Psyche
alle pijlers
Mijn schoonvader heeft de strijd tegen kanker opgegeven
maandag 25 april 2011 om 22:03
Het is nu definitief.Mijn schoonvader is uitbehandeld.Hij heeft
alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever,een hele
agressieve vorm van kanker.In december is hij geopereerd en konden ze het gezwel weghalen.Er zaten toen ook onrustige cellen in de lymfeklieren.De lever was schoon en de rest van zijn organen ook.
Kort danna begon de ellende.Tijdens de operatie hadden ze een lymfevat doorgesneden om bij het gezwel van de alvleesklier te
komen.Er bleef iedere dag maar een hoop wondvocht stromen en
het werd niet beter.Zijn buik was vaak opgeblazen en zelf was hij vaak down.Hij is enorm afgevallen.Toen besloten de artsen nog eens te opereren om het lymfevat te dichten en de tweede operatie heeft hem de das omgedaan.Hij kreeg geen kans meer om te herstellen.Een week later kwam hij naar huis en hij herstelde maar langzaam.We dachten dat dit normaal was omdat hij 2 grote operaties had gehad.We hoopten dat hij er weer zou komen beetje bij beetje.
2 weken geleden kreeg hij een trombosebeen en we dachten gewoon aan een ontsteking en niet aan uitzaaiingen.De ouders van mijn vriend zeiden dat we gewoon op vakantie moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan.Hebben dan wel iedere dag gebeld en op goede vrijdag kregen we te horen dat de kanker
uitgezaaid is naar de lever.Het gaat ook niet meer lang duren.Het
is een kwestie van een paar weken of misschien slechts enkele
dagen.Dat weten we niet precies.
Mijn schoonouders wisten al dat het niet goed was voordat we op vakantie gingen en wilden ons dat niet meteen vertellen omdat ze wilden dat we zouden genieten en op vakantie zouden gaan.Maar ze hebben het ons wel een paar dagen van tevoren gezegd (voordat we naar huis kwamen) zodat we aan het idee konden wennen (ik weet ff geen ander woord en weet dat dit vreemd klinkt).
Gisteren avond zijn we terug gekomen en vandaag nog naar mijn
schoonouders geweest.Ik barst ook meteen in tranen uit toen ik
mijn schoonvader zag.Hij zag er doodziek eruit en heel mager.
Het ergste vind ik nog dat hij 2 operaties heeft gehad en niet de kans kreeg om te herstellen.Dan had hij tenminste nog een paar
goede maanden gehad.Maar sinds december heeft hij geen kans meer gehad om goed vooruit te gaan.Hij krijgt geen chemo omdat hij daar te zwak voor is,hij is ook te zwak om nog leuke dingen te doen en te zwak om te vechten.Hij ligt de hele dag op de
bank.
Ik vind het erg naar om mijn schoonmoeder en vriend zo verdrietig te zien.Mijn vriend omschreef het als ''dat de bank waar hij zat leeg zou zijn en dat er niemand meer tegenover mijn schoonmoeder zou zitten als ze eet.Maar zelf vind ik het ook erg om mijn schoonvader te verliezen.Hij is de laatste 10 dagen ontzettend achteruit gegaan.Het is ook erg moeilijk voor de broers van mijn vriend.
Mijn vriend en ik steunen elkaar.Ik troost hem als hij moet huilen
maar ook ik hou het vaak niet droog.Heb vandaag tegen mijn
schoonmoeder gezegd dat wij er altijd voor haar zullen zijn en we hebben mijn schoonvader beloofd goed voor haar te zorgen.Ik heb
ook tegen mijn schoonvader gezegd dat hij een goede schoonvader is en mijn vriend zei dat hij geen betere vader had kunnen hebben.
Mijn schoonmoeder en ik zijn dan gaan wandelen zodat mijn
vriend met zijn vader kon praten en nog alle vragen kon stellen die hij belangrijk vind.Nu het nog kan want geestelijk is hij nog helemaal helder maar zijn lichaam is helemaal op.
We vinden het erg moeilijk om te zien dat hij steeds meer achteruit gaat en dat hij er op een gegeven moment niet meer zal zijn.Maar ik hoop ook dat hij niet teveel moet lijden en geen pijn gaat hebben.Hij krijgt nu morphine.Dat helpt ertegen.
We zullen er het beste van maken en nog zoveel mogelijk tijd bij mijn schoonouders doorbrengen.We willen ook niet de hele tijd over deze ziekte praten en ook over alledagse dingen.Tussendoor doen we ook dingen die ons afleiden en dat doet ons goed.Kwa emoties:Soms moeten we opeens huilen.Het moet eruit.Op dit moment gaan we door een moeilijke tijd heen.De begravenis is al geregeld en de rest horen we nog wel.
Nu heeft zijn broer ook botkanker met uitzaaingen.Het is gewoon
zo oneerlijk.Hoe lang zijn broer heeft weten we niet.De broer van
mijn schoonvader gaat soms ook naar mijn schoonvader toe.Ze
zitten beiden in dezelde situatie.
Ik wil nog kwijt dat ik dankbaar ben dat ik zo een goede schoonvader heb en dat het me pijn doet om hem te verliezen.We
laten de emoties toe als het moet maar weten aan de andere kant
ook dat we er samen wel doorheen komen.Door onze omgeving
krijgen we veel steun en dat helpt ons ontzettend.En ik vind ondanks alles dat we er goed mee omgaan en dat we sterk zijn.Ik
zal mijn best doen mijn mijn schoonouders,vriend en zwagers te
steunen en ze zoveel mogelijk troost te geven.
Mocht mijn text verwarrend zijn of met spelfouten dan ligt het eraan dat ik er niet helemaal bij ben.Ik weet ook niet hoe snel ik in
staat zal zijn om te reageren.
alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever,een hele
agressieve vorm van kanker.In december is hij geopereerd en konden ze het gezwel weghalen.Er zaten toen ook onrustige cellen in de lymfeklieren.De lever was schoon en de rest van zijn organen ook.
Kort danna begon de ellende.Tijdens de operatie hadden ze een lymfevat doorgesneden om bij het gezwel van de alvleesklier te
komen.Er bleef iedere dag maar een hoop wondvocht stromen en
het werd niet beter.Zijn buik was vaak opgeblazen en zelf was hij vaak down.Hij is enorm afgevallen.Toen besloten de artsen nog eens te opereren om het lymfevat te dichten en de tweede operatie heeft hem de das omgedaan.Hij kreeg geen kans meer om te herstellen.Een week later kwam hij naar huis en hij herstelde maar langzaam.We dachten dat dit normaal was omdat hij 2 grote operaties had gehad.We hoopten dat hij er weer zou komen beetje bij beetje.
2 weken geleden kreeg hij een trombosebeen en we dachten gewoon aan een ontsteking en niet aan uitzaaiingen.De ouders van mijn vriend zeiden dat we gewoon op vakantie moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan.Hebben dan wel iedere dag gebeld en op goede vrijdag kregen we te horen dat de kanker
uitgezaaid is naar de lever.Het gaat ook niet meer lang duren.Het
is een kwestie van een paar weken of misschien slechts enkele
dagen.Dat weten we niet precies.
Mijn schoonouders wisten al dat het niet goed was voordat we op vakantie gingen en wilden ons dat niet meteen vertellen omdat ze wilden dat we zouden genieten en op vakantie zouden gaan.Maar ze hebben het ons wel een paar dagen van tevoren gezegd (voordat we naar huis kwamen) zodat we aan het idee konden wennen (ik weet ff geen ander woord en weet dat dit vreemd klinkt).
Gisteren avond zijn we terug gekomen en vandaag nog naar mijn
schoonouders geweest.Ik barst ook meteen in tranen uit toen ik
mijn schoonvader zag.Hij zag er doodziek eruit en heel mager.
Het ergste vind ik nog dat hij 2 operaties heeft gehad en niet de kans kreeg om te herstellen.Dan had hij tenminste nog een paar
goede maanden gehad.Maar sinds december heeft hij geen kans meer gehad om goed vooruit te gaan.Hij krijgt geen chemo omdat hij daar te zwak voor is,hij is ook te zwak om nog leuke dingen te doen en te zwak om te vechten.Hij ligt de hele dag op de
bank.
Ik vind het erg naar om mijn schoonmoeder en vriend zo verdrietig te zien.Mijn vriend omschreef het als ''dat de bank waar hij zat leeg zou zijn en dat er niemand meer tegenover mijn schoonmoeder zou zitten als ze eet.Maar zelf vind ik het ook erg om mijn schoonvader te verliezen.Hij is de laatste 10 dagen ontzettend achteruit gegaan.Het is ook erg moeilijk voor de broers van mijn vriend.
Mijn vriend en ik steunen elkaar.Ik troost hem als hij moet huilen
maar ook ik hou het vaak niet droog.Heb vandaag tegen mijn
schoonmoeder gezegd dat wij er altijd voor haar zullen zijn en we hebben mijn schoonvader beloofd goed voor haar te zorgen.Ik heb
ook tegen mijn schoonvader gezegd dat hij een goede schoonvader is en mijn vriend zei dat hij geen betere vader had kunnen hebben.
Mijn schoonmoeder en ik zijn dan gaan wandelen zodat mijn
vriend met zijn vader kon praten en nog alle vragen kon stellen die hij belangrijk vind.Nu het nog kan want geestelijk is hij nog helemaal helder maar zijn lichaam is helemaal op.
We vinden het erg moeilijk om te zien dat hij steeds meer achteruit gaat en dat hij er op een gegeven moment niet meer zal zijn.Maar ik hoop ook dat hij niet teveel moet lijden en geen pijn gaat hebben.Hij krijgt nu morphine.Dat helpt ertegen.
We zullen er het beste van maken en nog zoveel mogelijk tijd bij mijn schoonouders doorbrengen.We willen ook niet de hele tijd over deze ziekte praten en ook over alledagse dingen.Tussendoor doen we ook dingen die ons afleiden en dat doet ons goed.Kwa emoties:Soms moeten we opeens huilen.Het moet eruit.Op dit moment gaan we door een moeilijke tijd heen.De begravenis is al geregeld en de rest horen we nog wel.
Nu heeft zijn broer ook botkanker met uitzaaingen.Het is gewoon
zo oneerlijk.Hoe lang zijn broer heeft weten we niet.De broer van
mijn schoonvader gaat soms ook naar mijn schoonvader toe.Ze
zitten beiden in dezelde situatie.
Ik wil nog kwijt dat ik dankbaar ben dat ik zo een goede schoonvader heb en dat het me pijn doet om hem te verliezen.We
laten de emoties toe als het moet maar weten aan de andere kant
ook dat we er samen wel doorheen komen.Door onze omgeving
krijgen we veel steun en dat helpt ons ontzettend.En ik vind ondanks alles dat we er goed mee omgaan en dat we sterk zijn.Ik
zal mijn best doen mijn mijn schoonouders,vriend en zwagers te
steunen en ze zoveel mogelijk troost te geven.
Mocht mijn text verwarrend zijn of met spelfouten dan ligt het eraan dat ik er niet helemaal bij ben.Ik weet ook niet hoe snel ik in
staat zal zijn om te reageren.
zaterdag 28 mei 2011 om 09:03
Lieve Geraldine, op dit moment maak ik hetzelfde mee. Zo iets is heel ingrijpend in je leven. Moet wel zeggen toen het mijn eigen vader overkwam, ik was toen 21 jaar dan is dat haast niet te bevatten. Nu ben ik 56 jaar en dan sta je er anders tegenover. Het doet vreselijk veel pijn, maar het lukt mij toch om het zij het met moeite te relativeren. Waar ik zelf de meeste moeite mee heb is dat je weet dat iemand waarvan je houdt er binnenkort er niet meer zal zijn. Nooit meer dat grapje of knuffel en traan. Speciaal voor jou Geraldine weet dat op het moment dat het jou overkomt er iemand is die even aan je zal denken.
Veel liefs voor jullie allen
Theo
Veel liefs voor jullie allen
Theo
zaterdag 28 mei 2011 om 18:18
Wat een lieverds zijn jullie toch allemaal!En wat lief dat jullie
zo met mij meeleven!Mijn vriend had het gisteren ook ff moeilijk.
Maar dat hoort erbij.Vandaag ben ik naar een concert geweest
in het winkelcentrum in de buurt.Toen zag ik een klein meisje
met een maagsonde in een kinderwagen zitten en haar opa
erachter.We kwamen in gesprek en toen bleek het meisje
nierkanker te hebben.Ze is maar vierenhalf jaar oud en wordt
niet meer beter,erg confronterend.Vooral erg omdat ze nog een
kind is!Ik heb hun het beste toegewenst.Dat ze nog zo lang mogelijk van elkaar mogen genieten.Leef met hun mee.
zo met mij meeleven!Mijn vriend had het gisteren ook ff moeilijk.
Maar dat hoort erbij.Vandaag ben ik naar een concert geweest
in het winkelcentrum in de buurt.Toen zag ik een klein meisje
met een maagsonde in een kinderwagen zitten en haar opa
erachter.We kwamen in gesprek en toen bleek het meisje
nierkanker te hebben.Ze is maar vierenhalf jaar oud en wordt
niet meer beter,erg confronterend.Vooral erg omdat ze nog een
kind is!Ik heb hun het beste toegewenst.Dat ze nog zo lang mogelijk van elkaar mogen genieten.Leef met hun mee.
zaterdag 28 mei 2011 om 21:20
Nu kom ik er eindelijk maar eens aan toe om over de avondwake en de uitvaart te berichten.Jullie postingen zal ik dan ook zo snel mogelijk beantwoorden.Heb namelijk zelf ook nog een paar vragen.Ik waardeer de steun die ik van jullie heb mogen ontvangen enorm.
Laatste vrijdag vond dus de avondwake plaats.We ontmoeten allemaal in het rouwcentrum en deden ff een bakkie.Dan zijn mijn 2 schoonzussen,mijn vriend,zijn 2 broers en ik naar de gesloten kist gegaan en hebben deze naar de rouwauto gedragen.De auto is erg langzaam gereden en wij met onze autos achternaar.De rouwauto reedt langzaam en dat was ook uit respect voor de overledene.Het was een mooie ceremonie,mooi door de natuur doorheen en we zagen mensen kijken.We reden naar de kerk die in een mooi natuurgebied lag met bomen en planten omgeven.We droegen de kist naar binnen en zetten deze neer vlak voor het altaar.Er klonk mooie klassieke muziek in de achtergrond.De kerk vulde zich
langzamerhand steeds meer en meer,familie,vrienden,kennissen,colega's etc...En we werden welkom geheten.Mijn vriend,zijn broers en mijn schoonzussen gingen samen met de kleinkinderen alle karzen aansteken en ieder kaars stond voor iets.Er was een mooie foto geplaatst op de kist van mijn schoonvader en dit foto hebben we nog steeds thuis.Toen werd de lezing gedaan en danna speelden ze
een liedje van John Lennon.Veel mensen waren erg emotioneel,vooral de zus van mijn schoonvader en zijn eigen broer die ook kanker heeft.Ook 3 van de kleinkinderen huilden en er stonden zakdoekjes in de buurt om in te huilen.
Hier dan het liedje van John Lennon-imagine!
http://www.youtube.com/watch?v=-b7qaSxuZUg
Er werd een sprookje over vogels voorgelezen en toen waren mijn vriend en ik aan de buurt.We hebben het gedicht dat ik een tijdje geleden heb geplaatst voorgelezen,iedereen afwisselend een vers.Ik hield het niet droog en brak.Maar ik ben gebleven en heb snel mijn stem weer gevonden en verder
voorgelezen.Iedereen vond dat wij het prachtig hadden gedaan en ik dacht al dat ik het vanwege mijn tranen niet goed had gedaan maar iedereen vond van wel en ik was nog verstaanbaar ook.
Danna werd er een lied van de Dire Straits gespeeld,Brothers in arms.Eigenlijk geen begravenislied.Maar mijn schoonvader vond het erg mooi en hij heeft het toen gehoord toen de vader van de nicht van mijn vriend werd begraven.
http://www.youtube.com/watch?v=jhdFe3evXpk
Mijn vriend werd emotioneel en met hem veel anderen waaronder ik,zo prachtig allemaal tegelijk en emotioneel,samenzijn en samen rouwen,zingen etc...Er werd ook gecollecteerd.Mijn schoonvader wilde dat het geld naar de kerk ging die een beetje in nood verkeerde.Dus we gaven allemaal iets.Mijn schoonmoeder kreeg een kruisje met de naam van mijn schoonvader erop en dat ging ze ophangen.
Danna lasen de kleinkinderen een gedicht voor dat over liefde en vriendschap betreffende mijn schoonvader ging,erg mooi en goed geschreven.
In het eind dan de wegzending en zegen en muziek van Eric Clapton,running on faith en niet tears in heaven.
http://www.youtube.com/watch?v=VskUOPrkPqM
Prachtige avondwake!En in het eind kwamen ze allemaal naar ons toe in de rij om ons te condoleren.Er vloeiden rijkelijk tranen maar er werden ook mooie herinneringen opgehaald.
De volgende dag dan 11:00 de uitvaart.We waren er al een kwartier van tevoren.Ik hoorde de klokken van verre en had een brok in mijn keel.Het was ontzettend mooi weer en we liepen door de natuur naar de kerk.
De eucharistieviering werd gehouden door de pastoor,een heel vriendelijke man uit Limburg die erg meeleefte met ons.Toen we naar binnen kwamen werd er eerst piano gespeeld en dan de zegening gedaan.Er werd een woord van welkom gehouden en danna onstaken mijn vriend,zijn 2 broers,mijn 2 schoonzussen en ik de 6 levenslichten die rond om de kist stonden en zongen daarbij licht dat ons aanstoot.Danna vond het openingsgebed plaats en werd de levensloop van mijn schoonvader voorgelezen door mijn vriend en zijn 2 broers,een mooi geschreven levensloop dat mijn schoonvader goed omschreef.Mijn schoonvader was een rustige man van weinig woorden maar iedereen mocht hem.Heel veel mensen waren gekomen en het was nog drukker dan de dag daarvoor.Het was prachtig allemaal en vooral het samenzijn.Tussendoor ging het dus verder met een gebed en de pastoor sprak mooie woorden van troost over onze schoonvader.Danna hebben we vader onser gebeden en het brood werd gebroken.De comunie vond plaats en er werd ave maria gezongen.Het kruis van de kist werd gezegend en aan mijn schoonmoeder gegeven.Woorden van afscheid,zegening en bewieroking.Veel liedjes werden ook door het kerkkoor gezongen onder begeleiding van de piano.
Toen kwam het moeilijkste moment.Mijn vriend,zijn 2 broers,mijn 2 schoonzussen en ik gingen naar de kist toe en reeden deze naar buiten.Wij zongen blijf me nabij terwijl we hem naar buiten droegen.De gasten stonden buiten en wachten in haag langs het kerkpad.Er vloeiden tranen en we reeden mijn schoonvader naar de rouwauto en tilden hem erin.Mooie bloemstukken lagen op de kist.Mijn schoonmoeder deed de deur van de auto dicht.Toen reed de rouwauto langzaam weg.Ze maakten er net een mooie ceremonie van zoals gisteren.We zwaaiden mijn schoonvader uit en keeken zolang we de auto konden zien die mijn schoonvader naar het crematorium bracht.
Danna zijn we naar de tegenoverliggende zaal gegaan waar er broodjes,koffie en drankjes werden geserveerd.De hele familie stond weer in de rij en ontving een hoop condoleances en er werden een hoop gesprekken,waaronder ook leuke,gevoerd en we zagen een hoop mensen terug.
Het is precies zo gegaan zoals mijn schoonvader het wilde en ik weet wel zeker dat hij trots op ons is.We hebben op een zeer mooie manier afscheid kunnen nemen en het was een waardevolle tijd.We hebben alles kunnen vragen wat we wilden en alles werd mooi voorbereid.We zijn tevreden.
En mijn vriend zegt dat ik een erg goede steun voor hem ben geweest in deze moeilijke tijd.Beter had ik het niet kunnen doen zei hij.En we willen mijn schoonmoeder mee naar Texel nemen na de zomer.
Laatste vrijdag vond dus de avondwake plaats.We ontmoeten allemaal in het rouwcentrum en deden ff een bakkie.Dan zijn mijn 2 schoonzussen,mijn vriend,zijn 2 broers en ik naar de gesloten kist gegaan en hebben deze naar de rouwauto gedragen.De auto is erg langzaam gereden en wij met onze autos achternaar.De rouwauto reedt langzaam en dat was ook uit respect voor de overledene.Het was een mooie ceremonie,mooi door de natuur doorheen en we zagen mensen kijken.We reden naar de kerk die in een mooi natuurgebied lag met bomen en planten omgeven.We droegen de kist naar binnen en zetten deze neer vlak voor het altaar.Er klonk mooie klassieke muziek in de achtergrond.De kerk vulde zich
langzamerhand steeds meer en meer,familie,vrienden,kennissen,colega's etc...En we werden welkom geheten.Mijn vriend,zijn broers en mijn schoonzussen gingen samen met de kleinkinderen alle karzen aansteken en ieder kaars stond voor iets.Er was een mooie foto geplaatst op de kist van mijn schoonvader en dit foto hebben we nog steeds thuis.Toen werd de lezing gedaan en danna speelden ze
een liedje van John Lennon.Veel mensen waren erg emotioneel,vooral de zus van mijn schoonvader en zijn eigen broer die ook kanker heeft.Ook 3 van de kleinkinderen huilden en er stonden zakdoekjes in de buurt om in te huilen.
Hier dan het liedje van John Lennon-imagine!
http://www.youtube.com/watch?v=-b7qaSxuZUg
Er werd een sprookje over vogels voorgelezen en toen waren mijn vriend en ik aan de buurt.We hebben het gedicht dat ik een tijdje geleden heb geplaatst voorgelezen,iedereen afwisselend een vers.Ik hield het niet droog en brak.Maar ik ben gebleven en heb snel mijn stem weer gevonden en verder
voorgelezen.Iedereen vond dat wij het prachtig hadden gedaan en ik dacht al dat ik het vanwege mijn tranen niet goed had gedaan maar iedereen vond van wel en ik was nog verstaanbaar ook.
Danna werd er een lied van de Dire Straits gespeeld,Brothers in arms.Eigenlijk geen begravenislied.Maar mijn schoonvader vond het erg mooi en hij heeft het toen gehoord toen de vader van de nicht van mijn vriend werd begraven.
http://www.youtube.com/watch?v=jhdFe3evXpk
Mijn vriend werd emotioneel en met hem veel anderen waaronder ik,zo prachtig allemaal tegelijk en emotioneel,samenzijn en samen rouwen,zingen etc...Er werd ook gecollecteerd.Mijn schoonvader wilde dat het geld naar de kerk ging die een beetje in nood verkeerde.Dus we gaven allemaal iets.Mijn schoonmoeder kreeg een kruisje met de naam van mijn schoonvader erop en dat ging ze ophangen.
Danna lasen de kleinkinderen een gedicht voor dat over liefde en vriendschap betreffende mijn schoonvader ging,erg mooi en goed geschreven.
In het eind dan de wegzending en zegen en muziek van Eric Clapton,running on faith en niet tears in heaven.
http://www.youtube.com/watch?v=VskUOPrkPqM
Prachtige avondwake!En in het eind kwamen ze allemaal naar ons toe in de rij om ons te condoleren.Er vloeiden rijkelijk tranen maar er werden ook mooie herinneringen opgehaald.
De volgende dag dan 11:00 de uitvaart.We waren er al een kwartier van tevoren.Ik hoorde de klokken van verre en had een brok in mijn keel.Het was ontzettend mooi weer en we liepen door de natuur naar de kerk.
De eucharistieviering werd gehouden door de pastoor,een heel vriendelijke man uit Limburg die erg meeleefte met ons.Toen we naar binnen kwamen werd er eerst piano gespeeld en dan de zegening gedaan.Er werd een woord van welkom gehouden en danna onstaken mijn vriend,zijn 2 broers,mijn 2 schoonzussen en ik de 6 levenslichten die rond om de kist stonden en zongen daarbij licht dat ons aanstoot.Danna vond het openingsgebed plaats en werd de levensloop van mijn schoonvader voorgelezen door mijn vriend en zijn 2 broers,een mooi geschreven levensloop dat mijn schoonvader goed omschreef.Mijn schoonvader was een rustige man van weinig woorden maar iedereen mocht hem.Heel veel mensen waren gekomen en het was nog drukker dan de dag daarvoor.Het was prachtig allemaal en vooral het samenzijn.Tussendoor ging het dus verder met een gebed en de pastoor sprak mooie woorden van troost over onze schoonvader.Danna hebben we vader onser gebeden en het brood werd gebroken.De comunie vond plaats en er werd ave maria gezongen.Het kruis van de kist werd gezegend en aan mijn schoonmoeder gegeven.Woorden van afscheid,zegening en bewieroking.Veel liedjes werden ook door het kerkkoor gezongen onder begeleiding van de piano.
Toen kwam het moeilijkste moment.Mijn vriend,zijn 2 broers,mijn 2 schoonzussen en ik gingen naar de kist toe en reeden deze naar buiten.Wij zongen blijf me nabij terwijl we hem naar buiten droegen.De gasten stonden buiten en wachten in haag langs het kerkpad.Er vloeiden tranen en we reeden mijn schoonvader naar de rouwauto en tilden hem erin.Mooie bloemstukken lagen op de kist.Mijn schoonmoeder deed de deur van de auto dicht.Toen reed de rouwauto langzaam weg.Ze maakten er net een mooie ceremonie van zoals gisteren.We zwaaiden mijn schoonvader uit en keeken zolang we de auto konden zien die mijn schoonvader naar het crematorium bracht.
Danna zijn we naar de tegenoverliggende zaal gegaan waar er broodjes,koffie en drankjes werden geserveerd.De hele familie stond weer in de rij en ontving een hoop condoleances en er werden een hoop gesprekken,waaronder ook leuke,gevoerd en we zagen een hoop mensen terug.
Het is precies zo gegaan zoals mijn schoonvader het wilde en ik weet wel zeker dat hij trots op ons is.We hebben op een zeer mooie manier afscheid kunnen nemen en het was een waardevolle tijd.We hebben alles kunnen vragen wat we wilden en alles werd mooi voorbereid.We zijn tevreden.
En mijn vriend zegt dat ik een erg goede steun voor hem ben geweest in deze moeilijke tijd.Beter had ik het niet kunnen doen zei hij.En we willen mijn schoonmoeder mee naar Texel nemen na de zomer.
zaterdag 28 mei 2011 om 22:14
zaterdag 28 mei 2011 om 22:27
Klinkt als een mooi afscheid Geraldine..
Bij ons was het minder uitgebreid. Mijn moeder wilde geen avondwake, dus die hebben we gehouden.
We zijn haar wel gaan ophalen bij het rouwcentrum, waarbij met een volgauto achter de rouwauto aanreden. Langs een naschoolse opvang (ligt naast het rouwcentrum) daar waren een aantal kinderen die zwaaiden naar de auto. Ze zullen wel gewend zijn dat en rouwauto's langskomen. Dat zal mijn moeder dan weer geweldig gevonden hebben.
In het crematorium sprak alleen mijn vader, en werden de drie liedjes gedraaid die ook op hun huwelijk gedraaid zijn. Van de birds. Dat wilden ze samen graag. Ik kende de liedjes niet. Achteraf gezien wel oke, want nu hoor ik niet zo ineens zo'n liedje op de radio...
Na het condoleren zijn we toen met familie en vrienden gaan eten bij een restaurantje waar mijn moeder graag kwam.
Laatst had ik het er met mijn vader nog over. Die zei toen dat hij erg blij was geweest met mij in de laatste dagen van mijn moeder. Was inderdaad fijn om te horen. Dat we ondanks het anders verwerken veel aan elkaar hebben gehad.
Ik heb nu na 9 maanden niet meer zo het gevoel dat ze bij me is. In het begin soms wel, ik woon in Amsterdam, en mijn moeder was altijd als de dood dat er iets met mij in het verkeer zou gebeuren. Niet helemaal onterecht natuurlijk......
Soms als er niets aan komt rijdt ik door rood, dat heb ik een tijd niet gedaan omdat ik me toch ergens wel bespied voelde, op de een of andere manier. Dat gevoel is vanzelf minder geworden.
Bij ons was het minder uitgebreid. Mijn moeder wilde geen avondwake, dus die hebben we gehouden.
We zijn haar wel gaan ophalen bij het rouwcentrum, waarbij met een volgauto achter de rouwauto aanreden. Langs een naschoolse opvang (ligt naast het rouwcentrum) daar waren een aantal kinderen die zwaaiden naar de auto. Ze zullen wel gewend zijn dat en rouwauto's langskomen. Dat zal mijn moeder dan weer geweldig gevonden hebben.
In het crematorium sprak alleen mijn vader, en werden de drie liedjes gedraaid die ook op hun huwelijk gedraaid zijn. Van de birds. Dat wilden ze samen graag. Ik kende de liedjes niet. Achteraf gezien wel oke, want nu hoor ik niet zo ineens zo'n liedje op de radio...
Na het condoleren zijn we toen met familie en vrienden gaan eten bij een restaurantje waar mijn moeder graag kwam.
Laatst had ik het er met mijn vader nog over. Die zei toen dat hij erg blij was geweest met mij in de laatste dagen van mijn moeder. Was inderdaad fijn om te horen. Dat we ondanks het anders verwerken veel aan elkaar hebben gehad.
Ik heb nu na 9 maanden niet meer zo het gevoel dat ze bij me is. In het begin soms wel, ik woon in Amsterdam, en mijn moeder was altijd als de dood dat er iets met mij in het verkeer zou gebeuren. Niet helemaal onterecht natuurlijk......
Soms als er niets aan komt rijdt ik door rood, dat heb ik een tijd niet gedaan omdat ik me toch ergens wel bespied voelde, op de een of andere manier. Dat gevoel is vanzelf minder geworden.
zondag 29 mei 2011 om 21:02
Het was zeker weten erg mooi.En er gaan ook zoveel
symbolische dingen door me heen.Ik moest ergens aan de
film Ghost denken toen de vriend van het meisje naar het licht
ging.Mijn schoonpa trok zijn jas aan,naam zijn tas,ging naar het licht toe en van verre zag je aan de andere kant ook een stukje natuur.Hij draaide zich nog wel naar ons om en zwaaide totdat hij
helemaal naar het licht was gegaan.Hij omschreef het toen zo mooi toen hij hoorde dat hij uitzaaiingen had.''Ik ga mijn laatste reis maken'' en dat klonkt ontzettend mooi terwijl het ons ook verdriet deed omdat we wisten waar het op stond.Namelijk na 3 weken was hij er al niet meer.Zo snel ging het.
Op de rouwkarten die we hebben ontvangen is er heel veel
natuur afgebeeld,niet van die grijse standardkaartjes want die vind ik zo treurig ogen.De afscheid zoals hij heeft plaatsgevonden geeft ons veel troost.
Dat wij hem missen is goed en mooi,al doet het pijn,het laat immers zien hoe dierbaar hij ons is.Ik spreek niet over was,
want de liefde blijft en hij zal altijd bij ons zijn.
symbolische dingen door me heen.Ik moest ergens aan de
film Ghost denken toen de vriend van het meisje naar het licht
ging.Mijn schoonpa trok zijn jas aan,naam zijn tas,ging naar het licht toe en van verre zag je aan de andere kant ook een stukje natuur.Hij draaide zich nog wel naar ons om en zwaaide totdat hij
helemaal naar het licht was gegaan.Hij omschreef het toen zo mooi toen hij hoorde dat hij uitzaaiingen had.''Ik ga mijn laatste reis maken'' en dat klonkt ontzettend mooi terwijl het ons ook verdriet deed omdat we wisten waar het op stond.Namelijk na 3 weken was hij er al niet meer.Zo snel ging het.
Op de rouwkarten die we hebben ontvangen is er heel veel
natuur afgebeeld,niet van die grijse standardkaartjes want die vind ik zo treurig ogen.De afscheid zoals hij heeft plaatsgevonden geeft ons veel troost.
Dat wij hem missen is goed en mooi,al doet het pijn,het laat immers zien hoe dierbaar hij ons is.Ik spreek niet over was,
want de liefde blijft en hij zal altijd bij ons zijn.
maandag 30 mei 2011 om 00:29
Lieve Geraldine.
Gecondoleerd met het verlies van je schoonvader. Moet eerlijk bekennen dat ik het eerder wist maar kon het niet eerder opbrengen om te reageren, het kwam te dichtbij. Mijn eigen pijn kwam te heftig naar boven.
Ik lees dat jullie een mooie avondwake hebben gehouden en een prachtige uitvaart. Je gedicht heeft mij geraakt. Als ik je verhalen zo lees ben je heel sterk maar kun je je verdriet goed uiten, blijf dat ook doen he dat is belangrijk.
Heel veel sterkte de komende tijd, er zullen nog genoeg moeilijke momenten komen. Ik ga niet zeggen dat het er minder worden want bepaalde dagen blijven moeilijk als ik andere mag geloven. Maar als ik naar mijzelf kijk durf ik wel te zeggen dat steeds een beetje makkelijker is alsof je er aan went.
Lieverd een hele dikke knuffel voor jou, je vriend en je schoonmoeder. Samen kunnen jullie dit aan en wij zijn er ook nog.
Gecondoleerd met het verlies van je schoonvader. Moet eerlijk bekennen dat ik het eerder wist maar kon het niet eerder opbrengen om te reageren, het kwam te dichtbij. Mijn eigen pijn kwam te heftig naar boven.
Ik lees dat jullie een mooie avondwake hebben gehouden en een prachtige uitvaart. Je gedicht heeft mij geraakt. Als ik je verhalen zo lees ben je heel sterk maar kun je je verdriet goed uiten, blijf dat ook doen he dat is belangrijk.
Heel veel sterkte de komende tijd, er zullen nog genoeg moeilijke momenten komen. Ik ga niet zeggen dat het er minder worden want bepaalde dagen blijven moeilijk als ik andere mag geloven. Maar als ik naar mijzelf kijk durf ik wel te zeggen dat steeds een beetje makkelijker is alsof je er aan went.
Lieverd een hele dikke knuffel voor jou, je vriend en je schoonmoeder. Samen kunnen jullie dit aan en wij zijn er ook nog.
Erger u niet, verwonder u slechts!
woensdag 1 juni 2011 om 21:18
Ik denk dat mijn schoonvader trots op ons was geweest als hij had gezien dat we dat allemaal zo goed hebben geregeld.Stikkem keek hij goedkeurend toe vanaf de hemel.Ja,we staan nog aan het begin.Maar we doen het goed.We praten er nog steeds over,helpen elkaar en doen verder ons dingetje.Af en toe een moeilijk moment.Maar mijn schoonvader wil ook dat we genieten en dat doen we ook.
Maar af en toe is het toch raar:Morgen komt mijn schoonmoeder naar ons toe om nasi te eten en zonder mijn schoonvader,alleen zij.Ook als wij naar haar toe gaan,dan is er een leege plek.Ik had vandaag ook weer een emobui.Ik kreeg een rouwkaart van een vrijwilliger die eergisteren pas overleden was en ook niet erg oud was geworden.Nu weet ik niet zeker of hij degene is die ik ken maar ik heb een vermoeden.Volgends mij is hij aan een ziektebed in gevolg van een hersenbloeding overleden.Alles kwam weer terug.En de communieviering vind vrijdag precies plaats waar mijn schoonvader zijn avondwake had en dat is overmorgen precies 14 dagen geleden en danna de condoleance in hetzelfde crematorium.Nu weet ik nog niet of ik ga omdat ik hem niet al te goed kon en het is maar iets meer dan 2 weken geleden dat mijn schoonvader overleden is.
Mijn vriend had onlangs ook een mooie droom.Hij droomde dat mijn schoonvader opstond uit zijn ziekenbed,rondliep en opeens veel dingen ging plannen.Een mooie droom van een gezonde schoonvader,zoals wij hem in herinnering houden.En met mijn lieve schoonmoeder gaan we in september een midweek naar Texel.Ze zei dat ze nu ook iets had om naar uit te kijken.En dat is positief.
Maar af en toe is het toch raar:Morgen komt mijn schoonmoeder naar ons toe om nasi te eten en zonder mijn schoonvader,alleen zij.Ook als wij naar haar toe gaan,dan is er een leege plek.Ik had vandaag ook weer een emobui.Ik kreeg een rouwkaart van een vrijwilliger die eergisteren pas overleden was en ook niet erg oud was geworden.Nu weet ik niet zeker of hij degene is die ik ken maar ik heb een vermoeden.Volgends mij is hij aan een ziektebed in gevolg van een hersenbloeding overleden.Alles kwam weer terug.En de communieviering vind vrijdag precies plaats waar mijn schoonvader zijn avondwake had en dat is overmorgen precies 14 dagen geleden en danna de condoleance in hetzelfde crematorium.Nu weet ik nog niet of ik ga omdat ik hem niet al te goed kon en het is maar iets meer dan 2 weken geleden dat mijn schoonvader overleden is.
Mijn vriend had onlangs ook een mooie droom.Hij droomde dat mijn schoonvader opstond uit zijn ziekenbed,rondliep en opeens veel dingen ging plannen.Een mooie droom van een gezonde schoonvader,zoals wij hem in herinnering houden.En met mijn lieve schoonmoeder gaan we in september een midweek naar Texel.Ze zei dat ze nu ook iets had om naar uit te kijken.En dat is positief.
woensdag 1 juni 2011 om 21:19
We missen je
Had de hemel toch maar een telefoon.
Dan konden wij je iedere dag bellen.
Iedere dag je stem en je lach horen.
Dat zou zo zaligemakend zijn.
We denken iedere dag aan je.
Noemen dagelijks nog je naam.
We hebben nog zoveel herinneringen.
Mooie fotos die maken ons zo blij.
Zie ik s'avonds toch een ster blinken,
de mooiste van de hemel dat ben jij.
Dat te weten geeft me veel rust.
Moge je licht voor altijd schijnen!
God heeft jou in zijn armen
en wij je voor altijd in ons hart.
Dood zijn alleen die vergeten zijn
maar wij,we vergeten je nooit.
Had de hemel toch maar een telefoon.
Dan konden wij je iedere dag bellen.
Iedere dag je stem en je lach horen.
Dat zou zo zaligemakend zijn.
We denken iedere dag aan je.
Noemen dagelijks nog je naam.
We hebben nog zoveel herinneringen.
Mooie fotos die maken ons zo blij.
Zie ik s'avonds toch een ster blinken,
de mooiste van de hemel dat ben jij.
Dat te weten geeft me veel rust.
Moge je licht voor altijd schijnen!
God heeft jou in zijn armen
en wij je voor altijd in ons hart.
Dood zijn alleen die vergeten zijn
maar wij,we vergeten je nooit.
woensdag 1 juni 2011 om 21:54
Feder,wil nog ff kwijt dat ik ook onzettend blij ben met je
reacties en je ervaringsverhaal.Dat geldt ook voor de rest.
Dames,ik zal zo snel mogelijk meer komen schrijven en wat meer ingaan op jullie reacies.Ik vind dat jullie zulke lieve woorden voor mij hebben en ook voor elkaar.Dat vind ik fijn.Zal hetzelfde ook voor jullie doen.Door elkaar te steunen kan je zoveel voor elkaar betekenen,hetgeen dat zo belangrijk is voor ons mensen.
Fijne avond iedereen hier en warme en lieve gedachtes van mijn kant!
reacties en je ervaringsverhaal.Dat geldt ook voor de rest.
Dames,ik zal zo snel mogelijk meer komen schrijven en wat meer ingaan op jullie reacies.Ik vind dat jullie zulke lieve woorden voor mij hebben en ook voor elkaar.Dat vind ik fijn.Zal hetzelfde ook voor jullie doen.Door elkaar te steunen kan je zoveel voor elkaar betekenen,hetgeen dat zo belangrijk is voor ons mensen.
Fijne avond iedereen hier en warme en lieve gedachtes van mijn kant!
woensdag 1 juni 2011 om 23:27
Dank je wel voor je mooie gedetailleerde beschrijvingen, lieve Geraldine. Fijn om te lezen dat jullie alles zo zorgvuldig en liefdevol beleven. Echt heel mooi, heel belangrijk ook om later op een goede manier terug te kunnen kijken. Heel veel sterkte, meid, ook voor je schoonmoeder, je vriend en de broers en schoonzussen.
donderdag 2 juni 2011 om 20:49
Het gaat best goed met ons en we gaan goed met de situatie
om.Vanavond heeft mijn schoonmoeder bij ons nasi gegeten. Ze kwam zonder mijn schoonvader en we merkten het gemis wel.Mijn schoonmoeder zei ook,toen er nog zoveel van de nasi over was,dat Pa ook mee had kunnen eten.We begonnen
gelijk mooie herinneringen op te halen en moesten ontzettend
lachen.Zo had ik een tijdje geleden een armbandje voor iemand van de bewoners in het verpleeghuis gekocht en vertelde dat aan mijn schoonpa en toen zei hij:''Nou je moet niet teveel cadeaus gaan kopen.De oudetjes hebben geld zat.'' Of toen ik een keer klaagde over mijn salaris toen zij hij ook dat ik geld
zat had,ha ha.Dit soort herinneringern koesteren wij enorm en
zo laat je iemand weer tot leven komen,zalig.Mijn schoonmoeder verheugt zich ontzettend op Texel met ons.
Mijn moeder gaat misschien ook mee.Af en toe hebben we een moeilijk moment en dat laten we ook gewoon toe.Dat
hoort immers bij het rouwproces.Zoals gisteren avond b.v.:Toen ik het rouwkaartje toegestuurd kreeg van een overleden vrijwilliger,dat was weer een beetje confronterend,omdat het pas 2 weken geleden is dat mijn schoonpa overleden is.Het vind allemaal plaats in dezelfde kerk en hetzelfde crematorium.
Ik denk ook niet dat ik morgen ga.Want ik kon hem niet zo lang
en morgen heb ik ook mijn handen vol met van alles en nogwat.
Dus we zullen wel zien.Maar ik denk aan de familie.
om.Vanavond heeft mijn schoonmoeder bij ons nasi gegeten. Ze kwam zonder mijn schoonvader en we merkten het gemis wel.Mijn schoonmoeder zei ook,toen er nog zoveel van de nasi over was,dat Pa ook mee had kunnen eten.We begonnen
gelijk mooie herinneringen op te halen en moesten ontzettend
lachen.Zo had ik een tijdje geleden een armbandje voor iemand van de bewoners in het verpleeghuis gekocht en vertelde dat aan mijn schoonpa en toen zei hij:''Nou je moet niet teveel cadeaus gaan kopen.De oudetjes hebben geld zat.'' Of toen ik een keer klaagde over mijn salaris toen zij hij ook dat ik geld
zat had,ha ha.Dit soort herinneringern koesteren wij enorm en
zo laat je iemand weer tot leven komen,zalig.Mijn schoonmoeder verheugt zich ontzettend op Texel met ons.
Mijn moeder gaat misschien ook mee.Af en toe hebben we een moeilijk moment en dat laten we ook gewoon toe.Dat
hoort immers bij het rouwproces.Zoals gisteren avond b.v.:Toen ik het rouwkaartje toegestuurd kreeg van een overleden vrijwilliger,dat was weer een beetje confronterend,omdat het pas 2 weken geleden is dat mijn schoonpa overleden is.Het vind allemaal plaats in dezelfde kerk en hetzelfde crematorium.
Ik denk ook niet dat ik morgen ga.Want ik kon hem niet zo lang
en morgen heb ik ook mijn handen vol met van alles en nogwat.
Dus we zullen wel zien.Maar ik denk aan de familie.
donderdag 2 juni 2011 om 23:46
Raar is dat hè, als de een dan ineens alleen komt. Ik vind het nog steeds raarder dat mijn vader alleen bij mij op bezoek komt dan dat ik daar ben en mijn moeder is er niet.
Ik zou trouwens ook niet naar die crematie van die vrijwilliger gaan, zeker als je hem niet goed kende. Nu nog even te dichtbij. Je mag ook aan jezelf denken!
Een maand na mijn moeder overleed een kindje van school. Ik zit met een bso in school. Direct naast onze ruimte was een gedenkplek ingericht, voor de kinderen geweldig. Maar gezien de glazen wand tussen die plek en onze ruimte vond ik het minder leuk. Al dat verdriet... 'gelukkig' kende ik het kindje niet, dus ik kon er wel wat afstand van nemen. En toch was ik ook graag op die herdenkingsplek, heel tegenstrijdig.
Ik zou trouwens ook niet naar die crematie van die vrijwilliger gaan, zeker als je hem niet goed kende. Nu nog even te dichtbij. Je mag ook aan jezelf denken!
Een maand na mijn moeder overleed een kindje van school. Ik zit met een bso in school. Direct naast onze ruimte was een gedenkplek ingericht, voor de kinderen geweldig. Maar gezien de glazen wand tussen die plek en onze ruimte vond ik het minder leuk. Al dat verdriet... 'gelukkig' kende ik het kindje niet, dus ik kon er wel wat afstand van nemen. En toch was ik ook graag op die herdenkingsplek, heel tegenstrijdig.
vrijdag 3 juni 2011 om 11:34
Ik heb toch maar besloten om vandaag niet naar de begravenis
te gaan.Zoals ik al zei ik kende hem nog niet zo lang en de
avondwake van mijn schoonvader is vandaag precies 2 weken
geleden.Als het nou 2 maanden geleden was geweest dan
was ik misschien gegaan.Ik heb het voor de rest toch best
druk vanmiddag.We moeten veel in het huishouden doen en
vanavond gaan we weer lekker ontspannen.
2 weken geleden zeiden merderen over mijn schoonvader dat hij een fijne vent was.Dat was hij zeker weten.Met een glimlach denk
ik ook aan zijn grappen die hij soms maakte,hilarious,hoe zou
ik het anders kunnen omschrijven?
Jullie zien me hier weer snel verschijnen.
Fijne zonnige middag iedereen en lieve gedachten van mijn
kant aan iedereen hier!Jullie steun is geweldig.
te gaan.Zoals ik al zei ik kende hem nog niet zo lang en de
avondwake van mijn schoonvader is vandaag precies 2 weken
geleden.Als het nou 2 maanden geleden was geweest dan
was ik misschien gegaan.Ik heb het voor de rest toch best
druk vanmiddag.We moeten veel in het huishouden doen en
vanavond gaan we weer lekker ontspannen.
2 weken geleden zeiden merderen over mijn schoonvader dat hij een fijne vent was.Dat was hij zeker weten.Met een glimlach denk
ik ook aan zijn grappen die hij soms maakte,hilarious,hoe zou
ik het anders kunnen omschrijven?
Jullie zien me hier weer snel verschijnen.
Fijne zonnige middag iedereen en lieve gedachten van mijn
kant aan iedereen hier!Jullie steun is geweldig.
vrijdag 3 juni 2011 om 21:26
Hoi Lieve Geraldine,
Jullie hebben inderdaad, zoals ik het lees, veel mooie herinneringen aan schoonvader. Wat jammer dat jullie niet meer tijd gegund was ... Kan me voorstellen dat je toch niet naar de begrafenis van je collega van vrijwilligerswerk bent gegaan, is inderdaad heel snel en dan heel confronterend. Probeer het te doen allemaal in jouw tempo
Een dikke knuffel van mij
Jullie hebben inderdaad, zoals ik het lees, veel mooie herinneringen aan schoonvader. Wat jammer dat jullie niet meer tijd gegund was ... Kan me voorstellen dat je toch niet naar de begrafenis van je collega van vrijwilligerswerk bent gegaan, is inderdaad heel snel en dan heel confronterend. Probeer het te doen allemaal in jouw tempo
Een dikke knuffel van mij
zaterdag 4 juni 2011 om 01:50
Heb al je posts gelezen ondanks dat ik al een tijdje niet gereageerd heb Geraldine. Leef erg met je mee. Al die fijne herinneringen zijn zo belangrijk! Het is heel fijn dat jullie onderling een goede band hebben en met een lach en met een traan aan hem kunnen denken.
Over de begrafenis van je collega kan ik me heel goed voorstellen dat je niet gegaan bent. Zelf zou ik het ook niet gedaan hebben hoor. 2 maanden voordat mijn vader overleed, overleed (onverwachts) ook de vader van mijn beste vriendin. Toen mijn vader overleed is ze op zijn crematie geweest, en dat vond ik heel fijn, maar ook heel knap van haar! Ik had het echt niet raar gevonden als ze niet was geweest. Dus ik denk dat ze er bij jou ook alle begrip voor hebben, zeker omdat het nog zo vers is.
Ken je trouwens het gedicht van Toon Hermans over de periode na crematie/begrafenis (met de schuifelende voeten?) Als kind heeft dat diepe indruk op mij gemaakt nadat mijn opa was overleden. Het heeft heel lang bij ons op het prikbord gehangen Ik dacht daar ook veel aan in de periode na de crematie van mijn vader. Als je het niet kent wil ik het wel plaatsen als je dat wilt.
Veel liefs
Over de begrafenis van je collega kan ik me heel goed voorstellen dat je niet gegaan bent. Zelf zou ik het ook niet gedaan hebben hoor. 2 maanden voordat mijn vader overleed, overleed (onverwachts) ook de vader van mijn beste vriendin. Toen mijn vader overleed is ze op zijn crematie geweest, en dat vond ik heel fijn, maar ook heel knap van haar! Ik had het echt niet raar gevonden als ze niet was geweest. Dus ik denk dat ze er bij jou ook alle begrip voor hebben, zeker omdat het nog zo vers is.
Ken je trouwens het gedicht van Toon Hermans over de periode na crematie/begrafenis (met de schuifelende voeten?) Als kind heeft dat diepe indruk op mij gemaakt nadat mijn opa was overleden. Het heeft heel lang bij ons op het prikbord gehangen Ik dacht daar ook veel aan in de periode na de crematie van mijn vader. Als je het niet kent wil ik het wel plaatsen als je dat wilt.
Veel liefs
zaterdag 4 juni 2011 om 22:28
Het gevoel dat mijn schoonvader ff weg is en zo komt
verschijnen verdwijnt steeds meer.Het besef dat hij er niet meer
is en nooit meer terug zal komen maken wij nu mee.Gisteren
had mijn vriend het ff kwaad.Dat het zo oneerlijk was dat hij
die altijd hard had gewerkt nu niet van zijn pensioen mocht
genieten en ja dat is niet eerlijk.Ook dat hij zo zwak was en
geen chemo meer kon krijgen want op deze manier ging het
dubbel so snel.Anders had hij tenminste nog een paar goede
maanden of een jaar half kunnen leven.
Ik heb mijn vriend getroost,zijn armen gestreeld,ben naast hem
gaan zitten en heb mijn arm om hem gelegd en gepraat.Hij
heeft zich ontzettend bedankt voor mijn steun,dat ik het echt
niet beter had kunnen doen en dat vind ik fijn om te horen.Ik
moest ook ff slikken bij bepaalde stukjes die ik op youtube
zat te luisteren van André Rieu.Daar zijn mijn schoonouders
fan van,vooral het stuk La Barcarolle,dat moeten jullie echt
gaan luisteren,deed me ff slikken.Het stuk is zo ontzettend
mooi.Ik krijg daar tranen in mijn ogen van,van verdriet,van
warmte en van liefde en ik voel het...
http://www.youtube.com/watch?v=pWC8v-evDyQ
http://www.youtube.com/watch?v=dEB5aolYypY
Het origineel kon ik niet plaatsen.Kreeg een foutmelding.Maar
het is zo mooi...
Smuk,je mag het gedicht plaatsen en jij ook bedankt voor je
steun.
Ook de rest hier,als ik eindelijk meer tijd heb dan wil ik wat
uitgebreider reageren.Heb ook nog wat vragen en ik wil jullie
gewoon voor alles danken.
verschijnen verdwijnt steeds meer.Het besef dat hij er niet meer
is en nooit meer terug zal komen maken wij nu mee.Gisteren
had mijn vriend het ff kwaad.Dat het zo oneerlijk was dat hij
die altijd hard had gewerkt nu niet van zijn pensioen mocht
genieten en ja dat is niet eerlijk.Ook dat hij zo zwak was en
geen chemo meer kon krijgen want op deze manier ging het
dubbel so snel.Anders had hij tenminste nog een paar goede
maanden of een jaar half kunnen leven.
Ik heb mijn vriend getroost,zijn armen gestreeld,ben naast hem
gaan zitten en heb mijn arm om hem gelegd en gepraat.Hij
heeft zich ontzettend bedankt voor mijn steun,dat ik het echt
niet beter had kunnen doen en dat vind ik fijn om te horen.Ik
moest ook ff slikken bij bepaalde stukjes die ik op youtube
zat te luisteren van André Rieu.Daar zijn mijn schoonouders
fan van,vooral het stuk La Barcarolle,dat moeten jullie echt
gaan luisteren,deed me ff slikken.Het stuk is zo ontzettend
mooi.Ik krijg daar tranen in mijn ogen van,van verdriet,van
warmte en van liefde en ik voel het...
http://www.youtube.com/watch?v=pWC8v-evDyQ
http://www.youtube.com/watch?v=dEB5aolYypY
Het origineel kon ik niet plaatsen.Kreeg een foutmelding.Maar
het is zo mooi...
Smuk,je mag het gedicht plaatsen en jij ook bedankt voor je
steun.
Ook de rest hier,als ik eindelijk meer tijd heb dan wil ik wat
uitgebreider reageren.Heb ook nog wat vragen en ik wil jullie
gewoon voor alles danken.
