Oud(er) worden....ik háát het!

15-12-2023 12:15 323 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ouder worden (en ik bedoel hier niet "papa of mama worden") vind ik in één woord afschuwelijk. Ik word binnenkort 56 jaar en ik baal als een stekker van alles wat met ouder worden te maken heeft. De overgang, in mijn geval met heel veel gewrichts- en spierpijn, heb ik achter de rug en gelukkig ben ik inmiddels weer wat soepeler. Maar er verschijnen steeds meer grijze haren en mijn eens zo gave huid wordt slapper en minder strak.
En dat proces is natuurlijk niet te stoppen: beter gaat mijn uiterlijk er niet op worden.

Wijzer ben ik ook niet geworden in de loop der jaren. Hooguit wat milder, maar daarbij ook melancholisch en op vele fronten gedesillusioneerd. Ook ben ik minder veerkrachtig: teleurstellingen wist ik in het verleden vaak wel om te buigen naar "leermomenten" en dan verwachtte ik dat het wel weer beter zou worden, maar dat lukt me steeds minder goed.

Verder ben ik eigenlijk precies dezelfde als toen ik jonger was. Mijn binnenkant is kinderlijk en springerig, maar omdat ik op leeftijd ben uit ik me niet vaak meer als zodanig omdat men het vreemd vindt en dan is voor mij de lol eraf.
Als ik heel hard ga lachen om iets volstrekt puberaals of zomaar ergens in een boom ga klimmen dan verklaart men mij voor gek.
Nou doe ik nog weleens zoiets, maar ik merk dan aan de omgeving dat men mij maar een "rare mevrouw" vindt.

Ik zou zo graag weer jonger zijn. Ik vind helemaal niets leuk aan het verouderingsproces. De neiging mijn rimpels en grijze haren te vieren mis ik totaal. En het lukt me niet me te gedragen als een wijs geworden, rijpe vrouw.

Te klagen heb ik maar weinig hoor, ik beweeg nog als een jonge hinde en ik zie er echt niet uit als een oud besje. Maar mooier word ik er niet op en op den duur zal ik steeds meer gezondheidsklachten gaan krijgen. Ik hoop heel oud te worden, want ik geniet meestal wel van het leven. Maar die veroudering.....ik haat het zó.

Hoe ervaren jullie dat?
lieneke wijzigde dit bericht op 15-12-2023 12:32
Reden: Woordje vergeten
0.08% gewijzigd
Als je je lichaam niet bent, wat ben je dan wel?
Oude_Man_2 schreef:
16-12-2023 12:08
Als je je lichaam niet bent, wat ben je dan wel?
Je fantasie
Brombaer schreef:
16-12-2023 12:10
Je fantasie
Die heb je ongetwijfeld, maar het is je lichaam dat die heeft
Oude_Man_2 schreef:
16-12-2023 12:08
Als je je lichaam niet bent, wat ben je dan wel?
Je onsterfelijke ziel. Duh.
Alle reacties Link kopieren Quote
Descartes heeft dat verneukt.
bijtie schreef:
16-12-2023 12:48
Descartes heeft dat verneukt.
Daar zeg je een waar woord.
Alle reacties Link kopieren Quote
Brombaer schreef:
16-12-2023 11:33
Wat mij wel opvalt is dat veel mensen blijkbaar vroeger de ervaring hadden (en sommigen nu zelfs ook nog wel) dat ze zo vaak een jong voorkomen hebben.

Zelfs hier in dit topic lees ik vaak terug dat mensen ondanks de ongemakken toch vaal wel een paar jaar jonger geschat worden, dat men vijftig is geweest maar niemand hen dat geeft etc.

En op vroeger terugkijkt als, kort broekje aan en shirtje, slippers en naar het strand en dat je zonder gekamde haren of vleugje make up al een stralend jong voorkomen hebt.
Dat is toch niet zo raar? De meeste 20jarigen zien er toch vrij snel inderdaad stralend uit.

Ik denk overigens nu niet dat ik per se jonger wordt geschat hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had dat niet hoor, dat super mooie toen ik jong was. Een potloodlijntje om mijn ogen was een must, anders was mijn gezicht heel kaal, toen al. En ik was stakerig.

In de loop van de jaren ben ik uiterlijk lang zo'n beetje hetzelfde gebleven. Toen ik in de dertig was werd ik nog voor een meisje aangezien. Niet persé een mooi meisje, maar wel een jeugdige vrouw.

Nu echter, na de overgang, zie ik de verandering. En het zijn niet alleen de grijze haren en de wat zakkerige huid. Het zijn vooral mijn ogen, die niet meer nieuwsgierig en verwachtingsvol stralen. Het sprankelende is verdwenen.
Ook wanneer ik blij en enthousiast ben zie ik er wat grauw uit.

De hormoonomslag maakt dat ik niet meer de neiging heb om me bevallig te bewegen. Ik kan het wel, ik ben nog steeds rank en lenig, maar het komt niet meer in me op.
"Je loopt als een olifant, hoe kan dat nou? " merkte een vriend eens op. Hij heeft gelijk, ik dans niet meer als ik loop, zoals nog niet eens zo heel lang geleden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Peertjes schreef:
16-12-2023 12:07
Zo, zo herkenbaar. Alles in je post. Hier zelfde laken een pak. Kinderen alleen opgevoed, altijd veel gewerkt. Veel stress.

Ondanks ik altijd actief ben kamp ik al jaren met neuropatische pijn, daar kwamen andere zenuwpijnen bij. Lang mee gekwakkeld en enkele weken geleden aan rug geopereerd.

Laatst zegt één van m'n kinderen, bij het helpen sokken ed uitrekken 🙄 maak je niet druk mam, jij hebt altijd voor ons gezorgd en nu helpen we jou. Hartstikke lief bedoeld natuurlijk maar wat voelde ik me toen een ouwe , afgedane zak 🤣

Ik heb wel besloten het ak jaar minder prioriteit aan mijn werk te geven en ook eens echt, echt, echt voor mijzelf te gaan. Ak jaar ga ik topfit worden heb ik besloten!

En ook ik zie er echt nog wel goed uit maar het gaat niet meer vanzelf en de tijd gaat je gewoon inhalen, daar ontkomen we niet aan helaas.

Soms kom je iemand tegen die je jaren niet hebt gezien en dan denk ik weleens nou, die is flink ouder geworden zeg. Om me meteen te realiseren dat hetzelfde voor mij geldt natuurlijk 😬

Ik ben single en denk dat ik dat ook blijf want alle mannen die met mij flirten vind ik zelf te oud om aantrekkelijk te vinden, dus dat schiet ook voor geen meter op natuurlijk 🙈

En ik moet altijd janken als de klok het nieuwe jaar inluidt en iedereen elkaar een gelukkig nieuwjaar wenst. Als kind snapte ik nooit waarom mijn tantes moesten huilen, nu snap ik het heel goed.
Dat he, het gaat inderdaad niet meer vanzelf, behalve dan de jaren die vliegen voorbij ik begrijp je tantes ook.
Ik was een tijd terug door mijn rug gegaan, spit, mijn dochter heeft me ook moeten helpen met aankleden, we hebben er maar om gelachen.
Maar ik dacht " shit nu zijn het nog sneakersokken, straks steunkousen "

Ik heb na ruim 9 jaar alleen te zijn geweest, 4 jaar geleden echt een fantastische man leren kennen, op alle vlakken tref ik het met hem (nooit gedacht dit nog mee te maken).
We latten want hij heeft nog jongere kinderen, en beiden zien we het niet zitten om samen te gaan wonen.
Maar wat had ik dat graag met hem gedaan, maar het zou vooral voor mij teveel zijn 3 kinderen tussen de 9 en 13.
Mijn eigen jongste is nu 15, ik ga dat de komende jaren niet doen.

Maar ben wel blij dat ik iemand heb waar ik veel mee kan delen, en waar ik een toekomst mee zie,

Hij vindt me prachtig en geeft me altijd een goed gevoel, wanneer ik ermee zit " ja Lool, we houden het niet tegen, maar we kunnen er wel zelf veel aan doen om fit en gezond oud te worden"
Hij heeft gelijk, maar godsamme, in mijn al spaarzame tijd, moet je dus ook nog meer sportmomenten zien te vinden, ik sta al langer in de badkamer.
Haarmasker want high lights, oogmasker, want slappere huid en helemaal rond de ogen, meer smeren Überhaupt want drogere huid.

En ja die eeuwige leesbril op en af zetten, ik heb er door het hele huis meerdere op strategische plekken liggen want ben het kreng altijd kwijt.
En ik ga geen oma koordje aan mijn bril doen.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
16-12-2023 11:41
Wat ik ook mis; op hakken lopen. Ik rende vroeger voor de tram op mijn 12 cm hakken, ging daarna nog even boodschappen doen op diezelfde hakken en vervolgens de hele nacht stappen op weer die hakken. Nu staan ze op zolder mooi te wezen omdat ik er letterlijk geen vijf minuten op kan lopen.
Ohh ja dat ook inderdaad.
Ik draag nog wel hakken hoor, ik heb maar 2 paar sneakers.

Ik heb ontdekt dat je best nog op goede highheels kan lopen, oké niet meer als een toen, voor heel lange tijd en rennend naar de tram.
Ik plak in de zool dubbelzijdige tape, dan plak je je voet als het ware in de schoen, hierdoor zit je voet stevig vast, en slip je niet en krijg je ook geen wrijving, waardoor je het toch allemaal net wat langer kan volhouden.

Eenmaal thuis van het feestje, schop je ze niet zomaar uit, maar hé je had wel je mooie hakken aan.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ladylola2022 schreef:
16-12-2023 16:30



En ja die eeuwige leesbril op en af zetten, ik heb er door het hele huis meerdere op strategische plekken liggen want ben het kreng altijd kwijt.
En ik ga geen oma koordje aan mijn bril doen.

Bloedirritant is dat! En ik merk dat ik steeds kippiger word!

Wel heel fijn dat je nu een lieve vriend hebt bij wie je je veilig kunt voelen.
Mannen interesseren me niet meer, ik zie het heus wel wanneer een man aantrekkelijk is, maar ik voel er niets meer bij. Dat vind ik heel erg jammer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieneke schreef:
16-12-2023 16:35
Bloedirritant is dat! En ik merk dat ik steeds kippiger word!

Wel heel fijn dat je nu een lieve vriend hebt bij wie je je veilig kunt voelen.
Mannen interesseren me niet meer, ik zie het heus wel wanneer een man aantrekkelijk is, maar ik voel er niets meer bij. Dat vind ik heel erg jammer.

Dat lijkt mij wel prettig eigenlijk..
I wanna live my life with the volume full!
Alle reacties Link kopieren Quote
Eidde schreef:
16-12-2023 17:57
Dat lijkt mij wel prettig eigenlijk..

Het is rustig, maar het is ook oersaai...
Ladylola2022 schreef:
16-12-2023 16:30
Dat he, het gaat inderdaad niet meer vanzelf, behalve dan de jaren die vliegen voorbij ik begrijp je tantes ook.
Ik was een tijd terug door mijn rug gegaan, spit, mijn dochter heeft me ook moeten helpen met aankleden, we hebben er maar om gelachen.
Maar ik dacht " shit nu zijn het nog sneakersokken, straks steunkousen "

Ik heb na ruim 9 jaar alleen te zijn geweest, 4 jaar geleden echt een fantastische man leren kennen, op alle vlakken tref ik het met hem (nooit gedacht dit nog mee te maken).
We latten want hij heeft nog jongere kinderen, en beiden zien we het niet zitten om samen te gaan wonen.
Maar wat had ik dat graag met hem gedaan, maar het zou vooral voor mij teveel zijn 3 kinderen tussen de 9 en 13.
Mijn eigen jongste is nu 15, ik ga dat de komende jaren niet doen.

Maar ben wel blij dat ik iemand heb waar ik veel mee kan delen, en waar ik een toekomst mee zie,

Hij vindt me prachtig en geeft me altijd een goed gevoel, wanneer ik ermee zit " ja Lool, we houden het niet tegen, maar we kunnen er wel zelf veel aan doen om fit en gezond oud te worden"
Hij heeft gelijk, maar godsamme, in mijn al spaarzame tijd, moet je dus ook nog meer sportmomenten zien te vinden, ik sta al langer in de badkamer.
Haarmasker want high lights, oogmasker, want slappere huid en helemaal rond de ogen, meer smeren Überhaupt want drogere huid.

En ja die eeuwige leesbril op en af zetten, ik heb er door het hele huis meerdere op strategische plekken liggen want ben het kreng altijd kwijt.
En ik ga geen oma koordje aan mijn bril doen.
Dit vind ik toch heel lief en gelukkig klinken :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Samarinde schreef:
16-12-2023 20:06
Dit vind ik toch heel lief en gelukkig klinken :heart:
En ik ben al zo een sentimentele bak, dat ik ook nu tranen krijg.

Mijn dochter is zwanger, ik in de overgang en met haar en mijn andere dochter janken we al weken om, nou ja alles wat zielig is.
Dat kan van alles zijn.

En nu raakt het me wat jij zegt.
Het raakt me op een positieve manier en dat is fijn. :heart:
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
Alle reacties Link kopieren Quote
Met alle respect, maar ik vind 56 nu niet bepaald “oud”.
Heb zat collega’s van die leeftijd en die vallen bij mij in de categorie, nog meedraaiend in de maatschappij enzo :rofl: . Tevens is 1 van mijn vriendinnen een stuk ouder (53, ben zelf 35) en ook haar beschouw ik nu niet echt als oud…… Af en toe kan ze onderwerpen aansnijden die mijn interesse niet hebben (nog niet). Tuinieren etc. Maar dat zal ze andersom ook hebben. Verder merk ik het niet.
Snap dat je het lichamelijk misschien gaat merken, maar bij “oud” denk ik zelf aan 70/75 plus eigenlijk.
Niet dat het er niet mag zijn hoor, die gevoelens. Ik merk het verschil nu ook wel. Met 10 jaar terug, bedoel het meer opbeurend ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Zwemvliezen1988 schreef:
16-12-2023 20:39
Met alle respect, maar ik vind 56 nu niet bepaald “oud”.
Heb zat collega’s van die leeftijd en die vallen bij mij in de categorie, nog meedraaiend in de maatschappij enzo :rofl: . Tevens is 1 van mijn vriendinnen een stuk ouder (53, ben zelf 35) en ook haar beschouw ik nu niet echt als oud…… Af en toe kan ze onderwerpen aansnijden die mijn interesse niet hebben (nog niet). Tuinieren etc. Maar dat zal ze andersom ook hebben. Verder merk ik het niet.
Snap dat je het lichamelijk misschien gaat merken, maar bij “oud” denk ik zelf aan 70/75 plus eigenlijk.
Niet dat het er niet mag zijn hoor, die gevoelens. Ik merk het verschil nu ook wel. Met 10 jaar terug, bedoel het meer opbeurend ;)
Ik snap dat je dat zegt, en er hartelijk om lacht.
Deed ik ook toen ik 35 was, en nee 50/55 is niet " oud" klopt, maar de vitaliteit die jij nog hebt gaat echt met rasse schreden naar beneden.
En nee je staat niet met een been in het graf, maar je lichaam is tussen 25 en 35 nog best hetzelfde, je gezicht ook, en je energielevel ook

Maar tussen 35 en 45/50 is die 10/15 jaar geen vergelijk meer hoor, kan ik je vertellen.

Draaien ook allemaal nog mee in de maatschappij, maar ik zou het leuk vinden om jou te horen over 15 jaar en je ook tegen of in de overgang zit en je ook " opeens" merkt dat het toch net even wat minder soepel gaat.

Maar nogmaals, toen ik 35 was zou ik ook hard gelachen hebben, nu denk ik ( ik loop al een poosje rond hier) shit man " toen waren dat ver van mijn bed show topics" ik vond dat " Libelle/Margriet vrouwen "

Newsflash ik ben nu zelf wat ik toen vond.

En ik ben nog best aardig geconserveerd hoor, ben klein tenger amper grijs, maar mentaal voel ik me echt heel klote en dat heeft alles met veranderingen van hormonen te maken.
Hield ik me op mijn 35e ook niet mee bezig, maar het gaat echt komen, en ook jouw bekenden van 50+ zitten er in of zaten er in.

Op jouw leeftijd spraken mijn oudere collega's niet met mij over hun kwaaltjes, dat deden ze met vriendinnen, je kan en hoeft namelijk geen begrip te verwachten van iemand die daar nog zo ver van af staat.

Ik heb het hier ook niet op mijn werk over.
Zij denken dat ik een bruisend vat vol leven ben, die vaak een weekend weggaat concerten bezoekt, kappertje, nagelstyliste, leuke kleding, veel sporten.
Kortom voor het plaatje een bonk energie.

Dat ik na mijn werk mezelf naar de sportschool moet slepen, dat ik na een concert 2 dagen af ben, en na een citytrip dagen nodig heb om het lopen en alle indrukken moet verwerken en flink bij moet slapen, dat weten zij niet.

Omdat? wij vrouwen vooral niet teveel mogen klagen " het hoort er nu eenmaal bij "

Het hoort erbij, alleen mogen we er best even over klagen, je neemt wel afscheid van je jeugdigheid, en dat komt niet meer terug, nooit.
Er zal vast wel iets anders voor terugkomen hoor, alleen dat zie ik nu even niet.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
Ladylola2022 schreef:
16-12-2023 20:58
Ik snap dat je dat zegt, en er hartelijk om lacht.
Deed ik ook toen ik 35 was, en nee 50/55 is niet " oud" klopt, maar de vitaliteit die jij nog hebt gaat echt met rasse schreden naar beneden.
En nee je staat niet met een been in het graf, maar je lichaam is tussen 25 en 35 nog best hetzelfde, je gezicht ook, en je energielevel ook

Maar tussen 35 en 45/50 is die 10/15 jaar geen vergelijk meer hoor, kan ik je vertellen.

Draaien ook allemaal nog mee in de maatschappij, maar ik zou het leuk vinden om jou te horen over 15 jaar en je ook tegen of in de overgang zit en je ook " opeens" merkt dat het toch net even wat minder soepel gaat.
Heel herkenbaar maar waar dat hem dan in zit?
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar, Ladylola. Wat ik heel confronterend vind: mijn moeder is maar 50 geworden, ze is vlak na haar vijftigste verjaardag overleden. Mijn laatste herinneringen van haar zijn dus van haar 49e levensjaar. Ik weet nog dat ik me toen altijd kapot ergerde aan het feit dat ze vaak op vrijdag bij me op bezoek kwam en dan vaak bleef slapen, en dat ze echt al-tijd op de bank in slaap viel. Oh, dan zat ik me op te vreten, echt niet te doen.

En guess what? Ik ben nu zelf net zo oud en elke vrijdag weer spreek ik met mijn dochtertje af dat ze gezellig op mag blijven en dat we samen de Masked Singer kijken en je raadt het al: elke vrijdagavond val ik na het eten tijdens RTL Boulevard in slaap. Elke week weer. En ik kan er echt niks aan doen, ik ben dan gewoon echt kapót van de hele week werken. Ik moet vaak met terugwerkende kracht aan mijn lieve mama denken en wat een bitch ik toch vaak tegen haar was, want die vrouw was gewoon moe.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
Brombaer schreef:
16-12-2023 21:18
Heel herkenbaar maar waar dat hem dan in zit?
Ik denk toch echt hormonen, die krengen maken pubers het leven lastig, en vrouwen ook.

Afname oestrogeen, maakt al dat je je minder soepel gaat voelen, meer pijntjes.
Vocht afname, vermindering van spierkracht.
Veranderen van het lichaam, het welbekende " kanariepiet " figuur, veel buik, dunne benen platte billen ( daar heb ik dankzij heel goede genen en heel veel sporten geen last van, maar er zal vast een dag komen dat ook ik die taille en die platte buik ga verliezen)

En dan de emotionele veranderingen die ook met die hormonen te maken heeft en de bal is rond.

Dan zit je in die cirkel, weinig slaap, afname energie, dat tekent, vage pijntjes, van lieverlee ben je ook nog meer aan het janken, wisselende stemmingen.

Ik weet het nog van mijn puberteit en mijn zwangerschappen.
Zag het bij mijn kinderen, en mijn nu zwangere dochter.

Hormonen, ze zijn voor het blote oog onzichtbaar, maar wat doen ze veel met een menselijk lichaam.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik (25) heb een collega van 55 en zij is echt de allercoolste, grappigste collega waar ik ooit mee heb gewerkt, juist omdat ze lekker doet en zegt waar ze zin in heeft. Ik hoor haar af en toe geinend ‘Boeien Ruurd’ zeggen, van de week had ik de slappe lach met haar om iets heel kinderlijks, en haar appje toen iemands collega zn verstandskies eruit moest was: ‘Het komt goed, inshallah!’

Ik hoop over 30 jaar ook zo lekker schijt te hebben aan wat je hoort te doen en me uit te spreken en te kleden zoals ik zelf wil (beide gewoon gepast). Heerlijk.
zuursnoepje wijzigde dit bericht op 16-12-2023 21:43
1.17% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
fashionvictim schreef:
16-12-2023 21:25
Herkenbaar, Ladylola. Wat ik heel confronterend vind: mijn moeder is maar 50 geworden, ze is vlak na haar vijftigste verjaardag overleden. Mijn laatste herinneringen van haar zijn dus van haar 49e levensjaar. Ik weet nog dat ik me toen altijd kapot ergerde aan het feit dat ze vaak op vrijdag bij me op bezoek kwam en dan vaak bleef slapen, en dat ze echt al-tijd op de bank in slaap viel. Oh, dan zat ik me op te vreten, echt niet te doen.

En guess what? Ik ben nu zelf net zo oud en elke vrijdag weer spreek ik met mijn dochtertje af dat ze gezellig op mag blijven en dat we samen de Masked Singer kijken en je raadt het al: elke vrijdagavond val ik na het eten tijdens RTL Boulevard in slaap. Elke week weer. En ik kan er echt niks aan doen, ik ben dan gewoon echt kapót van de hele week werken. Ik moet vaak met terugwerkende kracht aan mijn lieve mama denken en wat een bitch ik toch vaak tegen haar was, want die vrouw was gewoon moe.
Nou laten we handen schudden Fashion, " nee mam met jou een film kijken is niet zo leuk, jij valt altijd in slaap"
Nu plan ik met mijn puber om 19:00 uiterlijk 19:30 een filmavond, dan kan ik het nog net uitzingen.

Ik ben ook na een werkweek gewoon moe, want het is niet alleen maar werken, de rest komt er ook bij kijken, enfin dat hoef ik jou niet te vertellen.

Mijn moeder viel ook altijd in slaap, tot ergernis van mijn vader.
Gelukkig vindt mijn vriend het geen probleem, hij vindt het juist wel lief als ik tegen hem aan in slaap val. Gelukkig maar, want ik ben tegen 21:30 22;00 afgedraaid en een film of een boek, maken dat ik dan in no time vertrokken ben.

Mijn moeder is niet ouder dan 61 geworden, gek dat je als je de leeftijd van je moeder benaderd, je toch gaat denken " shit en nu? ik ook? "

Ik ergerde me ook aan mijn moeder, en ja, ik doe nu ook veel hetzelfde als zij deed, en dat gaan onze kinderen ook doen.
Ik zie nu al dingen terug bij vooral mijn dochters, veel gewoonten nemen we over, en geven we door.

Met dit verschil, dat ik wel met mijn kinderen praat over hoe ik me voel en wat mijn lijf en hoofd met me doen, en ik me soms gewoon echt totaal mezelf niet voel.
Dat maakt dat ze het iig een beetje snappen, nu zijn ze wel oud genoeg op de 15 jarige na, maar goed dat is nu zelf een opgroeiende puber.

Heerlijk komende kerst, een in de overgang, een puber en een zwangere :rofl: Ik wens mijn andere kinderen en schoonkinderen veel succes :yes:
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
Alle reacties Link kopieren Quote
xynix schreef:
15-12-2023 19:30
De kleur van mijn haar kan me niet zoveel schelen. Ik vind het vooral vervelend dat ik niet meer altijd en overal kan slapen.

En de jeugd van tegenwoordig, daar word ik ook gek van natuurlijk. Ongeletterde luie vlegels. :proud:
Dan ben je idd oud. En af.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Ik herken het deels
Ik kom geleukig aan de ene kant nog wat jonger over dan ik ben en word vaak jonger geschat,doordat ik klein ben ..maar ik ben nog altijd druk en springerig ik probeer het vaak in te houden,maar soms lukt dat niet ,maar ik heb gelukkig geen last van mijn omgeving ze accepteren het ,zo is blauw elf :sun:
Wat ik wel irritant is ,en ik vraag mij af of het echt de lijftijd is ,of de reuma
Is de pijn in mijn benen en knieën die lijkt wel meer pijn te doen
En ik kan ook steeds minder tegen drukte altijd wel gehad maar nu kan geen winkel meer in lopen zonder daarna hoofdpijn te hebben, wat ik echt niet leuk vind want ik hou van winkelen.
Verder vind ik het gewoon zo snel gaan de tijd
Alle reacties Link kopieren Quote
Hou op schei uit.

Tot een jaar of drie geleden werd ik vaak jonger geschat dan mijn vijf jaar jongere zus, die toen al veel rimpels had (en inderdaad FV, zij is blond en ik donker). Maar tegenwoordig zie ik er echt als mijn leeftijd uit. Ik begin van die hangwangen te krijgen, lijk de halve dag met dikke slaapogen rond te lopen, ben onder mijn geverfde haar grijs tot en met en ben ook nog afgevallen waardoor alles helemaal in versneld tempo is gaan hangen.

Ik loop op makkelijke sneakers omdat ik na een uurtje hakken drie dagen zere voeten heb. Na het avondeten kak ik in en wil ik het liefst gaan slapen. Een feestje in het weekend? Hartstikke gezellig hoor, maar de volgende dag ben ik weinig waard - en dan drink ik zelden of nooit nog alcohol. Zuchtend en steunend opstaan want pijntje hier, pijntje daar. Überhaupt haast nooit meer uitgerust opstaan want de tijd waarop ik wakker word, wordt steeds vroeger.

Door dertigers met “u” aangesproken worden. “Mevrouw” genoemd worden. Het vriendje van mijn puberdochter schatte mij 5 jaar ouder. Afgepeigerd zijn na een week werken. Kipfilet-armen. Wat slechter horen. Bewust voor lichaamsbeweging zorgen in plaats van de hele dag huppelend van hot naar her.

Maar het allerergste: dat je steeds meer mensen verliest. Ouders die hun laatste jaren in verpleeghuizen slijten of er al niet meer zijn. Vrienden en vriendinnen die ernstig ziek worden of overlijden. Was ik maar weer dertig.
You want me. You need me. You can't live without me. And you know it. You just don't know you know it.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven