Psyche
alle pijlers
Ik word gek, wat kan ik het beste doen? [Geen OP]
dinsdag 23 november 2021 om 13:02
Niet liggen, ga op de bank zitten en kijk tv. Niet in slaap vallen overdag. Je houdt het zo zelf in stand.lienxs schreef: ↑23-11-2021 13:00Ik ben naar buiten toe gelopen, een parkje en rook de ene sigaret naar de ander. Zo haal ik even mijn frisse lucht en zometeen weer even terug liggen. Hardlopen nu sowieso nog niet, maar dat wil ik wel, lijkt me alleen nog te zwaar voor nu mentaal. Dus daar wacht ik nog mee af.
En niet gaan hardlopen.
Life is short. Eat dessert first.
dinsdag 23 november 2021 om 13:05
Ja misschien maar gwn de tv opdoen. Ik word alleen vaak misselijk van geluiden of nadenken. Daarom kijk ik geen tv meer en vind ik het gewoon heerlijk om in een donkere kamer te zitten zonder geluid of licht.doornroosje9 schreef: ↑23-11-2021 13:02Niet liggen, ga op de bank zitten en kijk tv. Niet in slaap vallen overdag. Je houdt het zo zelf in stand.
En niet gaan hardlopen.
Ik weet dat het niet bijdraagt, dan doe ik de tv toch even aan maar dan gaat ie weer uit.
dinsdag 23 november 2021 om 13:12
De psycholoog zei dat de maagproblemen en misselijkheid ook kan komen door paniek.doornroosje9 schreef: ↑23-11-2021 13:09Waardoor komt dat, dat misselijk worden? Je lijkt iig niet alleen een slaapprobleem te hebben. Is dit onderzocht door je huisarts?
De misselijkheid heb ik eigenlijk nooit eerder met de huisarts gesproken. Dit komt namelijk in vlagen ook. Soms last van, soms lange tijd weer niet.
dinsdag 23 november 2021 om 13:19
Ik ben daar zelf ook moe van geworden dat het iedere keer weer terug komt.doornroosje9 schreef: ↑23-11-2021 13:14Tsja, als je beter wil voelen, zal je toch je huisarts moeten contacteren. Zo je hele leven verder gaan lijkt me ook niets.
Ik wil ook gewoon een stabiel leven leiden en geen terugvallen meer krijgen. Mezelf weer herpakken, mentaal sterk worden, alles achter me laten en weer gaan knallen.
Alleen heb ik vaak weinig vertrouwen in de hulp van porffesionals en pak ik daardoor altijd weer zelf de draad op en beland ik na een tijd weer in zon terugval. De ene keer houd ik het langer vol al de ander, soms heb ik echt goede periodes namelijk en doe ik van alles. Dan lukt alles en zit ik lekker in mijn vel ook. Momenteel heb ik al soort van geaccepteerd dat ik me zo ellendig voel en wil ik wel hulp, maar ben ik geblokkeerd en wacht ik af. Bellen en vragen om een vroegtijdige afspraak lijkt me niet echt nodig doordat het niet allemaal levensbedreigend is wat ik nu voel, het is alleen niet leuk natuurlijk.
dinsdag 23 november 2021 om 13:28
Hulp inschakelen kan nooit kwaad. En wat nou als je de hulp die krijgt, ook echt afmaakt, in plaats van te stoppen en het weer zelf te doen? Zoals ik lees heeft dat tot nu toe niet geholpen.
Tot die tijd zou ik beginnen met ritme en regelmaat in je leven te brengen. Dus op vaste tijden opstaan, op vaste tijden naar bed gaan, op vaste tijden eten en elke dag even naar buiten voor een wandeling. Heb je wel dagbesteding? Als je bij wijze van de hele dag op de bank hangt, kan ik me voorstellen dat je 's avonds geen slaap hebt.
Tot die tijd zou ik beginnen met ritme en regelmaat in je leven te brengen. Dus op vaste tijden opstaan, op vaste tijden naar bed gaan, op vaste tijden eten en elke dag even naar buiten voor een wandeling. Heb je wel dagbesteding? Als je bij wijze van de hele dag op de bank hangt, kan ik me voorstellen dat je 's avonds geen slaap hebt.
dinsdag 23 november 2021 om 13:40
Ik heb mezelf ook ditmaal beloofd de hulp af te maken. Hoe zwaar ik er ook tegenop kijk en eigenlijk geen zin heb om alles te benoemen en vertellen, wil ik liever even rusten, vergeten en weer terug naar normaal.Anonymouse schreef: ↑23-11-2021 13:28Hulp inschakelen kan nooit kwaad. En wat nou als je de hulp die krijgt, ook echt afmaakt, in plaats van te stoppen en het weer zelf te doen? Zoals ik lees heeft dat tot nu toe niet geholpen.
Tot die tijd zou ik beginnen met ritme en regelmaat in je leven te brengen. Dus op vaste tijden opstaan, op vaste tijden naar bed gaan, op vaste tijden eten en elke dag even naar buiten voor een wandeling. Heb je wel dagbesteding? Als je bij wijze van de hele dag op de bank hangt, kan ik me voorstellen dat je 's avonds geen slaap hebt.
Ik ben benieuwd of het echt baat zal hebben, ik voel al woede als ik mezelf moet dwingen naar de afspraak te gaan met de psycholoog. Het is voor mij ook niet leuk dat gedoe en zo. Maar goed ik verman nu dus gwn mezelf en heb er ook wel zin in om ditmaal het te af te maken en wie weet tot meer inzicht te komen.
Maar uiteindelijk weet ik dat ik toch diegene ben die mijn leven kan maken of breken. Daarmee begint en eindigt het. Hulp is altijd fijn. Maar ik heb de laatste jaren ingezien, dat niemand je daadwerkelijk kan helpen behalve jezelf. Niemand gaat je redden. Zelf doen is de oplossing. Tuurlijk beetje advies, steun, troost of hulp kan fijn zijn, maar of dat altijd postieve resultaten bereikt met psycholoog weet ik niet. Ik zie dat sommige mensen erdoor nog gekker uitkomen en blijven hangen in negativiteit of afhankelijk worden van medicijnen en dan het weer weigeren te slikken en weer nodig hebben. Als ik dat zie denk ik, nee je moet beter op eigen kracht beter worden dan al die hulp aannemen. Tuurlijk is het niet zo bij iedereen en overdrijf ik weer, want ken er genoeg die er wel hen voldoening uit halen uit de sessies. Maar sommige uit mijn kring konden mij wel begrijpen dat ze het zelf ook niet fijn vonden om de sessies voort te zetten, doordat je dan er weer over van alles moet praten en beseft wat je allemaal hebt meegemaakt en het niet zo wilt zien dus liever wilt afwimpelen als gedaan en klaar en niet meer bij stil staan. Alleen als ik kijk naar die mensen die het niet af hebben gemaakt, ook weer min of meer nog steeds niet helemaal hen leven op orde hebben of kunnen krijgen terwijl de wil er wel is, duurt het nog soms maanden of jaren om weer zich te herpakken. Dat proces duurt zo lang bij sommigen.
Bij mij was het altijd max halfjaar tot een jaar, maar jaren lang lijkt me wel heftig. Ik wil nu alleen na een maand weer gaan opstaan, of over een paar dagen weken. Geen idee, maar ik voel de kracht van levenslust weer door mijn lichaam stromen. Dat is iig positief, ben ook wel blij dat al beland ik een dieptepunt nog altijd wel kan uitkijken naar verbetering en dit kan realiseren.
dinsdag 23 november 2021 om 13:42
Ja zeg, dat kan de psycholoog wel zeggen maar verstandig is toch eerst het lichamelijke uit te sluiten en dan op het mentale gedeelte overgaan.
dinsdag 23 november 2021 om 13:43
dinsdag 23 november 2021 om 13:45
doornroosje9 schreef: ↑23-11-2021 13:43Heel eerlijk? Mijn mening is dat je heel dringend hulp nodig hebt. En dat alleen op basis van wat je hier schrijft. En dat is lang niet alles, dat weet iedereen. Hoeft ook niet hoor, maar dat je heel veel hulp nodig hebt, dat is overduidelijk.
Nou dat.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 23 november 2021 om 13:48
Het lijkt er op dat je het helemaal niet zelf kán op eigen kracht.
En ik denk dat je voor jezelf wel helder moet hebben dat een psycholoog je niet beter maakt, maar handvatten geeft hoe je beter met bepaalde situaties/gevoelens/emoties om kunt gaan om niet zo af te glijden als je nu regelmatig doet.
Als je verwacht dat je elke week op de bank bij de psych gaat zitten en aanhoort wat hij of zij zeggen heeft, en je daar beter van gaat voelen, dan nee dan krijg je niet de 'gewenste' hulp.
En graven in je verleden is soms nodig om de kern van het probleem aan te pakken. Als je je therapie voortijdig stopt, is het logsich dat het niet gewerkt heeft omdat je het de tijd niet hebt gegeven om tot het punt te komen waar de psycholoog alle informatie heeft om je handvatten aan te kunnen bieden én je hulp/feedback geeft om de theorie in praktijk toe te kunnen passen.
Ik heb het idee dat je oorzaak/gevolg niet helemaal snapt in deze context.
En ik denk dat je voor jezelf wel helder moet hebben dat een psycholoog je niet beter maakt, maar handvatten geeft hoe je beter met bepaalde situaties/gevoelens/emoties om kunt gaan om niet zo af te glijden als je nu regelmatig doet.
Als je verwacht dat je elke week op de bank bij de psych gaat zitten en aanhoort wat hij of zij zeggen heeft, en je daar beter van gaat voelen, dan nee dan krijg je niet de 'gewenste' hulp.
En graven in je verleden is soms nodig om de kern van het probleem aan te pakken. Als je je therapie voortijdig stopt, is het logsich dat het niet gewerkt heeft omdat je het de tijd niet hebt gegeven om tot het punt te komen waar de psycholoog alle informatie heeft om je handvatten aan te kunnen bieden én je hulp/feedback geeft om de theorie in praktijk toe te kunnen passen.
Ik heb het idee dat je oorzaak/gevolg niet helemaal snapt in deze context.
anonymouse wijzigde dit bericht op 23-11-2021 13:50
0.11% gewijzigd
dinsdag 23 november 2021 om 13:49
doornroosje9 schreef: ↑23-11-2021 13:43Heel eerlijk? Mijn mening is dat je heel dringend hulp nodig hebt. En dat alleen op basis van wat je hier schrijft. En dat is lang niet alles, dat weet iedereen. Hoeft ook niet hoor, maar dat je heel veel hulp nodig hebt, dat is overduidelijk.
Heel erg eens. Je stuitert tussen uitersten en lijkt het niet eens door te hebben.
dinsdag 23 november 2021 om 13:51
Ik heb al een een verwijzing daarvoor lopen voor de lichamelijke klachten. Alleen gaf de huisarts toen al aan dat ze het min of meer koppelde aan de mentale problemen. Ik ben er toen tegen in gegaan, doordat ik op dat moment eigenlijk niet eens mentale problemen had. Ik was alleen constant moe, had constant pijn, spierpijn en krachtverlies tot uitvallen van arm en been. Zenuwpijn constant. Deze klachten nam ze toen allemaal niet serieus. Uiteindelijk ben ik hierna uitgeput geraakt en bleef ik liggen, toen ben ik mezelf gaan verwennen en tijdens dat moment heb ik weer wat meegemaakt waardoor ik nu soort van geblokkeerd ben en aan het afwachten ben. Ik kan nu wel enorm genieten van de rust en voel me al niet meer schuldig voor werk en school dat niet meer ging, ik blokeer stress doordat het ook niet veel goeds opbrengt.Henk-and-Roelie schreef: ↑23-11-2021 13:42Ja zeg, dat kan de psycholoog wel zeggen maar verstandig is toch eerst het lichamelijke uit te sluiten en dan op het mentale gedeelte overgaan.
Dus daardoor laat ik me nu leiden in het opbrengen van geluksgevoel weer. Dit lukt weer goed sinds een aantal dagen doordat ik nu pas besef dat ik weken lang in bed heb gelegen en het voorbij ging als een dag. Nu de besef is gekomen is nog maar kwestie van tijd dat ik er weer bovenop kom. Dat zal zeker wel goedkomen.
dinsdag 23 november 2021 om 13:54
Dat is waar. Je hebt gelijk.Anonymouse schreef: ↑23-11-2021 13:48Het lijkt er op dat je het helemaal niet zelf kán op eigen kracht.
En ik denk dat je voor jezelf wel helder moet hebben dat een psycholoog je niet beter maakt, maar handvatten geeft hoe je beter met bepaalde situaties/gevoelens/emoties om kunt gaan om niet zo af te glijden als je nu regelmatig doet.
Als je verwacht dat je elke week op de bank bij de psych gaat zitten en aanhoort wat hij of zij zeggen heeft, en je daar beter van gaat voelen, dan nee dan krijg je niet de 'gewenste' hulp.
En graven in je verleden is soms nodig om de kern van het probleem aan te pakken. Als je je therapie voortijdig stopt, is het logsich dat het niet gewerkt heeft omdat je het de tijd niet hebt gegeven om tot het punt te komen waar de psycholoog alle informatie heeft om je handvatten aan te kunnen bieden én je hulp/feedback geeft om de theorie in praktijk toe te kunnen passen.
Ik heb het idee dat je oorzaak/gevolg niet helemaal snapt in deze context.
Ik begreep het niet helemaal denk ik haha.
Hier heb ik veel aan. Wel dom dat ik het zelf niet al eerder zo inzag of wist.
dinsdag 23 november 2021 om 14:00
Is het mogelijk dat je een second opinion bij een andere huisarts aanvraagt? Krachtverlies van arm en been, constant pijn zijn serieuze klachten en het onderzoeken waard lijkt me. Als ik je zo lees lijk je passief te zijn geworden? Blijven opkomen voor jezelf hoor en doorpakken. En mocht het uiteindelijk wel mentaal zijn kun je door middel van therapie sterker wordenlienxs schreef: ↑23-11-2021 13:51Ik heb al een een verwijzing daarvoor lopen voor de lichamelijke klachten. Alleen gaf de huisarts toen al aan dat ze het min of meer koppelde aan de mentale problemen. Ik ben er toen tegen in gegaan, doordat ik op dat moment eigenlijk niet eens mentale problemen had. Ik was alleen constant moe, had constant pijn, spierpijn en krachtverlies tot uitvallen van arm en been. Zenuwpijn constant. Deze klachten nam ze toen allemaal niet serieus. Uiteindelijk ben ik hierna uitgeput geraakt en bleef ik liggen, toen ben ik mezelf gaan verwennen en tijdens dat moment heb ik weer wat meegemaakt waardoor ik nu soort van geblokkeerd ben en aan het afwachten ben. Ik kan nu wel enorm genieten van de rust en voel me al niet meer schuldig voor werk en school dat niet meer ging, ik blokeer stress doordat het ook niet veel goeds opbrengt.
Dus daardoor laat ik me nu leiden in het opbrengen van geluksgevoel weer. Dit lukt weer goed sinds een aantal dagen doordat ik nu pas besef dat ik weken lang in bed heb gelegen en het voorbij ging als een dag. Nu de besef is gekomen is nog maar kwestie van tijd dat ik er weer bovenop kom. Dat zal zeker wel goedkomen.
dinsdag 23 november 2021 om 14:09
Henk-and-Roelie schreef: ↑23-11-2021 14:00Is het mogelijk dat je een second opinion bij een andere huisarts aanvraagt? Krachtverlies van arm en been, constant pijn zijn serieuze klachten en het onderzoeken waard lijkt me. Als ik je zo lees lijk je passief te zijn geworden? Blijven opkomen voor jezelf hoor en doorpakken. En mocht het uiteindelijk wel mentaal zijn kun je door middel van therapie sterker worden
Joh ga nou niet zitten drammen op dat fysieke, er is naar gekeken en TO zegt dat ze een verwijzing heeft.
Het is alleszins duidelijk dat ze nu vooral met haar psyche aan de slag moet ipv kop in het zand en ‘het komt wel goed’.
dinsdag 23 november 2021 om 14:27
Alleen de eerste pagina gelezen.
Ik heb een hele tijd in de verslavingszorg en psychiatrie gewerkt waar ik dagelijks mensen begeleidde om van hun benzo verslaving af te helpen.
En de verslavingssignalen spatten hier vanaf. Zoek hulp! En kap met die pillen onder begeleiding met een afbouwschema. Paniek als je je rustgevende medicatie niet neemt is een signaal dat je verslaafd bent. Je hebt ook in het ziekenhuis extra begeleiding hiervoor. Informeer hier ook eens naar bij je huisarts.
Sterkte
Ik heb een hele tijd in de verslavingszorg en psychiatrie gewerkt waar ik dagelijks mensen begeleidde om van hun benzo verslaving af te helpen.
En de verslavingssignalen spatten hier vanaf. Zoek hulp! En kap met die pillen onder begeleiding met een afbouwschema. Paniek als je je rustgevende medicatie niet neemt is een signaal dat je verslaafd bent. Je hebt ook in het ziekenhuis extra begeleiding hiervoor. Informeer hier ook eens naar bij je huisarts.
Sterkte
dinsdag 23 november 2021 om 14:35
Ik ben helemaal niet verslaafd aan die pillen. Heb ze een x maar gevraagd en gekregen doordat de mijne kwijt was en deze toen ben gaan misbruiken door t weinige effect. Maar ik voel de behoefte niet eens om dit opnieuw te gaan gebruiken of vragen dus ga nou mij niet nog meer verslavingen aan praten die ik niet heb. T enige verslaving is momenteel het roken en dat vind ik prima.