Psyche
alle pijlers
Is liefde voor je ouders onvoorwaardelijk?
zondag 9 augustus 2020 om 10:10
wat bedoel je hiermee? Heb je een linkje? Nieuwsgierig!Yggdrasil schreef: ↑08-08-2020 13:03Jij niet. Maar er is schematisch onderzoek gedaan naar de plek die je inneemt binnen een systeem en hoe geven en nemen daarin zich tot elkaar verhoudt. Een relatie waarin alleen genomen wordt is trekken aan een dood paard en daarmee sta jij zelf in die relatie op de verkeerde plek waardoor de verhoudingen per definitie scheef zijn en ook niet anders zullen worden.
Neutraal ergens in staan lukt wel bij de kassajuf maar niet in de relatie tot mijn ouders. Daarin is neutraal per definitie op basis van onze relatie en onze plek in dat systeem sowieso al geen sprake.
zondag 9 augustus 2020 om 10:22
dit had je natuurlijk kunnen verwachten, actie-reactie. Dus ik snap de verontwaardiging niet zo goed. Als mijn broer of zus ruzie zou hebben met pa of ma en die zouden daar flink veel verdriet van hebben dan zou ik ook verhaal gaan halen. Het zou raar zijn als iedereen zoiets stilzwijgend accepteert.
anoniem_287855 wijzigde dit bericht op 09-08-2020 11:42
71.95% gewijzigd
zondag 9 augustus 2020 om 10:23
wat sluit je dan precies af op die manier?
zondag 9 augustus 2020 om 10:24
zondag 9 augustus 2020 om 10:28
natuurlijk, er is niet 1 waarheid. Iedereen beleeft een zelfde situatie anders. Hoe jij iets interpreteert ligt niet alleen aan de situatie maar ook aan je rol daarin, je karakter, je leeftijd, ontwikkeling etcMaleficent schreef: ↑09-08-2020 10:24Dat broers en zussen zich ermee gaan bemoeien dat hou je altijd. Sowieso kan het best zijn dat in 1 gezin op verschillende manieren een jeugd is beleefd. Ik merk dat ook aan mijn zussen en mijzelf. Dus het kan heel erg goed dat zij er niks van begrijpen.
dit topic is daar een mooi voorbeeld van: reizen/dezelfde-vakanties-totaal-andere ... ges/466412
zondag 9 augustus 2020 om 10:30
er was al een jaar geen contact
zondag 9 augustus 2020 om 11:02
Door ervaringen om me heen heb ik het hebben van siblings altijd als 'n soort slangenkuil ervaren. Blij dat dat leed mij bespaard is gebleven.Maleficent schreef: ↑09-08-2020 10:24Dat broers en zussen zich ermee gaan bemoeien dat hou je altijd. Sowieso kan het best zijn dat in 1 gezin op verschillende manieren een jeugd is beleefd. Ik merk dat ook aan mijn zussen en mijzelf. Dus het kan heel erg goed dat zij er niks van begrijpen.
zondag 9 augustus 2020 om 11:24
Ik snap wat je zegt. Maar ik ben met 1 zus bijv wel heel erg close.redbulletje schreef: ↑09-08-2020 11:02Door ervaringen om me heen heb ik het hebben van siblings altijd als 'n soort slangenkuil ervaren. Blij dat dat leed mij bespaard is gebleven.
Moet wel zeggen dat zij echt heel lief is.
Ik kan me ook werkelijk niet 1 ruzie met haar herinneren.
Stressed is just desserts spelled backwards
zondag 9 augustus 2020 om 11:24
het zijn niet de contacten die je leegzuigen, het zijn jouw opvattingen over die contacten die je leegzuigenCommonSense schreef: ↑09-08-2020 11:13Als contacten je leegzuigen doe je dat wel, dan maak je de afweging of het nog de energie enz waard is.
zondag 9 augustus 2020 om 11:36
Dat geldt niet voor alle ouders. Op een gegeven moment hebben zij ook al hun kansen verspeeld.redbulletje schreef: ↑08-08-2020 13:23De liefde voor mijn ouders is onvoorwaardelijk. Wil niet zeggen dat we nooit woorden hadden, maar het zijn de enige mensen die je altijd mag lastig vallen en die altijd voor jou klaar staan.
zondag 9 augustus 2020 om 11:39
Ik vind je in dit topic erg stellig, en ik vind ook niet dat je ongelijk hebt. Mits het contact gelijkwaardig is en je allebei de rol van gezond volwassene aan kunt nemen binnen de relatie.
Ik volg schematherapie omdat mijn gezonde volwassen 'modus' compleet verdwijnt in het contact met heel veel anderen, maar met name met mijn moeder. Ik val terug in oude gedrags- en gedachtenpatronen. Doe wat als kind altijd werkte om geen straf te krijgen, namelijk onderwerpen, aanpassen, niet tegenspreken etc. Dat slurpt je volledig leeg, en is bijna niet te stoppen omdat het diep verankerd zit, vandaar contact verbroken en therapie.
Ik denk dat er bij TO iets soortgelijks speelt , wat ze uitlegt als haar plek in de fontein. Ze mag niet haar eigen rol spelen in het contact, en dus is het vermoeiend.
Het is geen kwestie van anders denken over het contact, of je een keer aanpassen. Als je altijd in een ongezonde rol wordt geduwd door de gezinsdynamiek is het ongezond en moet het stoppen.
anoniem_6418e572a6492 wijzigde dit bericht op 09-08-2020 11:40
0.26% gewijzigd
zondag 9 augustus 2020 om 11:43
hoezo? ik ben moeder maar ook dochter net als jij. Ik heb geen enkel belangYggdrasil schreef: ↑09-08-2020 11:40Meds: jij spreekt duidelijk als moeder-van en hebt hele andere belangen.
Zou jij overigens ajb mijn quoot willen weghalen? Ik zou heel graag een en ander kunnen verwijderen (ik leg liever niet voor de schermen uit hoe of wat maar wil je meer weten mag je me pb’en)
anoniem_287855 wijzigde dit bericht op 09-08-2020 11:44
41.02% gewijzigd
zondag 9 augustus 2020 om 11:44
zondag 9 augustus 2020 om 11:45
Verhaal halen?S-Meds schreef: ↑09-08-2020 10:22dit had je natuurlijk kunnen verwachten, actie-reactie. Dus ik snap de verontwaardiging niet zo goed. Als mijn broer of zus ruzie zou hebben met pa of ma en die zouden daar flink veel verdriet van hebben dan zou ik ook verhaal gaan halen. Het zou raar zijn als iedereen zoiets stilzwijgend accepteert.
Jij misschien? Ik zou nieuwsgierig zijn en vragen of ze er over willen praten en of alles goed met ze gaat. En meestal gaat daar al wel een behoorlijk verhaal aan vooraf dus een breuk kan een blinde meestal van verre zien aankomen.
Er van uit gaande dat die andere partij ook verdriet heeft zou ik niemand ter verantwoording roepen.
Ik ben er voor je als je wil praten en ik wil dat proberen met open visie te doen maar dreigend mij appen dat je nog een appeltje met me te schillen hebt en wat ik godverdomme nu weer heb geflikt en dat ik altijd alles verneuk en niet spoor dat heb ik echt genoeg gehoord in mijn leven. Dat is precies waarom ik deze mensen niet meer in mijn leven wil.
Er verandert nooit iets. Tot dat ik zelf verander.
zondag 9 augustus 2020 om 11:47
En dat is nou net niet wat je leert in systeem therapie.
Altijd maar dat eigen verantwoording nemen. Dat kan ook enorm stagnerende en schuldgevoel opwekkend werken waardoor je het continu in jezelf blijft zoeken. Niet iedereen kan ergens neutraal in staan. Ik zou wel uit willen schreeuwen waarom ik deze keuze heb gemaakt (dus op de detail) maar ik kan het niet want er wordt mee gelezen.....
