Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
dinsdag 24 februari 2009 om 14:02
'Status: wij controleren uw bestanden.'
Spannend!!
Een héél eind gelopen met de hond; stokken gegooid en hij dook ze weer op. Kliedernat en vies was hij, maar hij kreeg er geen genoeg van en ook ik vond het leuk. Gewoon lekker ongecompliceerd even buiten zijn.
Wie gaat de volgende keer mee?
Spannend!!
Een héél eind gelopen met de hond; stokken gegooid en hij dook ze weer op. Kliedernat en vies was hij, maar hij kreeg er geen genoeg van en ook ik vond het leuk. Gewoon lekker ongecompliceerd even buiten zijn.
Wie gaat de volgende keer mee?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 24 februari 2009 om 16:57
Soms wil ik òòk een hond EV.
Vanmiddag uit ellende inderdaad maar weer in bed beland.
Toen ik mezelf eruit schopte om een boodschapje te doen bij de winkel om de hoek merkte ik hoe fijn het was om even buiten te zijn.
Dus boodschapje thuis gedropt, en zelf verder gelopen.
Wilde naar zee, even schelpjes voelen en schatten zoeken. Maar vond het halverwege ook wel weer goed zo en ben per direct omgedraaid om terug te lopen.
Kan zeggen dat ik erg genoten heb van het even buiten zijn, de vogels die ik spotte en die druk waren met een nestje, de geschminkte kindergezichtjes, de zon op mn gezicht, en het voelen van de wind.
Stuur je hond af en toe hierlangs? Dan moet ik er wel uit.
Want ik vergeet zo snel dat het ècht prettig is buiten.
Fijn Sterretje, dat het goed is daar.
Heb je een leeg huis,leeg hoofd, lege maag, lege koelkast, leeg gevoel, lege blaas, wat is er leeg?
Vanmiddag uit ellende inderdaad maar weer in bed beland.
Toen ik mezelf eruit schopte om een boodschapje te doen bij de winkel om de hoek merkte ik hoe fijn het was om even buiten te zijn.
Dus boodschapje thuis gedropt, en zelf verder gelopen.
Wilde naar zee, even schelpjes voelen en schatten zoeken. Maar vond het halverwege ook wel weer goed zo en ben per direct omgedraaid om terug te lopen.
Kan zeggen dat ik erg genoten heb van het even buiten zijn, de vogels die ik spotte en die druk waren met een nestje, de geschminkte kindergezichtjes, de zon op mn gezicht, en het voelen van de wind.
Stuur je hond af en toe hierlangs? Dan moet ik er wel uit.
Want ik vergeet zo snel dat het ècht prettig is buiten.
Fijn Sterretje, dat het goed is daar.
Heb je een leeg huis,leeg hoofd, lege maag, lege koelkast, leeg gevoel, lege blaas, wat is er leeg?
dinsdag 24 februari 2009 om 17:07
dinsdag 24 februari 2009 om 17:49
EV, volgende keer gaan we allemaal mee wandelen.
Ik zou willen dat ik een hond kan hebben, maar helaas.
Sterretje, fijn dat het goed is. Niet zo gek dat het nu leeg voelt lijkt me.
Wurm, goed dat je even naar buiten bent geweest en ervan hebt genoten.
Ik ben de deur niet uitgeweest vandaag, maar misschien vanavond nog wel even (onzichtbaar in het donker).
Ik zou willen dat ik een hond kan hebben, maar helaas.
Sterretje, fijn dat het goed is. Niet zo gek dat het nu leeg voelt lijkt me.
Wurm, goed dat je even naar buiten bent geweest en ervan hebt genoten.
Ik ben de deur niet uitgeweest vandaag, maar misschien vanavond nog wel even (onzichtbaar in het donker).
dinsdag 24 februari 2009 om 17:58
quote:Wurmpje schreef op 24 februari 2009 @ 16:57:
Stuur je hond af en toe hierlangs? Dan moet ik er wel uit.
Ik mag dus niet mee komen?
Maar zonder gekheid: woon jij vlakbij zee? Ohhh, wat heerlijk!
Dan zou ik zelfs zonder hond nog elke dag op het strand te vinden zijn; die ruimte, geweldig. Weer heel anders dan in dit deel van het land. Als ik naar zee wil, moet ik een heel eind rijden.
Status: goedgekeurd!!
Nog tel. contact gehad ook met ze over een kleinigheidje, zij belden mij. Leuk om even met een 'collega' te overleggen. Haha, collega zeg ik met een glimlach, want vroeger, lang geleden, heb ik ook in de prepress gewerkt, in mijn grafische carriere. Niet dat dat nu een tijd was waar ik met plezier aan terugdenk, maar ik beoefende toen wel echt een vak.
Leveringsdatum is 5 maart. Kan ook eerder, maar daar moet ik niet op rekenen. Wow, dat is al snel!
Stuur je hond af en toe hierlangs? Dan moet ik er wel uit.
Ik mag dus niet mee komen?
Maar zonder gekheid: woon jij vlakbij zee? Ohhh, wat heerlijk!
Dan zou ik zelfs zonder hond nog elke dag op het strand te vinden zijn; die ruimte, geweldig. Weer heel anders dan in dit deel van het land. Als ik naar zee wil, moet ik een heel eind rijden.
Status: goedgekeurd!!
Nog tel. contact gehad ook met ze over een kleinigheidje, zij belden mij. Leuk om even met een 'collega' te overleggen. Haha, collega zeg ik met een glimlach, want vroeger, lang geleden, heb ik ook in de prepress gewerkt, in mijn grafische carriere. Niet dat dat nu een tijd was waar ik met plezier aan terugdenk, maar ik beoefende toen wel echt een vak.
Leveringsdatum is 5 maart. Kan ook eerder, maar daar moet ik niet op rekenen. Wow, dat is al snel!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 24 februari 2009 om 17:59
quote:saartje1980 schreef op 24 februari 2009 @ 17:49:
EV, volgende keer gaan we allemaal mee wandelen.Is goed, dat is minder eng dan één iemand alleen (aandacht verdeeld, dat soort dingen).
Maar hoezo beslis jij dat ook voor de anderen?
(PS. ben je vandaag nog naar de psych geweest, of heeft ze ook, net als de mijne, vakantie met de carnaval?)
EV, volgende keer gaan we allemaal mee wandelen.Is goed, dat is minder eng dan één iemand alleen (aandacht verdeeld, dat soort dingen).
Maar hoezo beslis jij dat ook voor de anderen?
(PS. ben je vandaag nog naar de psych geweest, of heeft ze ook, net als de mijne, vakantie met de carnaval?)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 24 februari 2009 om 18:04
dinsdag 24 februari 2009 om 18:07
Deze week niet dus.
Ze heeft wel een 'achterwacht' voor me geregeld; een collega, die ik kan bellen als het niet gaat.
Maar ja, wat is 'het gaat niet'? Dan moet er toch heel wat gebeuren. Ach, het idee maakt al een verschil. Ik vind het wel zorgzaam van haar, moet ik zeggen.
Hoe is het met jou, vandaag?
Ze heeft wel een 'achterwacht' voor me geregeld; een collega, die ik kan bellen als het niet gaat.
Maar ja, wat is 'het gaat niet'? Dan moet er toch heel wat gebeuren. Ach, het idee maakt al een verschil. Ik vind het wel zorgzaam van haar, moet ik zeggen.
Hoe is het met jou, vandaag?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 24 februari 2009 om 18:11
dinsdag 24 februari 2009 om 18:15
Nee, ik ook niet hoor, daarom zeg ik ook dat het wel heel erg moet zijn, zou ik dat doen. Ik ga deze week dan maar gewoon mijn omgeving lastigvallen, jullie hier bijvoorbeeld, en vanmiddag heb ik mijn tante gebeld. Ja, we zijn weer 'on speaking terms', had ik dat al gezegd hier? Gelukkig! Daar ben ik echt blij om. Tenminste iemand van mijn familie..!
Verder voel ik me nu heel gespannen, een druk in mijn hoofd, dat dus. Na het goede boek-nieuws ben ik, om het weer eens te proberen, een eindje gaan rijden met onze auto, alleen. En ik kreeg, echt waar, meteen hoofdpijn. Ongelooflijk hoe je lijf reageert. Mijn tante vond overigens dat ik me echt niet verplicht moest voelen om alweer te gaan werken, zoals ik me voel (ben eerlijk geweest tegen haar). Ze kent me langer dan vandaag..
Verder voel ik me nu heel gespannen, een druk in mijn hoofd, dat dus. Na het goede boek-nieuws ben ik, om het weer eens te proberen, een eindje gaan rijden met onze auto, alleen. En ik kreeg, echt waar, meteen hoofdpijn. Ongelooflijk hoe je lijf reageert. Mijn tante vond overigens dat ik me echt niet verplicht moest voelen om alweer te gaan werken, zoals ik me voel (ben eerlijk geweest tegen haar). Ze kent me langer dan vandaag..
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 24 februari 2009 om 18:23
Ja, dat had je verteld volgens mij. Fijn dat jullie weer contact hebben en dan ook nog op een manier waar jij je goed bij voelt. Dat begrijp ik tenminste uit jouw woorden.
En je tante heeft natuurlijk helemaal gelijk met wat ze zegt over werk. Zie je dat zelf ook of voelt het toch nog anders?
Ik merk aan mezelf als anderen zoiets zeggen, dat ik denk 'ja, je hebt ook gelijk'. Maar als snel neemt het 'moeten' van mezelf het weer over.
En je tante heeft natuurlijk helemaal gelijk met wat ze zegt over werk. Zie je dat zelf ook of voelt het toch nog anders?
Ik merk aan mezelf als anderen zoiets zeggen, dat ik denk 'ja, je hebt ook gelijk'. Maar als snel neemt het 'moeten' van mezelf het weer over.
