Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
woensdag 8 oktober 2008 om 10:52
Aargh, wat waardeloos zeg, een half uurtje van tevoren.
Zit je daar met al die adrenaline!
Schrijf maar van je af hoor, ik luister.
Straks moet ik wel weer weg, maar ik kom altijd weer terug.
Dat werkt dan dus blijkbaar toch wel, iets wensen
Zal ik ook eens proberen.
Vanmorgen idd dezelfde auto, nu gerepareerd. Of moet ik zeggen: bijgeklust? Met zijn drieën deze keer, geen problemen. K. zijn wilde haren zijn eraf, hij heeft nu een behoorlijk kort kapsel.
Was verrast toen ik, voordat hij uitstapte, zei: leuk haar!
(Dat zijn wilde haren er echt af zijn, betwijfel ik natuurlijk. Ik heb vanmorgen alweer genoeg verhalen van hem gehoord over wat hij gisteren verder nog geflikt heeft.)
En gisteravond was heeeerlijk , ik wou dat we dat vaker konden doen. Maar ja, werk, afstand, lastig.
Zit je daar met al die adrenaline!
Schrijf maar van je af hoor, ik luister.
Straks moet ik wel weer weg, maar ik kom altijd weer terug.
Dat werkt dan dus blijkbaar toch wel, iets wensen
Zal ik ook eens proberen.
Vanmorgen idd dezelfde auto, nu gerepareerd. Of moet ik zeggen: bijgeklust? Met zijn drieën deze keer, geen problemen. K. zijn wilde haren zijn eraf, hij heeft nu een behoorlijk kort kapsel.
Was verrast toen ik, voordat hij uitstapte, zei: leuk haar!
(Dat zijn wilde haren er echt af zijn, betwijfel ik natuurlijk. Ik heb vanmorgen alweer genoeg verhalen van hem gehoord over wat hij gisteren verder nog geflikt heeft.)
En gisteravond was heeeerlijk , ik wou dat we dat vaker konden doen. Maar ja, werk, afstand, lastig.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 8 oktober 2008 om 11:02
quote:Elmervrouw schreef op 08 oktober 2008 @ 10:53:
[...]
Wat zou die gedaan hebben?!
Dat vraag ik mij nou ook af
Kon niet gehecht worden zei hij alleen...
Baal er wel van, kan er nu weer een maand lang tegenaan gaan hikken.
Moet ik ook maar nadenken over wat ik wens
Rustige rit dus vanochtend? Mag ook wel een keer.
Ja, dat soort avonden ken ik. Hier ook veel te weinig helaas, zelfde redenen.
[...]
Wat zou die gedaan hebben?!
Dat vraag ik mij nou ook af
Kon niet gehecht worden zei hij alleen...
Baal er wel van, kan er nu weer een maand lang tegenaan gaan hikken.
Moet ik ook maar nadenken over wat ik wens
Rustige rit dus vanochtend? Mag ook wel een keer.
Ja, dat soort avonden ken ik. Hier ook veel te weinig helaas, zelfde redenen.
woensdag 8 oktober 2008 om 12:28
Had ik hier net een heel verhaal zitten typen is het verdwenen
Vreemd toch, er zo tegenop zien, onderuit willen komen en dan wordt het afgezegd door de ander en baal ik er echt enorm van.
En eigenlijk dacht ik:laat dan ook maar zitten, ik doe het zelf wel.
Heb het gevoel dat er een golf aan woorden vastzit die nu niet los kunnen/mogen komen.
Iedereen is aan het werk, niemand om even mee te lunchen of wat dan ook om de gedachten even te verzetten.
Nou ja, straks weer naar dat meisje.
En dan baal ik er ook nog van dat ik me hier nu zo rot door voel. Moet me niet zo aanstellen, want dit is toch wat ik wilde, er onderuit komen.
Was het al duidelijk dat ik ervan baal?
Vreemd toch, er zo tegenop zien, onderuit willen komen en dan wordt het afgezegd door de ander en baal ik er echt enorm van.
En eigenlijk dacht ik:laat dan ook maar zitten, ik doe het zelf wel.
Heb het gevoel dat er een golf aan woorden vastzit die nu niet los kunnen/mogen komen.
Iedereen is aan het werk, niemand om even mee te lunchen of wat dan ook om de gedachten even te verzetten.
Nou ja, straks weer naar dat meisje.
En dan baal ik er ook nog van dat ik me hier nu zo rot door voel. Moet me niet zo aanstellen, want dit is toch wat ik wilde, er onderuit komen.
Was het al duidelijk dat ik ervan baal?
woensdag 8 oktober 2008 om 17:39
Wat een k*tdag vandaag!
Vanmiddag ging ook helemaal niet.
Weet niet of ik wel door wil gaan met dit vrijwilligerswerk.
Begon met het zoontje waar ik in principe niet voor kom. Hij was vervelend en moe en moest gaan slapen. Maar kroop iedere keer zijn bedje weer uit. Moeder was ook op, kon niet volhouden hem steeds weer terug te leggen. Ze is sowieso niet consequent. Dus ik dat jochie tig keer terug in zijn bed gelegd, huilen, schreeuwen. Uiteindelijk gelukt.
Begint dat meisje ook weer moeilijk te doen naar mij. Ze heeft me vier keer geslagen, ik was woest maar ja, inhouden natuurlijk. Wel duidelijk naar haar toe. Zij schelden en moeder deed niets, die was in slaap gevallen op de bank.
Toen ze wakker was verteld wat er gebeurd was en besproken hoe we nu verder gaan. Vorige vrijwilligster had niet zoveel problemen met haar vertelde ze, maar bleek dat die ook alles goed vond en nooit ergens wat van zei.
Dat kan ik niet, ik laat me niet de les lezen en slaan en uitschelden door een 7 jarige.
Ze is gewoon enorm verwend en krijgt altijd haar zin van iedereen.
Het vreet bakken met energie en dat trek ik gewoon niet naast mijn baan. Afgesproken dat we het na mijn vakantie nog twee keer aankijken, en dan om de week. Daarna plannen we een evaluatie met iemand van de organisatie erbij en bekijken we af we wel verder willen met elkaar.
Bah, wat een gedoe. Wil aan de ene kant niet zo snel opgeven, maar trek het gewoon niet.
Vanmiddag ging ook helemaal niet.
Weet niet of ik wel door wil gaan met dit vrijwilligerswerk.
Begon met het zoontje waar ik in principe niet voor kom. Hij was vervelend en moe en moest gaan slapen. Maar kroop iedere keer zijn bedje weer uit. Moeder was ook op, kon niet volhouden hem steeds weer terug te leggen. Ze is sowieso niet consequent. Dus ik dat jochie tig keer terug in zijn bed gelegd, huilen, schreeuwen. Uiteindelijk gelukt.
Begint dat meisje ook weer moeilijk te doen naar mij. Ze heeft me vier keer geslagen, ik was woest maar ja, inhouden natuurlijk. Wel duidelijk naar haar toe. Zij schelden en moeder deed niets, die was in slaap gevallen op de bank.
Toen ze wakker was verteld wat er gebeurd was en besproken hoe we nu verder gaan. Vorige vrijwilligster had niet zoveel problemen met haar vertelde ze, maar bleek dat die ook alles goed vond en nooit ergens wat van zei.
Dat kan ik niet, ik laat me niet de les lezen en slaan en uitschelden door een 7 jarige.
Ze is gewoon enorm verwend en krijgt altijd haar zin van iedereen.
Het vreet bakken met energie en dat trek ik gewoon niet naast mijn baan. Afgesproken dat we het na mijn vakantie nog twee keer aankijken, en dan om de week. Daarna plannen we een evaluatie met iemand van de organisatie erbij en bekijken we af we wel verder willen met elkaar.
Bah, wat een gedoe. Wil aan de ene kant niet zo snel opgeven, maar trek het gewoon niet.
woensdag 8 oktober 2008 om 18:39
Nou, laat die golf van woorden maar komen, ik ben nu thuis.
Volgens mij baalde je er wel van
(en waar staat dat 'balen' allemaal voor? om je even op weg te helpen. Als je wilt.)
Rot van je vrijwilligerswerk. Zo'n verwend kind van 7.. sjonge, erg is dat, want het gaat van kwaad tot erger. En heel begrijpelijk natuurlijk waarom mensen zo doen, maar daarmee is het nog niet in het belang van het kind (om het nog maar niet te hebben over de omgeving).
Goed dat je zo snel aan de bel trekt en duidelijk voelt bij jezelf dat dit dus nu teveel is (laat staan straks als je echt met de therapie bent begonnen). Dat is goed zorgen voor jezelf, vind ik knap. Zie het niet als opgeven, maar als leren. Je mag je conclusies trekken en je mag (nee, moet) goed zijn voor jezelf. Jij voelt of iets teveel is. Punt. En al het andere is aangepraat. (Opgeven. Dat soort dingen. Ik ken het zo goed. Geloof er niet in. Het zijn overtuigingen van anderen.)
Volgens mij baalde je er wel van
(en waar staat dat 'balen' allemaal voor? om je even op weg te helpen. Als je wilt.)
Rot van je vrijwilligerswerk. Zo'n verwend kind van 7.. sjonge, erg is dat, want het gaat van kwaad tot erger. En heel begrijpelijk natuurlijk waarom mensen zo doen, maar daarmee is het nog niet in het belang van het kind (om het nog maar niet te hebben over de omgeving).
Goed dat je zo snel aan de bel trekt en duidelijk voelt bij jezelf dat dit dus nu teveel is (laat staan straks als je echt met de therapie bent begonnen). Dat is goed zorgen voor jezelf, vind ik knap. Zie het niet als opgeven, maar als leren. Je mag je conclusies trekken en je mag (nee, moet) goed zijn voor jezelf. Jij voelt of iets teveel is. Punt. En al het andere is aangepraat. (Opgeven. Dat soort dingen. Ik ken het zo goed. Geloof er niet in. Het zijn overtuigingen van anderen.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 8 oktober 2008 om 19:12
Was wel duidelijk dus dat ik ervan baalde?
Wat het vrijwilligerswerk betreft wil ik het nog wel even die twee keer aankijken. Maar eigenlijk weet ik al dat ik dit niet trek. Het kost me teveel energie, zeker straks naast die therapie.
Denk dat ik beter iets anders kan gaan zoeken of gewoon even helemaal niets.
Maar vindt het dan weer zo lullig voor dat gezin, het gevoel ze in de steek te laten ofzo. Ze weet iig hoe ik erover denk nu.
Die golf van woorden had ik dus getypt, nou ja een deel, maar was ineens allemaal weg. Had geen zin opnieuw te beginnen. Wees maar blij, was een heel verhaal.
Laat nu ook maar even zitten. Werd net gebeld door mijn vader. De hond van mijn ouders (en eigenlijk ook wel mijn hond) hebben ze vanmiddag in moeten laten slapen, eigenlijk heel onverwacht. Schrik me rot.
Wat het vrijwilligerswerk betreft wil ik het nog wel even die twee keer aankijken. Maar eigenlijk weet ik al dat ik dit niet trek. Het kost me teveel energie, zeker straks naast die therapie.
Denk dat ik beter iets anders kan gaan zoeken of gewoon even helemaal niets.
Maar vindt het dan weer zo lullig voor dat gezin, het gevoel ze in de steek te laten ofzo. Ze weet iig hoe ik erover denk nu.
Die golf van woorden had ik dus getypt, nou ja een deel, maar was ineens allemaal weg. Had geen zin opnieuw te beginnen. Wees maar blij, was een heel verhaal.
Laat nu ook maar even zitten. Werd net gebeld door mijn vader. De hond van mijn ouders (en eigenlijk ook wel mijn hond) hebben ze vanmiddag in moeten laten slapen, eigenlijk heel onverwacht. Schrik me rot.
woensdag 8 oktober 2008 om 19:33
quote:saartje1980 schreef op 08 oktober 2008 @ 19:12:
Laat nu ook maar even zitten. Werd net gebeld door mijn vader. De hond van mijn ouders (en eigenlijk ook wel mijn hond) hebben ze vanmiddag in moeten laten slapen, eigenlijk heel onverwacht. Schrik me rot.
Wat een dag heb jij vandaag...........
Ik weet gewoon helemaal niet meer wat ik moet zeggen, maar ik luister naar je, als je wilt. In ieder geval denk ik aan je.
Laat nu ook maar even zitten. Werd net gebeld door mijn vader. De hond van mijn ouders (en eigenlijk ook wel mijn hond) hebben ze vanmiddag in moeten laten slapen, eigenlijk heel onverwacht. Schrik me rot.
Wat een dag heb jij vandaag...........
Ik weet gewoon helemaal niet meer wat ik moet zeggen, maar ik luister naar je, als je wilt. In ieder geval denk ik aan je.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 8 oktober 2008 om 19:44
Ik weet ook even niet wat ik moet zeggen. Kan alleen maar janken. Vind het zo raar dat hij er niet meer is, hem niet meer heb kunnen zien. Blijkbaar had hij de afgelopen 2 dagen niet meer gegeten en was hij vandaag heel zwak. Bij de dierenarts bleek ineens dat hij een gezwel had in zijn darmen waar ze niets meer aan konden doen. Hij was al 10 jr maar je raakt zo gehecht aan zo'n hond. Hoort echt bij het gezin.
Maar daar weet jij ook alles van natuurlijk.
bah, ben er echt ziek van.
Maar daar weet jij ook alles van natuurlijk.
bah, ben er echt ziek van.
woensdag 8 oktober 2008 om 20:06
Onwerkelijk ja. Je weet wel dat het een keer komt, zeker op die leeftijd, maar had het nu echt nog niet verwacht. Had hem nog wel mee willen nemen als ik een weekje in een huisje zou gaan.
Hoe was jouw dag? Hopelijk beter dan die van mij.
Hoe was jouw dag? Hopelijk beter dan die van mij.
saartje1980 wijzigde dit bericht op 08-10-2008 20:32
Reden: te herkenbaar
Reden: te herkenbaar
% gewijzigd
woensdag 8 oktober 2008 om 20:21
Tja, weten, of het ook echt ervaren, dat zijn nog twee verschillende dingen. Onwerkelijk, dat was het woord wat ik net ook zocht, maar niet kon vinden.
Mjn dag was wel beter, maar ook niet echt super. Te vroeg opstaan vanmorgen, te moe na gisteravond (ik weet het, eigen schuld) en dan teveel werkuren; ook al ging het vandaag redelijk met de pubers. Wel een oudere vrouw in de taxi die mijn familie heel goed kende, en mij ook van tv enz. en daarover begon te praten. Over mijn moeder, dat ik zooooveeeel op haar leek... en dat mijn moeder nog geen spat veranderd was in al die jaren dat ze haar al kende.
Zij bedoelde dat heel anders dan dat ik het opvatte (in mezelf dan natuurlijk, want ik dacht alleen maar: veranderde ze maar eens!).
Wat lief van je broertje
Goh, is dat nu vrijdag al?
Toch ineens weer snel zeg!
En PS. Gelukkig vindt mijn man dat ik hé-le-maal NIET op mijn moeder lijk.
Mjn dag was wel beter, maar ook niet echt super. Te vroeg opstaan vanmorgen, te moe na gisteravond (ik weet het, eigen schuld) en dan teveel werkuren; ook al ging het vandaag redelijk met de pubers. Wel een oudere vrouw in de taxi die mijn familie heel goed kende, en mij ook van tv enz. en daarover begon te praten. Over mijn moeder, dat ik zooooveeeel op haar leek... en dat mijn moeder nog geen spat veranderd was in al die jaren dat ze haar al kende.
Zij bedoelde dat heel anders dan dat ik het opvatte (in mezelf dan natuurlijk, want ik dacht alleen maar: veranderde ze maar eens!).
Wat lief van je broertje
Goh, is dat nu vrijdag al?
Toch ineens weer snel zeg!
En PS. Gelukkig vindt mijn man dat ik hé-le-maal NIET op mijn moeder lijk.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 8 oktober 2008 om 20:24
Duh, wat ben ik aan het doen?
Onwerkelijk, dat zei ik dus wel al, net.
Poehh, hoofdpijn, moe, gaar. Dat blijkt dus wel.
Het komt natuurlijk van de schok dat ik op mijn moeder zou lijken. Daar lijk ik niet op. Dat vind ik, en dat vindt mijn man ook. En dat is maar goed ook, anders zouden we zeker ruzie hebben.
Onwerkelijk, dat zei ik dus wel al, net.
Poehh, hoofdpijn, moe, gaar. Dat blijkt dus wel.
Het komt natuurlijk van de schok dat ik op mijn moeder zou lijken. Daar lijk ik niet op. Dat vind ik, en dat vindt mijn man ook. En dat is maar goed ook, anders zouden we zeker ruzie hebben.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 8 oktober 2008 om 20:31
Hmm, lees eens terug... Je gebruikte wel het woord onwerkelijk hoor. Volgens mij ben jij echt moe
Lekker dan, horen dat je op je moeder lijkt. Gelukkig weet je wel beter en je man ziet die gelijkenis gelukkig niet.
Vast goed bedoeld van zo'n vrouw, maar niet iets waar je op zit te wachten in dit geval.
Ja, vrijdag al. Snel gegaan!
Ik hou het voor gezien voor vandaag, ga lekker op de bank hangen. En ik probeer vanavond maar eens op tijd naar bed te gaan. Morgen nog een zes uur! durende vergadering, bah.
Fijne avond en bedankt voor het aanhoren (nou ja, lezen)!
Lekker dan, horen dat je op je moeder lijkt. Gelukkig weet je wel beter en je man ziet die gelijkenis gelukkig niet.
Vast goed bedoeld van zo'n vrouw, maar niet iets waar je op zit te wachten in dit geval.
Ja, vrijdag al. Snel gegaan!
Ik hou het voor gezien voor vandaag, ga lekker op de bank hangen. En ik probeer vanavond maar eens op tijd naar bed te gaan. Morgen nog een zes uur! durende vergadering, bah.
Fijne avond en bedankt voor het aanhoren (nou ja, lezen)!
woensdag 8 oktober 2008 om 20:33
Ik ben heeeeeeel moe. Ja, echt moe. Gaar moe.
Ik hou het ook voor gezien. Comp gaat uit. EV gaat ook bankhangen.
Hoe kan een vergadering trouwens zes uur duren? ZES uur?
Onbegrijpelijk!
Sterkte, en ik denk aan je. En voor gewoon lezen (en nu dus echt suffe antwoorden van mij, zei ze relativerend) hoef je mij niet te bedanken, dat is vanzelfsprekend.
Vertroetel jezelf maar een beetje vanavond
Ik hou het ook voor gezien. Comp gaat uit. EV gaat ook bankhangen.
Hoe kan een vergadering trouwens zes uur duren? ZES uur?
Onbegrijpelijk!
Sterkte, en ik denk aan je. En voor gewoon lezen (en nu dus echt suffe antwoorden van mij, zei ze relativerend) hoef je mij niet te bedanken, dat is vanzelfsprekend.
Vertroetel jezelf maar een beetje vanavond
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 9 oktober 2008 om 08:11
Goedemorgen! Ben je een beetje uitgerust?
Slecht geslapen en zware hoofdpijn hier, dus echt enorm veel zin in zes uur vergaderen.
Ja, onvoorstelbaar he zo lang. Normaal duurt het tussen de 3 en 4 uur, maar vandaag extra lang vanwege het een of ander. Weet niet precies, uitleg over iets ofzo.
Moest jij vandaag niet ergens heen, accupunctuur?? of heb ik dat verkeerd?
Fijne dag vandaag!
Slecht geslapen en zware hoofdpijn hier, dus echt enorm veel zin in zes uur vergaderen.
Ja, onvoorstelbaar he zo lang. Normaal duurt het tussen de 3 en 4 uur, maar vandaag extra lang vanwege het een of ander. Weet niet precies, uitleg over iets ofzo.
Moest jij vandaag niet ergens heen, accupunctuur?? of heb ik dat verkeerd?
Fijne dag vandaag!
donderdag 9 oktober 2008 om 08:44
Goedemorgen, al weet ik niet of je dit nog ziet voordat je naar die ellenlange vergadering moet.
Ja, vandaag naar de acupuncturiste, vanmiddag.
En misschien vanmorgen mijn leuke vriendin (en dan bedoel ik echt mijn beste) op bezoek, ik hoop het!
Even bijkletsen over alles van beide kanten.
(En gelukkig woont deze vriendin redelijk vlakbij, tien minuten rijden.)
Hoe gaat het nu met jou na die heftige dag van gisteren?
Ik ben niet uitgerust, moest net zo goed even vroeg opstaan als de hele week, omdat ik vandaag dus de auto nodig heb en dan moet meerijden met EM. En ik was al zo geïrriteerd vanwege .. ach laat ik zeggen vanalles.
Een relatie is ook niet alles. Wou dat ik eerst beter dingen verwerkt had, voordat ik erin stapte. Maar ja, niets meer aan te doen.
Ja, vandaag naar de acupuncturiste, vanmiddag.
En misschien vanmorgen mijn leuke vriendin (en dan bedoel ik echt mijn beste) op bezoek, ik hoop het!
Even bijkletsen over alles van beide kanten.
(En gelukkig woont deze vriendin redelijk vlakbij, tien minuten rijden.)
Hoe gaat het nu met jou na die heftige dag van gisteren?
Ik ben niet uitgerust, moest net zo goed even vroeg opstaan als de hele week, omdat ik vandaag dus de auto nodig heb en dan moet meerijden met EM. En ik was al zo geïrriteerd vanwege .. ach laat ik zeggen vanalles.
Een relatie is ook niet alles. Wou dat ik eerst beter dingen verwerkt had, voordat ik erin stapte. Maar ja, niets meer aan te doen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 9 oktober 2008 om 12:41
Belt ze net af, iemand van de acu-praktijk.
Een half uur voordat ik zou weggaan.
Je bedénkt het toch niet!
Met moeite deze vrije dag geregeld, vanmorgen erg leuk met mijn vriendin maar we moesten dus op de tijd letten (want nog eten, hond uitlaten), en dus allemaal voor niets.
Een stralende, zonnige herfstdag ligt voor me.
Wat zal ik eens gaan doen?
Oh ja, was ophangen.
En oh ja, straks mijn man van zijn werk ophalen, want ik heb de auto. Ik kan natuurlijk ook nog ergens heengaan vanmiddag. Al heb ik dan niet al teveel tijd.
Oh, en nog iets.
Stap ik net de deur uit met de hond, zie ik mijn verloskundige van destijds, of eigenlijk zag zij mij. Hier een paar huizen verder is een baby'tje geboren. Dat is confronterend.. zij heeft bij mij beide bevallingen gedaan, ze was er ook toen ik in paniek belde bij mijn eerste miskraam midden in de nacht (dit was vóór mijn eerste kind), en nu sta je dan daar met zijn tweetjes, in een heel andere situatie. Mijn kinderen weg, al bijna zes jaar, en zoveel in mijn privéleven gebeurd intussen.. en dan sta je daar op de stoep en je wilt zoveel zeggen en kunt tegelijkertijd zo weinig zeggen, want je staat daar buiten, en verder 'heb je toch niets meer samen', én ik moest dus opschieten vanwege de acu-afspraak (achteraf dus voor niets, die haast). Heftig....
Een half uur voordat ik zou weggaan.
Je bedénkt het toch niet!
Met moeite deze vrije dag geregeld, vanmorgen erg leuk met mijn vriendin maar we moesten dus op de tijd letten (want nog eten, hond uitlaten), en dus allemaal voor niets.
Een stralende, zonnige herfstdag ligt voor me.
Wat zal ik eens gaan doen?
Oh ja, was ophangen.
En oh ja, straks mijn man van zijn werk ophalen, want ik heb de auto. Ik kan natuurlijk ook nog ergens heengaan vanmiddag. Al heb ik dan niet al teveel tijd.
Oh, en nog iets.
Stap ik net de deur uit met de hond, zie ik mijn verloskundige van destijds, of eigenlijk zag zij mij. Hier een paar huizen verder is een baby'tje geboren. Dat is confronterend.. zij heeft bij mij beide bevallingen gedaan, ze was er ook toen ik in paniek belde bij mijn eerste miskraam midden in de nacht (dit was vóór mijn eerste kind), en nu sta je dan daar met zijn tweetjes, in een heel andere situatie. Mijn kinderen weg, al bijna zes jaar, en zoveel in mijn privéleven gebeurd intussen.. en dan sta je daar op de stoep en je wilt zoveel zeggen en kunt tegelijkertijd zo weinig zeggen, want je staat daar buiten, en verder 'heb je toch niets meer samen', én ik moest dus opschieten vanwege de acu-afspraak (achteraf dus voor niets, die haast). Heftig....
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 9 oktober 2008 om 16:08
Pff, heb het overleeft vandaag. Wat een dag zeg, ben helemaal gaar en nog steeds een knallende hoofdpijn. Kan niet zeggen dat het echt goed gaat vandaag.
Alles is langs me heen gegaan, geen idee wat er allemaal besproken is.
En dat kan me ook weinig schelen, ik heb vakantie nu!!
Mezelf maar even verwend met een paar laarzen. Bedacht ineens dat ik toch nieuwe wilde voor morgen. Heb ze meteen maar even aangetrokken om in te lopen, heb al een hele tijd niet meer op hakken gelopen.
Balen zeg dat je afspraak niet doorging! Hangt het in de lucht ofzo? Toch niet ook last van een geblesseerde lip he
Aan de andere kant wel weer een mooie dag om vrij te zijn. Heb je nog wat leuks gedaan vanmiddag? En dan bedoel ik niet de was ophangen, dat is niet leuk.
Heftig om zo herinnerd te worden aan alles. Zoveel veranderd in de tussentijd, dat leg je ook niet even in een minuut tijd uit.
Waarom was je zo geirriteerd?
Ja, je kan moeilijk zeggen, nu even een jaartje geen relatie...
Heb je het idee dat je relatie het op het moment allemaal even wat moeilijker maakt ipv steun eruit te kunnen halen?
Hoop dat je een leuke middag hebt gehad en hebt kunnen genieten van het mooie weer.
En ik hoop dat er straks voor mij nog een mooie aanbieding komt voor Kenia, anders weet ik ook even niet wat ik ga doen.
Alles is langs me heen gegaan, geen idee wat er allemaal besproken is.
En dat kan me ook weinig schelen, ik heb vakantie nu!!
Mezelf maar even verwend met een paar laarzen. Bedacht ineens dat ik toch nieuwe wilde voor morgen. Heb ze meteen maar even aangetrokken om in te lopen, heb al een hele tijd niet meer op hakken gelopen.
Balen zeg dat je afspraak niet doorging! Hangt het in de lucht ofzo? Toch niet ook last van een geblesseerde lip he
Aan de andere kant wel weer een mooie dag om vrij te zijn. Heb je nog wat leuks gedaan vanmiddag? En dan bedoel ik niet de was ophangen, dat is niet leuk.
Heftig om zo herinnerd te worden aan alles. Zoveel veranderd in de tussentijd, dat leg je ook niet even in een minuut tijd uit.
Waarom was je zo geirriteerd?
Ja, je kan moeilijk zeggen, nu even een jaartje geen relatie...
Heb je het idee dat je relatie het op het moment allemaal even wat moeilijker maakt ipv steun eruit te kunnen halen?
Hoop dat je een leuke middag hebt gehad en hebt kunnen genieten van het mooie weer.
En ik hoop dat er straks voor mij nog een mooie aanbieding komt voor Kenia, anders weet ik ook even niet wat ik ga doen.
donderdag 9 oktober 2008 om 17:33
Zo, daar ben ik ook weer. Ik zie dat je vakantie hebt! Lekker. Ik hoop met je mee op een aanbieding. Hoe zien je laarzen eruit? Ik hou ook nogal van laarzen, grijns.
Het is een héle vreemde dag, want korte tijd nadat ik het vorige stuk geschreven had, belt zij (acupuncturiste) zelf. Ze was niet ziek, maar had last van stress omdat haar vader terminaal was, en er bleek toch niets lichamelijks aan de hand te zijn met haar, dus of ik toch nog wilde komen? Nou, oké. Ik had nog geen plannen gemaakt, zat nog te brainstormen.
Een hele ervaring. Ze had uit mijn vragenlijst mijn zwakke punten al gevonden, en uit verder onderzoek wat ze deed bleek dat ook echt. Ze voelde mijn polsen op verschillende manieren, ze moest mijn tong zien, en drukte ook op een aantal plekken op mijn buik. Bij mij is het (geloof ik) de lever en de milt. Ik heb dus ook hypoglycemie, en moet suiker vermijden, en ook soja. Dat waren de stoffen waar mijn lichaam niet tegen kan.
Daarna heeft ze naaldjes geplaatst, eerst aan de voorkant vier stuks, later achter ook vier stuks. Voel je bijna niets van, maar wat je wel voelt, is de energie die begint te stromen. En daarna voelde dat buikgebied ook anders. Dus het werkt meteen. Ze waarschuwde voor het autorijden, je kunt er sloom en moe van worden (klopte wel een beetje).
Het was echt interessant. Je ziet dat alles met elkaar samenhangt in het lichaam. En dat je dus ook zwakke plekken hebt, die uiteindelijk lich. klachten kunnen veroorzaken.
Het is een héle vreemde dag, want korte tijd nadat ik het vorige stuk geschreven had, belt zij (acupuncturiste) zelf. Ze was niet ziek, maar had last van stress omdat haar vader terminaal was, en er bleek toch niets lichamelijks aan de hand te zijn met haar, dus of ik toch nog wilde komen? Nou, oké. Ik had nog geen plannen gemaakt, zat nog te brainstormen.
Een hele ervaring. Ze had uit mijn vragenlijst mijn zwakke punten al gevonden, en uit verder onderzoek wat ze deed bleek dat ook echt. Ze voelde mijn polsen op verschillende manieren, ze moest mijn tong zien, en drukte ook op een aantal plekken op mijn buik. Bij mij is het (geloof ik) de lever en de milt. Ik heb dus ook hypoglycemie, en moet suiker vermijden, en ook soja. Dat waren de stoffen waar mijn lichaam niet tegen kan.
Daarna heeft ze naaldjes geplaatst, eerst aan de voorkant vier stuks, later achter ook vier stuks. Voel je bijna niets van, maar wat je wel voelt, is de energie die begint te stromen. En daarna voelde dat buikgebied ook anders. Dus het werkt meteen. Ze waarschuwde voor het autorijden, je kunt er sloom en moe van worden (klopte wel een beetje).
Het was echt interessant. Je ziet dat alles met elkaar samenhangt in het lichaam. En dat je dus ook zwakke plekken hebt, die uiteindelijk lich. klachten kunnen veroorzaken.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 9 oktober 2008 om 17:37
Alleen heb ik nu wel een praktisch probleem. Zij werkt daar alleen op di, wo en do. Mijn vrije dag is vrijdag, en dan ga ik al naar de psych. En ik moet nu zes keer komen, dan kan ze zien of het ook aanslaat. Dus dat betekent zes donderdagen op rij. Hoe moet ik dat nu weer gaan regelen? De vrijdag dan maar wisselen met de donderdag en even niet naar de psych gaan? Of zoiets? Lastig hoor. Ook al omdat ik geen vervoer heb, ik moet EM dus altijd naar zijn werk brengen als ik de auto nodig heb. Anders zou ik bijv. nog de ochtend of zo kunnen werken, maar dat is nu een stuk lastiger.
Eens kijken of ik morgen tijd kan vinden om even bij mijn baas langs te gaan en het erover te hebben hoe we dit kunnen gaan regelen. Desnoods vertel ik hem maar wat ik ga doen of zo. Acu mag hij wel weten, vind ik niet erg. En mss kan hij die drie kwartier inplannen in mijn taxitijd. Nog even een nachtje over slapen of ik zelf iets kan verzinnen.
Eens kijken of ik morgen tijd kan vinden om even bij mijn baas langs te gaan en het erover te hebben hoe we dit kunnen gaan regelen. Desnoods vertel ik hem maar wat ik ga doen of zo. Acu mag hij wel weten, vind ik niet erg. En mss kan hij die drie kwartier inplannen in mijn taxitijd. Nog even een nachtje over slapen of ik zelf iets kan verzinnen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 9 oktober 2008 om 17:40
quote:saartje1980 schreef op 09 oktober 2008 @ 16:08:
Waarom was je zo geirriteerd?
Ja, je kan moeilijk zeggen, nu even een jaartje geen relatie...
Heb je het idee dat je relatie het op het moment allemaal even wat moeilijker maakt ipv steun eruit te kunnen halen?
Met mijn vriendin heel uitgebreid over onze relaties gesproken Dat helpt mij wel weer.
Het is best wel een verhaal als ik het hierover ga hebben, dus nu maar even niet. Heeft alles te maken met de veranderingen en groei van mezelf, en van hem dus niet. En hoe nu een nieuw evenwicht vinden, hoe verder? En kan ik hem accepteren zoals hij is? Nu lukt dat dus niet helemaal, vandaar mijn terugkerende irritaties.
Waarom was je zo geirriteerd?
Ja, je kan moeilijk zeggen, nu even een jaartje geen relatie...
Heb je het idee dat je relatie het op het moment allemaal even wat moeilijker maakt ipv steun eruit te kunnen halen?
Met mijn vriendin heel uitgebreid over onze relaties gesproken Dat helpt mij wel weer.
Het is best wel een verhaal als ik het hierover ga hebben, dus nu maar even niet. Heeft alles te maken met de veranderingen en groei van mezelf, en van hem dus niet. En hoe nu een nieuw evenwicht vinden, hoe verder? En kan ik hem accepteren zoals hij is? Nu lukt dat dus niet helemaal, vandaar mijn terugkerende irritaties.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 9 oktober 2008 om 18:02
Ging dus toch wel door uiteindelijk. Heb je iig niet voor niets een vrije dag opgenomen.
Mooi dat je er wat aan lijkt te hebben. Wel lastig dat je nu zoveel moet regelen om erheen te kunnen.
Als ze waarschuwt voor autorijden is het misschien niet zo verstandig om te proberen het tussen je werk door te doen.
Zelf heb ik er niet zoveel mee. Tijdens mijn stage bij de politie lang geleden probeerden ze iedereen op die manier van het roken af te helpen. We kregen toen een keer een proefbehandeling. Niet verder mee gegaan na die ene keer en nog steeds niet van het roken af Maar ja, we namen het dan ook niet echt serieus toen.
Ik vind relaties sowieso maar lastig
Maar begrijp dat het lastig is nu weer een evenwicht te vinden.
Als je zelf zo groeit verwacht je ergens dat de ander ook meegroeit. De verhoudingen verschuiven en daar moet je weer een weg in zien te vinden.
Wel een gedoe hoor, die mannen
Geen aanbieding trouwens, helaas. Normale tickets zijn echt te duur nu, dan moet ik andere plannen voor volgend jaar laten schieten en dat wil ik ook niet.
Ben al wat aan het rondkijken wat nu. Weet het even niet. Huisje leek leuk, maar had dat met de hond gepland. Moet nog even nadenken of ik dat nog wil.
Maar ach, dat is een luxeprobleem.
Laarzen zijn zwart, hoog, riempjes eraan. Wel stoer maar toch netjes vind ik.
Mooi dat je er wat aan lijkt te hebben. Wel lastig dat je nu zoveel moet regelen om erheen te kunnen.
Als ze waarschuwt voor autorijden is het misschien niet zo verstandig om te proberen het tussen je werk door te doen.
Zelf heb ik er niet zoveel mee. Tijdens mijn stage bij de politie lang geleden probeerden ze iedereen op die manier van het roken af te helpen. We kregen toen een keer een proefbehandeling. Niet verder mee gegaan na die ene keer en nog steeds niet van het roken af Maar ja, we namen het dan ook niet echt serieus toen.
Ik vind relaties sowieso maar lastig
Maar begrijp dat het lastig is nu weer een evenwicht te vinden.
Als je zelf zo groeit verwacht je ergens dat de ander ook meegroeit. De verhoudingen verschuiven en daar moet je weer een weg in zien te vinden.
Wel een gedoe hoor, die mannen
Geen aanbieding trouwens, helaas. Normale tickets zijn echt te duur nu, dan moet ik andere plannen voor volgend jaar laten schieten en dat wil ik ook niet.
Ben al wat aan het rondkijken wat nu. Weet het even niet. Huisje leek leuk, maar had dat met de hond gepland. Moet nog even nadenken of ik dat nog wil.
Maar ach, dat is een luxeprobleem.
Laarzen zijn zwart, hoog, riempjes eraan. Wel stoer maar toch netjes vind ik.
donderdag 9 oktober 2008 om 19:10
Ik weet dus nog niet of ik er echt iets aan ga hebben, maar mijn lijf reageerde in ieder geval. En het is nu ook bevestigd dat er wel degelijk dingen zijn waar ik niet tegen kan, wat bij de test van de huisarts niet naar voren kwam. Hier worden dingen al veel eerder onderkend dan met de medische testen, dat is wel een duidelijk verschil. Hoe ze het doet met dat polsvoelen etc. weet ik echt niet, maar het was wel duidelijk, ook de uitleg.
Hoe gaat het eigenlijk nu met je?
Waarom doe je dat af met 'luxe-probleem' trouwens?
Het is gewoon rot, dat het nu anders loopt, en dat het niet met je hond kan, en van dat ticket. Toch?
Hoe gaat het eigenlijk nu met je?
Waarom doe je dat af met 'luxe-probleem' trouwens?
Het is gewoon rot, dat het nu anders loopt, en dat het niet met je hond kan, en van dat ticket. Toch?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
