Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
zaterdag 26 juli 2008 om 15:31
Misschien gewoon de leeftijd, dat geheugen van je.
Maar je gaat wel met je tijd mee aangezien je op hyves zit
Die tijd ken ik ook nog wel hoor, brieven met de hand schrijven. Blijft stiekem toch nog steeds het leukst.
Maar vroegah was alles beterdah, zoals wij hier in het oosten zeggen.
Grappig dat het schrijven er altijd al in heeft gezeten bij je. En dat je daar ook echt wat mee hebt gedaan, al is de aanleiding voor je boek natuurlijk ronduit kt*te.
Blogs e.d. daar doe ik niet aan. Alleen tijdens mijn periode in het buitenland, vond het toen wel handig. En het werd nog gewaardeerd ook
Oke, iedere dag hier schrijven hoe ik me echt voel. Ga ik doen! Verwacht ik dan ook van jou natuurlijk. Anders wordt dit discussie topic dat allang geen discussie meer is wel heel eentonig.
Zo, en nu weer verplicht een terrasje pakken, het is niet te harden op mijn balkon. Heel vervelend maar het is niet anders.
Maar je gaat wel met je tijd mee aangezien je op hyves zit
Die tijd ken ik ook nog wel hoor, brieven met de hand schrijven. Blijft stiekem toch nog steeds het leukst.
Maar vroegah was alles beterdah, zoals wij hier in het oosten zeggen.
Grappig dat het schrijven er altijd al in heeft gezeten bij je. En dat je daar ook echt wat mee hebt gedaan, al is de aanleiding voor je boek natuurlijk ronduit kt*te.
Blogs e.d. daar doe ik niet aan. Alleen tijdens mijn periode in het buitenland, vond het toen wel handig. En het werd nog gewaardeerd ook
Oke, iedere dag hier schrijven hoe ik me echt voel. Ga ik doen! Verwacht ik dan ook van jou natuurlijk. Anders wordt dit discussie topic dat allang geen discussie meer is wel heel eentonig.
Zo, en nu weer verplicht een terrasje pakken, het is niet te harden op mijn balkon. Heel vervelend maar het is niet anders.
zondag 27 juli 2008 om 11:08
Oké, ff vlug voordat ik mijn laatste werkdagje inga, vóór mijn vakantie. Gisteravond waren we uitgenodigd bij de buren voor een bbq. Ben ik niet zo fan van, bbq, maar het was een mooi gebaar van ze. (Oudere mensen, wij wonen hier pas een zevental maanden, goed om wat nader kennis te maken.)
Hun zoon van achter in de 30 was er ook.
Sjonge, wat kom ik toch sociaal en vlotjes over, denk ik. Terwijl ik alleen maar zoveel zit te praten om e.e.a. gaande te houden. Sfeer was namelijk natuurlijk nogal onwennig omdat we elkaar nog niet goed kennen en wij die zoon nog nooit eerder gezien hadden.
Later begon het ontzettend te onweren en te regenen, echt zo extreem dat onze hele straat compleet blank stond, tot op de inrit toe. Buurman baalde want hij had het zo niet gepland, maar ik vond het wel grappig, want we waren toch klaar met eten en we gingen gewoon in het tuinhuisje zitten. Leuk eigenlijk, zoiets onverwachts, en er zijn geen rampen gebeurd die schade veroorzaakten. Er kwam af en toe een auto door de straat, die veroorzaakte dan een hele vloedgolf tot op de inrit toe. Later die avond begon het water weer te zakken en nu is alles weer normaal.
Ja, we wonen écht in een gat
En nu moet ik gaan rennnnnnnnnnennnn!!!
Hun zoon van achter in de 30 was er ook.
Sjonge, wat kom ik toch sociaal en vlotjes over, denk ik. Terwijl ik alleen maar zoveel zit te praten om e.e.a. gaande te houden. Sfeer was namelijk natuurlijk nogal onwennig omdat we elkaar nog niet goed kennen en wij die zoon nog nooit eerder gezien hadden.
Later begon het ontzettend te onweren en te regenen, echt zo extreem dat onze hele straat compleet blank stond, tot op de inrit toe. Buurman baalde want hij had het zo niet gepland, maar ik vond het wel grappig, want we waren toch klaar met eten en we gingen gewoon in het tuinhuisje zitten. Leuk eigenlijk, zoiets onverwachts, en er zijn geen rampen gebeurd die schade veroorzaakten. Er kwam af en toe een auto door de straat, die veroorzaakte dan een hele vloedgolf tot op de inrit toe. Later die avond begon het water weer te zakken en nu is alles weer normaal.
Ja, we wonen écht in een gat
En nu moet ik gaan rennnnnnnnnnennnn!!!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 27 juli 2008 om 12:13
Vandaag voel ik me voornamelijk erg duf. Gevolg van een avondje (en middag ook al) cocktails drinken op het terras. Ja, in de stromende regen en onweer onder een grote parasol. Daarna nog maar even de kroeg ingedoken.
Meer diepgang dan dit zit er niet in vandaag
Bbq was dus ondanks de enorme regen wel geslaagd?
Kan inderdaad wat ongemakkelijk zijn als je mensen niet kent.
Ik kan dan altijd aan een stuk door ratelen om de sfeer er maar een beetje in te houden.
Bevalt wel goed dus om letterlijk in een gat te wonen?
Werkse vandaag!
Meer diepgang dan dit zit er niet in vandaag
Bbq was dus ondanks de enorme regen wel geslaagd?
Kan inderdaad wat ongemakkelijk zijn als je mensen niet kent.
Ik kan dan altijd aan een stuk door ratelen om de sfeer er maar een beetje in te houden.
Bevalt wel goed dus om letterlijk in een gat te wonen?
Werkse vandaag!
zondag 27 juli 2008 om 21:57
Dat is inderdaad gewoon een werkdag!
Zeker met die warmte de hele dag achter het stuur lijkt er erg vermoeiend. En er dan ineens achter komen dat je toch echt in een taxi ipv een bus rijdt
Dat is wel even schrikken.
Ik heb maar even lekker toegegeven aan mijn dufheid vandaag. Beetje hangen, wat in huis gedaan en gelezen. En nu weer helemaal fit.
Was in elk geval een leuk weekend. Gistermiddag inderdaad met een vriendin een terrasje gepakt en gisteravond met die meiden die ik via prikbord heb leren kennen.
En mijn vakantieplannen ook maar even omgegooid gisteravond. Plan is om met een aantal van hen op wintersport te gaan, maar daarvoor moet ik mijn Kenia plan voor dit jaar laten varen.
Wat een luxeproblemen toch weer
Je woont dus echt letterlijk in een gat!
Leuk trouwens dat je met je baas wel beter op kan schieten. Altijd erg belangrijk dat het met collega's leuk is vind ik.
Zoals je zegt haal je daar erg veel energie uit.
Zeker met die warmte de hele dag achter het stuur lijkt er erg vermoeiend. En er dan ineens achter komen dat je toch echt in een taxi ipv een bus rijdt
Dat is wel even schrikken.
Ik heb maar even lekker toegegeven aan mijn dufheid vandaag. Beetje hangen, wat in huis gedaan en gelezen. En nu weer helemaal fit.
Was in elk geval een leuk weekend. Gistermiddag inderdaad met een vriendin een terrasje gepakt en gisteravond met die meiden die ik via prikbord heb leren kennen.
En mijn vakantieplannen ook maar even omgegooid gisteravond. Plan is om met een aantal van hen op wintersport te gaan, maar daarvoor moet ik mijn Kenia plan voor dit jaar laten varen.
Wat een luxeproblemen toch weer
Je woont dus echt letterlijk in een gat!
Leuk trouwens dat je met je baas wel beter op kan schieten. Altijd erg belangrijk dat het met collega's leuk is vind ik.
Zoals je zegt haal je daar erg veel energie uit.
maandag 28 juli 2008 om 12:55
Zo, nog even een dagelijkse update voor ik naar mijn werk ga.
Ben weer helemaal fit!
Alleen niet zoveel zin om te werken. Echt heel saai die vakantieperiode. En vooral erg lange diensten. Heb weer drie 24 uursdiensten deze week en daar word ik niet zo vrolijk van.
Tel daarbij op dat ik het helemaal gehad heb op de groep waar ik (nog) werk en je begrijpt dat mijn motivatie ver te zoeken is.
Voordeel is wel als je er zo tegenop ziet, dat het altijd alleen maar mee kan vallen
Hoe is het met jou vandaag?
Ben weer helemaal fit!
Alleen niet zoveel zin om te werken. Echt heel saai die vakantieperiode. En vooral erg lange diensten. Heb weer drie 24 uursdiensten deze week en daar word ik niet zo vrolijk van.
Tel daarbij op dat ik het helemaal gehad heb op de groep waar ik (nog) werk en je begrijpt dat mijn motivatie ver te zoeken is.
Voordeel is wel als je er zo tegenop ziet, dat het altijd alleen maar mee kan vallen
Hoe is het met jou vandaag?
maandag 28 juli 2008 om 19:05
Ha, wat een heerlijke luxeproblemen toch.
Hoe ging het nu achteraf met de prikbord-meiden? Hier van het forum, begrijp ik?
Sterkte met je werk!! Ik hoop dat het meevalt.
Verder mijn tweede manuscript helemaal doorgelezen omdat ik geen internet had vandaag, en ik was onder de indruk van mijn eigen schrijven. 't Is ook alweer uit 2006.. en nu kijken wat verder.
Hoe ging het nu achteraf met de prikbord-meiden? Hier van het forum, begrijp ik?
Sterkte met je werk!! Ik hoop dat het meevalt.
Verder mijn tweede manuscript helemaal doorgelezen omdat ik geen internet had vandaag, en ik was onder de indruk van mijn eigen schrijven. 't Is ook alweer uit 2006.. en nu kijken wat verder.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 29 juli 2008 om 16:18
Ja, hier van het forum. Zijn leuke meiden, dus maar besloten om mij niet druk te maken over wat ze eventueel van mij kunnen lezen. Daar had ik dan maar eerder over na moeten denken.
Als je zelf al onder de indruk bent van je eigen schrijven dan moet het wel goed zijn
We zijn tenslotte altijd het meest kritisch over onszelf.
Heb je het al aan iemand anders laten lezen?
Gewoon verder gaan met schrijven zou ik zeggen!
Werk weer overleefd hoor, valt altijd mee als je er geen zin in hebt. En het weekend ben ik ineens vrij, een collega pakt dan zo'n lange dienst van mij. Ben er erg blij mee!
Zit vandaag eigenlijk al de hele dag (en die begon om 05.30) in mijn hoofd met die verkrachtingszaak in Kenia. Zal je vast wel over gehoord/gelezen hebben.
Zo slecht voor het toerisme dit, zeker na de onrust begin dit jaar, en dus ook voor het land. Dat zeggen dan ook de mensen die gek zijn van Kenia. Het is maar een incident. Ik ben ook van het land gaan houden, maar geloof niet dat het een incident is. Sinds de onrust daar is begonnen wordt verkrachting gewoon als wapen in de strijd gegooid. Net als in zoveel andere landen. Dat is het afgelopen halfjaar echt enorm veel toegenomen, maar gericht tegen de vrouwelijke bevolking zelf, om een stammenstrijd uit te vechten. En nu is het dan deze jonge Nederlandse meiden overkomen. Leg hen maar eens uit dat het een incident is...
Maar goed, het raakt me. Een paar maanden terug zat ik daar nog, had mij ook kunnen gebeuren. Ik heb mij daar altijd heel veilig gevoeld, maar of dat wel zo terecht is ga je dan toch betwijfelen.
Nou ja, dit waren dan weer mijn hersenspinsels van vandaag.
Wat kan ik er toch altijd weer een heel verhaal van maken...
En, geniet je al van je vakantie?
Als je zelf al onder de indruk bent van je eigen schrijven dan moet het wel goed zijn
We zijn tenslotte altijd het meest kritisch over onszelf.
Heb je het al aan iemand anders laten lezen?
Gewoon verder gaan met schrijven zou ik zeggen!
Werk weer overleefd hoor, valt altijd mee als je er geen zin in hebt. En het weekend ben ik ineens vrij, een collega pakt dan zo'n lange dienst van mij. Ben er erg blij mee!
Zit vandaag eigenlijk al de hele dag (en die begon om 05.30) in mijn hoofd met die verkrachtingszaak in Kenia. Zal je vast wel over gehoord/gelezen hebben.
Zo slecht voor het toerisme dit, zeker na de onrust begin dit jaar, en dus ook voor het land. Dat zeggen dan ook de mensen die gek zijn van Kenia. Het is maar een incident. Ik ben ook van het land gaan houden, maar geloof niet dat het een incident is. Sinds de onrust daar is begonnen wordt verkrachting gewoon als wapen in de strijd gegooid. Net als in zoveel andere landen. Dat is het afgelopen halfjaar echt enorm veel toegenomen, maar gericht tegen de vrouwelijke bevolking zelf, om een stammenstrijd uit te vechten. En nu is het dan deze jonge Nederlandse meiden overkomen. Leg hen maar eens uit dat het een incident is...
Maar goed, het raakt me. Een paar maanden terug zat ik daar nog, had mij ook kunnen gebeuren. Ik heb mij daar altijd heel veilig gevoeld, maar of dat wel zo terecht is ga je dan toch betwijfelen.
Nou ja, dit waren dan weer mijn hersenspinsels van vandaag.
Wat kan ik er toch altijd weer een heel verhaal van maken...
En, geniet je al van je vakantie?
dinsdag 29 juli 2008 om 20:45
Oh ja, die verkrachtingszaak, daar heb ik ook van gehoord, maar daarbij niet de connectie met jou gemaakt. Pff, eng idee zeg, dat het jou ook had kunnen overkomen. Brrrrrr.
Mijn manuscript heb ik vandaag naar een uitgever gemaild. En ja, mijn man had het al gelezen, mijn eerdere uitgever dus ook, zijn redacteur en vrouw ook. Toch weer spannend!
Leuke dag vandaag; bezoek van een lerares die ik nog ken van een opleiding die ik 15 jaar geleden deed (MBO-IW). Heel speciaal; altijd kontakt gehouden. Niet veel, maar wel goed. Ze kwam nu voor het eerst hier bij mij in dit huis. Fijn gepraat, ik heb het zelfs over het verbreken van het kontakt met mijn moeder gehad. Zij is een stuk ouder dan ik, 65, maar dat maakt niets uit.. het voelt heel gelijkwaardig. Heeft me echt energie gegeven, dit bezoek! Samen ook nog met de hond gelopen. Het was wel erg warm...!! Puf, puf.
En morgen ga ik met mijn beste vriendin (degene die maar een half woord nodig heeft en me zo begrijpt) naar zee, wij met zijn tweetjes!!
Mijn manuscript heb ik vandaag naar een uitgever gemaild. En ja, mijn man had het al gelezen, mijn eerdere uitgever dus ook, zijn redacteur en vrouw ook. Toch weer spannend!
Leuke dag vandaag; bezoek van een lerares die ik nog ken van een opleiding die ik 15 jaar geleden deed (MBO-IW). Heel speciaal; altijd kontakt gehouden. Niet veel, maar wel goed. Ze kwam nu voor het eerst hier bij mij in dit huis. Fijn gepraat, ik heb het zelfs over het verbreken van het kontakt met mijn moeder gehad. Zij is een stuk ouder dan ik, 65, maar dat maakt niets uit.. het voelt heel gelijkwaardig. Heeft me echt energie gegeven, dit bezoek! Samen ook nog met de hond gelopen. Het was wel erg warm...!! Puf, puf.
En morgen ga ik met mijn beste vriendin (degene die maar een half woord nodig heeft en me zo begrijpt) naar zee, wij met zijn tweetjes!!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 29 juli 2008 om 21:37
Het gekke is dat ik mij eigenlijk een soort van onschendbaar voel. Zo van, ik heb het al een keer meegemaakt dus wat kan mij gebeuren. Slaat natuurlijk nergens op en denk dat ik mij daar vandaag even bewust van was.
Zeker spannend zeg! Wordt ook wel echt nu je het gemaild hebt. Is dit dat manuscript wat je heel beperkt wilde uitgeven?(ben de term die je gebruikte even kwijt)
Die bazin van je inderdaad maar even vergeten tot na je vakantie! Maar wat je zegt, het is natuurlijk ook karakter. Dat moet je ook niet willen forceren om ook zo te kunnen reageren.
Zo sensitief zijn (anderen zo aanvoelen wat je zegt) vind ik een hele mooie eigenschap. Ik geloof dat je naast dat je heel erg open moet staan voor anderen, ook zelf erg kwetsbaar moet kunnen en durven zijn om anderen zo aan te voelen.
Maar ook lastig om daarin je grenzen te bewaken lijkt me, je moet er denk ik voor waken je niet als het ware te laten overspoelen door de emoties van anderen.
MBO-IW, dat is het 'oude' inrichtingswerk toch?
Bekend vanwege de wat meer ervaren (klinkt beter dan oud he) collega's van mij die ik daar nog weleens over hoor.
Komt trouwens weer terug die opleiding, zij het in een wat ander jasje misschien.
Heb je ook in die richting gewerkt?
Wat leuk zo'n contact met een oud lerares! Zeker speciaal.
Mooi dat soort contacten en dat hoeft dan ook niet vaak te zijn. En fijn dat je zo goed met haar hebt kunnen praten.
Doet me denken ook weer eens contact te zoeken met een oud leraar van mij. Dat is de afgelopen paar jaar een beetje verwaterd. Maar heb daar ook heel lang nog contact mee gehouden. Zonder hem was ik als 14 jarige puber van school getrapt. Was dan ook niet zo terecht gekomen als nu het geval is zonder hem.
Leuk een hond! Wat voor hond heb je?
Ik zou graag een hond willen hebben, ben er ook mee opgegroeid, maar helaas geen tijd voor. Gelukkig heb ik de hond van mijn ouders af en toe een weekendje. Heerlijk om einden te wandelen.
Veel plezier morgen! Lekker joh, een dagje naar zee. Helemaal met zulk goed gezelschap.
Geniet ervan!
Zeker spannend zeg! Wordt ook wel echt nu je het gemaild hebt. Is dit dat manuscript wat je heel beperkt wilde uitgeven?(ben de term die je gebruikte even kwijt)
Die bazin van je inderdaad maar even vergeten tot na je vakantie! Maar wat je zegt, het is natuurlijk ook karakter. Dat moet je ook niet willen forceren om ook zo te kunnen reageren.
Zo sensitief zijn (anderen zo aanvoelen wat je zegt) vind ik een hele mooie eigenschap. Ik geloof dat je naast dat je heel erg open moet staan voor anderen, ook zelf erg kwetsbaar moet kunnen en durven zijn om anderen zo aan te voelen.
Maar ook lastig om daarin je grenzen te bewaken lijkt me, je moet er denk ik voor waken je niet als het ware te laten overspoelen door de emoties van anderen.
MBO-IW, dat is het 'oude' inrichtingswerk toch?
Bekend vanwege de wat meer ervaren (klinkt beter dan oud he) collega's van mij die ik daar nog weleens over hoor.
Komt trouwens weer terug die opleiding, zij het in een wat ander jasje misschien.
Heb je ook in die richting gewerkt?
Wat leuk zo'n contact met een oud lerares! Zeker speciaal.
Mooi dat soort contacten en dat hoeft dan ook niet vaak te zijn. En fijn dat je zo goed met haar hebt kunnen praten.
Doet me denken ook weer eens contact te zoeken met een oud leraar van mij. Dat is de afgelopen paar jaar een beetje verwaterd. Maar heb daar ook heel lang nog contact mee gehouden. Zonder hem was ik als 14 jarige puber van school getrapt. Was dan ook niet zo terecht gekomen als nu het geval is zonder hem.
Leuk een hond! Wat voor hond heb je?
Ik zou graag een hond willen hebben, ben er ook mee opgegroeid, maar helaas geen tijd voor. Gelukkig heb ik de hond van mijn ouders af en toe een weekendje. Heerlijk om einden te wandelen.
Veel plezier morgen! Lekker joh, een dagje naar zee. Helemaal met zulk goed gezelschap.
Geniet ervan!
donderdag 31 juli 2008 om 10:36
Het was gisteren een super dag. Een cadeautje. 
Bij haar kan ik echt mezelf zijn. Bij haar voel ik me mezelf. Mijn speelse, vrolijke, inspirerende, blije zelf met uitstraling.
Op een gegeven moment heb ik mobiel gebeld naar mijn man, puur om hem de geluiden van de zee te laten horen. Mijn blijdschap delen. Ik stond met mijn voeten in de zee.... en voelde mij opgetogen als een kind.
Echt heeeeeeerlijk, zo'n dag. Genieten op en top. Van de kleinste onnozele dingen. Dat ben ik. Zo kan ik mij voelen.
Zij is echt bij mij. Soms stelt ze een vraag, om echt te weten te komen hoe ik iets beleef. Zo vroeg ze hoe leven zonder de kinderen nu op dit moment is. Moeilijker of juist niet, dan in het begin. En ik heb een gedeeltelijk antwoord gegeven, ik wist het gewoonweg niet, ik ben er nog steeds mee bezig. Maar juist goed, zulke vragen. Ik wil dus dit soort kontakt met mensen. Een uitnodiging om mezelf te laten zien en tegelijkertijd het veilige gevoel dat het kan, dat het mag, en zelfs begrepen wordt.
En ze heeft zelfs geduld om een uur naar een twijfelmiep-met-stoere-spijkerbroek en de vraag 'kan dit wel' te blijven luisteren, en dan nog niet te zeuren als ik met niets de winkeldeur weer uitga.
Haha, ik was helemaal niet van plan om zoveel te schrijven, maar het borrelt over, geloof ik.
Bij haar kan ik echt mezelf zijn. Bij haar voel ik me mezelf. Mijn speelse, vrolijke, inspirerende, blije zelf met uitstraling.
Op een gegeven moment heb ik mobiel gebeld naar mijn man, puur om hem de geluiden van de zee te laten horen. Mijn blijdschap delen. Ik stond met mijn voeten in de zee.... en voelde mij opgetogen als een kind.
Echt heeeeeeerlijk, zo'n dag. Genieten op en top. Van de kleinste onnozele dingen. Dat ben ik. Zo kan ik mij voelen.
Zij is echt bij mij. Soms stelt ze een vraag, om echt te weten te komen hoe ik iets beleef. Zo vroeg ze hoe leven zonder de kinderen nu op dit moment is. Moeilijker of juist niet, dan in het begin. En ik heb een gedeeltelijk antwoord gegeven, ik wist het gewoonweg niet, ik ben er nog steeds mee bezig. Maar juist goed, zulke vragen. Ik wil dus dit soort kontakt met mensen. Een uitnodiging om mezelf te laten zien en tegelijkertijd het veilige gevoel dat het kan, dat het mag, en zelfs begrepen wordt.
En ze heeft zelfs geduld om een uur naar een twijfelmiep-met-stoere-spijkerbroek en de vraag 'kan dit wel' te blijven luisteren, en dan nog niet te zeuren als ik met niets de winkeldeur weer uitga.
Haha, ik was helemaal niet van plan om zoveel te schrijven, maar het borrelt over, geloof ik.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 31 juli 2008 om 11:01
En nu moet ik wat gaan opruimen en dat soort huishoudelijke dingen, want ik krijg straks (eh, over een klein uurtje) bezoek waar ik als een berg tegenop zie. Vriendin, tenminste, goede kennis, of hoe moet ik haar noemen, maar iemand die ik al vanaf mijn 12e ken.. met wie er wat ongenoegens zijn en ik kan het niet meer laten liggen.
Brrr!!
Ik ga later op je vragen in. MBO-IW is idd nu sociaal pedagogisch werk en ik heb in KDV's en creche gewerkt in die tijd. En toen kreeg ik zelf kinderen... daarna alleen nog maar wat uitzendbaantjes, om het zo maar even samen te vatten.
En mijn hond, dat is een golden retriever. Hij was eergisteren jarig: 4 is hij geworden. Heeft natuurlijk ook een cadeautje gehad haha: een in elkaar gevlochten speelbal van stevig rubber. Een succes!!
*gaat de pc dichtgooien*
Brrr!!
Ik ga later op je vragen in. MBO-IW is idd nu sociaal pedagogisch werk en ik heb in KDV's en creche gewerkt in die tijd. En toen kreeg ik zelf kinderen... daarna alleen nog maar wat uitzendbaantjes, om het zo maar even samen te vatten.
En mijn hond, dat is een golden retriever. Hij was eergisteren jarig: 4 is hij geworden. Heeft natuurlijk ook een cadeautje gehad haha: een in elkaar gevlochten speelbal van stevig rubber. Een succes!!
*gaat de pc dichtgooien*
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 31 juli 2008 om 11:10
donderdag 31 juli 2008 om 18:42
Uitgepraat. Opgelucht. Voelbaar opgelucht!
Zo fijn dat de ander óók genoeg om de vriendschap geeft om geen misverstanden te willen laten bestaan.
En zo werd het toch nog een fijn bezoek!
(En geef ik mezelf een schouderklopje, omdat ik het, ondanks alle angst, toch maar ben aangegaan. Zelfoverwinning!)
Zo fijn dat de ander óók genoeg om de vriendschap geeft om geen misverstanden te willen laten bestaan.
En zo werd het toch nog een fijn bezoek!
(En geef ik mezelf een schouderklopje, omdat ik het, ondanks alle angst, toch maar ben aangegaan. Zelfoverwinning!)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 1 augustus 2008 om 15:51
Oke, vooruit, ook nog een schouderklopje van mij erbij
Fijn dat het uitgepraat is en weet je meteen wat de vriendschap jullie beiden waard is.
En zelfvertrouwen haal je juist uit het aangaan van je angsten vind ik.
Kan me voorstellen dat je mijn vragen nog maar even hebt laten liggen, het zijn er zoveel iedere keer. En omdat ik je geen dagtaak wil bezorgen aan het beantwoorden van mijn vragen, vandaag wederom geen vraag van mijn kant. Je hebt tenslotte vakantie
Net terug van mijn werk (27 uur, zou de arbo eens langs moeten sturen) en ben moe en hyper tegelijk.
Al een tijdje erg onrustig, maar weet niet zo goed waarom.
Vanavond maar weer de stad in. Morgen bezoek die zichzelf ook meteen maar heeft uitgenodigd te blijven slapen. En ik kreeg de kans niet eens om erover na te denken, laat staan nee te zeggen. Wordt dus nog een druk weekend en daar had ik nou eigenlijk net geen zin in.
Fijn dat het uitgepraat is en weet je meteen wat de vriendschap jullie beiden waard is.
En zelfvertrouwen haal je juist uit het aangaan van je angsten vind ik.
Kan me voorstellen dat je mijn vragen nog maar even hebt laten liggen, het zijn er zoveel iedere keer. En omdat ik je geen dagtaak wil bezorgen aan het beantwoorden van mijn vragen, vandaag wederom geen vraag van mijn kant. Je hebt tenslotte vakantie
Net terug van mijn werk (27 uur, zou de arbo eens langs moeten sturen) en ben moe en hyper tegelijk.
Al een tijdje erg onrustig, maar weet niet zo goed waarom.
Vanavond maar weer de stad in. Morgen bezoek die zichzelf ook meteen maar heeft uitgenodigd te blijven slapen. En ik kreeg de kans niet eens om erover na te denken, laat staan nee te zeggen. Wordt dus nog een druk weekend en daar had ik nou eigenlijk net geen zin in.
vrijdag 1 augustus 2008 om 19:58
En als ik zo nu plompverloren aan je vraag: waarom ben je onrustig, en je antwoordt zonder erover na te denken, is er dan misschien toch een antwoord?
Klinkt idd als een druk weekend; bewaak je goed je eigen energie?
Volgens mij heb ik trouwens je vragen al beantwoord, bij nader inzien. Anders hoor ik het wel, ok?
Ik ben vandaag de stad ingeweest, maar dan om te winkelen. Heel goedkoop erg afgeprijsde spijkerbroek gekocht en drie ook afgeprijsde t-shirtjes. Dat is lekker!
Leuk dagje alleen met mezelf - en onbekende mensen waar ik niets mee hoefde. Alleen maar rondkijken, passen, en nog eens passen, en weer passen. .. argh, ik ben echt erg!!
Klinkt idd als een druk weekend; bewaak je goed je eigen energie?
Volgens mij heb ik trouwens je vragen al beantwoord, bij nader inzien. Anders hoor ik het wel, ok?
Ik ben vandaag de stad ingeweest, maar dan om te winkelen. Heel goedkoop erg afgeprijsde spijkerbroek gekocht en drie ook afgeprijsde t-shirtjes. Dat is lekker!
Leuk dagje alleen met mezelf - en onbekende mensen waar ik niets mee hoefde. Alleen maar rondkijken, passen, en nog eens passen, en weer passen. .. argh, ik ben echt erg!!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 2 augustus 2008 om 21:02
Misschien wordt de rest ook nog wel duidelijk. Kun je niet gewoon ander werk zoeken? Of zit je vast aan een bepaald contract of zo?
Vandaag met manlief de stad in geweest. Schoenen gekocht; haha, als hij erbij is worden er tenminste (aarzel)knopen doorgehakt. Minder leuk was dat ik me behoorlijk aan hem ergerde toen hij zich ergerde aan mijn winkelgedrag. Maar ik heb hem flink weerwoord gegeven en dat is nieuw; zeggen dat ik toch niet hetzelfde hoef te handelen als hij. Hij gaat alleen een winkel in om ook daadwerkelijk iets te kopen, ik ga rustig een winkel in om alleen maar te kijken. En ik wil ook de vrijheid hebben om van idee te kunnen veranderen, als ik die zonnebril uiteindelijk toch te duur vind, terwijl hij 'm niet te duur vindt. En dat alles heb ik ook gewoon gezegd, en ik heb wat voor me uit gemopperd. Haha, ik zie echt nieuw gedrag bij mezelf!
PS. Nu is alles weer goed hoor!
Vandaag met manlief de stad in geweest. Schoenen gekocht; haha, als hij erbij is worden er tenminste (aarzel)knopen doorgehakt. Minder leuk was dat ik me behoorlijk aan hem ergerde toen hij zich ergerde aan mijn winkelgedrag. Maar ik heb hem flink weerwoord gegeven en dat is nieuw; zeggen dat ik toch niet hetzelfde hoef te handelen als hij. Hij gaat alleen een winkel in om ook daadwerkelijk iets te kopen, ik ga rustig een winkel in om alleen maar te kijken. En ik wil ook de vrijheid hebben om van idee te kunnen veranderen, als ik die zonnebril uiteindelijk toch te duur vind, terwijl hij 'm niet te duur vindt. En dat alles heb ik ook gewoon gezegd, en ik heb wat voor me uit gemopperd. Haha, ik zie echt nieuw gedrag bij mezelf!
PS. Nu is alles weer goed hoor!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 2 augustus 2008 om 22:12
Ik zit niet aan een contract vast, als ik wil kan ik gewoon opzeggen. Maar het werk op zich vind ik nog wel erg leuk en binnen de organisatie zie ik nog genoeg mogelijkheden liggen. Het zit hem puur in de groep waar ik nu werk.
Daarom misschien verstandiger om nog even af te wachten en anders, als het te lang duurt, inderdaad maar op zoek te gaan naar iets anders.
Af en toe wat onenigheid hoort erbij toch. Leuke daarvan is dat je het weer goed kan maken En het houdt de boel een beetje levend.
Bezoek voor het weekend had vandaag op het laatste moment afgebeld en daar was ik wel blij mee. Toch nog de tijd voor mezelf, heerlijk!
Daarom misschien verstandiger om nog even af te wachten en anders, als het te lang duurt, inderdaad maar op zoek te gaan naar iets anders.
Af en toe wat onenigheid hoort erbij toch. Leuke daarvan is dat je het weer goed kan maken
En het houdt de boel een beetje levend.Bezoek voor het weekend had vandaag op het laatste moment afgebeld en daar was ik wel blij mee. Toch nog de tijd voor mezelf, heerlijk!
zondag 3 augustus 2008 om 17:36
Ja, dat vind ik ook altijd zo lekker, stiekem dan, als bezoek afbelt en je zomaar ineens onverwacht tijd voor jezelf hebt!
Wanneer gaat je broertje trouwen? Leuk vooruitzicht!
Vandaag is het zo'n dag dat ik, na een toch wel volgeplande week, mezelf tegenkom. Dan moet ik dus mijn beproefde healing-methode gaan toepassen: met de hond naar buiten, desnoods meerdere keren per dag; lekker tussen het groen lopen en de zomerwind op mijn blote armen voelen, en de ruimte en troost van de natuur voelen. Mijn hond bij mij, beetje borstelen en de haren zien wegwaaien, en in die ruimte voel ik me op een goede manier dichtbij mezelf, en mag de pijn die ik voel over de uitzichtloze situatie van mijn kinderen er zijn zonder dat er iemand last van heeft.
Wanneer gaat je broertje trouwen? Leuk vooruitzicht!
Vandaag is het zo'n dag dat ik, na een toch wel volgeplande week, mezelf tegenkom. Dan moet ik dus mijn beproefde healing-methode gaan toepassen: met de hond naar buiten, desnoods meerdere keren per dag; lekker tussen het groen lopen en de zomerwind op mijn blote armen voelen, en de ruimte en troost van de natuur voelen. Mijn hond bij mij, beetje borstelen en de haren zien wegwaaien, en in die ruimte voel ik me op een goede manier dichtbij mezelf, en mag de pijn die ik voel over de uitzichtloze situatie van mijn kinderen er zijn zonder dat er iemand last van heeft.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 3 augustus 2008 om 22:07
Die methode van je ken ik, werkt altijd goed. Geeft een vrij gevoel vind ik altijd.
Maar je pijn en verdriet om de situatie van je kinderen, dat mag er toch altijd zijn?!
Daar ben je toch niemand mee tot last. Of voel je dat soms wel zo?
Heb je nog ergens een sprankje hoop of is dat nu helemaal weggeslagen?
Maar je pijn en verdriet om de situatie van je kinderen, dat mag er toch altijd zijn?!
Daar ben je toch niemand mee tot last. Of voel je dat soms wel zo?
Heb je nog ergens een sprankje hoop of is dat nu helemaal weggeslagen?
maandag 4 augustus 2008 om 10:20
Dan zal ik niet verder vragen.. ik hoop dat je er toch een weg in kan vinden, met dat machteloze gevoel. 
Zeker bijzonder dat je zijn getuige mag zijn. Zo ver heb ik het nooit geschopt met mijn zussen en broer
Eh ja, ik voel dat wel zo, mensen tot last zijn, als ik me rot voel. Terwijl ik net zo goed weet dat ze niets voor mij hoeven op te lossen of méér hoeven te doen dan alleen maar 'er te zijn' of zo. Zo ver gaat dat pleasen bij mij dus en zo ben ik bezig met 'mezelf zijn' en mijn ruimte innemen, dat ik mezelf wil toestaan dat dit soort dingen er ook gewoon mogen zijn en dat daar niemand toestemming voor hoeft te geven.
Lekker erfenisje van vroeger nog steeds.
Wat je laatste vraag betreft; ik weet het niet. Ik heb me steeds vastgeklampt aan de hoop dat zij ooit zullen gaan zoeken naar mij, naar deze kant van het verhaal, maar misschien is het whishful thinking denk ik nu, iets wat ik dacht om mezelf te troosten. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet denken, misschien ben ik teveel van mezelf uitgegaan (ik heb mijn hele leven gezocht naar de waarheid over mezelf, over vroeger, omdat ik niet kon leven met hoe ik me voelde) en denk ik dat zij dat ook zullen hebben. Maar misschien is hun leven daar zo bevredigend en vol liefde dat ze niet meer denken aan hun echte moeder, of daar iets over willen weten, ooit.
Zeker bijzonder dat je zijn getuige mag zijn. Zo ver heb ik het nooit geschopt met mijn zussen en broer
Eh ja, ik voel dat wel zo, mensen tot last zijn, als ik me rot voel. Terwijl ik net zo goed weet dat ze niets voor mij hoeven op te lossen of méér hoeven te doen dan alleen maar 'er te zijn' of zo. Zo ver gaat dat pleasen bij mij dus en zo ben ik bezig met 'mezelf zijn' en mijn ruimte innemen, dat ik mezelf wil toestaan dat dit soort dingen er ook gewoon mogen zijn en dat daar niemand toestemming voor hoeft te geven.
Lekker erfenisje van vroeger nog steeds.
Wat je laatste vraag betreft; ik weet het niet. Ik heb me steeds vastgeklampt aan de hoop dat zij ooit zullen gaan zoeken naar mij, naar deze kant van het verhaal, maar misschien is het whishful thinking denk ik nu, iets wat ik dacht om mezelf te troosten. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet denken, misschien ben ik teveel van mezelf uitgegaan (ik heb mijn hele leven gezocht naar de waarheid over mezelf, over vroeger, omdat ik niet kon leven met hoe ik me voelde) en denk ik dat zij dat ook zullen hebben. Maar misschien is hun leven daar zo bevredigend en vol liefde dat ze niet meer denken aan hun echte moeder, of daar iets over willen weten, ooit.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 4 augustus 2008 om 11:01
Eigenlijk kan ik niet anders dan het loslaten, ik zit letterlijk te ver weg. Maar voel me ook verbonden en heb het gevoel ze in de steek te laten nu. Maar ja, heeft geen zin er hier verder op door te gaan.
Precies, mensen om je heen hoeven er alleen maar voor je te zijn. En ik weet zeker dat de mensen die van je houden er ook echt graag voor je willen zijn. Volgens mij ben jij ook iemand die er is voor de mensen om je heen, waarom zullen anderen dat dan niet voor jou willen zijn?
Begrijp ook wel dat je niet van de een op andere dag alle ruimte voor jezelf in kan nemen. Dat moet je leren en de ene keer gaat dat beter dan de andere keer.
Ik zeg dit ook maar even hardop tegen mezelf. Want ik herken het wel om niets te zeggen als ik me rot voel.
Hoe het met je kinderen zal lopen in de toekomst is inderdaad niet te voorspellen. Ze groeien nu ook in zo'n andere cultuur op. Er zijn voorbeelden van kinderen die niet op zoek gaan, maar ook zeker genoeg van kinderen die wel op zoek gaan.
Over het algemeen gaan ze uiteindelijk wel op zoek. De vraag is alleen op welke leeftijd en welke mogelijkheden hebben ze daarvoor.
Maar het niet weten, de angst ze misschien nooit meer te zien, wel hoop, geen hoop. Dat moet verschrikkelijk zijn.
En neem daarin juist wél je ruimte in, hier, maar vooral bij je omgeving. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen daar begrip voor heeft, zeker de mensen die om je geven. Al weten mensen misschien niet altijd hoe ze moeten reageren, er voor je zijn, naar je luisteren of gewoon een knuffel is vaak al genoeg.
Maar er zijn maar weinig mensen die dat zo goed aanvoelen als die ene vriendin van jou, daarom juist zo belangrijk je gevoelens uit te spreken.
Precies, mensen om je heen hoeven er alleen maar voor je te zijn. En ik weet zeker dat de mensen die van je houden er ook echt graag voor je willen zijn. Volgens mij ben jij ook iemand die er is voor de mensen om je heen, waarom zullen anderen dat dan niet voor jou willen zijn?
Begrijp ook wel dat je niet van de een op andere dag alle ruimte voor jezelf in kan nemen. Dat moet je leren en de ene keer gaat dat beter dan de andere keer.
Ik zeg dit ook maar even hardop tegen mezelf. Want ik herken het wel om niets te zeggen als ik me rot voel.
Hoe het met je kinderen zal lopen in de toekomst is inderdaad niet te voorspellen. Ze groeien nu ook in zo'n andere cultuur op. Er zijn voorbeelden van kinderen die niet op zoek gaan, maar ook zeker genoeg van kinderen die wel op zoek gaan.
Over het algemeen gaan ze uiteindelijk wel op zoek. De vraag is alleen op welke leeftijd en welke mogelijkheden hebben ze daarvoor.
Maar het niet weten, de angst ze misschien nooit meer te zien, wel hoop, geen hoop. Dat moet verschrikkelijk zijn.
En neem daarin juist wél je ruimte in, hier, maar vooral bij je omgeving. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen daar begrip voor heeft, zeker de mensen die om je geven. Al weten mensen misschien niet altijd hoe ze moeten reageren, er voor je zijn, naar je luisteren of gewoon een knuffel is vaak al genoeg.
Maar er zijn maar weinig mensen die dat zo goed aanvoelen als die ene vriendin van jou, daarom juist zo belangrijk je gevoelens uit te spreken.
dinsdag 5 augustus 2008 om 09:55
Dank je voor je lieve steun..
Echt niet blij van gisteren. Twee (stuk oudere) vriendinnen waren bij mij, maar het lukt me van geen kanten om mijn ruimte in te nemen. Te vertellen wat mij bezighoudt dus. In plaats daarvan praat ik met ze, stel vragen, nog meer vragen, en zij praten wel. Blijf ik achter met een gevoel 'waar blijf ik?'
Daar voel ik me zo eenzaam door... en vervolgens ook weer bij mijn man, want hij leeft zoveel gemakkelijker dan ik....
Echt niet blij van gisteren. Twee (stuk oudere) vriendinnen waren bij mij, maar het lukt me van geen kanten om mijn ruimte in te nemen. Te vertellen wat mij bezighoudt dus. In plaats daarvan praat ik met ze, stel vragen, nog meer vragen, en zij praten wel. Blijf ik achter met een gevoel 'waar blijf ik?'
Daar voel ik me zo eenzaam door... en vervolgens ook weer bij mijn man, want hij leeft zoveel gemakkelijker dan ik....
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
