Psyche
alle pijlers
Mijn schoonvader heeft de strijd tegen kanker opgegeven
maandag 25 april 2011 om 22:03
Het is nu definitief.Mijn schoonvader is uitbehandeld.Hij heeft
alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever,een hele
agressieve vorm van kanker.In december is hij geopereerd en konden ze het gezwel weghalen.Er zaten toen ook onrustige cellen in de lymfeklieren.De lever was schoon en de rest van zijn organen ook.
Kort danna begon de ellende.Tijdens de operatie hadden ze een lymfevat doorgesneden om bij het gezwel van de alvleesklier te
komen.Er bleef iedere dag maar een hoop wondvocht stromen en
het werd niet beter.Zijn buik was vaak opgeblazen en zelf was hij vaak down.Hij is enorm afgevallen.Toen besloten de artsen nog eens te opereren om het lymfevat te dichten en de tweede operatie heeft hem de das omgedaan.Hij kreeg geen kans meer om te herstellen.Een week later kwam hij naar huis en hij herstelde maar langzaam.We dachten dat dit normaal was omdat hij 2 grote operaties had gehad.We hoopten dat hij er weer zou komen beetje bij beetje.
2 weken geleden kreeg hij een trombosebeen en we dachten gewoon aan een ontsteking en niet aan uitzaaiingen.De ouders van mijn vriend zeiden dat we gewoon op vakantie moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan.Hebben dan wel iedere dag gebeld en op goede vrijdag kregen we te horen dat de kanker
uitgezaaid is naar de lever.Het gaat ook niet meer lang duren.Het
is een kwestie van een paar weken of misschien slechts enkele
dagen.Dat weten we niet precies.
Mijn schoonouders wisten al dat het niet goed was voordat we op vakantie gingen en wilden ons dat niet meteen vertellen omdat ze wilden dat we zouden genieten en op vakantie zouden gaan.Maar ze hebben het ons wel een paar dagen van tevoren gezegd (voordat we naar huis kwamen) zodat we aan het idee konden wennen (ik weet ff geen ander woord en weet dat dit vreemd klinkt).
Gisteren avond zijn we terug gekomen en vandaag nog naar mijn
schoonouders geweest.Ik barst ook meteen in tranen uit toen ik
mijn schoonvader zag.Hij zag er doodziek eruit en heel mager.
Het ergste vind ik nog dat hij 2 operaties heeft gehad en niet de kans kreeg om te herstellen.Dan had hij tenminste nog een paar
goede maanden gehad.Maar sinds december heeft hij geen kans meer gehad om goed vooruit te gaan.Hij krijgt geen chemo omdat hij daar te zwak voor is,hij is ook te zwak om nog leuke dingen te doen en te zwak om te vechten.Hij ligt de hele dag op de
bank.
Ik vind het erg naar om mijn schoonmoeder en vriend zo verdrietig te zien.Mijn vriend omschreef het als ''dat de bank waar hij zat leeg zou zijn en dat er niemand meer tegenover mijn schoonmoeder zou zitten als ze eet.Maar zelf vind ik het ook erg om mijn schoonvader te verliezen.Hij is de laatste 10 dagen ontzettend achteruit gegaan.Het is ook erg moeilijk voor de broers van mijn vriend.
Mijn vriend en ik steunen elkaar.Ik troost hem als hij moet huilen
maar ook ik hou het vaak niet droog.Heb vandaag tegen mijn
schoonmoeder gezegd dat wij er altijd voor haar zullen zijn en we hebben mijn schoonvader beloofd goed voor haar te zorgen.Ik heb
ook tegen mijn schoonvader gezegd dat hij een goede schoonvader is en mijn vriend zei dat hij geen betere vader had kunnen hebben.
Mijn schoonmoeder en ik zijn dan gaan wandelen zodat mijn
vriend met zijn vader kon praten en nog alle vragen kon stellen die hij belangrijk vind.Nu het nog kan want geestelijk is hij nog helemaal helder maar zijn lichaam is helemaal op.
We vinden het erg moeilijk om te zien dat hij steeds meer achteruit gaat en dat hij er op een gegeven moment niet meer zal zijn.Maar ik hoop ook dat hij niet teveel moet lijden en geen pijn gaat hebben.Hij krijgt nu morphine.Dat helpt ertegen.
We zullen er het beste van maken en nog zoveel mogelijk tijd bij mijn schoonouders doorbrengen.We willen ook niet de hele tijd over deze ziekte praten en ook over alledagse dingen.Tussendoor doen we ook dingen die ons afleiden en dat doet ons goed.Kwa emoties:Soms moeten we opeens huilen.Het moet eruit.Op dit moment gaan we door een moeilijke tijd heen.De begravenis is al geregeld en de rest horen we nog wel.
Nu heeft zijn broer ook botkanker met uitzaaingen.Het is gewoon
zo oneerlijk.Hoe lang zijn broer heeft weten we niet.De broer van
mijn schoonvader gaat soms ook naar mijn schoonvader toe.Ze
zitten beiden in dezelde situatie.
Ik wil nog kwijt dat ik dankbaar ben dat ik zo een goede schoonvader heb en dat het me pijn doet om hem te verliezen.We
laten de emoties toe als het moet maar weten aan de andere kant
ook dat we er samen wel doorheen komen.Door onze omgeving
krijgen we veel steun en dat helpt ons ontzettend.En ik vind ondanks alles dat we er goed mee omgaan en dat we sterk zijn.Ik
zal mijn best doen mijn mijn schoonouders,vriend en zwagers te
steunen en ze zoveel mogelijk troost te geven.
Mocht mijn text verwarrend zijn of met spelfouten dan ligt het eraan dat ik er niet helemaal bij ben.Ik weet ook niet hoe snel ik in
staat zal zijn om te reageren.
alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever,een hele
agressieve vorm van kanker.In december is hij geopereerd en konden ze het gezwel weghalen.Er zaten toen ook onrustige cellen in de lymfeklieren.De lever was schoon en de rest van zijn organen ook.
Kort danna begon de ellende.Tijdens de operatie hadden ze een lymfevat doorgesneden om bij het gezwel van de alvleesklier te
komen.Er bleef iedere dag maar een hoop wondvocht stromen en
het werd niet beter.Zijn buik was vaak opgeblazen en zelf was hij vaak down.Hij is enorm afgevallen.Toen besloten de artsen nog eens te opereren om het lymfevat te dichten en de tweede operatie heeft hem de das omgedaan.Hij kreeg geen kans meer om te herstellen.Een week later kwam hij naar huis en hij herstelde maar langzaam.We dachten dat dit normaal was omdat hij 2 grote operaties had gehad.We hoopten dat hij er weer zou komen beetje bij beetje.
2 weken geleden kreeg hij een trombosebeen en we dachten gewoon aan een ontsteking en niet aan uitzaaiingen.De ouders van mijn vriend zeiden dat we gewoon op vakantie moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan.Hebben dan wel iedere dag gebeld en op goede vrijdag kregen we te horen dat de kanker
uitgezaaid is naar de lever.Het gaat ook niet meer lang duren.Het
is een kwestie van een paar weken of misschien slechts enkele
dagen.Dat weten we niet precies.
Mijn schoonouders wisten al dat het niet goed was voordat we op vakantie gingen en wilden ons dat niet meteen vertellen omdat ze wilden dat we zouden genieten en op vakantie zouden gaan.Maar ze hebben het ons wel een paar dagen van tevoren gezegd (voordat we naar huis kwamen) zodat we aan het idee konden wennen (ik weet ff geen ander woord en weet dat dit vreemd klinkt).
Gisteren avond zijn we terug gekomen en vandaag nog naar mijn
schoonouders geweest.Ik barst ook meteen in tranen uit toen ik
mijn schoonvader zag.Hij zag er doodziek eruit en heel mager.
Het ergste vind ik nog dat hij 2 operaties heeft gehad en niet de kans kreeg om te herstellen.Dan had hij tenminste nog een paar
goede maanden gehad.Maar sinds december heeft hij geen kans meer gehad om goed vooruit te gaan.Hij krijgt geen chemo omdat hij daar te zwak voor is,hij is ook te zwak om nog leuke dingen te doen en te zwak om te vechten.Hij ligt de hele dag op de
bank.
Ik vind het erg naar om mijn schoonmoeder en vriend zo verdrietig te zien.Mijn vriend omschreef het als ''dat de bank waar hij zat leeg zou zijn en dat er niemand meer tegenover mijn schoonmoeder zou zitten als ze eet.Maar zelf vind ik het ook erg om mijn schoonvader te verliezen.Hij is de laatste 10 dagen ontzettend achteruit gegaan.Het is ook erg moeilijk voor de broers van mijn vriend.
Mijn vriend en ik steunen elkaar.Ik troost hem als hij moet huilen
maar ook ik hou het vaak niet droog.Heb vandaag tegen mijn
schoonmoeder gezegd dat wij er altijd voor haar zullen zijn en we hebben mijn schoonvader beloofd goed voor haar te zorgen.Ik heb
ook tegen mijn schoonvader gezegd dat hij een goede schoonvader is en mijn vriend zei dat hij geen betere vader had kunnen hebben.
Mijn schoonmoeder en ik zijn dan gaan wandelen zodat mijn
vriend met zijn vader kon praten en nog alle vragen kon stellen die hij belangrijk vind.Nu het nog kan want geestelijk is hij nog helemaal helder maar zijn lichaam is helemaal op.
We vinden het erg moeilijk om te zien dat hij steeds meer achteruit gaat en dat hij er op een gegeven moment niet meer zal zijn.Maar ik hoop ook dat hij niet teveel moet lijden en geen pijn gaat hebben.Hij krijgt nu morphine.Dat helpt ertegen.
We zullen er het beste van maken en nog zoveel mogelijk tijd bij mijn schoonouders doorbrengen.We willen ook niet de hele tijd over deze ziekte praten en ook over alledagse dingen.Tussendoor doen we ook dingen die ons afleiden en dat doet ons goed.Kwa emoties:Soms moeten we opeens huilen.Het moet eruit.Op dit moment gaan we door een moeilijke tijd heen.De begravenis is al geregeld en de rest horen we nog wel.
Nu heeft zijn broer ook botkanker met uitzaaingen.Het is gewoon
zo oneerlijk.Hoe lang zijn broer heeft weten we niet.De broer van
mijn schoonvader gaat soms ook naar mijn schoonvader toe.Ze
zitten beiden in dezelde situatie.
Ik wil nog kwijt dat ik dankbaar ben dat ik zo een goede schoonvader heb en dat het me pijn doet om hem te verliezen.We
laten de emoties toe als het moet maar weten aan de andere kant
ook dat we er samen wel doorheen komen.Door onze omgeving
krijgen we veel steun en dat helpt ons ontzettend.En ik vind ondanks alles dat we er goed mee omgaan en dat we sterk zijn.Ik
zal mijn best doen mijn mijn schoonouders,vriend en zwagers te
steunen en ze zoveel mogelijk troost te geven.
Mocht mijn text verwarrend zijn of met spelfouten dan ligt het eraan dat ik er niet helemaal bij ben.Ik weet ook niet hoe snel ik in
staat zal zijn om te reageren.
maandag 18 juli 2011 om 12:20
Geraldine. Ik kwam toevallig op je topic terecht en ik herken zoveel in wat je schrijft. Het verdriet wat je zelf hebt, het verdriet wat je ziet bij je vriend, schoonmoeder etc. De gedachten die er door je hoofd spoken.
Afgelopen zaterdag was het precies 2 maanden geleden dat mijn schoonzusje aan kanker is overleden en ik maak echt dezelfde dingen mee. Wat mij zelf erg helpt is dat mijn schoonzusje vlak voor haar sterven (wij waren met z'n allen aanwezig) tegen mijn schoonmoeder heeft gezegd dat ze zich niet druk moest maken, omdat het niet erg was wat er gebeurde. Ik ben niet heel gelovig, maar ik denk wel dat er iets is na onze dood (wat geen idee). Die opmerking van mijn schoonzusje stelt mij gerust omdat ze blijkbaar blij was dat ze stierf. Na maanden van pijn lijden, onderzoeken, chemo's, operaties etc heeft ze eindelijk de rust gevonden.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel!
Afgelopen zaterdag was het precies 2 maanden geleden dat mijn schoonzusje aan kanker is overleden en ik maak echt dezelfde dingen mee. Wat mij zelf erg helpt is dat mijn schoonzusje vlak voor haar sterven (wij waren met z'n allen aanwezig) tegen mijn schoonmoeder heeft gezegd dat ze zich niet druk moest maken, omdat het niet erg was wat er gebeurde. Ik ben niet heel gelovig, maar ik denk wel dat er iets is na onze dood (wat geen idee). Die opmerking van mijn schoonzusje stelt mij gerust omdat ze blijkbaar blij was dat ze stierf. Na maanden van pijn lijden, onderzoeken, chemo's, operaties etc heeft ze eindelijk de rust gevonden.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel!
zondag 24 juli 2011 om 15:02
Vrijdagavond zijn we naar mijn schoonmoeder geweest en diep van binnen zeg ik nog steeds tegen mezelf dat we ''naar mijn schoonouders gaan'' simpelweg omdat ik graag wil dat mijn schoonvader nog steeds deelneemt aan ons leven al is dat op een andere manier.De roes is nu weg en ergens is dat ook wel goed
voor de verwerking het besef dat hij er niet meer is.We missen hem ontzettend.Dat is ons vanavond nog eens bewusst geworden.Er is een lege plek aan tafel en mijn vriend zit nu op de plaats van mijn schoonvader.Ook dat wij nooit meer iets aan hem kunnen vragen.Dat is gewoon werkelijkheid geworden.We merken dat mijn schoonmoeder het erg fijn en gezellig vind als wij er zijn om te eten.Mijn schoonmoeder gaat een glazen zwan kopen om deze met as te vullen.Ze vind het een mooi symbool en dat vinden wij ook.Het doet me ook denken aan het balletstuk ''het zwanenmeer'',erg mooi.
Vandaag hebben we voor de tweede keer mijn schoonvader herdacht.En ik had echt het gevoel dat hij bij ons was,dan wel niet zoals wij dat gewend waren,maar op een andere en mooie manier.Na afloop van de godsdienst zijn we dan naar mijn schoonmoeder gegaan.De halfzus van mijn schoonvader,een van haar zons en een dochter,mijn vriend en ik hebben samen een bakkie gedaan en ff een lekkere koek gegeten.We hebben nog bijgepraat en moesten ook lachen.Ondanks het feit dat mijn schoonpa doodziek was heeft hij toch nog zijn humor gehouden.Hij zat nog grapjes te maken en was zoals wij hem kenden,schitterend gewoon!
27 juli is zijn verjaardag.We gaan dan s'avonds naar mijn schoonvader.Het zal aan de ene kant gezellig zijn maar we zullen hem ook gewoon missen. Het is niet anders.Maar het mooie eraan is ook weer dat hij er ook zal zijn en dat we met veel liefde aan hem denken.
voor de verwerking het besef dat hij er niet meer is.We missen hem ontzettend.Dat is ons vanavond nog eens bewusst geworden.Er is een lege plek aan tafel en mijn vriend zit nu op de plaats van mijn schoonvader.Ook dat wij nooit meer iets aan hem kunnen vragen.Dat is gewoon werkelijkheid geworden.We merken dat mijn schoonmoeder het erg fijn en gezellig vind als wij er zijn om te eten.Mijn schoonmoeder gaat een glazen zwan kopen om deze met as te vullen.Ze vind het een mooi symbool en dat vinden wij ook.Het doet me ook denken aan het balletstuk ''het zwanenmeer'',erg mooi.
Vandaag hebben we voor de tweede keer mijn schoonvader herdacht.En ik had echt het gevoel dat hij bij ons was,dan wel niet zoals wij dat gewend waren,maar op een andere en mooie manier.Na afloop van de godsdienst zijn we dan naar mijn schoonmoeder gegaan.De halfzus van mijn schoonvader,een van haar zons en een dochter,mijn vriend en ik hebben samen een bakkie gedaan en ff een lekkere koek gegeten.We hebben nog bijgepraat en moesten ook lachen.Ondanks het feit dat mijn schoonpa doodziek was heeft hij toch nog zijn humor gehouden.Hij zat nog grapjes te maken en was zoals wij hem kenden,schitterend gewoon!
27 juli is zijn verjaardag.We gaan dan s'avonds naar mijn schoonvader.Het zal aan de ene kant gezellig zijn maar we zullen hem ook gewoon missen. Het is niet anders.Maar het mooie eraan is ook weer dat hij er ook zal zijn en dat we met veel liefde aan hem denken.
zondag 24 juli 2011 om 18:44
Lieve Geraldine,
Mijn oog viel vandaag ineens op dit topic.. heb het doorgelezen. Wat schrijf je mooi en puur.
Wat zal het pijnlijk zijn de eerste verjaardag van je schoonvader, maar ook daar slaan jullie je vast vol liefde doorheen.
Ik wil je sterkte wensen...
Jullie doen het hartstikke goed.
Liefs, SummerDee
Mijn oog viel vandaag ineens op dit topic.. heb het doorgelezen. Wat schrijf je mooi en puur.
Wat zal het pijnlijk zijn de eerste verjaardag van je schoonvader, maar ook daar slaan jullie je vast vol liefde doorheen.
Ik wil je sterkte wensen...
Jullie doen het hartstikke goed.
Liefs, SummerDee
zondag 24 juli 2011 om 21:10
Lieve dames allemaal,
ik wil nu proberen om persoonlijk op jullie te reageren.Van harte
dank voor al die steun die ik heb mogen ontvangen toen mijn
schoonvader overleed.Dat deed me erg goed.
horekaatje,alvleesklierkanker is bijzonder agressief.Wanneer is
je schoonvader eraan overleden?Ja en het is een rotziekte.En
erg herkenbaar allemaal.Bedankt voor het delen!Je verhaal raakt
me.Ja,het was een heftige maar ook waardevolle periode.Toen jij dit bericht plaatste is mijn schoonvader een uur later overleden.We missen hem maar weten ook dat hij ergens is.
thee,nee hij heeft niet zoveel pijn geleden toen hij overleed en we zijn blij dat hij niet meer moet lijden.Het is nu ruim 2 maanden geleden.De tijd gaat snel.En het doet me goed om van me af te schrijven.
yellowlove,ja mijn schoonvader was heel bijzonder.Hij was een man van weinig woorden maar iederen mocht hem.We herinneren hem zoals hij was,sterk en gezond en niet ziek.Hij was een geweldig mens.En de herinneringen blijven en deze zijn mooi.Ik wordt er helemaal warm van,geweldig gewoon.
add_tje,ja hij heeft gewacht op ons en is pas de dag na de verjaardag van mijn vriend overleden.
Ourse,hoe gaat het met jou?
avedon,het nare ziektebeeld is aan het vervagen en het besef is er.Maar dit is ook goed voor de verwerking.Hoe gaat het met
jullie?Las dat jullie ertussen uit gingen?Ook allemaal best
verwarrend eigenlijk,toch?Betreffende die dingen die ik op je topic lees.
Mylene_Valerie,ja het ging snel en dat is maar goed ook.Maar dat neemt niet weg dat we hem missen.Mijn vriendje moest er vandaag nog om huilen.Mijn schoonvader voelde die liefde die
wij hem gaven en nu nog steeds,heerlijk gewoon.Met mijn vriend en schoonmoeder gaat het goed.Ze doen het super.
feder,mooi omschreven allemaal en fijn dat jullie erbij konden zijn toen je moeder overleed.Ik vind het ergens wel jammer dat we er niet bijwaren.Toen we kwamen was hij al overleden.Hoe is het met jou verder?En fijn dat jij de uitvaart van je moeder met mij hebt gedeeld en wat goed dat je vader zei dat je een goede steun was geweest tijdens de laatste dagen van je moeder.Dat zei mijn vriend ook tegen mij.Ik heb trouwens hetzelfde als jij.Als we naar het huis van mijn schoonouders gaan dan zit daar alleen mijn schoonmoeder op ons te wachten.En na de crematie van de vrijwilliger ben ik niet geweest.Ik kon hem niet zo goed en dat was 2 weken na het overlijden van mijn schoonvader,te pril dus.Praat je er nog veel over trouwens met je vader?Draag je dat kettinkje nog iedere dag?Mijn schoonmoeder krijgt nu binnenkort een glasern zwaan cadeau van mijn vriend en zijn 2 broers.Onze dappers strijders!En wat een mooi gedicht!
batwom,ook jij bedankt voor je lieve woorden!Je bent een goede steun.Die droom met die trein was een week voor zijn
overlijden.En danna ging de laatste week in.En jij bent ook een lieve vrouw.Ik bloos van je complimentjes,dankjewel lieverd!En
we zijn erg trots op onszelf.Het is precies zo gegaan zoals mijn schoonvader het wilde.Daar kijken we met een goed gevoel op terug.En woensdag dan de verjaardag van mijn schoonvader.We gaan dan een bakkie doen bij mijn schoonmoeder.Mijn vakantie was geweldig.
Kikkerrr,jij ook bedankt voor je lieve woorden!En je geeft altijd zo goed advies en steun aan anderen.Hoe is het met jou verder?En ik ben zo blij dat de stres voorbij is.En niet meer de zorgen hoe is hij er nu aan toe en haalt hij de verjaardag van mijn vriend wel?Het lukt erg goed allemaal maar we missen hem ook ontzettend.
Frankie,mooi omschreven en ja we hebben hem uitgezwaaid,snikkend met zakdoeken en denkend aan hem met veel liefde.Hij is goed terechtgekomen en bevind zich nu bij zijn ouders en schoonouders.Hij is niet alleen.
smuk,ik hou ervan om gedichten te schrijven en zo alles van me af te schrijven en dat in 6 talen.En af en toe krijg ik nog een teken van mijn schoonpa.Dat voelt fijn en hij is nog ergens.
Ik weet wel zeker dat hij mijn schoonmoeder ook troost.Wat ben je toch een lieverd dat je zo met mij meeleeft.Het gedicht van Toon Hermans heb ik overgeschreven in mijn gedichtenboek,erg mooi en troostend!En het is waar,hij naam alleen het lichaam,niet wie hij was en ook niet wat hij zei.
VeryCherry,jij ook bedankt voor je lieve woorden en dat je het voor me opnaam!
Chatterly,ook petje af voor jou!Je bent ook een lieverd.
theodoor,ik reageer nogal laat op je bericht van 28 mei.Je schreef dat je op dit moment hetzelfde meemaakt.Je bent op je 21e je vader verloren,was dat ook aan kanker?En ben je nu ook weer iemand verloren?Bedankt dat je aan me denkt en hetzelfde geldt ook voor jou.
italiagirl,ook erg heftig dat van je schoonzus!Was het meteen
al uitgezaaid?En dan zo een agressieve vorm!Mijn schoonvader is op 16 mei overleden.Hij was gewoon op en helemaal uitgeteerd.Maar heeft zijn rust gevonden.Je schoonzus en mijn schoonvader en nog zo velen,wat een dappers strijders en wat oneerlijk dat ze het gevecht niet hebben mogen winnen.En wat
goed dat hetgeen dat je schoonzus zei vlakbij het overlijden je gerust stelde.Ja,ze heeft haar rust mogen vinden en hoeft niet meer te lijden.
Belbe,ik kan me voorstellen dat je dat te dichtbij vond komen en je bent ook niet verplicht om te reageren.Ja,we zullen er zeker aan wennen maar het gemis blijft.Maar dat is ook helemaal niet raar want zo laat je zien dat je van iemand houdt en dat gewoon blijft doen.
SummerDee,wat lief van je dat je hier komt posten!Ik hou ervan om van me af te schrijven.Vind dit belangrijk om mijn ei kwijt te kunnen.Ja,we doen het goed maar hebben soms ook een moeilijk moment.Ben benieuwd hoe woensdag wordt.Maar samen met zijn allen staan we sterk.
ik wil nu proberen om persoonlijk op jullie te reageren.Van harte
dank voor al die steun die ik heb mogen ontvangen toen mijn
schoonvader overleed.Dat deed me erg goed.
horekaatje,alvleesklierkanker is bijzonder agressief.Wanneer is
je schoonvader eraan overleden?Ja en het is een rotziekte.En
erg herkenbaar allemaal.Bedankt voor het delen!Je verhaal raakt
me.Ja,het was een heftige maar ook waardevolle periode.Toen jij dit bericht plaatste is mijn schoonvader een uur later overleden.We missen hem maar weten ook dat hij ergens is.
thee,nee hij heeft niet zoveel pijn geleden toen hij overleed en we zijn blij dat hij niet meer moet lijden.Het is nu ruim 2 maanden geleden.De tijd gaat snel.En het doet me goed om van me af te schrijven.
yellowlove,ja mijn schoonvader was heel bijzonder.Hij was een man van weinig woorden maar iederen mocht hem.We herinneren hem zoals hij was,sterk en gezond en niet ziek.Hij was een geweldig mens.En de herinneringen blijven en deze zijn mooi.Ik wordt er helemaal warm van,geweldig gewoon.
add_tje,ja hij heeft gewacht op ons en is pas de dag na de verjaardag van mijn vriend overleden.
Ourse,hoe gaat het met jou?
avedon,het nare ziektebeeld is aan het vervagen en het besef is er.Maar dit is ook goed voor de verwerking.Hoe gaat het met
jullie?Las dat jullie ertussen uit gingen?Ook allemaal best
verwarrend eigenlijk,toch?Betreffende die dingen die ik op je topic lees.
Mylene_Valerie,ja het ging snel en dat is maar goed ook.Maar dat neemt niet weg dat we hem missen.Mijn vriendje moest er vandaag nog om huilen.Mijn schoonvader voelde die liefde die
wij hem gaven en nu nog steeds,heerlijk gewoon.Met mijn vriend en schoonmoeder gaat het goed.Ze doen het super.
feder,mooi omschreven allemaal en fijn dat jullie erbij konden zijn toen je moeder overleed.Ik vind het ergens wel jammer dat we er niet bijwaren.Toen we kwamen was hij al overleden.Hoe is het met jou verder?En fijn dat jij de uitvaart van je moeder met mij hebt gedeeld en wat goed dat je vader zei dat je een goede steun was geweest tijdens de laatste dagen van je moeder.Dat zei mijn vriend ook tegen mij.Ik heb trouwens hetzelfde als jij.Als we naar het huis van mijn schoonouders gaan dan zit daar alleen mijn schoonmoeder op ons te wachten.En na de crematie van de vrijwilliger ben ik niet geweest.Ik kon hem niet zo goed en dat was 2 weken na het overlijden van mijn schoonvader,te pril dus.Praat je er nog veel over trouwens met je vader?Draag je dat kettinkje nog iedere dag?Mijn schoonmoeder krijgt nu binnenkort een glasern zwaan cadeau van mijn vriend en zijn 2 broers.Onze dappers strijders!En wat een mooi gedicht!
batwom,ook jij bedankt voor je lieve woorden!Je bent een goede steun.Die droom met die trein was een week voor zijn
overlijden.En danna ging de laatste week in.En jij bent ook een lieve vrouw.Ik bloos van je complimentjes,dankjewel lieverd!En
we zijn erg trots op onszelf.Het is precies zo gegaan zoals mijn schoonvader het wilde.Daar kijken we met een goed gevoel op terug.En woensdag dan de verjaardag van mijn schoonvader.We gaan dan een bakkie doen bij mijn schoonmoeder.Mijn vakantie was geweldig.
Kikkerrr,jij ook bedankt voor je lieve woorden!En je geeft altijd zo goed advies en steun aan anderen.Hoe is het met jou verder?En ik ben zo blij dat de stres voorbij is.En niet meer de zorgen hoe is hij er nu aan toe en haalt hij de verjaardag van mijn vriend wel?Het lukt erg goed allemaal maar we missen hem ook ontzettend.
Frankie,mooi omschreven en ja we hebben hem uitgezwaaid,snikkend met zakdoeken en denkend aan hem met veel liefde.Hij is goed terechtgekomen en bevind zich nu bij zijn ouders en schoonouders.Hij is niet alleen.
smuk,ik hou ervan om gedichten te schrijven en zo alles van me af te schrijven en dat in 6 talen.En af en toe krijg ik nog een teken van mijn schoonpa.Dat voelt fijn en hij is nog ergens.
Ik weet wel zeker dat hij mijn schoonmoeder ook troost.Wat ben je toch een lieverd dat je zo met mij meeleeft.Het gedicht van Toon Hermans heb ik overgeschreven in mijn gedichtenboek,erg mooi en troostend!En het is waar,hij naam alleen het lichaam,niet wie hij was en ook niet wat hij zei.
VeryCherry,jij ook bedankt voor je lieve woorden en dat je het voor me opnaam!
Chatterly,ook petje af voor jou!Je bent ook een lieverd.
theodoor,ik reageer nogal laat op je bericht van 28 mei.Je schreef dat je op dit moment hetzelfde meemaakt.Je bent op je 21e je vader verloren,was dat ook aan kanker?En ben je nu ook weer iemand verloren?Bedankt dat je aan me denkt en hetzelfde geldt ook voor jou.
italiagirl,ook erg heftig dat van je schoonzus!Was het meteen
al uitgezaaid?En dan zo een agressieve vorm!Mijn schoonvader is op 16 mei overleden.Hij was gewoon op en helemaal uitgeteerd.Maar heeft zijn rust gevonden.Je schoonzus en mijn schoonvader en nog zo velen,wat een dappers strijders en wat oneerlijk dat ze het gevecht niet hebben mogen winnen.En wat
goed dat hetgeen dat je schoonzus zei vlakbij het overlijden je gerust stelde.Ja,ze heeft haar rust mogen vinden en hoeft niet meer te lijden.
Belbe,ik kan me voorstellen dat je dat te dichtbij vond komen en je bent ook niet verplicht om te reageren.Ja,we zullen er zeker aan wennen maar het gemis blijft.Maar dat is ook helemaal niet raar want zo laat je zien dat je van iemand houdt en dat gewoon blijft doen.
SummerDee,wat lief van je dat je hier komt posten!Ik hou ervan om van me af te schrijven.Vind dit belangrijk om mijn ei kwijt te kunnen.Ja,we doen het goed maar hebben soms ook een moeilijk moment.Ben benieuwd hoe woensdag wordt.Maar samen met zijn allen staan we sterk.
maandag 25 juli 2011 om 09:22
Geraldine, wat fijn dat jullie je schoonvader zo dichtbiij voelen. Ik denk ook dat het zo is trouwens. Ze zijn er niet meer bij, maar vanaf hun plekje houden ze de boel denk ik wel in de gaten.
Helaas voelt mijn vriend zijn zusje niet dichtbij, de laatste keer dat hij haar "aanwezigheid" gevoeld heeft, was vlak na haar overlijden, toen die kat aan haar foto snuffelde (wat ik in het andere topic schreef). Maar misschien heeft het tijd nodig bij hem. Het is ook nog maar 2 maanden geleden.
Wat je beschrijft over dat het heel vreemd is wanneer je nu naar je schoonmoeder gaat, dat je schoonvader er niet meer is herken ik. Gisteren hebben wij met de hele familie gegeten en dan mis je echt dat er 1 persoon mist. Ook zo raar dat mijn schoonzusje nooit meer terug komt en dat we nu naar de begraafplaats moeten, na haar graf. Onvoorstelbaar!
Kanker is echt een rotziekte, helemaal als het zo snel gaat en je de persoon zo snel enorm ziet aftakelen. Bij mijn schoonzusje heeft het 9 maanden geduurd. Vorig jaar werd ze terwijl wij op vakantie waren opgenomen in het ziekenhuis vanwege buikpijn. Daarna volgden verschillende onderzoeken en uiteindelijk een operatie, waarbij ze haar eierstokken, blindedarm en een gedeelte van het buikvlies hebben weggehaald. Maar eigenlijk was het toen al vreselijk uitgezaaid. De chemo's hebben niet meer geholpen.
Heel veel sterkte woensdag en ik hoop dat het ondanks het verdriet toch een mooie dag mag worden voor jullie.
Helaas voelt mijn vriend zijn zusje niet dichtbij, de laatste keer dat hij haar "aanwezigheid" gevoeld heeft, was vlak na haar overlijden, toen die kat aan haar foto snuffelde (wat ik in het andere topic schreef). Maar misschien heeft het tijd nodig bij hem. Het is ook nog maar 2 maanden geleden.
Wat je beschrijft over dat het heel vreemd is wanneer je nu naar je schoonmoeder gaat, dat je schoonvader er niet meer is herken ik. Gisteren hebben wij met de hele familie gegeten en dan mis je echt dat er 1 persoon mist. Ook zo raar dat mijn schoonzusje nooit meer terug komt en dat we nu naar de begraafplaats moeten, na haar graf. Onvoorstelbaar!
Kanker is echt een rotziekte, helemaal als het zo snel gaat en je de persoon zo snel enorm ziet aftakelen. Bij mijn schoonzusje heeft het 9 maanden geduurd. Vorig jaar werd ze terwijl wij op vakantie waren opgenomen in het ziekenhuis vanwege buikpijn. Daarna volgden verschillende onderzoeken en uiteindelijk een operatie, waarbij ze haar eierstokken, blindedarm en een gedeelte van het buikvlies hebben weggehaald. Maar eigenlijk was het toen al vreselijk uitgezaaid. De chemo's hebben niet meer geholpen.
Heel veel sterkte woensdag en ik hoop dat het ondanks het verdriet toch een mooie dag mag worden voor jullie.
dinsdag 26 juli 2011 om 18:24
Ook een voor jou geraldine. Ondanks alle verdriet hoop ik dat jullie morgen toch ook fijne momenten mogen beleven samen!
Het is inderdaad niet eerlijk dat sommige mensen veel te vroeg afscheid moeten nemen van dit leven en van de voor hen dierbare mensen.
Hopelijk vinden ze ooit eens echt een kuur tegen kanker!
Het is inderdaad niet eerlijk dat sommige mensen veel te vroeg afscheid moeten nemen van dit leven en van de voor hen dierbare mensen.
Hopelijk vinden ze ooit eens echt een kuur tegen kanker!
woensdag 27 juli 2011 om 08:34
Dames ik kom vanavond verhaal brengen of wanneer het me
mogelijk is.Bedankt voor jullie lieve steun!
Lieve Pa,
vandaag was jij jarig geweest.We missen je ontzettend.Zullen er
het beste van maken.Maar vanmorgen viel het niet mee.Mijn
vriendje moest er zo van huilen. Maar dannoch het gevoel
dat je bij ons bent en dat is fijn.Wat hadden we je toch graag zo
om ons heen zoals wij dat gewend waren.We houden van je en
zullen dat altijd blijven doen.
Je familie
mogelijk is.Bedankt voor jullie lieve steun!
Lieve Pa,
vandaag was jij jarig geweest.We missen je ontzettend.Zullen er
het beste van maken.Maar vanmorgen viel het niet mee.Mijn
vriendje moest er zo van huilen. Maar dannoch het gevoel
dat je bij ons bent en dat is fijn.Wat hadden we je toch graag zo
om ons heen zoals wij dat gewend waren.We houden van je en
zullen dat altijd blijven doen.
Je familie
donderdag 28 juli 2011 om 02:24
donderdag 28 juli 2011 om 09:10
Hoe was het gisteren Geraldine? Hebben jullie nog mooie momenten met elkaar beleefd?
Wij hadden ook een verjaardag van de oudere zus van mijn vriend. Raar hoor, dan ga je toch ontzettend aan vorig jaar denken. Toen waren we er allemaal nog, sterker we wisten zelfs niet eens dat mijn schoonzusje ziek was.
Wij hadden ook een verjaardag van de oudere zus van mijn vriend. Raar hoor, dan ga je toch ontzettend aan vorig jaar denken. Toen waren we er allemaal nog, sterker we wisten zelfs niet eens dat mijn schoonzusje ziek was.
donderdag 28 juli 2011 om 17:53
Hallo allemaal,
gisteren avond naar mijn schoonmoeder geweest,eerst de tante van mijn vriend opgehaald.Bij mijn schoonmoeder samen herinneringen opgehaald,maar ook gelachen en over van alles en nogwat gepraat.Het was een leuke avond en we hebben ook samen een natuurfilm gekeken,een bakkie gedaan,wat cake,
knabbeltjes en een wijntje genomen.Maar het gemis is er wel en ook dat hij er niet meer was op zijn verjaardag en dat is natuurlijk erg treurig en jammer,maar het is gewoon zo.Verder steunen we elkaar en dat voelt zo ontzettend fijn.Het gaat erg goed op moeilijke momenten van gemis na en als ik het mag
zeggen,ben wel erg trots op ons allemaal.
italiagirl,ja we voelen hem zeker om ons heen.Dat is en fijn
gevoel.Kanker is zeker een rotziekte,vooral alvleesklierkanker
en andere sorten die moeilijk te genezen zijn.Aan de ene kant
kan je er veel meer tegen doen dan vroeger en genezen er iets
van 66 % (las ik op internet) maar aan de andere kant zijn er nog steeds mensen die eraan overlijden.Zoals ik al schreef
hangt het ook van de form van kanker af en natuurlijk in wat
voor stadium je bent.Ik ben in ieder geval blij dat we afscheid
hebben kunnen nemen.Ik vind het ook erg voor je schoonzus,had ze veel pijn?Onze sterke vechters!Het is niet eerlijk.Magere hein had maar beter die gekke Noor mee kunnen nemen en niet andere mensen,nee zeg!En je hebt
gelijk,hoop dat ze in toekomst nog meer ertegen kunnen doen.
met bepaalde sorten kan je wat jaartjes leven,maar niet met
allemaal en als vitale organen aangetast zijn dan gaat het
vaak snel.Ik vind je belangstelling erg lief,dankjewel en jij ook
een dikke knuf terug.Hoe is het met je verder?Mijn verslag
over gisteren lees je boven terug.En ja,gisteren avond dachten
we ook eraan,het was maar een infecties en een virus afgelopen juni,maar,het was helaas toch iets anders.Maar zoals jij hebben het het ook beleefd.
kaatje_85,jij ook veel sterkte toegewenst met het verlies van je
vriendin en bedankt voor het delen!Schrijf maar gewoon van je
af!Je bent echt een super vriendin.Knoop dat in je oren!Je doet
het hartstikke goed.Ik ben trots op je.
Juf_achterbak,geeft niets meid.Er staan hier zoveel topics.Dat
kan een mens niet allemaal bijhouden.Mijn schoonpa heeft zijn
rust mogen vinden.Hij had een goed leven,al was het veel'st te
vroeg.Hoe is het met jou?
gisteren avond naar mijn schoonmoeder geweest,eerst de tante van mijn vriend opgehaald.Bij mijn schoonmoeder samen herinneringen opgehaald,maar ook gelachen en over van alles en nogwat gepraat.Het was een leuke avond en we hebben ook samen een natuurfilm gekeken,een bakkie gedaan,wat cake,
knabbeltjes en een wijntje genomen.Maar het gemis is er wel en ook dat hij er niet meer was op zijn verjaardag en dat is natuurlijk erg treurig en jammer,maar het is gewoon zo.Verder steunen we elkaar en dat voelt zo ontzettend fijn.Het gaat erg goed op moeilijke momenten van gemis na en als ik het mag
zeggen,ben wel erg trots op ons allemaal.
italiagirl,ja we voelen hem zeker om ons heen.Dat is en fijn
gevoel.Kanker is zeker een rotziekte,vooral alvleesklierkanker
en andere sorten die moeilijk te genezen zijn.Aan de ene kant
kan je er veel meer tegen doen dan vroeger en genezen er iets
van 66 % (las ik op internet) maar aan de andere kant zijn er nog steeds mensen die eraan overlijden.Zoals ik al schreef
hangt het ook van de form van kanker af en natuurlijk in wat
voor stadium je bent.Ik ben in ieder geval blij dat we afscheid
hebben kunnen nemen.Ik vind het ook erg voor je schoonzus,had ze veel pijn?Onze sterke vechters!Het is niet eerlijk.Magere hein had maar beter die gekke Noor mee kunnen nemen en niet andere mensen,nee zeg!En je hebt
gelijk,hoop dat ze in toekomst nog meer ertegen kunnen doen.
met bepaalde sorten kan je wat jaartjes leven,maar niet met
allemaal en als vitale organen aangetast zijn dan gaat het
vaak snel.Ik vind je belangstelling erg lief,dankjewel en jij ook
een dikke knuf terug.Hoe is het met je verder?Mijn verslag
over gisteren lees je boven terug.En ja,gisteren avond dachten
we ook eraan,het was maar een infecties en een virus afgelopen juni,maar,het was helaas toch iets anders.Maar zoals jij hebben het het ook beleefd.
kaatje_85,jij ook veel sterkte toegewenst met het verlies van je
vriendin en bedankt voor het delen!Schrijf maar gewoon van je
af!Je bent echt een super vriendin.Knoop dat in je oren!Je doet
het hartstikke goed.Ik ben trots op je.
Juf_achterbak,geeft niets meid.Er staan hier zoveel topics.Dat
kan een mens niet allemaal bijhouden.Mijn schoonpa heeft zijn
rust mogen vinden.Hij had een goed leven,al was het veel'st te
vroeg.Hoe is het met jou?
vrijdag 29 juli 2011 om 11:37
Geraldine, fijn dat jullie een fijne avond samen hebben gehad en elkaar zo goed kunnen steunen en opvangen. dat is echt heel wat waard!
Tuurlijk blijft het raar dat je schoonvader er niet meer bij is, helemaal omdat het zo definitief is. Je mag ook echt trots zijn op jezelf en de mensen om je heen.
Dat ben ik ook hoor. Soms kijk ik naar mijn schoonouders en dan denk ik echt petje af hoe ze door weten te gaan! Helaas is mijn vriend echt een binnenvetter, dus echt veel erover praten doet hij niet. Maar soms wordt het hem teveel en dat praat hij ineens wel. HIj schrijft ook gedichten om het een plaats te kunnen geven.
Mijn schoonzusje heeft ontzettend veel pijn gehad. Ondanks de morfinepomp en alle andere medicatie. Pas de laatste 3 a 4 weken is ze redelijk pijn vrij geweest. Dat is denk ik ook het ergste geweest aan haar ziekbed, ze kon niets meer door de ondraaglijke pijn.
De artsen in het kankerinstituut in Milaan hebben tegen ons gezegd dat ze relatief dichtbij de ontdekking zitten hoe kanker echt te genezen is. Ik zeg relatief, want ze gaven ook aan dat dat nog jaren kan duren. Nou ja, al zou het de generatie na ons kunnen helpen, dan is het al heel wat waard.
Tuurlijk blijft het raar dat je schoonvader er niet meer bij is, helemaal omdat het zo definitief is. Je mag ook echt trots zijn op jezelf en de mensen om je heen.
Dat ben ik ook hoor. Soms kijk ik naar mijn schoonouders en dan denk ik echt petje af hoe ze door weten te gaan! Helaas is mijn vriend echt een binnenvetter, dus echt veel erover praten doet hij niet. Maar soms wordt het hem teveel en dat praat hij ineens wel. HIj schrijft ook gedichten om het een plaats te kunnen geven.
Mijn schoonzusje heeft ontzettend veel pijn gehad. Ondanks de morfinepomp en alle andere medicatie. Pas de laatste 3 a 4 weken is ze redelijk pijn vrij geweest. Dat is denk ik ook het ergste geweest aan haar ziekbed, ze kon niets meer door de ondraaglijke pijn.
De artsen in het kankerinstituut in Milaan hebben tegen ons gezegd dat ze relatief dichtbij de ontdekking zitten hoe kanker echt te genezen is. Ik zeg relatief, want ze gaven ook aan dat dat nog jaren kan duren. Nou ja, al zou het de generatie na ons kunnen helpen, dan is het al heel wat waard.
zaterdag 30 juli 2011 om 21:50
Hoi dames,
gisteren avond weer bij mijn schoonmoeder gegeten en nagepraat.Ja de herinneringen zijn mooi,maar het gemis doet zo een pijn.Vandaag ben ik bij de juwelier geweest om een horloge te laten maken.Raakte aan de praat met een vrouw en haar moeder,beiden uit Schotland.De moeder was al in de 80 en zag er zo fit eruit.Ben aan de ene kant blij dat ze het zo leuk samen hebben.Maar moest ook ff slikken en stond er bijna met tranen in mijn ogen.Waarom mocht mijn schoonvader niet net als zijn ouders ook 94 worden?En zo zullen er velen zijn die zich deze vraag stellen.Vind het bijzonder rot voor mijn schoonmoeder.S'nachts ligt ze soms wakker.Maar we hebben haar ook aangeboden dat ze ons altijd mag bellen.En al gaan we goed met ons verdriet om zo wil dat niet zeggen dat alles rozengeur en manneschijn is en als ik een keertje huil dan wil dat niet zeggen dat ik zwak ben en als ik niet huil dan wil dat ook niet zeggen dat ik niet rouw.Kan namelijk niet op comando huilen en kan ook niet mijn tranen ophouden als ik wel moet huilen.
De avond dat we te horen kregen dat mijn schoonvader niet meer beter zou worden had ik een afschuwelijke droom.Ik zag in mijn droom een witte kist staan met mijn overleden schoonpa erin.Soms droomt mijn vriend nog over zijn pa en dan soms ook in zieke toestand.Dat hoort bij het verwerken en ook ik droom wel eens over hem.En dan wordt je wakker en is hij er niet meer,zo klote!Dat is soms het minder leuke aan de gebeurtenis.Verder hadden we een fijne dag.Vandaag naar de kapper geweest en uit eten,later een filmpje kijken.
italiagirl,van harte dank voor je belangstelling!Echt lief van je!
We zijn zeker trots op onszelf al hebben we soms van die moeilijke momenten en dat heb je zeker ook.Het is juist goed
dat je vriend gedichten schrijft,een super manier om zoiets een
plek te geven.Ik schrijf ook af en toe gedichten.Heb er ook al
een paar over mijn schoonpa geschreven.Wat doet dat goed!
Hele sterke pijn lijkt me nog bijzonder moeilijk,vooral als het je
zo belemmert dat je niets of nog maar weinig kunt.En zoals ik
in mijn laatste posting zei,aan de ene kant kan je meer tegen
kanker doen dan vroeger want vroeger overleed haast iedereen.
Las op internet dat twee derde beter worden,maar nog steeds
een derde die eraan overlijdt.Dat is dan wel minder maar nog
steeds veel.Soms kan je ook met bepaalde sorten van uitzaaiingen wat jaartjes leven,maar hangt ervan af waar het zit
en dan weer wat voor soort.Maar al in al is het een rotziekte en
dat is een spierziekte ook.Hoe is het met jou verder?Jij ook
nog veel sterkte toegewenst met het verlies en een dikke knuf!
gisteren avond weer bij mijn schoonmoeder gegeten en nagepraat.Ja de herinneringen zijn mooi,maar het gemis doet zo een pijn.Vandaag ben ik bij de juwelier geweest om een horloge te laten maken.Raakte aan de praat met een vrouw en haar moeder,beiden uit Schotland.De moeder was al in de 80 en zag er zo fit eruit.Ben aan de ene kant blij dat ze het zo leuk samen hebben.Maar moest ook ff slikken en stond er bijna met tranen in mijn ogen.Waarom mocht mijn schoonvader niet net als zijn ouders ook 94 worden?En zo zullen er velen zijn die zich deze vraag stellen.Vind het bijzonder rot voor mijn schoonmoeder.S'nachts ligt ze soms wakker.Maar we hebben haar ook aangeboden dat ze ons altijd mag bellen.En al gaan we goed met ons verdriet om zo wil dat niet zeggen dat alles rozengeur en manneschijn is en als ik een keertje huil dan wil dat niet zeggen dat ik zwak ben en als ik niet huil dan wil dat ook niet zeggen dat ik niet rouw.Kan namelijk niet op comando huilen en kan ook niet mijn tranen ophouden als ik wel moet huilen.
De avond dat we te horen kregen dat mijn schoonvader niet meer beter zou worden had ik een afschuwelijke droom.Ik zag in mijn droom een witte kist staan met mijn overleden schoonpa erin.Soms droomt mijn vriend nog over zijn pa en dan soms ook in zieke toestand.Dat hoort bij het verwerken en ook ik droom wel eens over hem.En dan wordt je wakker en is hij er niet meer,zo klote!Dat is soms het minder leuke aan de gebeurtenis.Verder hadden we een fijne dag.Vandaag naar de kapper geweest en uit eten,later een filmpje kijken.
italiagirl,van harte dank voor je belangstelling!Echt lief van je!
We zijn zeker trots op onszelf al hebben we soms van die moeilijke momenten en dat heb je zeker ook.Het is juist goed
dat je vriend gedichten schrijft,een super manier om zoiets een
plek te geven.Ik schrijf ook af en toe gedichten.Heb er ook al
een paar over mijn schoonpa geschreven.Wat doet dat goed!
Hele sterke pijn lijkt me nog bijzonder moeilijk,vooral als het je
zo belemmert dat je niets of nog maar weinig kunt.En zoals ik
in mijn laatste posting zei,aan de ene kant kan je meer tegen
kanker doen dan vroeger want vroeger overleed haast iedereen.
Las op internet dat twee derde beter worden,maar nog steeds
een derde die eraan overlijdt.Dat is dan wel minder maar nog
steeds veel.Soms kan je ook met bepaalde sorten van uitzaaiingen wat jaartjes leven,maar hangt ervan af waar het zit
en dan weer wat voor soort.Maar al in al is het een rotziekte en
dat is een spierziekte ook.Hoe is het met jou verder?Jij ook
nog veel sterkte toegewenst met het verlies en een dikke knuf!
zondag 31 juli 2011 om 19:53
Hoi Geraldine, het gaat een stuk beter met me, dank je wel.
Moet nog geopereerd worden (schrijf liever niet wat er precies moet gebeuren, anders te herkenbaar). Maar daarna gaat het vast nog veel beter met me.
Laatste tijd alleen heel veel berichten van mensen die overlijden, veel jonge mensen ook en dat doet me veel verdriet.
Kan er helaas niets aan doen, dat hoort schijnbaar bij het leven.
Hoop alleen dat mensen elkaar niet zoveel verdriet aan doen, want ook dat lees ik steeds meer.
Moet nog geopereerd worden (schrijf liever niet wat er precies moet gebeuren, anders te herkenbaar). Maar daarna gaat het vast nog veel beter met me.
Laatste tijd alleen heel veel berichten van mensen die overlijden, veel jonge mensen ook en dat doet me veel verdriet.
Kan er helaas niets aan doen, dat hoort schijnbaar bij het leven.
Hoop alleen dat mensen elkaar niet zoveel verdriet aan doen, want ook dat lees ik steeds meer.
vrijdag 5 augustus 2011 om 21:49
Mijn schoonmoeder had 3 kleinkinderen op visite.Ze heeft pannekoeken gemaakt en dat was erg gezellig.Maar ze misste haar man daarbij.Hij maakte altijd pannekoekjes en zij dekte dan de tafel.We hebben het vandaag tijdens het avondeten nog over hem gehad.De zwakte was de kanker voor (zwakte kwam door die 2 operaties en complicaties).Dan had hij in ieder geval een levensverlengende chemo gehad.Maar door het grote vochtverlies (5-8 liter per dag)verlor hij veel eiwitten,proteinen,vitaminen etc. en dat kon niet allemaal aan worden gevuld.Dat zorgte dan ervoor dat het sneller ging en hij geen chemo meer kon krijgen.Maar goed,dat is nou eenmaal zo gelopen en dat kan je niet veranderen.
Met ons gaat het verder goed.Morgen gaan we lekker naar Belgie voor 2 dagen,naar mijn zus,heerlijk genieten.Verder nog een hoop leuke dingen doen en ook mijn vrijwilligerswerk gaat gewoon door.Vandaag nog naar een vriendin geweest en lekker bigekletst.Dat zijn die mooie dingen van het leven en ik weet
dat mijn lieve schoonpa goedkeurend toekijkt.
Juf_achterbak,bedankt voor je antwoord en fijn dat het beter
met je gaat.Het is je van harte gegund.Je hoeft ook niet te
vertellen wat voor operatie je laat doen want ik respecteer dat je
het niet op het forum wilt zetten.De wereld is tenslotte klein.Ja,
helaas hoort jong overlijden,of het nou een ongeval of een ziekte
is,inderdaad bij het leven.En die Noor die heeft veel mensen
verdriet aangedaan.Dat vind ik zo erg.Ik denk aan je.
Met ons gaat het verder goed.Morgen gaan we lekker naar Belgie voor 2 dagen,naar mijn zus,heerlijk genieten.Verder nog een hoop leuke dingen doen en ook mijn vrijwilligerswerk gaat gewoon door.Vandaag nog naar een vriendin geweest en lekker bigekletst.Dat zijn die mooie dingen van het leven en ik weet
dat mijn lieve schoonpa goedkeurend toekijkt.
Juf_achterbak,bedankt voor je antwoord en fijn dat het beter
met je gaat.Het is je van harte gegund.Je hoeft ook niet te
vertellen wat voor operatie je laat doen want ik respecteer dat je
het niet op het forum wilt zetten.De wereld is tenslotte klein.Ja,
helaas hoort jong overlijden,of het nou een ongeval of een ziekte
is,inderdaad bij het leven.En die Noor die heeft veel mensen
verdriet aangedaan.Dat vind ik zo erg.Ik denk aan je.
woensdag 10 augustus 2011 om 20:25
Gisteren heb ik nog tegen de foto van mijn schoonpa staan praten.Dat doe ik zo nu en dan en van me afschrijven doet me goed.Het is erg raar,dat je hem nooit meer zult zien en dat je nooit meer een antwoord zult krijgen zoals wij dat gewend waren.Ik vertelde aan mijn schoonpa dat wij hem missten en
dat we wissten dat hij bij ons was al is dit nu op een andere manier.Ik vertel hem dan ook wel eens wat ik doe en ik weet dat hij op zijn manier antwoord geeft.Vind het zo ontzettend belangrijk om hem nog steeds bij ons leven te betrekken en het blijft zo.Maar we missen hem ontzettend en soms zijn we daar best verdrietig over.Maar het hoort erbij en dat mag je best uiten vind ik.Voor de rest gaat het goed.
dat we wissten dat hij bij ons was al is dit nu op een andere manier.Ik vertel hem dan ook wel eens wat ik doe en ik weet dat hij op zijn manier antwoord geeft.Vind het zo ontzettend belangrijk om hem nog steeds bij ons leven te betrekken en het blijft zo.Maar we missen hem ontzettend en soms zijn we daar best verdrietig over.Maar het hoort erbij en dat mag je best uiten vind ik.Voor de rest gaat het goed.
zondag 14 augustus 2011 om 22:02
Natuurlijk mag je je verdriet uiten en natuurlijk missen jullie hem nog steeds dat is toch logisch! Vooral met dingen waar hij een speciale plaats innam, zoals de pannenkoekjes bakken.
Hij blijft altijd in jullie hart en het is ook belangrijk om aan hem te blijven denken en hem erbij te betrekken als je dat wilt.
Dat zijn hele normale dingen hoor.
Ik zit me zo te verheugen en tegelijkertijd bang te maken voor de operatie. Als alles goed gaat, dan begint daarna een prettiger leven met oh zoveel minder pijn en ongemak. Maar aan de andere kant ben ik bang dat het bij mij weer niet goed zal gaan. Moet er in blijven geloven, maar vind het ontzettend moeilijk. Er zijn zoveel ergere dingen en er is zoveel ellende om me heen en dan maak ik me hier druk om.
Maar genoeg over mij, ik ben blij te lezen dat het goed met je gaat Geraldine, hou vol en blijf bij jezelf.
Ik schrijf niet meer zoveel op het forum, dus zou niet dagelijks hier rondkijken, neem me niet kwalijk.
Groetjes Juf.
Hij blijft altijd in jullie hart en het is ook belangrijk om aan hem te blijven denken en hem erbij te betrekken als je dat wilt.
Dat zijn hele normale dingen hoor.
Ik zit me zo te verheugen en tegelijkertijd bang te maken voor de operatie. Als alles goed gaat, dan begint daarna een prettiger leven met oh zoveel minder pijn en ongemak. Maar aan de andere kant ben ik bang dat het bij mij weer niet goed zal gaan. Moet er in blijven geloven, maar vind het ontzettend moeilijk. Er zijn zoveel ergere dingen en er is zoveel ellende om me heen en dan maak ik me hier druk om.
Maar genoeg over mij, ik ben blij te lezen dat het goed met je gaat Geraldine, hou vol en blijf bij jezelf.
Ik schrijf niet meer zoveel op het forum, dus zou niet dagelijks hier rondkijken, neem me niet kwalijk.
Groetjes Juf.
zondag 14 augustus 2011 om 23:43
lieve geraldine,
ik denk dat hij zo een hele andere plaats in het leven gaat innemen. Anders maar niet minder mooi. Ik ben al een aantal jaar gelee mn mams verloren en ik praat zovaak tegen haar foto. Ik weet zeker dat ze over me waakt en ik hoop dat jullie dat gevoel ook krijgen. Het gevoel maakt me heel krachtig. Ze kijken van boven met ons mee, heuswaar! Sterkte en veel kracht toegewenst!
Juf.A: u bent toch van het dieetforum? Heel veel kracht toegewenst met alles wat komen gaat. (en de tranen bigggelen weer over de wangen...) rotziekte.
ik denk dat hij zo een hele andere plaats in het leven gaat innemen. Anders maar niet minder mooi. Ik ben al een aantal jaar gelee mn mams verloren en ik praat zovaak tegen haar foto. Ik weet zeker dat ze over me waakt en ik hoop dat jullie dat gevoel ook krijgen. Het gevoel maakt me heel krachtig. Ze kijken van boven met ons mee, heuswaar! Sterkte en veel kracht toegewenst!
Juf.A: u bent toch van het dieetforum? Heel veel kracht toegewenst met alles wat komen gaat. (en de tranen bigggelen weer over de wangen...) rotziekte.
dinsdag 16 augustus 2011 om 22:02
Vandaag is het precies 3 maanden geleden dat mijn schoonvader is overleden.Vrijdag heeft mijn schoonmoeder de trouwring van haar man laten zien.Hij had tegen haar gezegd dat ze daar iets moois van moest laten maken en dat had zij gedaan.Er vloeiden tranen van gemis en ontroering.In het
weekend keken we de film Ghost en moesten zo aan mijn schoonvader denken.Mijn vriendje moest huilen en ik hield het ook niet helemaal droog.Heb hem dan heel lief getroost.Zondag zijn we wezenwandelen en s'avonds zat ik mooie liedjes op BBC te luisteren,liedjes gezongen door een Engels kerkkoor met jonge mensen en ik was ook een beetje in de stres.Het geheel maakte dat ik moest huilen en dat gebeurt niet zo vaak.Maar het was toch niet te voorkomen.Het gaat opzich erg goed maar oh wat zijn er soms van die momenten dat we hem missen en hem zo graag om ons heen hadden.Mijn schoonmoeder zei onlangs dat ze het gevoel had alsof iemand haar een been had geamputeerd.Maar we kunnen er gelukkig goed over praten en dat blijven we doen.
Juf_Achterbak,bedankt voor je lieve woorden en je mag schrijven wanneer je wilt.Dus je bent niets verplicht hoor.Dit is
voor mij een soort dagboek waar ik af en toe mijn ei in kwijt kan.Betreffende je operatie zo zal ik voor je duimen dat het
goedkomt en dat wens ik me zeker voor je.Wanneer was dat ook alweer?En ja,mijn schoonvader is er op een andere manier
zoals wij dat gewend waren maar zeker niet uit ons leven en al
helemaal niet uit ons hart.Sterkte met alles meid!
madeliefje1970,ja hij heeft een andere plaats ingenomen in ons
leven en we denken aan hem en dat zijn mooie momenten voor
ons.Ik heb al het gevoel dat hij over ons vaakt.Wilde een keer
de straat oversteken en er kwam een auto aan.Het was alsof een hand me terug naar achteren trok,voelde ook fijn.Waar is
je mum aan overleden?Ook jij veel sterkte!
weekend keken we de film Ghost en moesten zo aan mijn schoonvader denken.Mijn vriendje moest huilen en ik hield het ook niet helemaal droog.Heb hem dan heel lief getroost.Zondag zijn we wezenwandelen en s'avonds zat ik mooie liedjes op BBC te luisteren,liedjes gezongen door een Engels kerkkoor met jonge mensen en ik was ook een beetje in de stres.Het geheel maakte dat ik moest huilen en dat gebeurt niet zo vaak.Maar het was toch niet te voorkomen.Het gaat opzich erg goed maar oh wat zijn er soms van die momenten dat we hem missen en hem zo graag om ons heen hadden.Mijn schoonmoeder zei onlangs dat ze het gevoel had alsof iemand haar een been had geamputeerd.Maar we kunnen er gelukkig goed over praten en dat blijven we doen.
Juf_Achterbak,bedankt voor je lieve woorden en je mag schrijven wanneer je wilt.Dus je bent niets verplicht hoor.Dit is
voor mij een soort dagboek waar ik af en toe mijn ei in kwijt kan.Betreffende je operatie zo zal ik voor je duimen dat het
goedkomt en dat wens ik me zeker voor je.Wanneer was dat ook alweer?En ja,mijn schoonvader is er op een andere manier
zoals wij dat gewend waren maar zeker niet uit ons leven en al
helemaal niet uit ons hart.Sterkte met alles meid!
madeliefje1970,ja hij heeft een andere plaats ingenomen in ons
leven en we denken aan hem en dat zijn mooie momenten voor
ons.Ik heb al het gevoel dat hij over ons vaakt.Wilde een keer
de straat oversteken en er kwam een auto aan.Het was alsof een hand me terug naar achteren trok,voelde ook fijn.Waar is
je mum aan overleden?Ook jij veel sterkte!
zaterdag 27 augustus 2011 om 13:28
Eergisteren heb ik voor het eerst de zwaan bij mijn schoonmoeder zitten bewonderen,zo mooi,met een grote steen en daar zit de as in.Bovenop een trotse zwaan met een mooie,lange en slanke hals.Het geeft een dubbel gevoel,aan de ene kant het gemis maar aan de andere kant ook mooi.Zoveel gevoelens die bijeenkomen en samen vormen ze een geheel.We hebben gisteren André Rieu zitten kijken en daar hield mijn schoonpa zo van.Bij mijn vriend en mij kwamn ook tranen van gemis.Het is niet anders en daar moet
je het maar mee doen.2 september is het dan ook weer 1 jaar geleden dat ik getuig van zelfmoord ben geweest en dat was zo eng,hoewel ik het ook een plek heb gegeven.Van de week dan ook iets grappigs op de zaak van mijn vriend.De radio deed het al een hele tijd niet en opeens spring hij aan,colega van vriend verbaast en mijn vriend verbaast.Ook gisteren zei mijn vriend iets en maakte opeens de dvd-speler een heel raar en lang geluid,iets wat we not nooit hadden gehoord.Mijn vriend zei dat zijn pa erachter zat.Ergens toch wel mooi dat hij aanwezig is al dan wel op een andere manier.
je het maar mee doen.2 september is het dan ook weer 1 jaar geleden dat ik getuig van zelfmoord ben geweest en dat was zo eng,hoewel ik het ook een plek heb gegeven.Van de week dan ook iets grappigs op de zaak van mijn vriend.De radio deed het al een hele tijd niet en opeens spring hij aan,colega van vriend verbaast en mijn vriend verbaast.Ook gisteren zei mijn vriend iets en maakte opeens de dvd-speler een heel raar en lang geluid,iets wat we not nooit hadden gehoord.Mijn vriend zei dat zijn pa erachter zat.Ergens toch wel mooi dat hij aanwezig is al dan wel op een andere manier.
dinsdag 30 augustus 2011 om 11:40
Geraldine, hoe gaat het nu met je?
God wat is de 16de van iedere maand nu een rotdag he?! Wij zijn 16 augustus naar NL vertrokken voor de vakantie. Het voelde ergens heel raar omdat we eigenlijk deze zomer met z'n allen hadden gewild.
Maar toch heb ik erg sterk het gevoel gehad dat mijn schoonzusje er wel bij was. Net zoals jij dat beschrijft over je schoonvader. Alleen op een andere manier.
Gisteravond zijn we met de auto toen het al donker was langs de begraafplaats gereden. Al die lichtjes die je zag branden, het had bijna iets magisch. Maar toch, het blijft niet eerlijk dat zulke jonge mensen komen te overlijden.
Op dit moment moet ik vaak terug denken aan vorig jaar, toen de ziekte geconstateerd werd. Dat is gewoon alweer een jaar geleden....
God wat is de 16de van iedere maand nu een rotdag he?! Wij zijn 16 augustus naar NL vertrokken voor de vakantie. Het voelde ergens heel raar omdat we eigenlijk deze zomer met z'n allen hadden gewild.
Maar toch heb ik erg sterk het gevoel gehad dat mijn schoonzusje er wel bij was. Net zoals jij dat beschrijft over je schoonvader. Alleen op een andere manier.
Gisteravond zijn we met de auto toen het al donker was langs de begraafplaats gereden. Al die lichtjes die je zag branden, het had bijna iets magisch. Maar toch, het blijft niet eerlijk dat zulke jonge mensen komen te overlijden.
Op dit moment moet ik vaak terug denken aan vorig jaar, toen de ziekte geconstateerd werd. Dat is gewoon alweer een jaar geleden....
zondag 11 september 2011 om 21:17
2 september was het precies een jaar geleden dat ik getuig ben
geweest van zelfmoord.Een excolega van mij en hij zat ook op
basisschool met mijn vriend en op voetbal is vanaf de 11e
verdieping van onze flat gesprongen en ja,het is erg als iemand
zo ver heen is.Maar geloof me maar,het is ook vreselijk om
daar getuig van te moeten zijn,iets waar ik geen deel van uit
wilde maken,maar toch erbij werd betrokken,ook dat hij zijn
vrouw en 2 kinderen heeft achtergelaten.Soms vraag ik me dan
ook af waarom hij midden in het publiek is gesprongen,10 voor
8 s'ochtends terwijl er kinderen,tieners en mensen die naar hun
werk gingen beneden stonden.Ff dit van me afschrijven!
Mijn vriend en ik hebben eindelijk de as van mijn schoonvader
gekregen.Mijn schoonmoeder heeft de as al in de zwaan laten
vullen.Mijn vriend heeft het buisje achterin de klok gedaan,het
gedenkplaatje eropgezet en in de kast gezet,zo mooi.4 september was ook dubbel.Hebben de verjaardag van mijn
neefje en nicht gevierd en zonder mijn schoonvader.Hoewel het
erg gezellig was missten wij onze schoonpa toch.Dan zijn we
op vakantie naar Texel gegaan laatste week en het was erg leuk samen,mijn moeder,mijn schoonmoeder,vriend en ik.Het
was slecht weer,maar toch hebben we veel musea's bezocht,
zijn uit eten geweest,winkelen en samen lekker s'avonds iets
gedronken en een spelletje gedaan.De laatste avond hoorden
we iets knagen aan de caravan.Ik denk dat dit een rat was.
De eerste vakantie zonder mijn schoonmoeder.Mijn schoonmoeder heeft dan ook de eerste avond een huilbui gehad omdat ze mijn schoonvader zo misste en toen zij ze
sorry.We zeiden dat ze zich niet moest schaamen.Het moest
er gewoon uit en het deed haar goed.Hebben haar ook goed
getroost.De vakantie was erg leuk.
italiagirl,met mij gaat het goed.We missen onze schoonvader
wel maar moeten ook accepteren dat hij een andere rol nu
speelt.Ik denk ook dat ik in begin wat meer let op de 16e van de maand en dat het minder gaat worden.Hoe was je vakantie
verder en hoe gaat het met je?Nee,het is niet eerlijk.We zouden
allemaal gezond 105 moeten worden.Dat zou zo mooi zijn.
geweest van zelfmoord.Een excolega van mij en hij zat ook op
basisschool met mijn vriend en op voetbal is vanaf de 11e
verdieping van onze flat gesprongen en ja,het is erg als iemand
zo ver heen is.Maar geloof me maar,het is ook vreselijk om
daar getuig van te moeten zijn,iets waar ik geen deel van uit
wilde maken,maar toch erbij werd betrokken,ook dat hij zijn
vrouw en 2 kinderen heeft achtergelaten.Soms vraag ik me dan
ook af waarom hij midden in het publiek is gesprongen,10 voor
8 s'ochtends terwijl er kinderen,tieners en mensen die naar hun
werk gingen beneden stonden.Ff dit van me afschrijven!
Mijn vriend en ik hebben eindelijk de as van mijn schoonvader
gekregen.Mijn schoonmoeder heeft de as al in de zwaan laten
vullen.Mijn vriend heeft het buisje achterin de klok gedaan,het
gedenkplaatje eropgezet en in de kast gezet,zo mooi.4 september was ook dubbel.Hebben de verjaardag van mijn
neefje en nicht gevierd en zonder mijn schoonvader.Hoewel het
erg gezellig was missten wij onze schoonpa toch.Dan zijn we
op vakantie naar Texel gegaan laatste week en het was erg leuk samen,mijn moeder,mijn schoonmoeder,vriend en ik.Het
was slecht weer,maar toch hebben we veel musea's bezocht,
zijn uit eten geweest,winkelen en samen lekker s'avonds iets
gedronken en een spelletje gedaan.De laatste avond hoorden
we iets knagen aan de caravan.Ik denk dat dit een rat was.
De eerste vakantie zonder mijn schoonmoeder.Mijn schoonmoeder heeft dan ook de eerste avond een huilbui gehad omdat ze mijn schoonvader zo misste en toen zij ze
sorry.We zeiden dat ze zich niet moest schaamen.Het moest
er gewoon uit en het deed haar goed.Hebben haar ook goed
getroost.De vakantie was erg leuk.
italiagirl,met mij gaat het goed.We missen onze schoonvader
wel maar moeten ook accepteren dat hij een andere rol nu
speelt.Ik denk ook dat ik in begin wat meer let op de 16e van de maand en dat het minder gaat worden.Hoe was je vakantie
verder en hoe gaat het met je?Nee,het is niet eerlijk.We zouden
allemaal gezond 105 moeten worden.Dat zou zo mooi zijn.
vrijdag 16 september 2011 om 09:03
Vandaag is het precies 4 maanden geleden dat mijn schoonvader overleden is. Vannacht had ik een droom.Ik droomde dat mijn schoonvader nog leefte en dat hij ziek was en maar nog enkele weken te leven had.Mijn schoonmoeder en vriend waren ook aanwezig.Ik stond in de woonkamer en huilde toen mijn schoonvader naar me toe kwam,mijn hand naam een aan me vroeg wat er aan de hand was.Ik had moeite om het aan hem te vertellen maar deed het toch.Hij zei dat ik best mocht huilen.Tijdens de droom was hij niet zo vermagerd als hij in het echt was toen hij zo ziek was.In ieder geval besloten wij met zijn allen er nog zo lang mogelijk het beste van te maken.
Ik droom niet zo vaak over mijn schoonvader,dit is de tweede of derde keer.Mijn vriend droomt wel vaker over hem.Maar ergens wel fijn dat ik hem terug heb gezien in mijn dromen.Met ons gaat het goed.We doen een hoop leuke dingen en gaan morgen met mijn zwager en zijn 4 kids naar de vliegshow in Leeuwaarden.Maar we missen mijn schoonvader nog steeds en dat is niet alleen maar negatief maar ook positief.Dat is een teken dat we toch nog steeds veel om hem geven.Ja,ik zeg
bewusst ''geven'' en niet ''gaven'' want de liefde blijft en de liefde wint.
Ik droom niet zo vaak over mijn schoonvader,dit is de tweede of derde keer.Mijn vriend droomt wel vaker over hem.Maar ergens wel fijn dat ik hem terug heb gezien in mijn dromen.Met ons gaat het goed.We doen een hoop leuke dingen en gaan morgen met mijn zwager en zijn 4 kids naar de vliegshow in Leeuwaarden.Maar we missen mijn schoonvader nog steeds en dat is niet alleen maar negatief maar ook positief.Dat is een teken dat we toch nog steeds veel om hem geven.Ja,ik zeg
bewusst ''geven'' en niet ''gaven'' want de liefde blijft en de liefde wint.
