Psyche
alle pijlers
Misbruikt als kind. Het effect ervan op volwassenen deel 2.
donderdag 16 juni 2016 om 20:42
Oorspronkelijk geschreven door Eleonora-1
Gisteren werd er in een ander topic over misbruik gesproken.
Dat heeft me vannacht erg beziggehouden omdat ik me weer eens realiseer hoeveel invloed het heeft op mij als volwassene.
Natuurlijk weet ik niet hoe het allemaal zou zijn gelopen als ik niet misbruikt was vroeger maar er zijn dingen die ik er mee in verband breng.
Je hoeft natuurlijk niks te vertellen over de aard van het misbruik als je dat niet wil. Voel je vrij daar over te zwijgen. Daar gaat het me op zich niet om. Dat je wat dan ook aan misbruik mee hebt gemaakt is al rot genoeg.
Het is me puur te doen om wat je er nú nog van merkt.
Zo ben ik nooit zorgeloos met mijn dochter. Ik scan mensen met wie ze omgaat. Intuïtief dus, niet dat ik in achtergronden duik of zo. Ik wantrouw mensen snel of zelfs bij voorbaat als het om mijn dochter gaat. Geheel onterecht waarschijnlijk maar dat gaat vanzelf.
Met mezelf ben ik juist heel onvoorzichtig. Onverschillig. Het kan me letterlijk weinig schelen hoe het met mij gaat en hoe ik met mezelf omga. Wel als ik er bewust over nadenk natuurlijk, want ik ben slim genoeg maar ik vóel geen noodzaak tot zuinigheid op mij.
Dat is wel een heel stuk beter sinds ik allerlei boeken gelezen heb en mijn echtgenoot ben tegengekomen maar ik merk dat er in mijn 'zelfbehoud compartiment' een storing zit. Hoe poepzuinig ik ook ben op de mensen om me heen, voor mezelf geldt dat niet.
Nou, dat onder andere dus.
Hoe is dat bij jou?
Mensen die te maken kregen met mishandeling, pesten, verwaarlozing etc. ook hartelijk welkom trouwens.
Vlinderoogje vond muziek bij het proces van gaan vertellen, er over praten, delen en verwerken.
Bij de een is de wond dieper en heeft de door anderen aangerichte schade meer impact en grotere gevolgen dan bij de ander maar hier praten we, voor zover we dat willen, ieder op onze eigen manier, over de gevolgen van misbruik in onze jeugd.
http://www.youtube.com/watch?v=eFXRQKYFbXE
Als er niet op je posting gereageerd wordt, vat dit niet op als een manier om je duidelijk te maken dat je niet gezien wordt of dat we niet in je geïnteresseerd zijn.
Er is geen kwade opzet in het spel maar iedereen is hier in de eerste plaats voor zichzelf en reageren is soms best moeilijk.
Zet, bij iets waar je graag reactie op wil, even fb aub (feedback aub) neer. Zodat anderen weten dat je behoefte hebt aan reacties van anderen.
Op verzoek van een aantal forummers hier: aub de postings van elkaar niet quoten.
Gisteren werd er in een ander topic over misbruik gesproken.
Dat heeft me vannacht erg beziggehouden omdat ik me weer eens realiseer hoeveel invloed het heeft op mij als volwassene.
Natuurlijk weet ik niet hoe het allemaal zou zijn gelopen als ik niet misbruikt was vroeger maar er zijn dingen die ik er mee in verband breng.
Je hoeft natuurlijk niks te vertellen over de aard van het misbruik als je dat niet wil. Voel je vrij daar over te zwijgen. Daar gaat het me op zich niet om. Dat je wat dan ook aan misbruik mee hebt gemaakt is al rot genoeg.
Het is me puur te doen om wat je er nú nog van merkt.
Zo ben ik nooit zorgeloos met mijn dochter. Ik scan mensen met wie ze omgaat. Intuïtief dus, niet dat ik in achtergronden duik of zo. Ik wantrouw mensen snel of zelfs bij voorbaat als het om mijn dochter gaat. Geheel onterecht waarschijnlijk maar dat gaat vanzelf.
Met mezelf ben ik juist heel onvoorzichtig. Onverschillig. Het kan me letterlijk weinig schelen hoe het met mij gaat en hoe ik met mezelf omga. Wel als ik er bewust over nadenk natuurlijk, want ik ben slim genoeg maar ik vóel geen noodzaak tot zuinigheid op mij.
Dat is wel een heel stuk beter sinds ik allerlei boeken gelezen heb en mijn echtgenoot ben tegengekomen maar ik merk dat er in mijn 'zelfbehoud compartiment' een storing zit. Hoe poepzuinig ik ook ben op de mensen om me heen, voor mezelf geldt dat niet.
Nou, dat onder andere dus.
Hoe is dat bij jou?
Mensen die te maken kregen met mishandeling, pesten, verwaarlozing etc. ook hartelijk welkom trouwens.
Vlinderoogje vond muziek bij het proces van gaan vertellen, er over praten, delen en verwerken.
Bij de een is de wond dieper en heeft de door anderen aangerichte schade meer impact en grotere gevolgen dan bij de ander maar hier praten we, voor zover we dat willen, ieder op onze eigen manier, over de gevolgen van misbruik in onze jeugd.
http://www.youtube.com/watch?v=eFXRQKYFbXE
Als er niet op je posting gereageerd wordt, vat dit niet op als een manier om je duidelijk te maken dat je niet gezien wordt of dat we niet in je geïnteresseerd zijn.
Er is geen kwade opzet in het spel maar iedereen is hier in de eerste plaats voor zichzelf en reageren is soms best moeilijk.
Zet, bij iets waar je graag reactie op wil, even fb aub (feedback aub) neer. Zodat anderen weten dat je behoefte hebt aan reacties van anderen.
Op verzoek van een aantal forummers hier: aub de postings van elkaar niet quoten.
“Happiness can be found, even in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.”
zondag 16 oktober 2016 om 21:37
Ik kan het alleen van mijn kinderen en mijn beste vriendinnen echt goed hebben als ze me vasthouden, maar dat zijn wel de momenten die me letterlijk op de been houden. Ik kan echt verlangen naar wat warmte. Het is inmiddels zo laat dat ik niet verwacht dat ik nog iets van m'n schoonzusje hoor vandaag. Misschien maar beter ook zo.
zondag 16 oktober 2016 om 21:58
zondag 16 oktober 2016 om 22:05
Ik bel ik bijna nooit, zelfs met mijn beste vriendinnen niet. Mijn schoonzusje bel ik ook alleen als er een goede reden is, zoals nu een verjaardag te regelen. Maar het had zo fijn geweest om heel even haar stem te horen, iets vertrouwds te horen.
Onze relatie is het afgelopen jaar wel beter/hechter geworden, maar echt heel open durf ik niet te zijn. Ik wil ook niet dat ze zich zorgen maakt, dat hebben we het afgelopen jaar allemaal wel al genoeg gehad.
Onze relatie is het afgelopen jaar wel beter/hechter geworden, maar echt heel open durf ik niet te zijn. Ik wil ook niet dat ze zich zorgen maakt, dat hebben we het afgelopen jaar allemaal wel al genoeg gehad.
zondag 16 oktober 2016 om 22:12
Wel fijn dat jullie een betere relatie hebben gekregen. En mocht ze zich zorgen gaan maken als je opener tegen haar zou zijn, dan is dat toch alleen maar een teken van betrokkenheid? Voel je je veilig genoeg bij haar? Dat het zou kunnen, bedoel ik?
En je beste vriendin(nen) bellen, is dat een optie? Weten zij hoe het echt met je gaat?
En je beste vriendin(nen) bellen, is dat een optie? Weten zij hoe het echt met je gaat?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 16 oktober 2016 om 22:21
Allebei m'n vriendinnen zijn op vakantie/weekendje weg, daar wil ik ze zeker niet storen. Zij weten allebei wel hoe het echt met me gaat.
Ik weet niet hoe ik weet bij mijn schoonzus over zou moeten beginnen. Ze weet dat het slecht gaat met haar broer, daarover maakt ze zich zorgen genoeg. Ik vind het niet kunnen ook nog bij haar neer te leggen dat ik het ook niet meer red momenteel.
Ik weet niet hoe ik weet bij mijn schoonzus over zou moeten beginnen. Ze weet dat het slecht gaat met haar broer, daarover maakt ze zich zorgen genoeg. Ik vind het niet kunnen ook nog bij haar neer te leggen dat ik het ook niet meer red momenteel.
zondag 16 oktober 2016 om 23:19
Hele nacht wakker geweest. God, wat mis ik een arm om me heen, iemand die me gerust stelt. Helaas moet ik het allemaal alleen doen. Ja, jullie zijn er wel, maar is toch anders.
Kan niet uitleggen
Zoals Ciske de Rat in gelijknamige filmzong. Ik voel me zo verdomd alleen, een arm omheen. Iemand die ik kan vertrouwen
Kan niet uitleggen
Zoals Ciske de Rat in gelijknamige filmzong. Ik voel me zo verdomd alleen, een arm omheen. Iemand die ik kan vertrouwen
maandag 17 oktober 2016 om 00:15
Zandvogel ik had je gelezen
Natuurlijk is het anders Kaitlyntodd, maar het is iets een soms is het het enige dat er is. Dit forum (en dit topic) heeft me met dan eens de avond/nacht doorgetrokken als ik het allemaal niet meer wist. Het is (voor mij) enorm waardevol
De douche hielp wel een beetje. Mijn schoonzusje stuurde rond half twaalf een berichtje dat ze het niet gezien had, moe was en naar bed wilde of het belangrijk was? Ik heb d'r welterusten gewenst. De avond heb ik overleefd en de nacht moet ik toch altijd zelf zien te doorstaan. Als dat lukt wordt het uiteindelijk vanzelf weer morgen, dus niet belangrijk genoeg om haar nachtrust mee te verstoren.
Natuurlijk is het anders Kaitlyntodd, maar het is iets een soms is het het enige dat er is. Dit forum (en dit topic) heeft me met dan eens de avond/nacht doorgetrokken als ik het allemaal niet meer wist. Het is (voor mij) enorm waardevol
De douche hielp wel een beetje. Mijn schoonzusje stuurde rond half twaalf een berichtje dat ze het niet gezien had, moe was en naar bed wilde of het belangrijk was? Ik heb d'r welterusten gewenst. De avond heb ik overleefd en de nacht moet ik toch altijd zelf zien te doorstaan. Als dat lukt wordt het uiteindelijk vanzelf weer morgen, dus niet belangrijk genoeg om haar nachtrust mee te verstoren.
maandag 17 oktober 2016 om 09:56
Ik heb je niet gelezen, Zandvogel... jammer.
Gelukkig heeft je schoonzusje nog gereageerd, Sunemom. Dan weet je tenminste ook dat het niet was omdat ze geen zin had, maar simpelweg het berichtje niet eerder gezien had. Hoe ging je nacht, en hoe gaat het nu?
Ja dat, Kaitlyn. Simpelweg een arm om je heen. Dat dus. Voelen dat je niet alleen bent. Letterlijk voelen. Heel herkenbaar. Dat is er hier ook niet.
Gelukkig heeft je schoonzusje nog gereageerd, Sunemom. Dan weet je tenminste ook dat het niet was omdat ze geen zin had, maar simpelweg het berichtje niet eerder gezien had. Hoe ging je nacht, en hoe gaat het nu?
Ja dat, Kaitlyn. Simpelweg een arm om je heen. Dat dus. Voelen dat je niet alleen bent. Letterlijk voelen. Heel herkenbaar. Dat is er hier ook niet.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 17 oktober 2016 om 10:16
Zandvogel
Nu schijnt hier in ieder geval de zon door het raam, en maakt alles lichter hier binnen.
Ik kijk tevreden rond vanaf mijn bank, achter mijn laptop.
Wel met onrust trouwens: denkend over werk, wat te doen, wat kan ik nog; dat soort dingen.
Dit is niet genoeg, ik voel me nutteloos.
Nu schijnt hier in ieder geval de zon door het raam, en maakt alles lichter hier binnen.
Ik kijk tevreden rond vanaf mijn bank, achter mijn laptop.
Wel met onrust trouwens: denkend over werk, wat te doen, wat kan ik nog; dat soort dingen.
Dit is niet genoeg, ik voel me nutteloos.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 17 oktober 2016 om 10:23
Veel nachtmerries vannacht een nu nog een heel onbestemd gevoel. Ik was gisteren ontzettend getriggerd en dat gevoel, dat je op het randje loopt, blijft erg hangen. Ik ben aan het bedenken wat ik vandaag ga doen met de kinderen. In ieder geval even naar buiten al is het maar naar de supermarkt, want ik loop tegen de muur op zowat.
Sorry zandvogel dat lukt me niet zo goed momenteel. Ik loop al heel erg lang op m'n tandvlees. En meestal pak ik alsnog de positieve inslag en ga ik ervoor en maak er wat van enz, maar mijn gevoel zit echt op de bodem momenteel. Ik doe het wel allemaal, ik maak lol met de kinderen, ik ben de lieve partner die voor haar ziekte man zorgt, ik ben de altijd aanwezige medewerker. Doe wat ik moet doen, hou het masker netjes op en functioneer, maar ik voel het niet. Al heel lang niet, vanbinnen ga ik steeds een stukje verder kapot en het voelt alsof er niet zo heel veel meer over is. Ik mis mijn (overleden) kinderen, ik ben het vreselijk zat om zo ontzettend last van mijn misbruikverleden te hebben, vind het loodzwaar om mijn depressieve partner te ondersteunen en ik voel me diep eenzaam. Er zijn wel wat mensen, dat zie ik zelf ook wel, ik heb twee lieve vriendinnen en mijn schoonfamilie probeert man ook te helpen. En ik heb twee geweldige kinderen, voor hen ga ik door, maar het voelt niet fijn helaas.
Sorry zandvogel dat lukt me niet zo goed momenteel. Ik loop al heel erg lang op m'n tandvlees. En meestal pak ik alsnog de positieve inslag en ga ik ervoor en maak er wat van enz, maar mijn gevoel zit echt op de bodem momenteel. Ik doe het wel allemaal, ik maak lol met de kinderen, ik ben de lieve partner die voor haar ziekte man zorgt, ik ben de altijd aanwezige medewerker. Doe wat ik moet doen, hou het masker netjes op en functioneer, maar ik voel het niet. Al heel lang niet, vanbinnen ga ik steeds een stukje verder kapot en het voelt alsof er niet zo heel veel meer over is. Ik mis mijn (overleden) kinderen, ik ben het vreselijk zat om zo ontzettend last van mijn misbruikverleden te hebben, vind het loodzwaar om mijn depressieve partner te ondersteunen en ik voel me diep eenzaam. Er zijn wel wat mensen, dat zie ik zelf ook wel, ik heb twee lieve vriendinnen en mijn schoonfamilie probeert man ook te helpen. En ik heb twee geweldige kinderen, voor hen ga ik door, maar het voelt niet fijn helaas.
maandag 17 oktober 2016 om 10:28
Wat bij mij opkomt als ik je nu lees Sun, is dit: heb jij ook iets voor jezelf? Iets waar jij blij van wordt, of rustig? Of nieuwe energie van krijgt? Je loopt op je tandvlees te functioneren; is er ergens, hoe klein ook, ruimte voor iets wat leuk of gewoon gezellig is? Je bent zo aan het ploeteren om alle ballen in de lucht te houden, lijkt me. Wat mag er voor jou zelf zijn? Gewoon helemaal alleen voor jou, voor Sun? Niet de moeder, de studente, de partner.... nee, puur voor jou zélf.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 17 oktober 2016 om 10:43
In normale schoolweken als we het redden (we beiden tijd hebben) drink ik een keer per week een kopje thee met m'n vriendin en ga ik een keer per week naar de begraafplaats waar mijn oudste zijn plekje heeft. In schoolvakanties lukt het beiden niet en dan ga ik me altijd nog ellendige voelen. Ik mis het om even iemand te zien waar ik mezelf mag en kan zijn en ik voel me vreselijk schuldig en rot als ik niet bij m'n oudste langsga, dat maakt het missen nog meer beladen.
dinsdag 18 oktober 2016 om 00:27
Ik heb er weer één doorstaan.
Heb m'n dochter geholpen wat meer systeem in haar leermethode te brengen zodat ze haar (berg) huiswerk wat makkelijker onder controle krijgt.
Vanavond wat dingetjes op m'n vrijwilligerswerk gedaan en daarna een heel stuk gaan fietsen. Man was thuis en ik moest ademen. Tegelijk ben ik doodsbang in het donker, dus het is ook een soort van tegen de angst ingaan.
Ik moet nu proberen te gaan slapen, maar m'n hoofd blijft in cirkeltjes racen.
Hoe was jou dag?
Heb m'n dochter geholpen wat meer systeem in haar leermethode te brengen zodat ze haar (berg) huiswerk wat makkelijker onder controle krijgt.
Vanavond wat dingetjes op m'n vrijwilligerswerk gedaan en daarna een heel stuk gaan fietsen. Man was thuis en ik moest ademen. Tegelijk ben ik doodsbang in het donker, dus het is ook een soort van tegen de angst ingaan.
Ik moet nu proberen te gaan slapen, maar m'n hoofd blijft in cirkeltjes racen.
Hoe was jou dag?
