Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
donderdag 27 november 2008 om 19:34
Goh Claire, wat vind ik dat fijn voor je. Ja, dat topic over die adoptiemoeder gezocht, een tijdje geleden, had ik ook gezien. Ik heb daar volgens mij ook nog gereageerd, dat ik ook wel zoiets zou willen.
Jouw moeder stelt zich dus echt heel anders op, en echt, je hoeft ook helemaal niet de dingen te noemen die fout zijn gegaan, doet er niet toe.
Wat telt is dat er dus wel een openlijk gesprek mogelijk is. Dat dingen uitgepraat kunnen worden. En vooral de erkenning. Erkenning is waar ik ook al die tijd op gehoopt had, maar niks. Het zal bij mijn moeder nooit van haar hele leven opkomen om te denken aan zoiets als vragen of je nog vragen hebt, of je nog dingen wilt bespreken, zoals jouw moeder heeft gedaan. Mijn moeder leeft in een constante struisvogelmodus. En ik kon daar helemaal niet meer tegen.
Ik ben oprecht blij voor je, maar voor mezelf zie ik dat niet gebeuren met mijn moeder. Heb het ook opgegeven. Tenminste, dat denk ik. Ergens blijft misschien op de achtergrond toch een vaag verlangen of een hoop, dat ze ooit op een dag wel een keer wakker wordt, maar ik moet dat echt helemaal opgeven, want dat gaat echt niet gebeuren. Ik denk dat ze alles mee haar graf in neemt en ik zal in de kou blijven staan, wat dat betreft. Tegenwoordig geef ik mezelf meer en meer de erkenning, en neem ik dat wat ik voel serieus. Een heel stuk meer dan eerst, toch.
Jouw moeder stelt zich dus echt heel anders op, en echt, je hoeft ook helemaal niet de dingen te noemen die fout zijn gegaan, doet er niet toe.
Wat telt is dat er dus wel een openlijk gesprek mogelijk is. Dat dingen uitgepraat kunnen worden. En vooral de erkenning. Erkenning is waar ik ook al die tijd op gehoopt had, maar niks. Het zal bij mijn moeder nooit van haar hele leven opkomen om te denken aan zoiets als vragen of je nog vragen hebt, of je nog dingen wilt bespreken, zoals jouw moeder heeft gedaan. Mijn moeder leeft in een constante struisvogelmodus. En ik kon daar helemaal niet meer tegen.
Ik ben oprecht blij voor je, maar voor mezelf zie ik dat niet gebeuren met mijn moeder. Heb het ook opgegeven. Tenminste, dat denk ik. Ergens blijft misschien op de achtergrond toch een vaag verlangen of een hoop, dat ze ooit op een dag wel een keer wakker wordt, maar ik moet dat echt helemaal opgeven, want dat gaat echt niet gebeuren. Ik denk dat ze alles mee haar graf in neemt en ik zal in de kou blijven staan, wat dat betreft. Tegenwoordig geef ik mezelf meer en meer de erkenning, en neem ik dat wat ik voel serieus. Een heel stuk meer dan eerst, toch.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 27 november 2008 om 19:36
quote:claire123 schreef op 27 november 2008 @ 18:18:
Ik vind het echt heel leuk dat saartje en jij, elkaar ontmoet hebben want ik weet ook vanuit "mijn" topic en andere topics dat je daar ( denk ik) net zo veel moeite mee hebt ( had?) als ik.Ja, klopt. En ik zou het een volgende keer weer hebben, als ik haar weer zag. Of iemand anders. Niet dat ik me hier op het forum zo anders voordoe, dat is het niet, maar omdat ik dus zoveel moeite heb om me welkom te voelen, of om gewoon maar te ZIJN wie ik ben, echt ben. Met alles wat ik meedraag.
Ik vind het echt heel leuk dat saartje en jij, elkaar ontmoet hebben want ik weet ook vanuit "mijn" topic en andere topics dat je daar ( denk ik) net zo veel moeite mee hebt ( had?) als ik.Ja, klopt. En ik zou het een volgende keer weer hebben, als ik haar weer zag. Of iemand anders. Niet dat ik me hier op het forum zo anders voordoe, dat is het niet, maar omdat ik dus zoveel moeite heb om me welkom te voelen, of om gewoon maar te ZIJN wie ik ben, echt ben. Met alles wat ik meedraag.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 27 november 2008 om 20:34
Ik herken het verhaal, alleen dan van mijn vader. Precies zoals je het beschrijft...het niet meer verwachten maar wel een diep verlangen om het alsnog te krijgen. En helaas moet je het dan aan jezelf geven die erkenning, en gelukkig (helaas voor alle vrouwen hier, dat ze het ook kennen...ook zulke ouder(s) hebben)) kunnen we een beetje erkenning aan elkaar geven. Tenminste zo voel ik dal wel...ik lees al die topics en heb daar echt heel erg veel aan. Ook aan wat jij beschrijft en wat je schreef op mijn topic....dat heeft voor mij heel veel in gang gezet. Ik heb het gevoel wat ik had ( heb) veel beter onder woorden kunnen brengen daardoor
Wat je als laatste schrijft herken ik ook helemaal...ik vind het zelfs moeilijker worden als ik mensen vaker ga zien. En dat heeft met hechten te maken...ik kan me niet goed hechten. Ook dat wil ik veranderen.
Jezelf zijn= jezelf leren kennen...erkennen en jezelf welkom, heten voelen.
Wat je als laatste schrijft herken ik ook helemaal...ik vind het zelfs moeilijker worden als ik mensen vaker ga zien. En dat heeft met hechten te maken...ik kan me niet goed hechten. Ook dat wil ik veranderen.
Jezelf zijn= jezelf leren kennen...erkennen en jezelf welkom, heten voelen.
donderdag 27 november 2008 om 22:48
Even een korte reactie, want ik ben erg moe en grieperig en moet er morgen weer vroeg uit.
Maar wil even zeggen dat ik jullie enorm dappere vrouwen vind en echt bewondering heb voor jullie.
De worstelingen en gevoelens die jullie doormaken zijn lang niet altijd herkenbaar voor mij. En ik sta er niet altijd evenveel bij stil.
Bijvoorbeeld die ontmoeting met EV. Tuurlijk vond ik het ook heel spannend, maar niet in die mate als dat het voor jou was denk ik. En dat realiseer ik me pas achteraf.
Ik riep heel enthousiast dat je ook maar een keer bij mij moet komen. En dat meen ik ook, zou het leuk vinden en je bent altijd welkom. Maar ik begrijp nu dat het voor jou weer net zo lastig zal zijn.
Nou ja, wil gewoon even zeggen dat ik jullie lieve en moedige vrouwen vind en dat ik blij ben met jullie.
Maar wil even zeggen dat ik jullie enorm dappere vrouwen vind en echt bewondering heb voor jullie.
De worstelingen en gevoelens die jullie doormaken zijn lang niet altijd herkenbaar voor mij. En ik sta er niet altijd evenveel bij stil.
Bijvoorbeeld die ontmoeting met EV. Tuurlijk vond ik het ook heel spannend, maar niet in die mate als dat het voor jou was denk ik. En dat realiseer ik me pas achteraf.
Ik riep heel enthousiast dat je ook maar een keer bij mij moet komen. En dat meen ik ook, zou het leuk vinden en je bent altijd welkom. Maar ik begrijp nu dat het voor jou weer net zo lastig zal zijn.
Nou ja, wil gewoon even zeggen dat ik jullie lieve en moedige vrouwen vind en dat ik blij ben met jullie.
donderdag 27 november 2008 om 23:39
Ik kom even alleen welterusten zeggen tegen jullie.
Slaap lekker voor straks. Moest even nog op de pc zijn om een verjaardagskaart voor mijn stiefzoon (brr, klinkt stom, maar dus de zoon van EM) klaar te zetten; hij is zondag jarig. En morgen heb ik geen tijd dus..
Als ik jullie niet meer spreek voordat ik wegga: zondag ergens in de loop van de dag (denk ik) ben ik er weer.
En ik hoop dat jullie mij ontzettend gaan missen
Slaap lekker voor straks. Moest even nog op de pc zijn om een verjaardagskaart voor mijn stiefzoon (brr, klinkt stom, maar dus de zoon van EM) klaar te zetten; hij is zondag jarig. En morgen heb ik geen tijd dus..
Als ik jullie niet meer spreek voordat ik wegga: zondag ergens in de loop van de dag (denk ik) ben ik er weer.
En ik hoop dat jullie mij ontzettend gaan missen
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 29 november 2008 om 15:34
zaterdag 29 november 2008 om 17:43
zaterdag 29 november 2008 om 17:50
Claire, veel plezier straks!
Philomein, goed voor jezelf zorgen he!
Hoop dat je een beetje kan ontspannen en tot rust kunt komen.
Ben nu bij mijn ouders, op de hond aan het passen want zij zijn ergens naartoe. Ze doen er verder niets aan hun trouwdag hoor, maar ja, moet natuurlijk wel mijn gezicht even laten zien.
Ben verder nog steeds wat grieperig, gister ging het goed, maar nu best beroerd. Ga zo even in bad en daarna kom ik de bank niet meer af.
Philomein, goed voor jezelf zorgen he!
Hoop dat je een beetje kan ontspannen en tot rust kunt komen.
Ben nu bij mijn ouders, op de hond aan het passen want zij zijn ergens naartoe. Ze doen er verder niets aan hun trouwdag hoor, maar ja, moet natuurlijk wel mijn gezicht even laten zien.
Ben verder nog steeds wat grieperig, gister ging het goed, maar nu best beroerd. Ga zo even in bad en daarna kom ik de bank niet meer af.
zondag 30 november 2008 om 19:40
Hiep hoi!!
Het was erg leuk gisteren.....erg veel gelachen...heerlijk!!! En tja de drank hielp daar ook wel aan mee al heb ik het netjes gehouden en dus geen ( behalve een beetje dorst) kater gelukkig.
En natuuuuuuurlijk trots op broer!!!
Hoe is het met jou?
Met Philomein??
En EV? Wat hebben we haar gemist hè!!!
Het was erg leuk gisteren.....erg veel gelachen...heerlijk!!! En tja de drank hielp daar ook wel aan mee al heb ik het netjes gehouden en dus geen ( behalve een beetje dorst) kater gelukkig.
En natuuuuuuurlijk trots op broer!!!
Hoe is het met jou?
Met Philomein??
En EV? Wat hebben we haar gemist hè!!!
zondag 30 november 2008 om 19:43
quote:saartje1980 schreef op 27 november 2008 @ 22:48:
Nou ja, wil gewoon even zeggen dat ik jullie lieve en moedige vrouwen vind en dat ik blij ben met jullie.
Wat lief dat je dat laat weten!!!!
Dat laatste vind ik moeilijk om te geloven....maar daar word aan gewerkt....."binnenkort". Ik ben ook heel blij met jullie!!
Nou ja, wil gewoon even zeggen dat ik jullie lieve en moedige vrouwen vind en dat ik blij ben met jullie.
Wat lief dat je dat laat weten!!!!
Dat laatste vind ik moeilijk om te geloven....maar daar word aan gewerkt....."binnenkort". Ik ben ook heel blij met jullie!!
zondag 30 november 2008 om 19:51
Wat fijn dat je zo'n leuke avond hebt gehad Claire!
Waar is hij kampioen mee geworden? Of kan je dat niet zeggen hier?
En tuurlijk hebben we EV enorm gemist! Ik heb wel een paar keer aan je gedacht EV.
Geloof het maar Claire, ik zeg geen dingen die ik niet meen.
Goed om te horen dat je ook blij bent met ons
Maar ja, het blijft internet he. Voor hetzelfde geld ben ik een oude man die zich voordoet als jonge vrouw. Gelukkig heb ik EV als getuige
Waar is hij kampioen mee geworden? Of kan je dat niet zeggen hier?
En tuurlijk hebben we EV enorm gemist! Ik heb wel een paar keer aan je gedacht EV.
Geloof het maar Claire, ik zeg geen dingen die ik niet meen.
Goed om te horen dat je ook blij bent met ons
Maar ja, het blijft internet he. Voor hetzelfde geld ben ik een oude man die zich voordoet als jonge vrouw. Gelukkig heb ik EV als getuige
maandag 1 december 2008 om 10:49
Ha, daar ben ik weer. En ik zie dat jullie mij ontzéttend gemist hebben, dat doet mijn gepijnigde hart goed.
Nou ja, niet gepijnigd dit weekend. Het was erg leuk, al hadden we 1 kamer en 1 bed, wat ik allemaal wel moeilijk vond. Valt niet mee om op de rand van je eigen kant te liggen en ook nog eens je hoofd alleen maar naar de andere kant te houden. Heel slecht geslapen dus, maar de rest was heerlijk. Eten, rondkijken in zo'n hotel, gewinkeld, heel veel gekletst en ook serieus gepraat, laarzen gekocht yes (afgeprijsd!! heel veel!), omslagdoek gekocht en een vestje (alles afgeprijsd haha), en gewoon ook simpel een hoop zitten kletsen over kleren en laarzen. Ach ja, ElmerVROUW ontdekt eindelijk haar vrouw-zijn, of is bezig het te ontdekken en wat past daar dan allemaal bij he.
Maar erg leuk, zo even eruit. Kom ik net terug van mijn ritten, laat een collega aan mij en nog een collega foto's van haar kinderen in haar mobieltje zien. En praten ze over geboortedata e.d. en ik praat wat mee. Ga ik even naar de ruimte daarnaast (is open verbinding), zegt mijn werkgeefster tegen mij dat ze het zo knap vindt, dat ik gewoon praat over mijn kinderen.. dat ik zo'n sterke vrouw ben om mijn leven weer op deze manier op te pakken enzovoort.. nou, ik was compleet verbaasd en het raakte mij ook, ineens deze belangstelling. Hoe doe je dat? vroeg ze. Tja, doen alsof ik niks voel. En het komt niet altijd even hard binnen als iemand het heeft over kinderen.
Maar in het hotel, als ik daar gezinnetjes zag. In de taxi, toen iemand mij herkende van tv en erover begon. Woooow, dat komt aan en dan kan ik wel janken. Maar ik slik het in. Zoals wel vaker. Hoe doe ik het? Goede leerschool gehad thuis, in emoties uitstellen. Niet dat ik daar blij mee ben. Wil het anders. En nu dan mijn werkgeefster, ineens zo onverwacht menselijk. Wat gebeurt er allemaal? En hoe hanteer ik alles?
Ik heb wel echt met flinke lading gezegd dat december een klotenmaand is. Ja, ook dat woord. Niet netjes tegen je bazin, maar hoe zeg ik het anders he. In deze maand komt alles het meest op me af.
Ik geloof dat jullie nu wel doorhebben dat ik weer terug ben van mijn weekenje weg. Oh ja, strandwandeling hebben we ook nog gedaan. Heerlijk, de zee.
Nou ja, niet gepijnigd dit weekend. Het was erg leuk, al hadden we 1 kamer en 1 bed, wat ik allemaal wel moeilijk vond. Valt niet mee om op de rand van je eigen kant te liggen en ook nog eens je hoofd alleen maar naar de andere kant te houden. Heel slecht geslapen dus, maar de rest was heerlijk. Eten, rondkijken in zo'n hotel, gewinkeld, heel veel gekletst en ook serieus gepraat, laarzen gekocht yes (afgeprijsd!! heel veel!), omslagdoek gekocht en een vestje (alles afgeprijsd haha), en gewoon ook simpel een hoop zitten kletsen over kleren en laarzen. Ach ja, ElmerVROUW ontdekt eindelijk haar vrouw-zijn, of is bezig het te ontdekken en wat past daar dan allemaal bij he.
Maar erg leuk, zo even eruit. Kom ik net terug van mijn ritten, laat een collega aan mij en nog een collega foto's van haar kinderen in haar mobieltje zien. En praten ze over geboortedata e.d. en ik praat wat mee. Ga ik even naar de ruimte daarnaast (is open verbinding), zegt mijn werkgeefster tegen mij dat ze het zo knap vindt, dat ik gewoon praat over mijn kinderen.. dat ik zo'n sterke vrouw ben om mijn leven weer op deze manier op te pakken enzovoort.. nou, ik was compleet verbaasd en het raakte mij ook, ineens deze belangstelling. Hoe doe je dat? vroeg ze. Tja, doen alsof ik niks voel. En het komt niet altijd even hard binnen als iemand het heeft over kinderen.
Maar in het hotel, als ik daar gezinnetjes zag. In de taxi, toen iemand mij herkende van tv en erover begon. Woooow, dat komt aan en dan kan ik wel janken. Maar ik slik het in. Zoals wel vaker. Hoe doe ik het? Goede leerschool gehad thuis, in emoties uitstellen. Niet dat ik daar blij mee ben. Wil het anders. En nu dan mijn werkgeefster, ineens zo onverwacht menselijk. Wat gebeurt er allemaal? En hoe hanteer ik alles?
Ik heb wel echt met flinke lading gezegd dat december een klotenmaand is. Ja, ook dat woord. Niet netjes tegen je bazin, maar hoe zeg ik het anders he. In deze maand komt alles het meest op me af.
Ik geloof dat jullie nu wel doorhebben dat ik weer terug ben van mijn weekenje weg. Oh ja, strandwandeling hebben we ook nog gedaan. Heerlijk, de zee.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 1 december 2008 om 11:02
Wat fijn dat het je zo'n heerlijk weekend hebt gehad EV!
Het klinkt alsof je er echt van hebt genoten, goed om te lezen.
(behalve dat slapen dan, heel herkenbaar)
Ook wel bijzonder die reactie van je werkgeefster, dat ze nu toch zo'n belangstelling toont.
Claire, je hoeft het ook niet te zeggen, ik was gewoon nieuwsgierig. Vind het al leuk om te lezen dat je zo trots op hem bent en een leuke avond hebt gehad.
(wel jammer dat je onder die vakantie uit wil komen, we vonden het zo'n goed idee)
Het klinkt alsof je er echt van hebt genoten, goed om te lezen.
(behalve dat slapen dan, heel herkenbaar)
Ook wel bijzonder die reactie van je werkgeefster, dat ze nu toch zo'n belangstelling toont.
Claire, je hoeft het ook niet te zeggen, ik was gewoon nieuwsgierig. Vind het al leuk om te lezen dat je zo trots op hem bent en een leuke avond hebt gehad.
(wel jammer dat je onder die vakantie uit wil komen, we vonden het zo'n goed idee)
maandag 1 december 2008 om 11:11
Ja, het is wel een aanrader Saartje, even echt weg zijn van thuis. Sam was door het dolle heen toen hij me eindelijk weer zag, en EM eigenlijk ook wel. Ja, echt wel.
Ik hoop trouwens dat je je weer wat beter voelt intussen.
Claire, fijn van je leuke avond en het trotse gevoel. Had je nog laarzen gevonden trouwens=... argh, stom toetsenbord weer, moet opnieuw opstarten, ik heb ineens geen vraagteken.
Philomein, ik hoop dat je het iets rustiger hebt nu met al die sinterklaasstress..
Ik hoop trouwens dat je je weer wat beter voelt intussen.
Claire, fijn van je leuke avond en het trotse gevoel. Had je nog laarzen gevonden trouwens=... argh, stom toetsenbord weer, moet opnieuw opstarten, ik heb ineens geen vraagteken.
Philomein, ik hoop dat je het iets rustiger hebt nu met al die sinterklaasstress..
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 1 december 2008 om 11:12
Ha....je bent er weer
Wat super dat je een fijne tijd hebt gehad! Ondanks dat je toch confronterende momenten hebt gehad. Ik blijf het ook bewonderenswaardig vinden dát en hoe je "het" allemaal doet. Dat je niet verbitterd bent geraakt is iets waar je heel trots op mag zijn. Dat je meeleeft met anderen ondanks je eigen grote verdriet. Ik vind het moedig dat je je gevoelens wel opzoekt en ze laat komen, steeds meer en meer....
De nick...PowerVrouw zou je niet misstaan.
Enneuh ook nog lekker aan het winkelen geweest met als resultaat nieuwe laarzen Leuk leuk leuk!!! Ik heb als het goed is binnen twee weken ook nieuwe boots. Ik heb ze moeten bestellen, ze hadden mijn maat niet meer en ik wilde perse die laarzen hebben. Tja....moeilijk mens kan ik zijn
Fijne dag allemaal...schijnt de zon bij jullie ook?
Wat super dat je een fijne tijd hebt gehad! Ondanks dat je toch confronterende momenten hebt gehad. Ik blijf het ook bewonderenswaardig vinden dát en hoe je "het" allemaal doet. Dat je niet verbitterd bent geraakt is iets waar je heel trots op mag zijn. Dat je meeleeft met anderen ondanks je eigen grote verdriet. Ik vind het moedig dat je je gevoelens wel opzoekt en ze laat komen, steeds meer en meer....
De nick...PowerVrouw zou je niet misstaan.
Enneuh ook nog lekker aan het winkelen geweest met als resultaat nieuwe laarzen Leuk leuk leuk!!! Ik heb als het goed is binnen twee weken ook nieuwe boots. Ik heb ze moeten bestellen, ze hadden mijn maat niet meer en ik wilde perse die laarzen hebben. Tja....moeilijk mens kan ik zijn
Fijne dag allemaal...schijnt de zon bij jullie ook?
maandag 1 december 2008 om 11:17
quote:saartje1980 schreef op 01 december 2008 @ 11:02:
(wel jammer dat je onder die vakantie uit wil komen, we vonden het zo'n goed idee)
Tja, ach misschien denk ik er dan wel anders over...we zullen zien
quote:Elmervrouw schreef op 01 december 2008 @ 11:11:
argh, stom toetsenbord weer, moet opnieuw opstarten, ik heb ineens geen vraagteken.
.Ja dat heb ik thuis ( ben nog bij moeders) ook steeds...geen vraagteken..veranderd ook in een = teken.
(wel jammer dat je onder die vakantie uit wil komen, we vonden het zo'n goed idee)
Tja, ach misschien denk ik er dan wel anders over...we zullen zien
quote:Elmervrouw schreef op 01 december 2008 @ 11:11:
argh, stom toetsenbord weer, moet opnieuw opstarten, ik heb ineens geen vraagteken.
.Ja dat heb ik thuis ( ben nog bij moeders) ook steeds...geen vraagteken..veranderd ook in een = teken.
maandag 1 december 2008 om 11:24
't Gekke is dat na opnieuw opstarten van de computer alles weer normaal werkt op mijn toetsenbord. Denk dat ik dan ergens een verkeerde combi heb geraakt of zo, dat het ontregelt. Gelukkig start deze computer nu heel snel op.
De zon schijnt hier ook wel een beetje, ik zie blauwe lucht als ik omkijk, met wolkjes. Eigenlijk zo'n beetje als mijn stemming. Ja, heel veel emotie, maar onderhuids.
Dank je voor je compliment, Claire. En een piepklein beetje verbitterd kan ik soms echt wel zijn hoor.. als ik een moeder zie die anders met haar dochter omgaat dan de mijne. Ja, eigenlijk vooral over moeders dus, daar zit nog heel veel onderdrukte emotie. Blegh!
(Trouwens, perse die laarzen willen, dat vind ik dus niet lastig. Dat vind ik een duidelijke keuze maken en geen concessies doen. Top! Ik merk dat ik dat zelf trouwens met winkelen ook meer en meer doe. Daarom heb ik nu eindelijk ook eens e.e.a. gekocht.)
Zo, en nu ga ik aan de slag, was ophangen nog en lopen met de hond, en om 13.00 uur weer aan het werk. Liefs aan jullie!
De zon schijnt hier ook wel een beetje, ik zie blauwe lucht als ik omkijk, met wolkjes. Eigenlijk zo'n beetje als mijn stemming. Ja, heel veel emotie, maar onderhuids.
Dank je voor je compliment, Claire. En een piepklein beetje verbitterd kan ik soms echt wel zijn hoor.. als ik een moeder zie die anders met haar dochter omgaat dan de mijne. Ja, eigenlijk vooral over moeders dus, daar zit nog heel veel onderdrukte emotie. Blegh!
(Trouwens, perse die laarzen willen, dat vind ik dus niet lastig. Dat vind ik een duidelijke keuze maken en geen concessies doen. Top! Ik merk dat ik dat zelf trouwens met winkelen ook meer en meer doe. Daarom heb ik nu eindelijk ook eens e.e.a. gekocht.)
Zo, en nu ga ik aan de slag, was ophangen nog en lopen met de hond, en om 13.00 uur weer aan het werk. Liefs aan jullie!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 1 december 2008 om 12:23
Hmmm verbitterd? Ik denk eerder dat het "normaal" is dat het je steekt...dat het pijnlijk kan zijn. Je komt iig niet verbitterd over. Verbitterd is voor mij, dat je dan ook niet meer oprecht blij kan zijn voor een ander ondanks je eigen verdriet en verlangens. Dat heb ik met vaders...leuke vaders. Ik merk dat ik nu helemaal vol kan schieten als een zorgzame vader zie. Dat had ik voorheen niet, dus dat is goed, wel erg pijnlijk maar oke. Laatst zag een vader voetballen met zijn kinderen...dat deed me heel veel...de tranen schoten in mijn ogen. Maar het voelde wel prima dat ik voelde. Wat ik erg fijn vind is dat ze bij de intake beaamden dat ik echt veel te veel medicatie heb geslikt. Dat mijn woede ( wat nu ook los komt) daarover begrepen word. Ik heb gewoon als een verslaafde...gedrogeerde junk geleefd op advies van "de geleerden". Zo'n 10 jaar. Dat is natuurlijk niet alleen de "schuld" van de geleerden...ook van mezelf. Ik heb de regie uit handen gegeven en dat ( zoals ik al vaker heb geschreven) doe ik dus nooit meer. Dus ik ben blij dat ik voel! Sjonge als ik er zo over schrijf word ik kwaad zeg! Waar zijn die boksballen als je ze nodig hebt?
Nou ja bij gebrek aan beter ga ik maar eens bruut met de stofzuigerT aan de slag!
Nou ja bij gebrek aan beter ga ik maar eens bruut met de stofzuigerT aan de slag!
maandag 1 december 2008 om 18:53
Ja, dat snap ik Claire. Ik heb nooit medicatie gewild, ik ben ook veel te blij dat ik weer kan voelen. Die situaties die je noemt, en nog andere, daar kan ik tegenwoordig ook van volschieten. Of door wat mijn werkgeefster vanmorgen zei..
Ik ga nu eten. En oh ja: ik heb een boksbal. Nou ja, geen bal, maar zo'n lang ding, ik weet niet hoe je dat noemt. Die hangt in de garage. En ik mep er dus ook regelmatig op!
Je bent welkom, als je wilt!
Ik ga nu eten. En oh ja: ik heb een boksbal. Nou ja, geen bal, maar zo'n lang ding, ik weet niet hoe je dat noemt. Die hangt in de garage. En ik mep er dus ook regelmatig op!
Je bent welkom, als je wilt!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
