Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
donderdag 26 februari 2009 om 17:43
Spongebabe, lange verhalen zijn niet erg, maar enkele witregels tussenin zou ik wel overzichtelijker vinden. Wat zat je lekker vooraan bij SK zeg! Wij zaten bijna achterin. Gelukkig is het nieuws over je vriend positief (tenminste, als ik het goed begrijp), goede vooruitzichten dus?
Saartje, hoe was de therapie? Heb je deze twijfels met haar besproken? Hebben jullie bewust zoveel tussen-tijd genomen voor de volgende afspraak? Nu je volgende week weer moet beginnen met je werk, zou je het dan niet fijner vinden om dan juist een afspraak te hebben?
Ik ben vanmiddag naar de bibliotheek geweest. Altijd weer inspirerend, wat tijdschriften lezen en allerlei dingetjes tegenkomen. En natuurlijk een hele nieuwe stapel boeken! Ik kan niet zonder.
Hanke, bedankt voor je lieve bericht, eerder vandaag. Ik zou willen dat ik dat al meer had, die autonomie. Nu word ik nog veel teveel door omstandigheden (baas die belt of juist niet, akelige dromen) beïnvloed. Ik probeer ook zoveel mogelijk echt in het hier-en-nu aanwezig te zijn. Echt aanwezig dus. Niet weg te dwalen in allerlei gedachten. Denken leidt tot niets goeds bij mij.
Saartje, hoe was de therapie? Heb je deze twijfels met haar besproken? Hebben jullie bewust zoveel tussen-tijd genomen voor de volgende afspraak? Nu je volgende week weer moet beginnen met je werk, zou je het dan niet fijner vinden om dan juist een afspraak te hebben?
Ik ben vanmiddag naar de bibliotheek geweest. Altijd weer inspirerend, wat tijdschriften lezen en allerlei dingetjes tegenkomen. En natuurlijk een hele nieuwe stapel boeken! Ik kan niet zonder.
Hanke, bedankt voor je lieve bericht, eerder vandaag. Ik zou willen dat ik dat al meer had, die autonomie. Nu word ik nog veel teveel door omstandigheden (baas die belt of juist niet, akelige dromen) beïnvloed. Ik probeer ook zoveel mogelijk echt in het hier-en-nu aanwezig te zijn. Echt aanwezig dus. Niet weg te dwalen in allerlei gedachten. Denken leidt tot niets goeds bij mij.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 26 februari 2009 om 17:50
donderdag 26 februari 2009 om 17:57
Ik zou zeggen: brand niet aan Wurm!
EV, ik ben blij dat je het een lief berichtje vond. Het enig echte waardevolle dat ik je mee kan geven is het gevoel dat je daadwerkelijk gehoord wordt. Dat is essentieel om mens te kunnen zijn, ipv een assimulatie van allerlei vreemde lui en robotachtige leefstijlen (je snapt de hint wel).
EV, ik ben blij dat je het een lief berichtje vond. Het enig echte waardevolle dat ik je mee kan geven is het gevoel dat je daadwerkelijk gehoord wordt. Dat is essentieel om mens te kunnen zijn, ipv een assimulatie van allerlei vreemde lui en robotachtige leefstijlen (je snapt de hint wel).
donderdag 26 februari 2009 om 18:02
quote:hanke321 schreef op 26 februari 2009 @ 17:57:
Het enig echte waardevolle dat ik je mee kan geven is het gevoel dat je daadwerkelijk gehoord wordt. Dat is essentieel om mens te kunnen zijn, ipv een assimulatie van allerlei vreemde lui en robotachtige leefstijlen (je snapt de hint wel).Ja, snap.
Het daadwerkelijk gehoord worden, dat is iets waar ik veel behoefte aan heb (want het was er eerder nooit....). Je doet iets heel waardevols en wezenlijks voor mij. Dank je wel.
Het enig echte waardevolle dat ik je mee kan geven is het gevoel dat je daadwerkelijk gehoord wordt. Dat is essentieel om mens te kunnen zijn, ipv een assimulatie van allerlei vreemde lui en robotachtige leefstijlen (je snapt de hint wel).Ja, snap.
Het daadwerkelijk gehoord worden, dat is iets waar ik veel behoefte aan heb (want het was er eerder nooit....). Je doet iets heel waardevols en wezenlijks voor mij. Dank je wel.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 26 februari 2009 om 19:39
Gehoord worden... het is inderdaad heel waardevol als je dat ervaart. (En pijnlijk als dat niet gebeurt.)
Hanke, wat een mooie reactie van jou aan EV.
Bijzonder hoe jij woorden kan geven aan een gevoel wat zo moeilijk te verwoorden is. Tenminste, ik vind dat moeilijk, om te verwoorden wat ik graag echt tegen iemand zou zeggen.
Wurm, hoe is het? Lekker gegeten?
Hanke, wat goed dat je zo tegen het bezoekje van je vriendin aan kan kijken. Die gedachten aan de kant kan zetten en gewoon blij zijn dat ze komt.
Die afspraak pas over drie weken is wel bewust genomen. Maar ik mag bellen als ik toch denk dat het eerder nodig is.
Ik heb het gevoel de grip op mezelf een beetje kwijt te raken, het vertrouwen op/in mezelf.
Terwijl het eigenlijk best goed gaat als ik het met haar van een afstandje bekijk. In elk geval de goede kant op.
Ik denk te groot, met alles. Wil te grote stappen zetten, het is nooit goed genoeg wat ik doe.
Ik onderschat mezelf enorm volgens haar, en ze hoopt dat ik in die weken zie dat ik meer zelf doe en kan dan ik denk.
Hanke, wat een mooie reactie van jou aan EV.
Bijzonder hoe jij woorden kan geven aan een gevoel wat zo moeilijk te verwoorden is. Tenminste, ik vind dat moeilijk, om te verwoorden wat ik graag echt tegen iemand zou zeggen.
Wurm, hoe is het? Lekker gegeten?
Hanke, wat goed dat je zo tegen het bezoekje van je vriendin aan kan kijken. Die gedachten aan de kant kan zetten en gewoon blij zijn dat ze komt.
Die afspraak pas over drie weken is wel bewust genomen. Maar ik mag bellen als ik toch denk dat het eerder nodig is.
Ik heb het gevoel de grip op mezelf een beetje kwijt te raken, het vertrouwen op/in mezelf.
Terwijl het eigenlijk best goed gaat als ik het met haar van een afstandje bekijk. In elk geval de goede kant op.
Ik denk te groot, met alles. Wil te grote stappen zetten, het is nooit goed genoeg wat ik doe.
Ik onderschat mezelf enorm volgens haar, en ze hoopt dat ik in die weken zie dat ik meer zelf doe en kan dan ik denk.
donderdag 26 februari 2009 om 19:58
Ik denk dat je niet de grip op jezelf kwijtraakt wat vertrouwen in jezelf betreft, maar de grip op je emoties. Op je gemoedstoestand. De controle is minder.
Is dit al voorzichtig als afbouwen van de therapie bedoeld? Heb je trouwens ook nog nieuw huiswerk gekregen?
Volgens mij, te zien aan wat ik hier van je lees, zie ik het ook de goede kant opgaan, dat wil zeggen: je bent veel eerlijker geworden naar de buitenwereld toe, over hoe het echt met je gaat. Om maar iets te noemen. En ik denk, als je rustig naar jezelf kijkt, en die 'grote stappen' (al dat willen!!) even aan de kant zet, dat je dat zelf ook ziet. Als ik terugdenk aan toen je naar die andere psych ging, en toen je stopte... en NU?
Nou?
Waarom denk je zo groot? Waar denk je dan aan? Dat je weer helemaal op-en-top functioneert in je werk?
(Oei, wat veel vragen.)
Is dit al voorzichtig als afbouwen van de therapie bedoeld? Heb je trouwens ook nog nieuw huiswerk gekregen?
Volgens mij, te zien aan wat ik hier van je lees, zie ik het ook de goede kant opgaan, dat wil zeggen: je bent veel eerlijker geworden naar de buitenwereld toe, over hoe het echt met je gaat. Om maar iets te noemen. En ik denk, als je rustig naar jezelf kijkt, en die 'grote stappen' (al dat willen!!) even aan de kant zet, dat je dat zelf ook ziet. Als ik terugdenk aan toen je naar die andere psych ging, en toen je stopte... en NU?
Nou?
Waarom denk je zo groot? Waar denk je dan aan? Dat je weer helemaal op-en-top functioneert in je werk?
(Oei, wat veel vragen.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 26 februari 2009 om 20:09
Ja, je zegt het goed, op mijn gemeodstoestand. En de emoties die stukje bij beetje toch wel loskomen. Daar weet ik me geen raad mee.
Nog niet zozeer afbouwen hoor. Vandaag even gekeken en ik heb nog 5 keer die ik vergoed krijg, En daarna kan ik nog wat extra krijgen als dat nodig is, die mijn werk dan vergoed.
Ik antwoord morgen op de rest als je het niet erg vindt. Mijn hoofd loopt nu even over.
Nog niet zozeer afbouwen hoor. Vandaag even gekeken en ik heb nog 5 keer die ik vergoed krijg, En daarna kan ik nog wat extra krijgen als dat nodig is, die mijn werk dan vergoed.
Ik antwoord morgen op de rest als je het niet erg vindt. Mijn hoofd loopt nu even over.
donderdag 26 februari 2009 om 22:55
Dag allemaal,
Spongebabe dat was wel een bijzondere avond uit met alles wat erbij kwam...Gelukkig dat de uitslag in het ziekenhuis goed was.
Is de sfeer weer okee tussen jullie?
Appel, hoe gaat het met jou nu? Fijn gewandeld?
EV, ik ben je boek aan het lezen. Respect voor jou, verder weet ik nu even niets te zeggen. Heb hier geen woorden voor.
Saar, hoe is het nu?
Wurm, het bezoek van de vriendin van m'n moeder voelde wel bijzonder. Ik heb niet veel contact meer met haar (en haar man), af en toe eens bellen of een kaart sturen.
Mijn moeder en zij hebben samen veel ondernomen. Als ik die vriendin nu zie komt het beeld van mijn moeder weer heel scherp naar voren. Ik kan het niet goed omschrijven maar het voelt goed. Ook het ophalen en delen van herinneringen. Deze week is haar (mijn moeder dus) sterfdag, misschien komt het daarom zo binnen..
Spongebabe dat was wel een bijzondere avond uit met alles wat erbij kwam...Gelukkig dat de uitslag in het ziekenhuis goed was.
Is de sfeer weer okee tussen jullie?
Appel, hoe gaat het met jou nu? Fijn gewandeld?
EV, ik ben je boek aan het lezen. Respect voor jou, verder weet ik nu even niets te zeggen. Heb hier geen woorden voor.
Saar, hoe is het nu?
Wurm, het bezoek van de vriendin van m'n moeder voelde wel bijzonder. Ik heb niet veel contact meer met haar (en haar man), af en toe eens bellen of een kaart sturen.
Mijn moeder en zij hebben samen veel ondernomen. Als ik die vriendin nu zie komt het beeld van mijn moeder weer heel scherp naar voren. Ik kan het niet goed omschrijven maar het voelt goed. Ook het ophalen en delen van herinneringen. Deze week is haar (mijn moeder dus) sterfdag, misschien komt het daarom zo binnen..
donderdag 26 februari 2009 om 23:16
Dat lijkt me ergens heel fijn Lynne, om zo samen met haar dingen terug te kunnen halen en zo je moeder weer een beetje te voelen. Dat is iets bijzonders wat je samen deelt.
De liefde voor een persoon, en vele herinneringen aan diegene.
Succes deze week met de sterfdag van je moeder. Heb je daar veel moeite mee? (ik weet niet of dat een domme vraag is eigenlijk. Ergens lijkt me dat je altijd moeite hebt met de dag waarop je iemand verloren bent.. Aan de andere kant weet ik niet of het die dag echt zwaarder is dan alle andere dagen dat je de persoon mist. Ik ben een leek in dierbaren verliezen. En in voelen. Dus als ik een rare vraag stel, zeggen hoor!)
Hanke en EV, jullie toverden een glimlach op mijn gezicht. Mooie berichtjes, er straalt voor mij veel warmte van af.
Verder heb ik gewoon geen zier te melden.
Ben niet aangebrand, eten is veilig binnen beland, en ben erg leeg en een beetje.. ik weet niet doods?
Het kan me allemala niet heel erg lang vasthouden. Wat ik op zich geloof ik wel rustig vind.
Voelen is far-far away, en ik laat me een beetje meekabbelen op het ritme van het huis hier.
Niet vervelend, ook niet fijn. Het is gewoon zo.
Lieve vrouwen, ik hoop dat jullie straks lekker slapen.
Welterusten!
De liefde voor een persoon, en vele herinneringen aan diegene.
Succes deze week met de sterfdag van je moeder. Heb je daar veel moeite mee? (ik weet niet of dat een domme vraag is eigenlijk. Ergens lijkt me dat je altijd moeite hebt met de dag waarop je iemand verloren bent.. Aan de andere kant weet ik niet of het die dag echt zwaarder is dan alle andere dagen dat je de persoon mist. Ik ben een leek in dierbaren verliezen. En in voelen. Dus als ik een rare vraag stel, zeggen hoor!)
Hanke en EV, jullie toverden een glimlach op mijn gezicht. Mooie berichtjes, er straalt voor mij veel warmte van af.
Verder heb ik gewoon geen zier te melden.
Ben niet aangebrand, eten is veilig binnen beland, en ben erg leeg en een beetje.. ik weet niet doods?
Het kan me allemala niet heel erg lang vasthouden. Wat ik op zich geloof ik wel rustig vind.
Voelen is far-far away, en ik laat me een beetje meekabbelen op het ritme van het huis hier.
Niet vervelend, ook niet fijn. Het is gewoon zo.
Lieve vrouwen, ik hoop dat jullie straks lekker slapen.
Welterusten!
vrijdag 27 februari 2009 om 08:02
Mogge Wurm! (f)
Jij ook een fijne dag vandaag!
Lynne,
Het gaat niet zo lekker. Vertelde gisteren al over een zware therapiedag. Dat is er nu ingeknald, had geen keuze zoals ik wel dacht.
Maar vind het vervelend steeds weer te vertellen dat het klote gaat. Alsof ik in herhaling val. Ik heb gelezen dat meer van ons dat hebben.
Fijn dat het bezoek zo fijn was! Dat ze je aan je moeder liet denken, aan de fijne dingen. Zeker ook ontzettend moeilijk, maar ik pik uit je post op dat je het vooral erg fijn vond. Toch?
Alle anderen: dikke , heb nog niet verder teruggelezen..
Liefs! (f)
Jij ook een fijne dag vandaag!
Lynne,
Het gaat niet zo lekker. Vertelde gisteren al over een zware therapiedag. Dat is er nu ingeknald, had geen keuze zoals ik wel dacht.
Maar vind het vervelend steeds weer te vertellen dat het klote gaat. Alsof ik in herhaling val. Ik heb gelezen dat meer van ons dat hebben.
Fijn dat het bezoek zo fijn was! Dat ze je aan je moeder liet denken, aan de fijne dingen. Zeker ook ontzettend moeilijk, maar ik pik uit je post op dat je het vooral erg fijn vond. Toch?
Alle anderen: dikke , heb nog niet verder teruggelezen..
Liefs! (f)
vrijdag 27 februari 2009 om 10:51
Saar, succes met het shoppen vandaag. En natuurlijk bepaal je zelf of, en zo ja, wanneer je mijn vragen beantwoordt. Ik kan me voorstellen dat het nogal veel is!
Appel, zullen we dan hierbij afspreken dat er gewoon gezegd mag worden hoe het echt gaat, ook al is het vervallen in herhaling? Dat denk ik idd over mezelf ook (alwéér over dat werk, bijvoorbeeld, of over spanning), maar ik vind ook dat je jezelf de ruimte moet geven en hier is ruimte genoeg.
Wurm, juist dat kabbelen roept bij mij vredige beelden op. Zoiets van in een bootje op een rustig watertje, zonnetje erbij, boekje erbij, zoiets. Geen heftigheden, maar gewoon 'zijn'. Lijkt mij persoonlijk heerlijk!
Lynne, 't blijft toch een apart idee voor mij, te weten dat er nu mensen mijn boek aan het lezen zijn. Voor mij is het al zolang geleden dat ik het schreef, en voor jullie is het nieuw. Maar ik vind het wél bijzonder, ieder die de moeite neemt om een heel boek door te worstelen. Dat waardeer ik erg. (Wat niet wil zeggen dat iemand zich schuldig hoeft te voelen die het niet doet he!)
Iry, Philomein, hoe gaat het met jullie?
Appel, zullen we dan hierbij afspreken dat er gewoon gezegd mag worden hoe het echt gaat, ook al is het vervallen in herhaling? Dat denk ik idd over mezelf ook (alwéér over dat werk, bijvoorbeeld, of over spanning), maar ik vind ook dat je jezelf de ruimte moet geven en hier is ruimte genoeg.
Wurm, juist dat kabbelen roept bij mij vredige beelden op. Zoiets van in een bootje op een rustig watertje, zonnetje erbij, boekje erbij, zoiets. Geen heftigheden, maar gewoon 'zijn'. Lijkt mij persoonlijk heerlijk!
Lynne, 't blijft toch een apart idee voor mij, te weten dat er nu mensen mijn boek aan het lezen zijn. Voor mij is het al zolang geleden dat ik het schreef, en voor jullie is het nieuw. Maar ik vind het wél bijzonder, ieder die de moeite neemt om een heel boek door te worstelen. Dat waardeer ik erg. (Wat niet wil zeggen dat iemand zich schuldig hoeft te voelen die het niet doet he!)
Iry, Philomein, hoe gaat het met jullie?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 27 februari 2009 om 13:24
He lieverds.
Gisteren een telefoontjes gekregen en mijn intake gaat dinsdag van start.....spannend.
Vandaag is mijn dochter jarig!! 19 is ze nu.
Hopelijk zit ik vanavond wat lekkerder in mijn vel als het feest begint
Ik heb vannacht heel naar gedroomt over kindermisbruik.
Zo echt....ik ben een beetje van slag.
Voel ook de hele tijd beestjes over mijn lijf kruipen
Erg naar.
Ik lees dat er lastige dingen spelen bij jullie en daarom ook deze welgemeende knuffel
Probeer allemaal een verwenmomentje te pakken voor jezelf vandaag.
Gewoon,omdat jullie dat verdienen.
(f)
Gisteren een telefoontjes gekregen en mijn intake gaat dinsdag van start.....spannend.
Vandaag is mijn dochter jarig!! 19 is ze nu.
Hopelijk zit ik vanavond wat lekkerder in mijn vel als het feest begint
Ik heb vannacht heel naar gedroomt over kindermisbruik.
Zo echt....ik ben een beetje van slag.
Voel ook de hele tijd beestjes over mijn lijf kruipen
Erg naar.
Ik lees dat er lastige dingen spelen bij jullie en daarom ook deze welgemeende knuffel
Probeer allemaal een verwenmomentje te pakken voor jezelf vandaag.
Gewoon,omdat jullie dat verdienen.
(f)
vrijdag 27 februari 2009 om 14:48
Allebei Iry.
Zware dagen achter de rug, even een terugval. En alles wat ik dan tot nu toe bereikt heb lijkt dan weer helemaal verpest.
Vandaag ook weer een enorme eetbui gehad.
Voel me zo down, lelijk en een grote nul.
Kan verder even niet schrijven want dan wordt het een groot klaaggezang. Ik laat me wel even meedrijven met alles. En hopen dat het snel weer wat beter gaat.
(f)
Zware dagen achter de rug, even een terugval. En alles wat ik dan tot nu toe bereikt heb lijkt dan weer helemaal verpest.
Vandaag ook weer een enorme eetbui gehad.
Voel me zo down, lelijk en een grote nul.
Kan verder even niet schrijven want dan wordt het een groot klaaggezang. Ik laat me wel even meedrijven met alles. En hopen dat het snel weer wat beter gaat.
(f)
vrijdag 27 februari 2009 om 17:31
Sterretje, kijk wat je nu nodig hebt of kunt doen voor jezelf, om je beter te gaan voelen, of om toe te kunnen staan dat je je nu eenmaal zo voelt. Niks is verpest, morgen is er weer een dag. Probeer een beetje lief te zijn voor jezelf. Goed?
Iry, gefeliciteerd met je dochter! Sjonge, een dochter van 19! Wat een grote meid al...
Rotdroom trouwens zeg. Ik hoop dat die nu intussen wat weggezakt is, anders hoop ik dat vanavond een goede afleiding voor je zal zijn. En verwenmomentje: ja, dat heb ik gehad vandaag. Kapper! Was ook weer hard nodig, moet ik zeggen. Maar nu kijk ik (tenminste naar mijn haar) weer tevreden in de spiegel. Hoe is het eigenlijk met je gezicht?
Iry, gefeliciteerd met je dochter! Sjonge, een dochter van 19! Wat een grote meid al...
Rotdroom trouwens zeg. Ik hoop dat die nu intussen wat weggezakt is, anders hoop ik dat vanavond een goede afleiding voor je zal zijn. En verwenmomentje: ja, dat heb ik gehad vandaag. Kapper! Was ook weer hard nodig, moet ik zeggen. Maar nu kijk ik (tenminste naar mijn haar) weer tevreden in de spiegel. Hoe is het eigenlijk met je gezicht?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 27 februari 2009 om 17:35
Sterretjee, klagen mag hier hè? Gewoon doen waar je behoefte aan hebt. Ik hoop met je mee dat het snel weer wat beter met je gaat.
EV, ik worstel me niet door het boek heen hoor. Val meer van de ene verbazing in de andere dat al je acties op niets uit zijn gelopen. En je ze nu dus al zolang mist
Ik kan me als moeder proberen voor te stellen hoe dat is maar als ik dat probeer kan ik me er geen voorstelling van maken..
Iry, gefeliciteerd met je dochter! Vervelend zo'n nare droom. Ik hoop dat je toch kunt genieten vandaag.
Appel, ben je weer een beetje bijgekomen van de therapiedag?
Ja, ik vond het bezoek van de vriendin van m'n moeder fijn, vertrouwd. Het heeft me goed gedaan.
Wurm, fijn dat je een leek bent in het verliezen van dierbaren. Ik heb daar helaas veel ervaring mee. Het gemis komt niet op speciale dagen, dat kan er zo maar inknallen. Een hele goede vriend is jaren geleden overleden, zomaar plotseling aan een hartstilstand. We deelden een bepaald soort humor en hadden ook veel discussies. Zoveel samen meegemaakt en dan zomaar weg. Zo ging het bij m'n moeder ook. Haar sterfdag voelt anders omdat het een keerpunt was: veel ellende in de familie daarna en nu is er onderling bijna geen contact meer. En ben ik door iemand zo gekwetst dat ik dat nog niet kwijt ben.
Saar, fijn geshopt?
EV, ik worstel me niet door het boek heen hoor. Val meer van de ene verbazing in de andere dat al je acties op niets uit zijn gelopen. En je ze nu dus al zolang mist
Ik kan me als moeder proberen voor te stellen hoe dat is maar als ik dat probeer kan ik me er geen voorstelling van maken..
Iry, gefeliciteerd met je dochter! Vervelend zo'n nare droom. Ik hoop dat je toch kunt genieten vandaag.
Appel, ben je weer een beetje bijgekomen van de therapiedag?
Ja, ik vond het bezoek van de vriendin van m'n moeder fijn, vertrouwd. Het heeft me goed gedaan.
Wurm, fijn dat je een leek bent in het verliezen van dierbaren. Ik heb daar helaas veel ervaring mee. Het gemis komt niet op speciale dagen, dat kan er zo maar inknallen. Een hele goede vriend is jaren geleden overleden, zomaar plotseling aan een hartstilstand. We deelden een bepaald soort humor en hadden ook veel discussies. Zoveel samen meegemaakt en dan zomaar weg. Zo ging het bij m'n moeder ook. Haar sterfdag voelt anders omdat het een keerpunt was: veel ellende in de familie daarna en nu is er onderling bijna geen contact meer. En ben ik door iemand zo gekwetst dat ik dat nog niet kwijt ben.
Saar, fijn geshopt?
vrijdag 27 februari 2009 om 17:42
Gefeliciteerd met je dochter Iry! Hopelijk voel je je wat beter vanavond en is het gevoel van die nare dromen wegge-ebt.
Spannend hoor, die intake volgende week. Ik zal voor je duimen.
Vandaag ben ik labiel, sjacho, moe en heb me afgemeld voor werk. Een typisch hormonendagje. Veel geduld hebben met mezelf, ik weet dat het morgen weer over is. Ik heb net de sauna gebeld of er plek is morgen en dat is er, dus misschien ga ik. De laatste tijd ga ik wat vaker. Ook om structuur in mijn week te houden. En omdat ik behoefte heb om mezelf te verwennen.
Appel en Ster: jullie krijgen van mij een warme aai over je bol. Vervelend als het allemaal zo zwaar en rot voelt. Het is gewoon een lange weg om af te leggen en dat is vaak saai, hard werk, vermoeiend en frustrerend. En pijnlijk. Dat laatste is vaak het lastigst om toe te geven.
Saar, ik ben benieuwd of je ook nog iets voor jezelf gekocht hebt bij de Ikea. En wb de 'peut: voor iemand die niet afhankelijk wil zijn is het misschien wel goed om de interval van sessies even wat groter te maken. Zodat je idd ziet dat je het zelf doet. Je wereld staat op zijn kop, het deksel is van de put en nu moet je er wat mee. Dat je daarin je eigen tempo bepaalt is heel belangrijk. Ik vind dat je erg trots op jezelf mag zijn over hoe je het aanpakt, dat je het lef hebt om gevoel toe te laten. Dat is de dapperste keuze die mensen kunnen maken: eerlijk zijn over hoe ze zich voelen en dan ook nog vertellen wat ze nodig hebben. Ik heb daar respect voor.
Mijn moeder was bijvoorbeeld iemand die dat niet kon. Waardoor ze door haar controledwang de autonomie wegzoog van diegenen die niet weg konden vluchten van haar. Onder het mom van 'eerlijk zijn' werd elke eigenheid uit je gezogen. Gewoon omdat ze niet kon zeggen wat ze nodig had en ook niet zorgde dat ze dat kreeg. Daar leed vervolgens haar hele omgeving onder.
Het kan me kwaad en verdrietig maken als ik zie hoe mensen hun onmacht en frustratie op een ander uitleven of door in stilte te lijden de ander machteloos doen voelen. Dat is denk ik, na liefdeloosheid, het grootste kwaad in de wereld.
Ik kan me dus niet blijer en trotser voelen als ik zie hoe iemand die strijd aangaat en daarin overwinningen boekt. Dat geeft mij hoop en vreugde in het leven. Klinkt misschien heel zwaar, maar is voor mij de essentie.
Spannend hoor, die intake volgende week. Ik zal voor je duimen.
Vandaag ben ik labiel, sjacho, moe en heb me afgemeld voor werk. Een typisch hormonendagje. Veel geduld hebben met mezelf, ik weet dat het morgen weer over is. Ik heb net de sauna gebeld of er plek is morgen en dat is er, dus misschien ga ik. De laatste tijd ga ik wat vaker. Ook om structuur in mijn week te houden. En omdat ik behoefte heb om mezelf te verwennen.
Appel en Ster: jullie krijgen van mij een warme aai over je bol. Vervelend als het allemaal zo zwaar en rot voelt. Het is gewoon een lange weg om af te leggen en dat is vaak saai, hard werk, vermoeiend en frustrerend. En pijnlijk. Dat laatste is vaak het lastigst om toe te geven.
Saar, ik ben benieuwd of je ook nog iets voor jezelf gekocht hebt bij de Ikea. En wb de 'peut: voor iemand die niet afhankelijk wil zijn is het misschien wel goed om de interval van sessies even wat groter te maken. Zodat je idd ziet dat je het zelf doet. Je wereld staat op zijn kop, het deksel is van de put en nu moet je er wat mee. Dat je daarin je eigen tempo bepaalt is heel belangrijk. Ik vind dat je erg trots op jezelf mag zijn over hoe je het aanpakt, dat je het lef hebt om gevoel toe te laten. Dat is de dapperste keuze die mensen kunnen maken: eerlijk zijn over hoe ze zich voelen en dan ook nog vertellen wat ze nodig hebben. Ik heb daar respect voor.
Mijn moeder was bijvoorbeeld iemand die dat niet kon. Waardoor ze door haar controledwang de autonomie wegzoog van diegenen die niet weg konden vluchten van haar. Onder het mom van 'eerlijk zijn' werd elke eigenheid uit je gezogen. Gewoon omdat ze niet kon zeggen wat ze nodig had en ook niet zorgde dat ze dat kreeg. Daar leed vervolgens haar hele omgeving onder.
Het kan me kwaad en verdrietig maken als ik zie hoe mensen hun onmacht en frustratie op een ander uitleven of door in stilte te lijden de ander machteloos doen voelen. Dat is denk ik, na liefdeloosheid, het grootste kwaad in de wereld.
Ik kan me dus niet blijer en trotser voelen als ik zie hoe iemand die strijd aangaat en daarin overwinningen boekt. Dat geeft mij hoop en vreugde in het leven. Klinkt misschien heel zwaar, maar is voor mij de essentie.
