Psyche
alle pijlers
Oud(er) worden....ik háát het!
vrijdag 15 december 2023 om 12:15
Ouder worden (en ik bedoel hier niet "papa of mama worden") vind ik in één woord afschuwelijk. Ik word binnenkort 56 jaar en ik baal als een stekker van alles wat met ouder worden te maken heeft. De overgang, in mijn geval met heel veel gewrichts- en spierpijn, heb ik achter de rug en gelukkig ben ik inmiddels weer wat soepeler. Maar er verschijnen steeds meer grijze haren en mijn eens zo gave huid wordt slapper en minder strak.
En dat proces is natuurlijk niet te stoppen: beter gaat mijn uiterlijk er niet op worden.
Wijzer ben ik ook niet geworden in de loop der jaren. Hooguit wat milder, maar daarbij ook melancholisch en op vele fronten gedesillusioneerd. Ook ben ik minder veerkrachtig: teleurstellingen wist ik in het verleden vaak wel om te buigen naar "leermomenten" en dan verwachtte ik dat het wel weer beter zou worden, maar dat lukt me steeds minder goed.
Verder ben ik eigenlijk precies dezelfde als toen ik jonger was. Mijn binnenkant is kinderlijk en springerig, maar omdat ik op leeftijd ben uit ik me niet vaak meer als zodanig omdat men het vreemd vindt en dan is voor mij de lol eraf.
Als ik heel hard ga lachen om iets volstrekt puberaals of zomaar ergens in een boom ga klimmen dan verklaart men mij voor gek.
Nou doe ik nog weleens zoiets, maar ik merk dan aan de omgeving dat men mij maar een "rare mevrouw" vindt.
Ik zou zo graag weer jonger zijn. Ik vind helemaal niets leuk aan het verouderingsproces. De neiging mijn rimpels en grijze haren te vieren mis ik totaal. En het lukt me niet me te gedragen als een wijs geworden, rijpe vrouw.
Te klagen heb ik maar weinig hoor, ik beweeg nog als een jonge hinde en ik zie er echt niet uit als een oud besje. Maar mooier word ik er niet op en op den duur zal ik steeds meer gezondheidsklachten gaan krijgen. Ik hoop heel oud te worden, want ik geniet meestal wel van het leven. Maar die veroudering.....ik haat het zó.
Hoe ervaren jullie dat?
En dat proces is natuurlijk niet te stoppen: beter gaat mijn uiterlijk er niet op worden.
Wijzer ben ik ook niet geworden in de loop der jaren. Hooguit wat milder, maar daarbij ook melancholisch en op vele fronten gedesillusioneerd. Ook ben ik minder veerkrachtig: teleurstellingen wist ik in het verleden vaak wel om te buigen naar "leermomenten" en dan verwachtte ik dat het wel weer beter zou worden, maar dat lukt me steeds minder goed.
Verder ben ik eigenlijk precies dezelfde als toen ik jonger was. Mijn binnenkant is kinderlijk en springerig, maar omdat ik op leeftijd ben uit ik me niet vaak meer als zodanig omdat men het vreemd vindt en dan is voor mij de lol eraf.
Als ik heel hard ga lachen om iets volstrekt puberaals of zomaar ergens in een boom ga klimmen dan verklaart men mij voor gek.
Nou doe ik nog weleens zoiets, maar ik merk dan aan de omgeving dat men mij maar een "rare mevrouw" vindt.
Ik zou zo graag weer jonger zijn. Ik vind helemaal niets leuk aan het verouderingsproces. De neiging mijn rimpels en grijze haren te vieren mis ik totaal. En het lukt me niet me te gedragen als een wijs geworden, rijpe vrouw.
Te klagen heb ik maar weinig hoor, ik beweeg nog als een jonge hinde en ik zie er echt niet uit als een oud besje. Maar mooier word ik er niet op en op den duur zal ik steeds meer gezondheidsklachten gaan krijgen. Ik hoop heel oud te worden, want ik geniet meestal wel van het leven. Maar die veroudering.....ik haat het zó.
Hoe ervaren jullie dat?
lieneke wijzigde dit bericht op 15-12-2023 12:32
Reden: Woordje vergeten
Reden: Woordje vergeten
0.08% gewijzigd
vrijdag 15 december 2023 om 21:17
Natuurlijk is dat de natuur. Maar kijk gewoon eens om je heen. Je kan zoveel willen, daarmee gebeurt het nog niet.Bulstronk schreef: ↑15-12-2023 21:10Ik geloof daar niks van dat een ouwe vrouw die mogelijkheden heeft. Ik vind het erg tegennatuurlijk van een man van 30 om een xxxx vrouw van 50 te kiezen ipv zijn leeftijd. Zou ik naar therapie sturen. Van een man van 50 die een 30 jarige vrouw wil is normaal. Hij wil een verse vruchtbare vrouw uit instinct. Een vrouw een man die voor haar kan zorgen.
Maar hoe dan ook, ik reageerde vooral op het zoveelste “wat zijn wij vrouwen toch weer zieliger dan mannen”-gedeelte. De discussie boeit me verder niet zo.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 18-12-2023 18:30
Reden: quote aangepast
Reden: quote aangepast
2.03% gewijzigd
vrijdag 15 december 2023 om 21:20
Ik zou natuurlijk graag met een allesomvattend antwoord komen over hoe om te gaan met moeilijke dingen of met een memorabel citaat, maar dat fragment van De Dijk beschrijft het eigenlijk ook wel goed .
Dag is nooit zo nat of zun schient aaltied wat.
vrijdag 15 december 2023 om 21:21
Dat klopt daarvoor hebben die mannen dan nog net iets meer centen en macht nodig.Oude_Man_2 schreef: ↑15-12-2023 21:17Natuurlijk is dat de natuur. Maar kijk gewoon eens om je heen. Je kan zoveel willen, daarmee gebeurt het nog niet.
Maar hoe dan ook, ik reageerde vooral op het zoveelste “wat zijn wij vrouwen toch weer zieliger dan mannen”-gedeelte. De discussie boeit me verder niet zo.
Vrouwen zijn ook gewoon zieliger in het algemeen. Ze zijn de prooi. Behalve als de oorlog uitbreekt zijn ze niet zieliger. Dan blijven de dochters gespaard en zijn de zonen kannonenvoer.
vrijdag 15 december 2023 om 21:24
Hoe ouder ik word, hoe meer schijt ik juist heb.
Toen ik jonger was werd ik voor 'aanstellerig' en 'bitchy' versleten en vond ik dat heel erg. Nu heb ik gemerkt dat jezelf inhouden en je naar iedereen voegen niks dan stress voor jezelf oplevert, dus jammer voor de mensen, ik doe waar ik zin in heb (en heb ondertussen zoveel verstand dat ik dat kan uiten met respect en toch ook plezier).
Ik merk juist dat ik deze fase heel fijn vindt. Je valt lekker niet meer op en heb veel meer de ruimte te doen wat ik zelf wil, geen hond wil zich met je bezighouden.
Ik relativeer lekker, kan me ook af en toe op de vlakte houden en ben een stuk vrolijker daardoor.
Toen ik jonger was werd ik voor 'aanstellerig' en 'bitchy' versleten en vond ik dat heel erg. Nu heb ik gemerkt dat jezelf inhouden en je naar iedereen voegen niks dan stress voor jezelf oplevert, dus jammer voor de mensen, ik doe waar ik zin in heb (en heb ondertussen zoveel verstand dat ik dat kan uiten met respect en toch ook plezier).
Ik merk juist dat ik deze fase heel fijn vindt. Je valt lekker niet meer op en heb veel meer de ruimte te doen wat ik zelf wil, geen hond wil zich met je bezighouden.
Ik relativeer lekker, kan me ook af en toe op de vlakte houden en ben een stuk vrolijker daardoor.
vrijdag 15 december 2023 om 21:27
<s> </s>Bulstronk schreef: ↑15-12-2023 21:21Dat klopt daarvoor hebben die mannen dan nog net iets meer centen en macht nodig.
Vrouwen zijn ook gewoon zieliger in het algemeen. Ze zijn de prooi. Behalve als de oorlog uitbreekt zijn ze niet zieliger. Dan blijven de dochters gespaard en zijn de zonen kannonenvoer.
Gelukkig leven we in een feitenvrije tijd
vrijdag 15 december 2023 om 21:37
.......whut?Bulstronk schreef: ↑15-12-2023 21:21Dat klopt daarvoor hebben die mannen dan nog net iets meer centen en macht nodig.
Vrouwen zijn ook gewoon zieliger in het algemeen. Ze zijn de prooi. Behalve als de oorlog uitbreekt zijn ze niet zieliger. Dan blijven de dochters gespaard en zijn de zonen kannonenvoer.
vrijdag 15 december 2023 om 21:43
Oeh ja ik vind dit ook wel een proces ja..
Nu heb ik al heel wat jaren depressies en angstklachten en dat maakt het niet makkelijker. Heb daardoor niet het leven wat ik had gehoopt/gewild en dat maakt het met vlagen wel pijnlijk en onrustig vooral ook omdat ik voor mijn gevoel veel tijd heb 'verloren' en dan komt het ouder worden nu ook om de hoek kijken.
Het voelt toch als een soort rouw. Ook wat betreft relaties, weet ook niet goed hoe ik dat nog zou 'moeten' doen met hoe ik me vaak voel en soms vind ik die vrijheid fijn maar voel het soms ook als gemis.
Nu heb ik al heel wat jaren depressies en angstklachten en dat maakt het niet makkelijker. Heb daardoor niet het leven wat ik had gehoopt/gewild en dat maakt het met vlagen wel pijnlijk en onrustig vooral ook omdat ik voor mijn gevoel veel tijd heb 'verloren' en dan komt het ouder worden nu ook om de hoek kijken.
Het voelt toch als een soort rouw. Ook wat betreft relaties, weet ook niet goed hoe ik dat nog zou 'moeten' doen met hoe ik me vaak voel en soms vind ik die vrijheid fijn maar voel het soms ook als gemis.
yesss wijzigde dit bericht op 15-12-2023 22:28
28.15% gewijzigd
vrijdag 15 december 2023 om 21:52
Wat hangen mensen veel op aan hun uiterlijk. Gelukkig herken ik het niet. Ik vind mijn leven in grote lijnen leuk en zit er niet mee dat ik ouder wordt.
Ik herken het ook niet bij vriendinnen. Niemand die veel met uiterlijk bezig is. Heel cliche, maar ik kijk liever naar de binnenkant. Hoe is iemand echt? Dat vind ik interessanter.
Ik herken het ook niet bij vriendinnen. Niemand die veel met uiterlijk bezig is. Heel cliche, maar ik kijk liever naar de binnenkant. Hoe is iemand echt? Dat vind ik interessanter.
vrijdag 15 december 2023 om 22:13
Ik begrijp je hoor..Sierlijk schreef: ↑15-12-2023 21:52Wat hangen mensen veel op aan hun uiterlijk. Gelukkig herken ik het niet. Ik vind mijn leven in grote lijnen leuk en zit er niet mee dat ik ouder wordt.
Ik herken het ook niet bij vriendinnen. Niemand die veel met uiterlijk bezig is. Heel cliche, maar ik kijk liever naar de binnenkant. Hoe is iemand echt? Dat vind ik interessanter.
Ergens staat het me ook tegen, tuurlijk wil je er leuk uit blijven zien maar merk ook dat ik er soms van baal dat ik het te belangrijk maak en er mijn bui erg van af laat hangen.
Maar ben altijd al veel te kritisch geweest op mezelf en eigenlijk wil ik dat ook niet meer, maar juist wat aardiger naar mezelf worden/kijken.
(Op meerdere vlakken)
vrijdag 15 december 2023 om 22:14
Bulstronk schreef: ↑15-12-2023 21:10Ik geloof daar niks van dat een ouwe vrouw die mogelijkheden heeft. Ik vind het erg tegennatuurlijk van een man van 30 om een onvruchtbare uitgezaktere vrouw van 50 te kiezen ipv zijn leeftijd. Zou ik naar therapie sturen. Van een man van 50 die een 30 jarige vrouw wil is normaal. Hij wil een verse vruchtbare vrouw uit instinct. Een vrouw een man die voor haar kan zorgen.
Het gaat om sex schat. Daar staan ze voor in de rij hoor, geloof mij.
Nu kwalificeer ik ook niet als uitgezakt en onvruchtbaar. Maar me zwanger maken is het laatste wat ze willen hoor.
I wanna live my life with the volume full!
vrijdag 15 december 2023 om 22:21
Dit herken ik. Ben nu 50, al vanaf jeugd geworstel, verkeerde diagnoses en behandelingen en nu in therapie vanwege cptss. Loodzwaar en deprimerend dat ik al 50 ben, en niet 20 jaar geleden al klachtenvrij kon leven (mocht dat ooit nog komen trouwens, maar ik doe mijn best). Opeens haalt de tijd mij in ofzo.yesss schreef: ↑15-12-2023 21:43Oeh ja ik vind dit ook wel een proces ja..
Nu heb ik al heel wat jaren depressies en angstklachten en dat maakt het niet makkelijker...
Daardoor het gevoel niet het leven te hebben wat ik had gehoopt/gewild en dat maakt het met vlagen wel pijnlijk en onrustig vooral ook omdat ik voor mijn gevoel veel tijd heb 'verloren' en dan komt het ouder worden nu ook om de hoek kijken.
Het voelt toch als een soort rouw. Ook wat betreft relaties, weet ook niet goed hoe ik dat nog zou 'moeten' doen met hoe ik me vaak voel en soms vind ik die vrijheid fijn maar voel het soms ook als gemis.
vrijdag 15 december 2023 om 22:23
Er is natuurlijk een oplossing tegen dat ouder worden, alleen is die redelijk definitief… mijn beide ouders hebben dat door ziekte gedaan. Wat er nu voor zorgt dat ik erg dicht bij de leeftijd zit die ze uiteindelijk zijn geworden. En ik ben zo blij dat ik leef! Ik heb door een chronische ziekte wel een paar jaar geleden het behoorlijk slecht gehad, voelde me als een tachtigjarige en het was maar de vraag of dat nog zou veranderen.
Maar ik heb zo’n geluk gehad en onwijs veel werk verzet, ben een jaar heel langzaam gaan opbouwen met op een heel laag niveau te gaan sporten, daarna bijna een half jaar iets intensiever en nu heb ik behoorlijk weer de conditie die ik voor de enorme aanval had.
Ik heb dus echt een tweede kans gekregen en ben daar zo blij mee.
En die paar dingen die ik wel heb ingeleverd? Ach, wat heb je aan een taille, als je alleen maar op bed kan liggen. Het wordt zo relatief. Nu leef ik zonder een duidelijke taille te hebben. Lekker boeien.
Nu heb ik wel voorlopig het geluk dat ik er een stuk jonger uitzie, inclusief de extra kilootjes. Of wie weet is het mijn blije uitstraling, omdat ik me een bofkont voel.
Wat ik wel echt aantrekkelijk in mensen in het algemeen vind, is als ze ergens van genieten en/of een passie voor hebben. Dat valt me steeds vaker op. Of het nou een stralende familie in de Efteling is, een musicus is of iemand die trots bij de kringloop werkt, of iemand die een kleine winkel zelf opgebouwd heeft. En dan zie ik geen leeftijd.
Maar ik heb zo’n geluk gehad en onwijs veel werk verzet, ben een jaar heel langzaam gaan opbouwen met op een heel laag niveau te gaan sporten, daarna bijna een half jaar iets intensiever en nu heb ik behoorlijk weer de conditie die ik voor de enorme aanval had.
Ik heb dus echt een tweede kans gekregen en ben daar zo blij mee.
En die paar dingen die ik wel heb ingeleverd? Ach, wat heb je aan een taille, als je alleen maar op bed kan liggen. Het wordt zo relatief. Nu leef ik zonder een duidelijke taille te hebben. Lekker boeien.
Nu heb ik wel voorlopig het geluk dat ik er een stuk jonger uitzie, inclusief de extra kilootjes. Of wie weet is het mijn blije uitstraling, omdat ik me een bofkont voel.
Wat ik wel echt aantrekkelijk in mensen in het algemeen vind, is als ze ergens van genieten en/of een passie voor hebben. Dat valt me steeds vaker op. Of het nou een stralende familie in de Efteling is, een musicus is of iemand die trots bij de kringloop werkt, of iemand die een kleine winkel zelf opgebouwd heeft. En dan zie ik geen leeftijd.
vrijdag 15 december 2023 om 22:27
Nou, ik heb ook een handicap. Ik val op oude mannen. 20 jaar verschil vond ik vroeger niks mis mee. Maar goed. Dat zijn dus nu bijna bejaarden (met hangbillen als ik terugdenk aan die ene aflevering van SATC).
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
- Gandhi
vrijdag 15 december 2023 om 22:32
fashionvictim schreef: ↑15-12-2023 20:29Dat ook weer niet, want ik kan nu al verdrietig worden van het feit dat er een moment komt dat ik mijn kinderen niet meer ga zien en dat zij mij niet meer gaan hebben. Wat dat betreft zou ik wel 180 willen worden.
Dat is in het verlengde van mijn eerder post over "mentaal moeite mee hebben" inderdaad ook iets waar ik enorme buikpijn van kan krijgen. Zelfs door het nu bij jou te lezen. Het feit dat ik dood ben en mijn kind zonder mij verder moet, en ik niet meer weet hoe het met kind verder gaat.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
- Gandhi
vrijdag 15 december 2023 om 22:41
En dat je je kinderen niet meer kent, het bestaan niet meer kent. En toch wil ik ook niet dusdanig oud worden dat ik in een verpleeghuis moet wonen.Honolulu schreef: ↑15-12-2023 22:32Dat is in het verlengde van mijn eerder post over "mentaal moeite mee hebben" inderdaad ook iets waar ik enorme buikpijn van kan krijgen. Zelfs door het nu bij jou te lezen. Het feit dat ik dood ben en mijn kind zonder mij verder moet, en ik niet meer weet hoe het met kind verder gaat.
Ik word depri van dit topic en TO, ik snap je helemaal.
vrijdag 15 december 2023 om 22:47
Moeilijk is dat dan he..Voornu schreef: ↑15-12-2023 22:21Dit herken ik. Ben nu 50, al vanaf jeugd geworstel, verkeerde diagnoses en behandelingen en nu in therapie vanwege cptss. Loodzwaar en deprimerend dat ik al 50 ben, en niet 20 jaar geleden al klachtenvrij kon leven (mocht dat ooit nog komen trouwens, maar ik doe mijn best). Opeens haalt de tijd mij in ofzo.
Alsof je leven gevoelsmatig stil heeft gestaan (wat niet eens zo hoeft te zijn maar het voelt soms wel zo) en je nu ineens in een stroomversnelling het proces van ouder worden ook nog moet gaan accepteren, met alle mentale veranderingen die daarbij komen kijken.
Ook wat betreft mannen, ik heb nog steeds sjans maar de leeftijdscategorie is wel opgeschoven wat ook logisch is maar ik ben daar mentaal nog niet...
zaterdag 16 december 2023 om 07:41
Zo staat mijn moeder er ook in, die is ongeveer zo oud als TO. Mijn moeder is heel mooi trouwens, maar wel heel natuurlijk, als in weinig make-up, lichte rimpels, haalt een kam door haar krullen en klaar. Ze is niet met haar uiterlijk bezig maar toch is ze mooi. Ja, ze heeft een klein buikje maar verder is ze normaal qua figuur en draagt ze leuke kleding. Ook verft ze haar haar.Sierlijk schreef: ↑15-12-2023 21:52Wat hangen mensen veel op aan hun uiterlijk. Gelukkig herken ik het niet. Ik vind mijn leven in grote lijnen leuk en zit er niet mee dat ik ouder wordt.
Ik herken het ook niet bij vriendinnen. Niemand die veel met uiterlijk bezig is. Heel cliche, maar ik kijk liever naar de binnenkant. Hoe is iemand echt? Dat vind ik interessanter.
Er lopen altijd een hele stroom mannen achter aan dus ze is nog steeds aantrekkelijk en mensen schatten haar gemiddeld tien jaar jonger.
Ze ziet er gewoon nog heel goed uit.
Zelf ben ik 36 dus nog geen last van het fenomeen bang om oud en uitgezakt te worden. Maar ik verf mijn haar ook al een jaar niet meer en ben nu best blij met mijn donkerblonde haren, ik vind ze mooi. Laatst vond ik een grijze haar en ook dat vind ik dan prima.
Ik besteed wel wat meer aandacht aan mijn uiterlijk dan vroeger maar botox en andere cosmetische dingen ga ik niet aan beginnen. Dat is ook niet nodig want dankzij mijn "slechte" acne huid heb ik amper een rimpeltje. Ik zie zoveel vrouwen van begin twintig met die mega lippen en ladingen fillers, ik vind het niet mooi. Maar ieder zijn ding.
zaterdag 16 december 2023 om 07:54
Die gebreken als niet meer zonder bril kunnen lezen en 4 dagen brak zijn na een avond uit vind ik oprecht jammer. Maar de wijsheid, mensenkennis, geduld en overzicht vind ik zo een rijkdom. Ik ben wat te zwaar maar verder geen klachten. Makkelijk lullen dus maar ik vind het leven zoveel leuker nu ik volwassen ben. Ik moet wel steeds meer mensen uitzwaaien, dat is echt ellendig aan 40+ zijn. Het enige dan ook.
zaterdag 16 december 2023 om 07:55
De achteruitgang overkomt je als het zo ver is en dan heb je weinig andere keus dan zelf te verzinnen hoe je dan verder gaat. Want als je niet dood gaat, ga je verder.
Of ik het al dan niet haat is een zinloze gedachte die niet helpt. Wat me wel duidelijk is geworden is dat je pas weet wat het echt is als je zelf dat verlies (van een betrekkelijk pijnloos leven en mobiliteit) ervaart. Vóór die tijd heb je daar nooit over nagedacht. De twee aparte werelden van de gezonden en zieken raken elkaar nooit, dus ze begrijpen elkaar niet écht. Op het moment waarop je het echt gaat begrijpen, ben je tot die andere groep gaan behoren. En dan kan je er niets meer aan doen.
Of ik het al dan niet haat is een zinloze gedachte die niet helpt. Wat me wel duidelijk is geworden is dat je pas weet wat het echt is als je zelf dat verlies (van een betrekkelijk pijnloos leven en mobiliteit) ervaart. Vóór die tijd heb je daar nooit over nagedacht. De twee aparte werelden van de gezonden en zieken raken elkaar nooit, dus ze begrijpen elkaar niet écht. Op het moment waarop je het echt gaat begrijpen, ben je tot die andere groep gaan behoren. En dan kan je er niets meer aan doen.
Dan moet het maar zoals het kan
zaterdag 16 december 2023 om 08:00
Grijze haren, rimpels, slappere huid ach ja so be it. Daar lig ik niet wakker en vind ik allemaal niet zo erg. Overgangsklachten, voor zo ver ik er al last van heb, hoort erbij.
Wat ik wel veel moeilijker vind is inderdaad die spier- en gewrichtspijn, urineverlies bij een keertje niezen, lastiger lopen etc.
Terwijl ik gezond eet en leef, voldoende beweeg en slaap, zijn dat wel zaken waarvan ik merk dat het lijf ouder word. Dat is wat ik vervelend vind. Niet dat ik vanwege een rimpel of grijze haar ouder geschat word dan ik ben.
Wat ik wel veel moeilijker vind is inderdaad die spier- en gewrichtspijn, urineverlies bij een keertje niezen, lastiger lopen etc.
Terwijl ik gezond eet en leef, voldoende beweeg en slaap, zijn dat wel zaken waarvan ik merk dat het lijf ouder word. Dat is wat ik vervelend vind. Niet dat ik vanwege een rimpel of grijze haar ouder geschat word dan ik ben.
zaterdag 16 december 2023 om 08:20
Vanochtend heb ik eindelijk de tijd gehad de reacties door te lezen. Ze zijn heel divers, maar ik lees dat er best veel mensen zijn die het ervaren zoals ik. Het liefst zou ik vrede hebben met het ouder worden en mijn verouderingsverschijnselen omarmen. Omdat ik de kans krijg zo oud te worden, omdat ik zoveel jaren heb mogen leven.
Maar het zo ervaren lukt me niet. Ik heb het niet altijd fijn gehad in mijn leven (net zoals de meeste mensen) en ik blijf het idiote gevoel houden dat ik "eigenlijk" het recht heb bepaalde levensperiodes over te doen.
Verder baal ik heel simpel van de verouderingsverschijnselen die maken dat mensen gaan merken dat je geen 30 meer bent. En ook dat je zelf voelt en ziet dat je beste jaren voorbij zijn. Ik moest erg lachen om wat FV schrijft: vroeger was je de "dancing queen" en nu de oudere dame die nog zo schattig leuk meedoet.
Ik stond eens te dansen op een trouwpartij en ik kreeg enthousiast commentaar van jonge mensen: dat ik nog zulke "goede moves" had en dat ik zo "vrolijk" danste. Ik heb de complimenten lachend in ontvangst genomen, maar als ik 30 was geweest had ik lekker anoniem kunnen freaken zonder dat men zich daarover verwonderde. Als je als oudere dezelfde dingen doet als jongeren dan valt dat op. Laatst zag in een man van middelbare leeftijd op een skateboard. Ik kijk dan ook nog eens extra.
Ik wil gewoon een persoon zijn die leuk danst, niet een oudere die opvalt omdat ze zich nog op de dansvloer waagt.
Tijdens de overgang was ik diep triest omdat ik overal pijn had. Ik voelde me stokoud en ik realiseerde me dat dit "het begin van het einde" was. Zomaar uit bed springen lukte totaal niet meer, de trap afdalen was een beproeving. Ik was als de dood dat dit zo zou blijven en dat ik steeds hulpbehoevender zou worden. Gelukkig zijn die klachten grotendeels verdwenen, maar het was schrikken.
Daarbij kreeg ik een enorm heimwee naar vroeger, toen de kinderen nog klein waren. En daarbij realiseerde ik meer dan eerder dat door een verkeerde diagnose in mijn jeugd mijn leven lang aan een zijden draadje heeft gehangen: ik raakte steeds verder achter op mijn leeftijdgenoten met alle gevolgen van dien.
Ook besef ik dat mijn overlijden steeds dichterbij komt. Ik wil helemaal niet dood, ik wil leven, maar dan niet als een bejaarde.
Oude Man heeft het tegenovergestelde en dat vind ik ook wel lekker om te lezen en heel relativerend.
Ach, ik kan zo nog uren doortypen, maar ik ga eerst maar eens opstaan. Het kost inmiddels tijd om mezelf een beetje toonbaar te krijgen.
Maar het zo ervaren lukt me niet. Ik heb het niet altijd fijn gehad in mijn leven (net zoals de meeste mensen) en ik blijf het idiote gevoel houden dat ik "eigenlijk" het recht heb bepaalde levensperiodes over te doen.
Verder baal ik heel simpel van de verouderingsverschijnselen die maken dat mensen gaan merken dat je geen 30 meer bent. En ook dat je zelf voelt en ziet dat je beste jaren voorbij zijn. Ik moest erg lachen om wat FV schrijft: vroeger was je de "dancing queen" en nu de oudere dame die nog zo schattig leuk meedoet.
Ik stond eens te dansen op een trouwpartij en ik kreeg enthousiast commentaar van jonge mensen: dat ik nog zulke "goede moves" had en dat ik zo "vrolijk" danste. Ik heb de complimenten lachend in ontvangst genomen, maar als ik 30 was geweest had ik lekker anoniem kunnen freaken zonder dat men zich daarover verwonderde. Als je als oudere dezelfde dingen doet als jongeren dan valt dat op. Laatst zag in een man van middelbare leeftijd op een skateboard. Ik kijk dan ook nog eens extra.
Ik wil gewoon een persoon zijn die leuk danst, niet een oudere die opvalt omdat ze zich nog op de dansvloer waagt.
Tijdens de overgang was ik diep triest omdat ik overal pijn had. Ik voelde me stokoud en ik realiseerde me dat dit "het begin van het einde" was. Zomaar uit bed springen lukte totaal niet meer, de trap afdalen was een beproeving. Ik was als de dood dat dit zo zou blijven en dat ik steeds hulpbehoevender zou worden. Gelukkig zijn die klachten grotendeels verdwenen, maar het was schrikken.
Daarbij kreeg ik een enorm heimwee naar vroeger, toen de kinderen nog klein waren. En daarbij realiseerde ik meer dan eerder dat door een verkeerde diagnose in mijn jeugd mijn leven lang aan een zijden draadje heeft gehangen: ik raakte steeds verder achter op mijn leeftijdgenoten met alle gevolgen van dien.
Ook besef ik dat mijn overlijden steeds dichterbij komt. Ik wil helemaal niet dood, ik wil leven, maar dan niet als een bejaarde.
Oude Man heeft het tegenovergestelde en dat vind ik ook wel lekker om te lezen en heel relativerend.
Ach, ik kan zo nog uren doortypen, maar ik ga eerst maar eens opstaan. Het kost inmiddels tijd om mezelf een beetje toonbaar te krijgen.
zaterdag 16 december 2023 om 08:31
Maar Lieneke, heeft het dan niet vooral te maken met hoe jij (waarschijnlijk) door de ogen wordt gezien van anderen? Als zij jou zien bewegen, lopen, zien dansen etc?
Opmerkingen die gemaakt kunnen worden, of, als mensen geen opmerkingen maken, dat jij dan voelt of denkt te voelen over hoe jij gezien wordt door de ogen van derden en dat het dan soort van "sneu" voelt?
Ik heb misschien het tegenovergestelde. Ben al heel mijn leven meer geïnteresseerd in dingen waar ik vaak de jongste in het gezelschap was. Ging ik naar de opera, ben je enige zonder grijs koppie. Ging je een dagje naar Amsterdam, vinden mensen het schattig en bijzonder dat jij als 17-jarige de museumroute ging doen ipv shoppen op de Kalverstraat of rondhangen in het Vondelpark of de Dam.
Zit ik nu in het Concertgebouw of loop ik rond in het Rijks, ben ik by farrr de jongste niet meer maar er is niemand die het sneu of opvallend vindt.
Opmerkingen die gemaakt kunnen worden, of, als mensen geen opmerkingen maken, dat jij dan voelt of denkt te voelen over hoe jij gezien wordt door de ogen van derden en dat het dan soort van "sneu" voelt?
Ik heb misschien het tegenovergestelde. Ben al heel mijn leven meer geïnteresseerd in dingen waar ik vaak de jongste in het gezelschap was. Ging ik naar de opera, ben je enige zonder grijs koppie. Ging je een dagje naar Amsterdam, vinden mensen het schattig en bijzonder dat jij als 17-jarige de museumroute ging doen ipv shoppen op de Kalverstraat of rondhangen in het Vondelpark of de Dam.
Zit ik nu in het Concertgebouw of loop ik rond in het Rijks, ben ik by farrr de jongste niet meer maar er is niemand die het sneu of opvallend vindt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in