Psyche
alle pijlers
Is iemand ooit echt beter geworden van therapie?
vrijdag 24 april 2020 om 01:47
Jahoor, ik heb heel veel baat bij een therapeut, gehad. De eerste was super emotioneel, daar kon ik niks mee, al dat oud zeer oprakelen was erg vervelend.
De tweede en goede was pragmatisch en stelde de juiste vragen, ik vond haar hard, maar ze heeft me letterlijk weer op de been gekregen. (Dit was 8 jaar geleden, maar met pillen en praten kon toen heel goed mijn depressie aan uiteindeljk.
De tweede en goede was pragmatisch en stelde de juiste vragen, ik vond haar hard, maar ze heeft me letterlijk weer op de been gekregen. (Dit was 8 jaar geleden, maar met pillen en praten kon toen heel goed mijn depressie aan uiteindeljk.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
vrijdag 24 april 2020 om 04:56
Heel veel aan gehad op met name drie cruciale momenten in mijn leven.
Maar het is hard werken, ik kreeg thuisopdrachten en literatuur mee etc, ik denk dat 7/8 van het resultaat buiten de therapie ruimte en de gesprekken is behaald.
Het is wel zaak dat je de goede persoon met de goede invalshoek vindt.
Ik heb voor twee van de drie succesvolle therapieen ook gewoon zelf betaald en geïnvesteerd in tijd. Daarnaast heb ik een goede vriendin en had toen een goede vriend die dit alles ook interessant vonden en met hetzelfde bezig was, dus wat er werd besproken werd herhaald in de gesprekken met hen, en ging zo 'leven'.
Het aangebodene moet je liggen, het moet je aanspreken en aansluiten op je dagelijks leven.
Maargoed, ik vond Oprah Winfrey en zelfs die afgrijselijke dr Phil ook op cruciale momenten mijn redders en heb ook veel van collega's etc opgestoken, ik leer graag.
Niet dat ik alles klakkeloos aanneem, ik ben met twee therapeuten gestopt omdat ik er echt niks aan had.
Eentje moest vreselijk huilen om wat ik zei en behandeld ene alsof ik van porcelein was, en een ander vond ik naar als persoon.
Maar het is hard werken, ik kreeg thuisopdrachten en literatuur mee etc, ik denk dat 7/8 van het resultaat buiten de therapie ruimte en de gesprekken is behaald.
Het is wel zaak dat je de goede persoon met de goede invalshoek vindt.
Ik heb voor twee van de drie succesvolle therapieen ook gewoon zelf betaald en geïnvesteerd in tijd. Daarnaast heb ik een goede vriendin en had toen een goede vriend die dit alles ook interessant vonden en met hetzelfde bezig was, dus wat er werd besproken werd herhaald in de gesprekken met hen, en ging zo 'leven'.
Het aangebodene moet je liggen, het moet je aanspreken en aansluiten op je dagelijks leven.
Maargoed, ik vond Oprah Winfrey en zelfs die afgrijselijke dr Phil ook op cruciale momenten mijn redders en heb ook veel van collega's etc opgestoken, ik leer graag.
Niet dat ik alles klakkeloos aanneem, ik ben met twee therapeuten gestopt omdat ik er echt niks aan had.
Eentje moest vreselijk huilen om wat ik zei en behandeld ene alsof ik van porcelein was, en een ander vond ik naar als persoon.
vrijdag 24 april 2020 om 06:13
Als het je continu energie kost en het je niks heeft opgeleverd in al die jaren dan is therapie niets voor jou.
Waarom ben je al van je 18e tot je 40e bezig?
Misschien doet therapie niks voor je en moet je het in andere invalshoeken zoeken. Waar raak je ontspannen van: muziek luisteren, zelf zingen?
Schilderen.....
Lichamelijk intensief bezig zijn, joggen, touwtje springen.
Misschien zelf een verhaal schrijven.
Waarom dacht je dat therapie voor jou was als je er nooit profijt van hebt gemerkt?
Waarom ben je al van je 18e tot je 40e bezig?
Misschien doet therapie niks voor je en moet je het in andere invalshoeken zoeken. Waar raak je ontspannen van: muziek luisteren, zelf zingen?
Schilderen.....
Lichamelijk intensief bezig zijn, joggen, touwtje springen.
Misschien zelf een verhaal schrijven.
Waarom dacht je dat therapie voor jou was als je er nooit profijt van hebt gemerkt?
vrijdag 24 april 2020 om 06:50
Als je 22 jaar tijd en geld stopt in iets wat niets oplevert zou ik je therapie willen aanraden 
Ooit in therapie geweest voor een angststoornis. Niets geholpen. Heb het enkele jaren daarna zelf overwonnen. Ik denk dat mensen in NL heel snel naar therapie grijpen. Soms moet je gewoon je gezond verstand gebruiken.
Wat niet wegneemt dat het vast wel kan helpen bij zware trauma’s.
Ooit in therapie geweest voor een angststoornis. Niets geholpen. Heb het enkele jaren daarna zelf overwonnen. Ik denk dat mensen in NL heel snel naar therapie grijpen. Soms moet je gewoon je gezond verstand gebruiken.
Wat niet wegneemt dat het vast wel kan helpen bij zware trauma’s.
vrijdag 24 april 2020 om 07:05
vrijdag 24 april 2020 om 07:09
Zelf geen therapie gehad, maar ik ken 2 mensen die zeggen dat ze er veel aan gehad hebben. Maar dan moet je denken aan een eenmalige therapie.
Als je zolang therapie hebt kan ik me goed voorstellen dat het je uitput, en er moe van wordt.
Ik zou het eens zoeken in andere therapieen. Denk eens aan haptonomie, dáar hoor ik goede verhalen over. Soms is praten niet genoeg en heb je juist andere dingen nodig. Het nadeel kan zijn dat het zelf moet betalen, maar als je het geld hebt zou ik dat zeker overwegen.
Als je zolang therapie hebt kan ik me goed voorstellen dat het je uitput, en er moe van wordt.
Ik zou het eens zoeken in andere therapieen. Denk eens aan haptonomie, dáar hoor ik goede verhalen over. Soms is praten niet genoeg en heb je juist andere dingen nodig. Het nadeel kan zijn dat het zelf moet betalen, maar als je het geld hebt zou ik dat zeker overwegen.
vrijdag 24 april 2020 om 07:13
Dit. Meestal zal je er toch wat van moeten leren om bij de volgende tegenwind, jij jezelf beter kan helpen.
vrijdag 24 april 2020 om 07:15
Kun je een inschatting maken van het alternatief?
Hoe gaat je leven worden als je stopt?
Misschien kun je een lijstje maken met plussen en minnen, dat kan je inzicht geven.
Bij mij heeft het heel veel inzicht opgeleverd in mijn eigen inbreng, mijn manier van reageren of nou juist niet reageren op situaties.
Maar de factoren die meespeelden waren op zich niet erg ingewikkeld.
Ook zonder therapie was ik er wel uit gekomen, het had alleen veel langer geduurd.
Hoe gaat je leven worden als je stopt?
Misschien kun je een lijstje maken met plussen en minnen, dat kan je inzicht geven.
Bij mij heeft het heel veel inzicht opgeleverd in mijn eigen inbreng, mijn manier van reageren of nou juist niet reageren op situaties.
Maar de factoren die meespeelden waren op zich niet erg ingewikkeld.
Ook zonder therapie was ik er wel uit gekomen, het had alleen veel langer geduurd.
vrijdag 24 april 2020 om 07:20
Ik heb niet alles gelezen maar allereerst vind ik het naar voor je dat je niet het resultaat bereikt wat je wil hebben. Ik ga hier niet alles neerpennen maar als je meer wil weten kan je me een PB sturen.
Ik liep al tijden vast in mezelf en door mijn studies wist ik dat cognitieve therapie, gedragstherapie en systeemtherapie niks voor mij zouden doen. Dankzij een vriendin die al meer dan 2 jaar in een stevige burn-out zat (en daar ineens binnen 2 maanden echt uit was) werd ik gewezen op een nieuw soort therapie: brainspotting. Niet zoals bij EMDR focused zich op een enkele traumatische ervaring maar alle traumatische ervaringen in je leven (je gaat ze niet allemaal verwerken maar wel zoveel als nodig is voor jou om verder te komen). Het is volgens de theorie de volgende stap in EMDR en binnen 5 sessies zag ik de zon weer schijnen. Ik ga er nu mee door omdat t me zoveel goed doet!
Dit is wel een vorm van therapie waarbij je een hele goede professional nodig hebt, en nee, dit is niet goedkoop maar de resultaten zijn echt bizar. Ik ga weer zingend door het leven waar ik dit de afgelopen 2 jaar niet kon.
Ik liep al tijden vast in mezelf en door mijn studies wist ik dat cognitieve therapie, gedragstherapie en systeemtherapie niks voor mij zouden doen. Dankzij een vriendin die al meer dan 2 jaar in een stevige burn-out zat (en daar ineens binnen 2 maanden echt uit was) werd ik gewezen op een nieuw soort therapie: brainspotting. Niet zoals bij EMDR focused zich op een enkele traumatische ervaring maar alle traumatische ervaringen in je leven (je gaat ze niet allemaal verwerken maar wel zoveel als nodig is voor jou om verder te komen). Het is volgens de theorie de volgende stap in EMDR en binnen 5 sessies zag ik de zon weer schijnen. Ik ga er nu mee door omdat t me zoveel goed doet!
Dit is wel een vorm van therapie waarbij je een hele goede professional nodig hebt, en nee, dit is niet goedkoop maar de resultaten zijn echt bizar. Ik ga weer zingend door het leven waar ik dit de afgelopen 2 jaar niet kon.
vrijdag 24 april 2020 om 07:35
Ik heb er wel veel aan gehad, ik was 21, ongelukkig en ik sneed mezelf omdat ik zo bang was om mijn vrienden te verliezen, sloot mezelf af van iedereen omdat ik bang was voor de toekomst. Toen ik echt flinke ruzie heb gehad met een goede vriend, met wie ik daarna bewust vrijwel nooit meer contact hebt gehad (alleen werkgerelateerd, we hadden dezelfde bijbaan), besloot ik dat ik hulp moest zoeken. Het klikte heel goed met mijn psycholoog en ik merkte ook direct dat ik me beter voelde, en het gaat nu echt zoveel beter met me. Ik heb de littekens van die tijd nog op m'n polsen, maar verder ben ik enorm veranderd, in positieve zin, sinds de eerste dag van mijn therapie.
Maar ik had vooral last van een angststoornis, in combinatie met een lichte depressie, en ik was er eigenlijk vrij snel vanaf toen ik eenmaal in therapie ging. Als ik het goed lees ben jij al mijn hele leven (ik ben bijna 23) op en af in therapie, en ik kan me heel goed voorstellen dat je daar moedeloos van wordt en je afvraagt of het nog wel zin heeft.
Wat is het alternatief? Wat gebeurt er als je níét meer in therapie gaat? Ik denk dat het belangrijk is om dat helder te hebben voor jezelf, dan kun je weloverwogen de keuze maken of je hiermee door wil gaan of niet. Als je ontzettend ongelukkig wordt van het feit dat je steeds in therapie moet/gaat, heeft het ook niet echt het gewenste effect.
Succes, het lijkt me geen makkelijke keuze.
Maar ik had vooral last van een angststoornis, in combinatie met een lichte depressie, en ik was er eigenlijk vrij snel vanaf toen ik eenmaal in therapie ging. Als ik het goed lees ben jij al mijn hele leven (ik ben bijna 23) op en af in therapie, en ik kan me heel goed voorstellen dat je daar moedeloos van wordt en je afvraagt of het nog wel zin heeft.
Wat is het alternatief? Wat gebeurt er als je níét meer in therapie gaat? Ik denk dat het belangrijk is om dat helder te hebben voor jezelf, dan kun je weloverwogen de keuze maken of je hiermee door wil gaan of niet. Als je ontzettend ongelukkig wordt van het feit dat je steeds in therapie moet/gaat, heeft het ook niet echt het gewenste effect.
Succes, het lijkt me geen makkelijke keuze.
vrijdag 24 april 2020 om 07:35
Ik ben ooit bij een psycholoog geweest voor mijn depressie. Dat heeft absoluut geholpen toen en ben nooit meer depressief geweest ondanks daarna nog wat flinke uitdagingen in mijn leven, ik denk nog af en toe terug aan mijn psycholoog van toen met een warm gevoel. Met mijn ADD en angst ben ik nog nooit een steek verder gekomen. ADD is erg gericht op medicatie innemen waar ik liep, en dat deed ik toen niet. En de angst psychologen leken me ook alleen wat tips hier en daar te kunnen geven.
Mijn eigen theorie is dat ik zelf een concretere hulpvraag moet hebben, en dat veel van mijn angst voortkomt uit onverwerkte issues. Ik ben absoluut van plan om nog eens terug naar de psycholoog te gaan. Het heeft mij ooit ontzettend geholpen. En ik denk wel dat je zelf ook thuis echt aan de slag moet. Uiteindelijk heb je zelf ook een heel groot aandeel in je zelfontwikkeling, alleen bieden zij handvaten om je daarbij te helpen.
Mijn eigen theorie is dat ik zelf een concretere hulpvraag moet hebben, en dat veel van mijn angst voortkomt uit onverwerkte issues. Ik ben absoluut van plan om nog eens terug naar de psycholoog te gaan. Het heeft mij ooit ontzettend geholpen. En ik denk wel dat je zelf ook thuis echt aan de slag moet. Uiteindelijk heb je zelf ook een heel groot aandeel in je zelfontwikkeling, alleen bieden zij handvaten om je daarbij te helpen.
vrijdag 24 april 2020 om 08:06
vrijdag 24 april 2020 om 08:06
Eens. En het ligt ook aan de reden waarom je therapie volgt. Is het realistisch dat therapie je daarbij verder kan helpen?
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
I'm on energy saving mode
vrijdag 24 april 2020 om 08:11
Dit. Dus ja, ik heb er zeer veel aan gehad en hoor en zie dat in mijn omgeving ook. Als het nooit hielp bestond het natuurlijk niet.
Maar ik zie ook mensen die nooit verder komen. Vaak zitten daar ingewikkelde gedragspatronen achter. Vooral verwachten dat de therapeut oplossingen voor je aandraagt, vermijding van het aangaan van verandering, moeite met reflectie, hangen aan de gesprekken zelf maar niet inzien dat 90% neerkomt op thuis actief aan de slag gaan, de therapeut vooral zien als steunfiguur om tegenaan te klagen, weinig reflectief vermogen, passiviteit in het aanpakken van je problematiek, noem maar op.
Wat zie jijzelf als je kernproblematiek die continu de kop opsteekt? Waarom val je steeds terug? In je OP kom je wat passief over wat je problemen betreft, klopt dit en draagt dit misschien bij aan je behandelsucces tot dusver?
En bespreek je het gevoel niets te hebben aan therapie al die jaren ook met je therapeut zodat jullie echt naar de kern toe kunnen in plaats van een herhaling van zetten te doen?
koffiehagedis wijzigde dit bericht op 24-04-2020 08:19
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
33.22% gewijzigd
vrijdag 24 april 2020 om 08:14
vrijdag 24 april 2020 om 08:21
Een obsessieve stalker bijvoorbeeld leeft alleen maar om te stalken. Dat is het enige wat hij wil.
Hij weet wel dat er iets niet klopt omdat hij altijd weer in de penarie komt als hij zijn impulsen volgt, dat niemand hem daardoor waardeert, dat hij zichzelf vaak afkeurt en lijdt daar ook wel onder, maar niets maakt hem zo gelukkig als iemand stalken: dat is de enige manier waarop hij fijn kan leven. Hij kan zich een poos inhouden, maar dan struikelt hij weer en raakt weer in zijn valkuil vanwege zijn behoeften die voor hem heel natuurlijk aanvoelen.
Hij weet wel dat er iets niet klopt omdat hij altijd weer in de penarie komt als hij zijn impulsen volgt, dat niemand hem daardoor waardeert, dat hij zichzelf vaak afkeurt en lijdt daar ook wel onder, maar niets maakt hem zo gelukkig als iemand stalken: dat is de enige manier waarop hij fijn kan leven. Hij kan zich een poos inhouden, maar dan struikelt hij weer en raakt weer in zijn valkuil vanwege zijn behoeften die voor hem heel natuurlijk aanvoelen.
retrostar wijzigde dit bericht op 24-04-2020 08:23
1.26% gewijzigd
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
