Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
donderdag 9 oktober 2008 om 19:35
Nou ja, die bevestiging daar heb je al wat aan toch?
Lijkt me trouwens ook niet zo handig om dan even niet naar de psych te gaan, wat je als optie noemt. Of vind je dit even belangrijker?
Bedenk me dat ik nu wel aankomende week naar de psych kan. Zal morgen even bellen, hoop dat ik daaraan denk tussen alle drukte door.
Het is toch ook een luxeprobleem. Jammer dat het anders loopt, maar ja, ben geen miljonair dus moet keuzes maken. Had er alleen graag naartoe willen gaan, zien hoe het met de kinderen is. In de tijd daar is er enorm veel gebeurd, helaas ook veel vervelende dingen. Had willen kijken hoe het nu zou zijn.
Eerst maar de bruiloft en dan ga ik bedenken wat ik ga doen. Wil iig even weg, even écht tijd voor mezelf zonder andere verplichtingen.
Weet eigenlijk niet zo goed hoe het gaat. Probeer me een beetje te richten op morgen. Maar eigenlijk voel ik me niet zo goed.
Moet je morgen weer naar de psych?
Lijkt me trouwens ook niet zo handig om dan even niet naar de psych te gaan, wat je als optie noemt. Of vind je dit even belangrijker?
Bedenk me dat ik nu wel aankomende week naar de psych kan. Zal morgen even bellen, hoop dat ik daaraan denk tussen alle drukte door.
Het is toch ook een luxeprobleem. Jammer dat het anders loopt, maar ja, ben geen miljonair dus moet keuzes maken. Had er alleen graag naartoe willen gaan, zien hoe het met de kinderen is. In de tijd daar is er enorm veel gebeurd, helaas ook veel vervelende dingen. Had willen kijken hoe het nu zou zijn.
Eerst maar de bruiloft en dan ga ik bedenken wat ik ga doen. Wil iig even weg, even écht tijd voor mezelf zonder andere verplichtingen.
Weet eigenlijk niet zo goed hoe het gaat. Probeer me een beetje te richten op morgen. Maar eigenlijk voel ik me niet zo goed.
Moet je morgen weer naar de psych?
donderdag 9 oktober 2008 om 19:41
Zal ik je er anders aan herinneren? 
Morgen ga ik naar de psych, ja. En eigenlijk wil ik daar gewoon elke week heen gaan, maar als ik het nu niet anders kan regelen, moet ik even een andere keuze maken, denk ik. Maar misschien valt er met mijn baas iets te regelen, ik kan het nu niet overzien, heb al teveel zitten denken. Morgen zie ik misschien ineens een heldere oplossing.
Hoe komt het dat je je niet goed voelt?
Morgen ga ik naar de psych, ja. En eigenlijk wil ik daar gewoon elke week heen gaan, maar als ik het nu niet anders kan regelen, moet ik even een andere keuze maken, denk ik. Maar misschien valt er met mijn baas iets te regelen, ik kan het nu niet overzien, heb al teveel zitten denken. Morgen zie ik misschien ineens een heldere oplossing.
Hoe komt het dat je je niet goed voelt?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 9 oktober 2008 om 19:54
Je krijgt vast nog wel een heldere ingeving over hoe je het kan regelen en anders weet je baas misschien wel een oplossing.
Want eigenlijk is het allebei gewoon belangrijk.
Weet niet precies, zit me teveel druk te maken over van alles.
Werk, psych, mezelf. En de laatste tijd steeds meer besef van alles wat er daarginds gebeurd is. Wil graag de positieve ervaringen van daar vasthouden en die zijn er ook absoluut, maar steeds meer overheerst boosheid en machteloos gevoel.
Herinneren mag, graag zelfs. Morgen eerst naar de kapper en dan al snel ouders en broertje op de stoep. Moet tussendoor dus echt even bellen en dan kan ik misschien maandag al terecht.
Want eigenlijk is het allebei gewoon belangrijk.
Weet niet precies, zit me teveel druk te maken over van alles.
Werk, psych, mezelf. En de laatste tijd steeds meer besef van alles wat er daarginds gebeurd is. Wil graag de positieve ervaringen van daar vasthouden en die zijn er ook absoluut, maar steeds meer overheerst boosheid en machteloos gevoel.
Herinneren mag, graag zelfs. Morgen eerst naar de kapper en dan al snel ouders en broertje op de stoep. Moet tussendoor dus echt even bellen en dan kan ik misschien maandag al terecht.
donderdag 9 oktober 2008 om 20:05
Bedoel je in Kenia? Wat daar gebeurd is?
Misschien vanavond maar eens heel andere dingen gaan doen Saartje, een gezellige (of juist niet) film kijken, of iets anders. Wat heb jij nodig, nu, om je beter te voelen?
Ik zal je er morgen aan herinneren. Je kunt natuurlijk nu ook al een briefje neerleggen op een plek waar je het zeker zult zien (zo doe ik dat altijd, als ik iets moet doen). En op dat briefje staat dan BELLEN! Het klinkt of je hoopt dat je dan maandag ook terecht kunt. Ja, je was er ook zo op voorbereid he, en dan moet het gewoon ook gebeuren, ik ken dat!
Fijne avond nog, ik ga koffiedrinken met EM en vandaag geen moeilijke gesprekken meer voeren
Misschien vanavond maar eens heel andere dingen gaan doen Saartje, een gezellige (of juist niet) film kijken, of iets anders. Wat heb jij nodig, nu, om je beter te voelen?
Ik zal je er morgen aan herinneren. Je kunt natuurlijk nu ook al een briefje neerleggen op een plek waar je het zeker zult zien (zo doe ik dat altijd, als ik iets moet doen). En op dat briefje staat dan BELLEN! Het klinkt of je hoopt dat je dan maandag ook terecht kunt. Ja, je was er ook zo op voorbereid he, en dan moet het gewoon ook gebeuren, ik ken dat!
Fijne avond nog, ik ga koffiedrinken met EM en vandaag geen moeilijke gesprekken meer voeren
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 9 oktober 2008 om 20:40
Ja, dat bedoel ik.
Krijg zo bezoek, dus dat komt wel goed met even wat anders doen.
Briefje is minder omslachtig, daar heb je gelijk in
Heb idd zoiets van laat het nu maar komen, anders moet ik er nog weer een maand tegenaan hikken.
En ik ben natuurlijk erg benieuwd naar het verhaal achter de geblesseerde lip, alleen daarom zou ik al gaan
Ga nu mijn pesthumeur aan de kant zetten. Het is weer even genoeg geweest. Als ik met mezelf op vakantie wil moet ik ook weer blij worden met mezelf
Fijne avond! (zonder moeilijke gesprekken)
Krijg zo bezoek, dus dat komt wel goed met even wat anders doen.
Briefje is minder omslachtig, daar heb je gelijk in
Heb idd zoiets van laat het nu maar komen, anders moet ik er nog weer een maand tegenaan hikken.
En ik ben natuurlijk erg benieuwd naar het verhaal achter de geblesseerde lip, alleen daarom zou ik al gaan
Ga nu mijn pesthumeur aan de kant zetten. Het is weer even genoeg geweest. Als ik met mezelf op vakantie wil moet ik ook weer blij worden met mezelf
Fijne avond! (zonder moeilijke gesprekken)
vrijdag 10 oktober 2008 om 12:55
Je bent nu vast aan het feesten (of luisteren naar het jawoord), dus ik kom gewoon toch even alvast vertellen hoe het was.
Lastig.
Geworstel.
Als ik dan, eigenlijk gemakkelijk genoeg, bij mijn gevoel kom, is het paniek, de angst en paniek die ik diep van binnen nog steeds voel als ik bij mensen ben. Wat alles te maken heeft met vroeger..
Hij maakte me duidelijk dat deze hulp, die nu bijna de 8 keer bereikt, niet genoeg is. Dat het nodig is voor mij om elke week met iemand te praten. Haalde weer die vrouw aan die ook EMDR doet, 2e lijns zorg. Hij gaf het advies om alvast te bellen voor intake, en dan, als ik had besloten dat te doen, wilde hij wel informatie aan haar doorgeven, als ik dat dan goed vond.
Hij zei overigens ook dat ik sterker ben geworden (ego versterking, daar heeft hij aan gewerkt), maar dat er, zo gauw hij een laagje dieper wil gaan, er al zoveel gebeurt.. en dat kan gewoon niet in acht keer, daar is meer voor nodig.
Thuisgekomen heb ik die mevrouw gebeld, om tot de ontdekking te komen dat dat ook 1e lijns hulp is. Dus dat gaat niet, dan zit ik met hetzelfde. Ik moet echt naar de 2e lijns toe, zodat ik langere tijd gesprekken kan hebben.
Eerlijk gezegd weet ik het nu dus even niet! Zit zelfs te denken: is het wel nodig, gaat het niet ook zo?
Ik ben wel ook al langs mijn werk geweest, en heb de vrije donderdag geregeld. Volgende week ook nog de vrijdag omdat ik dan al afspraken heb staan, maar daarna dus van de vrijdag naar de donderdag. Dan kan ik in ieder geval die keren naar de acupuncturiste gaan.
Ik hoop dat je een fijne dag hebt! Goed dat je maandag al terecht kunt trouwens. Dapper van je.
Lastig.
Geworstel.
Als ik dan, eigenlijk gemakkelijk genoeg, bij mijn gevoel kom, is het paniek, de angst en paniek die ik diep van binnen nog steeds voel als ik bij mensen ben. Wat alles te maken heeft met vroeger..
Hij maakte me duidelijk dat deze hulp, die nu bijna de 8 keer bereikt, niet genoeg is. Dat het nodig is voor mij om elke week met iemand te praten. Haalde weer die vrouw aan die ook EMDR doet, 2e lijns zorg. Hij gaf het advies om alvast te bellen voor intake, en dan, als ik had besloten dat te doen, wilde hij wel informatie aan haar doorgeven, als ik dat dan goed vond.
Hij zei overigens ook dat ik sterker ben geworden (ego versterking, daar heeft hij aan gewerkt), maar dat er, zo gauw hij een laagje dieper wil gaan, er al zoveel gebeurt.. en dat kan gewoon niet in acht keer, daar is meer voor nodig.
Thuisgekomen heb ik die mevrouw gebeld, om tot de ontdekking te komen dat dat ook 1e lijns hulp is. Dus dat gaat niet, dan zit ik met hetzelfde. Ik moet echt naar de 2e lijns toe, zodat ik langere tijd gesprekken kan hebben.
Eerlijk gezegd weet ik het nu dus even niet! Zit zelfs te denken: is het wel nodig, gaat het niet ook zo?
Ik ben wel ook al langs mijn werk geweest, en heb de vrije donderdag geregeld. Volgende week ook nog de vrijdag omdat ik dan al afspraken heb staan, maar daarna dus van de vrijdag naar de donderdag. Dan kan ik in ieder geval die keren naar de acupuncturiste gaan.
Ik hoop dat je een fijne dag hebt! Goed dat je maandag al terecht kunt trouwens. Dapper van je.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 10 oktober 2008 om 13:07
Ik ben er nog, ze trouwen eind van de middag pas. Denk wel dat ouders en broer zo op de stoep zullen staan.
Wat raar dat hij je iemand doorgeeft die ook 1e lijns blijkt te zijn. Anders misschien even bij de huisarts informeren?
Jij bent de enige die kan bepalen of het nodig is.
Wat is het dat je aan het twijfelen brengt of je wel verder moet gaan? Angst voor wat er gebeurd als het wel een laagje dieper zal gaan?
Goed dat je het op je werk zo hebt kunnen regelen, hoef je je daar even niet meer druk om te maken.
Wat raar dat hij je iemand doorgeeft die ook 1e lijns blijkt te zijn. Anders misschien even bij de huisarts informeren?
Jij bent de enige die kan bepalen of het nodig is.
Wat is het dat je aan het twijfelen brengt of je wel verder moet gaan? Angst voor wat er gebeurd als het wel een laagje dieper zal gaan?
Goed dat je het op je werk zo hebt kunnen regelen, hoef je je daar even niet meer druk om te maken.
vrijdag 10 oktober 2008 om 13:30
Hij was echt in de veronderstelling dat dat 2e lijns was. Mijn twijfel is inderdaad grote angst voor 'dat laagje dieper'. Om die dingen te gaan uitspreken. Dat zijn dingen zo dichtbij mezelf, zo ver weggestopt, dingen die met ouders te maken hebben, ik schaam me gewoon dood. Dus. En misschien gaat het zo ook wel, ik durf nu te doen wat ik nodig vind (confrontatie aangaan bijv.), misschien is het zo ook wel leefbaar genoeg.
Ik laat het maar even bezinken denk ik. Het is weekend. Ik hoef niet vandaag iets te beslissen. Alleen moet ik het ook weer niet te lang laten sudderen, want dan raakt het uit beeld en doe ik helemaal niets meer.
Ik laat het maar even bezinken denk ik. Het is weekend. Ik hoef niet vandaag iets te beslissen. Alleen moet ik het ook weer niet te lang laten sudderen, want dan raakt het uit beeld en doe ik helemaal niets meer.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 11 oktober 2008 om 18:31
Ik had hier net een pup rondlopen
Hele dag op pad geweest en ze hebben er een uitgezocht die ze meteen mee konden nemen. Een duitse herder weer.
Zal straks de eerste foto's op hyves zetten, ik ben verliefd
Bruiloft gisteren was leuk. Klein gezelschap, geen groot feest, maar wel zoals zij het voor ogen hadden.
Ook wel vreemd, want wij kenden bijna niemand. Eigenlijk alleen maar familie/vrienden van haar. Het werd wel even heel duidelijk dat we haar amper kennen. Maar goed, ze straalden en ik hoop dat ze heel gelukkig samen worden.
Hele dag op pad geweest en ze hebben er een uitgezocht die ze meteen mee konden nemen. Een duitse herder weer.
Zal straks de eerste foto's op hyves zetten, ik ben verliefd
Bruiloft gisteren was leuk. Klein gezelschap, geen groot feest, maar wel zoals zij het voor ogen hadden.
Ook wel vreemd, want wij kenden bijna niemand. Eigenlijk alleen maar familie/vrienden van haar. Het werd wel even heel duidelijk dat we haar amper kennen. Maar goed, ze straalden en ik hoop dat ze heel gelukkig samen worden.
zaterdag 11 oktober 2008 om 18:36
Heb je kunnen genieten van deze mooie dag?
Betekent die angst voor dat laagje dieper misschien juist niet dat je het aan moet gaan?
Lastig, begrijp je twijfels. Je bent al een heel eind gekomen, hebt al doelen bereikt. De vraag is of het nog meer op kan leveren als je verder gaat. Weer opnieuw beginnen met iemand anders is misschien lastig. Maar aan de andere kant is het misschien juist fijn om het aan te gaan met iemand die objectief is, waar je verder niets mee hebt. Toch anders dan zelf met dingen rond blijven lopen of het misschien bespreken met mensen die dichtbij staan.
De keus is aan jou, denk er rustig even over na.
Betekent die angst voor dat laagje dieper misschien juist niet dat je het aan moet gaan?
Lastig, begrijp je twijfels. Je bent al een heel eind gekomen, hebt al doelen bereikt. De vraag is of het nog meer op kan leveren als je verder gaat. Weer opnieuw beginnen met iemand anders is misschien lastig. Maar aan de andere kant is het misschien juist fijn om het aan te gaan met iemand die objectief is, waar je verder niets mee hebt. Toch anders dan zelf met dingen rond blijven lopen of het misschien bespreken met mensen die dichtbij staan.
De keus is aan jou, denk er rustig even over na.
zaterdag 11 oktober 2008 om 19:24
Ohh weer een pup... ik ga zo meteen naar hyves rennen om even mee te smelten, hihi.
Ja, daar kun je echt zo verliefd op worden, dat had ik met Sam ook, en trouwens nog steeds als ik naar hem kijk word ik blij.
Fijn dat de bruiloft leuk was! Begrijp ik het goed dat jullie de vriendin van broerlief nog niet goed kenden?
Wat therapie betreft: ja, dat moet ik aangaan, zeker. Het zit nu hoog, want zo gauw ik (de afgelopen weken) iets over mijn echte gevoel zeg, zitten de tranen al te dringen. Of de woede. Dan moet ik het ijzer smeden als het heet is, en er iets mee doen dus, niet het op zijn beloop gaan laten. Daar schiet ik niets mee op. Nu doorzetten.
En ik heb iemand nodig die een neutrale plek biedt, ik wil mijn omgeving niet lastig vallen. Zijn er trouwens niet veel, waar je echt zo mee kunt praten. Om niet te zeggen heel weinig.
Vandaag mooie herfstrit met open dakje (auto dus) gemaakt, was heerlijk; beetje winkels gekeken, was niet leuk. En vanavond bezoek wat ik ook niet echt leuk vind. Ex-schoonfamilie van heel lang geleden, waar ik om de een of andere vage reden nog steeds contact mee hou (of zij met mij) terwijl ik me afvraag wat ik nog met ze moet. Tja, hun derde kind wat toen geboren werd, was mijn petekind, maar die relatie (tijdens mijn twintiger jaren) is al heel lang voorbij. Laatste jaar heb ik me al vaker afgevraagd waarom ik niet stop met dit contact, maar ik weet niet zo goed hoe..
Ja, daar kun je echt zo verliefd op worden, dat had ik met Sam ook, en trouwens nog steeds als ik naar hem kijk word ik blij.
Fijn dat de bruiloft leuk was! Begrijp ik het goed dat jullie de vriendin van broerlief nog niet goed kenden?
Wat therapie betreft: ja, dat moet ik aangaan, zeker. Het zit nu hoog, want zo gauw ik (de afgelopen weken) iets over mijn echte gevoel zeg, zitten de tranen al te dringen. Of de woede. Dan moet ik het ijzer smeden als het heet is, en er iets mee doen dus, niet het op zijn beloop gaan laten. Daar schiet ik niets mee op. Nu doorzetten.
En ik heb iemand nodig die een neutrale plek biedt, ik wil mijn omgeving niet lastig vallen. Zijn er trouwens niet veel, waar je echt zo mee kunt praten. Om niet te zeggen heel weinig.
Vandaag mooie herfstrit met open dakje (auto dus) gemaakt, was heerlijk; beetje winkels gekeken, was niet leuk. En vanavond bezoek wat ik ook niet echt leuk vind. Ex-schoonfamilie van heel lang geleden, waar ik om de een of andere vage reden nog steeds contact mee hou (of zij met mij) terwijl ik me afvraag wat ik nog met ze moet. Tja, hun derde kind wat toen geboren werd, was mijn petekind, maar die relatie (tijdens mijn twintiger jaren) is al heel lang voorbij. Laatste jaar heb ik me al vaker afgevraagd waarom ik niet stop met dit contact, maar ik weet niet zo goed hoe..
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 11 oktober 2008 om 19:43
Ja, echt heel leuk die pup! Foto's staan erop nu, ook wat van de bruiloft.
Klopt, we kennen haar inderdaad niet goed. En mijn broertje is iemand die zich helemaal verliest in een relatie en zijn vrienden laat zitten. Maar dat is zijn keuze, we zijn gewoon echt twee uitersten daarin.
Vervelend dat soort contacten. Ook lastig om dat op een goede manier stop te zetten zonder de ander voor het hoofd te stoten. Ik ben daar wel steeds makkelijker in, doe steeds minder aan dat soort 'verplichte' contacten. Als het mogelijk is laat ik het gewoon verwateren en soms moet je wat duidelijk zijn.
Open dak is wel lekker zeg met dit mooie herfstweer!
Je wil er dus toch mee doorgaan? Lijkt me een goede beslissing, zoals je zelf zegt zit het hoog. En het zal er toch een keer uitmoeten. En idd beter om dat met een neutraal iemand te doen. Met mensen uit je omgeving komen er vaak nog allerlei andere emoties bij kijken, terwijl het al moeilijk genoeg is.
Dapper van je!
Ik zie dat je de foto's aan het kijken bent nu
Klopt, we kennen haar inderdaad niet goed. En mijn broertje is iemand die zich helemaal verliest in een relatie en zijn vrienden laat zitten. Maar dat is zijn keuze, we zijn gewoon echt twee uitersten daarin.
Vervelend dat soort contacten. Ook lastig om dat op een goede manier stop te zetten zonder de ander voor het hoofd te stoten. Ik ben daar wel steeds makkelijker in, doe steeds minder aan dat soort 'verplichte' contacten. Als het mogelijk is laat ik het gewoon verwateren en soms moet je wat duidelijk zijn.
Open dak is wel lekker zeg met dit mooie herfstweer!
Je wil er dus toch mee doorgaan? Lijkt me een goede beslissing, zoals je zelf zegt zit het hoog. En het zal er toch een keer uitmoeten. En idd beter om dat met een neutraal iemand te doen. Met mensen uit je omgeving komen er vaak nog allerlei andere emoties bij kijken, terwijl het al moeilijk genoeg is.
Dapper van je!
Ik zie dat je de foto's aan het kijken bent nu
zaterdag 11 oktober 2008 om 19:49
Zo, weer terug van het foto's kijken
Leuk om nu een beeld te hebben van je hond, de pup, en natuurlijk jou zelf in je bruilofsoutfit. Stoer jurkje!
Dit is eigenlijk een van de laatste 'verplichte contacten', andere contacten die zo waren, zijn al verwaterd of gestopt. Maar hier weet ik niet zo goed raad mee, het zijn zulke brave mensen en juist dat roept bij mij steeds meer de kriebels op. Erg christelijk en met super familierelaties. Waar kan ik dan nog over praten? Gelukkig is EM er ook bij, maar ik vind het dus allemaal zo 'kunstmatig' en dat gaat me steeds meer tegenstaan. Ik ben benieuwd of ik er misschien toch nog iets ga uitflappen of zo.
Of zal ik ze weg-shockeren met mijn tattoo?!
Leuk om nu een beeld te hebben van je hond, de pup, en natuurlijk jou zelf in je bruilofsoutfit. Stoer jurkje!
Dit is eigenlijk een van de laatste 'verplichte contacten', andere contacten die zo waren, zijn al verwaterd of gestopt. Maar hier weet ik niet zo goed raad mee, het zijn zulke brave mensen en juist dat roept bij mij steeds meer de kriebels op. Erg christelijk en met super familierelaties. Waar kan ik dan nog over praten? Gelukkig is EM er ook bij, maar ik vind het dus allemaal zo 'kunstmatig' en dat gaat me steeds meer tegenstaan. Ik ben benieuwd of ik er misschien toch nog iets ga uitflappen of zo.
Of zal ik ze weg-shockeren met mijn tattoo?!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 11 oktober 2008 om 19:58
Haha, je bent er maar druk mee geweest, met al die reacties.
Ja, nu weet je echt alles van me
Wel stoer jurkje he? Ik ben nooit zo van de jurkjes, maar deze vond ik wel bij me passen.
Volgens mij heb ik ook een nieuwe roeping gevonden, ik moet gewoon fotograaf worden
Ik zou vanavond gaan voor de tattoo!
Werkt dat niet, dan noem je terloops even de parenclub waar jullie later op de avond nog naartoe gaan
Ik ga lekker bankhangen vanavond. Begin oud en saai te worden...
En morgen waarschijnlijk motorrijden met een vriend van mij, nog even genieten van het mooie weer.
Ja, nu weet je echt alles van me
Wel stoer jurkje he? Ik ben nooit zo van de jurkjes, maar deze vond ik wel bij me passen.
Volgens mij heb ik ook een nieuwe roeping gevonden, ik moet gewoon fotograaf worden
Ik zou vanavond gaan voor de tattoo!
Werkt dat niet, dan noem je terloops even de parenclub waar jullie later op de avond nog naartoe gaan
Ik ga lekker bankhangen vanavond. Begin oud en saai te worden...
En morgen waarschijnlijk motorrijden met een vriend van mij, nog even genieten van het mooie weer.
zondag 12 oktober 2008 om 11:08
He, dat klinkt goed; nieuwe roeping. Vertel, vertel. Goedemorgen trouwens. Ik vind het altijd heerlijk om te horen wat mensen beweegt, raakt, inspireert; wat ze echt willen doen. Maar misschien was het alleen maar een grapje, aan de grijns erachter te zien?
Dat is dus ook echt wat me gisteravond weer (eens te meer) is opgevallen: het is zo onpersoonlijk. Alsof ze samen hebben afgesproken het zo oppervlakkig te houden. Dus alleen maar wat 'kletsen'. Nou, dat geeft mij geen voldoening. Ik krijg het idee dat ze niet in mij, of in ons, geïnteresseerd zijn. Vraag me ook af waarom zij dit zo in stand houden. Ikzelf zit er al zo'n twee jaar (denk ik) over te twijfelen of ik het kan maken om hiermee te stoppen. Meteen denk ik nu dus ook: hoezo, of ik het kan maken? Dat je elkaar al zo lang kent, is toch geen reden om iets in stand te houden? Ik ben oprecht geïnteresseerd in de mensen met wie ik praat, maar dit zie ik van hen, met name van haar, niet. En dan vind ik het eerlijk gezegd zonde van mijn tijd, en ben ik er geloof ik intussen aardig klaar mee... maar hoe pak ik het aan? Dat is nog de vraag.
Tattoo heb ik dus niet laten zien. Die mag alleen gezien worden door mensen die echt interesse hebben voor mij, het is zoiets speciaals, bijzonders, en heel erg persoonlijk. Niet voor iedereen dus.
Motorrijden! Klinkt lekker. Hier is het trouwens mistig.. ik hoop dat het nog optrekt.
Dat is dus ook echt wat me gisteravond weer (eens te meer) is opgevallen: het is zo onpersoonlijk. Alsof ze samen hebben afgesproken het zo oppervlakkig te houden. Dus alleen maar wat 'kletsen'. Nou, dat geeft mij geen voldoening. Ik krijg het idee dat ze niet in mij, of in ons, geïnteresseerd zijn. Vraag me ook af waarom zij dit zo in stand houden. Ikzelf zit er al zo'n twee jaar (denk ik) over te twijfelen of ik het kan maken om hiermee te stoppen. Meteen denk ik nu dus ook: hoezo, of ik het kan maken? Dat je elkaar al zo lang kent, is toch geen reden om iets in stand te houden? Ik ben oprecht geïnteresseerd in de mensen met wie ik praat, maar dit zie ik van hen, met name van haar, niet. En dan vind ik het eerlijk gezegd zonde van mijn tijd, en ben ik er geloof ik intussen aardig klaar mee... maar hoe pak ik het aan? Dat is nog de vraag.
Tattoo heb ik dus niet laten zien. Die mag alleen gezien worden door mensen die echt interesse hebben voor mij, het is zoiets speciaals, bijzonders, en heel erg persoonlijk. Niet voor iedereen dus.
Motorrijden! Klinkt lekker. Hier is het trouwens mistig.. ik hoop dat het nog optrekt.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 12 oktober 2008 om 11:25
Ook een goedemorgen!
Was een grapje hoor. Doelde op de lucky shot van mijn broertje en zijn vriendin vrouw. Die foto met die schaduwen vind ik erg mooi geworden.
Volgens mij zijn er veel mensen die alleen maar dat soort oppervlakkige contacten hebben. Ik snap ook nooit zo goed waarom.
Elkaar lang kennen vind ik ook geen reden om het contact maar in stand te houden hoor.
Maar lastig om dat duidelijk te maken. Het is vaak of laten verwateren en afspraken dus afhouden of echt duidelijk zijn. Dat laatste is nog wel eens moeilijk zonder mensen op de tenen te trappen.
Je tattoo is echt iets van jou en jij bepaalt idd aan wie je dat laat zien. Ook zoiets persoonlijks, dat hoeft niet iedereen te zien.
Het zonnetje doet hier zijn best om af en toe door te breken. Hoop dat ie vanmiddag goed doorbreekt. Het is wel een beetje gevaarlijk om nu te gaan rijden, vochtig en veel bladeren op de weg. Wordt een beetje rustig rijden dus. Nou ja, die vriend van mij dan, ik zit achterop.
Hoe is het verder? Nog leuke plannen voor vandaag?
Was een grapje hoor. Doelde op de lucky shot van mijn broertje en zijn vriendin vrouw. Die foto met die schaduwen vind ik erg mooi geworden.
Volgens mij zijn er veel mensen die alleen maar dat soort oppervlakkige contacten hebben. Ik snap ook nooit zo goed waarom.
Elkaar lang kennen vind ik ook geen reden om het contact maar in stand te houden hoor.
Maar lastig om dat duidelijk te maken. Het is vaak of laten verwateren en afspraken dus afhouden of echt duidelijk zijn. Dat laatste is nog wel eens moeilijk zonder mensen op de tenen te trappen.
Je tattoo is echt iets van jou en jij bepaalt idd aan wie je dat laat zien. Ook zoiets persoonlijks, dat hoeft niet iedereen te zien.
Het zonnetje doet hier zijn best om af en toe door te breken. Hoop dat ie vanmiddag goed doorbreekt. Het is wel een beetje gevaarlijk om nu te gaan rijden, vochtig en veel bladeren op de weg. Wordt een beetje rustig rijden dus. Nou ja, die vriend van mij dan, ik zit achterop.
Hoe is het verder? Nog leuke plannen voor vandaag?
zondag 12 oktober 2008 om 11:32
Misschien ga ik nog naar een kennis/vriendin die ik al een hele tijd niet meer heb gezien. Ze had vanmiddag vrij en ik heb een mailtje gestuurd dat ik ook vrij heb, maar nog niets gehoord tot nu toe. En verder ga ik 's even wat dingen kijken die ik opgenomen heb, zolang het nog mistig is. Daarna mss flink lopen met de hond of zoiets, altijd heerlijk, ruimte voelen!
En ik ga nadenken over deze kennissen, hoe ik dat ga aanpakken. Heb het er al uitgebreid met EM over gehad trouwens. Maar hij heeft minder problemen met zo'n oppervlakkige avond, het is echt iets van mij.
Verder ga ik nergens over nadenken, de therapie en gezondheidsvragen komen later wel weer, daar kan ik vandaag toch niets mee.
Hoe vond je het eigenlijk, om zo'n bruiloft mee te maken? Zie je jezelf ook ooit trouwen, of samenwonen? Zou je dat willen? Nou ja, een goede relatie dus eigenlijk, bedoel ik.
En ik ga nadenken over deze kennissen, hoe ik dat ga aanpakken. Heb het er al uitgebreid met EM over gehad trouwens. Maar hij heeft minder problemen met zo'n oppervlakkige avond, het is echt iets van mij.
Verder ga ik nergens over nadenken, de therapie en gezondheidsvragen komen later wel weer, daar kan ik vandaag toch niets mee.
Hoe vond je het eigenlijk, om zo'n bruiloft mee te maken? Zie je jezelf ook ooit trouwen, of samenwonen? Zou je dat willen? Nou ja, een goede relatie dus eigenlijk, bedoel ik.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 12 oktober 2008 om 11:42
Een dagje niet zoveel nadenken is goed. Je hoeft ook niet meteen te beslissen. En daarbij, teveel nadenken maakt het soms alleen maar meer verwarrend.
Als ik de weerberichten mag geloven wordt het aan jouw kant van het land warm vandaag. Lekker weer voor een flinke wandeling dus!
Ik vond het leuk om mee te maken, maar ook wel confronterend. Ik ben natuurlijk de oudste dus de vragen en koppelpogingen vlogen me om de oren.
Ik mag toch hopen dat ik niet de rest van mijn leven alleen blijf.
Maar het wordt wel steeds lastiger, ik ben er ook zo aan gewend geraakt om alleen te wonen.
En volgens die vriend waar ik vandaag mee ga motorrijden ben ik gewoon niet geschikt voor een relatie zei hij me laatst. En bedankt! Maar dat neem ik niet al te serieus, frustraties omdat het tussen ons nooit echt iets is geworden denk ik
Als ik de weerberichten mag geloven wordt het aan jouw kant van het land warm vandaag. Lekker weer voor een flinke wandeling dus!
Ik vond het leuk om mee te maken, maar ook wel confronterend. Ik ben natuurlijk de oudste dus de vragen en koppelpogingen vlogen me om de oren.
Ik mag toch hopen dat ik niet de rest van mijn leven alleen blijf.
Maar het wordt wel steeds lastiger, ik ben er ook zo aan gewend geraakt om alleen te wonen.
En volgens die vriend waar ik vandaag mee ga motorrijden ben ik gewoon niet geschikt voor een relatie zei hij me laatst. En bedankt! Maar dat neem ik niet al te serieus, frustraties omdat het tussen ons nooit echt iets is geworden denk ik
