Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
donderdag 5 februari 2009 om 21:53
Neem lekker je rust Iry,heb je wel verdient na zo'n drukke dag !
Ik zit net mijn leven te nagaan ivm met de tweede intake bij psyq.Heb alles op een rijtje gezet ook ivm de jaartallen(want die weet ik vaak niet direkt;komen naderhand weer boven in mijn gedachte als ik weer thuis ben).Dus dit doe ik om niets vergeten tevertellen en om het voor mezelf goed op een rijtje tezetten.Dat ik niet alles meer weet heeft ook met het verdringen van zaken(onbewust)temaken.
Toen ik een keuringsgesprek had overviel die vrouw me met allerlei vragen ook over jaartallen enzo,maar dat was natuurlijk een hele andere situatie.Maar toch wil ik niet weer met mijn mond vol tanden komen tezitten.Ik neem het briefje,waarop ik het geschreven heb puntgewijs,mee naar het gesprek.Al met al blijf ik het spannend vinden.Maar hierna krijg ik nog een intakegesprek ze maken er wel werk van(ik ook met dat schrijven,al is het puntgewijs)Het geeft me wel wat rust in ieder geval en dat is belangrijk
Ik heb kiespijn maar de tandarts kon nix vinden...De volgende x maar weer klagen want dit is niet leuk meer!
-alvast weltrusten voor straks-
Ik zit net mijn leven te nagaan ivm met de tweede intake bij psyq.Heb alles op een rijtje gezet ook ivm de jaartallen(want die weet ik vaak niet direkt;komen naderhand weer boven in mijn gedachte als ik weer thuis ben).Dus dit doe ik om niets vergeten tevertellen en om het voor mezelf goed op een rijtje tezetten.Dat ik niet alles meer weet heeft ook met het verdringen van zaken(onbewust)temaken.
Toen ik een keuringsgesprek had overviel die vrouw me met allerlei vragen ook over jaartallen enzo,maar dat was natuurlijk een hele andere situatie.Maar toch wil ik niet weer met mijn mond vol tanden komen tezitten.Ik neem het briefje,waarop ik het geschreven heb puntgewijs,mee naar het gesprek.Al met al blijf ik het spannend vinden.Maar hierna krijg ik nog een intakegesprek ze maken er wel werk van(ik ook met dat schrijven,al is het puntgewijs)Het geeft me wel wat rust in ieder geval en dat is belangrijk
Ik heb kiespijn maar de tandarts kon nix vinden...De volgende x maar weer klagen want dit is niet leuk meer!
-alvast weltrusten voor straks-
donderdag 5 februari 2009 om 22:40
Slim Spongebabe, zo'n briefje. Zit je straks toch een stukje zekerder als je bang bent dat je anders dingen vergeet.
Veel succes morgen met je intake!!!
Ha Iry! Begin ik eindelijk mn ritme op jou aan te passen, ga jij ineens vroegtijdig online .
Wat heerlijk dat je weer een schoongeschrobt huis hebt. Dapper hoor, dat zo consequent met je moeder doen!
Nu lekker op de bank genieten.
Doe je voorzichtig met de chocomel?
Ik zat juist uit te stellen om mn moeder te bellen. Moet nog wat regelen, maar ik wil ze helemaal niet spreken of zien. En mn vader al helemaaaal niet.
Dus lekker niet gebeld.
Moeilijk vind ik dat.
Probeer langzaam verandering te brengen in de omgang met mn ouders. Meer afstand te creeeren, en me niet meer 'gedwongen' te voelen om dankbaar te zijn, en me als perfecte dochter te gedragen.
Vanavond was het in ieder geval een opluchting om ze niet te hoeven spreken. En dat schuldgevoel, dat stop ik gewoon in de koelkast zo. Kan ik mooi een worteltje pakken!
Veel succes morgen met je intake!!!
Ha Iry! Begin ik eindelijk mn ritme op jou aan te passen, ga jij ineens vroegtijdig online .
Wat heerlijk dat je weer een schoongeschrobt huis hebt. Dapper hoor, dat zo consequent met je moeder doen!
Nu lekker op de bank genieten.
Doe je voorzichtig met de chocomel?
Ik zat juist uit te stellen om mn moeder te bellen. Moet nog wat regelen, maar ik wil ze helemaal niet spreken of zien. En mn vader al helemaaaal niet.
Dus lekker niet gebeld.
Moeilijk vind ik dat.
Probeer langzaam verandering te brengen in de omgang met mn ouders. Meer afstand te creeeren, en me niet meer 'gedwongen' te voelen om dankbaar te zijn, en me als perfecte dochter te gedragen.
Vanavond was het in ieder geval een opluchting om ze niet te hoeven spreken. En dat schuldgevoel, dat stop ik gewoon in de koelkast zo. Kan ik mooi een worteltje pakken!
donderdag 5 februari 2009 om 23:08
Zit ik hier te schrijven, is 't opeens weg
Nou ja. EV klinkt goed jullie avond bij Sara Kroos! En een nieuw bed met sterretjes erboven én een rustige dag, dat zijn in ieder geval weer positieve dingen. Vasthouden!
Iry, irritant inderdaad dat snurken. Ik ken het maar al te goed en word er niet bepaald vriendelijk van
Claire fijn dat het goed gaat, lekker hè om je uit te leven in sporten.
Lekker slapen allemaal!
Nou ja. EV klinkt goed jullie avond bij Sara Kroos! En een nieuw bed met sterretjes erboven én een rustige dag, dat zijn in ieder geval weer positieve dingen. Vasthouden!
Iry, irritant inderdaad dat snurken. Ik ken het maar al te goed en word er niet bepaald vriendelijk van
Claire fijn dat het goed gaat, lekker hè om je uit te leven in sporten.
Lekker slapen allemaal!
donderdag 5 februari 2009 om 23:13
Zit ik hier te schrijven, is 't opeens weg
Nou ja. EV klinkt goed jullie avond bij Sara Kroos! En een nieuw bed met sterretjes erboven én een rustige dag, dat zijn in ieder geval weer positieve dingen. Vasthouden!
Iry, irritant inderdaad dat snurken. Ik word er niet vriendelijk van
Claire fijn dat het goed gaat, lekker hè om je uit te leven in sporten.
Lekker slapen allemaal!
Nou ja. EV klinkt goed jullie avond bij Sara Kroos! En een nieuw bed met sterretjes erboven én een rustige dag, dat zijn in ieder geval weer positieve dingen. Vasthouden!
Iry, irritant inderdaad dat snurken. Ik word er niet vriendelijk van
Claire fijn dat het goed gaat, lekker hè om je uit te leven in sporten.
Lekker slapen allemaal!
donderdag 5 februari 2009 om 23:18
Spongebabe, goed dat je voor jezelf de dingen op een rijtje zet door het op te schrijven. Kan je misschien wat houvast geven tijdens het gesprek, want dat is al spannend genoeg lijkt me.
Wurmpje, herkenbaar wat betreft je ouders. Ik ga ze ook uit de weg, moet daar even mijn weg in zoeken nu, maar heb op het moment geen behoefte ze te spreken. Ik ben alleen nooit de perfecte dochter geweest, tegenovergestelde juist, dus zo hoef ik me ook niet te gedragen
Lynne, hoe is het met jou vandaag?
Wurmpje, herkenbaar wat betreft je ouders. Ik ga ze ook uit de weg, moet daar even mijn weg in zoeken nu, maar heb op het moment geen behoefte ze te spreken. Ik ben alleen nooit de perfecte dochter geweest, tegenovergestelde juist, dus zo hoef ik me ook niet te gedragen
Lynne, hoe is het met jou vandaag?
vrijdag 6 februari 2009 om 01:06
Forum is inderdaad heel frustrerend.
Saar wat fijn dat het gesprek met de bedrijfsarts heel begripvol verliep.
Toch weer een piekeronderwepje van de baan.
Wat een goede insteek van haar om jou de regie erin te geven.
Maakt je ook actief daarin,maar denk wel goed na en probeer niet te snel te gaan rennen of je te bewijzen.
Let goed op je rust!
Het lijkt mij inderdaad geen goed moment om ook nog eens te gaan stoppen met roken.
Maar wie weet in de toekomst als het iets is wat je graag wil?
Ik zal proberen vast een voorbeeld te worden dat het kan.
Natuurlijk gaan we gewoon fietsen!
Fietsen in de wind waait de zorgen uit je hoofd.
De dag nadat vriend mijn wereld op zijn kop zette,wilde ik ook maar 1 ding.
Fietsen! Man wat heb ik gefietst en gejankt,toen er nog een plensbui losbarste was het beeld compleet.
Oh enne..ook al rook ik straks hopelijk niet meer,ik blijf even gezellig hoor!
Ev,
Wat leuk om te lezen dat je een leuke avond had.
Heel herkenbaar overigens om je voor die tijd zo druk te maken dat zelfs ontspanning alleen maar spanning lijkt op te leveren.
Mijn ervaring is dat als je eenmaal door de barriere van stress gaat en niet gaat ontwijken (lees smoesje sverzinnen om niet te gaan) je jezelf een leuk uitje hebt gegund.
Dat blijf ik mijzelf iedere keer herhalen,het valt namelijk vrijwel altijd mee.
Leuk een hemelbed!,lekker knus en een veilig nestje.
Ik ben ook nog steeds dol op tenten bouwen en er met kussens en dekens in te gaan liggen.kan ik gelukkig nog steeds doen met frummel.
Boekjes voorlezen en fantaseren in de tent,lekker weg van de boze wereld.
Tsja..tis eigenlijk verstoppen,net als onder het dekentje op de bank.
Spongebabe,goed dat je een verhaallijn maakt voor jezelf.
Heel herkenbaar dat het een vage brij is je verleden.
Eerlijk gezegd herinner ik mij vrijwel niets van mijn jeugd.
De eerste herinnering die ik heb is de angst toen ik heel klein was.
Daarna hèèl lang niets en vanaf mijn pubertijd komt er weer wat.
Helaas ook de leuke dingen niet,waarvan ik zeker weet dat die er ook genoeg waren.
Data is niet zo belangrijk in je verhaal,als je de gebeurtenissen enigzins op chronologische volgorde krijgt is het ook wel duidelijk hoor.
Appel,wat vervelend dat je zo'n nare dag hebt vandaag vol met chaos in je hoofd.
Rust willen maar een geest die niet meewerkt is heel frustrerend.
Loop jij dan ook met zo'n zenuwachtig gevoel rond?
Ik noem het vaak ook mijn jankgevoel zonder duidelijke reden.
Dat begint dan s'morgens al en dan weet ik dit wordt een ploeter dag.
Ik hoop dat morgen de dag beter begint voor je.
wurm,mijn ritme is nog gewoon voor mijn begrippen hoor.
Zoals je aan het tijdstip ziet en mij aanwezigheid.
Maar ik adviseer je niet teveel mij te volgen.
Zoals ik lees is regelmaat en rust ook voor jou heel belangrijk.
dan kan je net een beetje beter de wereld aan.
Oh enne..leuke pyama's heb je,zin in een feestje?
Lieve Claire.
Fijn he lekker meppen bij pmt.
ik heb in die tijd heel wat afgereageert in dat onderdeel.
Therapeutisch gezien haalde ik er niet veel uit.
In die zin om beter bij de kern te komen.
Maar ik gooide al mijn energie en fanatisme in alles.
Hoe meer we bezig waren hoe beter.
Ik moest doorgaan.
Misschien was dat toen mijn kern.
Alleen maar afreageren en alles aangrijpen om maar geen rust te krijgen om te gaan denken.
Bovendien was het een heerlijk afleiding tussen al dat gezit de hele dag.
Je klinkt positief over je groep.
Hoewel verandering van samenstelling altijd weer nieuwe onzekerheden geeft.
Echter als je wat langer en zekerder in de groep zit kan je dat steeds beter handelen.
Ga zo door!! ik lees weer wat kracht in je.
O ja...en "lief "dat je aan mij denkt voor de plant,maarre....mag ik bedanken
Zo ik heb even een helder moment,haha!
Ik zou willen dat ik altijd zo uitgebreid op jullie kan reageren.
Sorry,als ik iemands verhaal ben vergeten.
Maar verder voor iedereen een dikke knuffel. (f)
Saar wat fijn dat het gesprek met de bedrijfsarts heel begripvol verliep.
Toch weer een piekeronderwepje van de baan.
Wat een goede insteek van haar om jou de regie erin te geven.
Maakt je ook actief daarin,maar denk wel goed na en probeer niet te snel te gaan rennen of je te bewijzen.
Let goed op je rust!
Het lijkt mij inderdaad geen goed moment om ook nog eens te gaan stoppen met roken.
Maar wie weet in de toekomst als het iets is wat je graag wil?
Ik zal proberen vast een voorbeeld te worden dat het kan.
Natuurlijk gaan we gewoon fietsen!
Fietsen in de wind waait de zorgen uit je hoofd.
De dag nadat vriend mijn wereld op zijn kop zette,wilde ik ook maar 1 ding.
Fietsen! Man wat heb ik gefietst en gejankt,toen er nog een plensbui losbarste was het beeld compleet.
Oh enne..ook al rook ik straks hopelijk niet meer,ik blijf even gezellig hoor!
Ev,
Wat leuk om te lezen dat je een leuke avond had.
Heel herkenbaar overigens om je voor die tijd zo druk te maken dat zelfs ontspanning alleen maar spanning lijkt op te leveren.
Mijn ervaring is dat als je eenmaal door de barriere van stress gaat en niet gaat ontwijken (lees smoesje sverzinnen om niet te gaan) je jezelf een leuk uitje hebt gegund.
Dat blijf ik mijzelf iedere keer herhalen,het valt namelijk vrijwel altijd mee.
Leuk een hemelbed!,lekker knus en een veilig nestje.
Ik ben ook nog steeds dol op tenten bouwen en er met kussens en dekens in te gaan liggen.kan ik gelukkig nog steeds doen met frummel.
Boekjes voorlezen en fantaseren in de tent,lekker weg van de boze wereld.
Tsja..tis eigenlijk verstoppen,net als onder het dekentje op de bank.
Spongebabe,goed dat je een verhaallijn maakt voor jezelf.
Heel herkenbaar dat het een vage brij is je verleden.
Eerlijk gezegd herinner ik mij vrijwel niets van mijn jeugd.
De eerste herinnering die ik heb is de angst toen ik heel klein was.
Daarna hèèl lang niets en vanaf mijn pubertijd komt er weer wat.
Helaas ook de leuke dingen niet,waarvan ik zeker weet dat die er ook genoeg waren.
Data is niet zo belangrijk in je verhaal,als je de gebeurtenissen enigzins op chronologische volgorde krijgt is het ook wel duidelijk hoor.
Appel,wat vervelend dat je zo'n nare dag hebt vandaag vol met chaos in je hoofd.
Rust willen maar een geest die niet meewerkt is heel frustrerend.
Loop jij dan ook met zo'n zenuwachtig gevoel rond?
Ik noem het vaak ook mijn jankgevoel zonder duidelijke reden.
Dat begint dan s'morgens al en dan weet ik dit wordt een ploeter dag.
Ik hoop dat morgen de dag beter begint voor je.
wurm,mijn ritme is nog gewoon voor mijn begrippen hoor.
Zoals je aan het tijdstip ziet en mij aanwezigheid.
Maar ik adviseer je niet teveel mij te volgen.
Zoals ik lees is regelmaat en rust ook voor jou heel belangrijk.
dan kan je net een beetje beter de wereld aan.
Oh enne..leuke pyama's heb je,zin in een feestje?
Lieve Claire.
Fijn he lekker meppen bij pmt.
ik heb in die tijd heel wat afgereageert in dat onderdeel.
Therapeutisch gezien haalde ik er niet veel uit.
In die zin om beter bij de kern te komen.
Maar ik gooide al mijn energie en fanatisme in alles.
Hoe meer we bezig waren hoe beter.
Ik moest doorgaan.
Misschien was dat toen mijn kern.
Alleen maar afreageren en alles aangrijpen om maar geen rust te krijgen om te gaan denken.
Bovendien was het een heerlijk afleiding tussen al dat gezit de hele dag.
Je klinkt positief over je groep.
Hoewel verandering van samenstelling altijd weer nieuwe onzekerheden geeft.
Echter als je wat langer en zekerder in de groep zit kan je dat steeds beter handelen.
Ga zo door!! ik lees weer wat kracht in je.
O ja...en "lief "dat je aan mij denkt voor de plant,maarre....mag ik bedanken
Zo ik heb even een helder moment,haha!
Ik zou willen dat ik altijd zo uitgebreid op jullie kan reageren.
Sorry,als ik iemands verhaal ben vergeten.
Maar verder voor iedereen een dikke knuffel. (f)
vrijdag 6 februari 2009 om 05:21
Dit zet ik hier even neer ter herinnering voor mezelf, dat werken nu dus niet bijna niet misschien wel ik weet het niet niet echt gaat.
Heel laat naar bed, was bang om naar bed te gaan, kwart voor 1 in bed, kon niet slapen.
Daarna warrig en met dromen half wel half niet slapen.
Om kwart voor 5 wakker van gehoest van EM. Kan niet meer slapen. Uit bed gegaan.
Deze keer 's avonds geen halve oxa genomen gisteravond.
Het kan toch ook niet zo zijn dat ik medicatie nodig heb om te kunnen slapen om de volgende dag twee uur te kunnen werken?!
Hallo....! EV, waar ben je mee bezig?!
Heel laat naar bed, was bang om naar bed te gaan, kwart voor 1 in bed, kon niet slapen.
Daarna warrig en met dromen half wel half niet slapen.
Om kwart voor 5 wakker van gehoest van EM. Kan niet meer slapen. Uit bed gegaan.
Deze keer 's avonds geen halve oxa genomen gisteravond.
Het kan toch ook niet zo zijn dat ik medicatie nodig heb om te kunnen slapen om de volgende dag twee uur te kunnen werken?!
Hallo....! EV, waar ben je mee bezig?!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 6 februari 2009 om 05:27
quote:iry schreef op 05 februari 2009 @ 21:35:
Ik zit de vrienden van amstel te kijken en ben weer even terug in mijn jeugd liefdes Dat heb ik gisteravond ook gekeken. Wat heeft Trijntje Oosterhuis toch een geweldige stem. En stoere outfit!
EM zaagt ook bossen om , behalve hoesten snurkt hij dus ook nog. Dus als het zo gaat heb ik ook nog eens een reserve slaapplek op zolder en slaapt hij alleen in dat geweldige prinsessenbed. Hoe frustrerend ook nog eens!
Ik zit de vrienden van amstel te kijken en ben weer even terug in mijn jeugd liefdes Dat heb ik gisteravond ook gekeken. Wat heeft Trijntje Oosterhuis toch een geweldige stem. En stoere outfit!
EM zaagt ook bossen om , behalve hoesten snurkt hij dus ook nog. Dus als het zo gaat heb ik ook nog eens een reserve slaapplek op zolder en slaapt hij alleen in dat geweldige prinsessenbed. Hoe frustrerend ook nog eens!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 6 februari 2009 om 05:32
quote:iry schreef op 06 februari 2009 @ 01:06:
Leuk een hemelbed!,lekker knus en een veilig nestje.
Ik ben ook nog steeds dol op tenten bouwen en er met kussens en dekens in te gaan liggen.kan ik gelukkig nog steeds doen met frummel.
Boekjes voorlezen en fantaseren in de tent,lekker weg van de boze wereld.
Tsja..tis eigenlijk verstoppen,net als onder het dekentje op de bank.In die film 'The Holiday' die ik van de week zag, hadden die dochters van die man (naam kwijt) een hele mooie tent. Echt supermooi.
Veilig nestje ja, dat gevoel!
Alleen zo k.. dat EM er nu alleen in ligt te snurken.
Niet dat het daardoor alleen komt dat ik nu zo baal, maar grr, mannen..! (nu zal ik ermee stoppen, anders is het niet leuk voor de vroege vogels die dit alles lezen)
Leuk een hemelbed!,lekker knus en een veilig nestje.
Ik ben ook nog steeds dol op tenten bouwen en er met kussens en dekens in te gaan liggen.kan ik gelukkig nog steeds doen met frummel.
Boekjes voorlezen en fantaseren in de tent,lekker weg van de boze wereld.
Tsja..tis eigenlijk verstoppen,net als onder het dekentje op de bank.In die film 'The Holiday' die ik van de week zag, hadden die dochters van die man (naam kwijt) een hele mooie tent. Echt supermooi.
Veilig nestje ja, dat gevoel!
Alleen zo k.. dat EM er nu alleen in ligt te snurken.
Niet dat het daardoor alleen komt dat ik nu zo baal, maar grr, mannen..! (nu zal ik ermee stoppen, anders is het niet leuk voor de vroege vogels die dit alles lezen)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 6 februari 2009 om 08:30
Lieve Ier,
Je omschrijft het goed! Jij zult wel begrijpen wat ik bedoel...
Knuffel voor jou!
Ev, en alle anderen ook een dikke
Weinig woorden van mij nu... Sorry!
Ik ga zo even koffie drinken op mijn werk. Weinig zin maar ik denk dat het wel goed is om te doen.
Even eruit en sociale contact aangaan want dat ontloop ik de laatste tijd merk ik.
Fijne dag allemaal! (f)
Je omschrijft het goed! Jij zult wel begrijpen wat ik bedoel...
Knuffel voor jou!
Ev, en alle anderen ook een dikke
Weinig woorden van mij nu... Sorry!
Ik ga zo even koffie drinken op mijn werk. Weinig zin maar ik denk dat het wel goed is om te doen.
Even eruit en sociale contact aangaan want dat ontloop ik de laatste tijd merk ik.
Fijne dag allemaal! (f)
vrijdag 6 februari 2009 om 10:55
Ik ben hard huilend thuisgekomen van mijn werk.
En gelukkig, hoe toevallig, belde EM net toen ik binnenkwam en heb ik mijn verhaal kunnen spuien. Alsof hij mij aanvoelt op afstand.
Die ene rit was afgesproken dus, maar op de terugweg belt de centraliste dat er iemand in het ziekenhuis (daar kan ik langskomen zonder omweg, op de terugweg) zit te wachten. Zij weet niets van mijn 'ziekte' en de afspraken met W. (baas), dus ik heb die mevrouw opgehaald en naar huis gebracht. Toen terug naar de centrale, waar W. én zijn vrouw zitten te eten. Intussen had ik bedacht wat ik wilde zeggen, en ik vroeg of ik hem even kon spreken, maar hij wimpelde het af en zei dat hij me straks zou bellen.
Thuis heb ik meteen wat punten op een briefje geschreven: dat we afspraken gemaakt hadden, en dat ik het wel gemakkelijk vind dat hij iemand anders laat bellen, en ik doe die rit wel want die mevrouw zit te wachten in het ziekenhuis, maar zo ging het dus al die tijd al. En ik deed het maar. Ik deed het wel weer.
Maar hoe ging het met mij? Hoofdpijn, helemaal trillerig, bezweet zat ik in die auto. Toen die jongen vanmorgen uitstapte en zich nog eens omdraaide naar mij toe, lachte en zwaaide (ja, die moeilijke puber waar ik diverse aanvaringen mee heb gehad!), heb ik ingehouden zitten huilen in de auto. Dan maar weer de terugweg aanvaard, maar zo gaat het dus. Hij houdt zich op de tweede dag al niet aan de afspraken die we gemaakt hadden. En dan praat hij met mij over vertrouwen? Over onvoorwaardelijk vertrouwen?.... Wat zijn z'n woorden eigenlijk waard?
Ik heb hier thuis zo hard zitten huilen, dat ik nu gewoon medicatie heb genomen om te kalmeren en denk maar niet dat ik hier thuis op zijn telefoontje ga zitten wachten, ik ga straks een eind met de hond lopen. De zon schijnt en hij kan me wat. Voor dat zielige salaris wat ik daar krijg per uur, dat gezeur als je in hun ogen vijf minuten teveel opschrijft; daarvoor al die ellende?! EM vond het nu al genoeg eigenlijk, toen hij hoorde hoe ik eraan toe was.
En ik ben boos, verdrietig, teleurgesteld én bang. Om te zeggen wat ik weet dat ik moet gaan zeggen van mezelf. Ik vind het zoooo moeilijk.
En gelukkig, hoe toevallig, belde EM net toen ik binnenkwam en heb ik mijn verhaal kunnen spuien. Alsof hij mij aanvoelt op afstand.
Die ene rit was afgesproken dus, maar op de terugweg belt de centraliste dat er iemand in het ziekenhuis (daar kan ik langskomen zonder omweg, op de terugweg) zit te wachten. Zij weet niets van mijn 'ziekte' en de afspraken met W. (baas), dus ik heb die mevrouw opgehaald en naar huis gebracht. Toen terug naar de centrale, waar W. én zijn vrouw zitten te eten. Intussen had ik bedacht wat ik wilde zeggen, en ik vroeg of ik hem even kon spreken, maar hij wimpelde het af en zei dat hij me straks zou bellen.
Thuis heb ik meteen wat punten op een briefje geschreven: dat we afspraken gemaakt hadden, en dat ik het wel gemakkelijk vind dat hij iemand anders laat bellen, en ik doe die rit wel want die mevrouw zit te wachten in het ziekenhuis, maar zo ging het dus al die tijd al. En ik deed het maar. Ik deed het wel weer.
Maar hoe ging het met mij? Hoofdpijn, helemaal trillerig, bezweet zat ik in die auto. Toen die jongen vanmorgen uitstapte en zich nog eens omdraaide naar mij toe, lachte en zwaaide (ja, die moeilijke puber waar ik diverse aanvaringen mee heb gehad!), heb ik ingehouden zitten huilen in de auto. Dan maar weer de terugweg aanvaard, maar zo gaat het dus. Hij houdt zich op de tweede dag al niet aan de afspraken die we gemaakt hadden. En dan praat hij met mij over vertrouwen? Over onvoorwaardelijk vertrouwen?.... Wat zijn z'n woorden eigenlijk waard?
Ik heb hier thuis zo hard zitten huilen, dat ik nu gewoon medicatie heb genomen om te kalmeren en denk maar niet dat ik hier thuis op zijn telefoontje ga zitten wachten, ik ga straks een eind met de hond lopen. De zon schijnt en hij kan me wat. Voor dat zielige salaris wat ik daar krijg per uur, dat gezeur als je in hun ogen vijf minuten teveel opschrijft; daarvoor al die ellende?! EM vond het nu al genoeg eigenlijk, toen hij hoorde hoe ik eraan toe was.
En ik ben boos, verdrietig, teleurgesteld én bang. Om te zeggen wat ik weet dat ik moet gaan zeggen van mezelf. Ik vind het zoooo moeilijk.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 6 februari 2009 om 10:58
Goedemorgen!
EV, balen zeg, zo'n doorwaakte nacht. Kan je EM niet op zolder neerleggen? Wel zo eerlijk natuurlijk, de prinses hoort in het prinsessenbed, niet de prins.
Ben je al aan het werk geweest? Ik denk aan je!
Iry, hoe is het met jou? Lukt het je om wat rust te vinden?
Fijn dat we toch gaan fietsen!
Appel, wat goed dat je jezelf er even toe zet koffie te gaan drinken op het werk.
Ik wens iedereen een fijne dag en een voor wie het maar kan gebruiken.
EV, balen zeg, zo'n doorwaakte nacht. Kan je EM niet op zolder neerleggen? Wel zo eerlijk natuurlijk, de prinses hoort in het prinsessenbed, niet de prins.
Ben je al aan het werk geweest? Ik denk aan je!
Iry, hoe is het met jou? Lukt het je om wat rust te vinden?
Fijn dat we toch gaan fietsen!
Appel, wat goed dat je jezelf er even toe zet koffie te gaan drinken op het werk.
Ik wens iedereen een fijne dag en een voor wie het maar kan gebruiken.
vrijdag 6 februari 2009 om 11:09
EV, wat ontzettend rot voor je dat je baas zich niet aan de afspraken houdt.
En ook wel heel makkelijk van hem om dan maar te zeggen dat hij je wel belt ipv direct het gesprek aan te gaan.
Ik weet hoe moeilijk je het vindt om dit te gaan zeggen tegen je baas, maar je kan het! Goed dat je vast wat dingen hebt opgeschreven, dat geeft je denk ik wat houvast om je baas niet over jouw grenzen heen te laten gaan.
Kijk eerlijk naar jezelf en jouw gevoel en laat je niet overhalen om weer te gaan werken als jij daar niet aan toe bent.
Toegeven als het niet gaat is geen falen!! (zeg ik ook nog maar eens tegen mezelf)
En ook wel heel makkelijk van hem om dan maar te zeggen dat hij je wel belt ipv direct het gesprek aan te gaan.
Ik weet hoe moeilijk je het vindt om dit te gaan zeggen tegen je baas, maar je kan het! Goed dat je vast wat dingen hebt opgeschreven, dat geeft je denk ik wat houvast om je baas niet over jouw grenzen heen te laten gaan.
Kijk eerlijk naar jezelf en jouw gevoel en laat je niet overhalen om weer te gaan werken als jij daar niet aan toe bent.
Toegeven als het niet gaat is geen falen!! (zeg ik ook nog maar eens tegen mezelf)
vrijdag 6 februari 2009 om 14:18
He EV toch... (f)
Wat een 'overval' dat de centrale je dan toch nog op een tweede rit stuurt. Want dat is het, 'ook al ligt het op de route'.
Ik kan me voorstellen dat je je erg bedrogen voelt door je baas, zeker omdat hij sprak over vertrouwen. Hij dendert gewoon keihard over jou grenzen heen.
Houd je briefje met dingen die je wilt zeggen bij de telefoon, en misschien ook erop zetten wat jij nu als volgende stap wilt.
Misschien is het een idee om bij afspraken die hij voorstelt standaard 'ik wil daar even over nadenken, ik bel je erover terug' te zeggen.
Zodat je ook echt even na kan voelen wat je zelf nou wilt, zonder dat zijn mening storing veroorzaakt.
Nu lekker je prinsessenbed in?
Zal daar nu heerlijk rustig zijn zonder EM, en nog veilig en zacht ook.
Appel: hoe was het op je werk?
Iry: Je hebt helemaal gelijk. Ik zit wel heel leuk erbij te willen horen 's nachts, maar bij verstoring van mijn dag-nacht ritme reageer ik heel onstabiel op simpele dingen. Dus eigenlijk gewoon op tijd naar bed.
Maar dat uitstellen he...
De avond/nacht is de fijnste tijd van de dag. De tijd dat je echt niets meer hoeft (want om 12 uur nog schoonmaken is van de zotte), dat ik net tot rust kom, en die tijd wil ik voor altijd vasthouden.
Niet hop, heel snel weer naar wèèr een nieuwe dag.Blegh, ga weg nieuwe dag! En al helemaal niet naar een nacht met dromen of moeilijk inslapen.
Van mij mag het eeuwig 's avonds 9 uur blijven.
Nou schatten, ik ga lekker even een boekje lezen. Kom net uit mn werk, en de kids waren moordend druk.
Wat een 'overval' dat de centrale je dan toch nog op een tweede rit stuurt. Want dat is het, 'ook al ligt het op de route'.
Ik kan me voorstellen dat je je erg bedrogen voelt door je baas, zeker omdat hij sprak over vertrouwen. Hij dendert gewoon keihard over jou grenzen heen.
Houd je briefje met dingen die je wilt zeggen bij de telefoon, en misschien ook erop zetten wat jij nu als volgende stap wilt.
Misschien is het een idee om bij afspraken die hij voorstelt standaard 'ik wil daar even over nadenken, ik bel je erover terug' te zeggen.
Zodat je ook echt even na kan voelen wat je zelf nou wilt, zonder dat zijn mening storing veroorzaakt.
Nu lekker je prinsessenbed in?
Zal daar nu heerlijk rustig zijn zonder EM, en nog veilig en zacht ook.
Appel: hoe was het op je werk?
Iry: Je hebt helemaal gelijk. Ik zit wel heel leuk erbij te willen horen 's nachts, maar bij verstoring van mijn dag-nacht ritme reageer ik heel onstabiel op simpele dingen. Dus eigenlijk gewoon op tijd naar bed.
Maar dat uitstellen he...
De avond/nacht is de fijnste tijd van de dag. De tijd dat je echt niets meer hoeft (want om 12 uur nog schoonmaken is van de zotte), dat ik net tot rust kom, en die tijd wil ik voor altijd vasthouden.
Niet hop, heel snel weer naar wèèr een nieuwe dag.Blegh, ga weg nieuwe dag! En al helemaal niet naar een nacht met dromen of moeilijk inslapen.
Van mij mag het eeuwig 's avonds 9 uur blijven.
Nou schatten, ik ga lekker even een boekje lezen. Kom net uit mn werk, en de kids waren moordend druk.
vrijdag 6 februari 2009 om 16:10
Jeetje Ev.
Wat een rotstreek vind ik dat zeg.
Het zal echt niet opzettelijk gegaan zijn maar het getuigt niet van zorgvuldigheid ten opzichte van jou.
Heb je eigenlijk ook een gesprek gehad met een bedrijfsarts?
Wellicht beter om er ook een derde partij een licht over te laten schijnen.
Volgens mij is het nu absoluut nog geen goed plan om al betrokken te zijn bij je werk.
Bovendien mag je baas ook wel meer verantwoordelijkheid dragen voor zijn klanten.
Het feit dat jij medicatie neemt waar je rijvaardigheid door beinvloed kan worden (zeker in het begin) en je daarnaast gespannen dus minder allert bent (no offense,gewoon even de feiten) lijkt het mij dat je baas ook wel een betere conclusie mag trekken of het verstandig is jou achter het stuur te zetten.
Bovendien,wie wordt aansprakelijk gesteld als jij door je toestand een ongeluk(je) veroorzaakt?
Wat je medicatie betreft,
Is het niet nog steeds een tip om eens een afspraak bij een psychiater te maken?
Ik denk dat jij meer gebaat bent bij een consequente medicatie dan een incidentele oxazepam.
Ik ben natuurlijk geen arts en denk slecht vanuit mijn eigen ervaringen.
Maar de spanning eerst op laten lopen om vervolgens deze te onderdrukken met (verslavende) medicatie lijkt mij veel onrustiger voor je .
Je moet je er zelf goed bij voelen natuurlijk,maar misschien een idee om te ondekken of bv Lage dosis AD,of lage dosis seroquel xr wat beter gaat voor je?
Bovendien kan dat ook je nachtrust ondersteunen.
Ik wil je echt niets aan praten hoor,vandaar dat ik je tip om toch eens de mogelijkheden en een goede uitleg te krijgen van een psych.
Wurm,je slaat de spijker op zijn kop.
De avond en nacht vind ik ook een fijne tijd omdat dan niets meer hoeft.
Tijd voor mijzelf zeg maar in stilte en rust.
En naar bed gaan betekent inderdaad weer een nieuwe dag en ..nou ja wat ik al eerde beschreef mijn hoofd en er omheen slaat dan op hol.
Toch moet er ook verandering in komen bij mij,want ook wat jij beschrijft een vermoeid mens reageert nou niet bepaald stabiel.
Saar,ik ben echt extreem lui geweest vandaag!
Ik heb tot half twee op bed gelegen met frummel
Even eruit geweest om broodjes te smeren voor hem en tv aangezet op de slaapkamer en nog wat gedut.
Ik was zo moe....nu nog niet fit en barst van de hoofdpijn.
Maar gelukkig hoef ik ook niet veel vandaag.
Behalve liters snot wegsmeren bij frummel.
Wat een rotstreek vind ik dat zeg.
Het zal echt niet opzettelijk gegaan zijn maar het getuigt niet van zorgvuldigheid ten opzichte van jou.
Heb je eigenlijk ook een gesprek gehad met een bedrijfsarts?
Wellicht beter om er ook een derde partij een licht over te laten schijnen.
Volgens mij is het nu absoluut nog geen goed plan om al betrokken te zijn bij je werk.
Bovendien mag je baas ook wel meer verantwoordelijkheid dragen voor zijn klanten.
Het feit dat jij medicatie neemt waar je rijvaardigheid door beinvloed kan worden (zeker in het begin) en je daarnaast gespannen dus minder allert bent (no offense,gewoon even de feiten) lijkt het mij dat je baas ook wel een betere conclusie mag trekken of het verstandig is jou achter het stuur te zetten.
Bovendien,wie wordt aansprakelijk gesteld als jij door je toestand een ongeluk(je) veroorzaakt?
Wat je medicatie betreft,
Is het niet nog steeds een tip om eens een afspraak bij een psychiater te maken?
Ik denk dat jij meer gebaat bent bij een consequente medicatie dan een incidentele oxazepam.
Ik ben natuurlijk geen arts en denk slecht vanuit mijn eigen ervaringen.
Maar de spanning eerst op laten lopen om vervolgens deze te onderdrukken met (verslavende) medicatie lijkt mij veel onrustiger voor je .
Je moet je er zelf goed bij voelen natuurlijk,maar misschien een idee om te ondekken of bv Lage dosis AD,of lage dosis seroquel xr wat beter gaat voor je?
Bovendien kan dat ook je nachtrust ondersteunen.
Ik wil je echt niets aan praten hoor,vandaar dat ik je tip om toch eens de mogelijkheden en een goede uitleg te krijgen van een psych.
Wurm,je slaat de spijker op zijn kop.
De avond en nacht vind ik ook een fijne tijd omdat dan niets meer hoeft.
Tijd voor mijzelf zeg maar in stilte en rust.
En naar bed gaan betekent inderdaad weer een nieuwe dag en ..nou ja wat ik al eerde beschreef mijn hoofd en er omheen slaat dan op hol.
Toch moet er ook verandering in komen bij mij,want ook wat jij beschrijft een vermoeid mens reageert nou niet bepaald stabiel.
Saar,ik ben echt extreem lui geweest vandaag!
Ik heb tot half twee op bed gelegen met frummel
Even eruit geweest om broodjes te smeren voor hem en tv aangezet op de slaapkamer en nog wat gedut.
Ik was zo moe....nu nog niet fit en barst van de hoofdpijn.
Maar gelukkig hoef ik ook niet veel vandaag.
Behalve liters snot wegsmeren bij frummel.
vrijdag 6 februari 2009 om 17:08
Iry, lekker toch, zo'n dagje lui zijn! Geniet er maar van, je hebt het nodig!
Hoe is het nu met Frummel?
Ik heb niet veel gedaan vandaag, stofzuiger door het huis heen gehaald, wat boodschappen gedaan en een uur moeten wachten bij de bank om een rekening op te heffen.
En ben toch erg moe nu. Hoop dat ik het morgen een beetje trek met vriendin verhuizen.
Opdracht moet ik nog met broer bespreken. Als hij het wil doen, moeten we maar even kijken wanneer. Hij is erg druk, dus kan nog wel even duren.
Hoe is het nu met Frummel?
Ik heb niet veel gedaan vandaag, stofzuiger door het huis heen gehaald, wat boodschappen gedaan en een uur moeten wachten bij de bank om een rekening op te heffen.
En ben toch erg moe nu. Hoop dat ik het morgen een beetje trek met vriendin verhuizen.
Opdracht moet ik nog met broer bespreken. Als hij het wil doen, moeten we maar even kijken wanneer. Hij is erg druk, dus kan nog wel even duren.
vrijdag 6 februari 2009 om 17:14
Dag allemaal,
Wat een traag forum gisteravond zeg..
EV, het is hier al duidelijk gezegd, je baas gaat over jouw grenzen en het feit dat je gevraagd wordt een tweede rit te doen tegen de afspraken in wekt geen vertrouwen. En ik ben het met Iry eens dat hij verantwoordelijkheid mag nemen naar z'n klanten toe. Met medicatie én stress achter het stuur is niet veilig.
Heeft hij al gebeld? Ik hoop dat je je verhaal goed kunt doen, wees eerlijk (en volgens mij houdt dat in dat je momenteel niet in staat bent te werken. Ook niet één rit, nee even helemaal niet).
Sterkte en een dikke
Ook voor mij geldt dat de avond de fijnste tijd van de dag is. Rust, niets meer hoeven en hoe later hoe stiller. Ik heb een tijd heel slecht geslapen en zag er dan erg tegenop naar bed te gaan. Wéér zo'n lange nacht. In die periode heb ik slaapmedicatie gehad en was ik weer bang om daar verslaafd aan te raken. Kon ik daar weer wakker van liggen
Momenteel slaap ik goed, wel regelmatig even wakker maar heb geen reden om er tegen op te zien naar bed te gaan. Maar dat gevoel overheerst nog steeds, daarbij ben ik een avondmens.
En nu is het weekend, morgen ga ik een workshop meditatie volgen. Hoop dat ik daar niet meteen in slaap val
Wat een traag forum gisteravond zeg..
EV, het is hier al duidelijk gezegd, je baas gaat over jouw grenzen en het feit dat je gevraagd wordt een tweede rit te doen tegen de afspraken in wekt geen vertrouwen. En ik ben het met Iry eens dat hij verantwoordelijkheid mag nemen naar z'n klanten toe. Met medicatie én stress achter het stuur is niet veilig.
Heeft hij al gebeld? Ik hoop dat je je verhaal goed kunt doen, wees eerlijk (en volgens mij houdt dat in dat je momenteel niet in staat bent te werken. Ook niet één rit, nee even helemaal niet).
Sterkte en een dikke
Ook voor mij geldt dat de avond de fijnste tijd van de dag is. Rust, niets meer hoeven en hoe later hoe stiller. Ik heb een tijd heel slecht geslapen en zag er dan erg tegenop naar bed te gaan. Wéér zo'n lange nacht. In die periode heb ik slaapmedicatie gehad en was ik weer bang om daar verslaafd aan te raken. Kon ik daar weer wakker van liggen
Momenteel slaap ik goed, wel regelmatig even wakker maar heb geen reden om er tegen op te zien naar bed te gaan. Maar dat gevoel overheerst nog steeds, daarbij ben ik een avondmens.
En nu is het weekend, morgen ga ik een workshop meditatie volgen. Hoop dat ik daar niet meteen in slaap val
vrijdag 6 februari 2009 om 17:17
Word er alleen maar zenuwachtig en onrustig van, bah. En dit is niet voor het eerst!
Ja lekker Iry, zo'n lui dagje, met zo'n frummeltje ook.
Saartje, zorg goed voor jezelf, zou ik zeggen, met dat verhuizen. Het is rommelig en chaotisch en ik kan het weten (ruim een jaar geleden was het hier ook zover) en ik zou er nu in deze toestand al helemaal niet meer tegen kunnen!
Ga je vanavond ook lekker luieren?
(Raar woord eigenlijk, 'luieren', als je erover nadenkt.)
Ja lekker Iry, zo'n lui dagje, met zo'n frummeltje ook.
Saartje, zorg goed voor jezelf, zou ik zeggen, met dat verhuizen. Het is rommelig en chaotisch en ik kan het weten (ruim een jaar geleden was het hier ook zover) en ik zou er nu in deze toestand al helemaal niet meer tegen kunnen!
Ga je vanavond ook lekker luieren?
(Raar woord eigenlijk, 'luieren', als je erover nadenkt.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 6 februari 2009 om 17:19
Even iets ophelderen over die medicatie hoor. Toen ik dinsdagmorgen moest werken, had ik de avond van tevoren een halfje genomen. Zou dat dan 's morgens nog steeds niet uitgewerkt zijn?..
En gisteravond heb ik niets genomen. Als ik erover nadenk, voelde ik me vandaag tijdens die rit ook onrustiger dan dinsdag, zou zo'n half pilletje toch zoveel uren doorwerken dan?
En gisteravond heb ik niets genomen. Als ik erover nadenk, voelde ik me vandaag tijdens die rit ook onrustiger dan dinsdag, zou zo'n half pilletje toch zoveel uren doorwerken dan?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 6 februari 2009 om 17:24
Kan me je onrust goed voorstellen EV.
Hoe denk je zelf over het werk dan? Wij kunnen hier wel zeggen dat je misschien beter even helemaal niet moet werken, maar wat vind jij?
Ach, na morgen heb ik weer een paar weken om bij te komen Geeft me in elk geval het gevoel nog een beetje nuttig te zijn door te helpen.
Hoe denk je zelf over het werk dan? Wij kunnen hier wel zeggen dat je misschien beter even helemaal niet moet werken, maar wat vind jij?
Ach, na morgen heb ik weer een paar weken om bij te komen Geeft me in elk geval het gevoel nog een beetje nuttig te zijn door te helpen.
