
Meer mensen die graag op zichzelf zijn?
zaterdag 6 juni 2015 om 12:47
Hoi allemaal,
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.

zondag 9 augustus 2015 om 19:14
wat een heerlijk herkenbaar topic!
Ik ben ook graag veel alleen. Ik kan me niet heugen dat ik me ooit verveeld heb. Tegenwoordig zeg ik ook regelmatig feestjes (verjaardagen) af omdat ik het gewoon totaal geen toegevoegde waarde vind hebben om een dagdeel een beetje praatjes te maken met Jan en alleman. Is dit herkenbaar voor jullie?
Ik leg makkelijk contact met nieuwe mensen en kan ook prima een leuk gesprek op gang brengen en houden, maar toch is het helemaal mijn ding niet. Ik vind het eigenlijk (mag niet gezegd worden) zonde van mijn tijd. Ik doe liever iets leuks met mijn tijd, bijvoorbeeld een strandwandeling maken of een stuk fietsen of een heerlijke maaltijd voorbereiden. Maar negen van de tien keer zijn verjaardagen en andere sociale gelegenheden in mijn omgeving georganiseerd rondom samen gezellig bijpraten. Ik merk dat ik dat steeds slechter trek. Bij thuiskomst ben ik dan helemaal op. Ik voel me eigenlijk ook niet echt schuldig meer als ik niet naar dat soort dingen ga (zelfs van familie). Ik word veel blijer van mijn eigen ding doen. Sociale contacten heb ik wel, want maak af en toe een praatje bij de groenteboer, of de volkstuin of met de buren, dat soort dingen.
Ik ben ook graag veel alleen. Ik kan me niet heugen dat ik me ooit verveeld heb. Tegenwoordig zeg ik ook regelmatig feestjes (verjaardagen) af omdat ik het gewoon totaal geen toegevoegde waarde vind hebben om een dagdeel een beetje praatjes te maken met Jan en alleman. Is dit herkenbaar voor jullie?
Ik leg makkelijk contact met nieuwe mensen en kan ook prima een leuk gesprek op gang brengen en houden, maar toch is het helemaal mijn ding niet. Ik vind het eigenlijk (mag niet gezegd worden) zonde van mijn tijd. Ik doe liever iets leuks met mijn tijd, bijvoorbeeld een strandwandeling maken of een stuk fietsen of een heerlijke maaltijd voorbereiden. Maar negen van de tien keer zijn verjaardagen en andere sociale gelegenheden in mijn omgeving georganiseerd rondom samen gezellig bijpraten. Ik merk dat ik dat steeds slechter trek. Bij thuiskomst ben ik dan helemaal op. Ik voel me eigenlijk ook niet echt schuldig meer als ik niet naar dat soort dingen ga (zelfs van familie). Ik word veel blijer van mijn eigen ding doen. Sociale contacten heb ik wel, want maak af en toe een praatje bij de groenteboer, of de volkstuin of met de buren, dat soort dingen.
zondag 9 augustus 2015 om 19:21
Verjaardagen doe ik ook zo min mogelijk aan. Ik spreek liever 1 op 1 af met de jarige omdat ik dat veel gezelliger vind en je dan tenminste met elkaar kunt praten over alles ipv dat oppervlakkige koetjes en kalfjes wat je krijgt in 'n hut vol met grotendeels onbekenden.
Shoot first, ask questions later!
zondag 9 augustus 2015 om 20:03
Hier ook een "loner".
Geen relatie en en er ook geen behoefte aan; vrienden heb ik zeker maar spreek max. 2 keer per week af. Ik ga graag alleen op pad: alleen op vakantie, alleen nieuwe plaatsen ontdekken, alleen uit (feest, festival of concert), alleen uit eten, you name it! Ik vind het heeeeerlijk!
Geen relatie en en er ook geen behoefte aan; vrienden heb ik zeker maar spreek max. 2 keer per week af. Ik ga graag alleen op pad: alleen op vakantie, alleen nieuwe plaatsen ontdekken, alleen uit (feest, festival of concert), alleen uit eten, you name it! Ik vind het heeeeerlijk!
zondag 9 augustus 2015 om 20:04
Ik ben ook een einzelgänger. Als kind kon ik me al urenlang met hetzelfde bezig houden. Toch had ik veel vriendinnetjes of buurkinderen om mee te spelen. Doe-vriendschappen die je als kind hebt, gingen goed.
Sinds mijn puberteit was ik vaker alleen. De mensen met wie ik optrok kregen andere interesses waar ik niks mee had en op den duur kregen ze een vaste relatie. Ik snapte niks van die verliefdheden. Toen was ik blijkbaar niet meer interessant. Ik miste het de gezelligheid van vroeger wel. Heb een paar eenzame jaren gehad, waarin ik alleen de keus had uit mijn moeder om iets mee te ondernemen.
Sinds ik werk heb ik er een gering aantal vriendschappen bij. We hebben een raakpunt, namelijk dat we weinig contacten hebben. We ondernemen ook dingen met elkaar. Ik heb wel behoefte aan mensen om af en toe iets leuks mee te doen.
Een echte relatie heb ik nog niet gehad. Wel een tijd gescharreld met een goede vriend. Uit nieuwsgierigheid van beide kanten. We waren niet verliefd. We wilden ook geen verplichtingen, dus dit leek ons ideaal. Toch was dit het niet. We verschilden teveel qua interesses. Toch wilden we eens bij elkaar slapen om te proberen. Slecht bevallen. Alleen al het feit dat er iemand naast me lag. Heb van de spanning niet geslapen. Ons dagritme was ook totaal verschillend. Dit is ook al geen goede combinatie. 's Avonds wilde hij niks meer. Geen film kijken, niet even snacken, niet even naar buiten. Ik voelde me gewoon gevangen en was blij dat hij de volgende ochtend na het ontbijt weer vertrok. Heb geprobeerd een goede gastvrouw te zijn, maar het voelde zo geforceerd. Steeds maar aanpassen bah! Dit was ook de 1e keer dat ik iemand in mijn eigen huis te logeren had. Ik weet niet of het met een vriendin anders is. Heb het ook nooit voorgesteld, niet zo'n zin in. Als kind vond ik het juist leuk, maar toen hoefde ik nergens voor te zorgen.
Dit is mijn stek en ik wil helemaal mezelf kunnen zijn. Doen zoals ik het wil en op mijn tempo. Met een partner zou ik me echt opgejaagd voelen. Ergens hoop ik ooit wel een partner te vinden met wie het wel echt klikt. Maar ook dan zal het latten worden. Vind ik veiliger, als het uitgaat heb ik mijn huis nog. Of als ik me even wil terugtrekken als hij veel bezoek heeft.
Alleen op vakantie ben ik nog nooit geweest. Een vriendin wilde een jongerenreis met me doen, maar dat heb ik afgekapt. Met meerdere mensen rekening moeten houden pfff. Het idee alleen al. Aan de ene kant lijkt me alleen weg wel relaxt, maar voel me dan ook kwetsbaarder.
Sinds mijn puberteit was ik vaker alleen. De mensen met wie ik optrok kregen andere interesses waar ik niks mee had en op den duur kregen ze een vaste relatie. Ik snapte niks van die verliefdheden. Toen was ik blijkbaar niet meer interessant. Ik miste het de gezelligheid van vroeger wel. Heb een paar eenzame jaren gehad, waarin ik alleen de keus had uit mijn moeder om iets mee te ondernemen.
Sinds ik werk heb ik er een gering aantal vriendschappen bij. We hebben een raakpunt, namelijk dat we weinig contacten hebben. We ondernemen ook dingen met elkaar. Ik heb wel behoefte aan mensen om af en toe iets leuks mee te doen.
Een echte relatie heb ik nog niet gehad. Wel een tijd gescharreld met een goede vriend. Uit nieuwsgierigheid van beide kanten. We waren niet verliefd. We wilden ook geen verplichtingen, dus dit leek ons ideaal. Toch was dit het niet. We verschilden teveel qua interesses. Toch wilden we eens bij elkaar slapen om te proberen. Slecht bevallen. Alleen al het feit dat er iemand naast me lag. Heb van de spanning niet geslapen. Ons dagritme was ook totaal verschillend. Dit is ook al geen goede combinatie. 's Avonds wilde hij niks meer. Geen film kijken, niet even snacken, niet even naar buiten. Ik voelde me gewoon gevangen en was blij dat hij de volgende ochtend na het ontbijt weer vertrok. Heb geprobeerd een goede gastvrouw te zijn, maar het voelde zo geforceerd. Steeds maar aanpassen bah! Dit was ook de 1e keer dat ik iemand in mijn eigen huis te logeren had. Ik weet niet of het met een vriendin anders is. Heb het ook nooit voorgesteld, niet zo'n zin in. Als kind vond ik het juist leuk, maar toen hoefde ik nergens voor te zorgen.
Dit is mijn stek en ik wil helemaal mezelf kunnen zijn. Doen zoals ik het wil en op mijn tempo. Met een partner zou ik me echt opgejaagd voelen. Ergens hoop ik ooit wel een partner te vinden met wie het wel echt klikt. Maar ook dan zal het latten worden. Vind ik veiliger, als het uitgaat heb ik mijn huis nog. Of als ik me even wil terugtrekken als hij veel bezoek heeft.
Alleen op vakantie ben ik nog nooit geweest. Een vriendin wilde een jongerenreis met me doen, maar dat heb ik afgekapt. Met meerdere mensen rekening moeten houden pfff. Het idee alleen al. Aan de ene kant lijkt me alleen weg wel relaxt, maar voel me dan ook kwetsbaarder.


zondag 9 augustus 2015 om 20:43
quote:mick87 schreef op 09 augustus 2015 @ 19:32:
Oh ja verjaardagen: hang me op! Echt een hekel aan. Wie heeft dat.ooit bedacht?
En inderdaad: vaak ben ik liever alleen dan energie te steken in anderen.
Ik ook... echt verschrikkelijk... ik heb er echt een t***ng hekel aan. Vooral het kringetje rond om iedereen te feliciteren... echt wat daar de logica van is... beeeeehhh..
Zeker als single tussen de gezellige perfecte stelletjes is inferno
Oh ja verjaardagen: hang me op! Echt een hekel aan. Wie heeft dat.ooit bedacht?
En inderdaad: vaak ben ik liever alleen dan energie te steken in anderen.
Ik ook... echt verschrikkelijk... ik heb er echt een t***ng hekel aan. Vooral het kringetje rond om iedereen te feliciteren... echt wat daar de logica van is... beeeeehhh..
Zeker als single tussen de gezellige perfecte stelletjes is inferno
zondag 9 augustus 2015 om 20:47


zondag 9 augustus 2015 om 21:13
quote:Hoezitdit schreef op 09 augustus 2015 @ 21:10:
Dat heb ik ook met verjaardagen. Vind het altijd apart dat je iedereen 'hoort' te feliciteren. Ik doe dat dus ook niet.Hier nog zo een
Ik feliciteer alleen de jarige. Maar meestal ga ik dus niet naar verjaardagen. Ik haal gewoon geen voldoening uit gesprekken over de laatste stand van zaken (hoe gaat het met je werk? met de kinderen? met school? enzovoorts). Zonde van m'n tijd.
Dat heb ik ook met verjaardagen. Vind het altijd apart dat je iedereen 'hoort' te feliciteren. Ik doe dat dus ook niet.Hier nog zo een

zondag 9 augustus 2015 om 21:15
quote:hondenmens schreef op 09 augustus 2015 @ 20:04:
Dit is mijn stek en ik wil helemaal mezelf kunnen zijn. Doen zoals ik het wil en op mijn tempo.
Dit is voor mij ook heel herkenbaar.
Ik ben zó op mezelf, dat ik het zelfs moeilijk vind om mensen in mijn huis te ontvangen.
Er zijn wel wat mensen met wie ik heel soms afspreek (gewoon, omdat ze heel vertrouwd zijn), maar dan ga ik liever naar hen toe. Dan kan ik tenminste zelf bepalen wanneer ik weer wegga. Terwijl ik een heel leuk, schoon en gezellig huisje heb, maar ik voel me gewoon mezelf niet als er anderen zijn. Ik realiseer me dat dit best extreem is, maar bij mij zit er ook meer achter het 'einzelgänger zijn' (ASS).
Maar als ik dan bij iemand op visite ben, ben ik het éigenlijk na een half uur al zat....
Dit is mijn stek en ik wil helemaal mezelf kunnen zijn. Doen zoals ik het wil en op mijn tempo.
Dit is voor mij ook heel herkenbaar.
Ik ben zó op mezelf, dat ik het zelfs moeilijk vind om mensen in mijn huis te ontvangen.
Er zijn wel wat mensen met wie ik heel soms afspreek (gewoon, omdat ze heel vertrouwd zijn), maar dan ga ik liever naar hen toe. Dan kan ik tenminste zelf bepalen wanneer ik weer wegga. Terwijl ik een heel leuk, schoon en gezellig huisje heb, maar ik voel me gewoon mezelf niet als er anderen zijn. Ik realiseer me dat dit best extreem is, maar bij mij zit er ook meer achter het 'einzelgänger zijn' (ASS).
Maar als ik dan bij iemand op visite ben, ben ik het éigenlijk na een half uur al zat....
You don't have to fit into the format

zondag 9 augustus 2015 om 21:22
quote:Nomad schreef op 09 augustus 2015 @ 19:14:
omdat ik het gewoon totaal geen toegevoegde waarde vind hebben om een dagdeel een beetje praatjes te maken met Jan en alleman. Is dit herkenbaar voor jullie?
Ik vind het 'maken van praatjes' ook altijd een hele opgave.
Ook op mijn werk.
Ik ben 's morgens altijd als eerste aanwezig, omdat ik het fijn vind om alles rustig voor te bereiden.
Als ik dan na een kwartier de deur hoor, omdat de eerste collega's binnendruppelen, moet ik mezelf altijd vermanend toespreken: 'Interesse tonen, denk erom!'
Het gaat gewoon niet vanzelf, allemaal.
Ik hoef niet te weten hoe hun weekend was.
Ik vraag het wel, maar als ze het niet zouden willen vertellen, zou ik er geen seconde om treuren
omdat ik het gewoon totaal geen toegevoegde waarde vind hebben om een dagdeel een beetje praatjes te maken met Jan en alleman. Is dit herkenbaar voor jullie?
Ik vind het 'maken van praatjes' ook altijd een hele opgave.
Ook op mijn werk.
Ik ben 's morgens altijd als eerste aanwezig, omdat ik het fijn vind om alles rustig voor te bereiden.
Als ik dan na een kwartier de deur hoor, omdat de eerste collega's binnendruppelen, moet ik mezelf altijd vermanend toespreken: 'Interesse tonen, denk erom!'
Het gaat gewoon niet vanzelf, allemaal.
Ik hoef niet te weten hoe hun weekend was.
Ik vraag het wel, maar als ze het niet zouden willen vertellen, zou ik er geen seconde om treuren
You don't have to fit into the format
zondag 9 augustus 2015 om 21:25
quote:polydox schreef op 09 augustus 2015 @ 21:19:
Maar ik moet zeggen dat ik het dan vaak wel gezellig vindt
Oh, bij mij gaat het meestal ook wel goed hoor.
Maar het moet gewoon écht niet te lang duren allemaal.
Onverwacht bezoek is aan mij ook niet besteed.
Maar dat weet iedereen van mij, dus dat is geen probleem.
Dat doen ze me niet aan
Maar ik moet zeggen dat ik het dan vaak wel gezellig vindt
Oh, bij mij gaat het meestal ook wel goed hoor.
Maar het moet gewoon écht niet te lang duren allemaal.
Onverwacht bezoek is aan mij ook niet besteed.
Maar dat weet iedereen van mij, dus dat is geen probleem.
Dat doen ze me niet aan
You don't have to fit into the format

zondag 9 augustus 2015 om 21:27
quote:polydox schreef op 09 augustus 2015 @ 21:19:
Ik ga ook eerlijk gezegd liever bij mensen langs dan dat ik ze thuis ontvang. Dan kan ik zelf bepalen hoe lang ik blijf. Maar ik moet zeggen dat ik het dan vaak wel gezellig vindt. Ik hou overigens helemaal niet van onverwacht bezoek.onverwachts bezoek, daar hou ik ook echt niet van. Ik hou er ook niet van bij mensen langs te gaan. Ik spreek liever af om naar het strand te gaan of ergens wandelen of fietsen of een kop thee drinken. Mijn familie eet graag samen, maar het eten is meestal niet naar mijn smaak (pakjes en van die ellendige mona toetjes) dus daar beleef ik ook al geen plezier aan. Ik klink een beetje zuur misschien nu, maar dat ben ik eigenlijk helemaal niet
ik ben gewoon graag lekker op mezelf. Heb al wel jaren een partner.
Ik ga ook eerlijk gezegd liever bij mensen langs dan dat ik ze thuis ontvang. Dan kan ik zelf bepalen hoe lang ik blijf. Maar ik moet zeggen dat ik het dan vaak wel gezellig vindt. Ik hou overigens helemaal niet van onverwacht bezoek.onverwachts bezoek, daar hou ik ook echt niet van. Ik hou er ook niet van bij mensen langs te gaan. Ik spreek liever af om naar het strand te gaan of ergens wandelen of fietsen of een kop thee drinken. Mijn familie eet graag samen, maar het eten is meestal niet naar mijn smaak (pakjes en van die ellendige mona toetjes) dus daar beleef ik ook al geen plezier aan. Ik klink een beetje zuur misschien nu, maar dat ben ik eigenlijk helemaal niet


zondag 9 augustus 2015 om 21:30
quote:Lotte35 schreef op 09 augustus 2015 @ 21:22:
[...]
Ik vind het 'maken van praatjes' ook altijd een hele opgave.
Ook op mijn werk.
Ik ben 's morgens altijd als eerste aanwezig, omdat ik het fijn vind om alles rustig voor te bereiden.
Als ik dan na een kwartier de deur hoor, omdat de eerste collega's binnendruppelen, moet ik mezelf altijd vermanend toespreken: 'Interesse tonen, denk erom!'
Het gaat gewoon niet vanzelf, allemaal.
Ik hoef niet te weten hoe hun weekend was.
Ik vraag het wel, maar als ze het niet zouden willen vertellen, zou ik er geen seconde om treuren Ik vraag mijn collega's niet over hun weekend. Het interesseert me niet zo. Bij vrienden zou ik dat wel vragen.
[...]
Ik vind het 'maken van praatjes' ook altijd een hele opgave.
Ook op mijn werk.
Ik ben 's morgens altijd als eerste aanwezig, omdat ik het fijn vind om alles rustig voor te bereiden.
Als ik dan na een kwartier de deur hoor, omdat de eerste collega's binnendruppelen, moet ik mezelf altijd vermanend toespreken: 'Interesse tonen, denk erom!'
Het gaat gewoon niet vanzelf, allemaal.
Ik hoef niet te weten hoe hun weekend was.
Ik vraag het wel, maar als ze het niet zouden willen vertellen, zou ik er geen seconde om treuren Ik vraag mijn collega's niet over hun weekend. Het interesseert me niet zo. Bij vrienden zou ik dat wel vragen.
zondag 9 augustus 2015 om 21:32
Toen ik op m'n werk vertelde dat ik eigenlijk best 'n einzelganger ben, dachten ze dat ik 'n grapje maakte. Ben daar nu niet bepaald het type grijze muis Kan dus best goed in groepen als er 'n goeie klik is, maar verkies dan thuis weer extra het alleen zijn en heb geen behoefte meer aan 'n sociaal leven door de weeks 's avonds. Heb ook echt wel 'n uur meer slaap nodig om uitgerust te zijn na zo'n dag socializen i.t.t. een dagje lekker relaxt alleen thuis. Dan ben ik na 6 uur slaap ook echt goed uitgerust. Na een werkdag heb ik duidelijk behoefte aan 7 uur.
Shoot first, ask questions later!
zondag 9 augustus 2015 om 21:33
quote:Nomad schreef op 09 augustus 2015 @ 21:30:
Ik vraag mijn collega's niet over hun weekend. Het interesseert me niet zo. Bij vrienden zou ik dat wel vragen.Mij interesseert het ook niet, maar ik laat liever andere mensen praten dan dat IK moet gaan vertellen wat ik allemaal gedaan heb, het weekend.
Ik vraag mijn collega's niet over hun weekend. Het interesseert me niet zo. Bij vrienden zou ik dat wel vragen.Mij interesseert het ook niet, maar ik laat liever andere mensen praten dan dat IK moet gaan vertellen wat ik allemaal gedaan heb, het weekend.
You don't have to fit into the format

zondag 9 augustus 2015 om 21:38
quote:redbuIIetje schreef op 09 augustus 2015 @ 21:32:
Toen ik op m'n werk vertelde dat ik eigenlijk best 'n einzelganger ben, dachten ze dat ik 'n grapje maakte. Ben daar nu niet bepaald het type grijze muis Kan dus best goed in groepen als er 'n goeie klik is, maar verkies dan thuis weer extra het alleen zijn en heb geen behoefte meer aan 'n sociaal leven door de weeks 's avonds. Heb ook echt wel 'n uur meer slaap nodig om uitgerust te zijn na zo'n dag socializen i.t.t. een dagje lekker relaxt alleen thuis. Dan ben ik na 6 uur slaap ook echt goed uitgerust. Na een werkdag heb ik duidelijk behoefte aan 7 uur.Same here. Als ik overdag sociaal ben, dan ben ik echt uitgeput als ik thuis kom. Godzijdank heb ik een einzelganger beroep, maar dat is wel eens anders geweest. Toen kon je me echt opvegen na een dag.
Toen ik op m'n werk vertelde dat ik eigenlijk best 'n einzelganger ben, dachten ze dat ik 'n grapje maakte. Ben daar nu niet bepaald het type grijze muis Kan dus best goed in groepen als er 'n goeie klik is, maar verkies dan thuis weer extra het alleen zijn en heb geen behoefte meer aan 'n sociaal leven door de weeks 's avonds. Heb ook echt wel 'n uur meer slaap nodig om uitgerust te zijn na zo'n dag socializen i.t.t. een dagje lekker relaxt alleen thuis. Dan ben ik na 6 uur slaap ook echt goed uitgerust. Na een werkdag heb ik duidelijk behoefte aan 7 uur.Same here. Als ik overdag sociaal ben, dan ben ik echt uitgeput als ik thuis kom. Godzijdank heb ik een einzelganger beroep, maar dat is wel eens anders geweest. Toen kon je me echt opvegen na een dag.
zondag 9 augustus 2015 om 21:58
Heerlijk, allemaal zo herkenbaar.
Heb nu 2 weken vakantie en weet nu al wat mijn collega's gaan vragen, wat heb je allemaal gedaan in de vakantie?
Nou eigenlijk niks bijzonders maar dat snappen ze niet.
Gewoon lekker geen verplichtingen en doen waar je zin in hebt, spreek ook met niemand wat af en denk ik s'morgens heb zin om eruit te gaan dan pak ik de auto en ben weg.......alleen.
Heb wel man en kinderen maar die zijn hetzelfde dus die snappen het precies.
Heb nu 2 weken vakantie en weet nu al wat mijn collega's gaan vragen, wat heb je allemaal gedaan in de vakantie?
Nou eigenlijk niks bijzonders maar dat snappen ze niet.
Gewoon lekker geen verplichtingen en doen waar je zin in hebt, spreek ook met niemand wat af en denk ik s'morgens heb zin om eruit te gaan dan pak ik de auto en ben weg.......alleen.
Heb wel man en kinderen maar die zijn hetzelfde dus die snappen het precies.

zondag 9 augustus 2015 om 22:03
quote:moppie63 schreef op 09 augustus 2015 @ 21:58:
Heerlijk, allemaal zo herkenbaar.
Heb nu 2 weken vakantie en weet nu al wat mijn collega's gaan vragen, wat heb je allemaal gedaan in de vakantie?
Nou eigenlijk niks bijzonders maar dat snappen ze niet.
Gewoon lekker geen verplichtingen en doen waar je zin in hebt, spreek ook met niemand wat af en denk ik s'morgens heb zin om eruit te gaan dan pak ik de auto en ben weg.......alleen.
Heb wel man en kinderen maar die zijn hetzelfde dus die snappen het precies.Lekker herkenbaar. Ik hoef ook niet zo nodig iets bijzonders te doen. Ik ben ontzettend tevreden als ik lekker de natuur in kan, beetje rommelen in en om het huis, dat soort dingen. Ik merk dat ik ook nooit zin heb om in te gaan op vragen zoals hoe was je vakantie of hoe was je dag. Hebben jullie dat ook of ben ik de enige weirdo?
Heerlijk, allemaal zo herkenbaar.
Heb nu 2 weken vakantie en weet nu al wat mijn collega's gaan vragen, wat heb je allemaal gedaan in de vakantie?
Nou eigenlijk niks bijzonders maar dat snappen ze niet.
Gewoon lekker geen verplichtingen en doen waar je zin in hebt, spreek ook met niemand wat af en denk ik s'morgens heb zin om eruit te gaan dan pak ik de auto en ben weg.......alleen.
Heb wel man en kinderen maar die zijn hetzelfde dus die snappen het precies.Lekker herkenbaar. Ik hoef ook niet zo nodig iets bijzonders te doen. Ik ben ontzettend tevreden als ik lekker de natuur in kan, beetje rommelen in en om het huis, dat soort dingen. Ik merk dat ik ook nooit zin heb om in te gaan op vragen zoals hoe was je vakantie of hoe was je dag. Hebben jullie dat ook of ben ik de enige weirdo?
zondag 9 augustus 2015 om 22:11
quote:Leentje_71 schreef op 09 augustus 2015 @ 17:26:
Hoe was jullie eerste keer reizen in je eentje? Vond je t ook eng of spannend? Ging het ook allemaal goed? Waar ging je dan allemaal heen?
Toen ik voor het eerst alleen reisde ging ik meteen maar drie maanden in het buitenland studeren, onder het mom "als je het doet, moet je het goed doen."
Van tevoren heb ik er nachtenlang van wakker gelegen. Niet omdat ik bang was alleen te zijn, meer omdat ik niet wist wat ik kon verwachten. Toen ik er eenmaal was ging het prima. Veel alleen rondgereisd en veel van het land gezien. Veel mensen ontmoet, de meeste na een avond nooit meer teruggezien . Ik vond het zo leuk dat ik een jaar later permanent naar een ander land verkast ben. Wederom in mijn eentje. Het bevalt me nog steeds prima. En ik vind het niet eng. Naar een netwerkborrel gaan waar ik niemand ken, dát vind ik nou eng. Ik kan het inmiddels wel maar ik heb er een bloedhekel aan. "Oh dus jij bent chef lege dozen, goh, wat interessant, vertel er eens wat meer over."
Iemand had het over met iemand anders reizen en hoe ongemakkelijk dat kan zijn. Ik reis voor mijn werk vaak met een collega en we hebben een deal: we praten alleen als we er zin in hebben en als we dat niet hebben houden we lekker onze mond. Ik overweeg een inzamelingsactie te beginnen om een standbeeld voor haar op te richten.
Hoe was jullie eerste keer reizen in je eentje? Vond je t ook eng of spannend? Ging het ook allemaal goed? Waar ging je dan allemaal heen?
Toen ik voor het eerst alleen reisde ging ik meteen maar drie maanden in het buitenland studeren, onder het mom "als je het doet, moet je het goed doen."
Van tevoren heb ik er nachtenlang van wakker gelegen. Niet omdat ik bang was alleen te zijn, meer omdat ik niet wist wat ik kon verwachten. Toen ik er eenmaal was ging het prima. Veel alleen rondgereisd en veel van het land gezien. Veel mensen ontmoet, de meeste na een avond nooit meer teruggezien . Ik vond het zo leuk dat ik een jaar later permanent naar een ander land verkast ben. Wederom in mijn eentje. Het bevalt me nog steeds prima. En ik vind het niet eng. Naar een netwerkborrel gaan waar ik niemand ken, dát vind ik nou eng. Ik kan het inmiddels wel maar ik heb er een bloedhekel aan. "Oh dus jij bent chef lege dozen, goh, wat interessant, vertel er eens wat meer over."
Iemand had het over met iemand anders reizen en hoe ongemakkelijk dat kan zijn. Ik reis voor mijn werk vaak met een collega en we hebben een deal: we praten alleen als we er zin in hebben en als we dat niet hebben houden we lekker onze mond. Ik overweeg een inzamelingsactie te beginnen om een standbeeld voor haar op te richten.
cerulli wijzigde dit bericht op 09-08-2015 22:12
Reden: typfout
Reden: typfout
% gewijzigd
zondag 9 augustus 2015 om 22:26
Nomad,ik heb maandag's altijd vrij en als ik dan dinsdags op het werk kom, dan vragen ze, leuk weekend gehad?
Dan moet ik altijd weer nadenken wat ik dan heb gedaan in het weekend, beetje rommelen in huis, op het vivaforum rondhangen enz.
Maar dat is natuurlijk niks bijzonders en meestal vraag ik maar naar hun weekend en dan krijg je hele verhalen en ondertussen ben ik met hele andere dingen bezig in mijn hoofd, maar zij zijn hun verhaal kwijt en ik krijg vaak te horen dat ik zo goed kan luisteren.
Ik filter vanzelf wat belangrijk is en wat small talk is.....
Dan moet ik altijd weer nadenken wat ik dan heb gedaan in het weekend, beetje rommelen in huis, op het vivaforum rondhangen enz.
Maar dat is natuurlijk niks bijzonders en meestal vraag ik maar naar hun weekend en dan krijg je hele verhalen en ondertussen ben ik met hele andere dingen bezig in mijn hoofd, maar zij zijn hun verhaal kwijt en ik krijg vaak te horen dat ik zo goed kan luisteren.
Ik filter vanzelf wat belangrijk is en wat small talk is.....