Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
dinsdag 5 augustus 2008 om 09:56
Verbondenheid is en blijft, het is intentie, in jezelf, die voor verbondenheid zorgt, ook al is fysiek of anderszins geen contact mogelijk of kun je ergens niets mee. Hoor wie het zegt, ik die me wat de kinderen betreft zo moedeloos voel, maar ergens geloof ik hier wél echt in.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 5 augustus 2008 om 11:13
Wat zeg je dat mooi. En je hebt gelijk. Ik heb de mogelijkheid ze te bellen en dat ga ik deze week dan ook weer doen. Gewoon om even te laten weten dat ik aan ze denk, ook al kan ik verder niets doen.
Ik herken dat wel wat je beschrijft met je vriendinnen. Even van je af willen praten en dan achteraf weer tot de ontdekking komen dat je in feite niets gezegd hebt en dat er niet naar jou gevraagd is.
Vraag is natuurlijk hoe dat dan toch zo gaat. Waarom worden jou geen vragen gesteld? Stuur je het gesprek zodanig dat ze daar de ruimte niet voor krijgen. Of kom je op hen gesloten over. Straal je iets uit wat hen ervan weerhoudt naar jouw gevoelens te vragen.
Het kan ook zijn dat ze niet weten wat te vragen of het niet durven. Zulke heftige dingen die er spelen, dat kan mensen afschrikken. Of ze gaan invullen voor jou, zo van misschien is het beter voor haar dat we het laten rusten.
Daarom moet je denk ik ook heel duidelijk zijn en een opening geven. Zeg iets over dat je je zo rot voelt, dan komen de vragen vanzelf wel. Of vindt je het lastig om op die manier al je ruimte in te nemen?
Maar ik herken het helemaal. Is natuurlijk iets waar ik de laatste tijd zelf ook heel erg mee bezig ben. Ik wil me graag meer openstellen, niet meer alles voor mezelf houden.
Maar ja, de mensen om mij heen kunnen dat natuurlijk niet aan mij zien. Dat zal ik moeten aangeven en dat vind ik erg lastig. Ik ben altijd heel gesloten geweest, vragen naar gevoelens, moeilijke dingen weerde ik af of maakte er een grapje van. Dus die deur heb ik voor veel mensen om mij heen al dichtgegooid. En zal ik nu zelf open moeten zetten.
Ik herken dat wel wat je beschrijft met je vriendinnen. Even van je af willen praten en dan achteraf weer tot de ontdekking komen dat je in feite niets gezegd hebt en dat er niet naar jou gevraagd is.
Vraag is natuurlijk hoe dat dan toch zo gaat. Waarom worden jou geen vragen gesteld? Stuur je het gesprek zodanig dat ze daar de ruimte niet voor krijgen. Of kom je op hen gesloten over. Straal je iets uit wat hen ervan weerhoudt naar jouw gevoelens te vragen.
Het kan ook zijn dat ze niet weten wat te vragen of het niet durven. Zulke heftige dingen die er spelen, dat kan mensen afschrikken. Of ze gaan invullen voor jou, zo van misschien is het beter voor haar dat we het laten rusten.
Daarom moet je denk ik ook heel duidelijk zijn en een opening geven. Zeg iets over dat je je zo rot voelt, dan komen de vragen vanzelf wel. Of vindt je het lastig om op die manier al je ruimte in te nemen?
Maar ik herken het helemaal. Is natuurlijk iets waar ik de laatste tijd zelf ook heel erg mee bezig ben. Ik wil me graag meer openstellen, niet meer alles voor mezelf houden.
Maar ja, de mensen om mij heen kunnen dat natuurlijk niet aan mij zien. Dat zal ik moeten aangeven en dat vind ik erg lastig. Ik ben altijd heel gesloten geweest, vragen naar gevoelens, moeilijke dingen weerde ik af of maakte er een grapje van. Dus die deur heb ik voor veel mensen om mij heen al dichtgegooid. En zal ik nu zelf open moeten zetten.
donderdag 7 augustus 2008 om 12:09
Hoe is het met je?
Kan je ondanks alles wat er speelt nog een beetje genieten van je vakantie?
Ik heb vanochtend kennis gemaakt met het gezin waar ik vrijwilligerswerk ga doen. Even getwijfeld of ik wel weer verder wilde (heb het hiervoor een jaar bij andere mensen gedaan). Het kost me toch een middag in de week, naast mijn werk, maar ik haal er ook veel voldoening uit. Over een paar weken begin ik en ik heb er zin in!
Op het werk is het chaos, veel mensen ziek (en overspannen) ineens en ook nog eens langdurig. Mijn motivatie is echt even tot een dieptepunt gezakt. Ga soms echt met pijn in de buik naar het werk. Even doorbijten dus.
Kan je ondanks alles wat er speelt nog een beetje genieten van je vakantie?
Ik heb vanochtend kennis gemaakt met het gezin waar ik vrijwilligerswerk ga doen. Even getwijfeld of ik wel weer verder wilde (heb het hiervoor een jaar bij andere mensen gedaan). Het kost me toch een middag in de week, naast mijn werk, maar ik haal er ook veel voldoening uit. Over een paar weken begin ik en ik heb er zin in!
Op het werk is het chaos, veel mensen ziek (en overspannen) ineens en ook nog eens langdurig. Mijn motivatie is echt even tot een dieptepunt gezakt. Ga soms echt met pijn in de buik naar het werk. Even doorbijten dus.
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:58
Oooh, wat vervelend voor je zeg. Rest klinkt gelukkig wel goed. Sterkte!!
Ik moet 't even heel kort houden. Zit in de bieb te internetten. Thuis is mijn pc kapot en we hebben nu ook geen internet en telefoon, gekl*** met UPC. Hoop dat het snel allemaal weer werkt, want dit hier is niks. Ontzettend traaaaaage verbinding en allemaal mensen om me heen, dus ik heb maar ff'tjes tijd.
Tot later meer..... hope soon.
Ik moet 't even heel kort houden. Zit in de bieb te internetten. Thuis is mijn pc kapot en we hebben nu ook geen internet en telefoon, gekl*** met UPC. Hoop dat het snel allemaal weer werkt, want dit hier is niks. Ontzettend traaaaaage verbinding en allemaal mensen om me heen, dus ik heb maar ff'tjes tijd.
Tot later meer..... hope soon.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 8 augustus 2008 om 21:04
Dat is kl*te zeg, geen internet en telefoon.
Rooksignalen of de iets modernere versie van 2 blikjes en een touw ertussen misschien maar eens proberen?
Op het werk vandaag maar even een balletje opgegooid over mijn pijn in de buik gevoel. Niet bij de juiste personen, want die waren er natuurlijk niet, maar wel zo dat ik weet dat de tamtam in werking wordt gezet En mezelf een schouderklopje gegeven dat ik dit heb aangegeven, zeker gezien het machocultuurtje bij ons.
Hoop voor je dat je snel weer een pc + internet en telefoon hebt!
Rooksignalen of de iets modernere versie van 2 blikjes en een touw ertussen misschien maar eens proberen?
Op het werk vandaag maar even een balletje opgegooid over mijn pijn in de buik gevoel. Niet bij de juiste personen, want die waren er natuurlijk niet, maar wel zo dat ik weet dat de tamtam in werking wordt gezet En mezelf een schouderklopje gegeven dat ik dit heb aangegeven, zeker gezien het machocultuurtje bij ons.
Hoop voor je dat je snel weer een pc + internet en telefoon hebt!
zaterdag 9 augustus 2008 om 14:52
Zo, ik ben er weer! Nieuwe computer, prachtig beeldscherm, etc. geweldig!! Voordeel van niet op vakantie gaan, haha.
En ik moet nog alles ontdekken, we hebben nu bijv. ook een dvd-speler hierop zitten, wat we eerst niet hadden. En hij is een heel stuk sneller!!
Kortom, blij!
Ik geef je ook even een schouderklopje, wat goed van je! Hoe voelt het nu? Scheelt het dat je jezelf deze ruimte hebt gegeven?
En ik moet nog alles ontdekken, we hebben nu bijv. ook een dvd-speler hierop zitten, wat we eerst niet hadden. En hij is een heel stuk sneller!!
Kortom, blij!
Ik geef je ook even een schouderklopje, wat goed van je! Hoe voelt het nu? Scheelt het dat je jezelf deze ruimte hebt gegeven?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 9 augustus 2008 om 21:17
Dat is snel! Wat mis je zo'n pc dan he, een leven zonder is al haast niet meer voor te stellen. Vakantiegeld dus toch nog goed besteed.
Dank je. Ik weet alleen dat ik de tamtam waarschijnlijk wel in werking heb gezet. Of ik er wat mee opschiet is nog maar de vraag.
Voelt in elk geval wel goed dat ik het heb uitgesproken, al is het pijn in de buik gevoel, de onzekerheid er nog steeds.
Hoe is het met jou?
Dank je. Ik weet alleen dat ik de tamtam waarschijnlijk wel in werking heb gezet. Of ik er wat mee opschiet is nog maar de vraag.
Voelt in elk geval wel goed dat ik het heb uitgesproken, al is het pijn in de buik gevoel, de onzekerheid er nog steeds.
Hoe is het met jou?
zondag 10 augustus 2008 om 20:56
Ik heb je reactie in het topic van Gaia gelezen.
En zit mijn hoofd te breken over wat ik daarop kan zeggen...
Bestond er maar een toverspreuk wat al die gevoelens, de angst, al was met maar voor even, van je kan wegnemen. Je gewoon even een kind kan laten zijn, zoals een kind zou moeten zijn.
Onschuldig, vrij, zonder angst.
Op dit soort momenten vind ik een forum soms tekort schieten. Je kan nog zoveel schrijven, iemand een hart onder de riem willen steken, je ziet elkaar niet echt. Het komt niet altijd over zoals je zou willen. Geen manier om je woorden kracht bij te zetten.
Fijn dat je die speelse kant in jezelf er af en toe ook laat zijn. Je hebt al meer aanbod gehad las ik, maar ik houd me ook aanbevolen hoor
Vandaag met mijn neefje en nichtje in een overdekt speelpark geweest en ook even heerlijk laten gaan. Werd raar aangekeken door de aanwezige kids daar, zelfs uitgelachen omdat ik te oud zou zijn, maar vond het heerlijk.
Ik wens je sterkte voor morgen. En ik hoop dat je jezelf een klein beetje kunt zien zoals ik je zie (en volgens mij vele anderen hier op het forum), als een bijzondere vrouw, kwetsbaar, maar krachtig, met een hart van goud en die er mag zijn!
En zit mijn hoofd te breken over wat ik daarop kan zeggen...
Bestond er maar een toverspreuk wat al die gevoelens, de angst, al was met maar voor even, van je kan wegnemen. Je gewoon even een kind kan laten zijn, zoals een kind zou moeten zijn.
Onschuldig, vrij, zonder angst.
Op dit soort momenten vind ik een forum soms tekort schieten. Je kan nog zoveel schrijven, iemand een hart onder de riem willen steken, je ziet elkaar niet echt. Het komt niet altijd over zoals je zou willen. Geen manier om je woorden kracht bij te zetten.
Fijn dat je die speelse kant in jezelf er af en toe ook laat zijn. Je hebt al meer aanbod gehad las ik, maar ik houd me ook aanbevolen hoor
Vandaag met mijn neefje en nichtje in een overdekt speelpark geweest en ook even heerlijk laten gaan. Werd raar aangekeken door de aanwezige kids daar, zelfs uitgelachen omdat ik te oud zou zijn, maar vond het heerlijk.
Ik wens je sterkte voor morgen. En ik hoop dat je jezelf een klein beetje kunt zien zoals ik je zie (en volgens mij vele anderen hier op het forum), als een bijzondere vrouw, kwetsbaar, maar krachtig, met een hart van goud en die er mag zijn!
maandag 11 augustus 2008 om 09:53
Wat rot Saartje, dat je je zo voelt over je werk. Brr, ik ken dat gevoel. Hoe denk je trouwens intussen over zelf hulp gaan zoeken? Het lijkt me dat het erg zwaar voor je is, op deze manier. Het spelen van gisteren ten spijt
Ik heb gisteren naar de dvd van Sara Kroos gekeken, 'zoetgevooisd' heet die voorstelling. Echt geweldig. Ze zegt wat ze te zeggen heeft, ze neemt geen blad voor de mond, ik kan wel meeschreeuwen en -janken; het maakt wat los. En dan denk ik: het belangrijkst van alles is dat je gelukkig bent met jezelf, met al je kanten. Doe zoals je bent, zoals je voelt, dat valt toch niet echt te verbergen (al probeer ik het ook krampachtig..), het is zoals het is.
Sterkte vandaag!
Ik heb gisteren naar de dvd van Sara Kroos gekeken, 'zoetgevooisd' heet die voorstelling. Echt geweldig. Ze zegt wat ze te zeggen heeft, ze neemt geen blad voor de mond, ik kan wel meeschreeuwen en -janken; het maakt wat los. En dan denk ik: het belangrijkst van alles is dat je gelukkig bent met jezelf, met al je kanten. Doe zoals je bent, zoals je voelt, dat valt toch niet echt te verbergen (al probeer ik het ook krampachtig..), het is zoals het is.
Sterkte vandaag!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 11 augustus 2008 om 10:59
Kan me voorstellen dat je weer onzeker wordt van die vrije dag, waar je niet op gerekend had. Maar misschien zijn er onderling gewoon wat ruilingen geweest tijdens jouw vakantie? Dat gebeurd bij ons ook regelmatig, is ineens het rooster omgegooid.
Helemaal buiten mezelf leggen is natuurlijk te makkelijk. Ik ben zo bezig met van alles, leren mezelf kwetsbaar op te stellen, daardoor voel ik me ook kwetsbaarder. En dat werkt door in mijn werk. Die houding van niets kan mij raken en ik red mezelf wel verdwijnt een beetje. Ik voel het nu echt dat ik niet gesteund word, terwijl ik eerder gewoon doordenderde en me daar niets van aantrok.
Sara Kroos is goed! Wat zou het toch lekker zijn je gewoon eens zo te kunnen laten gaan.
Jezelf accepteren, blij zijn met jezelf, dat moet je ook vooral uit jezelf halen. Zonder dat op te hangen aan de mening van anderen. Een lastig, maar wel mooi streven.
Helemaal buiten mezelf leggen is natuurlijk te makkelijk. Ik ben zo bezig met van alles, leren mezelf kwetsbaar op te stellen, daardoor voel ik me ook kwetsbaarder. En dat werkt door in mijn werk. Die houding van niets kan mij raken en ik red mezelf wel verdwijnt een beetje. Ik voel het nu echt dat ik niet gesteund word, terwijl ik eerder gewoon doordenderde en me daar niets van aantrok.
Sara Kroos is goed! Wat zou het toch lekker zijn je gewoon eens zo te kunnen laten gaan.
Jezelf accepteren, blij zijn met jezelf, dat moet je ook vooral uit jezelf halen. Zonder dat op te hangen aan de mening van anderen. Een lastig, maar wel mooi streven.
maandag 11 augustus 2008 om 18:16
Misschien iets wat helemaal niet kan, maar kun je niet naar een andere afdeling overgeplaatst worden, bij die andere groepen, als dat beter voelt? Ik haal toch wel uit jouw verhaal dat er (behalve dan oorzaken in jezelf) ook wel degelijk redenen zijn buiten jezelf. Die mannelijke collega's dus, die je niet steunen.
Dingen helemaal buiten jezelf leggen werkt ook niet. In feite zijn het alle bitcherige, dominante mensen waar ik me direct weer klein bij voel.
Zo zelfs met mijn eigen man gisteren. Hij had met succes een klusje in de garage afgerond en kwam mij halen boven, waar ik naar die Sara Kroos dvd zat te kijken, helemaal in de sfeer. Hij drong nogal aan en ik ging mee kijken, maar niet van harte dus. Later was ik zo boos op mezelf. Want ik ging mee kijken omdat ik bang was voor een boze of niet-begrijpende reactie. Automatisch. Als ik gewoon wat had zitten internetten of zo, had het me niet uitgemaakt. Maar nu wilde ik gewoon mijn dvd afkijken. Alleen liet ik andere belangen weer voorgaan....
Ik heb later dit alles wel tegen hem uitgesproken, met de verzuchting of ik dit ooit wel zal leren....!! Hij gaf toe dat hij ietwat dwingerig was geweest, maar natuurlijk moet ik ook gewoon voor mezelf durven kiezen, zonder me weer door angst te laten leiden.
Eigenlijk moest die dvd een cd zijn, dan kon ik 'm meenemen in de auto en keihard meeschreeuwen en gillen, zonder dat er iemand last van heeft. Want we wonen hier niet in een hutje op de hei en de buren zouden er maar een rare indruk van krijgen, als ik zo tekeer zou gaan als Sara.
Dingen helemaal buiten jezelf leggen werkt ook niet. In feite zijn het alle bitcherige, dominante mensen waar ik me direct weer klein bij voel.
Zo zelfs met mijn eigen man gisteren. Hij had met succes een klusje in de garage afgerond en kwam mij halen boven, waar ik naar die Sara Kroos dvd zat te kijken, helemaal in de sfeer. Hij drong nogal aan en ik ging mee kijken, maar niet van harte dus. Later was ik zo boos op mezelf. Want ik ging mee kijken omdat ik bang was voor een boze of niet-begrijpende reactie. Automatisch. Als ik gewoon wat had zitten internetten of zo, had het me niet uitgemaakt. Maar nu wilde ik gewoon mijn dvd afkijken. Alleen liet ik andere belangen weer voorgaan....
Ik heb later dit alles wel tegen hem uitgesproken, met de verzuchting of ik dit ooit wel zal leren....!! Hij gaf toe dat hij ietwat dwingerig was geweest, maar natuurlijk moet ik ook gewoon voor mezelf durven kiezen, zonder me weer door angst te laten leiden.
Eigenlijk moest die dvd een cd zijn, dan kon ik 'm meenemen in de auto en keihard meeschreeuwen en gillen, zonder dat er iemand last van heeft. Want we wonen hier niet in een hutje op de hei en de buren zouden er maar een rare indruk van krijgen, als ik zo tekeer zou gaan als Sara.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 12 augustus 2008 om 16:02
En, hoe is het vandaag gegaan op je werk?
Dat bang zijn voor de reactie van je man (of van een ander) en dan dus maar toegeven aan de ander, denk je daar bewust bij na op zo'n moment? Denk je op dat moment ik ga maar mee, anders wordt hij misschien boos of komt dat nadenken pas achteraf en reageer je op het moment zelf automatisch?
Dacht dat er ook een CD was van zoetgevooisd. Of is die niet meer verkrijgbaar?
En je zou je buren altijd nog kunnen zeggen dat je een nieuwe roeping in je leven hebt gevonden en heel hard moet oefenen
Dat bang zijn voor de reactie van je man (of van een ander) en dan dus maar toegeven aan de ander, denk je daar bewust bij na op zo'n moment? Denk je op dat moment ik ga maar mee, anders wordt hij misschien boos of komt dat nadenken pas achteraf en reageer je op het moment zelf automatisch?
Dacht dat er ook een CD was van zoetgevooisd. Of is die niet meer verkrijgbaar?
En je zou je buren altijd nog kunnen zeggen dat je een nieuwe roeping in je leven hebt gevonden en heel hard moet oefenen
dinsdag 12 augustus 2008 om 19:44
Dat klinkt als op-de-lange-baan-schuiven waar ze volgens mij eindeloos mee kunnen doorgaan, over jouw rug - zo voelt het als ik dit lees. Misschien moet je het er maar eens op laten aankomen en je inderdaad ziek melden. JIJ bent het belangrijkste!!
Op het moment denk ik wel heel eventjes na, maar dat wordt compleet overruled door angst. En dan ga ik alweer...
Gisteren heb ik in een platenzaak (heet dat trouwens nog zo?) gevraagd naar werk van SK op cd of dvd. Er is niets, behalve de dvd die ik al heb. Daar is dus werk te doen voor Sara
Kan ze toch wel doen voor haar allergrootste fan?!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 12 augustus 2008 om 21:04
Net even gekeken voor je of het te downloaden valt en vond wel wat van zoetgevooisd maar had meteen een virus te pakken. Dus kon het niet openen. Maar zij schrijft toch voor Viva? Je kan haar vast wel op een of andere manier stalken tot ze je alles wat ze heeft opstuurt om maar van je af te zijn
Gelukkig viel het dus mee op je werk. Behalve dan die tien uur achter elkaar werken. Je moest zeker die vrije dag van gisteren meteen even compenseren.
Fijn dat het ook meeviel met je bazin. Lijkt erop dat ze toch echt wel blij is dat je er weer bent hoor. Niet te druk om maken zoals je zegt. Gewoon wat meer naar Sara kijken/ luisteren en wat gevatte antwoorden in je hoofd stampen
Wat je zegt over die vroegere bullebak en zelf kijken naar mensen en zelf ervaren, dat is mooi. Ik denk dat we ons, vaak onbewust, veel te veel laten leiden door het oordeel van een ander. Dat neem je automatisch over, waardoor je de ander niet altijd een eerlijke kans geeft. Ik merk het ook vaak bij mezelf, dat ik al een oordeel geveld heb, omdat ik dat simpelweg heb overgenomen van verhalen van anderen. En dan kan je soms zo verkeerd zitten.
Kan je jezelf op zo'n moment niet proberen aan te leren om iets langer de tijd te nemen voor je op de ander reageert? (klinkt natuurlijk makkelijk dan het is)
Nu reageer je instinctief denk ik vanuit je gevoel, en dat gevoel is dan angst. Angst om afgewezen te worden??
Als je iets meer tijd zou nemen kan je jezelf afvragen of die angst realistisch is en tot de conclusie komen dat het dat over het algemeen niet is.
Maar goed, dat is makkelijk praten van mij natuurlijk.
Je hebt binnenkort je 2e gesprek met die psycholoog toch? Zie je het zitten of is de drempel hoog nu er een tijdje tussen heeft gezeten?
Gelukkig viel het dus mee op je werk. Behalve dan die tien uur achter elkaar werken. Je moest zeker die vrije dag van gisteren meteen even compenseren.
Fijn dat het ook meeviel met je bazin. Lijkt erop dat ze toch echt wel blij is dat je er weer bent hoor. Niet te druk om maken zoals je zegt. Gewoon wat meer naar Sara kijken/ luisteren en wat gevatte antwoorden in je hoofd stampen
Wat je zegt over die vroegere bullebak en zelf kijken naar mensen en zelf ervaren, dat is mooi. Ik denk dat we ons, vaak onbewust, veel te veel laten leiden door het oordeel van een ander. Dat neem je automatisch over, waardoor je de ander niet altijd een eerlijke kans geeft. Ik merk het ook vaak bij mezelf, dat ik al een oordeel geveld heb, omdat ik dat simpelweg heb overgenomen van verhalen van anderen. En dan kan je soms zo verkeerd zitten.
Kan je jezelf op zo'n moment niet proberen aan te leren om iets langer de tijd te nemen voor je op de ander reageert? (klinkt natuurlijk makkelijk dan het is)
Nu reageer je instinctief denk ik vanuit je gevoel, en dat gevoel is dan angst. Angst om afgewezen te worden??
Als je iets meer tijd zou nemen kan je jezelf afvragen of die angst realistisch is en tot de conclusie komen dat het dat over het algemeen niet is.
Maar goed, dat is makkelijk praten van mij natuurlijk.
Je hebt binnenkort je 2e gesprek met die psycholoog toch? Zie je het zitten of is de drempel hoog nu er een tijdje tussen heeft gezeten?
woensdag 13 augustus 2008 om 07:15
Even snel voordat ik naar mijn werk ga.
Dit kan ik vandaag goed gebruiken. Time-out, heeft mijn re-coach ook ooit gezegd. Goede herinnering van je.
Vandaag komen de zonen van manlief, moeilijk en lang verhaal. Ze zijn 22 en 24 en het kontakt is tja.. moeizaam, om het maar even kort te zeggen. Ik moet werken, maar zal ze tussendoor en mss vanavond ook nog, zien.
Zie er tegenop!! Ben zelfs beetje bang van scherpe tong van de jongste. Dus dat wordt wat.
Fijn dat je je ietsje rustiger in je hoofd voelt over je werk.
Komt tijd, komt raad.
Vrijdag naar de psycholoog. Eigenlijk te lange tijd tussen intake en nu de eerste echte sessie. Nee, kijk er niet bepaald naar uit.
Zo, nu rennen!!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 13 augustus 2008 om 10:54
Jammer dat het contact met zijn zonen zo moeizaam verloopt.
Erg vervelend om zo tegen dat bezoek van ze op te zien. Hoe staat je man daarin?
Die scherpe tong van de jongste is dat tegen jullie gericht of is hij in het algemeen zo?
Er zit inderdaad wel een lange tijd tussen de intake en eerste sessie. Kan me voorstellen dat je er dan tegenop gaat zien.
Maar je eerste indruk was positief toch?
Succes vandaag met het bezoek en werkse!
Ik mag straks weer werken. Sta niet te springen, maar knoop in de maag is wel iets kleiner geworden.
Erg vervelend om zo tegen dat bezoek van ze op te zien. Hoe staat je man daarin?
Die scherpe tong van de jongste is dat tegen jullie gericht of is hij in het algemeen zo?
Er zit inderdaad wel een lange tijd tussen de intake en eerste sessie. Kan me voorstellen dat je er dan tegenop gaat zien.
Maar je eerste indruk was positief toch?
Succes vandaag met het bezoek en werkse!
Ik mag straks weer werken. Sta niet te springen, maar knoop in de maag is wel iets kleiner geworden.
woensdag 13 augustus 2008 om 18:32
Ja, de psycholoog... vandaag had ik bijna afgebeld. Kreeg van het zf een brief dat het niet vergoed werd. Terwijl het eerstelijns psychologie is. Na bellen ben ik er nu achter dat ik acht sessies vergoed krijg (op eigen bijdrage van 10 euro na), meer niet. Maar ik ga dus echt daarna geen 80 euro per sessie betalen.
Ik denk dat ik hem dit ga voorleggen: we hebben nog 7 keer. Dit (en dan noem ik het) is het belangrijkste probleem waar ik zeker iets mee wil, en kan dat in die tijd met EMDR? Ik weet niet of hij het zo zal willen, want hij had het over 'tijd nodig' en dat soort dingen, maar die tijd heb ik dus gewoonweg niet.
Ik hoop dat het voor jou toch nog een beetje meevalt op het werk vandaag.
Ik denk dat ik hem dit ga voorleggen: we hebben nog 7 keer. Dit (en dan noem ik het) is het belangrijkste probleem waar ik zeker iets mee wil, en kan dat in die tijd met EMDR? Ik weet niet of hij het zo zal willen, want hij had het over 'tijd nodig' en dat soort dingen, maar die tijd heb ik dus gewoonweg niet.
Ik hoop dat het voor jou toch nog een beetje meevalt op het werk vandaag.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 13 augustus 2008 om 22:03
Met tevreden gevoel de jongens uitgezwaaid.
Samen gegeten thuis, toen ik van mijn werk terugkwam.
En ik had voor het eerst, in al die tijd dat ik ze ken, het begin van een gevoel dat ik weer iets van familie heb........
iets wat heel belangrijk is voor mij, mijn kinderen weg en geen kontakt met mijn eigen familie.
Wie weet is dit een nieuw begin.
Heeft de tijd dat we elkaar niet gezien hebben ons allevier goed gedaan. Bij manlief was er ook veel tussen de oren een eigen leven gaan leiden, en nu zag hij dat het ook anders kon.
Dat ze volwassen aan het worden zijn.
Dat ze binnenkort beiden afstuderen, werk gaan zoeken, huis gaan zoeken; kortom op zichzelf gaan wonen (en redelijk bij ons in de buurt wss, vanwege werk).
Dat hun moeder inmiddels al jarenlang een relatie heeft en dan ook gaat samenwonen.
Allemaal nieuwe dingen... het leven gaat verder.
Ik hoop dat dit een nieuw begin mag zijn voor ons vieren.
Samen gegeten thuis, toen ik van mijn werk terugkwam.
En ik had voor het eerst, in al die tijd dat ik ze ken, het begin van een gevoel dat ik weer iets van familie heb........
iets wat heel belangrijk is voor mij, mijn kinderen weg en geen kontakt met mijn eigen familie.
Wie weet is dit een nieuw begin.
Heeft de tijd dat we elkaar niet gezien hebben ons allevier goed gedaan. Bij manlief was er ook veel tussen de oren een eigen leven gaan leiden, en nu zag hij dat het ook anders kon.
Dat ze volwassen aan het worden zijn.
Dat ze binnenkort beiden afstuderen, werk gaan zoeken, huis gaan zoeken; kortom op zichzelf gaan wonen (en redelijk bij ons in de buurt wss, vanwege werk).
Dat hun moeder inmiddels al jarenlang een relatie heeft en dan ook gaat samenwonen.
Allemaal nieuwe dingen... het leven gaat verder.
Ik hoop dat dit een nieuw begin mag zijn voor ons vieren.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 14 augustus 2008 om 15:56
Wat fijn voor je dat het bezoek toch met zo'n goed gevoel hebt kunnen uitzwaaien!
En dat je het gevoel hebt weer familie te hebben, misschien ook weer het gevoel een soort van basis te hebben?
Dat het inderdaad maar een mooi nieuw begin mag zijn voor jullie (f)
Dat is balen zeg dat er maar 8 sessies vergoed worden. Je aanvullende verzekering dekt verder niets?
Goed dat je toch gaat en wil bespreken wat je in die tijd wél kan doen. Alles aanpakken zal in die 7 keer die je nog hebt niet gaan, dus proberen hetgeen voor jou het meest belangrijk is wel te doen. Misschien kan je met de rest nog op een andere manier dan EMDR verder? Of in het nieuwe jaar, dat je dan weer 8 sessies kan doen?
En dat je het gevoel hebt weer familie te hebben, misschien ook weer het gevoel een soort van basis te hebben?
Dat het inderdaad maar een mooi nieuw begin mag zijn voor jullie (f)
Dat is balen zeg dat er maar 8 sessies vergoed worden. Je aanvullende verzekering dekt verder niets?
Goed dat je toch gaat en wil bespreken wat je in die tijd wél kan doen. Alles aanpakken zal in die 7 keer die je nog hebt niet gaan, dus proberen hetgeen voor jou het meest belangrijk is wel te doen. Misschien kan je met de rest nog op een andere manier dan EMDR verder? Of in het nieuwe jaar, dat je dan weer 8 sessies kan doen?
donderdag 14 augustus 2008 om 18:03
Heee, wat fijn!! Je hebt een concrete datum, en misschien wordt het nog wel eerder. En zelfs de toezegging dat je de zw in kunt gaan.
Geweldig toch, dat ze je nu zo serieus nemen? Je hebt het dus goed duidelijk gemaakt.
(Moet ook een goed gevoel geven, lijkt me, dat ze je niet kwijt willen en nu alles uit de kast halen voor je!)
Nee, mijn aanvullende verzekering dekt verder niets. Misschien volgend jaar nog een keer zo acht sessies doen, dat heb ik ook al gedacht. Maar wie weet brengen deze acht, als ik echt doelgericht te werk ga, me ook al een heel eind.
Rust lekker uit na die slopende dienst, wees lief voor jezelf
Geweldig toch, dat ze je nu zo serieus nemen? Je hebt het dus goed duidelijk gemaakt.
(Moet ook een goed gevoel geven, lijkt me, dat ze je niet kwijt willen en nu alles uit de kast halen voor je!)
Nee, mijn aanvullende verzekering dekt verder niets. Misschien volgend jaar nog een keer zo acht sessies doen, dat heb ik ook al gedacht. Maar wie weet brengen deze acht, als ik echt doelgericht te werk ga, me ook al een heel eind.
Rust lekker uit na die slopende dienst, wees lief voor jezelf
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 14 augustus 2008 om 22:01
vrijdag 15 augustus 2008 om 19:14
Het was een goed gesprek. Ik heb hem voorgelegd dat ik maar acht sessies heb (waarvan al eentje gebruikt, nl. intake), wat het hoofdprobleem is zeg maar, en of hij daar iets mee kan in die tijd. Hij was heel realistisch en heeft me niets voorgespiegeld, hij is niet van de 'snelle trucjes' etc. en zei dat hier wel meer tijd voor nodig is. Professioneel gezien wil hij niet dat ik, door de korte tijd, een gevoel van haast ga krijgen, want dat werkt niet. Het liefst verwijst hij me door naar een tweedelijnsgebeuren, hij heeft me ook een naam gegeven.
Maar we gaan wel kijken wat er in de korte tijd dus wél kan. Hij heeft me nu wat vragen gesteld en goede achtergrondinfo gegeven, echt goed to-the-point. Ging al flink diep. Maar dat wil ik ook. Ik zie het allemaal heel helder en weet ook heel goed wat ik wil bereiken. De sessie liep met een half uur uit, wat hij niet berekende, en ik heb voor volgende week een nieuwe afspraak. Dan gaat hij voorzichtig iets met EMDR proberen.
Ik ben met een tevreden gevoel weggegaan en ik voel me echt begrepen!
Hoe is het met je vandaag?
Maar we gaan wel kijken wat er in de korte tijd dus wél kan. Hij heeft me nu wat vragen gesteld en goede achtergrondinfo gegeven, echt goed to-the-point. Ging al flink diep. Maar dat wil ik ook. Ik zie het allemaal heel helder en weet ook heel goed wat ik wil bereiken. De sessie liep met een half uur uit, wat hij niet berekende, en ik heb voor volgende week een nieuwe afspraak. Dan gaat hij voorzichtig iets met EMDR proberen.
Ik ben met een tevreden gevoel weggegaan en ik voel me echt begrepen!
Hoe is het met je vandaag?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos