Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel II
vrijdag 23 december 2016 om 22:17
Hallo allemaal,
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar deel 2. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar het vorige topic:
Paniek door de herbelevingen
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar deel 2. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar het vorige topic:
Paniek door de herbelevingen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 11 januari 2017 om 19:07
quote:Snowfall schreef op 11 januari 2017 @ 18:19:
Het liefst had ik een winterhuisje in een warm land waar ik de winter kon overbruggen.
Nou je doet je naam eer aan!
En het was zeker niet de bedoeling om je belachelijk te maken of niet serieus te nemen. Geldzorgen snap ik heel goed, ben zelf ook zelfstandige en mijn opdracht loopt af. Weer een nieuwe zoeken dus. Maar met een goed financieel plan lukt het wel. Is er iets wat jou zou kunnen helpen om je zorgen weg te nemen?
En socialer worden. Tuurlijk is dat een goed streven. Maar ik ken ook mensen die dat niet zonodig vinden. Dus mijn vraag was meer bedoeld in de zin van is dat iets wat jij wil of omdat je denkt dat de maatschappij dat van ons verlangt.
De opmerkingen waren ook een reactie op het feit dat je zo ongelukkig klonk over jezelf en dat ik dan denk dat dat niet helpt. Ik ken ook iemand die zo kritisch is naar zichzelf toe dat hij nooit aan zijn eigen normen voldoet. Altijd een gevoel van falen heeft. Dat lijkt mij heel zwaar.
Dus ja, ik neem alles heel serieus wat je zegt maar probeerde te toetsen hoe je tegen je eigen doelen aankijkt.
Het liefst had ik een winterhuisje in een warm land waar ik de winter kon overbruggen.
Nou je doet je naam eer aan!
En het was zeker niet de bedoeling om je belachelijk te maken of niet serieus te nemen. Geldzorgen snap ik heel goed, ben zelf ook zelfstandige en mijn opdracht loopt af. Weer een nieuwe zoeken dus. Maar met een goed financieel plan lukt het wel. Is er iets wat jou zou kunnen helpen om je zorgen weg te nemen?
En socialer worden. Tuurlijk is dat een goed streven. Maar ik ken ook mensen die dat niet zonodig vinden. Dus mijn vraag was meer bedoeld in de zin van is dat iets wat jij wil of omdat je denkt dat de maatschappij dat van ons verlangt.
De opmerkingen waren ook een reactie op het feit dat je zo ongelukkig klonk over jezelf en dat ik dan denk dat dat niet helpt. Ik ken ook iemand die zo kritisch is naar zichzelf toe dat hij nooit aan zijn eigen normen voldoet. Altijd een gevoel van falen heeft. Dat lijkt mij heel zwaar.
Dus ja, ik neem alles heel serieus wat je zegt maar probeerde te toetsen hoe je tegen je eigen doelen aankijkt.
woensdag 11 januari 2017 om 19:29
Hoi lieverds allemaal, ik kom maar weer ff een hele dikke knuffel aan jullie brengen. Dat van die lichtjes vind ik een heel goed idee, heb zelf ook net als jullie wat last van die nare donkere januari/februari maanden. Aankomend weekend gaat het weer sneeuwen las ik (ik woon in het oosten des lands), en ik heb een aantal vervelende afwijkingen in mn ruggewervel, oa. een scoliose en artrose waardoor ik als het sneeuwt zo bang ben om te vallen, bah! Net al een heleboel boodschappen gedaan zodat ik er niet uit hoef als t glad is Heb geen auto dus op het elektrische fietske op pad geweest, en koud is het ook nog.
woensdag 11 januari 2017 om 19:46
Slim van je Dagdroomster, goed voorbereid! Bedankt voor je knuffels, ook voor jou
Ik heb enorme drang en wil niet toegeven.
Het is inderdaad een soort golf (bedankt voor dat woord BB), alleen voel ik die nu wel heel hoog worden en opbouwen. Mijn lichaam was vandaag eigenlijk de hele tijd verkrampt, beelden van vroeger die zich opdrongen en ik die niet kon bewegen, alleen kijken en ondergaan.
Alleen nu is dat naar de achtergrond en de gedachten weer op de voorgrond en ze zijn zo boos, zo boos En dan gaan ze me bang maken.
Terwijl ik weet dat ik een mooi leven heb en er niks ergs gebeurt op dit moment.
Toch voelt het vreselijk onveilig en is de spanning zich heel snel aan het opbouwen.
En ik had al zo'n spierpijn van de afgelopen dagen.
Mijn lichaam krijgt geen tijd om zich te herstellen.
En ik voel me zo'n aansteller.
Ik heb enorme drang en wil niet toegeven.
Het is inderdaad een soort golf (bedankt voor dat woord BB), alleen voel ik die nu wel heel hoog worden en opbouwen. Mijn lichaam was vandaag eigenlijk de hele tijd verkrampt, beelden van vroeger die zich opdrongen en ik die niet kon bewegen, alleen kijken en ondergaan.
Alleen nu is dat naar de achtergrond en de gedachten weer op de voorgrond en ze zijn zo boos, zo boos En dan gaan ze me bang maken.
Terwijl ik weet dat ik een mooi leven heb en er niks ergs gebeurt op dit moment.
Toch voelt het vreselijk onveilig en is de spanning zich heel snel aan het opbouwen.
En ik had al zo'n spierpijn van de afgelopen dagen.
Mijn lichaam krijgt geen tijd om zich te herstellen.
En ik voel me zo'n aansteller.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 11 januari 2017 om 19:54
woensdag 11 januari 2017 om 20:03
Dank je Branningbrothers...
ik schaam me er voor,
maar ik vind het heel eng mijn lichaam te 'voelen'
wil me er voor afsluiten
Het is maar een lastig 'ding' dat allemaal stress ervaart
die er niet is !!
ik schaam me er voor,
maar ik vind het heel eng mijn lichaam te 'voelen'
wil me er voor afsluiten
Het is maar een lastig 'ding' dat allemaal stress ervaart
die er niet is !!
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 11 januari 2017 om 20:14
Ooooooh Snow, ik probeerde je gister alleen maar op te vrolijken. Sorry! Nooit mijn bedoeling geweest om je een rotgevoel te geven. Ik vind het juist rot voor je dat je je zo'n zorgen maakt. Echt sorry, en heel goed dat je er wat van zegt.
Ik maakte je niet belachelijk, ik sta alleen zelf heel losjes in het leven omdat ik domweg niet geloof dat alles te voorzien is. Mijn bedrijf zou mijn pensioen moeten zijn, maar door de crisis heb ik schulden i.p .v. bezit. Ik lig er niet wakker van, ik doe mijn best, werk keihard en heb er gelukkig plezier in. Ik zie wel hoe en wat later....
Overigens is mijn partner het daar helemaal niet mee eens. Hij heeft wel bezit en een goed pensioen en zo. Hij ligt er wel wakker van als dat niet goed is. Ik respecteer dat van hem. Dus van jou ook!
Ik heb alleen te vaak gezien dat mensen doelen probren te halen voor de buitenwereld. Of omdat het zo hoort. Of omdat ze het echt willen, om vervolgens het noodlot een gemene sprong te zien maken waardoor alles weer anders word.
Ik ben natuurlijk ook wel een beetje een rare in dit geval. Maar ik ben wel blij dat het voor mij zo werkt. Ik gunde een beetje van mij aan jou, maar dat pakte dus verkeerd uit.
Ik maakte je niet belachelijk, ik sta alleen zelf heel losjes in het leven omdat ik domweg niet geloof dat alles te voorzien is. Mijn bedrijf zou mijn pensioen moeten zijn, maar door de crisis heb ik schulden i.p .v. bezit. Ik lig er niet wakker van, ik doe mijn best, werk keihard en heb er gelukkig plezier in. Ik zie wel hoe en wat later....
Overigens is mijn partner het daar helemaal niet mee eens. Hij heeft wel bezit en een goed pensioen en zo. Hij ligt er wel wakker van als dat niet goed is. Ik respecteer dat van hem. Dus van jou ook!
Ik heb alleen te vaak gezien dat mensen doelen probren te halen voor de buitenwereld. Of omdat het zo hoort. Of omdat ze het echt willen, om vervolgens het noodlot een gemene sprong te zien maken waardoor alles weer anders word.
Ik ben natuurlijk ook wel een beetje een rare in dit geval. Maar ik ben wel blij dat het voor mij zo werkt. Ik gunde een beetje van mij aan jou, maar dat pakte dus verkeerd uit.
woensdag 11 januari 2017 om 20:19
Sun, wat ben ik trots op jou! Goed gedaan!
En verder.... tja, ik ging vandaag chocola eten toch? Gelukt. Een hele reep van de reeses peanutbutter. Zo'n hele grote. Heel lang over gedaan en van elke hap genoten. Nu net bij het buffet alleen groente en vis gehad ter compensatie.
Moet nog even door hier. Om half negen het tweede deel, hoop dat dat niet heel lang duurt. Het is eng op de weg nu, veel gewaai en regen. Hou ik niet van in het donker.
En verder.... tja, ik ging vandaag chocola eten toch? Gelukt. Een hele reep van de reeses peanutbutter. Zo'n hele grote. Heel lang over gedaan en van elke hap genoten. Nu net bij het buffet alleen groente en vis gehad ter compensatie.
Moet nog even door hier. Om half negen het tweede deel, hoop dat dat niet heel lang duurt. Het is eng op de weg nu, veel gewaai en regen. Hou ik niet van in het donker.
woensdag 11 januari 2017 om 20:28
woensdag 11 januari 2017 om 21:29
Snow
Hoe was het sporten, wilde het een beetje?
Trots op jezelf zijn hoor, je bent wel weer gegaan!
MissGrannySmith, ook voor jou
Nee, vanavond is moeilijk door de drang
Voel me slecht, en vies.. en bang, heel bang
Lukt het inmiddels een beetje met je schrijfoefening, of vind je het erg als ik daar naar vraag?
Hoe was het sporten, wilde het een beetje?
Trots op jezelf zijn hoor, je bent wel weer gegaan!
MissGrannySmith, ook voor jou
Nee, vanavond is moeilijk door de drang
Voel me slecht, en vies.. en bang, heel bang
Lukt het inmiddels een beetje met je schrijfoefening, of vind je het erg als ik daar naar vraag?
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 11 januari 2017 om 21:36
Snow, bedoelde je dat tegen mij? Van laat maar zitten? Als dat zo is, dan moet je het juist niet laten zitten hoor ik wil juist graag dat jij je niet meer rot voelt over wat ik heb geschreven. Dus als je er nog iets over kwijt wilt, gewoon doen. Ik vind jou te belangrijk hier om iets maar te laten zitten.
Qua sport ben ik het met je eens. Je bent geweest, dat is goed genoeg. Meedoen is belangrijker dan winnen.
Qua sport ben ik het met je eens. Je bent geweest, dat is goed genoeg. Meedoen is belangrijker dan winnen.
woensdag 11 januari 2017 om 21:45
Als dat voor jou goed voelt is het oké. Maar ik vind niet dat je zeurt. Je zit nog heeeeeeeeeeel ver af van het punt dat ik dat ga vinden. En dan nog.... als jij iets vind, dan is dat gewoon zo, al zou dat zeuren zijn, nou en?!
Ik maak een lange afstands kopje thee voor je, om je iets meer een lekker gevoel te geven. Je klinkt zo sipjes. Hoop dat mijn digitale thee beter helpt dan de dingen die ik schrijf
Ik maak een lange afstands kopje thee voor je, om je iets meer een lekker gevoel te geven. Je klinkt zo sipjes. Hoop dat mijn digitale thee beter helpt dan de dingen die ik schrijf
woensdag 11 januari 2017 om 21:47
Ik ben nog niet thuis. Nu wel onderweg terug, trein op het nippertje gehaald, de bus helaas niet. Moet nu een half uur wachten of gaan lopen, maar dan doe ik er 45 minuten over. Normaal zou ik nu gaan lopen, maar ik durf echt niet.
Eten was goed op zich, maar er stond niets op het menu dat ik aandurfde. Uiteindelijk wat brood gegeten en pasta met alleen tomatensaus en 'leuke' opmerkingen van (nu oud-)collega's geïncasseerd.
Eten was goed op zich, maar er stond niets op het menu dat ik aandurfde. Uiteindelijk wat brood gegeten en pasta met alleen tomatensaus en 'leuke' opmerkingen van (nu oud-)collega's geïncasseerd.
woensdag 11 januari 2017 om 21:54
Sun, dat klinkt wel pittig, de avond.
Met de opmerkingen
Vond je het ook moeilijk afscheid te nemen, of juist wel fijn, of ...?
En logisch dat je niet gaat lopen.
Ik ken heel veel mensen die dat niet durven, alleen in het donker.
Ook nog harde wind en veel regen.
Nou, lekker op die bus wachten.
Al zal 'lekker' niet het goede woord zijn.
Ik ben in gedachten bij je hoor
Het grootste deel van de avond zit erop
en je hebt het weer gedaan.
Over minder dan een uur ben je thuis en hoef je niks meer,
misschien is dat een fijn idee?
Met de opmerkingen
Vond je het ook moeilijk afscheid te nemen, of juist wel fijn, of ...?
En logisch dat je niet gaat lopen.
Ik ken heel veel mensen die dat niet durven, alleen in het donker.
Ook nog harde wind en veel regen.
Nou, lekker op die bus wachten.
Al zal 'lekker' niet het goede woord zijn.
Ik ben in gedachten bij je hoor
Het grootste deel van de avond zit erop
en je hebt het weer gedaan.
Over minder dan een uur ben je thuis en hoef je niks meer,
misschien is dat een fijn idee?
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
woensdag 11 januari 2017 om 21:59
@Pruttel, zeuren doen mensen die in de slachtofferrol zitten, dus dat wil ik niet.
@Knuffelbeertjes, goed toch, dat jij je mag afzonderen even. Ik vind dat ook lastig trouwens (merken jullie niets van, toch), om toenadering en verbinding te zoeken als je bang bent of je rot voelt. Het gevoel van tekortschieten hoort er helaas bij. Wel knap dat je zegt dat het dan maar zo is.
@Knuffelbeertjes, goed toch, dat jij je mag afzonderen even. Ik vind dat ook lastig trouwens (merken jullie niets van, toch), om toenadering en verbinding te zoeken als je bang bent of je rot voelt. Het gevoel van tekortschieten hoort er helaas bij. Wel knap dat je zegt dat het dan maar zo is.
woensdag 11 januari 2017 om 22:02
Afscheid nemen in deze setting vond ik niet meer moeilijk. Het is klaar en dat is het al een hele tijd eigenlijk. Maar vooral de opmerkingen en het gevoel zo anders te zijn, me zo onbegrepen te voelen.
De huisarts belde nog terug en wil over twee weken eerst doorpraten over waarom de instelling waar ik ben ga toch groepstherapie wil. Er zou nog overlegd worden over de termijn, maar eerder dan mei wordt het wss gewoon sowieso niet. Ik voel me zo kwetsbaar, onzichtbaar. Onbelangrijk ook dat ik aangeef dat ik het echt niet vol ga houden en dat ze dan over twee weken daar wel over wil praten . Het maakt helemaal niet uit of ik het red. Sorry voor het gezeur.
De huisarts belde nog terug en wil over twee weken eerst doorpraten over waarom de instelling waar ik ben ga toch groepstherapie wil. Er zou nog overlegd worden over de termijn, maar eerder dan mei wordt het wss gewoon sowieso niet. Ik voel me zo kwetsbaar, onzichtbaar. Onbelangrijk ook dat ik aangeef dat ik het echt niet vol ga houden en dat ze dan over twee weken daar wel over wil praten . Het maakt helemaal niet uit of ik het red. Sorry voor het gezeur.
woensdag 11 januari 2017 om 22:07
quote:Snowfall schreef op 11 januari 2017 @ 21:59:
@Knuffelbeertjes, goed toch, dat jij je mag afzonderen even. Ik vind dat ook lastig trouwens (merken jullie niets van, toch), om toenadering en verbinding te zoeken als je bang bent of je rot voelt. Het gevoel van tekortschieten hoort er helaas bij. Wel knap dat je zegt dat het dan maar zo is.
Dank je
Als ik wel toenadering/verbinding zoek, dan is toch elke blik, elk woord, elke aanraking van hem verkeerd, omdat m'n hoofd het gevoel heeft in een situatie van vroeger te zitten.
Dus dan werkt dissociëren (wat ik niet wil), vechten (wat ik voorheen deed door vriend dan van me weg te duwen of een woordenwisseling te bewerkstelligen) of hem uit de weg gaan...
Oftewel; bevriezen, vechten, vluchten.. want ja, volgens m'n hoofd zit ik in één of andere crisis situatie
Naast het feit dat ik nooit vind dat je zeurt, vind ik ook nooit dat je je als een slachtoffer opstelt.
Ik vind je wel heel hard voor jezelf hoor, of vind je het niet leuk als ik dat zeg
@Knuffelbeertjes, goed toch, dat jij je mag afzonderen even. Ik vind dat ook lastig trouwens (merken jullie niets van, toch), om toenadering en verbinding te zoeken als je bang bent of je rot voelt. Het gevoel van tekortschieten hoort er helaas bij. Wel knap dat je zegt dat het dan maar zo is.
Dank je
Als ik wel toenadering/verbinding zoek, dan is toch elke blik, elk woord, elke aanraking van hem verkeerd, omdat m'n hoofd het gevoel heeft in een situatie van vroeger te zitten.
Dus dan werkt dissociëren (wat ik niet wil), vechten (wat ik voorheen deed door vriend dan van me weg te duwen of een woordenwisseling te bewerkstelligen) of hem uit de weg gaan...
Oftewel; bevriezen, vechten, vluchten.. want ja, volgens m'n hoofd zit ik in één of andere crisis situatie
Naast het feit dat ik nooit vind dat je zeurt, vind ik ook nooit dat je je als een slachtoffer opstelt.
Ik vind je wel heel hard voor jezelf hoor, of vind je het niet leuk als ik dat zeg
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
