Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
vrijdag 26 september 2008 om 18:01
Ja, het was leuk met mijn vriendinnen. Lekker buiten gezeten en eindelijk weer eens bijgekletst. Tattoo laten zien, maar niet voordat ik had aangekondigd dat ik ze eens lekker zou gaan shockeren (haha, ik lijk wel een puber) en het voortraject heb verteld. Het zijn twee vrouwen die een heeeel stuk ouder zijn dan ik, maar ze vonden 'm mooi 
En ik heb echt gevoeld dat IK bepaal óf ik het vertel, en dan nog of ik het laat zien. Ik krijg de smaak van zelfbeschikking te pakken!
Bij de psych ook verteld over de tattoo en het waarom, en mijn gevoel daarbij. Hij vond het helemaal geweldig. Dat ik dat nu dus echt voelde: mijn lijf, mijn beslissing. En ik heb 'm nog laten zien ook. Ook de taxi-verhalen verteld. En ik heb hem gevraagd naar de EMDR, waarop hij zei dat hij nu echt begon te zien dat er een basis van vertrouwen, ook vertrouwen in mezelf begint te ontstaan (aan hoe ik situaties heb opgelost, confrontaties ben aangegaan), en dat dat een eerste noodzaak was. Ik heb ook gezegd dat ik voorlopig nog blijf; sessies iets verder uit elkaar tot het eind van het jaar, in het nieuwe jaar weer de acht sessies en daarna zie ik wel weer.
En ik heb echt gevoeld dat IK bepaal óf ik het vertel, en dan nog of ik het laat zien. Ik krijg de smaak van zelfbeschikking te pakken!
Bij de psych ook verteld over de tattoo en het waarom, en mijn gevoel daarbij. Hij vond het helemaal geweldig. Dat ik dat nu dus echt voelde: mijn lijf, mijn beslissing. En ik heb 'm nog laten zien ook. Ook de taxi-verhalen verteld. En ik heb hem gevraagd naar de EMDR, waarop hij zei dat hij nu echt begon te zien dat er een basis van vertrouwen, ook vertrouwen in mezelf begint te ontstaan (aan hoe ik situaties heb opgelost, confrontaties ben aangegaan), en dat dat een eerste noodzaak was. Ik heb ook gezegd dat ik voorlopig nog blijf; sessies iets verder uit elkaar tot het eind van het jaar, in het nieuwe jaar weer de acht sessies en daarna zie ik wel weer.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 26 september 2008 om 18:07
Leuke plannen en een schoon huis; fijne tijd gewenst! (f)
Wat ik nog even wilde zeggen: het is een verademing om nu te horen dat ik het goed heb aangepakt in de taxi. Omdat ik thuis dus te horen krijg dat het hém niet zou gebeuren, dat hij het wel anders zou aanpakken. Dan denk ik dus weer: oh, ik doe het dus niet goed, hij weet het beter, ik ben een sukkel dat ik het zo niet kan.
Het goede nieuws is dus dat ik bevestigd word (door psych) in het goed geluisterd hebben naar mijn gevoel. Het móet niet hard. Ik mag het op mijn manier doen, en die heeft evenveel bestaansrecht als die van een ander. Ik hoef niet te zijn of te handelen zoals een ander, ik bén anders. En dat mag. Ik hoef mezelf niet te veranderen.
Oh echt, het kwartje viel. Ik zag hoe ik me altijd in bochten heb zitten wringen. Thuis, vroeger, maar ook later, in relaties en werk. En nu hoor ik dat hij (psych) ook niet wil meedoen aan de verharding van de maatschappij, en liever op zijn bek gaat door mensen serieus te nemen en een keer bedonderd te worden, dan cynisch te worden. Hier kan ik me in vinden. Ik ben geen sukkel dat ik het verhaal van die jongen heb geloofd.
Steeds meer 'zijn wie ik ben', en dat dat mag, dát voelen. Ik hoef niet anders te worden. Zucht. Ik zie nu pas hoe ik mezelf zóveel en zolang heb geforceerd om iets te worden wat ik niet ben, om te doen zoals anderen doen - nu is het tijd om nog meer te luisteren naar wat ik wil, en mijn gevoel, in plaats van me in de war laten maken door anderen (met op stip: mijn eigen man. Ja, die zit dus heel anders in elkaar. En ik maar denken, lange tijd, dat hij een gevoelsmens was, dat vindt hij zelf namelijk. Ik vind het nu wel meevallen dus.)
Wat ik nog even wilde zeggen: het is een verademing om nu te horen dat ik het goed heb aangepakt in de taxi. Omdat ik thuis dus te horen krijg dat het hém niet zou gebeuren, dat hij het wel anders zou aanpakken. Dan denk ik dus weer: oh, ik doe het dus niet goed, hij weet het beter, ik ben een sukkel dat ik het zo niet kan.
Het goede nieuws is dus dat ik bevestigd word (door psych) in het goed geluisterd hebben naar mijn gevoel. Het móet niet hard. Ik mag het op mijn manier doen, en die heeft evenveel bestaansrecht als die van een ander. Ik hoef niet te zijn of te handelen zoals een ander, ik bén anders. En dat mag. Ik hoef mezelf niet te veranderen.
Oh echt, het kwartje viel. Ik zag hoe ik me altijd in bochten heb zitten wringen. Thuis, vroeger, maar ook later, in relaties en werk. En nu hoor ik dat hij (psych) ook niet wil meedoen aan de verharding van de maatschappij, en liever op zijn bek gaat door mensen serieus te nemen en een keer bedonderd te worden, dan cynisch te worden. Hier kan ik me in vinden. Ik ben geen sukkel dat ik het verhaal van die jongen heb geloofd.
Steeds meer 'zijn wie ik ben', en dat dat mag, dát voelen. Ik hoef niet anders te worden. Zucht. Ik zie nu pas hoe ik mezelf zóveel en zolang heb geforceerd om iets te worden wat ik niet ben, om te doen zoals anderen doen - nu is het tijd om nog meer te luisteren naar wat ik wil, en mijn gevoel, in plaats van me in de war laten maken door anderen (met op stip: mijn eigen man. Ja, die zit dus heel anders in elkaar. En ik maar denken, lange tijd, dat hij een gevoelsmens was, dat vindt hij zelf namelijk. Ik vind het nu wel meevallen dus.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 26 september 2008 om 18:09
Dat klinkt als een goede dag!
Fijn ook dat het bij de psych zo goed loopt. En dat je voorlopig nog even bij hem blijft. Zou zonde zijn om dat binnenkort al af te moeten breken en bij een ander weer opnieuw te beginnen.
EMDR gaat dus ook nog wel gebeuren?
Je kan trots zijn op jezelf, wat je tot nu toe allemaal al hebt bereikt!
Fijn ook dat het bij de psych zo goed loopt. En dat je voorlopig nog even bij hem blijft. Zou zonde zijn om dat binnenkort al af te moeten breken en bij een ander weer opnieuw te beginnen.
EMDR gaat dus ook nog wel gebeuren?
Je kan trots zijn op jezelf, wat je tot nu toe allemaal al hebt bereikt!
vrijdag 26 september 2008 om 18:13
vrijdag 26 september 2008 om 19:32
Net dus met hem een heel gesprek gehad, in een poging hem e.e.a. duidelijk te maken. Eindelijk begreep hij dat het voor mij dus niet vanzelfsprekend is om te denken 'hij doet het zo, en ik doe het zo, anders, maar dat kan ook'. En dat het anders overkomt, als hij niet meteen zo'n reactie van hoe hij iets gedaan zou hebben geeft, maar eerst bevestigt dat ik het goed gedaan heb.
Zo gaat het bij hem op het werk ook, zei hij, en niemand valt erover.
Ja, en hier heb je iemand anders vóór je, zei ik.
Hij heeft soms geen enkel benul hoe zijn reacties kunnen overkomen. Nou, dan heeft hij nu weer wat bijgeleerd.
Tja, die man heeft echt geen gemakkelijk leven bij mij.
Zo gaat het bij hem op het werk ook, zei hij, en niemand valt erover.
Ja, en hier heb je iemand anders vóór je, zei ik.
Hij heeft soms geen enkel benul hoe zijn reacties kunnen overkomen. Nou, dan heeft hij nu weer wat bijgeleerd.
Tja, die man heeft echt geen gemakkelijk leven bij mij.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 26 september 2008 om 19:44
Je hoeft het hem ook niet makkelijk te maken, mannen hebben het al makkelijk genoeg
Goed van je dat je het zo besproken hebt. Kan me voorstellen dat hij daar niet zo over nadenkt. Herken ik ook wel, leer ik ook weer wat van
Zit net te typen, belt die psycholoog. Hartslag op hol, had ik nog niet verwacht, zeker niet zo in de avond.
Maar goed, afspraak gemaakt. 8 oktober.
Ik heb zelfs al 'huiswerk'. Moet opschrijven welke gebeurtenissen en/of personen uit het verleden nu nog spanning oproepen. En hoe groot die spanning dan is. En wat voor last ik daarvan heb, feitelijk gezien. En nog wat, maar dat ben ik alweer vergeten. Hmm, had beter even wat op kunnen schrijven. Was een beetje overdonderd, kan nu écht niet meer terug.
Goed van je dat je het zo besproken hebt. Kan me voorstellen dat hij daar niet zo over nadenkt. Herken ik ook wel, leer ik ook weer wat van
Zit net te typen, belt die psycholoog. Hartslag op hol, had ik nog niet verwacht, zeker niet zo in de avond.
Maar goed, afspraak gemaakt. 8 oktober.
Ik heb zelfs al 'huiswerk'. Moet opschrijven welke gebeurtenissen en/of personen uit het verleden nu nog spanning oproepen. En hoe groot die spanning dan is. En wat voor last ik daarvan heb, feitelijk gezien. En nog wat, maar dat ben ik alweer vergeten. Hmm, had beter even wat op kunnen schrijven. Was een beetje overdonderd, kan nu écht niet meer terug.
vrijdag 26 september 2008 om 19:51
:
Kan me voorstellen dat hij daar niet zo over nadenkt. Herken ik ook wel, leer ik ook weer wat van
Bedoel je dat jij soms ook niet in de gaten hebt hoe een opmerking of reactie overkomt bij de ontvanger?
Goed van die psycholoog!
En al snel zeg, die afspraak.
Ook al huiswerk. Nou, dan kun je aan de slag
Ach, je zult zien dat het best allemaal meevalt. Nu zit je ertegenaan te hikken (en trouwens ook elke keer voordat je daar binnenstapt waarschijnlijk, net zoals ik
) maar ik vind echt dat ik veranderingen begin te merken, en dat ik er iets aan heb.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 26 september 2008 om 19:58
Pff, zal best mee gaan vallen, maar nu even niet. Schrok me rot. En dan nog huiswerk ook, daar heb ik de pest aan. Wij gaan dikke vrienden worden, die man en ik
Ja, dat bedoel ik. Meer dat ik impulsief kan reageren en dan niet nadenk over hoe ik het breng. En hoe het dus op de ander kan overkomen.
Nu snel weer even mijn 'coole' gezicht opzetten, ouders komen zo
Ja, dat bedoel ik. Meer dat ik impulsief kan reageren en dan niet nadenk over hoe ik het breng. En hoe het dus op de ander kan overkomen.
Nu snel weer even mijn 'coole' gezicht opzetten, ouders komen zo
vrijdag 26 september 2008 om 20:01
:
Wij gaan dikke vrienden worden, die man en ik
Is het ook een man?!
Hier zie je nu weer hoe ik het voor iedereen goed probeer te maken. Meteen zeggen: het gaat meevallen. Sorry dat ik dus niet luister naar jouw gevoel, en dat is dat je je overvallen voelt (wat ik me ook heel goed kan voorstellen met zo'n telefoontje!).
Sterkte vanavond. Of veel plezier, wat zal ik zeggen?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 26 september 2008 om 20:06
Veel plezier, klinkt beter, heel positief. Niet alsof ik nu liever even mee ging met mijn vriendinnen die de stad in gaan en net belden.
Ja, ook een man. Dat wordt nog wat
Verontschuldig je niet daarvoor. Weet dat je het goed bedoelt, zou ik andersom ook zeggen. En het zal ook vast mee gaan vallen, werd er alleen even door overvallen.
Maar goed, beter dat er een beetje vaart achter wordt gezet, anders hik ik er alleen maar langer tegenaan.
Alleen dat huiswerk blijft me dwars zitten
Ja, ook een man. Dat wordt nog wat
Verontschuldig je niet daarvoor. Weet dat je het goed bedoelt, zou ik andersom ook zeggen. En het zal ook vast mee gaan vallen, werd er alleen even door overvallen.
Maar goed, beter dat er een beetje vaart achter wordt gezet, anders hik ik er alleen maar langer tegenaan.
Alleen dat huiswerk blijft me dwars zitten
zaterdag 27 september 2008 om 10:51
Haha, vanmorgen heb ik het hem ook nog even moeilijk gemaakt. Of hij mij, kun je ook zeggen. Maar ik moet eerlijk zeggen dat hij nu echt wel een punt had.
Door wat hij zei en uitlegde over de korte tijd dat hij mijn familie heeft meegemaakt, zie ik nu duidelijk in dat het gewoon een hele destructieve omgeving was. Dat om te beginnen mijn komst al niet gewenst was, dat wist ik. Mijn ouders hebben mijn ware aard al bijna vernietigd. En dan nog eens broer en zussen, die uit waren op onderuit halen, die (onbedoeld en ongeweten) misbruik maakten van mijn goedheid. En ik maar aanpassen. Het beeld komt in me op van het ronde blokje in het vierkante gat proberen te proppen, zo'n reclame op tv van een heel schattig leuk jongetje.
Nu dan die psych die gisteren dus zei dat het goed is zoals ik ben, zoals ik reageer, zoals ik situaties heb opgelost. Nou ja, wat ik gisteren schreef. Dat ik mag zijn wie ik ben. En wat mijn man eerder al tegen me gezegd heeft, komt ook nu pas echt binnen. Hij doet het anders, maar dat betekent niet dat ik het niet goed doe. Hij ziet mij dus heel vaak reageren vanuit het 'afgemaakt worden' zoals dat bij ons thuis ging; alsof hij me ook wil kleineren en onderuit halen, wat natuurlijk helemaal niet zijn bedoeling is! En ik geloofde hem niet, maar nu zie ik dat het alles met vroeger te maken heeft, en heel lang daarna ook nog.
Het is alsof er allerlei puzzelstukjes op hun plaats beginnen te vallen. Alsof ik mezelf zie, nu pas echt zoals ik ben, en mijn omgeving zie. Mijn aanpassen zie, het mezelf kwijtraken. Vanaf mijn allereerste begin hier in dit leven heb ik geprobeerd 'erbij te horen', maar dat was kansloos. Ik zoek het eigenlijk nu nog steeds. En ik verwacht nog steeds afstraffing, zelfs van mijn baas, collega's en passagiers, vanuit dat hele oude plaatje dus. Maar mensen, nu, zijn daar helemaal niet op uit! Alleen ik reageer nog steeds alsof het wel zo is.
De veiligheid en het 'er mogen zijn' zit in mezelf. Ikzelf ben nu de knop aan het omdraaien; dat ik mag bestaan, zoals ik ben, wie ik ben, met alles wat ik ben en heb en doe.
Wat gebeurt er toch allemaal veel! Blij dat ik even kan bijkomen zeg, dit weekend. Eindelijk ook eens wat bijgeslapen, en vandaag schijnt de zon, en gaan we, denk ik, straks weer eens een poging doen om (hoognodig) wat broeken voor manlief te kopen.
Ik wens je een fijne dag! (f)
Door wat hij zei en uitlegde over de korte tijd dat hij mijn familie heeft meegemaakt, zie ik nu duidelijk in dat het gewoon een hele destructieve omgeving was. Dat om te beginnen mijn komst al niet gewenst was, dat wist ik. Mijn ouders hebben mijn ware aard al bijna vernietigd. En dan nog eens broer en zussen, die uit waren op onderuit halen, die (onbedoeld en ongeweten) misbruik maakten van mijn goedheid. En ik maar aanpassen. Het beeld komt in me op van het ronde blokje in het vierkante gat proberen te proppen, zo'n reclame op tv van een heel schattig leuk jongetje.
Nu dan die psych die gisteren dus zei dat het goed is zoals ik ben, zoals ik reageer, zoals ik situaties heb opgelost. Nou ja, wat ik gisteren schreef. Dat ik mag zijn wie ik ben. En wat mijn man eerder al tegen me gezegd heeft, komt ook nu pas echt binnen. Hij doet het anders, maar dat betekent niet dat ik het niet goed doe. Hij ziet mij dus heel vaak reageren vanuit het 'afgemaakt worden' zoals dat bij ons thuis ging; alsof hij me ook wil kleineren en onderuit halen, wat natuurlijk helemaal niet zijn bedoeling is! En ik geloofde hem niet, maar nu zie ik dat het alles met vroeger te maken heeft, en heel lang daarna ook nog.
Het is alsof er allerlei puzzelstukjes op hun plaats beginnen te vallen. Alsof ik mezelf zie, nu pas echt zoals ik ben, en mijn omgeving zie. Mijn aanpassen zie, het mezelf kwijtraken. Vanaf mijn allereerste begin hier in dit leven heb ik geprobeerd 'erbij te horen', maar dat was kansloos. Ik zoek het eigenlijk nu nog steeds. En ik verwacht nog steeds afstraffing, zelfs van mijn baas, collega's en passagiers, vanuit dat hele oude plaatje dus. Maar mensen, nu, zijn daar helemaal niet op uit! Alleen ik reageer nog steeds alsof het wel zo is.
De veiligheid en het 'er mogen zijn' zit in mezelf. Ikzelf ben nu de knop aan het omdraaien; dat ik mag bestaan, zoals ik ben, wie ik ben, met alles wat ik ben en heb en doe.
Wat gebeurt er toch allemaal veel! Blij dat ik even kan bijkomen zeg, dit weekend. Eindelijk ook eens wat bijgeslapen, en vandaag schijnt de zon, en gaan we, denk ik, straks weer eens een poging doen om (hoognodig) wat broeken voor manlief te kopen.
Ik wens je een fijne dag! (f)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 27 september 2008 om 15:32
Wat mooi dat de puzzelstukjes op hun plaats beginnen te vallen bij je.
En ondanks het feit dat mannen over het algemeen wat lastige wezens zijn, helpt die van jou je er goed bij lees ik.
Wat jij schrijft over je ware aard die door je ouders bijna vernietigd was. Is dat zo?
Of lag die al die tijd verscholen onder allerlei lagen overlevingsmechanismen.
Dat je nu langzaamaan die lagen eromheen eraf aan het pellen bent en steeds meer van jezelf, jouw ware aard, te zien krijgt.
Ik vind het bijzonder om te mogen lezen wat er in jou gebeurd, hoe je in beweging bent.
Ik heb mijn ouders net de deur uitgewerkt. Wilden blijven eten, maar helaas, ik heb andere plannen en wil nog even tijd voor mezelf voor ik ga.
Straks naar een vriendin en dan vanavond lekker op stap. heb wel zin in wat ontspanning. Blijf daar slapen en dan morgen weer werken.
Was trouwens nog wel een leuke avond gisteren, veel gelachen! Die vrienden van mijn ouders die er ook waren ken ik al mijn hele leven. Voelt ook heel eigen, veel meer als de rest van de familie. Maar ergens ook wel weer dubbel, dat ik zo'n stap als die ik nu zet, niet kan en wil delen met mijn ouders.
En vanochtend geslaagd voor kleding voor de bruiloft! Die is over twee weken al, dus ben blij dat ik daar klaar mee ben.
Jij ook een fijne dag! (f)
Hoop dat de poging om broeken te kopen voor je man dit keer is geslaagd.
En ondanks het feit dat mannen over het algemeen wat lastige wezens zijn, helpt die van jou je er goed bij lees ik.
Wat jij schrijft over je ware aard die door je ouders bijna vernietigd was. Is dat zo?
Of lag die al die tijd verscholen onder allerlei lagen overlevingsmechanismen.
Dat je nu langzaamaan die lagen eromheen eraf aan het pellen bent en steeds meer van jezelf, jouw ware aard, te zien krijgt.
Ik vind het bijzonder om te mogen lezen wat er in jou gebeurd, hoe je in beweging bent.
Ik heb mijn ouders net de deur uitgewerkt. Wilden blijven eten, maar helaas, ik heb andere plannen en wil nog even tijd voor mezelf voor ik ga.
Straks naar een vriendin en dan vanavond lekker op stap. heb wel zin in wat ontspanning. Blijf daar slapen en dan morgen weer werken.
Was trouwens nog wel een leuke avond gisteren, veel gelachen! Die vrienden van mijn ouders die er ook waren ken ik al mijn hele leven. Voelt ook heel eigen, veel meer als de rest van de familie. Maar ergens ook wel weer dubbel, dat ik zo'n stap als die ik nu zet, niet kan en wil delen met mijn ouders.
En vanochtend geslaagd voor kleding voor de bruiloft! Die is over twee weken al, dus ben blij dat ik daar klaar mee ben.
Jij ook een fijne dag! (f)
Hoop dat de poging om broeken te kopen voor je man dit keer is geslaagd.
zondag 28 september 2008 om 11:10
Weer boven water na stapavond gisteren?
Fijn dat het toch leuk was met je ouders en die vrienden.
En natuuuurlijk ben ik nu benieuwd naar wat voor kleding je hebt voor de bruiloft..!
EM heeft nieuwe broeken, én shirts, en zelfs ook nog van die korte mannenlaarsjes die ik ineens zag, echt stoer. We hebben vanmorgen meteen zijn kast eens flink uitgemest, hij is dikker geworden (
) dus er kon vanalles weg. Zoiets geeft mij altijd zo'n lekker opgeruimd gevoel, haha, wat huisvrouwerig-mutsig hé!
En verder zie ik vandaag wel wat ik nog doe. Het is mooi weer en het is weekend. Ik merk dat ik het nu heerlijk vind om eens met heel andere dingen bezig te zijn dan het werk en 'de psyche', grijns. Even nog wat je vraag betreft: ja, ik denk dat je daar wel gelijk in hebt. Het lag verscholen, ik was het kwijt. Maar nu ben ik het aan het opdiepen. Ik vind het trouwens ook een hoopvol idee dat je ware aard, degene die je echt bent, niet door iemand vernietigd kan worden. Dat is je waardevolle kern, die wie je echt bent. Die er altijd is, dus. Dat is mooi.
Fijne dag!
Fijn dat het toch leuk was met je ouders en die vrienden.
En natuuuurlijk ben ik nu benieuwd naar wat voor kleding je hebt voor de bruiloft..!
EM heeft nieuwe broeken, én shirts, en zelfs ook nog van die korte mannenlaarsjes die ik ineens zag, echt stoer. We hebben vanmorgen meteen zijn kast eens flink uitgemest, hij is dikker geworden (
) dus er kon vanalles weg. Zoiets geeft mij altijd zo'n lekker opgeruimd gevoel, haha, wat huisvrouwerig-mutsig hé! En verder zie ik vandaag wel wat ik nog doe. Het is mooi weer en het is weekend. Ik merk dat ik het nu heerlijk vind om eens met heel andere dingen bezig te zijn dan het werk en 'de psyche', grijns. Even nog wat je vraag betreft: ja, ik denk dat je daar wel gelijk in hebt. Het lag verscholen, ik was het kwijt. Maar nu ben ik het aan het opdiepen. Ik vind het trouwens ook een hoopvol idee dat je ware aard, degene die je echt bent, niet door iemand vernietigd kan worden. Dat is je waardevolle kern, die wie je echt bent. Die er altijd is, dus. Dat is mooi.
Fijne dag!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 28 september 2008 om 12:34
Ik ben weer boven water
En voel me best fit, ondanks een erg kort nachtje. Ik was zo verstandig om al snel op spa blauw over te gaan. Ik leer het wel
Erg leuke avond/nacht gehad!
Veel gepraat en zelfs verteld dat ik binnenkort naar een psycholoog ga. Zij voelt me aan, weet hoe ik in elkaar steek. Veel meer eigenlijk dan ik had gedacht.
En daarna de stad ingegaan, lekker gek doen in foute kroegen.
Goed dat jullie zo geslaagd zijn voor EM. Alleen jammer dat hij dikker is geworden, blijkbaar zorg je toch te goed voor hem
Foto's van de kleding en bruiloft zullen vast nog wel op mijn hyves verschijnen over twee weken.
Maar heb een grijs met zwart soort wollen jurkje gekocht, zwarte laarzen eronder. Ik ben geen jurken/rokjes type, maar dit kan nog. Niet te chic, want ze gaan zelf ook niet in vol ornaat.
Goed dat je zo van je weekend geniet. Even niet te zwaar allemaal is ook weleens lekker. Geniet nog van deze dag! (f)
Ik ga over een uurtje aan het werk.
En voel me best fit, ondanks een erg kort nachtje. Ik was zo verstandig om al snel op spa blauw over te gaan. Ik leer het wel
Erg leuke avond/nacht gehad!
Veel gepraat en zelfs verteld dat ik binnenkort naar een psycholoog ga. Zij voelt me aan, weet hoe ik in elkaar steek. Veel meer eigenlijk dan ik had gedacht.
En daarna de stad ingegaan, lekker gek doen in foute kroegen.
Goed dat jullie zo geslaagd zijn voor EM. Alleen jammer dat hij dikker is geworden, blijkbaar zorg je toch te goed voor hem
Foto's van de kleding en bruiloft zullen vast nog wel op mijn hyves verschijnen over twee weken.
Maar heb een grijs met zwart soort wollen jurkje gekocht, zwarte laarzen eronder. Ik ben geen jurken/rokjes type, maar dit kan nog. Niet te chic, want ze gaan zelf ook niet in vol ornaat.
Goed dat je zo van je weekend geniet. Even niet te zwaar allemaal is ook weleens lekker. Geniet nog van deze dag! (f)
Ik ga over een uurtje aan het werk.
zondag 28 september 2008 om 14:12
:
Alleen jammer dat hij dikker is geworden, blijkbaar zorg je toch te goed voor hem
Hij zorgt te goed voor zichzelf, hij kookt namelijk altijd
(en doet de boodschappen, en ik zie niet wat hij allemaal snaait terwijl hij kookt, want dan ben ik ofwel nog aan het werk, ofwel ik zit hier boven aan mijn pc).
Of heeft hij het misschien gewoon heel erg goed bij mij?
Zo'n fantastische vrouw? Die zo inspireert, zo sprankelend is en zo leuk?
Werk ze vandaag, je zult dit nu dus niet meer zien.
Wij gaan (ook alweer een idee van mij) dadelijk samen een heel eind lopen met de hond. Bij ons in de buurt heb je een mooi gebied met een grote plas, daar kun je helemaal omheen lopen. En het is zulk mooi weer! Moeten we nog even van profiteren voordat ik morgen weer de hele dag in een auto rondhang
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 28 september 2008 om 23:16
:
[...]
Of heeft hij het misschien gewoon heel erg goed bij mij?
Zo'n fantastische vrouw? Die zo inspireert, zo sprankelend is en zo leuk?
Iedere dag blijven herhalen dit tegen jezelf!
Ik ben weer een dagje dichterbij mijn vakantie
En morgen weer vrij.
Lekker gewandeld vandaag? Jullie hadden in elk geval mooi weer, dus dat zat al goed.
Werkse morgen!
maandag 29 september 2008 om 12:43
Wat je werksituatie betreft: het treft me weer, dat het toch zo moeilijk is om iemand echt in te schatten. Mensen doen toch heel onverwachte (impulsieve?) dingen. Kan me voorstellen dat je er thuis ook nog mee bezig bent. Heftige situatie! Ik hoop dat hij snel gevonden wordt.
(Als je wilt, verwijder ik dit straks.)
Sterkte met je huiswerk.
Met de pubers viel het wel mee vanmorgen (geen streken richting mij), alleen vraag ik me nu bij alles wat ze vertellen (vooral die jongen) af of het wel waar is. Zulke sterke verhalen: elke avond tot erg laat naar de kermis, weer een gebroken neus, ruzie, in alle attracties gaan..
Verder gaat het mwah. Wat een saai grijs rotweer. Het is alsof er een verstikkende deken over me heen ligt. En het gaat straks ook weer laat thuiskomen worden, als ik de rittenlijst zie. Ik heb gisteren een positief/negatief lijstje gemaakt over mijn werk, daar werd ik niet blijer van. Toch moet ik het jaar volhouden vind ik (anders moet ik de examenkosten e.d. terugbetalen), maar ik weet niet of ik dit wel wil blijven doen. Ik voel mij zo in mijn eentje bezig.
(Als je wilt, verwijder ik dit straks.)
Sterkte met je huiswerk.
Met de pubers viel het wel mee vanmorgen (geen streken richting mij), alleen vraag ik me nu bij alles wat ze vertellen (vooral die jongen) af of het wel waar is. Zulke sterke verhalen: elke avond tot erg laat naar de kermis, weer een gebroken neus, ruzie, in alle attracties gaan..
Verder gaat het mwah. Wat een saai grijs rotweer. Het is alsof er een verstikkende deken over me heen ligt. En het gaat straks ook weer laat thuiskomen worden, als ik de rittenlijst zie. Ik heb gisteren een positief/negatief lijstje gemaakt over mijn werk, daar werd ik niet blijer van. Toch moet ik het jaar volhouden vind ik (anders moet ik de examenkosten e.d. terugbetalen), maar ik weet niet of ik dit wel wil blijven doen. Ik voel mij zo in mijn eentje bezig.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 29 september 2008 om 13:06
Die sterke verhalen, niet te serieus nemen, vaak is ongeveer de helft waar en de rest wat aangedikt.
Ik begrijp je idee van het een jaar vol moeten houden op je werk. Maar vraag jezelf wel goed af of dat geld het waard is.
Laat jezelf niet stuklopen op je werk.
Hier ook twijfels over het werk. Denk dat ik dit niet te lang meer moet doen.
Hoop voor je dat het niet een al te lange dag wordt (f)
Ik begrijp je idee van het een jaar vol moeten houden op je werk. Maar vraag jezelf wel goed af of dat geld het waard is.
Laat jezelf niet stuklopen op je werk.
Hier ook twijfels over het werk. Denk dat ik dit niet te lang meer moet doen.
Hoop voor je dat het niet een al te lange dag wordt (f)
maandag 29 september 2008 om 13:28
Wat een getwijfel he.. ik voel hetzelfde; denk dat ik dit niet zo heel lang moet doen.
Ik kan méér dan alleen mensen van a naar b brengen.
Ik wil veel inhoudelijker met mensen bezig zijn. Bezig met waar het echt over gaat in een leven.
Dat komt ook omdat ik zelf zware dingen heb meegemaakt en daar ook nog middenin zit (kinderen).
Ik heb geen zin meer in oppervlakkigheid.
Ik kan meer, en ik weet het.
Maar ja.. voor nu is het wel heel veel levenservaring opdoen, buiten 'mijn eigen box kijken' zoals ze tegenwoordig zeggen, en dat is ook niet verkeerd. Stuklopen is geen enkele werkkring waard. Vrijdag heb ik een afspraak met mijn reïntegratiecoach, het zou het laatste gesprek zijn. Ik ga het hier ook over hebben.
Geniet je een beetje van je vrije dag?
(Laat het huiswerk 't niet verpesten he )
Ik kan méér dan alleen mensen van a naar b brengen.
Ik wil veel inhoudelijker met mensen bezig zijn. Bezig met waar het echt over gaat in een leven.
Dat komt ook omdat ik zelf zware dingen heb meegemaakt en daar ook nog middenin zit (kinderen).
Ik heb geen zin meer in oppervlakkigheid.
Ik kan meer, en ik weet het.
Maar ja.. voor nu is het wel heel veel levenservaring opdoen, buiten 'mijn eigen box kijken' zoals ze tegenwoordig zeggen, en dat is ook niet verkeerd. Stuklopen is geen enkele werkkring waard. Vrijdag heb ik een afspraak met mijn reïntegratiecoach, het zou het laatste gesprek zijn. Ik ga het hier ook over hebben.
Geniet je een beetje van je vrije dag?
(Laat het huiswerk 't niet verpesten he
)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 29 september 2008 om 13:35
Goed dat je het er vrijdag over kan hebben met iemand die er wat objectiever tegenaan kan kijken.
Ik begrijp je drive wel om meer uit jezelf te halen, ook wat werk betreft. En goed dat je van jezelf weet dat je meer kan, je klinkt zelfverzekerd, goed zo!
Al enig idee wat je dan zou willen doen?
Ik ben nog niet begonnen aan mijn huiswerk, te druk met andere dingen
En ik ben een ster in uitstellen, mij kennende wordt het de nacht van te voren gedaan. Ik noem het graag beter kunnen presteren onder druk, dat klinkt wat positiever.
(ik ben trouwens verliefd geworden op je hond )
Ik begrijp je drive wel om meer uit jezelf te halen, ook wat werk betreft. En goed dat je van jezelf weet dat je meer kan, je klinkt zelfverzekerd, goed zo!
Al enig idee wat je dan zou willen doen?
Ik ben nog niet begonnen aan mijn huiswerk, te druk met andere dingen
En ik ben een ster in uitstellen, mij kennende wordt het de nacht van te voren gedaan. Ik noem het graag beter kunnen presteren onder druk, dat klinkt wat positiever.
(ik ben trouwens verliefd geworden op je hond
)
maandag 29 september 2008 om 20:22
:
Ik ben nog niet begonnen aan mijn huiswerk, te druk met andere dingen
En ik ben een ster in uitstellen, mij kennende wordt het de nacht van te voren gedaan. Ik noem het graag beter kunnen presteren onder druk, dat klinkt wat positiever.
Komt mij heel bekend voor
Een vragenlijst invullen voor die acupuncturiste bijvoorbeeld, die ze me gemaild had (afspraak 9 okt). Zat ik ook zo tegenaan te hikken, en eigenlijk stelt het bijna niks voor als je er eenmaal aan begint. Maar ik heb zo'n hekel aan vragenformulieren!
(ik ben trouwens verliefd geworden op je hond
Ik zal het hem straks vertellen, heeft ie zomaar twee aanbidsters, want ik smelt elke keer als ik naar hem kijk
(Kan ik dit plaatje ook eens gebruiken!)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
