
Meer mensen die graag op zichzelf zijn?
zaterdag 6 juni 2015 om 12:47
Hoi allemaal,
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
Ik wilde even iets voorleggen aan jullie, waar ik regelmatig over nadenk. Ik ben eigenlijk m'n hele leven al een beetje een einzelgänger. Ik ben graag p mezelf, en vind het bijvoorbeeld heerlijk om na een drukke werkweek een avond gewoon thuis te zijn. Heb wel genoeg vrienden en kennissen, en ook een grote familie, maar geen vriend. In het weekend ga ik meestal een avond iets doen met vrienden (of een dagje weg ofzo) en dan de andere avond het liefst thuis (wel op die dag vaak even langs familie of zelf erop uit om te winkelen/boodschappen etc.) Doordeweeks heb ik een drukke baan, met nog 1 avond vergadering /bijeenkomst van het vrijwilligerswerk wat ik doe, en 1 avond repeteren met het kamerkoor waar ik op zit.
Eigenlijk ben ik heel gelukkig op deze manier, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik niet normaal ben. Sommige collega's proppen 6 afspraken in het weekend en vliegen van de ene naar de andere activiteit, ook op doordeweekse avonden. Ook ben ik dus nog vrijgezel (23 jaar). Wel meerdere korte relaties gehad en gedate, maar op het moment heb ik eigenlijk het idee dat ik (nog??) geen behoefte aan een relatie heb. Net of ik er geen ruimte voor heb in m'n hoofd.
Zijn er meer mensen die dit hebben? Soms maak ik me wel zorgen; in de toekomst zou ik toch graag een gezin willen. ERgens lijkt het me dus toch wel fijn. Zijn er einzelgängers die toch een partner hebben? Als ik op dit moment denk aan een vriend hebben, denk ik vooral aan nog meer verplichtingen.
Overigens ben ik over het algemeen een heel positief iemand die heel sociaal overkomt (en ook wel is ), maar echt bijkomen doe ik dus pas als ik even lekker op mezelf kan zijn. Ben benieuwd of er hier meerdere einzelgängers schuilen.
maandag 12 oktober 2015 om 19:57
Heerlijk herfst.en koud. Mijn favo tijd van t jaar. Lekker naar buiten in mijn eentje.en daarna.binnen in mijn eentje kopje thee boek/puzzel.
ik heb op dit moment weer mijn kluizenaarsperiode. Ik word gek van alle mensen met hun gezeur. Laat me met rust! Sowieso vind ik weinig.mensen echt boeiend. En drukte mijd ik ook. Gelukkig over.twee maandjes lekker alleen op vakantie.
Ik ga nu ook even googelen op filosofiscj cafe. Klinkt.goed!
ik heb op dit moment weer mijn kluizenaarsperiode. Ik word gek van alle mensen met hun gezeur. Laat me met rust! Sowieso vind ik weinig.mensen echt boeiend. En drukte mijd ik ook. Gelukkig over.twee maandjes lekker alleen op vakantie.
Ik ga nu ook even googelen op filosofiscj cafe. Klinkt.goed!
zondag 1 november 2015 om 02:09
Dag mede-einzelgangers,
Pfff ik heb t even gehad hoor. Ik leef even helemaal in mijn eigen wereldje. Ben echt een kluizenaar op t moment. Geen zin in mensen. Ik wil dat mijn leven zich alleen afspeelt achter mijn eigen voordeur. De rest interesseert me niets. Niet dat ik ongelukkig ben. Maar ik heb gewoon nergens zin in. Alleen maar om alleen thuis te zijn.
net wel even de stad geweest, onder het mom: 'dan kom ik nog eens onder de mensen' maar ik ben blij dat ik weer thuis ben.
hebben jullie dat ook wel eens?
Pfff ik heb t even gehad hoor. Ik leef even helemaal in mijn eigen wereldje. Ben echt een kluizenaar op t moment. Geen zin in mensen. Ik wil dat mijn leven zich alleen afspeelt achter mijn eigen voordeur. De rest interesseert me niets. Niet dat ik ongelukkig ben. Maar ik heb gewoon nergens zin in. Alleen maar om alleen thuis te zijn.
net wel even de stad geweest, onder het mom: 'dan kom ik nog eens onder de mensen' maar ik ben blij dat ik weer thuis ben.
hebben jullie dat ook wel eens?

zondag 1 november 2015 om 08:36

zondag 1 november 2015 om 11:17
Ik heb weekenden achter elkaar die ik helemaal alleen doorbreng. Zeker met mooi weer wil ik lekker alleen met de honden naar buiten.
Gisteren was ik weer fotograaf bij het Halloween evenement van mijn vrijwilligerswerk. Er waren meer dan 200 kinderen. Ik maak daar bij andere evenementen ook vaak de foto's. Dat vind ik het leukste werkje daar. Lekker rondlopen, dan ben je vrijer dan wanneer je bij een spel staat. De tijd gaat sneller voorbij. Het is ook makkelijker als je wilt snacken. Ik moet op tijd een tussendoortje pakken, anders voel ik me echt niet lekker. Als je steeds op 1 plek moet zitten, moet je dat tussen de rijen kinderen door doen. Dan heb je een paar happen op en komen er alweer kinderen. Dat is dan een klein ergermomentje. Ik wil dat ongestoord kunnen doen.
En bij foto's maken hoef je niet perse te praten. Echt een taak voor mij.
Ook ik ben heel blij als ik daarna weer naar huis kan. Ik heb ook veel moeite om weg te komen thuis bv. om te sporten. Zeker in het najaar en winter. Dan is zo lekker warm binnen en "moet" je eruit. Als ik eenmaal bezig ben gaat het goed.
Gisteren was ik weer fotograaf bij het Halloween evenement van mijn vrijwilligerswerk. Er waren meer dan 200 kinderen. Ik maak daar bij andere evenementen ook vaak de foto's. Dat vind ik het leukste werkje daar. Lekker rondlopen, dan ben je vrijer dan wanneer je bij een spel staat. De tijd gaat sneller voorbij. Het is ook makkelijker als je wilt snacken. Ik moet op tijd een tussendoortje pakken, anders voel ik me echt niet lekker. Als je steeds op 1 plek moet zitten, moet je dat tussen de rijen kinderen door doen. Dan heb je een paar happen op en komen er alweer kinderen. Dat is dan een klein ergermomentje. Ik wil dat ongestoord kunnen doen.
En bij foto's maken hoef je niet perse te praten. Echt een taak voor mij.
Ook ik ben heel blij als ik daarna weer naar huis kan. Ik heb ook veel moeite om weg te komen thuis bv. om te sporten. Zeker in het najaar en winter. Dan is zo lekker warm binnen en "moet" je eruit. Als ik eenmaal bezig ben gaat het goed.
zondag 1 november 2015 om 14:10
Ik heb niet de andere antwoorden gelezen, maar hier nog iemand die zich 'oplaadt' door alleen te zijn. Dat schijnt zo te zijn bij introverte mensen. Die vinden het ook heus wel leuk om met vrienden te zijn, zijn echt niet allemaal mensenhaters ofzo, maar het kost toch ook energie om sociaal te doen. Daarna moet je bijkomen en opladen door alleen te zijn.
Extraverte mensen zijn juist andersom: die laden zich op door met mensen te zijn. En voelen zich meestal diep ongelukkig als ze alleen iets moeten doen.
Naar mijn idee is de hele wereld gebouwd op extraverte mensen, en in vrijwel alle films en tv-programma's etc. zijn dat de hoofdpersonen, de toffe populaire types. Dus het is niet zo gek dat jij (en ik) het gevoel krijgt dat je niet normaal bent.
Maar blijf wel naar jouw eigen gevoel luisteren en naar wat jij nodig hebt om voldoende energie te hebben voor je studie / werk / vrienden, put jezelf niet uit om maar meer te lijken op die andere mensen (die misschien ook wel doodop zijn na zo'n weekend met 6 afspraken!). En blijf proberen uit te leggen dat het niet persoonlijk bedoeld is als je iemand eventjes niet wilt zien (bv. een date) maar dat je af en toe tijd voor jezelf nodig hebt.
Ik denk ook dat veel mensen raar reageren omdat ze jaloers zijn. Dan zien ze hoe ik in mijn eentje naar een museum, de bioscoop of op vakantie ga en het nog leuk heb ook! Dat is toch superstoer en fijn. Je zit gewoon goed in je eigen vel en je hebt voldoende aan je eigen gezelschap.
Zelf kunnen zij dat niet. Dat geeft ze denk ik een afhankelijk, onzelfstandig en jaloers gevoel, en dat reageren ze af door jou een gevoel aan te praten dat je raar of gek bent.
Google eens wat over 'introvert' (of 'introverted' in het Engels), je zult veel herkennen.
Extraverte mensen zijn juist andersom: die laden zich op door met mensen te zijn. En voelen zich meestal diep ongelukkig als ze alleen iets moeten doen.
Naar mijn idee is de hele wereld gebouwd op extraverte mensen, en in vrijwel alle films en tv-programma's etc. zijn dat de hoofdpersonen, de toffe populaire types. Dus het is niet zo gek dat jij (en ik) het gevoel krijgt dat je niet normaal bent.
Maar blijf wel naar jouw eigen gevoel luisteren en naar wat jij nodig hebt om voldoende energie te hebben voor je studie / werk / vrienden, put jezelf niet uit om maar meer te lijken op die andere mensen (die misschien ook wel doodop zijn na zo'n weekend met 6 afspraken!). En blijf proberen uit te leggen dat het niet persoonlijk bedoeld is als je iemand eventjes niet wilt zien (bv. een date) maar dat je af en toe tijd voor jezelf nodig hebt.
Ik denk ook dat veel mensen raar reageren omdat ze jaloers zijn. Dan zien ze hoe ik in mijn eentje naar een museum, de bioscoop of op vakantie ga en het nog leuk heb ook! Dat is toch superstoer en fijn. Je zit gewoon goed in je eigen vel en je hebt voldoende aan je eigen gezelschap.
Zelf kunnen zij dat niet. Dat geeft ze denk ik een afhankelijk, onzelfstandig en jaloers gevoel, en dat reageren ze af door jou een gevoel aan te praten dat je raar of gek bent.
Google eens wat over 'introvert' (of 'introverted' in het Engels), je zult veel herkennen.
You can never have too many hats, gloves and shoes
zondag 1 november 2015 om 19:22
quote:mick87 schreef op 01 november 2015 @ 02:09:
Dag mede-einzelgangers,
Pfff ik heb t even gehad hoor. Ik leef even helemaal in mijn eigen wereldje. Ben echt een kluizenaar op t moment. Geen zin in mensen. Ik wil dat mijn leven zich alleen afspeelt achter mijn eigen voordeur. De rest interesseert me niets. Niet dat ik ongelukkig ben. Maar ik heb gewoon nergens zin in. Alleen maar om alleen thuis te zijn.
net wel even de stad geweest, onder het mom: 'dan kom ik nog eens onder de mensen' maar ik ben blij dat ik weer thuis ben.
hebben jullie dat ook wel eens?
Ahhh ja, de fameuze primaire-tertiaire loop. Ik heb dat als ISTP'er (mbti) eenmaal gehad in mijn leven en dat heeft maanden geduurd en dat was absoluut geen prettige ervaring. En dan kom ik er nog goed vanaf, want er zijn erbij die het jaren hebben.
Korte uitleg voor degene die het interessant vinden:
mijn primaire functie is introvert denken, mijn secundaire functie is extravert sensoring and mijn tertiaire functie is introverte intuitie.
Voor mij betekent dat dat ik via mijn zintuigen massa's data opneem, die introvert overdenk en plaats in een intern framework dat ik gebruik om de wereld aan te vergelijken en hoe zaken werken.
Het goed functioneren van mijn secundaire functie is essentieel voor me om psychisch goed te functioneren. Anders kom ik in die loop, wat inhoudt, dat ik een probleem in mezelf probeer op te lossen, maar geen data meer opneem om het op te lossen en automatisch naar mijn introverte intuitie ga, maar daar zit dan geen framework voor de oplossing. Vervolgens schiet ik weer terug naar het probleem en dat blijft zo maar doorgaan. Ik werd in no time psychisch een wrak. Ik heb mezelf moeten dwingen om weer dingen te gaan doen, zodat mijn secundaire functie weer ging werken. Als ik daar nu in dreig te belanden dan dwing ik me meteen om van alles te gaan doen.
Nee, ik kan me voorstellen dat je je daar niet prettig bij voelt, sterkte in ieder geval.
Dag mede-einzelgangers,
Pfff ik heb t even gehad hoor. Ik leef even helemaal in mijn eigen wereldje. Ben echt een kluizenaar op t moment. Geen zin in mensen. Ik wil dat mijn leven zich alleen afspeelt achter mijn eigen voordeur. De rest interesseert me niets. Niet dat ik ongelukkig ben. Maar ik heb gewoon nergens zin in. Alleen maar om alleen thuis te zijn.
net wel even de stad geweest, onder het mom: 'dan kom ik nog eens onder de mensen' maar ik ben blij dat ik weer thuis ben.
hebben jullie dat ook wel eens?
Ahhh ja, de fameuze primaire-tertiaire loop. Ik heb dat als ISTP'er (mbti) eenmaal gehad in mijn leven en dat heeft maanden geduurd en dat was absoluut geen prettige ervaring. En dan kom ik er nog goed vanaf, want er zijn erbij die het jaren hebben.
Korte uitleg voor degene die het interessant vinden:
mijn primaire functie is introvert denken, mijn secundaire functie is extravert sensoring and mijn tertiaire functie is introverte intuitie.
Voor mij betekent dat dat ik via mijn zintuigen massa's data opneem, die introvert overdenk en plaats in een intern framework dat ik gebruik om de wereld aan te vergelijken en hoe zaken werken.
Het goed functioneren van mijn secundaire functie is essentieel voor me om psychisch goed te functioneren. Anders kom ik in die loop, wat inhoudt, dat ik een probleem in mezelf probeer op te lossen, maar geen data meer opneem om het op te lossen en automatisch naar mijn introverte intuitie ga, maar daar zit dan geen framework voor de oplossing. Vervolgens schiet ik weer terug naar het probleem en dat blijft zo maar doorgaan. Ik werd in no time psychisch een wrak. Ik heb mezelf moeten dwingen om weer dingen te gaan doen, zodat mijn secundaire functie weer ging werken. Als ik daar nu in dreig te belanden dan dwing ik me meteen om van alles te gaan doen.
Nee, ik kan me voorstellen dat je je daar niet prettig bij voelt, sterkte in ieder geval.
zondag 1 november 2015 om 21:20
Ik herken het ook, ik ben graag op mezelf. Ik had tussen pak 'm beet mn 18de en 26ste wel heel veel opbloeiende vriendschappen, waarvan de meeste ook weer verwaterd zijn door verhuizingen of door uit elkaar groeien. Maar ik ben ook altijd graag veel alleen geweest. Ik kon me nooit voorstellen dat ik met een vriend zou samenwonen en vond het ook fijner als liefdesrelaties niet zo serieus werden, ik had toch wel een soort bindingsangst. Dat verdween toen ik 26 was en een hechtere liefdesrelatie kreeg, waar we ook al vrij snel spraken over samenwonen. Het leek me eng, maar ik wilde wel. Die relatie ging toch uit en ik had vrij snel een nieuwe vriend. Dagelijks samenzijn ging heel vanzelfsprekend en was alleen maar leuk, daardoor was de stap naar samenwonen best klein. Ik woon dus nu inderdaad op mn 30ste samen, iets wat ik 5 jaar geleden echt niet had verwacht, maar ik zou nu niet anders meer willen. Het graag op jezelf willen zijn kan dus ook veranderen of andere vormen aannemen. In m'n relatie heb ik ook echt wel het gevoel genoeg ruimte voor mezelf te hebben, ook als hij in de buurt is. En het is gewoon heel fijn om iemand te hebben met wie je alles kunt delen. Als je 23 bent zou ik me echt geen zorgen maken en gewoon lekker doen waar je zin in hebt, ook als dat betekent dat je niet je hele vrije tijd volplant. Ik denk wel dat het bij uitstek een periode is om in vriendschappen te investeren. Hoeft echt niet dagelijks, maar besteed wel voldoende aandacht aan mensen met wie je het leuk hebt en met wie je goed kunt praten.
Als introvert heb ik ook lang het gevoel gehad niet helemaal normaal te zijn, maar daar kijk ik nu echt wel anders tegenaan. Het kan inderdaad helpen om erover te lezen, zoals hierboven ook al door iemand werd gezegd.
Als introvert heb ik ook lang het gevoel gehad niet helemaal normaal te zijn, maar daar kijk ik nu echt wel anders tegenaan. Het kan inderdaad helpen om erover te lezen, zoals hierboven ook al door iemand werd gezegd.
woensdag 11 november 2015 om 18:42
Pfff... ik heb weer even een dipje. In één keer baal ik er weer van dat ik altijd zo snel overprikkeld raak en niet kan doen wat ik wil doen. Ik vind het echt moeilijk om te bepalen wanneer ik iets wel/niet kan doen en of het wel/niet teveel gaat zijn. Vaak merk ik namelijk pa na de tijd als een activiteit te veel is geweest. Maar er zijn zoveel leuke dingen om te doen!! Misschien allemaal een beetje vaag omschreven, maar weet niet goed hoe anders te formuleren.

maandag 7 december 2015 om 19:13
Ik snap wat je bedoelt. Om die reden plan ik niet te veel in en doe t lekker rustig aan. Ik kan wel allerlei dingen willen en inplannen maar vaak heb ik dan uiteindelijk toch geen zin. Jammer dan. Accepteer dat gewoon en ga niks forceren. Dan stort je jezelf richting burn-out.quote:salsagirl86 schreef op 11 november 2015 @ 18:42:
Pfff... ik heb weer even een dipje. In één keer baal ik er weer van dat ik altijd zo snel overprikkeld raak en niet kan doen wat ik wil doen. Ik vind het echt moeilijk om te bepalen wanneer ik iets wel/niet kan doen en of het wel/niet teveel gaat zijn. Vaak merk ik namelijk pa na de tijd als een activiteit te veel is geweest. Maar er zijn zoveel leuke dingen om te doen!! Misschien allemaal een beetje vaag omschreven, maar weet niet goed hoe anders te formuleren.
Pfff... ik heb weer even een dipje. In één keer baal ik er weer van dat ik altijd zo snel overprikkeld raak en niet kan doen wat ik wil doen. Ik vind het echt moeilijk om te bepalen wanneer ik iets wel/niet kan doen en of het wel/niet teveel gaat zijn. Vaak merk ik namelijk pa na de tijd als een activiteit te veel is geweest. Maar er zijn zoveel leuke dingen om te doen!! Misschien allemaal een beetje vaag omschreven, maar weet niet goed hoe anders te formuleren.
maandag 7 december 2015 om 19:44
Dat heb ik ook evangeline. Ik plan amper dingen in omdat t dan als een verplichting voelt. Vaak kijk ik gewoon per dag waar ik zin in heb. En de meeste dingen doe ik t liefst gewoon alleen. Vrienden van me snappen echt niet waar ik mijn tijd mee vul in mn uppie. Ik heb echt wel eens weken aan een stuk dat ik niks sociaals doe. Gewoon werken, sporten en bankhangen . En ik mis dan gezelschap absoluut niet. Ik snap niet dat andere mensen dat niet hebben.

maandag 7 december 2015 om 21:20
quote:evangeline_234 schreef op 07 december 2015 @ 19:25:
@jamesblond bij mij is dat wel anders. Ik hik er juist van tevoren erg tegenaan als ik teveel dingen in bvb een weekend plan.
Anders ik wel.
De decembermaand is dus zwaar voor mij omdat er veel verplichtingen zijn. Vooral dan met betrekking tot de kinderen, want voor mezelf kan ik dingen wel goed afgrenzen, maar mijn kinderen wil ik sommige zaken toch echt niet ontzeggen. Dus: Sint op school incl ouderparticipatie, Sint op de bso, Sinterklaasavond met extended family, tweede kerstdag idem, tussendoor een kinderverjaardag in de familie (gaat mijn man alleen heen gelukkig), kerstdiner op school inclusief ouderactiviteit ( ), einduitvoeringen van de hobby's van de kinderen, sportactiviteiten van de kinderen. Ze hebben ook nog eens een studiedag (= doordeweekse dag vrij) deze maand en zijn twee keer extra 's middags vrij. En mijn werk is heel druk nu. Ik heb echt ontzettend veel tijd nodig om bij te tanken. Veel van deze dingen zijn op zich heel leuk, en ik geniet er altijd van om mijn kinderen te zien genieten, maar het is nu echt een overload.
@jamesblond bij mij is dat wel anders. Ik hik er juist van tevoren erg tegenaan als ik teveel dingen in bvb een weekend plan.
Anders ik wel.
De decembermaand is dus zwaar voor mij omdat er veel verplichtingen zijn. Vooral dan met betrekking tot de kinderen, want voor mezelf kan ik dingen wel goed afgrenzen, maar mijn kinderen wil ik sommige zaken toch echt niet ontzeggen. Dus: Sint op school incl ouderparticipatie, Sint op de bso, Sinterklaasavond met extended family, tweede kerstdag idem, tussendoor een kinderverjaardag in de familie (gaat mijn man alleen heen gelukkig), kerstdiner op school inclusief ouderactiviteit ( ), einduitvoeringen van de hobby's van de kinderen, sportactiviteiten van de kinderen. Ze hebben ook nog eens een studiedag (= doordeweekse dag vrij) deze maand en zijn twee keer extra 's middags vrij. En mijn werk is heel druk nu. Ik heb echt ontzettend veel tijd nodig om bij te tanken. Veel van deze dingen zijn op zich heel leuk, en ik geniet er altijd van om mijn kinderen te zien genieten, maar het is nu echt een overload.
maandag 7 december 2015 om 21:32
quote:mick87 schreef op 07 december 2015 @ 19:44:
Dat heb ik ook evangeline. Ik plan amper dingen in omdat t dan als een verplichting voelt. Vaak kijk ik gewoon per dag waar ik zin in heb. En de meeste dingen doe ik t liefst gewoon alleen. Vrienden van me snappen echt niet waar ik mijn tijd mee vul in mn uppie. Ik heb echt wel eens weken aan een stuk dat ik niks sociaals doe. Gewoon werken, sporten en bankhangen . En ik mis dan gezelschap absoluut niet. Ik snap niet dat andere mensen dat niet hebben.
Ik heb dat echt precies hetzelfde
Snap er ook helemaal niets van dat andere mensen die vrijheid niet willen. Ik heb een vriendin en haar agenda staat altijd al weken vooruit volgepland. Echt helemaal vol. Iedere avond en twee dagen weekend hebben ze feestjes, afspraken, verjaardagen, uitjes en noem maar op
Ik zeg regelmatig tegen haar dat ik compleet gek zou worden met haar agenda, waar we dan weer om kunnen lachen.
Dat heb ik ook evangeline. Ik plan amper dingen in omdat t dan als een verplichting voelt. Vaak kijk ik gewoon per dag waar ik zin in heb. En de meeste dingen doe ik t liefst gewoon alleen. Vrienden van me snappen echt niet waar ik mijn tijd mee vul in mn uppie. Ik heb echt wel eens weken aan een stuk dat ik niks sociaals doe. Gewoon werken, sporten en bankhangen . En ik mis dan gezelschap absoluut niet. Ik snap niet dat andere mensen dat niet hebben.
Ik heb dat echt precies hetzelfde
Snap er ook helemaal niets van dat andere mensen die vrijheid niet willen. Ik heb een vriendin en haar agenda staat altijd al weken vooruit volgepland. Echt helemaal vol. Iedere avond en twee dagen weekend hebben ze feestjes, afspraken, verjaardagen, uitjes en noem maar op
Ik zeg regelmatig tegen haar dat ik compleet gek zou worden met haar agenda, waar we dan weer om kunnen lachen.