Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
woensdag 26 november 2008 om 21:59
Dit was het laatste intakegesprek. Ze gaat nu een verslag maken en dat mag ik ook lezen. Volgende keer bespreekt ze het behandelingsplan met mij.
Ze heeft ook tel. contact gehad met de psycholoog waar ik eerst was, en hun visies op mij kwamen overeen. Toch bijzonder, want hoe lang kent zij me nu? En ook het idee over het behandelingsplan wat hij had voor mij, als ik zou zijn gebleven, kwam overeen met haar idee over het behandelingsplan wat zij wil gaan toepassen. (Klinkt gek, maar ik weet niet hoe het anders te zeggen.) Ik vind dit alles degelijk en betrouwbaar overkomen.
Ik heb het ook over de fam.opstellingen gehad, en zij kent ook degene die dit begeleidt. Ze gaf aan dat we hierover ook in de therapie kunnen praten, als ik dat wil. Ik heb gezegd welk thema ik wil inbrengen (als ik het lef heb). Ze denkt dat het veel kan opleveren als ik dat ook echt ga doen, maar ik moet wel kijken wanneer ik eraan toe ben.
Enfin, ik vind dat ik nu echt goed bezig ben. Een totaal-aanpak, zal ik maar zeggen. De psychotherapie, de fam.opstellingen, en de acupunctuurbehandelingen. Dat heb ik toch maar mooi goed geregeld voor mezelf.
Ze heeft ook tel. contact gehad met de psycholoog waar ik eerst was, en hun visies op mij kwamen overeen. Toch bijzonder, want hoe lang kent zij me nu? En ook het idee over het behandelingsplan wat hij had voor mij, als ik zou zijn gebleven, kwam overeen met haar idee over het behandelingsplan wat zij wil gaan toepassen. (Klinkt gek, maar ik weet niet hoe het anders te zeggen.) Ik vind dit alles degelijk en betrouwbaar overkomen.
Ik heb het ook over de fam.opstellingen gehad, en zij kent ook degene die dit begeleidt. Ze gaf aan dat we hierover ook in de therapie kunnen praten, als ik dat wil. Ik heb gezegd welk thema ik wil inbrengen (als ik het lef heb). Ze denkt dat het veel kan opleveren als ik dat ook echt ga doen, maar ik moet wel kijken wanneer ik eraan toe ben.
Enfin, ik vind dat ik nu echt goed bezig ben. Een totaal-aanpak, zal ik maar zeggen. De psychotherapie, de fam.opstellingen, en de acupunctuurbehandelingen. Dat heb ik toch maar mooi goed geregeld voor mezelf.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 26 november 2008 om 22:02
quote:philomein schreef op 26 november 2008 @ 20:37:
Oh lieve meiden, dit klinkt misschien vreemd maar ik wens jullie hele lieve innerlijke moeders. Ik denk dat als je je bewust bent van wat je zelf had willen hebben als kind maar nooit gekregen hebt dat je dan extra je best doet om je kinderen dat wel mee te geven.
Ja, dat heb ik inderdaad ook geprobeerd... en ik hoop dat ze toch iets van een basis van mij hebben meegekregen hierin. Ik heb het zo anders willen doen als bij ons thuis! Maar het is me al uit handen gerukt voordat ik goed en wel ben begonnen, zo voelt het wel.
Ik kan me ook voorstellen Philomein, dat het schrijven over je dochter veel oproept bij je. Kinderen, dat is ook zoiets dieps van jezelf, zo dichtbij, zo... dat raakt alles.
Oh lieve meiden, dit klinkt misschien vreemd maar ik wens jullie hele lieve innerlijke moeders. Ik denk dat als je je bewust bent van wat je zelf had willen hebben als kind maar nooit gekregen hebt dat je dan extra je best doet om je kinderen dat wel mee te geven.
Ja, dat heb ik inderdaad ook geprobeerd... en ik hoop dat ze toch iets van een basis van mij hebben meegekregen hierin. Ik heb het zo anders willen doen als bij ons thuis! Maar het is me al uit handen gerukt voordat ik goed en wel ben begonnen, zo voelt het wel.
Ik kan me ook voorstellen Philomein, dat het schrijven over je dochter veel oproept bij je. Kinderen, dat is ook zoiets dieps van jezelf, zo dichtbij, zo... dat raakt alles.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 26 november 2008 om 22:04
quote:saartje1980 schreef op 26 november 2008 @ 19:21:
Zie je het nog wel zitten daar? Heb je het idee dat je er verder mee komt?Vooralsnog komt het op mij goed over, haar aanpak; en ik hoop ook dat ze niet in mijn vluchtneigingen gaat trappen. Ik ben er wel duidelijk genoeg over. Ook over wat ik voelde voordat ik vanavond erheen ging. Moet maar zien hoe het gaat als de therapie echt begint. Ik heb tot nu toe wel het idee dat ze weet wat ze doet.
Zie je het nog wel zitten daar? Heb je het idee dat je er verder mee komt?Vooralsnog komt het op mij goed over, haar aanpak; en ik hoop ook dat ze niet in mijn vluchtneigingen gaat trappen. Ik ben er wel duidelijk genoeg over. Ook over wat ik voelde voordat ik vanavond erheen ging. Moet maar zien hoe het gaat als de therapie echt begint. Ik heb tot nu toe wel het idee dat ze weet wat ze doet.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 26 november 2008 om 23:40
Hai EV, jee dat klinkt allemaal heel positief wat je over de therapie schrijft.
En verder voel ik een heleboel woorden die ik zou willen zeggen maar die niet eens in de buurt komen van wat ik je zou willen zeggen. Nee beter: wat ik je zou willen laten voelen. Ik zou met een soort lijntje aan je verbonden willen worden en je een soort allesomarmende allesverzachtende allesgoedmakende knuffel willen geven. En dat kan niet...maar ik zou het wel willen.
En verder vind ik je gewoon een heel stoer type want je worstelt wel met je ruimte en je grenzen maar hier op het forum kom je wel degelijk over als een vrouw die heel erg goed steeds beter weet waar haar grenzen liggen en ze ook aangeeft.
En verder voel ik een heleboel woorden die ik zou willen zeggen maar die niet eens in de buurt komen van wat ik je zou willen zeggen. Nee beter: wat ik je zou willen laten voelen. Ik zou met een soort lijntje aan je verbonden willen worden en je een soort allesomarmende allesverzachtende allesgoedmakende knuffel willen geven. En dat kan niet...maar ik zou het wel willen.
En verder vind ik je gewoon een heel stoer type want je worstelt wel met je ruimte en je grenzen maar hier op het forum kom je wel degelijk over als een vrouw die heel erg goed steeds beter weet waar haar grenzen liggen en ze ook aangeeft.
donderdag 27 november 2008 om 10:36
quote:philomein schreef op 26 november 2008 @ 23:40:
En verder voel ik een heleboel woorden die ik zou willen zeggen maar die niet eens in de buurt komen van wat ik je zou willen zeggen. Nee beter: wat ik je zou willen laten voelen. Ik zou met een soort lijntje aan je verbonden willen worden en je een soort allesomarmende allesverzachtende allesgoedmakende knuffel willen geven. En dat kan niet...maar ik zou het wel willen.
Wooow.. wat zeg je dat mooi en lief. Ik word er compleet stil van en weet helemaal niet meer wat ik hier ook alweer wou schrijven.
(Bek vol tanden, zoiets..? )
En verder voel ik een heleboel woorden die ik zou willen zeggen maar die niet eens in de buurt komen van wat ik je zou willen zeggen. Nee beter: wat ik je zou willen laten voelen. Ik zou met een soort lijntje aan je verbonden willen worden en je een soort allesomarmende allesverzachtende allesgoedmakende knuffel willen geven. En dat kan niet...maar ik zou het wel willen.
Wooow.. wat zeg je dat mooi en lief. Ik word er compleet stil van en weet helemaal niet meer wat ik hier ook alweer wou schrijven.
(Bek vol tanden, zoiets..? )
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 27 november 2008 om 11:12
Straks mijn tas inpakken voor het weekendje-weg, en naar de acupuncturiste en naar de bieb voor een lading boeken. Baas doet zijn best om morgenmiddag eerder vrij te geven, ik moet hem straks bellen. Vriendin en ik gaan naar Haarlem (woont iemand van jullie soms in de buurt?). Ik heb haar gisteren of zo nog tel. gesproken, dat scheelt weer iets in de stress.
Het werd allemaal steeds groter en moeilijker in mijn hoofd, maar waar hebben we het eigenlijk over? Het is maar een weekendje-weg, hallo, geen wereldreis.
Het werd allemaal steeds groter en moeilijker in mijn hoofd, maar waar hebben we het eigenlijk over? Het is maar een weekendje-weg, hallo, geen wereldreis.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 27 november 2008 om 11:31
Wij gaan morgen weg ja. Ofwel dus ergens in de middag, als mijn werkgever meewerkt, ofwel iets later dus. Tot zondag inderdaad, weet niet hoe laat we weg moeten zijn uit het hotel. Jawel, we hebben een hotel (aanbieding); zij heeft het geregeld allemaal, want ik ben echt een onbenul op dat gebied. Dus ik ga ervaren hoe het is om verrast te worden, grijns.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 27 november 2008 om 11:37
Op zondag kan je een kamer soms wat langer houden, en anders moet je er in de ochtend uit.
Gaat helemaal goedkomen, loslaten, je laten verrassen en genieten!
En na dit weekend wil je vast vaker (en verder) weg.
Gisteravond overviel mij een gevoel van heimwee naar Afrika.
Zou het liefst vertrekken voor onbepaalde tijd. Maar helaas is het vrijwel onmogelijk een baan te vinden en werkvergunning te krijgen.
Gaat helemaal goedkomen, loslaten, je laten verrassen en genieten!
En na dit weekend wil je vast vaker (en verder) weg.
Gisteravond overviel mij een gevoel van heimwee naar Afrika.
Zou het liefst vertrekken voor onbepaalde tijd. Maar helaas is het vrijwel onmogelijk een baan te vinden en werkvergunning te krijgen.
donderdag 27 november 2008 om 12:22
Leuk, elmervrouw!! Veel plezier!! Het gaat vast een leuke tijd worden, heerlijk even eruit!
Met mij gaat het redelijk oke, gister naar de sauna geweest...heerlijk!!! Nu val ik weer een beetje in een gat....verveling enzo. Niet erg..gewoon vervelend.
Ach morgen kan ik iemand helpen met verhuizen..hoera!!! Dus dat is wel weer fijn. En ik ben net even naar de kapper geweest....is ook wel weer lekker. Hlaf januari beginnen de voor gesprekken hoorde ik...dus het wachten is iets minder lang geworden daardoor. Vind dat wel een prettige regeleing...de nieuwe mensen leer je dan eerst kennen en dan voegt het zich samen met de rest van de groep.
Hoe is het met jou?
Met mij gaat het redelijk oke, gister naar de sauna geweest...heerlijk!!! Nu val ik weer een beetje in een gat....verveling enzo. Niet erg..gewoon vervelend.
Ach morgen kan ik iemand helpen met verhuizen..hoera!!! Dus dat is wel weer fijn. En ik ben net even naar de kapper geweest....is ook wel weer lekker. Hlaf januari beginnen de voor gesprekken hoorde ik...dus het wachten is iets minder lang geworden daardoor. Vind dat wel een prettige regeleing...de nieuwe mensen leer je dan eerst kennen en dan voegt het zich samen met de rest van de groep.
Hoe is het met jou?
donderdag 27 november 2008 om 12:36
Volgens mij wonen we allemaal een flink eind bij elkaar uit de buurt.
Goed dat je in januari al begint met voorgesprekken, ook wel fijn idd dat je elkaar dan eerst leert kennen.
Kan me wel voorstellen dat de verveling soms toeslaat.
Heel fijn dat je dan mensen mag helpen met verhuizen
Hoe is het huisje van je moeder eigenlijk geworden, heb je dat een beetje gezellig weten te maken?
Goed dat je in januari al begint met voorgesprekken, ook wel fijn idd dat je elkaar dan eerst leert kennen.
Kan me wel voorstellen dat de verveling soms toeslaat.
Heel fijn dat je dan mensen mag helpen met verhuizen
Hoe is het huisje van je moeder eigenlijk geworden, heb je dat een beetje gezellig weten te maken?
donderdag 27 november 2008 om 12:53
Ja is heel gezellig geworden! ze was er ook heel erg blij mee! Ik ook, vind het leuk om huizen te veranderen. Ik heb andere kussen hoesjes, kandelaars en allerlei kerst/herft spulletjes gekocht. Ze kwam thuis en het was toen al donker waardoor de lampjes ( van die takken, die je overal wel ziet) en kaarsjes goed opvielen. Ik ben nu nog steeds bij haar, en ik ben nu eigenlijk een beetje het huisvrouwtje, haha. Ik kook, doe de was en hou het huis een beetje schoon Dat geeft wel voldoening, want ze waardeert het heel erg, én ik heb weer wat te doen. Mijn eigen huis is al schoon Het nadeel hier is dat mijn kat niet naar buiten kan. Thuis kan hij op het balkon....en als mijn moeder in haar eigen huis kan dan gaat mijn katje naar haar. Kan hij echt lekker naar buiten, vind ik veel beter voor hem. ( wilde eigenlijk geen dieren in mijn flat maar ik heb hem van de straat geplukt en opgelapt)..Ik wil zelf ook verhuizen maar dat zit er voorlopig niet in vandaar deze oplossing
Maar hoe is het nu met jou? Hoef je geen antwoord op te geven hoor Misschien heb je wel helemaal geen zin om daar op te antwoorden...is ook helemaal oke!
Maar hoe is het nu met jou? Hoef je geen antwoord op te geven hoor Misschien heb je wel helemaal geen zin om daar op te antwoorden...is ook helemaal oke!
donderdag 27 november 2008 om 12:59
Heb je ook een schort om?
Ik heb ineens zo'n typisch huisvrouwenbeeld voor ogen.
Wel lief hoor dat je dat allemaal voor je moeder doet!
Mocht je daar klaar zijn, je bent altijd welkom hier, inclusief schort
Gaat goed hoor, had de vraag niet bewust ontweken.
Flink verkouden en een beetje grieperig, maar verder goed.
Moet zo werken.
En ben aan het nadenken om naar het buitenland te vertrekken, maar dat is niet zo simpel natuurlijk. Maar wil in elk geval een beetje de mogelijkheden gaan bekijken.
Ik heb ineens zo'n typisch huisvrouwenbeeld voor ogen.
Wel lief hoor dat je dat allemaal voor je moeder doet!
Mocht je daar klaar zijn, je bent altijd welkom hier, inclusief schort
Gaat goed hoor, had de vraag niet bewust ontweken.
Flink verkouden en een beetje grieperig, maar verder goed.
Moet zo werken.
En ben aan het nadenken om naar het buitenland te vertrekken, maar dat is niet zo simpel natuurlijk. Maar wil in elk geval een beetje de mogelijkheden gaan bekijken.
donderdag 27 november 2008 om 13:11
Het schort ontbreekt nog net. En ik heb de krulspelden ook nog ( net) niet in, maar wie weet hoe ik er straks bij loop
Ik zal je aanbod goed onthouden maar voorlopig mag je zelf de ramen lappen, sorry
Daar kan ik eigenlijk niets aan doen nog, want vertrouwen...enzo...moet ik nog leren, als de therapie nou wat sneller was gestart dan kon ik ook eerder bij je komen lappen...en bij EV. Dus het is niet mijn schuld...het is de schuld van de wachtlijsten
Naar welk land zou je willen....Afrika las ik al. Nog meerder opties? Lijkt mij ook geweldig.
voor straks werk ze!!!
Ik zal je aanbod goed onthouden maar voorlopig mag je zelf de ramen lappen, sorry
Daar kan ik eigenlijk niets aan doen nog, want vertrouwen...enzo...moet ik nog leren, als de therapie nou wat sneller was gestart dan kon ik ook eerder bij je komen lappen...en bij EV. Dus het is niet mijn schuld...het is de schuld van de wachtlijsten
Naar welk land zou je willen....Afrika las ik al. Nog meerder opties? Lijkt mij ook geweldig.
voor straks werk ze!!!
donderdag 27 november 2008 om 13:15
Oh, oke begrijp ik. Maar hopen dan dat die therapie snel zijn vruchten af gaat werpen, anders moet ik alsnog zelf de ramen lappen. Maar voorlopig hou ik ze gewoon vies hoor.
Mag nu echt niet ziek worden anders krijg ik ruzie met een forummer als ik morgen af moet bellen.
Dat buitenland is een ingeving, wel een die ik wel vaker heb. Dus maar eens gaan kijken...
Fijne dag!
Mag nu echt niet ziek worden anders krijg ik ruzie met een forummer als ik morgen af moet bellen.
Dat buitenland is een ingeving, wel een die ik wel vaker heb. Dus maar eens gaan kijken...
Fijne dag!
donderdag 27 november 2008 om 16:51
quote:saartje1980 schreef op 27 november 2008 @ 13:15:
Oh, oke begrijp ik. Maar hopen dan dat die therapie snel zijn vruchten af gaat werpen, anders moet ik alsnog zelf de ramen lappen.
ja dat willen we niet...Ik zal mijn hulpvraag aanpassen in: Moet leren dat ik welkom ben op de wereld om ramen te lappen bij andere mensen
Mag nu echt niet ziek worden anders krijg ik ruzie met een forummer als ik morgen af moet bellen.
O. oke...ik hoop voor jullie dat het door kan gaan...dan nog even extra beterschap!!
Dat buitenland is een ingeving, wel een die ik wel vaker heb. Dus maar eens gaan kijken...
Fijne dag!
Dank je!
Jij ( iedereen hier) ook!
Oh, oke begrijp ik. Maar hopen dan dat die therapie snel zijn vruchten af gaat werpen, anders moet ik alsnog zelf de ramen lappen.
ja dat willen we niet...Ik zal mijn hulpvraag aanpassen in: Moet leren dat ik welkom ben op de wereld om ramen te lappen bij andere mensen
Mag nu echt niet ziek worden anders krijg ik ruzie met een forummer als ik morgen af moet bellen.
O. oke...ik hoop voor jullie dat het door kan gaan...dan nog even extra beterschap!!
Dat buitenland is een ingeving, wel een die ik wel vaker heb. Dus maar eens gaan kijken...
Fijne dag!
Dank je!
Jij ( iedereen hier) ook!
donderdag 27 november 2008 om 17:43
Subtiel, Claire, wat je zegt in je aangepaste hulpvraag.
Zou zomaar ook voor mij kunnen gelden. Want dat is geloof ik wel mijn allergrootste issue: ik voel mij hier niet welkom. Hier = het leven.
We wonen hier idd allemaal ver uit elkaar, daar heb je natuurlijk geen idee van als je zo zit te schrijven. Daarom was het ook extra leuk dat Saartje bij mij in de buurt op vakantie was en dat we elkaar zo konden ontmoeten.
Leuk zeg wat je doet in je moeders huis (en dat ze er zo blij mee is, geef mij zo'n moeder), ik zie het zo voor me, het lijkt me heel sfeervol. Ook mooi om zoiets te hebben of kunnen; iets waar je echt plezier aan beleeft en voldoening uithaalt, als ik dat zo lees.
Zou zomaar ook voor mij kunnen gelden. Want dat is geloof ik wel mijn allergrootste issue: ik voel mij hier niet welkom. Hier = het leven.
We wonen hier idd allemaal ver uit elkaar, daar heb je natuurlijk geen idee van als je zo zit te schrijven. Daarom was het ook extra leuk dat Saartje bij mij in de buurt op vakantie was en dat we elkaar zo konden ontmoeten.
Leuk zeg wat je doet in je moeders huis (en dat ze er zo blij mee is, geef mij zo'n moeder), ik zie het zo voor me, het lijkt me heel sfeervol. Ook mooi om zoiets te hebben of kunnen; iets waar je echt plezier aan beleeft en voldoening uithaalt, als ik dat zo lees.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 27 november 2008 om 18:18
Dat wat ik net gekscherend schreef....over welkom zijn, dat heb ik ook beschreven in de formulieren. Er was een vraag wat je zou willen leren. Dat en nog andere zaken heb ik toen vermeld. Maar in feite zou je het in 1 zin kunnen omvatten.
En dan moeten veranderen in willen....ik wil leren me welkom te voelen.
Ik kan nu heel goed met mijn moeder maar dat is ook wel erg anders geweest. Gelukkig geeft ze mij wel erkenning als we het hebben over dingen ( om ze nu hier echt te benoemen...voelt niet oke vandaar de vaagheden...loyaliteit) die erg fout zijn gegaan. Wat ook weer gerelateerd is aan welkom..zijn...voelen. Dat helpt me enorm.
Ik wens jou ook zo'n moeder....Heb je dat topic gelezen over een adoptie moeder gezocht? Dat had zo jou verhaal kunnen zijn. Ik besef ook heel goed dat ik geluk heb met een topper als moeder...een die ondanks een heel naar verleden ( zelf zonder steun van ouders) mij toch liefde heeft kunnen geven en de keuze heeft gemaakt om bij mijn vader weg te gaan. Gelukkig hebben we alles uitgepraat...laatst nog een heel fijn gesprek met haar gehad. Dat komt ook omdat een vriendin van haar ( ik kan ook goed met haar opschieten, ze is me dierbaar) terminaal ziek is. Zij heeft kanker. Helaas kunnen ze niets meer voor haar doen.Dan ga je toch nadenken over de dood en bepraat je dat samen. Mijn moeder vroeg toen, of ik nog vragen had...en of ik nog dingen wilde bespreken.....juist omdat we elkaar nu ( nog heel lang, hoop ik) hebben en we beter dan ooit met elkaar kunnen opschieten. Toen heb ik bepaalde gevoelens gedeeld die ik nog niet eerder met haar besproken had omdat ik haar geen pijn wilde doen.....daar reageerde ze heel goed op, waardoor ik me nu opgelucht voel over dat deel. De pijn zit er nog wel maar de erkenning maakt veel goed. Die erkenning is zo belangrijk en die gun ik jou ook zo!! Ik zou willen dat je moeder dat in kon zien. Want ook jij verdient dat. (f)
Ik vind het echt heel leuk dat saartje en jij, elkaar ontmoet hebben want ik weet ook vanuit "mijn" topic en andere topics dat je daar ( denk ik) net zo veel moeite mee hebt ( had?) als ik.
Ja dit huisje veranderen ( of mijn eigen) vind ik erg leuk om te doen. Alles wat creatief is vind ik leuk, dus kon me flink uitleven En dat ze het dan ook zooo enorm waardeert is natuurlijk extra leuk! Straks in haar eigen huis gaan we het ook samen inrichten....heb er nu al zin in...heb ook al een moodboard gemaakt van hoe zij de inrichting zou willen ongeveer.
*schiet weer in de huisvrouw "stand" en gaat koken*
fijne avond!!
En dan moeten veranderen in willen....ik wil leren me welkom te voelen.
Ik kan nu heel goed met mijn moeder maar dat is ook wel erg anders geweest. Gelukkig geeft ze mij wel erkenning als we het hebben over dingen ( om ze nu hier echt te benoemen...voelt niet oke vandaar de vaagheden...loyaliteit) die erg fout zijn gegaan. Wat ook weer gerelateerd is aan welkom..zijn...voelen. Dat helpt me enorm.
Ik wens jou ook zo'n moeder....Heb je dat topic gelezen over een adoptie moeder gezocht? Dat had zo jou verhaal kunnen zijn. Ik besef ook heel goed dat ik geluk heb met een topper als moeder...een die ondanks een heel naar verleden ( zelf zonder steun van ouders) mij toch liefde heeft kunnen geven en de keuze heeft gemaakt om bij mijn vader weg te gaan. Gelukkig hebben we alles uitgepraat...laatst nog een heel fijn gesprek met haar gehad. Dat komt ook omdat een vriendin van haar ( ik kan ook goed met haar opschieten, ze is me dierbaar) terminaal ziek is. Zij heeft kanker. Helaas kunnen ze niets meer voor haar doen.Dan ga je toch nadenken over de dood en bepraat je dat samen. Mijn moeder vroeg toen, of ik nog vragen had...en of ik nog dingen wilde bespreken.....juist omdat we elkaar nu ( nog heel lang, hoop ik) hebben en we beter dan ooit met elkaar kunnen opschieten. Toen heb ik bepaalde gevoelens gedeeld die ik nog niet eerder met haar besproken had omdat ik haar geen pijn wilde doen.....daar reageerde ze heel goed op, waardoor ik me nu opgelucht voel over dat deel. De pijn zit er nog wel maar de erkenning maakt veel goed. Die erkenning is zo belangrijk en die gun ik jou ook zo!! Ik zou willen dat je moeder dat in kon zien. Want ook jij verdient dat. (f)
Ik vind het echt heel leuk dat saartje en jij, elkaar ontmoet hebben want ik weet ook vanuit "mijn" topic en andere topics dat je daar ( denk ik) net zo veel moeite mee hebt ( had?) als ik.
Ja dit huisje veranderen ( of mijn eigen) vind ik erg leuk om te doen. Alles wat creatief is vind ik leuk, dus kon me flink uitleven En dat ze het dan ook zooo enorm waardeert is natuurlijk extra leuk! Straks in haar eigen huis gaan we het ook samen inrichten....heb er nu al zin in...heb ook al een moodboard gemaakt van hoe zij de inrichting zou willen ongeveer.
*schiet weer in de huisvrouw "stand" en gaat koken*
fijne avond!!
