Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
woensdag 27 augustus 2008 om 18:06
Wat mij betreft ook, Iry, natuurlijk.
Saartje, kun je geen andere huisarts nemen? Als je je zo rot voelt bij deze? Of zit er geen andere bij je in de buurt?
En anders: gewoon even verstand op nul, dat briefje halen en weer wegwezen. Het lijkt me alleen zo vervelend als je zo eens naar de ha moet, als je er een hebt waar je je zo bij voelt.
Met ging het mij niet super vandaag.Er speelt ook nog iets anders mee: een lichamelijk aspect. Vorige week zei iemand tegen me dat ik mijn klachten eens serieus moest nemen, en dat ze aan suikerintolerantie dacht. Ik ben aan het lezen (trouwens, vandaag werd er hier ook een topic over geopend!) én ik heb een afspraak met iemand gemaakt om er goed naar te laten kijken, maar daar kan ik pas 9 okt. terecht. Ik voel me allesbehalve fit en dat is, als ik erover nadenk, al heel lang zo. Ik schreef alles maar toe aan 'tussen mijn oren', maar behalve dat kan er natuurlijk ook zeker wel iets lichamelijks aan de hand zijn.
Saartje, kun je geen andere huisarts nemen? Als je je zo rot voelt bij deze? Of zit er geen andere bij je in de buurt?
En anders: gewoon even verstand op nul, dat briefje halen en weer wegwezen. Het lijkt me alleen zo vervelend als je zo eens naar de ha moet, als je er een hebt waar je je zo bij voelt.
Met ging het mij niet super vandaag.Er speelt ook nog iets anders mee: een lichamelijk aspect. Vorige week zei iemand tegen me dat ik mijn klachten eens serieus moest nemen, en dat ze aan suikerintolerantie dacht. Ik ben aan het lezen (trouwens, vandaag werd er hier ook een topic over geopend!) én ik heb een afspraak met iemand gemaakt om er goed naar te laten kijken, maar daar kan ik pas 9 okt. terecht. Ik voel me allesbehalve fit en dat is, als ik erover nadenk, al heel lang zo. Ik schreef alles maar toe aan 'tussen mijn oren', maar behalve dat kan er natuurlijk ook zeker wel iets lichamelijks aan de hand zijn.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 27 augustus 2008 om 20:57
Heb net even op je topic gelezen.
Voelde jij je vandaag ongemakkelijk bij hem omdat jullie gisteren zo'n gesprek hebben gehad? Kwam het te dichtbij?
Bedenk dat het voor die jongen waarschijnlijk helemaal niet zo is blijven hangen. Hij weet nu wat van jou, dat jij je kinderen niet bij je hebt. Punt. Misschien heeft hij er thuis iets over verteld en klaar. Een jongen van die leeftijd staat daar (over het algemeen) vrij onbevangen tegenover en hij zal zich er niet ongemakkelijk bij voelen.
Die klachten moet je zeker serieus nemen. Het is logisch om nu alles te willen verklaren omdat er op het psychische vlak zoveel speelt. Maar het kan idd net zo goed iets lichamelijks zijn. Dat zou je dan bijna vergeten. Duurt alleen wel lang voor je daar terecht kan. Wil je zolang wachten?
Ik moet idd maar een andere huisarts nemen, moet ook mogelijk zijn. Niet eerder gedaan omdat ik er eigenlijk maar heel zelden kom. Eerst maar even dat briefje halen, lukt vast wel zonder al teveel uitleg.
Morgen laatste dienst op deze groep. Jongens weten nog niet eens allemaal dat ik wegga.
Voelde jij je vandaag ongemakkelijk bij hem omdat jullie gisteren zo'n gesprek hebben gehad? Kwam het te dichtbij?
Bedenk dat het voor die jongen waarschijnlijk helemaal niet zo is blijven hangen. Hij weet nu wat van jou, dat jij je kinderen niet bij je hebt. Punt. Misschien heeft hij er thuis iets over verteld en klaar. Een jongen van die leeftijd staat daar (over het algemeen) vrij onbevangen tegenover en hij zal zich er niet ongemakkelijk bij voelen.
Die klachten moet je zeker serieus nemen. Het is logisch om nu alles te willen verklaren omdat er op het psychische vlak zoveel speelt. Maar het kan idd net zo goed iets lichamelijks zijn. Dat zou je dan bijna vergeten. Duurt alleen wel lang voor je daar terecht kan. Wil je zolang wachten?
Ik moet idd maar een andere huisarts nemen, moet ook mogelijk zijn. Niet eerder gedaan omdat ik er eigenlijk maar heel zelden kom. Eerst maar even dat briefje halen, lukt vast wel zonder al teveel uitleg.
Morgen laatste dienst op deze groep. Jongens weten nog niet eens allemaal dat ik wegga.
donderdag 28 augustus 2008 om 07:14
Oh, je laatste dienst! Nu al! Dan is ineens het moment van weggaan daar en kun je het achter je laten. Sterkte met het afscheid 
Ja, het kwam te dichtbij. Goed wat je zegt over de belevingswereld van zo'n kind, ik weet dat eigenlijk helemaal niet. Ben helemaal uit de kinderbelevingswereld. Ik ben ook in verwarring over hoe ik me moet opstellen tegenover kinderen; er speelt bij mij vanalles door elkaar. Mijn eigen kindervaringen, mijn moederzijn en dan ook nog eens mijn functie. Juist wel of niet een praatje maken, in hoeverre afstand houden, dat soort dingen.
Ja, het kwam te dichtbij. Goed wat je zegt over de belevingswereld van zo'n kind, ik weet dat eigenlijk helemaal niet. Ben helemaal uit de kinderbelevingswereld. Ik ben ook in verwarring over hoe ik me moet opstellen tegenover kinderen; er speelt bij mij vanalles door elkaar. Mijn eigen kindervaringen, mijn moederzijn en dan ook nog eens mijn functie. Juist wel of niet een praatje maken, in hoeverre afstand houden, dat soort dingen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 28 augustus 2008 om 09:59
Voor jou zit er zo'n andere lading achter het in de taxi zitten met een kind dan voor het kind zelf.
Bij de mate van afstand houden moet je denk ik vooral proberen uit te gaan van wat voor jou goed voelt.
Als een kind geen zin heeft in een praatje dan laten ze dat wel merken. Of je vraagt of ze zin hebben om even te praten.
Dromen over je bazin, zal geen leuke droom geweest zijn.
Zie je er nu ook tegenop haar weer te zien?
Blijf er vertrouwen in hebben dat die angst minder zal worden.
Op dit moment ben je met zoveel dingen bezig, je zo bewust van alles. Dat versterkt die angst nu, maar geleidelijk aan zal dat minder worden. Vertrouw daarin op jezelf!
Laatste dienst. Toch heel snel gegaan ineens. Volgende week nog wel een vergadering met het team waar ik bij zal zijn. Kan ik nog even mijn verhaal doen en uitleggen waar ik tegenaan ben gelopen. Maar het zal geen emotioneel afscheid worden
Bij de mate van afstand houden moet je denk ik vooral proberen uit te gaan van wat voor jou goed voelt.
Als een kind geen zin heeft in een praatje dan laten ze dat wel merken. Of je vraagt of ze zin hebben om even te praten.
Dromen over je bazin, zal geen leuke droom geweest zijn.
Zie je er nu ook tegenop haar weer te zien?
Blijf er vertrouwen in hebben dat die angst minder zal worden.
Op dit moment ben je met zoveel dingen bezig, je zo bewust van alles. Dat versterkt die angst nu, maar geleidelijk aan zal dat minder worden. Vertrouw daarin op jezelf!
Laatste dienst. Toch heel snel gegaan ineens. Volgende week nog wel een vergadering met het team waar ik bij zal zijn. Kan ik nog even mijn verhaal doen en uitleggen waar ik tegenaan ben gelopen. Maar het zal geen emotioneel afscheid worden
donderdag 28 augustus 2008 om 19:50
Je maakt nog eens wat mee in zo'n taxi!
Heb je nu nog last van die triggers van vandaag of kan je dat redelijk naast je neer leggen?
Zo'n stoere man met dito hond. Zie het helemaal voor me met die hond op de achterbank
Je baas zal er wel spijt van hebben morgen als hij zelf de taxi kan stofzuigen, haha!
Was je zo bang voor honden vroeger? Je hebt nu toch ook een vrij grote hond? Idd een overwonnen angst dan.
Tot nu toe verloopt de laatste dienst erg goed, gezellig zelfs met de jongens. Moet nog tot morgenochtend maar dat loopt wel los. Naast mijn afscheid, gaat ook een van de jongens morgen weg, naar een vervolgplek. We maken er dus maar een leuke avond van, gaan zo een film kijken en wat lekkere dingen in huis gehaald. Leuk om het op deze manier hier af te sluiten.
Baas nog steeds niet gezien, morgen ga ik even bij hem langs. Hij had nog wat voor me zei hij...ben benieuwd.
Geen afspraak met de psycholoog morgen toch?
Fijne avond!
Heb je nu nog last van die triggers van vandaag of kan je dat redelijk naast je neer leggen?
Zo'n stoere man met dito hond. Zie het helemaal voor me met die hond op de achterbank
Je baas zal er wel spijt van hebben morgen als hij zelf de taxi kan stofzuigen, haha!
Was je zo bang voor honden vroeger? Je hebt nu toch ook een vrij grote hond? Idd een overwonnen angst dan.
Tot nu toe verloopt de laatste dienst erg goed, gezellig zelfs met de jongens. Moet nog tot morgenochtend maar dat loopt wel los. Naast mijn afscheid, gaat ook een van de jongens morgen weg, naar een vervolgplek. We maken er dus maar een leuke avond van, gaan zo een film kijken en wat lekkere dingen in huis gehaald. Leuk om het op deze manier hier af te sluiten.
Baas nog steeds niet gezien, morgen ga ik even bij hem langs. Hij had nog wat voor me zei hij...ben benieuwd.
Geen afspraak met de psycholoog morgen toch?
Fijne avond!
donderdag 28 augustus 2008 om 20:23
Nee, morgen gewoon he-le-maal niks.
Mag wel een keer!
Volgens mij wordt jouw laatste werkavond best gezellig.
Ik ga dadelijk ook een simpele, gezellige film kijken.
Dat heb ik wel verdiend....!
Die triggers gaan hopelijk dadelijk met die film wel door andere beelden overruled worden.
Vroeger als kind was ik idd bang voor grote honden. Bij ons in de straat hadden ze zo'n dalmatiër, jong en speels. Deed helemaal niks, maar kwam zo met van die enthousiaste sprongen op je af. Dat vond ik doodeng. Als ik hem al eerder zag, fietste ik een straat om, om weer thuis te komen. Van kleinere honden was ik overigens niet bang, het kwam echt door de grootte van zo'n hond.
Zelf heb ik nu een golden retriever, best wel groot, maar vergeleken met dat bakbeest van vanmiddag valt dat ook wel weer mee
Benieuwd waar je baas morgen mee komt (hint:
)
Mag wel een keer!
Volgens mij wordt jouw laatste werkavond best gezellig.
Ik ga dadelijk ook een simpele, gezellige film kijken.
Dat heb ik wel verdiend....!
Die triggers gaan hopelijk dadelijk met die film wel door andere beelden overruled worden.
Vroeger als kind was ik idd bang voor grote honden. Bij ons in de straat hadden ze zo'n dalmatiër, jong en speels. Deed helemaal niks, maar kwam zo met van die enthousiaste sprongen op je af. Dat vond ik doodeng. Als ik hem al eerder zag, fietste ik een straat om, om weer thuis te komen. Van kleinere honden was ik overigens niet bang, het kwam echt door de grootte van zo'n hond.
Zelf heb ik nu een golden retriever, best wel groot, maar vergeleken met dat bakbeest van vanmiddag valt dat ook wel weer mee
Benieuwd waar je baas morgen mee komt (hint:
)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 28 augustus 2008 om 22:40
Zo, jongens naar bed. Was een leuke avond. Het gebeurt niet zo vaak, maar het was echt gezellig. Allemaal bij elkaar, geen ruzie of gedoe. Jongens zijn denk ik blij dat ik wegga, ze vinden mij veel te streng
Wat lekker dat je morgen niets hoeft te doen.
Gewoon helemaal jouw dag van maken!!
Wel mooi dat je nu over je angst voor grote honden heen bent. Ik ben opgegroeid met grote honden (herders), dus kan me niet zoveel voorstellen bij zo'n angst.
Ik hoop dat de film voor wat andere beelden in je hoofd heeft gezorgd. Geniet nog even van je avond en zeker ook van morgen! Zou fijn zijn als het lukt je hoofd een beetje leeg te maken morgen, even niet teveel nadenken. Je hebt het zeker verdiend
Wat lekker dat je morgen niets hoeft te doen.
Gewoon helemaal jouw dag van maken!!
Wel mooi dat je nu over je angst voor grote honden heen bent. Ik ben opgegroeid met grote honden (herders), dus kan me niet zoveel voorstellen bij zo'n angst.
Ik hoop dat de film voor wat andere beelden in je hoofd heeft gezorgd. Geniet nog even van je avond en zeker ook van morgen! Zou fijn zijn als het lukt je hoofd een beetje leeg te maken morgen, even niet teveel nadenken. Je hebt het zeker verdiend
vrijdag 29 augustus 2008 om 10:51
:
Zo, jongens naar bed. Was een leuke avond. Het gebeurt niet zo vaak, maar het was echt gezellig. Allemaal bij elkaar, geen ruzie of gedoe. Jongens zijn denk ik blij dat ik wegga, ze vinden mij veel te streng
Fijn!
Hopelijk gaat de rest van je laatste dienst ook zo soepel.
Je laatste!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 29 augustus 2008 om 11:52
vrijdag 29 augustus 2008 om 16:16
Wat een geluk dat net toen ik dit stukje had getypt, mijn beste vriendin aanbelde! Die had onverwacht een vrije dag. En ze heeft er een neus voor...
dus ik heb even flink van me af kunnen praten.
Dat was goed.
Dat heb ik nodig. De lading is er nu wel grotendeels vanaf.
Lekker dat het er voor jou opzit. Is het een opluchting? Heb je het voor je gevoel goed afgerond?
dus ik heb even flink van me af kunnen praten.
Dat was goed.
Dat heb ik nodig. De lading is er nu wel grotendeels vanaf.
Lekker dat het er voor jou opzit. Is het een opluchting? Heb je het voor je gevoel goed afgerond?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 29 augustus 2008 om 17:07
Fijn dat je even lekker van je af hebt kunnen praten!
En nu genieten van die twee vrije dagen!
Erg vervelend dat je direct de schuld bij jezelf zoekt en zoveel angst hebt om dingen fout te doen.
Wederom die angst voor afwijzing denk ik?
Dat zij het misschien niet met je eens was, betekent nog niet dat jij iets fout hebt gedaan. Probeer dat nuchter denken dus maar even vast te houden.
Zou het idd moedig vinden als je er zondag iets van zal zeggen tegen je baas. Doe het gewoon, niet al teveel over nadenken, zal je achteraf vast een goed gevoel geven.
Het voelt wel goed dat het erop zit, maar nog niet goed kunnen afronden. Doordat er nog collega's op vakantie of ziek zijn, heb ik de meesten niet gesproken hierover. Maar dat komt komende week bij de vergadering wel. Daar zit ik nog bij en kan het dan met het team bespreken.
Morgen nog even werken en dan lekker weekend! Morgenavond op stap met vriendinnen om mijn verjaardag in te luiden en zondag met familie uit eten. Houd er niet van mijn verjaardag te vieren, maar op deze manier is het wel leuk.
En nu genieten van die twee vrije dagen!
Erg vervelend dat je direct de schuld bij jezelf zoekt en zoveel angst hebt om dingen fout te doen.
Wederom die angst voor afwijzing denk ik?
Dat zij het misschien niet met je eens was, betekent nog niet dat jij iets fout hebt gedaan. Probeer dat nuchter denken dus maar even vast te houden.
Zou het idd moedig vinden als je er zondag iets van zal zeggen tegen je baas. Doe het gewoon, niet al teveel over nadenken, zal je achteraf vast een goed gevoel geven.
Het voelt wel goed dat het erop zit, maar nog niet goed kunnen afronden. Doordat er nog collega's op vakantie of ziek zijn, heb ik de meesten niet gesproken hierover. Maar dat komt komende week bij de vergadering wel. Daar zit ik nog bij en kan het dan met het team bespreken.
Morgen nog even werken en dan lekker weekend! Morgenavond op stap met vriendinnen om mijn verjaardag in te luiden en zondag met familie uit eten. Houd er niet van mijn verjaardag te vieren, maar op deze manier is het wel leuk.
vrijdag 29 augustus 2008 om 20:07
Dat gaat terug tot het ongewenst kind zijn; altijd mijn best lopen doen om er toch te mogen zijn. En als het niet de bedoeling was dat je er was, dan kun je ook nooit iets goed doen.
Tot zover de rationele verklaring. Nu nog het gevoel veranderen. Want ik ben hier, of mensen het nu leuk vinden of niet. Of mijn ouders het nu leuk vinden en vonden of niet. En ik ben die ik ben, met alles wat ik meebreng.
En wat sommige mensen, zoals deze vriendin, met plezier opzoeken. Daar hoef ik me nooit 'lastig' te voelen. Sjonge, het helpt om zo'n angst (om lastig gevonden te worden als ik echte dingen deel) uit te spreken. Dat vind ik ook moedig, en haar antwoord was een eye-opener en een geruststelling.
Ben je zondag jarig? Alvast van harte!
En: jouw geboorte hier op deze aarde mag gevierd worden. Stel dat jij hier niet was.....
Tot zover de rationele verklaring. Nu nog het gevoel veranderen. Want ik ben hier, of mensen het nu leuk vinden of niet. Of mijn ouders het nu leuk vinden en vonden of niet. En ik ben die ik ben, met alles wat ik meebreng.
En wat sommige mensen, zoals deze vriendin, met plezier opzoeken. Daar hoef ik me nooit 'lastig' te voelen. Sjonge, het helpt om zo'n angst (om lastig gevonden te worden als ik echte dingen deel) uit te spreken. Dat vind ik ook moedig, en haar antwoord was een eye-opener en een geruststelling.
Ben je zondag jarig? Alvast van harte!
En: jouw geboorte hier op deze aarde mag gevierd worden. Stel dat jij hier niet was.....
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 29 augustus 2008 om 20:25
Je moet het vooral zelf leuk vinden dat je er bent! Ik hoop echt dat je dat zal bereiken, blij zijn met jezelf. Want dat verdien je echt.
Ik ben in ieder geval blij dat je er bent, anders zat ik hier tegen mezelf te praten
Maar serieus, zonder jou zou ik de stap niet hebben gezet om hulp te gaan zoeken. Bedankt daarvoor, ook al heb je misschien niet zo in de gaten gehad dat je daar zo'n grote rol in hebt gespeeld.
Wat goed dat je die angst naar je vriendin hebt uitgesproken en fijn dat ze je gerust heeft kunnen stellen. Was het erg moeilijk om dat uit te spreken?
Verjaardag vieren zegt me gewoon niet zoveel, vind het maar verplicht gedoe. Wat jij zegt, zo kijk ik er eigenlijk helemaal niet naar. Maar ik zal morgennacht een drankje doen op mijn bestaan
Fijne avond!!
Ik ben in ieder geval blij dat je er bent, anders zat ik hier tegen mezelf te praten
Maar serieus, zonder jou zou ik de stap niet hebben gezet om hulp te gaan zoeken. Bedankt daarvoor, ook al heb je misschien niet zo in de gaten gehad dat je daar zo'n grote rol in hebt gespeeld.
Wat goed dat je die angst naar je vriendin hebt uitgesproken en fijn dat ze je gerust heeft kunnen stellen. Was het erg moeilijk om dat uit te spreken?
Verjaardag vieren zegt me gewoon niet zoveel, vind het maar verplicht gedoe. Wat jij zegt, zo kijk ik er eigenlijk helemaal niet naar. Maar ik zal morgennacht een drankje doen op mijn bestaan
Fijne avond!!
zaterdag 30 augustus 2008 om 13:08
Goh, daar had ik nou echt geen erg in, dat ik daar een bijdrage aan heb geleverd, laat staan een grote rol in heb gespeeld. Leuk om te horen, dank je wel. (Ik hoop dat je er over een tijdje ook echt blij mee bent, met de stap die je neemt.)
Verjaardagen vind ik ook verplicht gedoe, maar gelukkig ben ik daar nu in familiekring helemaal vanaf nu ze me blijkbaar niet willen zien. Mooie bijkomstigheid.
(En zonder kinderen 'moet' ik wat dat betreft helemaal niets meer.) Wat een opluchting!
Als ik zelf jarig ben, laat ik me gewoon verrassen door degenen die echt zin hebben om te komen; alles is goed.
Met mijn vriendin had ik niet zoveel moeite om dat uit te spreken. Hoewel ik me er ook wel weer een beetje voor schaamde. Maar eigenlijk weet ik gewoon dat ik tegen haar alles zou kunnen zeggen (durven is nog een tweede, maar ze weet wel heel veel meer van mij dan anderen).
Fijne dag! (f)
Verjaardagen vind ik ook verplicht gedoe, maar gelukkig ben ik daar nu in familiekring helemaal vanaf nu ze me blijkbaar niet willen zien. Mooie bijkomstigheid.
(En zonder kinderen 'moet' ik wat dat betreft helemaal niets meer.) Wat een opluchting!Als ik zelf jarig ben, laat ik me gewoon verrassen door degenen die echt zin hebben om te komen; alles is goed.
Met mijn vriendin had ik niet zoveel moeite om dat uit te spreken. Hoewel ik me er ook wel weer een beetje voor schaamde. Maar eigenlijk weet ik gewoon dat ik tegen haar alles zou kunnen zeggen (durven is nog een tweede, maar ze weet wel heel veel meer van mij dan anderen).
Fijne dag! (f)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 30 augustus 2008 om 17:49
Als ik straks niet blij ben met de stap die ik gezet heb, krijg jij het natuurlijk ook op je bordje
Nee hoor, gaat goedkomen. En zo niet, dan heb ik het iig geprobeerd.
Lijkt me erg fijn om iemand te hebben tegen wie je je zo uit kan en durft te spreken. Ook al is er dan een klein beetje schaamte, je doet het wel!
Vanavond op stap. Ik ga er maar eens een leuk weekend van maken!
Jij ook nog een fijne dag, geniet nog even van het mooie weer
Nee hoor, gaat goedkomen. En zo niet, dan heb ik het iig geprobeerd.
Lijkt me erg fijn om iemand te hebben tegen wie je je zo uit kan en durft te spreken. Ook al is er dan een klein beetje schaamte, je doet het wel!
Vanavond op stap. Ik ga er maar eens een leuk weekend van maken!
Jij ook nog een fijne dag, geniet nog even van het mooie weer
zaterdag 30 augustus 2008 om 17:56
Zo, wat een luxe-behandeling kreeg die jongen. Lekker wandelen, buiten, exclusieve aandacht voor hem alleen. Goed dat hij het ook nog leuk vond.
Ik zie wel dat je dus echt streng bent: hij moest verplicht met je wandelen![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
Alvast heel veel plezier vanavond!
Hier is het ook super weer. Lekker!
Ik zie wel dat je dus echt streng bent: hij moest verplicht met je wandelen
Alvast heel veel plezier vanavond!
Hier is het ook super weer. Lekker!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 30 augustus 2008 om 18:03
zaterdag 30 augustus 2008 om 18:34
Als hij namelijk allerlei psychologie-van-de-koude-grond op me gaat loslaten, en dat 's morgens bij het ontbijt al, valt dat niet zo goed. Dan krijg ik het idee dat hij mij als een soort patiënt ziet, en niet gewoon als Elmervrouw. En dat hij zichzelf als een soort redder ziet. Nou, dat heb ik niet nodig. Bovendien ga ik het leven tenminste aan, in al zijn facetten... en dat kan ik van hem niet zeggen. Behalve zijn werk heeft hij verder namelijk geen enkel kontakt of aktiviteit. Nou, dat noem ik dus op een eiland zitten.
Ik ben ik, helemaal, met alle kwaliteiten en zwakheden en alles. En ik leef, dus ik stoot mijn neus en kom vanalles tegen. Hij hoopt gewoon dat op een dag alles opgelost is.
Nou, dat zal niet gebeuren. Mijn leven is heftig. En dat bedenk ik niet zelf!
Ik ben ik, helemaal, met alle kwaliteiten en zwakheden en alles. En ik leef, dus ik stoot mijn neus en kom vanalles tegen. Hij hoopt gewoon dat op een dag alles opgelost is.
Nou, dat zal niet gebeuren. Mijn leven is heftig. En dat bedenk ik niet zelf!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 30 augustus 2008 om 18:44
Ow, ik lees het al.
Is het ook niet een beetje mannen-eigen om zo te reageren?
Analyseren en dan snel een oplossing bedenken.
En dan niet snappen dat het heel goed werkt om zo te denken als de auto kapot is, maar echt niet bij dit soort problemen.
Kan me wel helemaal voorstellen dat het idee dat hij je als patient ziet erg rot is. In een relatie is het niet mogelijk de ander te 'redden' en dat moet je ook zeker niet willen.
Heb je tegen hem gezegd hoe het op jou overkomt als hij zo reageert?
Is het ook niet een beetje mannen-eigen om zo te reageren?
Analyseren en dan snel een oplossing bedenken.
En dan niet snappen dat het heel goed werkt om zo te denken als de auto kapot is, maar echt niet bij dit soort problemen.
Kan me wel helemaal voorstellen dat het idee dat hij je als patient ziet erg rot is. In een relatie is het niet mogelijk de ander te 'redden' en dat moet je ook zeker niet willen.
Heb je tegen hem gezegd hoe het op jou overkomt als hij zo reageert?
zaterdag 30 augustus 2008 om 18:47
Zeker, ja. Maar hij wilde niets aannemen. Ik denk dat hij het beeld van zichzelf, wat ik hem liet zien, ook niet leuk vond. Misschien zie ik het niet goed, maar ik kreeg gewoon zo de indruk dat hij ons niet helemaal als gelijkwaardig ziet. Dat hij er zelf een beetje 'boven' staat. Zo van: met mij is niets aan de hand. En dat zie ik dus wel anders.
Maar hij doet er niets mee. Hoeft ook niet.
Je kunt dan alleen wel gemakkelijk beweren dat je gelukkig bent, als je toch niets tegenkomt.
En bij mij is dat allemaal toch net wat anders, zo bewust en intens als ik nu leef.
*moet nu weg, we gaan eten*
Maar hij doet er niets mee. Hoeft ook niet.
Je kunt dan alleen wel gemakkelijk beweren dat je gelukkig bent, als je toch niets tegenkomt.
En bij mij is dat allemaal toch net wat anders, zo bewust en intens als ik nu leef.
*moet nu weg, we gaan eten*
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 30 augustus 2008 om 19:07
Jij leeft idd heel bewust en intens, alles heel heftig, omdat het ook gewoon heel heftig ís.
En dat ziet hij misschien wel, zo van de zijlijn, maar ervaart dat niet zoals jij het ervaart.
Ik denk dat hij jou gewoon heel graag wil helpen, redden misschien wel. En dat komt over als 'boven' iemand staan. Maar denk niet dat hij dat bewust zo doet en ziet. Maar misschien wel denkt dat er bij hem niets aan de hand is en dat hij jou dus wel kan helpen. En daardoor niet meer gelijkwaardig is.
Misschien helpt dit je een klein beetje er anders naar te kijken. Als je zoveel van iemand houdt, wil je zo graag die ander helpen. Juist wil je dan zélf degene zijn die de ander helpt, omdat je het dichtst bij die ander staat.
En dat ziet hij misschien wel, zo van de zijlijn, maar ervaart dat niet zoals jij het ervaart.
Ik denk dat hij jou gewoon heel graag wil helpen, redden misschien wel. En dat komt over als 'boven' iemand staan. Maar denk niet dat hij dat bewust zo doet en ziet. Maar misschien wel denkt dat er bij hem niets aan de hand is en dat hij jou dus wel kan helpen. En daardoor niet meer gelijkwaardig is.
Misschien helpt dit je een klein beetje er anders naar te kijken. Als je zoveel van iemand houdt, wil je zo graag die ander helpen. Juist wil je dan zélf degene zijn die de ander helpt, omdat je het dichtst bij die ander staat.
