Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
zaterdag 4 oktober 2008 om 20:38
Ben alweer thuis. Ach, als ik er ben zakt dat gevoel ook wel weer naar de achtergrond.
Combinatie denk ik waardoor het voelt dat ik weer op hetzelfde punt ben beland. Deels gehad met het werk, toe aan vakantie en spanning voor woensdag misschien ook wel.
Maar ik zag dat ik nog maar een dienst heb en een vergadering en dan vakantie. Dan kan ik even wat afstand nemen.
Ik ga ook niet afbellen hoor (al is de verleiding groot). Nu moet ik ook doorzetten, de grootste stap is al gezet.
Dus je strenge toespraak heeft geholpen
Kan begrijpen dat je niets kon vinden met winkelen. Het is echt allemaal grijs en zwart, heel somber allemaal. Het wordt een goedkoop seizoen denk ik dan maar
Zelfde had ik voor de bruiloft, maar ik moest wat hebben en had geen zin in een ellenlange zoektocht, dus toch maar gekocht. Ik hou niet van lang winkelen.
Vanavond de stad in. Nog steeds niet veel zin. Maar als ik dat zeg wordt het meestal een latertje dus kan maar beter niets zeggen.
Wel een beetje van je dag genoten ondanks dat je niet geslaagd bent voor een vest?
Combinatie denk ik waardoor het voelt dat ik weer op hetzelfde punt ben beland. Deels gehad met het werk, toe aan vakantie en spanning voor woensdag misschien ook wel.
Maar ik zag dat ik nog maar een dienst heb en een vergadering en dan vakantie. Dan kan ik even wat afstand nemen.
Ik ga ook niet afbellen hoor (al is de verleiding groot). Nu moet ik ook doorzetten, de grootste stap is al gezet.
Dus je strenge toespraak heeft geholpen
Kan begrijpen dat je niets kon vinden met winkelen. Het is echt allemaal grijs en zwart, heel somber allemaal. Het wordt een goedkoop seizoen denk ik dan maar
Zelfde had ik voor de bruiloft, maar ik moest wat hebben en had geen zin in een ellenlange zoektocht, dus toch maar gekocht. Ik hou niet van lang winkelen.
Vanavond de stad in. Nog steeds niet veel zin. Maar als ik dat zeg wordt het meestal een latertje dus kan maar beter niets zeggen.
Wel een beetje van je dag genoten ondanks dat je niet geslaagd bent voor een vest?
zondag 5 oktober 2008 om 09:42
Slecht geslapen, intense dromen over mijn dochter in de auto en dat ik haar niet kon verstaan, over ex die ik gisteren dacht te zien (en wat natuurlijk niet kan! hij zal vast niet in Nederland zijn!) en nog meer van zulke verwerkingsdingen. Bovendien al die stormgeluiden buiten, dat maakte me nog extra onrustig. Plus de onrust van straks gaan werken; tel maar op.
Ik heb in ieder geval op papier gezet dat ik een gesprek met mijn baas wil, en dat ik dinsdag op tijd thuis moet zijn (afspraak 's avonds) en nog iets over het loon. Dat briefje leg ik bij zijn plek neer en dat ziet hij vanavond, als hij komt om de planning voor morgen te maken. Misschien zie ik hem zelfs straks nog wel, als ik (hopelijk niet al te laat... zucht) terugkom, dan zal ik hem er meteen op wijzen.
Gelukkig kun jij het nu een beetje overzien tot je vakantie. Weet je al wat je gaat doen? Wordt het 't huisje?
Het was gisteren wel een aardige dag. Daar zit ik niet mee hoor, geen kleren vinden. Ben ik gewend, haha. Van zwart hou ik trouwens wel (in combinatie met iets kleurigs), maar dat grijs, paars en die kleur groen die je nu overal ziet: getver!
Fijne dag vandaag
Ik heb in ieder geval op papier gezet dat ik een gesprek met mijn baas wil, en dat ik dinsdag op tijd thuis moet zijn (afspraak 's avonds) en nog iets over het loon. Dat briefje leg ik bij zijn plek neer en dat ziet hij vanavond, als hij komt om de planning voor morgen te maken. Misschien zie ik hem zelfs straks nog wel, als ik (hopelijk niet al te laat... zucht) terugkom, dan zal ik hem er meteen op wijzen.
Gelukkig kun jij het nu een beetje overzien tot je vakantie. Weet je al wat je gaat doen? Wordt het 't huisje?
Het was gisteren wel een aardige dag. Daar zit ik niet mee hoor, geen kleren vinden. Ben ik gewend, haha. Van zwart hou ik trouwens wel (in combinatie met iets kleurigs), maar dat grijs, paars en die kleur groen die je nu overal ziet: getver!
Fijne dag vandaag
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 5 oktober 2008 om 11:24
Hoe zie jij je dochter dan in je droom, zoals ze eruit zag toen ze nog bij je was of op haar leeftijd nu, zoals je denkt dat ze er nu uitziet?
Wat goed dat je een briefje voor je baas hebt geschreven en een gesprek wil met hem.
Hoop dat het je wat oplevert!
Ik weet nog niet wat ik ga doen. Eind van de week weet ik of ik een goedkoop ticket kan krijgen. Die kans is klein, dus heb er niet al te veel hoop op. Anders wordt het idd een huisje.
Werk ze vandaag. Ik hoop dat het meevalt en dat je niet weer zo'n lange dag hebt (f)
Wat goed dat je een briefje voor je baas hebt geschreven en een gesprek wil met hem.
Hoop dat het je wat oplevert!
Ik weet nog niet wat ik ga doen. Eind van de week weet ik of ik een goedkoop ticket kan krijgen. Die kans is klein, dus heb er niet al te veel hoop op. Anders wordt het idd een huisje.
Werk ze vandaag. Ik hoop dat het meevalt en dat je niet weer zo'n lange dag hebt (f)
zondag 5 oktober 2008 om 18:36
Baaaaaah, die voortdurende regen! En natuurlijk iedere keer nat als ik die wagen uitmoest om aan te bellen bij iemand. Mensen mopperden ook op het weer. Ergens vond ik al die bomenkleuren ook wel weer mooi, ik kan echt genieten van die herfstkleuren, dat wel. Maar het hield niet op met die stomme regen! Gelukkig wel een beetje redelijker op tijd thuis, en het was ook minder stressen (te-laat-ritten) vandaag, dus wat dat betreft viel het wel mee deze keer.
Gek genoeg heb ik wel zin om straks na het eten eens flink met de hond in de wind en regen te gaan lopen! Moet afreageren, denk ik. Zoooo beleefd geweest de hele dag, dat moet er even uit.
Ja.. hoe zie ik mijn dochter dan. Ze was vooral een stuk groter. Verder weet ik het eigenlijk niet. Ze voelde 'wijzer', ouder. Zoiets. Soms zie ik haar ook wel zoals ze toen nog was, zoontje ook. Hij was er deze keer niet bij. (Waar was hij?!)
Nou, ik duim voor je ticket!
Gek genoeg heb ik wel zin om straks na het eten eens flink met de hond in de wind en regen te gaan lopen! Moet afreageren, denk ik. Zoooo beleefd geweest de hele dag, dat moet er even uit.
Ja.. hoe zie ik mijn dochter dan. Ze was vooral een stuk groter. Verder weet ik het eigenlijk niet. Ze voelde 'wijzer', ouder. Zoiets. Soms zie ik haar ook wel zoals ze toen nog was, zoontje ook. Hij was er deze keer niet bij. (Waar was hij?!)
Nou, ik duim voor je ticket!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 5 oktober 2008 om 19:09
Ja, wat een rotweer. Ben niet buiten geweest, lekker binnen gebleven met de verwarming aan.
Met de hond vind ik het nooit zo erg om naar buiten te gaan met dit soort weer. Maar ga niet voor mijn lol alleen wandelen nu.
Vandaag vast wat gekeken naar vakantiehuisjes, maar dat valt nog best tegen. Het is herfstvakantie, dus er zit al veel vol of erg duur. En ik wil eigenlijk niet naar zo'n vakantiepark, maar tot nu toe lijkt dat wel de best betaalbare optie.
En, heb je het briefje klaargelegd voor je baas of hem je hem zelf al gesproken?
Fijne avond!
Met de hond vind ik het nooit zo erg om naar buiten te gaan met dit soort weer. Maar ga niet voor mijn lol alleen wandelen nu.
Vandaag vast wat gekeken naar vakantiehuisjes, maar dat valt nog best tegen. Het is herfstvakantie, dus er zit al veel vol of erg duur. En ik wil eigenlijk niet naar zo'n vakantiepark, maar tot nu toe lijkt dat wel de best betaalbare optie.
En, heb je het briefje klaargelegd voor je baas of hem je hem zelf al gesproken?
Fijne avond!
zondag 5 oktober 2008 om 20:34
Nou, ik heb net eens even een stevige wandeling gemaakt, met de hond, en het was heeeerlijk! Meteen inspiratie voor een blog, als je nieuwsgierig bent geworden.
Het briefje heb ik klaargelegd, er was niemand meer toen ik teurgkwam. Hij is er zondags ook niet. Maar morgenvroeg zie ik hem, dan vraag ik of hij het wel heeft gevonden. En gelezen!
Echt lekker uitgewaaid net, ik voel me een stuk beter.
Wens jou ook een fijne avond!
Het briefje heb ik klaargelegd, er was niemand meer toen ik teurgkwam. Hij is er zondags ook niet. Maar morgenvroeg zie ik hem, dan vraag ik of hij het wel heeft gevonden. En gelezen!
Echt lekker uitgewaaid net, ik voel me een stuk beter.
Wens jou ook een fijne avond!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 6 oktober 2008 om 07:07
Huh.. dat gesprek zal ik vandaag nog wel niet krijgen, zo snel gaat dat bij die super drukbezette baas niet. Als ik er al maar iets van kan zeggen, is er tenminste een begin, en dat ga ik wel doen. Hoeft trouwens ook niet een heel uitgebreid gesprek te zijn, alleen maar klagen dat het teveel uren zijn en te lang achter elkaar, en wat we daaraan gaan doen.
Loon is gewoon CAO, dus stel je er niet teveel van voor.
Succes vandaag met alles. Heeft mijn blog je trouwens kunnen inspireren? (Ofwel, liggen er bij jullie op straat nog plassen van alle regen van gisteren?)
Loon is gewoon CAO, dus stel je er niet teveel van voor.
Succes vandaag met alles. Heeft mijn blog je trouwens kunnen inspireren? (Ofwel, liggen er bij jullie op straat nog plassen van alle regen van gisteren?)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 6 oktober 2008 om 10:35
maandag 6 oktober 2008 om 11:34
Het ging vanmorgen he-le-maal niet met de pubers. Twee van de drie groetten niet eens terug op mijn op vrolijke toon uitgesproken, moet-toch-welkom-gevoel-geven 'goedemorgen!'
Zeiden helemaal niets, alleen tegen elkaar. En als ik me toch al niet zo 'stevig' voel, ga ik me er weer zo rot van voelen, onbeduidend, waardeloos niets, kortom de oude riedel.
Van de weeromstuit tegen mijn volgende klanten (tia-mensen) vrolijk gedaan en grapjes gemaakt en dat was gelukkig wel iets gezelliger. En schrik, bij het rev.centrum kwam ik ineens familie tegen, of beter gezegd: die tante zag mij de rolstoel uitladen. Zij was daar met mijn oom (oudste broer van mijn vader) voor een kennismaking, hij zit in een rolstoel, wat ik ook niet wist. Binnen toch maar even een praatje gemaakt met ze, maar ik heb ze dus ook al hele tijden niet meer gezien..
Tja, toch een raar gevoel. Je maakt gewoon een oppervlakkig praatje, en zij deden ook gewoon, maar bij mij blijft het toch wel hangen, dat ik nu onverwacht dus familie tegenkom waar ik het niet verwacht. (En dat verhaal gaat natuurlijk ook weer door naar mijn moeder, want zij hebben wel veel contact.)
Ik hoop dat het je lukt, vanmiddag! Ik zou ook wel weer zin hebben!!
(CAO ken ik niet precies hoor, maar ik weet dit van een andere collega die het allemaal heeft uitgeplozen.)
Zeiden helemaal niets, alleen tegen elkaar. En als ik me toch al niet zo 'stevig' voel, ga ik me er weer zo rot van voelen, onbeduidend, waardeloos niets, kortom de oude riedel.
Van de weeromstuit tegen mijn volgende klanten (tia-mensen) vrolijk gedaan en grapjes gemaakt en dat was gelukkig wel iets gezelliger. En schrik, bij het rev.centrum kwam ik ineens familie tegen, of beter gezegd: die tante zag mij de rolstoel uitladen. Zij was daar met mijn oom (oudste broer van mijn vader) voor een kennismaking, hij zit in een rolstoel, wat ik ook niet wist. Binnen toch maar even een praatje gemaakt met ze, maar ik heb ze dus ook al hele tijden niet meer gezien..
Tja, toch een raar gevoel. Je maakt gewoon een oppervlakkig praatje, en zij deden ook gewoon, maar bij mij blijft het toch wel hangen, dat ik nu onverwacht dus familie tegenkom waar ik het niet verwacht. (En dat verhaal gaat natuurlijk ook weer door naar mijn moeder, want zij hebben wel veel contact.)
Ik hoop dat het je lukt, vanmiddag! Ik zou ook wel weer zin hebben!!
(CAO ken ik niet precies hoor, maar ik weet dit van een andere collega die het allemaal heeft uitgeplozen.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 6 oktober 2008 om 12:09
Ongemakkelijke situatie lijkt me om ineens familie tegen te komen terwijl je dat niet verwacht. Met hen heb je verder helemaal geen contact toch?
Beleefd praatje maken terwijl er zo'n lading achter zit, lijkt me geen fijne situatie.
Wat die pubers betreft, ik kan weer zeggen dat het niets met jou te maken heeft en dat je het je niet zo persoonlijk aan moet trekken. Maar dat heb je even niet zoveel aan. (en heb ik het toch weer gezegd )
Misschien een idee om toch die CAO zelf eens te bekijken? Dan sta je ook wat sterker in het gesprek met je baas, weet je iig waar je recht op hebt.
Succes vanmiddag, hoop dat die pubers dan iets aardiger voor je zijn.
Beleefd praatje maken terwijl er zo'n lading achter zit, lijkt me geen fijne situatie.
Wat die pubers betreft, ik kan weer zeggen dat het niets met jou te maken heeft en dat je het je niet zo persoonlijk aan moet trekken. Maar dat heb je even niet zoveel aan. (en heb ik het toch weer gezegd )
Misschien een idee om toch die CAO zelf eens te bekijken? Dan sta je ook wat sterker in het gesprek met je baas, weet je iig waar je recht op hebt.
Succes vanmiddag, hoop dat die pubers dan iets aardiger voor je zijn.
maandag 6 oktober 2008 om 14:08
Tja, dat heb ik tijdens die rit ook steeds tegen mezelf gezegd; niet persoonlijk aantrekken, niet persoonlijk aantrekken! Maar een deel in mij weigert hardnekkig om dit te geloven.
Vanmiddag zijn twee van de drie pubers andere dan die van vanmorgen. Eentje daarvan is ook een vreselijk scheldende meid, pff, één keer eerder heb ik haar in de taxi gehad..
Nee, met hen heb ik geen contact, je kunt niet alle ooms en tantes ook nog 'bijhouden' zeg maar, het was alleen op verjaardagen dat ik ze zag. Verder is het allemaal nooit zo innig geweest in onze familie, zoals je inmiddels wel zult begrijpen. Er is maar één oom en tante met wie ik wel ietsje closer omga (jongste zus van mijn moeder), nadruk op 'ietsje'. Tegenover hen voelde ik niet echt een enorme lading of zo, maar meer een ongemakkelijk gevoel. Omdat zij wss ook wel weten dat ik geen contact meer heb met mijn moeder, en omdat mijn moeder dit ook gaat horen. Ze weet via-via dus ook dat ik weer aan het werk ben, en wat ik dan doe.
Maar goed, daar heb ik eigenlijk verder ook geen last van.
Als iemand echt met mij zou willen praten, weten ze mij te vinden. Ik heb er geen behoefte aan, en ik zoek het niet. Nu niet.
Ik ga (wat CAO betreft) op internet kijken, ik had eigenlijk een exemplaar moeten krijgen bij de indiensttreding, maar dat is dus niet gebeurd. Maar als ik daar ook weer om moet gaan vragen.. ik voel me al zo lastig!
Zo, en nu ga ik werken. Ik hoop dat de jongens bij jou ook aardig voor je zijn.
Vanmiddag zijn twee van de drie pubers andere dan die van vanmorgen. Eentje daarvan is ook een vreselijk scheldende meid, pff, één keer eerder heb ik haar in de taxi gehad..
Nee, met hen heb ik geen contact, je kunt niet alle ooms en tantes ook nog 'bijhouden' zeg maar, het was alleen op verjaardagen dat ik ze zag. Verder is het allemaal nooit zo innig geweest in onze familie, zoals je inmiddels wel zult begrijpen. Er is maar één oom en tante met wie ik wel ietsje closer omga (jongste zus van mijn moeder), nadruk op 'ietsje'. Tegenover hen voelde ik niet echt een enorme lading of zo, maar meer een ongemakkelijk gevoel. Omdat zij wss ook wel weten dat ik geen contact meer heb met mijn moeder, en omdat mijn moeder dit ook gaat horen. Ze weet via-via dus ook dat ik weer aan het werk ben, en wat ik dan doe.
Maar goed, daar heb ik eigenlijk verder ook geen last van.
Als iemand echt met mij zou willen praten, weten ze mij te vinden. Ik heb er geen behoefte aan, en ik zoek het niet. Nu niet.
Ik ga (wat CAO betreft) op internet kijken, ik had eigenlijk een exemplaar moeten krijgen bij de indiensttreding, maar dat is dus niet gebeurd. Maar als ik daar ook weer om moet gaan vragen.. ik voel me al zo lastig!
Zo, en nu ga ik werken. Ik hoop dat de jongens bij jou ook aardig voor je zijn.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 6 oktober 2008 om 18:57
Nou, weer een aanvaring met dat 14-jarige lieverdje. Ging doodleuk weer achter me zitten terwijl ik aan de andere kant de deur al had opengezet. Hij begon weer met zijn 'waarom' etc toen ik hem vroeg aan de andere kant te gaan zitten. Laat me met rust! zei hij heel boos. Oke, zei ik, als jij gewoon daar gaat zitten, dan zijn we klaar en laat ik je de verdere rit met rust, dan praat ik niet eens meer met je.
En tot mijn verbazing ging hij gelukkig daar ook zitten (maar ik twijfel of hij zijn gordel heeft omgedaan). Later die twee meiden erbij, de ene begon over vieze woorden op de rug van de voorstoelen. Ik heb later gekeken, en inderdaad: ook daar. Nou, lekkere taxi is dit zeg.. daar rijd ik dan mee rond.
Mijn baas reageerde kalm, en andere collega's begonnen over hun aanpak van probleemkinderen. Eigenlijk voelde ik me daar alleen maar rotter door. Zij treden zo met daadkracht op en trekken zich niets aan van zo'n kind of zichzelf, gewoon korte metten, en anders niet doorrijden. Gewoon keihard.
Nou, dat kan ik dus niet. Het lijkt misschien wel zo maar ik denk dat die pubers daar zo doorheen kijken.
Daarom wil ik dit werk niet blijven doen. Ik wil die strijd niet. Ik wil niet steeds op mijn strepen hoeven staan. Ik wil die spanning in mezelf niet, die angst, ja, ook die angst. Ik vind het vreselijk als ze boos op mij worden. Ik vind het erg dat zo'n baas dat allemaal maar gelaten accepteert, want 'we kunnen niks doen'. Nee, dat geloof ik ook wel, maar toch.
Ik barst van de koppijn en ik heb hier zo helemaal geen zin meer in.
En tot mijn verbazing ging hij gelukkig daar ook zitten (maar ik twijfel of hij zijn gordel heeft omgedaan). Later die twee meiden erbij, de ene begon over vieze woorden op de rug van de voorstoelen. Ik heb later gekeken, en inderdaad: ook daar. Nou, lekkere taxi is dit zeg.. daar rijd ik dan mee rond.
Mijn baas reageerde kalm, en andere collega's begonnen over hun aanpak van probleemkinderen. Eigenlijk voelde ik me daar alleen maar rotter door. Zij treden zo met daadkracht op en trekken zich niets aan van zo'n kind of zichzelf, gewoon korte metten, en anders niet doorrijden. Gewoon keihard.
Nou, dat kan ik dus niet. Het lijkt misschien wel zo maar ik denk dat die pubers daar zo doorheen kijken.
Daarom wil ik dit werk niet blijven doen. Ik wil die strijd niet. Ik wil niet steeds op mijn strepen hoeven staan. Ik wil die spanning in mezelf niet, die angst, ja, ook die angst. Ik vind het vreselijk als ze boos op mij worden. Ik vind het erg dat zo'n baas dat allemaal maar gelaten accepteert, want 'we kunnen niks doen'. Nee, dat geloof ik ook wel, maar toch.
Ik barst van de koppijn en ik heb hier zo helemaal geen zin meer in.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 7 oktober 2008 om 11:11
Goedemorgen, wat een mooie dag vandaag!
Word er helemaal vrolijk van, zonnetje, mooie herfstkleuren.
Erg slecht geslapen vannacht op het werk, druk in gevecht geweest met een mug. De mug heeft gewonnen
Ook wel veel spanning voor morgen, maar nu gaat het wel.
Waarom voel jij je zo lastig op je werk? Dat ben je toch helemaal niet. En je hebt gewoon recht op zo'n cao-boekje, dat is hun nalatigheid dat je die niet hebt.
Zoeken op internet kan natuurlijk ook, maar het is echt niet raar om daarom te vragen op je werk hoor.
Weet je al wanneer je baas tijd voor je heeft?
Wat die moeilijke pubers betreft, kan wel begrijpen dat je niet iedere keer van anderen wilt horen hoe goed zij het wel niet aan weten te pakken. Daar voel jij je waarschijnlijk alleen maar rottiger door, hoe goed bedoeld ook.
Keihard zijn past niet bij je denk ik, dus dat moet je dan idd ook niet doen. Daar prikken ze waarschijnlijk doorheen en belangrijker nog, daar voel jij je denk ik niet goed bij.
En ondanks het rotgevoel dat jij erbij hebt, wat ik hier iedere keer lees over jouw aanpak vind ik goed. Je bent wel duidelijk.
Hoe is het vandaag gegaan?
En hoe is het verder met je?
Word er helemaal vrolijk van, zonnetje, mooie herfstkleuren.
Erg slecht geslapen vannacht op het werk, druk in gevecht geweest met een mug. De mug heeft gewonnen
Ook wel veel spanning voor morgen, maar nu gaat het wel.
Waarom voel jij je zo lastig op je werk? Dat ben je toch helemaal niet. En je hebt gewoon recht op zo'n cao-boekje, dat is hun nalatigheid dat je die niet hebt.
Zoeken op internet kan natuurlijk ook, maar het is echt niet raar om daarom te vragen op je werk hoor.
Weet je al wanneer je baas tijd voor je heeft?
Wat die moeilijke pubers betreft, kan wel begrijpen dat je niet iedere keer van anderen wilt horen hoe goed zij het wel niet aan weten te pakken. Daar voel jij je waarschijnlijk alleen maar rottiger door, hoe goed bedoeld ook.
Keihard zijn past niet bij je denk ik, dus dat moet je dan idd ook niet doen. Daar prikken ze waarschijnlijk doorheen en belangrijker nog, daar voel jij je denk ik niet goed bij.
En ondanks het rotgevoel dat jij erbij hebt, wat ik hier iedere keer lees over jouw aanpak vind ik goed. Je bent wel duidelijk.
Hoe is het vandaag gegaan?
En hoe is het verder met je?
dinsdag 7 oktober 2008 om 12:03
Eh ja, jouw volledige naam. Moet ik even gaan kijken.
Je ziet het wel komen. Maar wees voorbereid: het is een lang stuk! En ik moet nu gaan eten, met de hond lopen en daarna weer aan het werk (en vanavond al vroeg weg), weet niet of het er nog van komt, internet vandaag.
Mijn mailadres is trouwens ook mijn echte naam, gewoon achter elkaar en dan dezelfde firma, zeg maar.
Ja heerlijk he, zon, en die herfstkleuren, daar kan ik echt van genieten. Zelfs met al die opschudding van vanmorgen, haha.
Die muggen, zijn die er nu nog dan?
Op hyves heb je er trouwens een speciale hyve voor, zag ik ooit (k*tmuggen, of zoiets).
Ik weet nog niet wanneer mijn baas tijd voor mij heeft, vanmorgen ging het over heel andere dingen..! Maar ik herinner hem er wel aan hoor. Van mijn coach moet ik trouwens lastig (durven) zijn, een hele opgave voor mij! Mss kan ik me laten inspireren door die pubers, straks zie ik hem weer, die jongen..
Liefs, fijne dag!
Je ziet het wel komen. Maar wees voorbereid: het is een lang stuk! En ik moet nu gaan eten, met de hond lopen en daarna weer aan het werk (en vanavond al vroeg weg), weet niet of het er nog van komt, internet vandaag.
Mijn mailadres is trouwens ook mijn echte naam, gewoon achter elkaar en dan dezelfde firma, zeg maar.
Ja heerlijk he, zon, en die herfstkleuren, daar kan ik echt van genieten. Zelfs met al die opschudding van vanmorgen, haha.
Die muggen, zijn die er nu nog dan?
Op hyves heb je er trouwens een speciale hyve voor, zag ik ooit (k*tmuggen, of zoiets).
Ik weet nog niet wanneer mijn baas tijd voor mij heeft, vanmorgen ging het over heel andere dingen..! Maar ik herinner hem er wel aan hoor. Van mijn coach moet ik trouwens lastig (durven) zijn, een hele opgave voor mij! Mss kan ik me laten inspireren door die pubers, straks zie ik hem weer, die jongen..
Liefs, fijne dag!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 7 oktober 2008 om 12:57
dinsdag 7 oktober 2008 om 17:43
Je zult het niet geloven. Zoveel intensiteit op één dag.
Toen ik hem vanmiddag ging ophalen, kreeg ik pech met de auto. Ik hoorde op de heenweg al rare geluiden, stopte langs de kant, en zag in eerste instantie niets.
Ik reed weg bij de school, toen mensen met hun lichten begonnen te knipperen. Toch maar weer gestopt, en op mijn knieën gegaan. En ja hoor, er hing iets los onder de auto.
Meteen gebeld naar de centrale, arrghhh, is het niet een probleem met die jongen, dan is het weer een probleem met de auto!
Het is een bodemafdekplaat van kunststof, die nog maar aan één kant vastzat. Maar ik moest toch maar gewoon doorrijden zei hij, het kan geen kwaad.
Nou, ik had het anders aardig warm. Dit technisch mankement had wel een ijsbreker-effect, want hij begon zomaar tegen me te kletsen; daarover, en over een auto die hij onderweg zag. Niet dat ik me daar verder illusies over maak, hoor. Morgen is er weer een dag, en zijn 'strijd' is volgens mij nog lang niet opgelost.
Zonder verdere problemen uiteindelijk de centrale bereikt, waar onze monteur 'm meteen op de brug zette en de plaat er zonder pardon onderuit trok, overigens zonder een nieuwe te monteren. Huh? Ik weet niet wat het daar is, allemaal oud spul, aftandse auto, hij ging ook een band vervangen met een band van een andere auto.. ik vraag me af of ik nog wel veilig rijd
Wat een dag zeg.
Pffff. Vanavond lekker kletsen met twee vriendinnen. Zie ik allebei niet zo heel vaak, maar ik heb er zin in. Even heeeel wat anders!!
Ik hoop dat jouw dag beter verloopt!
(Dank trouwens nog voor je mails terug!)
Toen ik hem vanmiddag ging ophalen, kreeg ik pech met de auto. Ik hoorde op de heenweg al rare geluiden, stopte langs de kant, en zag in eerste instantie niets.
Ik reed weg bij de school, toen mensen met hun lichten begonnen te knipperen. Toch maar weer gestopt, en op mijn knieën gegaan. En ja hoor, er hing iets los onder de auto.
Meteen gebeld naar de centrale, arrghhh, is het niet een probleem met die jongen, dan is het weer een probleem met de auto!
Het is een bodemafdekplaat van kunststof, die nog maar aan één kant vastzat. Maar ik moest toch maar gewoon doorrijden zei hij, het kan geen kwaad.
Nou, ik had het anders aardig warm. Dit technisch mankement had wel een ijsbreker-effect, want hij begon zomaar tegen me te kletsen; daarover, en over een auto die hij onderweg zag. Niet dat ik me daar verder illusies over maak, hoor. Morgen is er weer een dag, en zijn 'strijd' is volgens mij nog lang niet opgelost.
Zonder verdere problemen uiteindelijk de centrale bereikt, waar onze monteur 'm meteen op de brug zette en de plaat er zonder pardon onderuit trok, overigens zonder een nieuwe te monteren. Huh? Ik weet niet wat het daar is, allemaal oud spul, aftandse auto, hij ging ook een band vervangen met een band van een andere auto.. ik vraag me af of ik nog wel veilig rijd
Wat een dag zeg.
Pffff. Vanavond lekker kletsen met twee vriendinnen. Zie ik allebei niet zo heel vaak, maar ik heb er zin in. Even heeeel wat anders!!
Ik hoop dat jouw dag beter verloopt!
(Dank trouwens nog voor je mails terug!)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 7 oktober 2008 om 18:40
Je hebt wel een heftige dag achter de rug zeg!
Je wilt niet weten in wat voor auto ik rij en die komt ook ieder jaar weer door de keuring. En ik leef ook nog steeds
Heb je altijd dezelfde auto of wisselt dat?
De spanning begint nu toch wel toe te slaan, maar kan niet meer terug nu. Ben benieuwd hoe het zal gaan morgen.
Fijne avond met je vriendinnen!
Je wilt niet weten in wat voor auto ik rij en die komt ook ieder jaar weer door de keuring. En ik leef ook nog steeds
Heb je altijd dezelfde auto of wisselt dat?
De spanning begint nu toch wel toe te slaan, maar kan niet meer terug nu. Ben benieuwd hoe het zal gaan morgen.
Fijne avond met je vriendinnen!
woensdag 8 oktober 2008 om 09:36
Belt die man net af
Lekker dan, een half uur van te voren. Baal ik echt van!
Blessure aan zijn lip Mag niet veel praten zegt ie.
Zal wel, ík ben toch degene die moet praten. Beetje zuur lachje van zijn kant om die opmerking.
Nu pas over een maand, omdat ik vakantie heb en hij daarna aansluitend vakantie. Als ik niet wegga volgende week kan ik dan misschien wel terecht.
Hmm, had ik maar niet zo vaak eraan moeten denken of ik hier niet onderuit kon komen. Nu baal ik er toch wel van dat het niet doorgaat.
Nou ja, moet ik hier straks maar een uur van me afschrijven, wel goedkoper
Hoe is het met jou? En met de auto, heb je dezelfde weer mee gehad?
Lekker dan, een half uur van te voren. Baal ik echt van!
Blessure aan zijn lip Mag niet veel praten zegt ie.
Zal wel, ík ben toch degene die moet praten. Beetje zuur lachje van zijn kant om die opmerking.
Nu pas over een maand, omdat ik vakantie heb en hij daarna aansluitend vakantie. Als ik niet wegga volgende week kan ik dan misschien wel terecht.
Hmm, had ik maar niet zo vaak eraan moeten denken of ik hier niet onderuit kon komen. Nu baal ik er toch wel van dat het niet doorgaat.
Nou ja, moet ik hier straks maar een uur van me afschrijven, wel goedkoper
Hoe is het met jou? En met de auto, heb je dezelfde weer mee gehad?