Mijn schoonvader heeft de strijd tegen kanker opgegeven

Het is nu definitief.Mijn schoonvader is uitbehandeld.Hij heeft

alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever,een hele

agressieve vorm van kanker.In december is hij geopereerd en konden ze het gezwel weghalen.Er zaten toen ook onrustige cellen in de lymfeklieren.De lever was schoon en de rest van zijn organen ook.



Kort danna begon de ellende.Tijdens de operatie hadden ze een lymfevat doorgesneden om bij het gezwel van de alvleesklier te

komen.Er bleef iedere dag maar een hoop wondvocht stromen en

het werd niet beter.Zijn buik was vaak opgeblazen en zelf was hij vaak down.Hij is enorm afgevallen.Toen besloten de artsen nog eens te opereren om het lymfevat te dichten en de tweede operatie heeft hem de das omgedaan.Hij kreeg geen kans meer om te herstellen.Een week later kwam hij naar huis en hij herstelde maar langzaam.We dachten dat dit normaal was omdat hij 2 grote operaties had gehad.We hoopten dat hij er weer zou komen beetje bij beetje.



2 weken geleden kreeg hij een trombosebeen en we dachten gewoon aan een ontsteking en niet aan uitzaaiingen.De ouders van mijn vriend zeiden dat we gewoon op vakantie moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan.Hebben dan wel iedere dag gebeld en op goede vrijdag kregen we te horen dat de kanker

uitgezaaid is naar de lever.Het gaat ook niet meer lang duren.Het

is een kwestie van een paar weken of misschien slechts enkele

dagen.Dat weten we niet precies.



Mijn schoonouders wisten al dat het niet goed was voordat we op vakantie gingen en wilden ons dat niet meteen vertellen omdat ze wilden dat we zouden genieten en op vakantie zouden gaan.Maar ze hebben het ons wel een paar dagen van tevoren gezegd (voordat we naar huis kwamen) zodat we aan het idee konden wennen (ik weet ff geen ander woord en weet dat dit vreemd klinkt).



Gisteren avond zijn we terug gekomen en vandaag nog naar mijn

schoonouders geweest.Ik barst ook meteen in tranen uit toen ik

mijn schoonvader zag.Hij zag er doodziek eruit en heel mager.



Het ergste vind ik nog dat hij 2 operaties heeft gehad en niet de kans kreeg om te herstellen.Dan had hij tenminste nog een paar

goede maanden gehad.Maar sinds december heeft hij geen kans meer gehad om goed vooruit te gaan.Hij krijgt geen chemo omdat hij daar te zwak voor is,hij is ook te zwak om nog leuke dingen te doen en te zwak om te vechten.Hij ligt de hele dag op de

bank.



Ik vind het erg naar om mijn schoonmoeder en vriend zo verdrietig te zien.Mijn vriend omschreef het als ''dat de bank waar hij zat leeg zou zijn en dat er niemand meer tegenover mijn schoonmoeder zou zitten als ze eet.Maar zelf vind ik het ook erg om mijn schoonvader te verliezen.Hij is de laatste 10 dagen ontzettend achteruit gegaan.Het is ook erg moeilijk voor de broers van mijn vriend.



Mijn vriend en ik steunen elkaar.Ik troost hem als hij moet huilen

maar ook ik hou het vaak niet droog.Heb vandaag tegen mijn

schoonmoeder gezegd dat wij er altijd voor haar zullen zijn en we hebben mijn schoonvader beloofd goed voor haar te zorgen.Ik heb

ook tegen mijn schoonvader gezegd dat hij een goede schoonvader is en mijn vriend zei dat hij geen betere vader had kunnen hebben.



Mijn schoonmoeder en ik zijn dan gaan wandelen zodat mijn

vriend met zijn vader kon praten en nog alle vragen kon stellen die hij belangrijk vind.Nu het nog kan want geestelijk is hij nog helemaal helder maar zijn lichaam is helemaal op.



We vinden het erg moeilijk om te zien dat hij steeds meer achteruit gaat en dat hij er op een gegeven moment niet meer zal zijn.Maar ik hoop ook dat hij niet teveel moet lijden en geen pijn gaat hebben.Hij krijgt nu morphine.Dat helpt ertegen.



We zullen er het beste van maken en nog zoveel mogelijk tijd bij mijn schoonouders doorbrengen.We willen ook niet de hele tijd over deze ziekte praten en ook over alledagse dingen.Tussendoor doen we ook dingen die ons afleiden en dat doet ons goed.Kwa emoties:Soms moeten we opeens huilen.Het moet eruit.Op dit moment gaan we door een moeilijke tijd heen.De begravenis is al geregeld en de rest horen we nog wel.



Nu heeft zijn broer ook botkanker met uitzaaingen.Het is gewoon

zo oneerlijk.Hoe lang zijn broer heeft weten we niet.De broer van

mijn schoonvader gaat soms ook naar mijn schoonvader toe.Ze

zitten beiden in dezelde situatie.



Ik wil nog kwijt dat ik dankbaar ben dat ik zo een goede schoonvader heb en dat het me pijn doet om hem te verliezen.We

laten de emoties toe als het moet maar weten aan de andere kant

ook dat we er samen wel doorheen komen.Door onze omgeving

krijgen we veel steun en dat helpt ons ontzettend.En ik vind ondanks alles dat we er goed mee omgaan en dat we sterk zijn.Ik

zal mijn best doen mijn mijn schoonouders,vriend en zwagers te

steunen en ze zoveel mogelijk troost te geven.



Mocht mijn text verwarrend zijn of met spelfouten dan ligt het eraan dat ik er niet helemaal bij ben.Ik weet ook niet hoe snel ik in

staat zal zijn om te reageren.

italiagirl,bedankt voor je lieve posting!Ja,snel gaat de tijd he!16 mei is het precies een jaar geleden dat mijn schoonvader is overleden,een dag naar de verjaardag van mijn vriend.We zullen die avond dan naar mijn schoonmoeder gaan om hem te herdenken.Hij staat nu in een urn en we gaan er regelmatig langs om daar een kaars aan te steken.Er zijn inderdaad veel dingen geweest waar hij niet meer bij was.De eerste keer kerst zonder hem,voor het eerst verjaardag zonder hem,voor het eerst paasen

zonder hem.



Ook jullie hebben een hoop meegemaakt zonder je schoonzusje.

Gaan jullie nog regelmatig naar het graf toe?En nog gefeliciteerd

dat je tante bent geworden.Gaat het goed met het kindje?



Ja met ons verder ook alles goed.We steunen elkaar waar we maar kunnen en alles gaat zijn gangetje.Gelukkig is er voor ons allemaal toch altijd iets om naar uit te kijken naast die ellende die we afgelopen jaar,net als jullie,moesten ervaren.



Veel sterkte nogmaals en ik spreek je weer.



Knuf,Geraldine!

22 april,1 jaar geleden.Het was de dag van goede vrijdag en we zaten in Duitsland.Het was een feestdag en alle winkels waren gesloten.Na een mooie dag in Diekirch (Luxemburg)kwamen we naar

mijn ouderlijk huis.Eerst avondeten en rond 20:00 ging mijn vriend naar huis bellen om te vragen hoe het ging.Het gesprek duurde nogal

lang en ik vond het vreemd.Dus ik ging kijken en zag mijn vriend nogal

geconcentreerd en serieus kijken.Ik maakte me zorgen.Een hele tijd

later kwam mijn vriend huilend uit mijn kamer en zei dat het niet goed

was.Dat de kanker uitgezaaid was naar de lever van mijn schoonpa.

Hij was voor een nachtje in het ziekenhuis waardoor ze d.m.v.een

drain wondvocht eruithaalden,meerdere liters.Ook door de thrombose voelde mijn schoonvader dat het niet goed was.Het is nu precies een jaar geleden dat onze schoonouders dat slechte nieuws kregen en die avond was het echt huilen.Dezelfde nacht had ik een droom van een open kist met mijn overleden schoonpa erin.



Vandaag zijn onze gedachtes bij mijn schoonvader.We zijn samen met mijn schoonmoeder en de tante van mijn vriend naar de kerk geweest om hem te herdenken.Dat geeft ons allemaal veel kracht.

1 jaar wat gaat de tijd toch snel.16 mei was het dus 1 jaar geleden en 15 mei lag mijn schoonpa er zo slecht bij.



De verjaardag van mijn vriend op 15 mei werd in kleine kring gevierd.Het was erg rustig maar wel gezellig.We hebben een video gekeken war mijn schoonpa te zien was.Konden we hem toch nog ff zien en zijn stem horen.Dinsdag zijn we naar de urn van mijn schoonpa geweest,hebben hem schoongemaakt,een kaars aangestoken en een roos neergelegd.S'avonds hebben mijn vriend en ik hem bij mijn schoonmoeder thuis herdacht en een video gekeken en een wijntje genomen samen.17 mei,hemelvaartsdag,samen met mijn schoonmoeder naar het Rien-Poort-Vliet-Museum geweest en danna lunchen in Nora's theetuin,zalig.



Ik denk dat mijn schoonpa erg trots op ons is.Wij missen hem echt maar voelen hem ook om ons heen.

sistermoon,bedankt!Hoe gaat het met jou?

Wat een mooie manier van doen en wat een prachtig gedicht!

Ik heb het net gelezen en opgeslaan op mijn pc...is dat ok?Zal

het verder ook privé houden.Ik vond het zo mooi.Met mij verder

ook alles goed.Vandaag was zijn uitvaart.Ook dat is weer een

jaar geleden.Danna zijn we gewoon samen gebleven om een

broodje te eten en iets te drinken,mooie afsluiting met zijn allen!

Hoi sistermoon,bedoel je met contact hebben het contact met

mijn schoonmoeder?Ja,dat contact is hartstikke goed.Afgelopen week was zij er nog op de verjaardag van mijn

vriend,de dag daarop de herdenking,de dag daarop een dagje

uit en vrijdag bij elkaar eten.Verder voel ik mijn schoonpa vaak

om me heen.Wat zou hij zeggen en dan zegt hij het al.Ik zal ff

een persoonlijk gedicht van mij gaan zoeken.

Tijdens de uitvaart voorgelezen:



Voor onze Pa



Je was voor ons een bijzonder mens.

Liefdevol en zorgzaam ging je door het leven.

Altijd stond je voor ons klaar

en hebt daarbij zoveel gegeven.



We zijn ontzettend trots op je.

Dapper ging je de strijd aan.

Met veel vechtlust heb je gestreden

maar moest uiteindelijk toch gaan.



Al uit het leven maar niet uit ons hart

heb jij je rust gevonden.

Je laatste reis heb je nu gemaakt

waarbij wij je helaas niet tegenhouden konden.



Je bent nu een ster in de hemel

en zal met ons door het leven gaan.

Je stralen geven ons daarbij de kracht.

Zo kunnen we samen de hele wereld aan.



We zullen naar je zwaaien

en daarbij je liefde en warmte voelen.

Dat geeft ons moed en troost

voor onze eigen levensdoelen.



We blijven je herinneren

als een man vol liefde en kracht.

Voor altijd een plek in ons hart,

dag lieve Pa,rust nu zacht!

Alweer bijna 13 maanden geleden.We missen mijn schoonpa ontzettend.Zijn lichaam is er dan wel niet meer maar zijn ziel en geest wel en dat voel ik gewoon om me heen.Morgen gaan we met vakantie en mijn schoonmoeder moest ff huilen maar het was minder heftig dan afgelopen juli toen mijn schoonpa pas 6 weken geleden overleden was.Neemt niet weg dat wij hem missen maar dat is gewoon normaal.Met ons gaat het ook goed en mijn schoonpa zorgt daar ook ergens wel voor.We zullen hem nooit vergeten.Ik denk iedere dag aan hem en soms praat ik tegen zijn foto.Soms stel ik een vraag en hij heeft het antwoord al klaar.Ergens helpt en troost dat ook ontzettend.Ik hou nog steeds mijn belofte om niet bij een slager te solliciteren.Hij wist altijd dat ik zo een kouwekleum ben ha ha...Daar denk ik met een glimlach aan terug.Maar af en toe gesta ik me ook toe om verdrietig te zijn.

Maandag alweer 14 maanden geleden dat mijn schoonpa overleden is.Het gaat goed,we missen hem nog steeds en soms

voel ik hem om me heen of ik praat tegen hem.Vind het eerste jaar altijd het moeilijkste en soms komt het verdriet terug en dat laat ik dan ook toe.Mijn schoonmoeder had een mooie droom.Ze droomde dat haar man,mijn schoonvader dus,naast haar lag en voelde het deken bewegen.Toen mijn vriend en ik in een wetenschappelijk museum de segways probeerden,dingen die je

met je lichaam moet sturen,voelde ik hem en mijn oma om me heen.Ik had de segway nog nooit geprobeerd maar het ging zo

rustig en zo fijn dat ik moest glimlachen,maar ook glimlachen omdat ik ze om me heen voelde.



Mijn vriend en ik hebben een keer een huilbui gehad omdat we aan

hem dachten,eraan dachten dat dit toch zo oneerlijk is dat hij de

strijd moest verliezen en dat hij te zwak was om nog leuke dingen

te ondernemen.Dat werd hem afgepakt maar door het wondvochtverlies.Ook mijn schoonmoeder heeft af en toe haar

up's en down's.Dat hoort erbij.Ze kan in ieder geval altijd haar ei

kwijt bij ons en bij haar vrienden en ook lotgenoten



Maar wij weten voor 100 % dat hij een mooie ster in de hemel is

die ons de weg wijst en met ons door het leven zal gaan.

Lieve (schoon)Pa,



ik wil je bij deze laten weten dat ik aan je denk en dat ik van je hou. Morgen is het al 14 maanden geleden dat je over bent gegaan naar het licht. S'avonds kijk ik uit het raam naar de hemel en vaak zie ik een mooi licht. Dan zie ik een ster blinken,de prachtigste ooit. Ik stel me voor dat jij dat bent. Ja je wijst ons de weg en dat helpt enorm.



Maar ik zal je vertellen dat wij je ontzettend missen. Ja we doen het goed en hebben het na onze zin. Als het gemis nou maar niet was en oh wat doet het gemis af en toe zo een pijn. Het liefst hadden wij je nog om ons heen. Vooral je vrouw mist je enorm.



Ik heb bij deze nog een verzoek: Laat haar alsjeblieft voelen dat je er voor haar bent en dat zo vaak mogelijk!Droog haar tranen en streel haar haar! Verder gaat het goed met haar. Ze doet een hoop leuke dingen en is van plan om volgend jaar met een vriendin naar Wenen te gaan. Dat zijn mooie plannen.



Natuurlijk was het nog mooier als zij dat samen met jou had kunnen doen. En soms komt het verdriet terug en dat is normaal.



Wij met zijn allen willen je bedanken voor al die mooie jaren die je bij ons bent geweest,die keren dat we samen weekendjes weg zijn geweest,dat we naar Duinrell waren,die verjaardagen die we vierden.



We zullen je nooit vergeten. Je bent dan lichaamelijk wel uit ons leven maar niet uit ons hart. We voelen je om ons heen.



Dat wilde ik je even komen vertellen.



In liefde je familie

quote:sistermoon schreef op 14 juli 2012 @ 20:57:

voor jullie.

Het blijft op en neer gaan hé..Fijn dat je schoonmoeder ook haar gevoelens goed kwijt kan.



Lief dat je aan ons denkt!Meestal gaat het wel goed en zijn wij het

aan het accepteren maar het gemis blijft.Hoe gaat het met jou?

Mijn schoonmoeder vertelde mijn vriend en mij eergisteren dat zij donderdag ff wat af heeft zitten janken,zoals zij dat zelf omschreef,en het luchte haar op.Op dit moment loopt ze niet erg makkelijk,het gaat langzamerhand iets beter maar heeft tijd nodig en dat komt door haar rug,ze ziet mensen op vakantie

gaan en wil ook graag weg.Nu op dit moment kan ze niet op mijn schoonpa leunen.Gelukkig wonen wij dichtbij en doen voor haar wat wij kunnen.En ze kan altijd haar ei kwijt bij ons.Dat is juist heel goed.Het is nu ruim 14 maanden geleden en we hadden het nog erover dat wij het goed doen.Al heb je het gemis natuurlijk.Maar mijn schoonmoeder heeft gelukkig veel te doen en veel vrienden en kennissen.Dat lopen zal ook steeds beetje bij beetje beter gaan.Morgen gaan we weer lekker bij haar op de koffie.Kunnen we ff bijkletsen en elkaar steunen doet ons allemaal goed.

Lieve pa,



vandaag was je jarig geweest,de tweede verjaardag zonder jou en

we missen je ontzettend,na deze strijd die je niet mocht winnen,zo oneerlijk.Vanochtend heb ik wel een traan gelaten van gemis. Ik wou dat je nog bij ons was.Ik wil het onmogelijke maar dat kan niet.



Vanmiddag zijn we naar je urn geweest.We hebben hem schoongemaakt en een mooie kaars aangestoken.Om ons heen

waren er veel vogels die zongen en het was zo heerlijk rustig.



Ik weet dat je van boven vanuit de hemel toekeek en goedkeurend

knikkte.Dan weten wij dat het goed met je gaat.



Lieve groeten,je familie

In de nacht van zaterdag op zondag had mijn vriend een mooie droom.Hij bevond zich in het huis waar hij als kind en tiener had gewoond.Zijn vader was in de woonkamer en zijn moeder ook.In de droom was zijn vader wel overleden maar hij was gewoon aanwezig.Mijn vriend vroeg aan hem hoe het ging en hij zei dat het goed met hem ging.Hij zag er ook weer helemaal gezond eruit zoals wij hem kenden.Mijn vriend zei tegen mij dat hij in de hemel dan waarschijnlijk weer gezond was.Een heerlijke geruststelling en een mooie droom!



Nog ff goed nieuws:Bij mijn vriendin hebben ze donderdag een bult uit de gebarmoeder gehaald en het was helemaal goed,geen kwaadaardig iets.Daar ben ik zo blij om.Heb gisteren samen met haar haar verjaardag gevierd.

Laat ik ff weten hoe het gaat.Het gaat goed.Ook blijven we elkaar steunen en samen met elkaar over het verlies praten.Mijn schoonmoeder loopt op dit moment niet zo makkelijk maar nu gaat het beetje bij beetje beter.Alleen jammer dat ze niet meer op haar man kan leunen.Gelukkig zijn wij daar altijd nog.Gisteren avond zijn wij gezellig met haar wezen eten en morgen gaan we bij haar een bakkie doen.Denk ook dat mijn schoonpa vanaf de hemel toekijkt.Dan voel ik hem weer om me heen.Dat is gewoon fijn.

quote:avedon schreef op 25 juli 2012 @ 22:59:

Hi Geraldine.



Ik heb je posts af en aan gevolgd. Wat fijn dat jullie je schoonmoeder zo veel steunen. Natuurlijk is het nog steeds moeilijk voor jullie, Het gemis zal ook nooit minder worden, hoogstens vervagen. Maar jullie dragen het verdriet gezamenlijk, en dat is zo mooi om te lezen!



Ik wens jou, je man en je schoonmoeder (en jouw familie) een hele mooie zomer. Ik hoop dat jullie van elkaars gezelschap kunnen genieten.avedon,sorry dat ik nu pas op je posting reageer!Hoe is het met je en je vriend?Bedankt voor je lieve woorden! Ja,het gemis hoort erbij en doet aan de ene kant pijn maar is aan de andere kant ook weer positief.Dat betekent namelijk dat je om degene geeft en van degene houdt.Ik zeg bewusst ''geeft'' en ''houdt'' en niet ''gaf'' en ''hield'' want de liefde blijft al heeft degene een andere plek in ons leven ingenomen.Ik wens jou en je vriend ook van harte een fijne zomer.

Het gaat goed hier.Kwa gemis gaat het op en neer,de ene keer meer en de andere keer minder.Mijn schoonmoeder is sterk,ze mist hem ontzettend,maar wij steunen haar waar we maar kunnen.En gelukkig hebben we nog alle mooi herinneringen om van te genieten.

Gisteren werd er op tv een prachtig programma uitgezonden.Een koor dat in de kerk zong en wat hadden die mensen een prachtige stemmen.Ik kreeg daardoor ook een brok in mijn keel en met tranen in mijn ogen zat ik te kijken en te luisteren.Maar het gaf me ook rust en het gevoel dat het goed zo is.Mijn lieve schoonpa is vandaag 16 maanden geleden heengegaan nadat hij zijn strijd had gestreden en verloren.Het was niet eerlijk en hij was nog zo jong.Maar het gevoel vertelt me dat hij ergens is en dat wij hem ooit terug zullen zien.Al gaat het goed met accepteren zo mis ik hem toch nog iedere dag.Wij missen hem allemaal maar denken ook met veel liefde en dankbaarheid aan hem terug.Met ons gaat het goed.We zijn in augustus 2 weken met vakantie geweest,naar het mooie Baieren en hebben daar ontzettend van genoten.Dat had mijn schoonvader ook zo gewild.Met mijn schoonmoeder gaat het ook goed.We blijven haar steunen waar we maar kunnen en staan altijd voor haar klaar.

Ben er een hele tijd niet geweest zoals jullie kunnen lezen want

ik was met vakantie en had of heb het razend druk.Ik heb helaas een paar weken geleden het nieuws gekregen dat een

oud klasgenoot half augustus een doodelijke ongeval had,nog

zo jong,pas getrouwd en 2 kleine kinderen.Dat deed me wat.Het is zo oneerlijk.

Een keer tijdens onze vakantie kreeg mijn vriend het kwaad.We lagen al op bed en ik hoorde hem snikken.Ik vroeg wat er aan de hand was.Hij vertelde me dat hij zijn vader misste en dat hij bang was ook kanker te hebben op dit moment.Het was een moment en hij was ff bang en verdrietig.Ik kreeg ook tranen in mijn ogen en toen huilden we beide.Dat moest er ff uit.Danna ging het weer beter.