Psyche
alle pijlers
Mijn schoonvader heeft de strijd tegen kanker opgegeven
maandag 25 april 2011 om 22:03
Het is nu definitief.Mijn schoonvader is uitbehandeld.Hij heeft
alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever,een hele
agressieve vorm van kanker.In december is hij geopereerd en konden ze het gezwel weghalen.Er zaten toen ook onrustige cellen in de lymfeklieren.De lever was schoon en de rest van zijn organen ook.
Kort danna begon de ellende.Tijdens de operatie hadden ze een lymfevat doorgesneden om bij het gezwel van de alvleesklier te
komen.Er bleef iedere dag maar een hoop wondvocht stromen en
het werd niet beter.Zijn buik was vaak opgeblazen en zelf was hij vaak down.Hij is enorm afgevallen.Toen besloten de artsen nog eens te opereren om het lymfevat te dichten en de tweede operatie heeft hem de das omgedaan.Hij kreeg geen kans meer om te herstellen.Een week later kwam hij naar huis en hij herstelde maar langzaam.We dachten dat dit normaal was omdat hij 2 grote operaties had gehad.We hoopten dat hij er weer zou komen beetje bij beetje.
2 weken geleden kreeg hij een trombosebeen en we dachten gewoon aan een ontsteking en niet aan uitzaaiingen.De ouders van mijn vriend zeiden dat we gewoon op vakantie moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan.Hebben dan wel iedere dag gebeld en op goede vrijdag kregen we te horen dat de kanker
uitgezaaid is naar de lever.Het gaat ook niet meer lang duren.Het
is een kwestie van een paar weken of misschien slechts enkele
dagen.Dat weten we niet precies.
Mijn schoonouders wisten al dat het niet goed was voordat we op vakantie gingen en wilden ons dat niet meteen vertellen omdat ze wilden dat we zouden genieten en op vakantie zouden gaan.Maar ze hebben het ons wel een paar dagen van tevoren gezegd (voordat we naar huis kwamen) zodat we aan het idee konden wennen (ik weet ff geen ander woord en weet dat dit vreemd klinkt).
Gisteren avond zijn we terug gekomen en vandaag nog naar mijn
schoonouders geweest.Ik barst ook meteen in tranen uit toen ik
mijn schoonvader zag.Hij zag er doodziek eruit en heel mager.
Het ergste vind ik nog dat hij 2 operaties heeft gehad en niet de kans kreeg om te herstellen.Dan had hij tenminste nog een paar
goede maanden gehad.Maar sinds december heeft hij geen kans meer gehad om goed vooruit te gaan.Hij krijgt geen chemo omdat hij daar te zwak voor is,hij is ook te zwak om nog leuke dingen te doen en te zwak om te vechten.Hij ligt de hele dag op de
bank.
Ik vind het erg naar om mijn schoonmoeder en vriend zo verdrietig te zien.Mijn vriend omschreef het als ''dat de bank waar hij zat leeg zou zijn en dat er niemand meer tegenover mijn schoonmoeder zou zitten als ze eet.Maar zelf vind ik het ook erg om mijn schoonvader te verliezen.Hij is de laatste 10 dagen ontzettend achteruit gegaan.Het is ook erg moeilijk voor de broers van mijn vriend.
Mijn vriend en ik steunen elkaar.Ik troost hem als hij moet huilen
maar ook ik hou het vaak niet droog.Heb vandaag tegen mijn
schoonmoeder gezegd dat wij er altijd voor haar zullen zijn en we hebben mijn schoonvader beloofd goed voor haar te zorgen.Ik heb
ook tegen mijn schoonvader gezegd dat hij een goede schoonvader is en mijn vriend zei dat hij geen betere vader had kunnen hebben.
Mijn schoonmoeder en ik zijn dan gaan wandelen zodat mijn
vriend met zijn vader kon praten en nog alle vragen kon stellen die hij belangrijk vind.Nu het nog kan want geestelijk is hij nog helemaal helder maar zijn lichaam is helemaal op.
We vinden het erg moeilijk om te zien dat hij steeds meer achteruit gaat en dat hij er op een gegeven moment niet meer zal zijn.Maar ik hoop ook dat hij niet teveel moet lijden en geen pijn gaat hebben.Hij krijgt nu morphine.Dat helpt ertegen.
We zullen er het beste van maken en nog zoveel mogelijk tijd bij mijn schoonouders doorbrengen.We willen ook niet de hele tijd over deze ziekte praten en ook over alledagse dingen.Tussendoor doen we ook dingen die ons afleiden en dat doet ons goed.Kwa emoties:Soms moeten we opeens huilen.Het moet eruit.Op dit moment gaan we door een moeilijke tijd heen.De begravenis is al geregeld en de rest horen we nog wel.
Nu heeft zijn broer ook botkanker met uitzaaingen.Het is gewoon
zo oneerlijk.Hoe lang zijn broer heeft weten we niet.De broer van
mijn schoonvader gaat soms ook naar mijn schoonvader toe.Ze
zitten beiden in dezelde situatie.
Ik wil nog kwijt dat ik dankbaar ben dat ik zo een goede schoonvader heb en dat het me pijn doet om hem te verliezen.We
laten de emoties toe als het moet maar weten aan de andere kant
ook dat we er samen wel doorheen komen.Door onze omgeving
krijgen we veel steun en dat helpt ons ontzettend.En ik vind ondanks alles dat we er goed mee omgaan en dat we sterk zijn.Ik
zal mijn best doen mijn mijn schoonouders,vriend en zwagers te
steunen en ze zoveel mogelijk troost te geven.
Mocht mijn text verwarrend zijn of met spelfouten dan ligt het eraan dat ik er niet helemaal bij ben.Ik weet ook niet hoe snel ik in
staat zal zijn om te reageren.
alvleesklierkanker met uitzaaiingen naar de lever,een hele
agressieve vorm van kanker.In december is hij geopereerd en konden ze het gezwel weghalen.Er zaten toen ook onrustige cellen in de lymfeklieren.De lever was schoon en de rest van zijn organen ook.
Kort danna begon de ellende.Tijdens de operatie hadden ze een lymfevat doorgesneden om bij het gezwel van de alvleesklier te
komen.Er bleef iedere dag maar een hoop wondvocht stromen en
het werd niet beter.Zijn buik was vaak opgeblazen en zelf was hij vaak down.Hij is enorm afgevallen.Toen besloten de artsen nog eens te opereren om het lymfevat te dichten en de tweede operatie heeft hem de das omgedaan.Hij kreeg geen kans meer om te herstellen.Een week later kwam hij naar huis en hij herstelde maar langzaam.We dachten dat dit normaal was omdat hij 2 grote operaties had gehad.We hoopten dat hij er weer zou komen beetje bij beetje.
2 weken geleden kreeg hij een trombosebeen en we dachten gewoon aan een ontsteking en niet aan uitzaaiingen.De ouders van mijn vriend zeiden dat we gewoon op vakantie moesten gaan en dat hebben we dan ook gedaan.Hebben dan wel iedere dag gebeld en op goede vrijdag kregen we te horen dat de kanker
uitgezaaid is naar de lever.Het gaat ook niet meer lang duren.Het
is een kwestie van een paar weken of misschien slechts enkele
dagen.Dat weten we niet precies.
Mijn schoonouders wisten al dat het niet goed was voordat we op vakantie gingen en wilden ons dat niet meteen vertellen omdat ze wilden dat we zouden genieten en op vakantie zouden gaan.Maar ze hebben het ons wel een paar dagen van tevoren gezegd (voordat we naar huis kwamen) zodat we aan het idee konden wennen (ik weet ff geen ander woord en weet dat dit vreemd klinkt).
Gisteren avond zijn we terug gekomen en vandaag nog naar mijn
schoonouders geweest.Ik barst ook meteen in tranen uit toen ik
mijn schoonvader zag.Hij zag er doodziek eruit en heel mager.
Het ergste vind ik nog dat hij 2 operaties heeft gehad en niet de kans kreeg om te herstellen.Dan had hij tenminste nog een paar
goede maanden gehad.Maar sinds december heeft hij geen kans meer gehad om goed vooruit te gaan.Hij krijgt geen chemo omdat hij daar te zwak voor is,hij is ook te zwak om nog leuke dingen te doen en te zwak om te vechten.Hij ligt de hele dag op de
bank.
Ik vind het erg naar om mijn schoonmoeder en vriend zo verdrietig te zien.Mijn vriend omschreef het als ''dat de bank waar hij zat leeg zou zijn en dat er niemand meer tegenover mijn schoonmoeder zou zitten als ze eet.Maar zelf vind ik het ook erg om mijn schoonvader te verliezen.Hij is de laatste 10 dagen ontzettend achteruit gegaan.Het is ook erg moeilijk voor de broers van mijn vriend.
Mijn vriend en ik steunen elkaar.Ik troost hem als hij moet huilen
maar ook ik hou het vaak niet droog.Heb vandaag tegen mijn
schoonmoeder gezegd dat wij er altijd voor haar zullen zijn en we hebben mijn schoonvader beloofd goed voor haar te zorgen.Ik heb
ook tegen mijn schoonvader gezegd dat hij een goede schoonvader is en mijn vriend zei dat hij geen betere vader had kunnen hebben.
Mijn schoonmoeder en ik zijn dan gaan wandelen zodat mijn
vriend met zijn vader kon praten en nog alle vragen kon stellen die hij belangrijk vind.Nu het nog kan want geestelijk is hij nog helemaal helder maar zijn lichaam is helemaal op.
We vinden het erg moeilijk om te zien dat hij steeds meer achteruit gaat en dat hij er op een gegeven moment niet meer zal zijn.Maar ik hoop ook dat hij niet teveel moet lijden en geen pijn gaat hebben.Hij krijgt nu morphine.Dat helpt ertegen.
We zullen er het beste van maken en nog zoveel mogelijk tijd bij mijn schoonouders doorbrengen.We willen ook niet de hele tijd over deze ziekte praten en ook over alledagse dingen.Tussendoor doen we ook dingen die ons afleiden en dat doet ons goed.Kwa emoties:Soms moeten we opeens huilen.Het moet eruit.Op dit moment gaan we door een moeilijke tijd heen.De begravenis is al geregeld en de rest horen we nog wel.
Nu heeft zijn broer ook botkanker met uitzaaingen.Het is gewoon
zo oneerlijk.Hoe lang zijn broer heeft weten we niet.De broer van
mijn schoonvader gaat soms ook naar mijn schoonvader toe.Ze
zitten beiden in dezelde situatie.
Ik wil nog kwijt dat ik dankbaar ben dat ik zo een goede schoonvader heb en dat het me pijn doet om hem te verliezen.We
laten de emoties toe als het moet maar weten aan de andere kant
ook dat we er samen wel doorheen komen.Door onze omgeving
krijgen we veel steun en dat helpt ons ontzettend.En ik vind ondanks alles dat we er goed mee omgaan en dat we sterk zijn.Ik
zal mijn best doen mijn mijn schoonouders,vriend en zwagers te
steunen en ze zoveel mogelijk troost te geven.
Mocht mijn text verwarrend zijn of met spelfouten dan ligt het eraan dat ik er niet helemaal bij ben.Ik weet ook niet hoe snel ik in
staat zal zijn om te reageren.
vrijdag 16 september 2011 om 21:34
Vanavond zijn we bij mijn schoonmoeder wezen eten.Ik had een paar silverpareloorbelletjes gekocht en ze was daar erg blij mee.Tegelijkertijd zagen we buiten 9 zwanen staan die tussendoor gewoon op straat bleven staan en de autos maar moeilijk lieten passeren.En de autos maar proberen om te
rijden en er stond een file van maar liefst 5 autos en wat fietsers tihihi...wat een mooie ceremonie en dat deed me aan de zwaan denken die gevuld is met as van mijn schoonvader.Morgen dan naar Leeuwaarden,naar de vliegshow samen met mijn vriend,zijn broer,zijn vrouw en 4 kinderen,gezellig!
italiagirl,voor jou! Ik heb het overleeft hoor en heb verder een leuke dag gehad samen met een paar vriendinnen.Hoe is het met jou?
rijden en er stond een file van maar liefst 5 autos en wat fietsers tihihi...wat een mooie ceremonie en dat deed me aan de zwaan denken die gevuld is met as van mijn schoonvader.Morgen dan naar Leeuwaarden,naar de vliegshow samen met mijn vriend,zijn broer,zijn vrouw en 4 kinderen,gezellig!
italiagirl,voor jou! Ik heb het overleeft hoor en heb verder een leuke dag gehad samen met een paar vriendinnen.Hoe is het met jou?
zaterdag 17 september 2011 om 00:27
Lieve Geraldine,
Ik heb weer even helemaal bijgelezen en lees dat jullie het nog steeds zo goed "doen" samen. Ik zie in gedachten een hele trotse (schoon) vader, die tevreden neerkijkt op zijn lieve vrouw, zoon en schoondochter.
Wat een mooie plekjes hebben jullie ook voor de as, een heel warm aandenken aan die bijzondere man.
Ik wens je een heel gezellige dag toe bij de vliegshow.
Voor jou, italiagirl en alle anderen die een geliefde moeten missen een warme, welgemeende
Ik heb weer even helemaal bijgelezen en lees dat jullie het nog steeds zo goed "doen" samen. Ik zie in gedachten een hele trotse (schoon) vader, die tevreden neerkijkt op zijn lieve vrouw, zoon en schoondochter.
Wat een mooie plekjes hebben jullie ook voor de as, een heel warm aandenken aan die bijzondere man.
Ik wens je een heel gezellige dag toe bij de vliegshow.
Voor jou, italiagirl en alle anderen die een geliefde moeten missen een warme, welgemeende
zondag 18 september 2011 om 18:49
Vandaag kreeg mijn vriend het weer ff kwaad en huilde tranen
van gemis en ik ging hem troosten toen ik ook opeens begon.
Wat een gemis zeg en daar rollen de tranen dan.Maar dat
hoort gewoon bij de verwerking en maakt ons niet minder sterk,
beslisst niet.Als het straks weer vroeg donker wordt dan zullen
wij mijn schoonma wat vaker uitnodigen en vooral omdat dit de
eerste keer is zonder mijn schoonpa.Maar dat komt allemaal
goed.Ze krijgt veel steun en ook wij steunen elkaar.Ik heb ook
gewoon besloten om hier af en toe te schrijven als ik er
behoefte aan heb.Dat voelt fijn.
batwom,wat lief dat je nog eens komt schrijven hier!Ja,we doen
het goed maar missen hem ook eens en we kunnen daar soms
heel verdrietig om zijn.Dan voelt het zo oneerlijk.Ik weet wel
zeker dat mijn lieve schoonpa goedkeurend naar ons kijkt.We
zijn ook heel trots op de mooie zwaan van mijn schoonmoeder
en ook trots op die mooie klok van ons met zijn as erin en de
foto erachter en daarnaast.We kijken daar iedere dag naar.Hoe
is het met jou verder?Je bent echt een lieve schat dat je hier
gewoon komt posten,thanks!
van gemis en ik ging hem troosten toen ik ook opeens begon.
Wat een gemis zeg en daar rollen de tranen dan.Maar dat
hoort gewoon bij de verwerking en maakt ons niet minder sterk,
beslisst niet.Als het straks weer vroeg donker wordt dan zullen
wij mijn schoonma wat vaker uitnodigen en vooral omdat dit de
eerste keer is zonder mijn schoonpa.Maar dat komt allemaal
goed.Ze krijgt veel steun en ook wij steunen elkaar.Ik heb ook
gewoon besloten om hier af en toe te schrijven als ik er
behoefte aan heb.Dat voelt fijn.
batwom,wat lief dat je nog eens komt schrijven hier!Ja,we doen
het goed maar missen hem ook eens en we kunnen daar soms
heel verdrietig om zijn.Dan voelt het zo oneerlijk.Ik weet wel
zeker dat mijn lieve schoonpa goedkeurend naar ons kijkt.We
zijn ook heel trots op de mooie zwaan van mijn schoonmoeder
en ook trots op die mooie klok van ons met zijn as erin en de
foto erachter en daarnaast.We kijken daar iedere dag naar.Hoe
is het met jou verder?Je bent echt een lieve schat dat je hier
gewoon komt posten,thanks!
donderdag 22 september 2011 om 18:20
Met ons verder alles goed.Morgen gaan we weer eten bij mijn
schoonmoeder.Ik vind het ergens wel een raar iets,dat mijn
schoonvader nooit meer terug zal komen,je kunt dus nooit meer
iets aan hem vragen,nooit meer zijn stem horen en hem nooit
meer zien.Maar mijn gedachten zijn vaak bij hem.Binnenkort
een lezing voor mensen die iemand kwijt zijn geraakt (ook door
andere ziektes,ongevallen etc...).Altijd fijn als je met anderen
erover kunt praten!
schoonmoeder.Ik vind het ergens wel een raar iets,dat mijn
schoonvader nooit meer terug zal komen,je kunt dus nooit meer
iets aan hem vragen,nooit meer zijn stem horen en hem nooit
meer zien.Maar mijn gedachten zijn vaak bij hem.Binnenkort
een lezing voor mensen die iemand kwijt zijn geraakt (ook door
andere ziektes,ongevallen etc...).Altijd fijn als je met anderen
erover kunt praten!
woensdag 28 september 2011 om 21:39
Hier alles prima.Laatste vrijdag bij mijn schoonmoeder gegeten
en morgen weer.Die schat,die doet het zo goed,terwijk ze ook
aan de andere kant verdriet om haar maatje heeft.Laatste
zaterdag zat mijn vriend opeens bij mij op bed en huilde.Ik
heb hem getroost.Zondag zijn we dan naar de kerk geweest
om mijn schoonpa te herdenken en toen zang het Don Boscokoor.Er werd meerstemmig gezongen in het Engels en
Nederlands en het was zo mooi dat ik er tranen van in mijn
ogen kreeg.Mijn schoonpa had het ook mooi gevonden.Dat weet ik wel zeker.Danna zijn we koffie wezen drinken bij mijn
schoonmoeder.In de middag dan wezen wandelen met 2
dames uit het verpleeghuis.
Mijn vriend en ik hadden het er onlangs nog over.Dat de zwakte
van de 2 operaties en de complicaties de kanker zelf voor
waren.Mijn schoonvader heeft daardoor geen chemo meer
kunnen krijgen en dat heeft het proces versneld.Als dat niet zo
was geweest dan had hij misschien nog geleeft of een paar jaar
erbij kunnen krijgen.Maar goed,helaas is daar niets meer aan te
doen.We missen hem en denken aan hem en weten dat het
goed met hem gaat waar hij is want hij is niet alleen.
sistermoon,ik ben absoluut blij met het andere topic.En als je
elkaar steunt dan kan je dat ook makkelijker verwerken.Hoe is
het verder met je?
en morgen weer.Die schat,die doet het zo goed,terwijk ze ook
aan de andere kant verdriet om haar maatje heeft.Laatste
zaterdag zat mijn vriend opeens bij mij op bed en huilde.Ik
heb hem getroost.Zondag zijn we dan naar de kerk geweest
om mijn schoonpa te herdenken en toen zang het Don Boscokoor.Er werd meerstemmig gezongen in het Engels en
Nederlands en het was zo mooi dat ik er tranen van in mijn
ogen kreeg.Mijn schoonpa had het ook mooi gevonden.Dat weet ik wel zeker.Danna zijn we koffie wezen drinken bij mijn
schoonmoeder.In de middag dan wezen wandelen met 2
dames uit het verpleeghuis.
Mijn vriend en ik hadden het er onlangs nog over.Dat de zwakte
van de 2 operaties en de complicaties de kanker zelf voor
waren.Mijn schoonvader heeft daardoor geen chemo meer
kunnen krijgen en dat heeft het proces versneld.Als dat niet zo
was geweest dan had hij misschien nog geleeft of een paar jaar
erbij kunnen krijgen.Maar goed,helaas is daar niets meer aan te
doen.We missen hem en denken aan hem en weten dat het
goed met hem gaat waar hij is want hij is niet alleen.
sistermoon,ik ben absoluut blij met het andere topic.En als je
elkaar steunt dan kan je dat ook makkelijker verwerken.Hoe is
het verder met je?
maandag 31 oktober 2011 om 09:04
16 november is het een half jaar geleden dat mijn schoonvader overleden is.Het gaat nog steeds goed maar het gemis is op sommige momenten enorm en dat is niet zo gek.Hij heeft nu een andere plek ingenomen.Zelf nu het ik het gevoel dat hij op dit moment bijzonder dichtbij is.We hebben ons voorgenomen,vooral nu dat het donkerder is en met kerst,onze schoonmoeder bijzonder veel aandacht te geven.Woensdag 2 november gaan we naar de dodenherdenking.Dat zal ons goed doen.
Ergens wel jammer dat het vanaf de operatie alleen nog maar zwakheid en complicaties was.Daardoor had hij tot zijn overlijden een zware lijdensweg vanwege de klote complicaties.Vanaf 22 december hebben mijn schoonouders samen geen leuke dingen meer kunnen doen.Maar goed,zo is het nou eenmaal gegaan en blijkbaar had het zo moeten zijn.Dat moeten we gewoon accepteren want veranderen kan je het niet meer.
Mijn schoonvader staat nu in de urn.We zijn deze wezen kijken,erg vredig.Mijn schoonmoeder vind het ook altijd fijn als mijn vriend en ik vrijdagavond blijven eten.Verder heeft zij haar vriendinnen en familie en ons waar ze leuke dingen mee doet.
Onlangs moest mijn vriend huilen.We gingen met weg van onze schoonmoeder en in de gang in de buurt van de jassen stond er een foto van Duinrell met zijn allen erop.Dat bracht herinneringen terug en mijn vriend moest huilen.
Ik heb ook geleerd,en dat werd gezegd tijdens de lezing waar mijn vriend en schoonmoeder heen zijn geweest,al is iemand 105 geworden dat je iemand toch mag missen want degene is er niet meer en je kunt niet even op de koffie naar hem of haar toe.Daar ben ik het roerend mee eens.
Met mijn verjaardag kwamen mijn moeder en mijn broer 1 week logeren en het was erg gezellig.Maar ik moest ook eraan denken dat mijn schoonouders vaak een van de eersten waren die kwamen en nu kwam mijn schoonmoeder alleen.Moest toen even huilen in het begin van mijn verjaardag.Ook toen mijn moeder en broer weer vertrokken richting Denemarken maandag kwam ik terug naar en leeg huis en moest ik even huilen van eenzaamheid.Blijkbaar hebben mijn schoonouders afgesproken dat we nu durdere verjaardagscadeaus krijgen want ik kreeg opeens zoveel.De cadeaus zijn dus ook van mijn lieve schoonpa die daar in het verleden hard voor heeft gewerkt.Ik ben niet vergeten hem ervoor de bedanken.
Ergens wel jammer dat het vanaf de operatie alleen nog maar zwakheid en complicaties was.Daardoor had hij tot zijn overlijden een zware lijdensweg vanwege de klote complicaties.Vanaf 22 december hebben mijn schoonouders samen geen leuke dingen meer kunnen doen.Maar goed,zo is het nou eenmaal gegaan en blijkbaar had het zo moeten zijn.Dat moeten we gewoon accepteren want veranderen kan je het niet meer.
Mijn schoonvader staat nu in de urn.We zijn deze wezen kijken,erg vredig.Mijn schoonmoeder vind het ook altijd fijn als mijn vriend en ik vrijdagavond blijven eten.Verder heeft zij haar vriendinnen en familie en ons waar ze leuke dingen mee doet.
Onlangs moest mijn vriend huilen.We gingen met weg van onze schoonmoeder en in de gang in de buurt van de jassen stond er een foto van Duinrell met zijn allen erop.Dat bracht herinneringen terug en mijn vriend moest huilen.
Ik heb ook geleerd,en dat werd gezegd tijdens de lezing waar mijn vriend en schoonmoeder heen zijn geweest,al is iemand 105 geworden dat je iemand toch mag missen want degene is er niet meer en je kunt niet even op de koffie naar hem of haar toe.Daar ben ik het roerend mee eens.
Met mijn verjaardag kwamen mijn moeder en mijn broer 1 week logeren en het was erg gezellig.Maar ik moest ook eraan denken dat mijn schoonouders vaak een van de eersten waren die kwamen en nu kwam mijn schoonmoeder alleen.Moest toen even huilen in het begin van mijn verjaardag.Ook toen mijn moeder en broer weer vertrokken richting Denemarken maandag kwam ik terug naar en leeg huis en moest ik even huilen van eenzaamheid.Blijkbaar hebben mijn schoonouders afgesproken dat we nu durdere verjaardagscadeaus krijgen want ik kreeg opeens zoveel.De cadeaus zijn dus ook van mijn lieve schoonpa die daar in het verleden hard voor heeft gewerkt.Ik ben niet vergeten hem ervoor de bedanken.
maandag 31 oktober 2011 om 21:58
hallo Geraldine, bijna een half jaar alweer. Maar waarschijnlijk lijkt het nog maar zo kort geleden dat jullie hem verloren. Lief dat jullie zo veel aan je schoonmoeder denken. Fijn ook dat zij vriendinnen heeft en haar eigen dingen doet!
je eerste verjaardag zonder je schoonvader zal wel vreemd en moeilijk geweest zijn. Ik hoop dat jullie toch een mooie dag hebben gehad.
je eerste verjaardag zonder je schoonvader zal wel vreemd en moeilijk geweest zijn. Ik hoop dat jullie toch een mooie dag hebben gehad.
zaterdag 26 november 2011 om 21:26
Ik zal zo snel mogelijk alles hier bijlezen en op jullie reageren.
Heb het erg druk gehad.
Onlangs had ik een droom.Ik droomde dat mijn schoonpa ziek
was en ging overlijden maar nog fit genoeg om leuke dingen te
doen.We pakten de auto en gingen naar Duitsland op vakantie,
naar mijn thuisland.Mijn schoonpa reed de auto en we hadden
het leuk.
We hebben onlangs nog fotos zitten kijken over mijn schoonpa
en herinneringen opgehaald...is het toch nu bijna 6,5 maanden
geleden dat hij heenging.Ik moest toen zo slikken toen mijn
nichtje van 5 zei dat mijn schoonmoeder geen danspartner had
na het halen van het zwemdiploma van haar kleinkind.We
waren na afloop aan het dansen.
We hebben 2 weken geleden ook nog ''sta op tegen kanker''
zitten kijken en wat een herkenbaarheid!
Laatste zaterdag heb ik de sms'jes uit mijn mobiel gegooeid
die ik s'nachts had verstuurd en ontvangen,die nacht dat mijn
schoonpa overleed.Ik had ze lang opgewaard als steun voor
mezelf en dat deed goed.Maar toch prikkte ik ff een traantje
weg i.v.m. deze herinnering.
Ook moest ik gisteren huilen tijdens het avondeten met mijn
schoonmoeder en vriend.Ik wilde iets gaan zeggen maar kon
niet en het snoerde me de keel dicht...moest ik ff huilen,kort
maar krachtig want ik huil niet veel.Ben verder ook hartstikke
sterk en we doen het goed en genieten ook.Maar het verdriet
wordt er niet minder door natuurlijk.Dat is normaal.Toen maakte
ik mijn zin af en zei ''ik wilde alleen maar weten dat je met
kerst goed terecht komt''.En daar is gelukkig voor gezorgd,iedere avond bij een andere zoon.
Vanochtend werd ik wakker en ik zag iets heel moois.Het
zonnelicht scheen op de houten klok van mijn schoonvader en
verfte het bruine hout deels rood,mooi gewoon.
Ik denk aan jullie allemaal en leef met jullie mee.
Heb het erg druk gehad.
Onlangs had ik een droom.Ik droomde dat mijn schoonpa ziek
was en ging overlijden maar nog fit genoeg om leuke dingen te
doen.We pakten de auto en gingen naar Duitsland op vakantie,
naar mijn thuisland.Mijn schoonpa reed de auto en we hadden
het leuk.
We hebben onlangs nog fotos zitten kijken over mijn schoonpa
en herinneringen opgehaald...is het toch nu bijna 6,5 maanden
geleden dat hij heenging.Ik moest toen zo slikken toen mijn
nichtje van 5 zei dat mijn schoonmoeder geen danspartner had
na het halen van het zwemdiploma van haar kleinkind.We
waren na afloop aan het dansen.
We hebben 2 weken geleden ook nog ''sta op tegen kanker''
zitten kijken en wat een herkenbaarheid!
Laatste zaterdag heb ik de sms'jes uit mijn mobiel gegooeid
die ik s'nachts had verstuurd en ontvangen,die nacht dat mijn
schoonpa overleed.Ik had ze lang opgewaard als steun voor
mezelf en dat deed goed.Maar toch prikkte ik ff een traantje
weg i.v.m. deze herinnering.
Ook moest ik gisteren huilen tijdens het avondeten met mijn
schoonmoeder en vriend.Ik wilde iets gaan zeggen maar kon
niet en het snoerde me de keel dicht...moest ik ff huilen,kort
maar krachtig want ik huil niet veel.Ben verder ook hartstikke
sterk en we doen het goed en genieten ook.Maar het verdriet
wordt er niet minder door natuurlijk.Dat is normaal.Toen maakte
ik mijn zin af en zei ''ik wilde alleen maar weten dat je met
kerst goed terecht komt''.En daar is gelukkig voor gezorgd,iedere avond bij een andere zoon.
Vanochtend werd ik wakker en ik zag iets heel moois.Het
zonnelicht scheen op de houten klok van mijn schoonvader en
verfte het bruine hout deels rood,mooi gewoon.
Ik denk aan jullie allemaal en leef met jullie mee.
maandag 28 november 2011 om 16:03
Raar he Geraldine, het is alweer meer dan een halfjaar geleden. De tijd gaat voorbij, het leven gaat door, maar het gemis blijft. Altijd!
Wij zijn gisteren weer naar het graf van mijn schoonzusje gaan kijken. De steen was geplaatst. Erg mooi! Haar foto staat erop en een tekst in het Italiaans. De vertaling luidt "jouw ogen en jouw glimlach blijven altijd in ons hart voort bestaan"
Verder wil ik je even zeggen dat ik het erg fijn vind om te lezen dat jullie elkaar zo goed weten te steunen. Ook voor je schoonmoeder is dat erg prettig. En ik denk echt dat je schoonvader trots op jullie is!!!
Wij zijn gisteren weer naar het graf van mijn schoonzusje gaan kijken. De steen was geplaatst. Erg mooi! Haar foto staat erop en een tekst in het Italiaans. De vertaling luidt "jouw ogen en jouw glimlach blijven altijd in ons hart voort bestaan"
Verder wil ik je even zeggen dat ik het erg fijn vind om te lezen dat jullie elkaar zo goed weten te steunen. Ook voor je schoonmoeder is dat erg prettig. En ik denk echt dat je schoonvader trots op jullie is!!!
donderdag 22 december 2011 om 22:46
Vandaag is het een jaar geleden dat mijn schoonvader werd geopereerd.Toen hadden we nog hoop.Die avond op intensief care was hij verbasend helder en zei hij tegen mijn schoonmoeder dat hij van haar hield.De laatste zondag (voor de operatie) zagen wij mijn schoonvader en schoonmoeder naar de brieverbus gaan,voetsporen achterlatend in de sneeuw.De laatste keer dat wij hem nog redelijk fit zagen.Gisteren keek ik samen met de ouderen in het verpleeghuis het kerstconcert van André Rieu.Ik schoot wel even vol...de mooie muziek,kerst,het gemis van mijn schoonvader en ook dat hij van deze muziek hield.Vandaag zijn we dan naar mijn schoonmoeder wezen eten.Toen we afscheid namen werd ze ff emotioneel en we troosten haar.Ze gaat kerst vieren samen met haar zoons.Wij gaan morgen een week naar Duitsland om daar samen kerst te vieren.Afgelopen jaar zijn we later vertrokken i.v.m. de operatie van mijn schoonvader.Ik wil mijn familie ook graag weer terugzien.S'avonds zat mijn vriend de sms'jes te lezen die mijn schoonvader vanaf zijn mobiel had verstuurd.Hij moest huilen.Sms'jes die mijn schoonpa in het ziekenhuis had verstuurd.
We doen het erg goed en putten heel veel kracht uit al die mooie dingen waar wij veel plezier in beleven.Maar het gemis is op dit moment heel groot.Het is niet anders en dat moeten we maar gewoon accepteren.We zijn goed bezig met verwerken.Dus het komt allemaal goed.
Ik wil even kwijt dat ik aan iedereen hier denk.Maken wij er het beste van met kerst!Sterkte allemaal!
We doen het erg goed en putten heel veel kracht uit al die mooie dingen waar wij veel plezier in beleven.Maar het gemis is op dit moment heel groot.Het is niet anders en dat moeten we maar gewoon accepteren.We zijn goed bezig met verwerken.Dus het komt allemaal goed.
Ik wil even kwijt dat ik aan iedereen hier denk.Maken wij er het beste van met kerst!Sterkte allemaal!
donderdag 22 december 2011 om 23:02
avedon,hoe is het met jou en je vriend?Ik denk vaker aan jullie.Zal ook zo snel mogelijk weer komen posten.Het schoot er vaak even
in i.v.m. drukte.Mijn verjaardag was leuk ondanks het feit dat ik mijn schoonvader misste.Al mijn vrienden en familie zijn gekomen en mijn schoonvader was er ook op zijn manier.Mijn schoonmoeder wordt nu met de kerst goed opgevangen.
italiagirl,ja het leven gaat door maar het gemis blijft.Maar dat is
ergens ook weer positief want zo laat je zien dat je van degene
houdt,''houdt'' en niet ''hield'' want de liefds blijft.Hoe gaat het met
jou?Mooie text die op de grafsteen van je schoonzus staat.Ja,we
steunen onze schoonmoeder waar wij maar kunnen.Vieren ook
dit jaar Oud & Nieuw met haar.Ik denk aan je.Sterkte met alles!
in i.v.m. drukte.Mijn verjaardag was leuk ondanks het feit dat ik mijn schoonvader misste.Al mijn vrienden en familie zijn gekomen en mijn schoonvader was er ook op zijn manier.Mijn schoonmoeder wordt nu met de kerst goed opgevangen.
italiagirl,ja het leven gaat door maar het gemis blijft.Maar dat is
ergens ook weer positief want zo laat je zien dat je van degene
houdt,''houdt'' en niet ''hield'' want de liefds blijft.Hoe gaat het met
jou?Mooie text die op de grafsteen van je schoonzus staat.Ja,we
steunen onze schoonmoeder waar wij maar kunnen.Vieren ook
dit jaar Oud & Nieuw met haar.Ik denk aan je.Sterkte met alles!
zondag 15 januari 2012 om 21:30
Vandaag is het precies 8 maanden geleden dat mijn schoonvader in bed lag te vechten om te overleven omdat mijn vriend die dag jarig was en hij niet op deze dag wilde overlijden.Het was de laatste dag dat hij in leven was.Woensdag is de trouwdag van mijn schoonouders en hij is er niet meer.Het doet me zo een pijn om eraan te denken.Wij missen hem ontzettend. .Een jaar geleden lag hij in het ziekenhuis en toen hadden we nog hoop.We wisten niet dat er complicaties zouden onstaan na de operatie die achteraf tot gevolg hadden dat mijn schoonpa geen chemo meer kon krijgen en de kanker vrij spel had.Het was toen dan wel uitgezaaid,maar als er geen complicaties waren geweest dan had zijn leven verlengd kunnen worden (dan moet het natuurlijk ook kwalitatief goed zijn).Maar goed,het mocht niet zo zijn en hij is uit zijn lijden verlosst.
Het gaat verder goed met ons.Kerst hebben we netjes en rustig verbracht en zonder spanningen.Met Oud & Nieuw waren we bij mijn schoonmoeder.We hebben samen een film gekeken,champagne gedronken en samen gegeten.Mijn schoonmoeder doet een hoop leuke dingen met vrienden en familie en daar put zij kracht uit.
18 januari is de trouwdag van mijn schoonouders.We waren normal gesproken uit eten gegaan maar we hebben gewoon besloten om langs te gaan bij mijn schoonmoeder,samen te praten,elkaar te steunen en een bakkie te doen.
Het gaat verder goed met ons.Kerst hebben we netjes en rustig verbracht en zonder spanningen.Met Oud & Nieuw waren we bij mijn schoonmoeder.We hebben samen een film gekeken,champagne gedronken en samen gegeten.Mijn schoonmoeder doet een hoop leuke dingen met vrienden en familie en daar put zij kracht uit.
18 januari is de trouwdag van mijn schoonouders.We waren normal gesproken uit eten gegaan maar we hebben gewoon besloten om langs te gaan bij mijn schoonmoeder,samen te praten,elkaar te steunen en een bakkie te doen.
zondag 15 januari 2012 om 21:49
Geraldine, wat kun je het toch mooi beschrijven.
Logisch, dat je nu terugkijkt naar alles wat er een jaar geleden gebeurd is, en dan komt het gevoel dat je toen had ook weer terug.
Ik lees dat je er goed over kunt praten met je vriend, en dat je een goed contact hebt met je schoonmoeder.
Sterkte voor nu, en de tijd die er nog aankomt.
En wat lief dat je iets over mijn motto zei.
Die heb ik erop gezet, omdat ik het ook echt zo voel.
Doordat mijn vader is overleden ga ik nu heel bewust met mijn tijd en tijdsbestedingen om.
Niet uitstellen, maar nu doen, samen met iedereen die me lief is.
Mijn moeder krijgt woensdag uitslag van weer een onderzoek, het houdt maar niet op.
Zo probeer ik steeds positief te blijven, al lukt dat niet altijd even goed hoor...
Logisch, dat je nu terugkijkt naar alles wat er een jaar geleden gebeurd is, en dan komt het gevoel dat je toen had ook weer terug.
Ik lees dat je er goed over kunt praten met je vriend, en dat je een goed contact hebt met je schoonmoeder.
Sterkte voor nu, en de tijd die er nog aankomt.
En wat lief dat je iets over mijn motto zei.
Die heb ik erop gezet, omdat ik het ook echt zo voel.
Doordat mijn vader is overleden ga ik nu heel bewust met mijn tijd en tijdsbestedingen om.
Niet uitstellen, maar nu doen, samen met iedereen die me lief is.
Mijn moeder krijgt woensdag uitslag van weer een onderzoek, het houdt maar niet op.
Zo probeer ik steeds positief te blijven, al lukt dat niet altijd even goed hoor...
zondag 15 januari 2012 om 23:29
maandag 16 januari 2012 om 08:51
Sistermoon,bedankt voor je steun!Ja,ik probeer er altijd goed bij
te zijn als ik zoiets omschrijf.Afschrijven van mezelf is ook fijn want
dat lucht op.Ik zal zo snel mogelijk bij jullie topic komen schrijven.
Ja,je motto is super en dat geeft ook kracht.Maar ik snap ook best
dat het af en toe moeilijk is om positief te blijven vooral omdat jullie nu op de uitslag van je moeder wachten.Waar is zij voor onderzocht?Hou me op de hoogte en ik zal voor jullie duimen.Bedankt voor je complimenten!
pyridine,ik bedoel ook niet te zeggen dat chemo een zalig iets is.
Natuurlijk moet je,als je de kans hebt,altijd proberen deze te grijpen.Je
hebt tegenwoordig veel verschillende sorten chemos.En het hangt
ook altijd van de persoon af.Ik heb een hoop verschillende verhalen van patientes en hun naasten gehoord.Bij mijn schoonvader was er sprake van een kleine chemokuur.We wisten natuurlijk niet dat er complicaties zouden ontstaan door het wondvocht dat uit het lymfevat kwam en dat een chemo niet meer kon.Na de tweede operatie was
hij ontzettend verzwakt en ging hij steeds meer achteruit.Het was erg dat er niets meer voor hem kon worden gedaan behalve morfine geven en we moesten machteloos toekijken dat hij steeds meer achteruit ging.Had je vader ook alvleesklierkanker?Dat de chemo zijn leven verkoorte was toch ook een vorm van complicatie die je niet van tevoren kon weten?Is daar de oorzak van bekend?Ik vraag me af of het ook net als bij mijn schoonpa gewoon pech was?Ik vind het in
ieder geval erg rot voor jullie en leef met jullie mee.In ieder geval sterkte en bedankt voor het delen van je verhaal!Hoe gaat het nu met
je?Hoe lang is het geleden?
te zijn als ik zoiets omschrijf.Afschrijven van mezelf is ook fijn want
dat lucht op.Ik zal zo snel mogelijk bij jullie topic komen schrijven.
Ja,je motto is super en dat geeft ook kracht.Maar ik snap ook best
dat het af en toe moeilijk is om positief te blijven vooral omdat jullie nu op de uitslag van je moeder wachten.Waar is zij voor onderzocht?Hou me op de hoogte en ik zal voor jullie duimen.Bedankt voor je complimenten!
pyridine,ik bedoel ook niet te zeggen dat chemo een zalig iets is.
Natuurlijk moet je,als je de kans hebt,altijd proberen deze te grijpen.Je
hebt tegenwoordig veel verschillende sorten chemos.En het hangt
ook altijd van de persoon af.Ik heb een hoop verschillende verhalen van patientes en hun naasten gehoord.Bij mijn schoonvader was er sprake van een kleine chemokuur.We wisten natuurlijk niet dat er complicaties zouden ontstaan door het wondvocht dat uit het lymfevat kwam en dat een chemo niet meer kon.Na de tweede operatie was
hij ontzettend verzwakt en ging hij steeds meer achteruit.Het was erg dat er niets meer voor hem kon worden gedaan behalve morfine geven en we moesten machteloos toekijken dat hij steeds meer achteruit ging.Had je vader ook alvleesklierkanker?Dat de chemo zijn leven verkoorte was toch ook een vorm van complicatie die je niet van tevoren kon weten?Is daar de oorzak van bekend?Ik vraag me af of het ook net als bij mijn schoonpa gewoon pech was?Ik vind het in
ieder geval erg rot voor jullie en leef met jullie mee.In ieder geval sterkte en bedankt voor het delen van je verhaal!Hoe gaat het nu met
je?Hoe lang is het geleden?
dinsdag 17 januari 2012 om 21:40
dinsdag 17 januari 2012 om 21:53
Wat een ellende.... Ik doe mee met alpe d' huzes, om geld bij elkaar te krijgen voor onderzoek naar kanker. Heb zelf nog niet van heel dichtbij zoiets meegemaakt, maar je hoort het zo veel, ooit zal ook ik ermee te maken krijgen. Ik hoop dat kanker dan een ziekte is waarmee je dood gaat, en niet waar aan je dood gaat. Daar wil ik een steentje aan bijdragen!
Sterkte!!
Sterkte!!
zondag 26 februari 2012 om 18:45
Eergisteren keken mijn vriend en ik naar de keukenkast waarbij
mijn schoonvader geholpen had.Mijn vriend kreeg het ff kwaad en
ging huilen want nu had hij geen vader meer die hem kon helpen.
Het gaat verder goed met de verwerking.Het is al ruim 9 maanden
geleden...wat gaat de tijd toch snel!Vandaag in de kerk mijn
schoonpa herdacht.Een paar weken geleden was het Don Bosco
Koor in de kerk en sang zo mooi.Dat had mijn schoonpa prachtig
gevonden.Van de week ook nog een trantje weggepikt.Soms heb
ik een moeilijk moment maar dat betekent niet dat het niet goed
gaat met mij.Maar het verdriet is er ondanks alles wel en dat hoort
bij de verwerking om verdriet te hebben.
mijn schoonvader geholpen had.Mijn vriend kreeg het ff kwaad en
ging huilen want nu had hij geen vader meer die hem kon helpen.
Het gaat verder goed met de verwerking.Het is al ruim 9 maanden
geleden...wat gaat de tijd toch snel!Vandaag in de kerk mijn
schoonpa herdacht.Een paar weken geleden was het Don Bosco
Koor in de kerk en sang zo mooi.Dat had mijn schoonpa prachtig
gevonden.Van de week ook nog een trantje weggepikt.Soms heb
ik een moeilijk moment maar dat betekent niet dat het niet goed
gaat met mij.Maar het verdriet is er ondanks alles wel en dat hoort
bij de verwerking om verdriet te hebben.
vrijdag 23 maart 2012 om 10:03
Ik reageer nogal laat,maar doe dit alsnog gewoon.
pyridine,ja het hangt van de situatie af i.v.m. chemo.Sommige complicaties kan je van tevoren niet weten.Ik mis mijn schoonvader ontzettend maar ben ook blij dat hij uit zijn lijden verlosst is.Hoe is het met jou verder?
bezem29,dat is een goed idee.Ik hoop ook dat dit ooit mogelijk is.
Je kunt tegenwoordig veel meer doen tegen kanker dan vroeger en soms kan je met uitzaaingen nog 2 jaar leven,maar het ligt er ook net aan wat voor soort je hebt en waar het is of dat het stabiel
blijft.Want helaas zijn er nog steeds mensen die eraan doodgaan,
al is dit minder dan vroeger.Maar nogmaals,ik hoop zeker dat daar nog meer tegen kan worden gedaan,ook tegen andere ziektes zoals spierziekte b.v.
pyridine,ja het hangt van de situatie af i.v.m. chemo.Sommige complicaties kan je van tevoren niet weten.Ik mis mijn schoonvader ontzettend maar ben ook blij dat hij uit zijn lijden verlosst is.Hoe is het met jou verder?
bezem29,dat is een goed idee.Ik hoop ook dat dit ooit mogelijk is.
Je kunt tegenwoordig veel meer doen tegen kanker dan vroeger en soms kan je met uitzaaingen nog 2 jaar leven,maar het ligt er ook net aan wat voor soort je hebt en waar het is of dat het stabiel
blijft.Want helaas zijn er nog steeds mensen die eraan doodgaan,
al is dit minder dan vroeger.Maar nogmaals,ik hoop zeker dat daar nog meer tegen kan worden gedaan,ook tegen andere ziektes zoals spierziekte b.v.
vrijdag 23 maart 2012 om 11:37
Even weer een voor jou Geraldine. Gek he, hoe snel de tijd blijft door draaien, ook nadat een dierbaar persoon is overleden.
Nog even en dan is het alweer een jaar geleden. Soms kan ik dat nog steeds niet bevatten. Het dringt pas echt tot mij door als we bij het graf van mijn schoonzusje staan en de zon weer schijnt (net als vorig jaar) Of als ik naar ons neefje kijk die in de tussentijd geboren is. Mijn andere schoonzus had nog niet eens een hele dikke buik toen haar zusje overleed en nu is ons neefje alweer 5 maanden.
Er zijn alweer zoveel dingen gebeurd waar zij niet bij is geweest. Het blijft onvoorstelbaar.
Hopelijk gaat alles verder goed met jullie. Met je vriend en je schoonmoeder! Dat jullie maar altijd aan de mooie momenten met je schoonvader mag blijven denken!
Nog even en dan is het alweer een jaar geleden. Soms kan ik dat nog steeds niet bevatten. Het dringt pas echt tot mij door als we bij het graf van mijn schoonzusje staan en de zon weer schijnt (net als vorig jaar) Of als ik naar ons neefje kijk die in de tussentijd geboren is. Mijn andere schoonzus had nog niet eens een hele dikke buik toen haar zusje overleed en nu is ons neefje alweer 5 maanden.
Er zijn alweer zoveel dingen gebeurd waar zij niet bij is geweest. Het blijft onvoorstelbaar.
Hopelijk gaat alles verder goed met jullie. Met je vriend en je schoonmoeder! Dat jullie maar altijd aan de mooie momenten met je schoonvader mag blijven denken!
