het met het uitstellen, boodschappen doen etc. Werkt dat een beetje?
Morgen een bezichtiging, spannend zeg, succes!
Welkom Head.
Ben jij thuis bij je ouders dan dronken.......?
Mamalief
VA, ik vind dat jij inhoudelijk goede reacties geeft zeg, complimenten.
En voor Billie een
