Psyche
alle pijlers
Misbruikt als kind. Het effect ervan op volwassenen deel 2.
donderdag 16 juni 2016 om 20:42
Oorspronkelijk geschreven door Eleonora-1
Gisteren werd er in een ander topic over misbruik gesproken.
Dat heeft me vannacht erg beziggehouden omdat ik me weer eens realiseer hoeveel invloed het heeft op mij als volwassene.
Natuurlijk weet ik niet hoe het allemaal zou zijn gelopen als ik niet misbruikt was vroeger maar er zijn dingen die ik er mee in verband breng.
Je hoeft natuurlijk niks te vertellen over de aard van het misbruik als je dat niet wil. Voel je vrij daar over te zwijgen. Daar gaat het me op zich niet om. Dat je wat dan ook aan misbruik mee hebt gemaakt is al rot genoeg.
Het is me puur te doen om wat je er nú nog van merkt.
Zo ben ik nooit zorgeloos met mijn dochter. Ik scan mensen met wie ze omgaat. Intuïtief dus, niet dat ik in achtergronden duik of zo. Ik wantrouw mensen snel of zelfs bij voorbaat als het om mijn dochter gaat. Geheel onterecht waarschijnlijk maar dat gaat vanzelf.
Met mezelf ben ik juist heel onvoorzichtig. Onverschillig. Het kan me letterlijk weinig schelen hoe het met mij gaat en hoe ik met mezelf omga. Wel als ik er bewust over nadenk natuurlijk, want ik ben slim genoeg maar ik vóel geen noodzaak tot zuinigheid op mij.
Dat is wel een heel stuk beter sinds ik allerlei boeken gelezen heb en mijn echtgenoot ben tegengekomen maar ik merk dat er in mijn 'zelfbehoud compartiment' een storing zit. Hoe poepzuinig ik ook ben op de mensen om me heen, voor mezelf geldt dat niet.
Nou, dat onder andere dus.
Hoe is dat bij jou?
Mensen die te maken kregen met mishandeling, pesten, verwaarlozing etc. ook hartelijk welkom trouwens.
Vlinderoogje vond muziek bij het proces van gaan vertellen, er over praten, delen en verwerken.
Bij de een is de wond dieper en heeft de door anderen aangerichte schade meer impact en grotere gevolgen dan bij de ander maar hier praten we, voor zover we dat willen, ieder op onze eigen manier, over de gevolgen van misbruik in onze jeugd.
http://www.youtube.com/watch?v=eFXRQKYFbXE
Als er niet op je posting gereageerd wordt, vat dit niet op als een manier om je duidelijk te maken dat je niet gezien wordt of dat we niet in je geïnteresseerd zijn.
Er is geen kwade opzet in het spel maar iedereen is hier in de eerste plaats voor zichzelf en reageren is soms best moeilijk.
Zet, bij iets waar je graag reactie op wil, even fb aub (feedback aub) neer. Zodat anderen weten dat je behoefte hebt aan reacties van anderen.
Op verzoek van een aantal forummers hier: aub de postings van elkaar niet quoten.
Gisteren werd er in een ander topic over misbruik gesproken.
Dat heeft me vannacht erg beziggehouden omdat ik me weer eens realiseer hoeveel invloed het heeft op mij als volwassene.
Natuurlijk weet ik niet hoe het allemaal zou zijn gelopen als ik niet misbruikt was vroeger maar er zijn dingen die ik er mee in verband breng.
Je hoeft natuurlijk niks te vertellen over de aard van het misbruik als je dat niet wil. Voel je vrij daar over te zwijgen. Daar gaat het me op zich niet om. Dat je wat dan ook aan misbruik mee hebt gemaakt is al rot genoeg.
Het is me puur te doen om wat je er nú nog van merkt.
Zo ben ik nooit zorgeloos met mijn dochter. Ik scan mensen met wie ze omgaat. Intuïtief dus, niet dat ik in achtergronden duik of zo. Ik wantrouw mensen snel of zelfs bij voorbaat als het om mijn dochter gaat. Geheel onterecht waarschijnlijk maar dat gaat vanzelf.
Met mezelf ben ik juist heel onvoorzichtig. Onverschillig. Het kan me letterlijk weinig schelen hoe het met mij gaat en hoe ik met mezelf omga. Wel als ik er bewust over nadenk natuurlijk, want ik ben slim genoeg maar ik vóel geen noodzaak tot zuinigheid op mij.
Dat is wel een heel stuk beter sinds ik allerlei boeken gelezen heb en mijn echtgenoot ben tegengekomen maar ik merk dat er in mijn 'zelfbehoud compartiment' een storing zit. Hoe poepzuinig ik ook ben op de mensen om me heen, voor mezelf geldt dat niet.
Nou, dat onder andere dus.
Hoe is dat bij jou?
Mensen die te maken kregen met mishandeling, pesten, verwaarlozing etc. ook hartelijk welkom trouwens.
Vlinderoogje vond muziek bij het proces van gaan vertellen, er over praten, delen en verwerken.
Bij de een is de wond dieper en heeft de door anderen aangerichte schade meer impact en grotere gevolgen dan bij de ander maar hier praten we, voor zover we dat willen, ieder op onze eigen manier, over de gevolgen van misbruik in onze jeugd.
http://www.youtube.com/watch?v=eFXRQKYFbXE
Als er niet op je posting gereageerd wordt, vat dit niet op als een manier om je duidelijk te maken dat je niet gezien wordt of dat we niet in je geïnteresseerd zijn.
Er is geen kwade opzet in het spel maar iedereen is hier in de eerste plaats voor zichzelf en reageren is soms best moeilijk.
Zet, bij iets waar je graag reactie op wil, even fb aub (feedback aub) neer. Zodat anderen weten dat je behoefte hebt aan reacties van anderen.
Op verzoek van een aantal forummers hier: aub de postings van elkaar niet quoten.
“Happiness can be found, even in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.”
donderdag 28 juli 2016 om 20:21
Vanmiddag was spver weer bij mij thuis. Eindelijk gaan we beginnen met stabiel te worden. Ik heb iets nodig voordat ik in herbeleving schiet. En voorkomen dat ik dan in crisis schiet. Want meestal, nou bijna alrijd als ik in diep in herbeleving zit dan wil het nog wel eens zijn dat ik in crisis raak omdat ik bijna nooit weet wat ik dan doe, ik ben dan compleet van de planeet.
Ik heb wel ooit een tip gehad van een lotgenotenforum, dat was, zodra je een herbeleving aan voelt komen, pak een washandje, houd onder koud water en ga dan met nat waslappie over je voorhoofd, over je polsen, in je nek en hals. De bedoeling is dan dat je dan " wakker" schrikt.of hou je polsen onder koud water. Maar dit kan ik alleen doen wanneer ik thuis ben. Onderweg heb ik geen water of waslappie bij de hand.
En als ik bij mijn ouders ben of onderweg en ik merk er komt een herbeleving aan, dan probeer ik het tegen te houden en zodra ik thuis ben, dan knal ik.
Hier gaan we aan werken, dat ik zodra ik het voel, wat ik dan moet doen. Dat eerst en zorgen dat ik eindelijk stabiel word. Want psychiater zegt steeds, ben niet stabiel genoeg ben. Maar hoe word ik stabiel? Ik kan wel gaan googlen hierop, maar dat schiet niet op. En spver zei ook niet gaan googlen. Ik help je hier mee.
Zou het dan echt zo zijn dat ik eindelijk stappen mag gaan maken? Ben sinds 2009 in " therapie" nou, meer stom ouwehoeren.
Sorry voor de warrige lap tekst
Ik heb wel ooit een tip gehad van een lotgenotenforum, dat was, zodra je een herbeleving aan voelt komen, pak een washandje, houd onder koud water en ga dan met nat waslappie over je voorhoofd, over je polsen, in je nek en hals. De bedoeling is dan dat je dan " wakker" schrikt.of hou je polsen onder koud water. Maar dit kan ik alleen doen wanneer ik thuis ben. Onderweg heb ik geen water of waslappie bij de hand.
En als ik bij mijn ouders ben of onderweg en ik merk er komt een herbeleving aan, dan probeer ik het tegen te houden en zodra ik thuis ben, dan knal ik.
Hier gaan we aan werken, dat ik zodra ik het voel, wat ik dan moet doen. Dat eerst en zorgen dat ik eindelijk stabiel word. Want psychiater zegt steeds, ben niet stabiel genoeg ben. Maar hoe word ik stabiel? Ik kan wel gaan googlen hierop, maar dat schiet niet op. En spver zei ook niet gaan googlen. Ik help je hier mee.
Zou het dan echt zo zijn dat ik eindelijk stappen mag gaan maken? Ben sinds 2009 in " therapie" nou, meer stom ouwehoeren.
Sorry voor de warrige lap tekst
donderdag 28 juli 2016 om 21:05
Ik sluit me aan bij Yellow.
Hier slechte dag.
Vanmorgen eerst tijdenlang hoofdpijn, daarna heel erg moe, daarna duizelig.
Het is gewoon even allemaal teveel. Gisteren iemand hier om vloer te leggen, vandaag met zijn tweëen verder. Leuke jongens, maar in mijn ruimte. Ik zit nu nog te tollen, bij wijze van spreken. Zo'n rotgevoel. Ik weet gewoon niet of het lichamelijk iets is, of puur door spanning en stress. Oh ja, ik moest dus gisteren een heel bedrag betalen, en vandaag ook betalen - dan maak ik me ook druk over geld, hoe het allemaal moet. Pfff
Hier slechte dag.
Vanmorgen eerst tijdenlang hoofdpijn, daarna heel erg moe, daarna duizelig.
Het is gewoon even allemaal teveel. Gisteren iemand hier om vloer te leggen, vandaag met zijn tweëen verder. Leuke jongens, maar in mijn ruimte. Ik zit nu nog te tollen, bij wijze van spreken. Zo'n rotgevoel. Ik weet gewoon niet of het lichamelijk iets is, of puur door spanning en stress. Oh ja, ik moest dus gisteren een heel bedrag betalen, en vandaag ook betalen - dan maak ik me ook druk over geld, hoe het allemaal moet. Pfff
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 29 juli 2016 om 10:08
Yellow, ik heb je eerdere bericht niet kunnen lezen. Hoe gaat het nu?
Jouw bericht ook niet, Kers.
Hier heel slecht en onrustig geslapen.
Mijn triggers wb de hond helpen ook niet bepaald mee.
Hoofdpijn.
Als ik dit gedoe allemaal niet had, wat zou ik dan nu een goed leven hebben.
Jouw bericht ook niet, Kers.
Hier heel slecht en onrustig geslapen.
Mijn triggers wb de hond helpen ook niet bepaald mee.
Hoofdpijn.
Als ik dit gedoe allemaal niet had, wat zou ik dan nu een goed leven hebben.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 29 juli 2016 om 11:15
Iets beter. Heb nog lang met vriend gepraat. Hij gaat hulp zoeken, zou dokter bellen, niet gedaan gister, maar vandaag zou hij het echt doen!!! Ben benieuwd.
Maar op de een of andere manier ben ik wel weer meer in de relativeer modus van vorige week gesprongen. En ik ben ook heel duidelijk geweest, ik ga uitzoeken wat m'n uitweg hier kan zijn. Als je onderweg toch nog ergens positief aan kan haken kan ik dat altijd nog stopzetten.
En ik had een rot droom. Dat ik mijn ouders iets uit wilde leggen, maar ze luisterde niet, en toen luisterde ze eindelijk kwam er geen geluid meer uit m'n keel.
Maar op de een of andere manier ben ik wel weer meer in de relativeer modus van vorige week gesprongen. En ik ben ook heel duidelijk geweest, ik ga uitzoeken wat m'n uitweg hier kan zijn. Als je onderweg toch nog ergens positief aan kan haken kan ik dat altijd nog stopzetten.
En ik had een rot droom. Dat ik mijn ouders iets uit wilde leggen, maar ze luisterde niet, en toen luisterde ze eindelijk kwam er geen geluid meer uit m'n keel.
dinsdag 2 augustus 2016 om 17:32
Ik ben net voor mijn intake bij traumatherapie geweest. Ik wil in een hoekje kruipen en er niet meer uitkomen. Wat was dat heftig zeg en dat waren alleen maar de grote lijnen.
Het stomme is, ik zit het te vertellen alsof het me niks doet, alsof het over een ander gaat. Nu begon ze aan het einde alweer over mogelijk groepstherapie en toen klapte de deksel er meteen af. Misschien maar goed ook, dan zien ze hoe slecht ik kan gaan ipv de getrainde ik zet m'n emoties uit en vertel alsof het over een ander gaat modus..
Het stomme is, ik zit het te vertellen alsof het me niks doet, alsof het over een ander gaat. Nu begon ze aan het einde alweer over mogelijk groepstherapie en toen klapte de deksel er meteen af. Misschien maar goed ook, dan zien ze hoe slecht ik kan gaan ipv de getrainde ik zet m'n emoties uit en vertel alsof het over een ander gaat modus..
dinsdag 2 augustus 2016 om 17:47
Gisteren is er weer het een en ander gebeurd. Ik ben nu definitief van hem. Ben behoorlijk van de kaart, nog niet van het padje. Morgen werkt mijn psychiater weer, zij is weer terug van vakantie, donderdag komt spver weer hier thuis, dan volgende week dinsdag weer en dan heeft ze 2 weken vakantie. Maar als goed is heb zij een vervangster. Psychiater werkt alleen op woensdag en donderdag.
dinsdag 2 augustus 2016 om 21:58
Vanmorgen in paniek wakker. Heel duizelig.
Dat is de hele dag niet echt over gegaan. En ik weet niet of het dan van stress komt, of van iets lichamelijks, of wat dan. Gisteren kennismaking met nieuwe huisarts gehad, en ik vertel dan in een paar zakelijke zinnen over mijn leven zodat hij iets weet van mijn achtergrond. En ik voel er helemaal niks bij terwijl het zo heftig is allemaal. Hij wil een paar bloedonderzoeken doen, maar ik zit alweer te stressen over eigen risico etc, (geldzorgen deze maand). Ik heb het formulier hier nu wel liggen.
Cesium, ik zag flink op tegen de mediation ja.
Zitten we daar samen in die wachtkamer, zwijgend, als twee vreemden. Zo
Eenmaal binnen ging het wel, zij is zakelijk en helder en legt alles heel goed uit. We zijn er nu wel grotendeels uit. Over een aantal weken het convenant ondertekenen, na nog wat aanvullende info etc. Ik sta mezelf niet toe ook maar iets te voelen over onze situatie en hoe alles is gelopen, maar ik merk wel dat alles heeeeeel veel is op het moment.
Ik geniet wel van mijn eigen plek, dat wel. Zeker nu het gezellig is binnen, ingericht en alles. Vandaag plafond slaapkamer gestuct, en ik kan nu dus verder met de muren, en dan kan tenslotte het vinyl gelegd worden. Wat zal het fijn zijn om eindelijk mijn bed weer in elkaar te kunnen zetten. Ik kampeer nu nog steeds in eigen huis.
Dat is de hele dag niet echt over gegaan. En ik weet niet of het dan van stress komt, of van iets lichamelijks, of wat dan. Gisteren kennismaking met nieuwe huisarts gehad, en ik vertel dan in een paar zakelijke zinnen over mijn leven zodat hij iets weet van mijn achtergrond. En ik voel er helemaal niks bij terwijl het zo heftig is allemaal. Hij wil een paar bloedonderzoeken doen, maar ik zit alweer te stressen over eigen risico etc, (geldzorgen deze maand). Ik heb het formulier hier nu wel liggen.
Cesium, ik zag flink op tegen de mediation ja.
Zitten we daar samen in die wachtkamer, zwijgend, als twee vreemden. Zo
Eenmaal binnen ging het wel, zij is zakelijk en helder en legt alles heel goed uit. We zijn er nu wel grotendeels uit. Over een aantal weken het convenant ondertekenen, na nog wat aanvullende info etc. Ik sta mezelf niet toe ook maar iets te voelen over onze situatie en hoe alles is gelopen, maar ik merk wel dat alles heeeeeel veel is op het moment.
Ik geniet wel van mijn eigen plek, dat wel. Zeker nu het gezellig is binnen, ingericht en alles. Vandaag plafond slaapkamer gestuct, en ik kan nu dus verder met de muren, en dan kan tenslotte het vinyl gelegd worden. Wat zal het fijn zijn om eindelijk mijn bed weer in elkaar te kunnen zetten. Ik kampeer nu nog steeds in eigen huis.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 2 augustus 2016 om 23:15
Probeer het nu maar puur zakelijk te zien, Elmervrouw. En natuurlijk is het kwetsend ,als je zo lang samen met iemand geleefd hebt, dat je niet meer dan een ding bent in de wachtkamer.
Je huis wordt steeds meer van jou, zonder nare herinneringen, helemaal blanco.
Ik denk echt dat de duizeligheid stress is, de verantwoordelijkheid voor de hond, geldzorgen, de confrontatie met je ex. Het is nogal wat. Maar houd voor ogen dat je er komt, je bent dapper.
Heel veel sterkte weer, ik leef met je mee en denk aan je.
Je huis wordt steeds meer van jou, zonder nare herinneringen, helemaal blanco.
Ik denk echt dat de duizeligheid stress is, de verantwoordelijkheid voor de hond, geldzorgen, de confrontatie met je ex. Het is nogal wat. Maar houd voor ogen dat je er komt, je bent dapper.
Heel veel sterkte weer, ik leef met je mee en denk aan je.
woensdag 3 augustus 2016 om 13:21
Wat stress toch kan doen hé.
Ik denk dat ik dat bloedonderzoek toch maar moet doen, dan sluit ik iig medische redenen uit.
Het is in ieder geval een heel goed gevoel, mijn eigen plek hier. Die steeds mooier wordt en steeds meer EV.
En daar komt hij niet binnen. No way!!
Zijn houding is extra pijnlijk omdat er ook al geen contact is met mijn familie. Zo gemakkelijk kunnen mensen je dus negeren, afvallen, wegdenken, schrappen. Alsof je nooit ook maar iets voor ze betekend hebt. Alsof je niet bestaat.
Ik denk dat ik dat bloedonderzoek toch maar moet doen, dan sluit ik iig medische redenen uit.
Het is in ieder geval een heel goed gevoel, mijn eigen plek hier. Die steeds mooier wordt en steeds meer EV.
En daar komt hij niet binnen. No way!!
Zijn houding is extra pijnlijk omdat er ook al geen contact is met mijn familie. Zo gemakkelijk kunnen mensen je dus negeren, afvallen, wegdenken, schrappen. Alsof je nooit ook maar iets voor ze betekend hebt. Alsof je niet bestaat.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 3 augustus 2016 om 13:33
Rot is dat hé Cesium, eigenlijk onbegrijpelijk ook.
Gelukkig heb ik wél vriendinnen en daar ben ik ook heel blij mee, maar dat is niet hetzelfde.
Ik denk dat er niets onvoorwaardelijks bestaat aan liefde in deze wereld. Alles kan kapot
(wat mijn thuisgezin betreft denk ik dat er dat zelfs helemaal niet geweest is, niet tussen de ouders en niet als gezin..)
Gelukkig heb ik wél vriendinnen en daar ben ik ook heel blij mee, maar dat is niet hetzelfde.
Ik denk dat er niets onvoorwaardelijks bestaat aan liefde in deze wereld. Alles kan kapot
(wat mijn thuisgezin betreft denk ik dat er dat zelfs helemaal niet geweest is, niet tussen de ouders en niet als gezin..)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 3 augustus 2016 om 13:53
woensdag 3 augustus 2016 om 21:02
Ja, dat snap ik.
Ergens blijf ik ook nog steeds hopen. Maar ik weet héél goed dat dat nooit gaat gebeuren.
Ik zei eerder volgens mij al dat ik haar na jaren geen enkel contact weer heb gezien, samen met iemand. Maar het was alsof er geen minuut tussen had gezeten; alles was nog precies hetzelfde, voelde hetzelfde, zij is niets veranderd en heeft al zeker niet het licht gezien in die tussentijd.
Ergens blijf ik ook nog steeds hopen. Maar ik weet héél goed dat dat nooit gaat gebeuren.
Ik zei eerder volgens mij al dat ik haar na jaren geen enkel contact weer heb gezien, samen met iemand. Maar het was alsof er geen minuut tussen had gezeten; alles was nog precies hetzelfde, voelde hetzelfde, zij is niets veranderd en heeft al zeker niet het licht gezien in die tussentijd.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
