Psyche
alle pijlers
Lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last
woensdag 28 mei 2008 om 07:26
Hallo,
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
ik heb een vraag, waarvan ik hoop dat de dames hier me kunnen helpen. Een hele goede vriendin van mij is jaren geleden (lees 14 jaar) verkracht (ontmaagding). Toentertijd heeft ze daarvoor bij het RIAGG gelopen, maar is daar zoals velen teleurgesteld weggegaan. Daarna is ze er eigenlijk nooit voor behandeld of iets dergelijks.
Ik ken haar pas een paar jaar maar ik doortast haar en merk aan haar dat het gewoon vaak nog haar leven bepaald. Niet dat ze er nou heel de tijd mee bezig is, maar ook vooral onbewust. Ze heeft een hele harde buitenkant, mooi weer spelen, maar ik voel de onderliggende pijn, de onzekerheid. Ze stelt zich vaak heel fel op, een echte pittige tante... maar ik zie de hardheid naar zichzelf ook. Ik heb haar al vaak gezegd dat ze meer van zichzelf moet houden. In diepe gesprekken die we hebben geeft ze dit ook uiteindelijk wel toe.
Ik ben de eerste en enige die het weet (naast ouders) en ik ben er ook zelf achtergekomen door haar gedrag.
In principe functioneert ze prima, als je het niet weet hoeft het je helemaal niet op te vallen.... maar ik denk dat ze zoveel gelukkiger zou zijn als ze hier echt goed mee zou kunnen omgaan.
Nou is mijn vraag... zijn er mensen hier die hier misschien ervaring mee hebben, en dan met name met behandelaars / behandelingen. Zijn er psycho-therapeuten (of iets dergelijks) die gespecialiseerd zijn in verkrachtingen? Is er een bepaalde behandelmethode die hiervoor beter geschikt is? Het is natuurlijk al vrij lang geleden. Is voor zoiets een behandeling met hypnose een goed idee?
Ik heb met haar afgesproken dat we samen gaan kijken of we hier uit kunnen komen, het gaat me echt heel erg aan het hart dat zij 100% gelukkig kan zijn. Het is alleen wel heel duidelijk dat het met de behandeling/behandelaar 'raak' moet zijn, juist omdat ze zo'n slechte ervaring heeft me bijv RIAGG. Het moet dus nadrukkelijk één behandelaar zijn, zodat ze niet telkens opnieuw onnodig haar verhaal hoeft te doen etc, want ik merk dat dat haar nog echt veel pijn doet. Desalniettemin is ze zeker bereid om 'diep' te gaan, volgens mij ook de enige manier om te voorkomen dat dit haar leven blijft beinvloeden.
Ben benieuwd!
maandag 12 januari 2009 om 00:18
quote:saartje1980 schreef op 12 januari 2009 @ 00:05:
Haha, ik begin morgen gewoon met een intake afnemen bij haar. Als ze een zorgeloos leven heeft gehad kan ze wieberen.
Ja screenen moet je ze!!! Screenen!!! En dat kun je!! Dat weet IK zeker
Enneuh niet alles naast je neer leggen hè, je hebt je eigen verantwoordelijkheid te nemen. Ook met roken enzo...
Ik rook haast helemaal niet want ik moet ze zelf maken en das knap lastig! Ga weer even een sigaret in elkaar knutselen....
Haha, ik begin morgen gewoon met een intake afnemen bij haar. Als ze een zorgeloos leven heeft gehad kan ze wieberen.
Ja screenen moet je ze!!! Screenen!!! En dat kun je!! Dat weet IK zeker
Enneuh niet alles naast je neer leggen hè, je hebt je eigen verantwoordelijkheid te nemen. Ook met roken enzo...
Ik rook haast helemaal niet want ik moet ze zelf maken en das knap lastig! Ga weer even een sigaret in elkaar knutselen....
maandag 12 januari 2009 om 00:22
Naief omdat jij je onder invloed liet brengen. Door een vreemde nog wel
En me dan nog lief vinden, er is echt iets mis met jou meid. Ik denk nog even na over een bijbehorende stempel
Nee, morgen hoef je ook niet mee. Die intake doe ik zelf wel. Die bespreken we dan een keer onder het genot van een borrel en dan kan jij dat mooi uit gaan diepen als je een keer mee gaat.
Ik verheug me er nu al op om met je mee te gaan. Heerlijk, beetje prikken bij iedereen. Ik neem tissues mee dit keer.
Dolletjes!! En daarna uiteraard een verdiend borreltje.
En me dan nog lief vinden, er is echt iets mis met jou meid. Ik denk nog even na over een bijbehorende stempel
Nee, morgen hoef je ook niet mee. Die intake doe ik zelf wel. Die bespreken we dan een keer onder het genot van een borrel en dan kan jij dat mooi uit gaan diepen als je een keer mee gaat.
Ik verheug me er nu al op om met je mee te gaan. Heerlijk, beetje prikken bij iedereen. Ik neem tissues mee dit keer.
Dolletjes!! En daarna uiteraard een verdiend borreltje.
saartje1980 wijzigde dit bericht op 12-01-2009 00:27
Reden: smilie op een plek waar het niet hoorde
Reden: smilie op een plek waar het niet hoorde
% gewijzigd
maandag 12 januari 2009 om 00:37
Ja das ook weer zo wat. Alhoewel, lijkt me ook wel humor. Als niet échte junks in een kliniek. Zetten we de boel gewoon op stelten, brengen we wat leven in de brouwerij kliniek.
Tips voor morgen, het belangrijkste heb je al, maar ik zal er eens verder over na denken.
Wellicht hebben EV ,Philomein, Iry, lovinglive en Spongebabe ook nog suggesties. ( en iedereen die hier meeleest natuurlijk).
Maar ik ga eens even verstandig doen, ik ga slapen.
Het was weer enerverend!
Weltrusten meid! Ik hoop dat je een beetje kunt slapen!
Tips voor morgen, het belangrijkste heb je al, maar ik zal er eens verder over na denken.
Wellicht hebben EV ,Philomein, Iry, lovinglive en Spongebabe ook nog suggesties. ( en iedereen die hier meeleest natuurlijk).
Maar ik ga eens even verstandig doen, ik ga slapen.
Het was weer enerverend!
Weltrusten meid! Ik hoop dat je een beetje kunt slapen!
maandag 12 januari 2009 om 01:06
maandag 12 januari 2009 om 01:14
Ik ben ook een kettingroker geworden door Claire.
Heel veel succes morgen allebei.
Ik vind jullie lieverds.
En zo mooi om te lezen hoe jullie elkaar opvangen en met humor elkaar wat op kunnen rapen.
(ik lees stiekem een beetje mee).
Binnenkort schaatsen maar met zijn allen?
Dikke knuffel voor iedereen die hier meeschrijft.
Heel veel succes morgen allebei.
Ik vind jullie lieverds.
En zo mooi om te lezen hoe jullie elkaar opvangen en met humor elkaar wat op kunnen rapen.
(ik lees stiekem een beetje mee).
Binnenkort schaatsen maar met zijn allen?
Dikke knuffel voor iedereen die hier meeschrijft.
maandag 12 januari 2009 om 01:37
Sjemig, ik was helemaal vergeten = Saar haar schuld, dat ik nog moest bekijken hoe laat ik de trein moet pakken morgen, zie ik jou reactie Iry!
Kunnen jullie niet samen Ikrookalseenkettermaarikgeefgraaganderen(claireistegenwoordigdelul)deschuldvanmijnnegatievegewoontenombuigtherapie gaan volgen?
Lijkt mij een gezond idee.
*gaat ronkend naar bed*
Kunnen jullie niet samen Ikrookalseenkettermaarikgeefgraaganderen(claireistegenwoordigdelul)deschuldvanmijnnegatievegewoontenombuigtherapie gaan volgen?
Lijkt mij een gezond idee.
*gaat ronkend naar bed*
maandag 12 januari 2009 om 01:43
Claire
Ik denk dat het beter is dat jij een sessie: hoevoorkomikeen slechteinvloeduiteoefenenophetrookgedragvananderemensenendurfikonderogenteziendatzemeergaanrokenalsikindebuurtben
Tsja..ik heb ineens zin in een sigaret nu ik je naam weer zie.
Zo raar
(rokers steken en hun sigaret en elkaar aan als ze gaan roken,kopieergedrag.
Iedere roker doet het,er wordt dan ook hèèl veel gerookt)
Ik denk dat het beter is dat jij een sessie: hoevoorkomikeen slechteinvloeduiteoefenenophetrookgedragvananderemensenendurfikonderogenteziendatzemeergaanrokenalsikindebuurtben
Tsja..ik heb ineens zin in een sigaret nu ik je naam weer zie.
Zo raar
(rokers steken en hun sigaret en elkaar aan als ze gaan roken,kopieergedrag.
Iedere roker doet het,er wordt dan ook hèèl veel gerookt)
maandag 12 januari 2009 om 10:27
Iry, wat ben jij stiekem zeg! Beetje meelezen en dan pas reageren als wij zeggen dat we naar bed gaan
Fijn om te horen dat jij dat ook hebt met Claire, dat ze op jou ook zo'n slechte invloed heeft.
Ja, binnenkort schaatsen Iry!
Claire, je zal het niet meer zien, maar succes vandaag!!
EV, weer aan het werk vandaag?
Philomein, hoe is het met jou?
Ik ga me nog even een half uurtje zenuwachtig maken en mijn intakelijst in orde maken. Goede tip van je Claire, die vraag neem ik zeker mee.
Fijn om te horen dat jij dat ook hebt met Claire, dat ze op jou ook zo'n slechte invloed heeft.
Ja, binnenkort schaatsen Iry!
Claire, je zal het niet meer zien, maar succes vandaag!!
EV, weer aan het werk vandaag?
Philomein, hoe is het met jou?
Ik ga me nog even een half uurtje zenuwachtig maken en mijn intakelijst in orde maken. Goede tip van je Claire, die vraag neem ik zeker mee.
maandag 12 januari 2009 om 11:05
quote:iry schreef op 12 januari 2009 @ 01:43:
Tsja..ik heb ineens zin in een sigaret nu ik je naam weer zie.
Zo raar
haha, ik heb hier weer veel gemist, gisteravond, zie ik.
Ik had beter hier naartoe kunnen komen dan tv-kijken, want ik heb nu wel erg zitten janken bij Boer zoekt vrouw. Aarrgghhh. Na een leven niets voelen wordt het moeilijker en moeilijker om ergens niets bij te voelen geloof ik.
Niet dat ik rook trouwens, ook niet van plan om mee te beginnen.
Of maakt het alles wat draaglijker?
Bij het zien van die 31-j. boer (ben natuurlijk zijn naam kwijt) en zwangere vriendin, die zo schattig samen met de babykamer bezig waren, en er zó naar uitkeken, barstte ik in tranen uit. Ik zag mezelf rond mijn 30e en alles kwam terug. Ik heb nooit op die manier die hoop, verlangen en enthousiasme gevoeld, dat samendoen en samenzijn. En daarna kwam nog die boer Hans met Anneke, met beiden die vier kinderen; en ik zag dat gezin en samen aan die tafel, en ik moest nog harder janken. Aaaarrggg.. alles wat ik kwijt ben, en was ik EM maar 20 jaar eerder tegengekomen dan had ik, dan hadden we.. ach, heeft allemaal geen zin om zo te denken.
Ik was wel verbaasd over mezelf over die gevoelsexplosie, zelfs waar EM bij zat. Die, echt lief, een zakdoek en mijn dekentje ging halen.... Ja, vreemd hoor, iemand die zo zorgzaam is, nog steeds vreemd na al die tijd die we al samen zijn. Kan het me dus ook helemaal voorstellen van jou en je broer Saar, de rollen ineens omgedraaid. Ik was ook altijd zelf die zorgzame.. datzelfde hoorde ik ook in die uitzending van 'de wandeling'. Die vrouw was ook altijd gericht op anderen. Hoe herkenbaar!!
Al gewerkt vanmorgen, maar ik voel me niet bepaald stabiel. Hoe serieuzer ik mezelf neem, hoe minder het gaat. Lichamelijk en ook geestelijk. Ja, het was leuk dat schaatsen, goeie afleiding. Maar verder........... jakkes.
Tsja..ik heb ineens zin in een sigaret nu ik je naam weer zie.
Zo raar
haha, ik heb hier weer veel gemist, gisteravond, zie ik.
Ik had beter hier naartoe kunnen komen dan tv-kijken, want ik heb nu wel erg zitten janken bij Boer zoekt vrouw. Aarrgghhh. Na een leven niets voelen wordt het moeilijker en moeilijker om ergens niets bij te voelen geloof ik.
Niet dat ik rook trouwens, ook niet van plan om mee te beginnen.
Of maakt het alles wat draaglijker?
Bij het zien van die 31-j. boer (ben natuurlijk zijn naam kwijt) en zwangere vriendin, die zo schattig samen met de babykamer bezig waren, en er zó naar uitkeken, barstte ik in tranen uit. Ik zag mezelf rond mijn 30e en alles kwam terug. Ik heb nooit op die manier die hoop, verlangen en enthousiasme gevoeld, dat samendoen en samenzijn. En daarna kwam nog die boer Hans met Anneke, met beiden die vier kinderen; en ik zag dat gezin en samen aan die tafel, en ik moest nog harder janken. Aaaarrggg.. alles wat ik kwijt ben, en was ik EM maar 20 jaar eerder tegengekomen dan had ik, dan hadden we.. ach, heeft allemaal geen zin om zo te denken.
Ik was wel verbaasd over mezelf over die gevoelsexplosie, zelfs waar EM bij zat. Die, echt lief, een zakdoek en mijn dekentje ging halen.... Ja, vreemd hoor, iemand die zo zorgzaam is, nog steeds vreemd na al die tijd die we al samen zijn. Kan het me dus ook helemaal voorstellen van jou en je broer Saar, de rollen ineens omgedraaid. Ik was ook altijd zelf die zorgzame.. datzelfde hoorde ik ook in die uitzending van 'de wandeling'. Die vrouw was ook altijd gericht op anderen. Hoe herkenbaar!!
Al gewerkt vanmorgen, maar ik voel me niet bepaald stabiel. Hoe serieuzer ik mezelf neem, hoe minder het gaat. Lichamelijk en ook geestelijk. Ja, het was leuk dat schaatsen, goeie afleiding. Maar verder........... jakkes.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 12 januari 2009 om 12:48
Ik zou zeggen: beginnen met roken EV. Al je problemen gaan in rook op als je dat doet
Huilen is goed EV, probeer het maar gewoon te laten komen die emoties.
Herkenbaar hoor, dat hoe serieuzer je jezelf neemt, hoe minder het gaat. Dat heeft mij nu denk ik ook op het punt van ziekmelden gebracht.
Kreeg hier net uitleg over en gelukkig is dat heel normaal.
Nou, net therapie gehad dus. En ik heb een goed gevoel bij deze vrouw. Ze laat zich niet om de tuin leiden en volgens mij ben ik ook een stuk eerlijker geweest.
We hebben wat doelen gesteld en wat stappen voor hoe nu verder nu ik in de ziektewet zit.
Ook heb ik over jullie verteld. Ja, echt waar! Ze vroeg of ik dingen kwijt kan in schrijven en voor ik het wist vertelde ik over het forum en over jullie.
Dus nu moet ik wel positief over therapeute zijn, voor je het weet komt ze hier lezen
Donderdag ga ik weer. Ja, heel snel, schrok er wel een beetje van. Maar ze vond dat we er maar een beetje vaart achter moeten zetten om de druk een beetje van de ketel te halen.
Heb een schrijfopdracht meegekregen en een lijst die ik moet invullen over lichamelijk klachten (ook eventueel voor arbo-arts).
Ik zal op het werk morgen wat dingen aan moeten geven. Bijv die trainingen, dat ik die nu gewoon niet kan geven. En voorlopig, als ik over een paar weken weer aan het werk wil, maar even niet teveel op de groep. Hopelijk kan ik in de dagdiensten, dan word ik minder geconfronteerd, minder triggers.
Ik weet wel dat ik nu niet meer zo makkelijk met dingen weg zal komen en dat is goed. We zullen de diepte ingaan en tegelijkertijd ook korte doelen gaan stellen.
Philomein, dank je wel, hoe is het met jou?
Huilen is goed EV, probeer het maar gewoon te laten komen die emoties.
Herkenbaar hoor, dat hoe serieuzer je jezelf neemt, hoe minder het gaat. Dat heeft mij nu denk ik ook op het punt van ziekmelden gebracht.
Kreeg hier net uitleg over en gelukkig is dat heel normaal.
Nou, net therapie gehad dus. En ik heb een goed gevoel bij deze vrouw. Ze laat zich niet om de tuin leiden en volgens mij ben ik ook een stuk eerlijker geweest.
We hebben wat doelen gesteld en wat stappen voor hoe nu verder nu ik in de ziektewet zit.
Ook heb ik over jullie verteld. Ja, echt waar! Ze vroeg of ik dingen kwijt kan in schrijven en voor ik het wist vertelde ik over het forum en over jullie.
Dus nu moet ik wel positief over therapeute zijn, voor je het weet komt ze hier lezen
Donderdag ga ik weer. Ja, heel snel, schrok er wel een beetje van. Maar ze vond dat we er maar een beetje vaart achter moeten zetten om de druk een beetje van de ketel te halen.
Heb een schrijfopdracht meegekregen en een lijst die ik moet invullen over lichamelijk klachten (ook eventueel voor arbo-arts).
Ik zal op het werk morgen wat dingen aan moeten geven. Bijv die trainingen, dat ik die nu gewoon niet kan geven. En voorlopig, als ik over een paar weken weer aan het werk wil, maar even niet teveel op de groep. Hopelijk kan ik in de dagdiensten, dan word ik minder geconfronteerd, minder triggers.
Ik weet wel dat ik nu niet meer zo makkelijk met dingen weg zal komen en dat is goed. We zullen de diepte ingaan en tegelijkertijd ook korte doelen gaan stellen.
Philomein, dank je wel, hoe is het met jou?
maandag 12 januari 2009 om 13:25
Ha, heel fijn dat je een goed gevoel hebt bij deze vrouw, én dat ze zich niet om de tuin laat leiden. En zoals je zelf ook zegt: je bent ook eerlijker geweest. Je bent er nu meer aan toe dan een tijdje geleden, denk ik.
Wij moesten je eerst wat voorbewerken natuurlijk
Mijn therapeute heb ik overigens ook over het forum verteld, dat ik daar e.e.a. kwijt kan, en steun krijg. Maar ik heb natuurlijk niet mijn nickname onthuld en hebben al die werkende mensen trouwens wel tijd om op zo'n forum te gaan zitten lezen en schrijven?! Grapje!
Zie je maar weer hoe belangrijk jullie in mijn leven zijn, anders zat ik hier, buiten werktijden en EM weg, echt met mijn handen in het haar van de hond.
Zonder gekheid nu: ik ben blij dat het er goed uitziet, deze nieuwe stap van je. Goed gedaan!
Wij moesten je eerst wat voorbewerken natuurlijk
Mijn therapeute heb ik overigens ook over het forum verteld, dat ik daar e.e.a. kwijt kan, en steun krijg. Maar ik heb natuurlijk niet mijn nickname onthuld en hebben al die werkende mensen trouwens wel tijd om op zo'n forum te gaan zitten lezen en schrijven?! Grapje!
Zie je maar weer hoe belangrijk jullie in mijn leven zijn, anders zat ik hier, buiten werktijden en EM weg, echt met mijn handen in het haar van de hond.
Zonder gekheid nu: ik ben blij dat het er goed uitziet, deze nieuwe stap van je. Goed gedaan!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 12 januari 2009 om 13:34
Haha, nee, ik heb natuurlijk ook niet mijn nick onthuld.
Ik denk ook dat ik er meer aan toe ben nu en dat ik eerst meer voorbereidend werk van jullie nodig had
En jullie zijn ook erg belangrijk voor mij geworden!
Ga jullie denk ik nog missen ook volgende week!
Hoe is het EV? Trek je het een beetje, al die emoties?
Ik denk ook dat ik er meer aan toe ben nu en dat ik eerst meer voorbereidend werk van jullie nodig had
En jullie zijn ook erg belangrijk voor mij geworden!
Ga jullie denk ik nog missen ook volgende week!
Hoe is het EV? Trek je het een beetje, al die emoties?
maandag 12 januari 2009 om 13:46
Nee, eigenlijk niet zo, ik zit er nu (behalve als ik hier op het forum ben) ook zo alleen mee, kan tegen niemand iets zeggen! Op het werk vanmorgen een collega met tranen toen ze vertelde over haar ernstig zieke schoonmoeder, gewoon waar de baas en anderen bij waren, en dan denk ik: niks mis mee toch, ze doet dat gewoon, en ik loop maar op de toppen van mijn tenen om 'gewoon' te blijven functioneren, terwijl ik soms tollend van spanning terugkom van mijn ritten.
Maar ja, zo'n schoonmoeder vind ik dan weer meer reden dan mijn redenen; hoe kan ik ook maar iets benoemen? Met zulke problematiek hebben zij niets te maken, ik kan het hoogstens op mijn kinderen gooien, maar dan nog. Dan komen al die emoties van haar ook nog eens zo binnen bij mij (raakt mijn eigen verdriet, al heeft dat andere redenen) en ga ik zo de deur uit om aan mijn ritten te beginnen. En zo zit er dus een hoop emotie en spanning in mijn lijf waar ik geen kant mee uit kan.
Hoe is het met jou na deze sessie vanmorgen? Heel anders dan bij die andere psych, krijg ik de indruk he?
Maar ja, zo'n schoonmoeder vind ik dan weer meer reden dan mijn redenen; hoe kan ik ook maar iets benoemen? Met zulke problematiek hebben zij niets te maken, ik kan het hoogstens op mijn kinderen gooien, maar dan nog. Dan komen al die emoties van haar ook nog eens zo binnen bij mij (raakt mijn eigen verdriet, al heeft dat andere redenen) en ga ik zo de deur uit om aan mijn ritten te beginnen. En zo zit er dus een hoop emotie en spanning in mijn lijf waar ik geen kant mee uit kan.
Hoe is het met jou na deze sessie vanmorgen? Heel anders dan bij die andere psych, krijg ik de indruk he?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 12 januari 2009 om 13:53
Wat is je grootste angst dan nu? Dat je even niet meer normaal kan functioneren?
Die spanning blijft zich volgens mij opbouwen nu en je kan er geen kant mee op.
Hoe lang ga je dat nog volhouden, het constant op je tenen lopen?
Gaat wel goed, anders inderdaad dan bij vorige psych.
Ben eigenlijk ook wel blij dat ze me deze week nog een keer wilde zien, ik word serieus genomen.
Sterkte vandaag EV
Die spanning blijft zich volgens mij opbouwen nu en je kan er geen kant mee op.
Hoe lang ga je dat nog volhouden, het constant op je tenen lopen?
Gaat wel goed, anders inderdaad dan bij vorige psych.
Ben eigenlijk ook wel blij dat ze me deze week nog een keer wilde zien, ik word serieus genomen.
Sterkte vandaag EV
