Psyche
alle pijlers
Mijn schoonvader heeft de strijd tegen kanker opgegeven
maandag 25 april 2011 om 22:03
Het is nu definitief.Mijn schoonvader is uitbehandeld.Hij heeft
alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever,een hele
agressieve vorm van kanker.In december is hij geopereerd en konden ze het gezwel weghalen.Er zaten toen ook onrustige cellen in de lymfeklieren.De lever was schoon en de rest van zijn organen ook.
Kort danna begon de ellende.Tijdens de operatie hadden ze een lymfevat doorgesneden om bij het gezwel van de alvleesklier te
komen.Er bleef iedere dag maar een hoop wondvocht stromen en
het werd niet beter.Zijn buik was vaak opgeblazen en zelf was hij vaak down.Hij is enorm afgevallen.Toen besloten de artsen nog eens te opereren om het lymfevat te dichten en de tweede operatie heeft hem de das omgedaan.Hij kreeg geen kans meer om te herstellen.Een week later kwam hij naar huis en hij herstelde maar langzaam.We dachten dat dit normaal was omdat hij 2 grote operaties had gehad.We hoopten dat hij er weer zou komen beetje bij beetje.
2 weken geleden kreeg hij een trombosebeen en we dachten gewoon aan een ontsteking en niet aan uitzaaiingen.De ouders van mijn vriend zeiden dat we gewoon op vakantie moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan.Hebben dan wel iedere dag gebeld en op goede vrijdag kregen we te horen dat de kanker
uitgezaaid is naar de lever.Het gaat ook niet meer lang duren.Het
is een kwestie van een paar weken of misschien slechts enkele
dagen.Dat weten we niet precies.
Mijn schoonouders wisten al dat het niet goed was voordat we op vakantie gingen en wilden ons dat niet meteen vertellen omdat ze wilden dat we zouden genieten en op vakantie zouden gaan.Maar ze hebben het ons wel een paar dagen van tevoren gezegd (voordat we naar huis kwamen) zodat we aan het idee konden wennen (ik weet ff geen ander woord en weet dat dit vreemd klinkt).
Gisteren avond zijn we terug gekomen en vandaag nog naar mijn
schoonouders geweest.Ik barst ook meteen in tranen uit toen ik
mijn schoonvader zag.Hij zag er doodziek eruit en heel mager.
Het ergste vind ik nog dat hij 2 operaties heeft gehad en niet de kans kreeg om te herstellen.Dan had hij tenminste nog een paar
goede maanden gehad.Maar sinds december heeft hij geen kans meer gehad om goed vooruit te gaan.Hij krijgt geen chemo omdat hij daar te zwak voor is,hij is ook te zwak om nog leuke dingen te doen en te zwak om te vechten.Hij ligt de hele dag op de
bank.
Ik vind het erg naar om mijn schoonmoeder en vriend zo verdrietig te zien.Mijn vriend omschreef het als ''dat de bank waar hij zat leeg zou zijn en dat er niemand meer tegenover mijn schoonmoeder zou zitten als ze eet.Maar zelf vind ik het ook erg om mijn schoonvader te verliezen.Hij is de laatste 10 dagen ontzettend achteruit gegaan.Het is ook erg moeilijk voor de broers van mijn vriend.
Mijn vriend en ik steunen elkaar.Ik troost hem als hij moet huilen
maar ook ik hou het vaak niet droog.Heb vandaag tegen mijn
schoonmoeder gezegd dat wij er altijd voor haar zullen zijn en we hebben mijn schoonvader beloofd goed voor haar te zorgen.Ik heb
ook tegen mijn schoonvader gezegd dat hij een goede schoonvader is en mijn vriend zei dat hij geen betere vader had kunnen hebben.
Mijn schoonmoeder en ik zijn dan gaan wandelen zodat mijn
vriend met zijn vader kon praten en nog alle vragen kon stellen die hij belangrijk vind.Nu het nog kan want geestelijk is hij nog helemaal helder maar zijn lichaam is helemaal op.
We vinden het erg moeilijk om te zien dat hij steeds meer achteruit gaat en dat hij er op een gegeven moment niet meer zal zijn.Maar ik hoop ook dat hij niet teveel moet lijden en geen pijn gaat hebben.Hij krijgt nu morphine.Dat helpt ertegen.
We zullen er het beste van maken en nog zoveel mogelijk tijd bij mijn schoonouders doorbrengen.We willen ook niet de hele tijd over deze ziekte praten en ook over alledagse dingen.Tussendoor doen we ook dingen die ons afleiden en dat doet ons goed.Kwa emoties:Soms moeten we opeens huilen.Het moet eruit.Op dit moment gaan we door een moeilijke tijd heen.De begravenis is al geregeld en de rest horen we nog wel.
Nu heeft zijn broer ook botkanker met uitzaaingen.Het is gewoon
zo oneerlijk.Hoe lang zijn broer heeft weten we niet.De broer van
mijn schoonvader gaat soms ook naar mijn schoonvader toe.Ze
zitten beiden in dezelde situatie.
Ik wil nog kwijt dat ik dankbaar ben dat ik zo een goede schoonvader heb en dat het me pijn doet om hem te verliezen.We
laten de emoties toe als het moet maar weten aan de andere kant
ook dat we er samen wel doorheen komen.Door onze omgeving
krijgen we veel steun en dat helpt ons ontzettend.En ik vind ondanks alles dat we er goed mee omgaan en dat we sterk zijn.Ik
zal mijn best doen mijn mijn schoonouders,vriend en zwagers te
steunen en ze zoveel mogelijk troost te geven.
Mocht mijn text verwarrend zijn of met spelfouten dan ligt het eraan dat ik er niet helemaal bij ben.Ik weet ook niet hoe snel ik in
staat zal zijn om te reageren.
alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever,een hele
agressieve vorm van kanker.In december is hij geopereerd en konden ze het gezwel weghalen.Er zaten toen ook onrustige cellen in de lymfeklieren.De lever was schoon en de rest van zijn organen ook.
Kort danna begon de ellende.Tijdens de operatie hadden ze een lymfevat doorgesneden om bij het gezwel van de alvleesklier te
komen.Er bleef iedere dag maar een hoop wondvocht stromen en
het werd niet beter.Zijn buik was vaak opgeblazen en zelf was hij vaak down.Hij is enorm afgevallen.Toen besloten de artsen nog eens te opereren om het lymfevat te dichten en de tweede operatie heeft hem de das omgedaan.Hij kreeg geen kans meer om te herstellen.Een week later kwam hij naar huis en hij herstelde maar langzaam.We dachten dat dit normaal was omdat hij 2 grote operaties had gehad.We hoopten dat hij er weer zou komen beetje bij beetje.
2 weken geleden kreeg hij een trombosebeen en we dachten gewoon aan een ontsteking en niet aan uitzaaiingen.De ouders van mijn vriend zeiden dat we gewoon op vakantie moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan.Hebben dan wel iedere dag gebeld en op goede vrijdag kregen we te horen dat de kanker
uitgezaaid is naar de lever.Het gaat ook niet meer lang duren.Het
is een kwestie van een paar weken of misschien slechts enkele
dagen.Dat weten we niet precies.
Mijn schoonouders wisten al dat het niet goed was voordat we op vakantie gingen en wilden ons dat niet meteen vertellen omdat ze wilden dat we zouden genieten en op vakantie zouden gaan.Maar ze hebben het ons wel een paar dagen van tevoren gezegd (voordat we naar huis kwamen) zodat we aan het idee konden wennen (ik weet ff geen ander woord en weet dat dit vreemd klinkt).
Gisteren avond zijn we terug gekomen en vandaag nog naar mijn
schoonouders geweest.Ik barst ook meteen in tranen uit toen ik
mijn schoonvader zag.Hij zag er doodziek eruit en heel mager.
Het ergste vind ik nog dat hij 2 operaties heeft gehad en niet de kans kreeg om te herstellen.Dan had hij tenminste nog een paar
goede maanden gehad.Maar sinds december heeft hij geen kans meer gehad om goed vooruit te gaan.Hij krijgt geen chemo omdat hij daar te zwak voor is,hij is ook te zwak om nog leuke dingen te doen en te zwak om te vechten.Hij ligt de hele dag op de
bank.
Ik vind het erg naar om mijn schoonmoeder en vriend zo verdrietig te zien.Mijn vriend omschreef het als ''dat de bank waar hij zat leeg zou zijn en dat er niemand meer tegenover mijn schoonmoeder zou zitten als ze eet.Maar zelf vind ik het ook erg om mijn schoonvader te verliezen.Hij is de laatste 10 dagen ontzettend achteruit gegaan.Het is ook erg moeilijk voor de broers van mijn vriend.
Mijn vriend en ik steunen elkaar.Ik troost hem als hij moet huilen
maar ook ik hou het vaak niet droog.Heb vandaag tegen mijn
schoonmoeder gezegd dat wij er altijd voor haar zullen zijn en we hebben mijn schoonvader beloofd goed voor haar te zorgen.Ik heb
ook tegen mijn schoonvader gezegd dat hij een goede schoonvader is en mijn vriend zei dat hij geen betere vader had kunnen hebben.
Mijn schoonmoeder en ik zijn dan gaan wandelen zodat mijn
vriend met zijn vader kon praten en nog alle vragen kon stellen die hij belangrijk vind.Nu het nog kan want geestelijk is hij nog helemaal helder maar zijn lichaam is helemaal op.
We vinden het erg moeilijk om te zien dat hij steeds meer achteruit gaat en dat hij er op een gegeven moment niet meer zal zijn.Maar ik hoop ook dat hij niet teveel moet lijden en geen pijn gaat hebben.Hij krijgt nu morphine.Dat helpt ertegen.
We zullen er het beste van maken en nog zoveel mogelijk tijd bij mijn schoonouders doorbrengen.We willen ook niet de hele tijd over deze ziekte praten en ook over alledagse dingen.Tussendoor doen we ook dingen die ons afleiden en dat doet ons goed.Kwa emoties:Soms moeten we opeens huilen.Het moet eruit.Op dit moment gaan we door een moeilijke tijd heen.De begravenis is al geregeld en de rest horen we nog wel.
Nu heeft zijn broer ook botkanker met uitzaaingen.Het is gewoon
zo oneerlijk.Hoe lang zijn broer heeft weten we niet.De broer van
mijn schoonvader gaat soms ook naar mijn schoonvader toe.Ze
zitten beiden in dezelde situatie.
Ik wil nog kwijt dat ik dankbaar ben dat ik zo een goede schoonvader heb en dat het me pijn doet om hem te verliezen.We
laten de emoties toe als het moet maar weten aan de andere kant
ook dat we er samen wel doorheen komen.Door onze omgeving
krijgen we veel steun en dat helpt ons ontzettend.En ik vind ondanks alles dat we er goed mee omgaan en dat we sterk zijn.Ik
zal mijn best doen mijn mijn schoonouders,vriend en zwagers te
steunen en ze zoveel mogelijk troost te geven.
Mocht mijn text verwarrend zijn of met spelfouten dan ligt het eraan dat ik er niet helemaal bij ben.Ik weet ook niet hoe snel ik in
staat zal zijn om te reageren.
maandag 20 juni 2011 om 21:33
maandag 20 juni 2011 om 22:29
quote:smuk schreef op 20 juni 2011 @ 21:16:
Geraldine ik zou een tijdje geleden al het gedicht plaatsen waar ik het over had. Het heeft een tijd geduurd, sorry. Ik heb inmiddels bijgelezen en het is gek he. Die opluchting en gelijk het enorme gemis. De speciale dagen zoals vaderdag etc. blijven helaas zo raar al worden ze wel iets minder heftig.
Hier is het gedicht:
Nu het rouwrumoer rondom je is verstomd
De stoet voorbij is, de schuifelende voeten
Nu voel ik dat er 'n diepe stilte komt
En in de stilte zal ik je opnieuw ontmoeten
En telkens weer zal ik je tegenkomen
We zeggen veel te gauw; het is voorbij
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen
Niet wie je was en ook niet wat je zei
Ik zal nog altijd grapjes met je maken
We zullen samen door het stille landschap gaan
Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken
Raak je mijn hart nog duidelijker aan.
(Toon Hermans)
Wat is hier veel geschreven!Ik zal zo snel mogelijk bijlezen.
Dit gedicht ontroert mij.Prikte ff een traantje weg.Ik weet wel
zeker dat mijn schoonvader het haar van zijn vrouw streelt s'nachts.Bedankt voor het plaatsen en geeft niets dat je het nu
pas plaatst.Ik heb het ook razend druk.Moet nog zoveel vragen
beantwoorden.
Ik was net naar de sportschool en mijn vriend ging naar zijn moeder toe.Samen keken ze fotos,de laatst genomen.Beiden
kregen ze het ff kwaad,heimweh.En toch hadden ze het samen
leuk.Ook ik moet weer ff huilen toen ik het hoorde en ook toen ik
eraan dacht dat mijn schoonmoeder s'nachts alleen in bed ligt.Ze
heeft vannacht ook ff liggen huilen.Dat is normaal.Ik vind het goed
dat ze haar verdriet zo uit en ook geniet van het leven.
Dames,zal snel antwoord geven.Nu meteen douchen.Bedankt voor
alle antwoorden en jullie steun!
Geraldine ik zou een tijdje geleden al het gedicht plaatsen waar ik het over had. Het heeft een tijd geduurd, sorry. Ik heb inmiddels bijgelezen en het is gek he. Die opluchting en gelijk het enorme gemis. De speciale dagen zoals vaderdag etc. blijven helaas zo raar al worden ze wel iets minder heftig.
Hier is het gedicht:
Nu het rouwrumoer rondom je is verstomd
De stoet voorbij is, de schuifelende voeten
Nu voel ik dat er 'n diepe stilte komt
En in de stilte zal ik je opnieuw ontmoeten
En telkens weer zal ik je tegenkomen
We zeggen veel te gauw; het is voorbij
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen
Niet wie je was en ook niet wat je zei
Ik zal nog altijd grapjes met je maken
We zullen samen door het stille landschap gaan
Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken
Raak je mijn hart nog duidelijker aan.
(Toon Hermans)
Wat is hier veel geschreven!Ik zal zo snel mogelijk bijlezen.
Dit gedicht ontroert mij.Prikte ff een traantje weg.Ik weet wel
zeker dat mijn schoonvader het haar van zijn vrouw streelt s'nachts.Bedankt voor het plaatsen en geeft niets dat je het nu
pas plaatst.Ik heb het ook razend druk.Moet nog zoveel vragen
beantwoorden.
Ik was net naar de sportschool en mijn vriend ging naar zijn moeder toe.Samen keken ze fotos,de laatst genomen.Beiden
kregen ze het ff kwaad,heimweh.En toch hadden ze het samen
leuk.Ook ik moet weer ff huilen toen ik het hoorde en ook toen ik
eraan dacht dat mijn schoonmoeder s'nachts alleen in bed ligt.Ze
heeft vannacht ook ff liggen huilen.Dat is normaal.Ik vind het goed
dat ze haar verdriet zo uit en ook geniet van het leven.
Dames,zal snel antwoord geven.Nu meteen douchen.Bedankt voor
alle antwoorden en jullie steun!
maandag 20 juni 2011 om 22:46
quote:Frankie33 schreef op 20 juni 2011 @ 20:38:
[...]
Ja, dat is het geval. De HA bleef zeggen dat het om bekkeninstabiliteit ging. Maar ze kreeg enorme pijn en kon uiteindelijk niet meer lopen. Het bleek dus kanker.
Wat afschuwelijk. En dan druk ik me nog mild uit.
Ik heb de indruk dat symptomen vaak verkeerd geïnterpreteerd worden omdat mensen niet aan het standaard risicoprofiel van kankerpatient voldoen qua leeftijd en leefgewoonten. Ondertussen zie ik om me heen steeds meer jonge mensen met kanker.
[...]
Ja, dat is het geval. De HA bleef zeggen dat het om bekkeninstabiliteit ging. Maar ze kreeg enorme pijn en kon uiteindelijk niet meer lopen. Het bleek dus kanker.
Wat afschuwelijk. En dan druk ik me nog mild uit.
Ik heb de indruk dat symptomen vaak verkeerd geïnterpreteerd worden omdat mensen niet aan het standaard risicoprofiel van kankerpatient voldoen qua leeftijd en leefgewoonten. Ondertussen zie ik om me heen steeds meer jonge mensen met kanker.
dinsdag 21 juni 2011 om 09:00
Ik kom nog terug op hetgeen wat er hier geschreven is.Ga zo
lekker naar de ouderen toe,heerlijk.De hele dag werken en vanavond ook.
Frankie,dat vind ik nou heel erg,zwanger en kanker tegelijk?
Wat een akelig nieuws voor hun!Maar gelukkig is het kindje
gezond.Weet jij hoe de prognose is bij haar?
Avedon,ja er zijn ook zat mensen van in de 30 en 40 met kanker.Ken je de serie over mijn lijk?Die heb ik afgelopen jaar
gekeken,goede serie maar ook erg heftig.Hoe is het met jou en
je vriend?En ja,ik kijk uit naar Denemarken.Heerlij naar mijn
moeder en broer toe,een hoop leuke dingen doen.
lekker naar de ouderen toe,heerlijk.De hele dag werken en vanavond ook.
Frankie,dat vind ik nou heel erg,zwanger en kanker tegelijk?
Wat een akelig nieuws voor hun!Maar gelukkig is het kindje
gezond.Weet jij hoe de prognose is bij haar?
Avedon,ja er zijn ook zat mensen van in de 30 en 40 met kanker.Ken je de serie over mijn lijk?Die heb ik afgelopen jaar
gekeken,goede serie maar ook erg heftig.Hoe is het met jou en
je vriend?En ja,ik kijk uit naar Denemarken.Heerlij naar mijn
moeder en broer toe,een hoop leuke dingen doen.
dinsdag 21 juni 2011 om 09:17
quote:Geraldine schreef op 21 juni 2011 @ 09:00:
Weet jij hoe de prognose is bij haar?Dat heb ik ook aan haar man gevraagd. Hij zei dat het in ieder geval geen maanden zal zijn, eerder jaren, omdat er geen vitale organen zijn aangedaan. Ik meen zelfs te merken dat ze ervan uitgaan (zijn en haar ouders ook) dat ze gewoon geneest. Punt. Ze heeft eerder al borstkanker overwonnen zei hij (sommige mensen krijgen van alles op hun dak). Ik heb geen verstand van dit soort medische dingen, maar ik hoop met ze mee!
Weet jij hoe de prognose is bij haar?Dat heb ik ook aan haar man gevraagd. Hij zei dat het in ieder geval geen maanden zal zijn, eerder jaren, omdat er geen vitale organen zijn aangedaan. Ik meen zelfs te merken dat ze ervan uitgaan (zijn en haar ouders ook) dat ze gewoon geneest. Punt. Ze heeft eerder al borstkanker overwonnen zei hij (sommige mensen krijgen van alles op hun dak). Ik heb geen verstand van dit soort medische dingen, maar ik hoop met ze mee!
woensdag 22 juni 2011 om 10:16
Frankie,dat klinkt opzich erg positief.Het is al erg goed dat ze
borstkanker heeft overwonnen.En botkanker zit inderdaad niet
in je vitale organen.Met mij samen werkt een medevrijwilligster
die al 7 jaar met botkanker leeft.Ze is ook ergens in de 30.Dus
dat kan wel kloppen.Ja,ik hoop het ook met ze mee.Bedankt
voor je uitleg!
borstkanker heeft overwonnen.En botkanker zit inderdaad niet
in je vitale organen.Met mij samen werkt een medevrijwilligster
die al 7 jaar met botkanker leeft.Ze is ook ergens in de 30.Dus
dat kan wel kloppen.Ja,ik hoop het ook met ze mee.Bedankt
voor je uitleg!
zaterdag 25 juni 2011 om 14:27
Ik kom hier ook weer ff schrijven.Gisteren is de dame van de uitvaart geweest.Ze is naar mijn schoonmoeder gekomen en we zijn er ook naartoe gegaan.Samen hebben we alles besproken over hoe het is gegaan,goede punten en verbeterpunten.Er waren er maar 1 of 2 die wat beter hadden gekund,voor de rest was het prachtig en precies zoals mijn schoonpa het wilde.Maandag is het alweer 6 weken geleden dat hij overleden is.Wat gaat de tijd toch snel!En nu is het besef er ook dat hij nooit meer terugkomt.Mijn gevoelens houden me niet meer voor de gek en we leven niet meer in een roes.Maar ergens ben ik ook blij dat het besef er is want zo kan je het ook goed verwerken.
Met ons gaat het goed en we doen ons ding.Maar af en toe hebben wij een moeilijk moment.Ik moest vanmorgen huilen bij het liedje ''twinkle,twinkle little star'' en het was een kinderlied.Ik voelde me daarom ook een beetje kinderachtig maar kon het niet tegenhouden.Maar het liedje herinnerde me aan het feit dat mijn schoonpa er niet meer is maar dat hij een ster in de hemel is en dat vind ik ergens toch wel prachtig.Hij wijst ons de weg en dat geeft rust.Hij zal altijd voor ons blijven schijnen.
De mooie houten klok is binnen gekomen.Er zit een capsule bij die met as wordt gevuld en aan de achterkant van de klok zullen we een foto van mijn schoonpa zetten,erg mooi!
Met ons gaat het goed en we doen ons ding.Maar af en toe hebben wij een moeilijk moment.Ik moest vanmorgen huilen bij het liedje ''twinkle,twinkle little star'' en het was een kinderlied.Ik voelde me daarom ook een beetje kinderachtig maar kon het niet tegenhouden.Maar het liedje herinnerde me aan het feit dat mijn schoonpa er niet meer is maar dat hij een ster in de hemel is en dat vind ik ergens toch wel prachtig.Hij wijst ons de weg en dat geeft rust.Hij zal altijd voor ons blijven schijnen.
De mooie houten klok is binnen gekomen.Er zit een capsule bij die met as wordt gevuld en aan de achterkant van de klok zullen we een foto van mijn schoonpa zetten,erg mooi!
zondag 26 juni 2011 om 20:38
Morgen is het weer 6 weken geleden dat mijn schoonvader
overleden is en ik praat regelmatig met mijn vriend en
schoonmoeder erover hoe het ermee is en wat we al in deze
tijd hebben bereikt.
Zo kan ik b.v. zeggen dat we al de verjaardag van mijn
schoonmoeder gevierd hebben zonder mijn schoonpa,vaderdag,
gisteren het concert The Proms (allerlei sorten muziek,erg leuk)
en vandaag de eerste herdenking in de kerk van mijn schoonpa
wat ons erg goed deed.Verder hebben we dan een midweek
Texel geboekt voor september samen met mijn vriend,mijn
schoonmoeder en mijn moeder.
Meestal gaat het goed maar we hebben echt ook wel
momenten van gemis en dan dringt nu echt goed tot ons door.
Dat is ook af en toe best moeilijk om iemand dan te moeten
missen.Mijn schoonmoeder misst hem de hele dag.Het is zo
stil in huis.Soms wordt ze s'nachts ook wakker en mist ze
hem.En soms moet ze huilen.Ik vraag ook heel vaak hoe het
met haar gaat,bel haar op en bid voor haar en alle mensen.En
gelukkig heeft ze haar hobbie's,haar familie en vrienden en we
doen zoveel mogelijk voor haar.We zijn er voor haar en dat doet
haar goed.Ook de kerkdienst die deed ons allen enorm goed.
Mijn schoonpa bevind zich in de handen van god en dat geeft
een gevoel van rust,vooral dat hij niet meer hoeft te lijden en dat
vonden wij allemaal het ergste.
Het is nou eenmaal zo gegaan.We moeten het gewoon ermee doen en ons erbij neerleggen.Dat doen we ook.Verder confronteren wij ons ook met die dingen en lopen er niet voor weg.Daar heb je niets aan.Het is ook deel van het rouwproces om af en toe te kunnen huilen.Het lucht op en dat is fijn.
overleden is en ik praat regelmatig met mijn vriend en
schoonmoeder erover hoe het ermee is en wat we al in deze
tijd hebben bereikt.
Zo kan ik b.v. zeggen dat we al de verjaardag van mijn
schoonmoeder gevierd hebben zonder mijn schoonpa,vaderdag,
gisteren het concert The Proms (allerlei sorten muziek,erg leuk)
en vandaag de eerste herdenking in de kerk van mijn schoonpa
wat ons erg goed deed.Verder hebben we dan een midweek
Texel geboekt voor september samen met mijn vriend,mijn
schoonmoeder en mijn moeder.
Meestal gaat het goed maar we hebben echt ook wel
momenten van gemis en dan dringt nu echt goed tot ons door.
Dat is ook af en toe best moeilijk om iemand dan te moeten
missen.Mijn schoonmoeder misst hem de hele dag.Het is zo
stil in huis.Soms wordt ze s'nachts ook wakker en mist ze
hem.En soms moet ze huilen.Ik vraag ook heel vaak hoe het
met haar gaat,bel haar op en bid voor haar en alle mensen.En
gelukkig heeft ze haar hobbie's,haar familie en vrienden en we
doen zoveel mogelijk voor haar.We zijn er voor haar en dat doet
haar goed.Ook de kerkdienst die deed ons allen enorm goed.
Mijn schoonpa bevind zich in de handen van god en dat geeft
een gevoel van rust,vooral dat hij niet meer hoeft te lijden en dat
vonden wij allemaal het ergste.
Het is nou eenmaal zo gegaan.We moeten het gewoon ermee doen en ons erbij neerleggen.Dat doen we ook.Verder confronteren wij ons ook met die dingen en lopen er niet voor weg.Daar heb je niets aan.Het is ook deel van het rouwproces om af en toe te kunnen huilen.Het lucht op en dat is fijn.
zondag 26 juni 2011 om 20:57
Geraldine, met mij gaat het goed hoor. Met dat slechte weer even een dipje. Maar dat heeft dan ook wel weer met eigen vermoeidheid te maken, en dan komt alles gewoon harder aan. Ik denk dan vaak aan dat liedje van Acda en de Munnik. Ren lenny ren.
http://www.youtube.com/watch?v=gSoYPzr7FSk En dan even tegen de wind inrennen...
Voor mijn vader en broer is het ook het moeilijkst. Ik sprak mijn moeder niet zo vaak, mede doordat ik in een andere stad woon. Mijn broer heeft een zoontje die oma moet missen, ze paste een keer in de week op. Mijn vader doet dat nu, overigens met veel plezier. Mijn vader heeft gelukkig nog een hond, waardoor hij veel buiten is. Hij heeft veel aanspraak van iedereen. En hij werkt nog. Hij mist haar ook erg, maar kan er door de manier waarop bij ons alles gegaan is ook vrede mee hebben. Dat ze dit zelf zo wilde op het einde, (eigenlijk) te vroeg de sedatie in waardoor ons en haar een hoop leed,pijn en onduidelijkheid bespaard is. En dat alles in goed overleg met ons.
Onze dappere strijders
http://www.youtube.com/watch?v=gSoYPzr7FSk En dan even tegen de wind inrennen...
Voor mijn vader en broer is het ook het moeilijkst. Ik sprak mijn moeder niet zo vaak, mede doordat ik in een andere stad woon. Mijn broer heeft een zoontje die oma moet missen, ze paste een keer in de week op. Mijn vader doet dat nu, overigens met veel plezier. Mijn vader heeft gelukkig nog een hond, waardoor hij veel buiten is. Hij heeft veel aanspraak van iedereen. En hij werkt nog. Hij mist haar ook erg, maar kan er door de manier waarop bij ons alles gegaan is ook vrede mee hebben. Dat ze dit zelf zo wilde op het einde, (eigenlijk) te vroeg de sedatie in waardoor ons en haar een hoop leed,pijn en onduidelijkheid bespaard is. En dat alles in goed overleg met ons.
Onze dappere strijders
zondag 26 juni 2011 om 21:23
En er viel een stilte
Om ons heen is stilte gevallen,
nooit meer je stem horen,
nooit meer je lach horen,
je nooit meer kunnen zien.
Al is het gemis nog zo groot,
zo voelen we enorme dankbaarheid,
dankbaar dat je was wie je was
en voor alles wat je voor ons deed.
Nu weten wij dat je ergens bent.
Dan wel ergens ver hier vandaan,
maar we voelen je om ons heen.
Dit gevoel zullen we nooit missen.
We houden nog steeds van je
en zeggen bewusst niet hield
want eentje voor ons is zeker,
de liefde blijft en de liefde wint.
Om ons heen is stilte gevallen,
nooit meer je stem horen,
nooit meer je lach horen,
je nooit meer kunnen zien.
Al is het gemis nog zo groot,
zo voelen we enorme dankbaarheid,
dankbaar dat je was wie je was
en voor alles wat je voor ons deed.
Nu weten wij dat je ergens bent.
Dan wel ergens ver hier vandaan,
maar we voelen je om ons heen.
Dit gevoel zullen we nooit missen.
We houden nog steeds van je
en zeggen bewusst niet hield
want eentje voor ons is zeker,
de liefde blijft en de liefde wint.
zondag 26 juni 2011 om 21:31
Mooi gedicht Geraldine...
Deze vind ik ook mooi, eerlijk gejat van internet, dat moet ik er wel eerlijk bij vertellen.
Er zit een traan in mijn oog
stiekum-niemand die hem ziet
Niet een traan van blijdschap
maar een traan van stil verdriet
Die traan in mijn ogen
rolt inmiddels over mijn wang
Ik kan hem niet meer stoppen
hij gaat zijn eigen gang
Er rolt een traan over mijn wang
hij kwam op de grond terecht
Een traan van stil verdriet
die voor mij zoveel zegt
Er rolt een traan
ik heb hem niet gestoord
Omdat die ene traan
zoveel meer zegt dan ieder woord..
Tranen lopen over mijn wangen,
tranen van verdriet.
Ze houden niet op...nooit niet,
ze blijven lopen ook al zie je ze niet.
Van binnen zijn ze er,
van binnen doet het zo`n verdriet.
Deze vind ik ook mooi, eerlijk gejat van internet, dat moet ik er wel eerlijk bij vertellen.
Er zit een traan in mijn oog
stiekum-niemand die hem ziet
Niet een traan van blijdschap
maar een traan van stil verdriet
Die traan in mijn ogen
rolt inmiddels over mijn wang
Ik kan hem niet meer stoppen
hij gaat zijn eigen gang
Er rolt een traan over mijn wang
hij kwam op de grond terecht
Een traan van stil verdriet
die voor mij zoveel zegt
Er rolt een traan
ik heb hem niet gestoord
Omdat die ene traan
zoveel meer zegt dan ieder woord..
Tranen lopen over mijn wangen,
tranen van verdriet.
Ze houden niet op...nooit niet,
ze blijven lopen ook al zie je ze niet.
Van binnen zijn ze er,
van binnen doet het zo`n verdriet.
donderdag 30 juni 2011 om 22:20
Maandag is mijn vriend naar zijn moeder geweest en ik ben
gaan sporten.Stopte wel wat eerder en ging dan langs bij hun.
Het was ff gezellig.Hebben wat tuc's genomen en een wijntje.
Mijn vriend vertelde me dat hij de klok aan mijn schoonmoeder
had laten zien.Ze moest huilen van verdriet en van vreugde.Dat
is heel begrijpelijk.Maar ze was ook erg blij voor ons.Ook de
herdenking zondag in de kerk deed ons goed.Dat willen we nu
een keer per maand doen,de laatste zondag van de maand.
Gisteren stond ik in de boekenwinkel.Zag ik opeens een boek
staan over ''de goede oude diensttijd''.Het was alsof mijn
schoonvader in mijn oor fluisterde dat dit boek iets zou zijn
voor mijn vriend.Hij interesseert zich er namelijk voor en heeft
ook een jaar in dienst gezeten.Dus ik heb het gekocht voor
hem.Dankjewel lieve schoonpa!
Ik praat ook vaak tegen hem en vertel hem van alles en nogwat.
Dat doet mijn schoonmoeder ook.
Feder,wat een prachtig gedicht!Erg mooi!En wat fijn dat je
vader het leuk vind om op je kind te letten.Als je moe bent kan
je minder hebben.Mijn schoonmoeder mist haar man ook heel
erg maar heeft gelukkig haar hobbies,familie en vrienden.Dat is
ook erg belangrijk,een eigen leven hebben.Ja,ze was zeker
dapper en mijn schoonpa ook.Maar van de sedatie kwam het
niet meer.Ze hadden 16 mei maandag ermee willen beginnen
maar zondag kwam hij in coma terecht en overleed s'nachts.
We zijn erg trots op hem en dat zullen we altijd zijn.
gaan sporten.Stopte wel wat eerder en ging dan langs bij hun.
Het was ff gezellig.Hebben wat tuc's genomen en een wijntje.
Mijn vriend vertelde me dat hij de klok aan mijn schoonmoeder
had laten zien.Ze moest huilen van verdriet en van vreugde.Dat
is heel begrijpelijk.Maar ze was ook erg blij voor ons.Ook de
herdenking zondag in de kerk deed ons goed.Dat willen we nu
een keer per maand doen,de laatste zondag van de maand.
Gisteren stond ik in de boekenwinkel.Zag ik opeens een boek
staan over ''de goede oude diensttijd''.Het was alsof mijn
schoonvader in mijn oor fluisterde dat dit boek iets zou zijn
voor mijn vriend.Hij interesseert zich er namelijk voor en heeft
ook een jaar in dienst gezeten.Dus ik heb het gekocht voor
hem.Dankjewel lieve schoonpa!
Ik praat ook vaak tegen hem en vertel hem van alles en nogwat.
Dat doet mijn schoonmoeder ook.
Feder,wat een prachtig gedicht!Erg mooi!En wat fijn dat je
vader het leuk vind om op je kind te letten.Als je moe bent kan
je minder hebben.Mijn schoonmoeder mist haar man ook heel
erg maar heeft gelukkig haar hobbies,familie en vrienden.Dat is
ook erg belangrijk,een eigen leven hebben.Ja,ze was zeker
dapper en mijn schoonpa ook.Maar van de sedatie kwam het
niet meer.Ze hadden 16 mei maandag ermee willen beginnen
maar zondag kwam hij in coma terecht en overleed s'nachts.
We zijn erg trots op hem en dat zullen we altijd zijn.
vrijdag 1 juli 2011 om 20:30
Hallo allemaal,
we waren vanavond bij mijn schoonmoeder.Lekker bij haar gegeten en bijgepraat,ook over mijn schoonvader.Ze heeft het heel vaak over hem en wij ook.Als ik in haar ogen kijk dan zie ik dat ze hem misst.Dat is helemaal niet raar.Nu gaan we morgen op vakantie.Zij was nu ook zo graag met haar man weggegaan.Gelukkig heeft zij genoeg te doen en een volle agenda.Ze is in ieder geval niet alleen.We zullen haar ook vaak bellen en een kaartje sturen.Over 14 dagen komen we weer terug.Gelukkig gaat ze met ons mee naar Texel in september.Mijn moeder heeft haar aangeboden een keer
mee naar Denemarken te gaan.Wie weet volgend jaar.Voor de rest doet ze het hartstikke goed.
Mijn vriend heeft vandaag het lijstje van de foto van mijn schoonpa vervangen.Nu past de kleur precies bij de mooie klok.Als het stil is dan horen wij hem tikken,erg mooi!Nu nog de as en het plaatje en dan is het klaar,zo mooi.
Ik ben,sinds het overlijden van mijn schoonvader,niet meer eraan toe gekomen om op alle berichtjes persoonlijk te reageren zoals ik daarvoor wel deed.Dit komt door tijdgebrek.Morgen gaan we dan ook 2 weken op vakantie naar Denemarken naar mijn moeder en broer.Ik zal na de vakantie dan op meer postingen reageren.Misschien zet ik af en toe een berichtje neer als ik op vakantie ben.
Van harte bedankt van jullie steun!Dat waardeer ik enorm.En ik wil ook verder iedereen van steun zijn,ja elkaar steunen zoals je het noemt.Jullie zijn schatten.
Lieve Pa,
morgen dan onze eerste vakantie sinds dat je naar de hemel bent gegaan.Het hoekje waar de klok,de rouwkaart en je foto staan,is erg mooi geworden.We kijken er iedere dag naar en zoals je weet praten we ook tegen je.We missen je ontzettend en Ma nog het allermeest.We beloven je verder om er altijd voor haar te zijn.In ons hart ben je aanwezig en we voelen je aanwezigheid wel.Alleen je lichaam is heengegaan,niet wie je was en ook niet wat je zei.En ik weet dat wij elkaar ooit weer
terug zullen zien.
In liefde,je familie
we waren vanavond bij mijn schoonmoeder.Lekker bij haar gegeten en bijgepraat,ook over mijn schoonvader.Ze heeft het heel vaak over hem en wij ook.Als ik in haar ogen kijk dan zie ik dat ze hem misst.Dat is helemaal niet raar.Nu gaan we morgen op vakantie.Zij was nu ook zo graag met haar man weggegaan.Gelukkig heeft zij genoeg te doen en een volle agenda.Ze is in ieder geval niet alleen.We zullen haar ook vaak bellen en een kaartje sturen.Over 14 dagen komen we weer terug.Gelukkig gaat ze met ons mee naar Texel in september.Mijn moeder heeft haar aangeboden een keer
mee naar Denemarken te gaan.Wie weet volgend jaar.Voor de rest doet ze het hartstikke goed.
Mijn vriend heeft vandaag het lijstje van de foto van mijn schoonpa vervangen.Nu past de kleur precies bij de mooie klok.Als het stil is dan horen wij hem tikken,erg mooi!Nu nog de as en het plaatje en dan is het klaar,zo mooi.
Ik ben,sinds het overlijden van mijn schoonvader,niet meer eraan toe gekomen om op alle berichtjes persoonlijk te reageren zoals ik daarvoor wel deed.Dit komt door tijdgebrek.Morgen gaan we dan ook 2 weken op vakantie naar Denemarken naar mijn moeder en broer.Ik zal na de vakantie dan op meer postingen reageren.Misschien zet ik af en toe een berichtje neer als ik op vakantie ben.
Van harte bedankt van jullie steun!Dat waardeer ik enorm.En ik wil ook verder iedereen van steun zijn,ja elkaar steunen zoals je het noemt.Jullie zijn schatten.
Lieve Pa,
morgen dan onze eerste vakantie sinds dat je naar de hemel bent gegaan.Het hoekje waar de klok,de rouwkaart en je foto staan,is erg mooi geworden.We kijken er iedere dag naar en zoals je weet praten we ook tegen je.We missen je ontzettend en Ma nog het allermeest.We beloven je verder om er altijd voor haar te zijn.In ons hart ben je aanwezig en we voelen je aanwezigheid wel.Alleen je lichaam is heengegaan,niet wie je was en ook niet wat je zei.En ik weet dat wij elkaar ooit weer
terug zullen zien.
In liefde,je familie
zondag 3 juli 2011 om 11:19
Hallo dames,
wat een lieve meiden zijn jullie toch!Dankjewel voor jullie lieve woorden!
Gisteren ochtend was ik mijn tas aan het pakken en ging mijn vriend ff naar zijn moeder om een bedankkaartje op te halen.Dat werd heel ff emotioneel.De emobuien duuren nooit lang maar zijn wat intensiever.Mijn vriend heeft dus wat kaartjes meegenomen,eentje voor ons en eentje voor mijn
moeder en zus die ook kwamen tijdens de avondwake en uitvaart.Nu is er een foto van mijn lieve schoonpa afgebeeld op het kaartje en staat het in onze zicht in het huisje in Denemarken.
We zijn gisteren middag rond 12:30 vertrokken en ongeveer kwart voor 8 gearriveerd.We hadden een goede rit,een kwartier file en ff een pauze.Gisteren avond een leuke avond gehad met mijn moeder.En vanmiddag lekker naar het Emil-Nolde museum in Niebull (net over de grens in Duitsland).Emil was een schilderaar.Het is een mooie en gezellig plekje omgeven door een mooi landschap.Morgen dan voor een paar dagen naar Kopenhagen naar mijn zus.We zitten dan tegen de grens van Zweden aan en willen graag een dag daarheen,verder familie bezoeken.
En ik weet wel zeker dat mijn schoonvader goedkeurend toekijkt.Voor zijn overlijden zei hij dat we verder moesten gaan met ons leven en dat doen we ook.We houden regelmatig contact met mijn lieve schoonmoeder.Zullen haar ook een kaartje sturen.
Fijne zondag iedereen hier!(Hier regent het en is het 17 graden.Maar we maken daar iets van).
wat een lieve meiden zijn jullie toch!Dankjewel voor jullie lieve woorden!
Gisteren ochtend was ik mijn tas aan het pakken en ging mijn vriend ff naar zijn moeder om een bedankkaartje op te halen.Dat werd heel ff emotioneel.De emobuien duuren nooit lang maar zijn wat intensiever.Mijn vriend heeft dus wat kaartjes meegenomen,eentje voor ons en eentje voor mijn
moeder en zus die ook kwamen tijdens de avondwake en uitvaart.Nu is er een foto van mijn lieve schoonpa afgebeeld op het kaartje en staat het in onze zicht in het huisje in Denemarken.
We zijn gisteren middag rond 12:30 vertrokken en ongeveer kwart voor 8 gearriveerd.We hadden een goede rit,een kwartier file en ff een pauze.Gisteren avond een leuke avond gehad met mijn moeder.En vanmiddag lekker naar het Emil-Nolde museum in Niebull (net over de grens in Duitsland).Emil was een schilderaar.Het is een mooie en gezellig plekje omgeven door een mooi landschap.Morgen dan voor een paar dagen naar Kopenhagen naar mijn zus.We zitten dan tegen de grens van Zweden aan en willen graag een dag daarheen,verder familie bezoeken.
En ik weet wel zeker dat mijn schoonvader goedkeurend toekijkt.Voor zijn overlijden zei hij dat we verder moesten gaan met ons leven en dat doen we ook.We houden regelmatig contact met mijn lieve schoonmoeder.Zullen haar ook een kaartje sturen.
Fijne zondag iedereen hier!(Hier regent het en is het 17 graden.Maar we maken daar iets van).
maandag 11 juli 2011 om 21:48
Lieve allemaal,
hier nog steeds op vakantie in Denemarken.We hebben een hoop musea's bezocht,uit eten geweest,ons lekker laten verwennen van mijn zus met o.a. een champagnerontbijt etc...In Kopenhagen hebben ze te gekke tweedehandswinkels met kleding uit de jaren 40-80,erg leuk.Nu zijn we weer terug in
Zuiddenemarken.Hebben al mijn peetouders en wat vrienden bezocht.Het weer:Tussen de 18 en 24 graden,heerlijk.Vandaag naar Flensburg geweest,gelijk naast de grens van Denemarken,mooi.Het lijkt alsof de Denen daar hun sporen hebben achtergelaten.
Meer verslag volgt.Mijn schoonmoeder heeft onze kaart ontvangen.Mijn zus,mijn moeder en mijn vriend en ik hebben ondertekend.Ze was er erg blij mee.We bellen haar om de 2-3 dagen.
Vandaag is het precies 8 weken geleden dat mijn schoonvader is overleden.We denken vaak aan hem.en ik weet wel zeker dat hij voor 100 % met een glimlach naar ons kijkt en vind dat wij het erg goed doen.
Bedankt voor jullie lieve woorden en tot snel!
hier nog steeds op vakantie in Denemarken.We hebben een hoop musea's bezocht,uit eten geweest,ons lekker laten verwennen van mijn zus met o.a. een champagnerontbijt etc...In Kopenhagen hebben ze te gekke tweedehandswinkels met kleding uit de jaren 40-80,erg leuk.Nu zijn we weer terug in
Zuiddenemarken.Hebben al mijn peetouders en wat vrienden bezocht.Het weer:Tussen de 18 en 24 graden,heerlijk.Vandaag naar Flensburg geweest,gelijk naast de grens van Denemarken,mooi.Het lijkt alsof de Denen daar hun sporen hebben achtergelaten.
Meer verslag volgt.Mijn schoonmoeder heeft onze kaart ontvangen.Mijn zus,mijn moeder en mijn vriend en ik hebben ondertekend.Ze was er erg blij mee.We bellen haar om de 2-3 dagen.
Vandaag is het precies 8 weken geleden dat mijn schoonvader is overleden.We denken vaak aan hem.en ik weet wel zeker dat hij voor 100 % met een glimlach naar ons kijkt en vind dat wij het erg goed doen.
Bedankt voor jullie lieve woorden en tot snel!
maandag 18 juli 2011 om 11:46
Ik had een fijne vakantie.We hebben van alles en nogwat
gedaan,zoals o.a. musea en vrienden bezoeken,wandelen,
winkelen en uit eten gaan.Mijn schoonmoeder heeft onze fotos
al gezien.
Zaterdagochtend was best emotioneel en ik voel me zeldem zo.
Maar alles kwam tegelijk en dat was net een beetje teveel.
Mijn schoonfamilie naar de rouwwinkel,2 maanden naar dood van schoonpa,missen van moeder die ver weg is, een lelijke allergie op het hele lichaam (overal rode plekken die jeukten en ik werd soms s'nachts wakker om te krabben waardoor ik die dagen lichaamelijk niet helemaal in orde was,nu gaat het
beter en is de allergie weg).Het zal ook wel stres geweest zijn.
Dat allemaal resulteerde in een huilbui tot aan koppijn toe,
alsof mijn hersenen blokkeerden en ik niet meer helder kon
denken.Maar blijkbaar moest dat zo zijn en normaliter ben ik
altijd sterk.''Große Mädchen weinen nicht?''Dat doen ze toch
wel en het maakt me niet minder sterk.
Die zaterdag zijn mijn schoonmoeder,vriend,zijn 2 broers dus naar de rouwwinkel gegaan.Mijn schoonmoeder heeft gekozen voor een urn voor de as.Het waren 3 kilo as.Dat is nogal veel.Mijn schoonmoeder heeft nog geen keuze kunnen maken wat ze graag in huis wil hebben voor de as.Verder komt de grotere urn op de begraafplaats te staan,zo meen ik het begrepen te hebben.We zullen hem af en toe verzorgen zodat er geen spindelweven op gaan zitten.Er staan daar nogal wat urnes bij het crematiecentrum.
Dat was nu allemaal weer erg definitief.Het is twee maanden geleden.Het besef is er en niet meer de gedachte dat hij zo op komt dagen.Nu is een nieuwe fase begonnen.Maar ook daar komen wij goed doorheen.Maar dannoch zal ik af en toe de behoefte voelen om te rouwen en aan hem te denken.Binnenkort zijn verjaardag en hij is er niet meer.
Volgends mij zijn er veel manieren van rouwen.Ik droeg geen zwarte kleding tijdens de awondwake en de uitvaart,heb ook
weinig last van heftige huilbuien (op zaterdag na)maar uit aan de andere kant ook weer mijn gevoelens.Ik luister ook geen begravenismuziek maar die muziek die ik altijd luister,schrijf gedichten,er staan al een paar hier op dit topic en verder leef ik
gewoon mijn leven en dat gaat goed.Ik weet dus eigenlijk niet hoe het hoort.Je zou dus bijna kunnen zeggen dat ik uit de boot
val.Maar ik heb toch besloten om het op mijn manier te doen en
daar voel ik me fijn bij.Iedereen doet het op zijn manier.
Ik zal dan ook af en toe op mijn topic komen schrijven en hoop
dat dit voor jullie okay is.Verder wil ik ook nog een aantal berichten hier beantwoorden.
gedaan,zoals o.a. musea en vrienden bezoeken,wandelen,
winkelen en uit eten gaan.Mijn schoonmoeder heeft onze fotos
al gezien.
Zaterdagochtend was best emotioneel en ik voel me zeldem zo.
Maar alles kwam tegelijk en dat was net een beetje teveel.
Mijn schoonfamilie naar de rouwwinkel,2 maanden naar dood van schoonpa,missen van moeder die ver weg is, een lelijke allergie op het hele lichaam (overal rode plekken die jeukten en ik werd soms s'nachts wakker om te krabben waardoor ik die dagen lichaamelijk niet helemaal in orde was,nu gaat het
beter en is de allergie weg).Het zal ook wel stres geweest zijn.
Dat allemaal resulteerde in een huilbui tot aan koppijn toe,
alsof mijn hersenen blokkeerden en ik niet meer helder kon
denken.Maar blijkbaar moest dat zo zijn en normaliter ben ik
altijd sterk.''Große Mädchen weinen nicht?''Dat doen ze toch
wel en het maakt me niet minder sterk.
Die zaterdag zijn mijn schoonmoeder,vriend,zijn 2 broers dus naar de rouwwinkel gegaan.Mijn schoonmoeder heeft gekozen voor een urn voor de as.Het waren 3 kilo as.Dat is nogal veel.Mijn schoonmoeder heeft nog geen keuze kunnen maken wat ze graag in huis wil hebben voor de as.Verder komt de grotere urn op de begraafplaats te staan,zo meen ik het begrepen te hebben.We zullen hem af en toe verzorgen zodat er geen spindelweven op gaan zitten.Er staan daar nogal wat urnes bij het crematiecentrum.
Dat was nu allemaal weer erg definitief.Het is twee maanden geleden.Het besef is er en niet meer de gedachte dat hij zo op komt dagen.Nu is een nieuwe fase begonnen.Maar ook daar komen wij goed doorheen.Maar dannoch zal ik af en toe de behoefte voelen om te rouwen en aan hem te denken.Binnenkort zijn verjaardag en hij is er niet meer.
Volgends mij zijn er veel manieren van rouwen.Ik droeg geen zwarte kleding tijdens de awondwake en de uitvaart,heb ook
weinig last van heftige huilbuien (op zaterdag na)maar uit aan de andere kant ook weer mijn gevoelens.Ik luister ook geen begravenismuziek maar die muziek die ik altijd luister,schrijf gedichten,er staan al een paar hier op dit topic en verder leef ik
gewoon mijn leven en dat gaat goed.Ik weet dus eigenlijk niet hoe het hoort.Je zou dus bijna kunnen zeggen dat ik uit de boot
val.Maar ik heb toch besloten om het op mijn manier te doen en
daar voel ik me fijn bij.Iedereen doet het op zijn manier.
Ik zal dan ook af en toe op mijn topic komen schrijven en hoop
dat dit voor jullie okay is.Verder wil ik ook nog een aantal berichten hier beantwoorden.
