Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel II
vrijdag 23 december 2016 om 22:17
Hallo allemaal,
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar deel 2. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar het vorige topic:
Paniek door de herbelevingen
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar deel 2. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar het vorige topic:
Paniek door de herbelevingen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 12 januari 2017 om 10:33
Oh nou Snow, drie kwartier lukt mij helemaal niet hoor. Zo'n bodyscan-oefening duurt iets van 8 minuten en dat vind ik al te lang (als ik het via audio op de laptop doe tenminste). Maar ik heb nu meer mf-momenten op een dag, bijv. me ervan bewust zijn hoe ik loop, of fiets, of de afwas doe; ik noem maar wat. Ik voel mijn lijf méér. Dat is eng. Want juist daar zitten heel veel herinningen, omdat ik zo jong was. Volgens mij is dit wat er nu speelt. Ik denk maar even hardop. Het is zo vervelend, dat onrustige slapen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 12 januari 2017 om 11:30
Herkenbaar wat jullie schrijven over je lichaam (niet) voelen en zelfzorg en zo. Ik heb het al wel eens geschreven hier geloof ik maar ik vind het ook heel moeilijk om mijn lichaam te voelen en erop te reageren. Ik merk pas dat ik honger heb als alles begint te draaien, ik merk pas dat ik een blaar heb als mijn sok onder het bloed zit als ik hem uit probeer te trekken. Ik kan echt uitgesproken lang zonder slaap en zonder eten, veel langer dan andere mensen zeggen dat ze kunnen. Ik heb geen flauw idee waar mensen het over hebben als ze zeggen dat ze de effecten van suiker of cafeïne in hun lichaam voelen. Tegelijkertijd voel ik (heb ik inmiddels geleerd) wel alle emoties die ik wegdruk om door te kunnen zetten in mijn lichaam. Drukkend gevoel op mijn borst, maagpijn, misselijkheid, hoofdpijn, nekpijn, rugpijn, gespannen spieren, duizeligheid. Daar leef ik eigenlijk standaard mee maar dat krijg ik dan weer niet weg.
Ik vind het heel erg moeilijk om zorgvuldig om te gaan met mezelf. Gezond eten, ritme, slapen, tandenpoetsen, geld aan verzorgingsproducten/kleding/luxe/dingen die ik graag wil hebben uitgeven, zorgvuldig met mijn spullen omgaan, dingen vervangen die kapot zijn etc. Mijn huis is een museum van dingen die niemand meer wil en wat ik aan zelfzorg doe is alleen oppervlakkig en voor de buitenwereld. Ik vraag me af waarom dat is? Het lijkt bij mij meer een onbewust proces dan een bewuste doordachte keuze maar als ik probeer er iets aan te veranderen kom ik er wel ineens achter dat dat me simpelweg niet lukt. Ik moet er de huisarts voor bellen want ik moet dit (en wat andere dingen) eigenlijk toch een keer aanpakken, maar ik zie er als een berg tegenop en stel het steeds uit.
Goh ik wilde over jullie schrijven en nu schreef ik alleen maar over mezelf, sorry daarvoor.
Moeilijke dagen las ik hier. Hoe voel je je vandaag Snowfall? Ik sluit me helemaal aan bij wat Knuffelbeertjes zei over dat alles helemaal prima is.
Knuffel voor jou heel veel wat goed hoe je dat gisternacht met je vriend hebt opgelost! Rot dat je nu ook dat pijnlijke lichaam erbij krijgt. Ik denk dat het wel een goed teken is al met al dat je het contact met je lichaam begint te voelen en dat steeds meer onderdelen van jou zich laten horen. Dat is waarschijnlijk het begin van voor jezelf kunnen zorgen, rekening met jezelf kunnen houden, je veilig genoeg voelen om er te zijn en het verwerken van je verleden. Het gaat alleen allemaal zo snel bij jou. Doet me soms denken aan zo'n meerkoppig monster waar steeds weer nieuwe hoofden bijgroeien terwijl je er tegen vecht. Dat vind ik heel oneerlijk, ik zou liever zien dat het meteen makkelijker voor je wordt in plaats van eerst nog moeilijker zoals nu steeds het geval lijkt te zijn
Ik ben echt onder de indruk van hoe je desondanks doorzet, leert, het aangaat en successen boekt.
Sunemom wat een nare avond had je
Ik vind het heel erg moeilijk om zorgvuldig om te gaan met mezelf. Gezond eten, ritme, slapen, tandenpoetsen, geld aan verzorgingsproducten/kleding/luxe/dingen die ik graag wil hebben uitgeven, zorgvuldig met mijn spullen omgaan, dingen vervangen die kapot zijn etc. Mijn huis is een museum van dingen die niemand meer wil en wat ik aan zelfzorg doe is alleen oppervlakkig en voor de buitenwereld. Ik vraag me af waarom dat is? Het lijkt bij mij meer een onbewust proces dan een bewuste doordachte keuze maar als ik probeer er iets aan te veranderen kom ik er wel ineens achter dat dat me simpelweg niet lukt. Ik moet er de huisarts voor bellen want ik moet dit (en wat andere dingen) eigenlijk toch een keer aanpakken, maar ik zie er als een berg tegenop en stel het steeds uit.
Goh ik wilde over jullie schrijven en nu schreef ik alleen maar over mezelf, sorry daarvoor.
Moeilijke dagen las ik hier. Hoe voel je je vandaag Snowfall? Ik sluit me helemaal aan bij wat Knuffelbeertjes zei over dat alles helemaal prima is.
Knuffel voor jou heel veel wat goed hoe je dat gisternacht met je vriend hebt opgelost! Rot dat je nu ook dat pijnlijke lichaam erbij krijgt. Ik denk dat het wel een goed teken is al met al dat je het contact met je lichaam begint te voelen en dat steeds meer onderdelen van jou zich laten horen. Dat is waarschijnlijk het begin van voor jezelf kunnen zorgen, rekening met jezelf kunnen houden, je veilig genoeg voelen om er te zijn en het verwerken van je verleden. Het gaat alleen allemaal zo snel bij jou. Doet me soms denken aan zo'n meerkoppig monster waar steeds weer nieuwe hoofden bijgroeien terwijl je er tegen vecht. Dat vind ik heel oneerlijk, ik zou liever zien dat het meteen makkelijker voor je wordt in plaats van eerst nog moeilijker zoals nu steeds het geval lijkt te zijn
Ik ben echt onder de indruk van hoe je desondanks doorzet, leert, het aangaat en successen boekt.
Sunemom wat een nare avond had je
donderdag 12 januari 2017 om 11:44
@Jasse. Je vraagt je af waarom je weinig aan zelfzorg doet, alleen voor de buitenwereld? Ik denk dat het een overlevingsmechanisme is om je lichaam te ontkennen. Daarnaast is goed voor jezelf zorgen ook vinden dat je er mag zijn, dat je ruimte mag innemen. Ik merkte afgelopen week dat ik het licht niet aandoe als ik mijn haar kam in de badkamer. Licht uit laten betekent dat de lamp wat langer meegaat, dat ik geen stroom kost, dat ik mezelf niet hoef te zien in de spiegel. En nu doe ik het licht dus aan. En ik zie mezelf en het is raar. Maar ik mag er zijn, dat is wat ik aan het leren ben in therapie momenteel.
Over mezelf, ik voel me beter na een goede nacht en daarnaast heb ik het vandaag te druk om veel tijd te besteden aan piekeren.
Over mezelf, ik voel me beter na een goede nacht en daarnaast heb ik het vandaag te druk om veel tijd te besteden aan piekeren.
donderdag 12 januari 2017 om 11:44
Jeetje wat een hoop herkenning weer, het niet goed voor jezelf zorgen.
Terwijl ik weet dat het wel zou moeten, omdat ik dan ook beter functioneer en beter voor anderen kan zorgen.
Sunemom, klinkt als een zware avond met (oud)collega`s waar je niet veel aan mist. Wat jammer dat ze zo lomp reageerden
Knuf, ik ben iedere keer zo onder de indruk van hoe je dingen aanpakt (zoals met vriend) terwijl soms van het scherm af spat hoe moeilijk je het hebt. Echt knap.
Terwijl ik weet dat het wel zou moeten, omdat ik dan ook beter functioneer en beter voor anderen kan zorgen.
Sunemom, klinkt als een zware avond met (oud)collega`s waar je niet veel aan mist. Wat jammer dat ze zo lomp reageerden
Knuf, ik ben iedere keer zo onder de indruk van hoe je dingen aanpakt (zoals met vriend) terwijl soms van het scherm af spat hoe moeilijk je het hebt. Echt knap.
donderdag 12 januari 2017 om 12:38
EV en Snow, leuk dat jullie ook wat weten over mindfullness.
Ik ga in februari starten met deze cursus: http://www.mbcttrainingen.nl/mindfulness.html
Ik heb er dus echt totaal niks mee
Maar mijn therapeut denkt dat het goed is om meerdere manieren te leren om mezelf rustiger te krijgen.
En deze is niet zo 'zweverig' als gewone mindfullness.
Plus ik ga het met m'n broodnuchtere vriendin doen, dus ik geef het wel een kans
Jasse, heel herkenbaar allemaal. Verontschuldigen hoeft echt niet, ik vind het juist fijn dat je over je eigen ervaringen schrijft, dan weet ik dat meer mensen dit ervaren en herkenning is eigenlijk altijd wel erg fijn.
Het voelt inderdaad als een meerkoppig monster en dat heb ik eerder ervaren.
Destijds ook áltijd de reden om ermee te stoppen. Want hoe meer ik voel en toelaat, hoe meer er boven komt van dingen die ik helemaal niet wil voelen en wil ondergaan...
Toch zet ik deze keer door, want blijkbaar zit het toch in mij en wordt het misschien wel eens tijd het toch een beetje eruit te laten...
Bedankt voor je lieve woorden
Snow, ik denk ook dat het een mechanisme is om je lichaam te ontkennen. Vind het moeilijk dat los te laten.. want een lichaam geeft ZO veel aan, dat is niet normaal
Herkenbaar zeg, over dat licht. Ik denk soms precies hetzelfde (dat de lamp anders langer meegaat)! Goed hoe jij ermee bezig bent zeg
Koontz bedankt voor je lieve woorden.
Ik ga in februari starten met deze cursus: http://www.mbcttrainingen.nl/mindfulness.html
Ik heb er dus echt totaal niks mee
Maar mijn therapeut denkt dat het goed is om meerdere manieren te leren om mezelf rustiger te krijgen.
En deze is niet zo 'zweverig' als gewone mindfullness.
Plus ik ga het met m'n broodnuchtere vriendin doen, dus ik geef het wel een kans
Jasse, heel herkenbaar allemaal. Verontschuldigen hoeft echt niet, ik vind het juist fijn dat je over je eigen ervaringen schrijft, dan weet ik dat meer mensen dit ervaren en herkenning is eigenlijk altijd wel erg fijn.
Het voelt inderdaad als een meerkoppig monster en dat heb ik eerder ervaren.
Destijds ook áltijd de reden om ermee te stoppen. Want hoe meer ik voel en toelaat, hoe meer er boven komt van dingen die ik helemaal niet wil voelen en wil ondergaan...
Toch zet ik deze keer door, want blijkbaar zit het toch in mij en wordt het misschien wel eens tijd het toch een beetje eruit te laten...
Bedankt voor je lieve woorden
Snow, ik denk ook dat het een mechanisme is om je lichaam te ontkennen. Vind het moeilijk dat los te laten.. want een lichaam geeft ZO veel aan, dat is niet normaal
Herkenbaar zeg, over dat licht. Ik denk soms precies hetzelfde (dat de lamp anders langer meegaat)! Goed hoe jij ermee bezig bent zeg
Koontz bedankt voor je lieve woorden.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 12 januari 2017 om 13:23
quote:Knuffelbeertjes schreef op 12 januari 2017 @ 10:10:
[...]
[...]
Ha ha, ik ben ook aan het wog-gen, maar heb al weer veel gedaan (en dat om 10 uur 's ochtends, mag mezelf vast alweer een schouderklopje geven )
Ik denk dat je wel gelijk hebt dat ik biologisch gezien net zo in elkaar zit als een ander
Ik merk alleen dat nu ik beter voor m'n lichaam zorg, ik me niet beter ga voelen.
Ik ga meer voelen namelijk en dat staat niet gelijk aan beter...
Er is zoveel dat ik wil onderdrukken en nu overspoelt het me..
En dan begin ik net een heeel klein beetje te wennen aan de beelden, dan gaat m'n lichaam dingen aangeven. Dat is wat teveel van het goede...
Ik ben er misselijk van en voel me juist beroerd er onder, dus niet beter...
Werk ze!
Meer gaan voelen kan inderdaad heel rot zijn. Het biedt denk ik ook een kans: je kunt aan je lichaam werken (proberen te ontspannen, er lief voor zijn) en uiteindelijk werkt dat ook door in je hoofd. Maar omdat het nu nog zo'n tumult in je hoofd is, gaat dat niet gelijk, denk ik. Ik heb geen idee hoe je dat kunt versnellen of wegnemen, helaas Stug volhouden en afleiding zoeken als het teveel wordt, vrees ik...
EV, er is geen sneller recept om mij helemaal niets te laten voelen en in slaap te laten vallen dan zo'n uitgebreide body-scan. Volgens mij doe ik het niet goed, want ik voel dan nog minder dan anders. Gewoon zittend mediteren gaat beter. Misschien kun je experimenteren met soorten meditatie en de tijden waarop? En je hoeft ook niet altijd mindful te zijn, hè. Als je merkt dat je er slechter van slaapt, zou ik niet 's avonds oefenen.
Nu ga ik voor de 305e keer weer aan het werk vandaag. Als ik koffie heb gehaald. Echt, de gemiddelde demente goudvis heeft een betere concentratiespanne dan ik vandaag. Pfff... en er moet nog zoveel gebeuren...
[...]
[...]
Ha ha, ik ben ook aan het wog-gen, maar heb al weer veel gedaan (en dat om 10 uur 's ochtends, mag mezelf vast alweer een schouderklopje geven )
Ik denk dat je wel gelijk hebt dat ik biologisch gezien net zo in elkaar zit als een ander
Ik merk alleen dat nu ik beter voor m'n lichaam zorg, ik me niet beter ga voelen.
Ik ga meer voelen namelijk en dat staat niet gelijk aan beter...
Er is zoveel dat ik wil onderdrukken en nu overspoelt het me..
En dan begin ik net een heeel klein beetje te wennen aan de beelden, dan gaat m'n lichaam dingen aangeven. Dat is wat teveel van het goede...
Ik ben er misselijk van en voel me juist beroerd er onder, dus niet beter...
Werk ze!
Meer gaan voelen kan inderdaad heel rot zijn. Het biedt denk ik ook een kans: je kunt aan je lichaam werken (proberen te ontspannen, er lief voor zijn) en uiteindelijk werkt dat ook door in je hoofd. Maar omdat het nu nog zo'n tumult in je hoofd is, gaat dat niet gelijk, denk ik. Ik heb geen idee hoe je dat kunt versnellen of wegnemen, helaas Stug volhouden en afleiding zoeken als het teveel wordt, vrees ik...
EV, er is geen sneller recept om mij helemaal niets te laten voelen en in slaap te laten vallen dan zo'n uitgebreide body-scan. Volgens mij doe ik het niet goed, want ik voel dan nog minder dan anders. Gewoon zittend mediteren gaat beter. Misschien kun je experimenteren met soorten meditatie en de tijden waarop? En je hoeft ook niet altijd mindful te zijn, hè. Als je merkt dat je er slechter van slaapt, zou ik niet 's avonds oefenen.
Nu ga ik voor de 305e keer weer aan het werk vandaag. Als ik koffie heb gehaald. Echt, de gemiddelde demente goudvis heeft een betere concentratiespanne dan ik vandaag. Pfff... en er moet nog zoveel gebeuren...
donderdag 12 januari 2017 om 15:23
Hmm ik zal stug volhouden en afleiding zoeken Tobbert
Alleen zijn er veel momenten waarop ik echt denk dat het me teveel wordt
En dat is zo raar en naar...
Want ik kan in principe wel goed functioneren,
als het om m'n werk gaat bijv.
Daar weet ik hoe ik moet handelen, wat ik moet doen, hoe ik moet reageren, etc. etc.
Ik wou dat ik dat ook wist tav mezelf, op privé gebied..
Daar voelt het echt of ik maar wat doe,
en dat gaat helemaal niet goed voor m'n gevoel..
Sterkte met werken, ik zal je wat positieve werk vibes toesturen
Alleen zijn er veel momenten waarop ik echt denk dat het me teveel wordt
En dat is zo raar en naar...
Want ik kan in principe wel goed functioneren,
als het om m'n werk gaat bijv.
Daar weet ik hoe ik moet handelen, wat ik moet doen, hoe ik moet reageren, etc. etc.
Ik wou dat ik dat ook wist tav mezelf, op privé gebied..
Daar voelt het echt of ik maar wat doe,
en dat gaat helemaal niet goed voor m'n gevoel..
Sterkte met werken, ik zal je wat positieve werk vibes toesturen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 12 januari 2017 om 15:31
Op het werk speel je misschien een rol? De rol van bakker of verkoopster of zoiets. Bij die rol horen logische en duidelijke eigenschappen en functies. Maar nu je zo met jezelf bezig bent, de negatieve gedachten en de volwassenen in je jeugd eens kritisch begint te bekijken, dan is het moeilijk om te weten welke eigenschappen bij de huidige Knuffelbeertjes horen.
Slechte nieuws: het heeft tijd nodig. (Hoeveel tijd? Nou, zoveel tijd als het kost. )
Goede nieuws: je gaat hier sterker uitkomen.
Slechte nieuws: het heeft tijd nodig. (Hoeveel tijd? Nou, zoveel tijd als het kost. )
Goede nieuws: je gaat hier sterker uitkomen.
donderdag 12 januari 2017 om 17:10
quote:Snowfall schreef op 12 januari 2017 @ 15:31:
Op het werk speel je misschien een rol? De rol van bakker of verkoopster of zoiets. Bij die rol horen logische en duidelijke eigenschappen en functies. Maar nu je zo met jezelf bezig bent, de negatieve gedachten en de volwassenen in je jeugd eens kritisch begint te bekijken, dan is het moeilijk om te weten welke eigenschappen bij de huidige Knuffelbeertjes horen.
Slechte nieuws: het heeft tijd nodig. (Hoeveel tijd? Nou, zoveel tijd als het kost. )
Goede nieuws: je gaat hier sterker uitkomen. dat hopen we dan maar
Als dat niet het geval is zal ik jou herinneren aan deze uitspraak
Ik weet niet of ik op m'n werk een rol speel, ik heb daar gewoon heel veel zelfvertrouwen in.. Pas op het moment dat mensen de echte Knuffel willen leren kennen, wordt het eng
Zoals een collega die wil afspreken waarmee het klikt
Of een teamuitje
Zonder m'n capaciteiten van m'n werk stel ik namelijk niets voor
Op het werk speel je misschien een rol? De rol van bakker of verkoopster of zoiets. Bij die rol horen logische en duidelijke eigenschappen en functies. Maar nu je zo met jezelf bezig bent, de negatieve gedachten en de volwassenen in je jeugd eens kritisch begint te bekijken, dan is het moeilijk om te weten welke eigenschappen bij de huidige Knuffelbeertjes horen.
Slechte nieuws: het heeft tijd nodig. (Hoeveel tijd? Nou, zoveel tijd als het kost. )
Goede nieuws: je gaat hier sterker uitkomen. dat hopen we dan maar
Als dat niet het geval is zal ik jou herinneren aan deze uitspraak
Ik weet niet of ik op m'n werk een rol speel, ik heb daar gewoon heel veel zelfvertrouwen in.. Pas op het moment dat mensen de echte Knuffel willen leren kennen, wordt het eng
Zoals een collega die wil afspreken waarmee het klikt
Of een teamuitje
Zonder m'n capaciteiten van m'n werk stel ik namelijk niets voor
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 12 januari 2017 om 17:51
quote:Knuffelbeertjes schreef op 12 januari 2017 @ 15:23:
Hmm ik zal stug volhouden en afleiding zoeken Tobbert
Alleen zijn er veel momenten waarop ik echt denk dat het me teveel wordt
En dat is zo raar en naar...
Want ik kan in principe wel goed functioneren,
als het om m'n werk gaat bijv.
Daar weet ik hoe ik moet handelen, wat ik moet doen, hoe ik moet reageren, etc. etc.
Ik wou dat ik dat ook wist tav mezelf, op privé gebied..
Daar voelt het echt of ik maar wat doe,
en dat gaat helemaal niet goed voor m'n gevoel..
Sterkte met werken, ik zal je wat positieve werk vibes toesturen
Logisch dat het soms allemaal wat te snel gaat en teveel is en nog helemaal niet goed voelt. Je bent heel veel dingen tegelijk aan het leren nu. Schreef je nu dat je vroeger voor de klas hebt gestaan? Als een kindje toen iets niet onder de knie kreeg in één keer, bleef je toch oefenen en waar nodig op andere manieren proberen om kind het toch te leren? Ook al is het frustrerend en moeilijk en duurt het lang? Dit is net zo, denk ik, al doende leer je wat bij je past en wordt het gemakkelijker. Je leert de 'echte' Knuffelbeertjes langzaamaan steeds beter kennen en ook herkennen hoe je het allerbeste voor haar (jezelf dus) kunt zorgen. Op een gegeven moment voelt het dan ook niet meer als een rol spelen, of maar wat doen, of dat je geen idee hebt. Dan wordt het vanzelfsprekend.
Bedankt voor de positieve werkvibes. Ik heb het alleen op een gegeven moment opgegeven. Ik probeer die uren morgen wel in te halen. Ik ben te moe vandaag om me te kunnen concentreren (en ik hoop maar dat wat ik hierboven schreef wél een beetje zinnig is).
Hmm ik zal stug volhouden en afleiding zoeken Tobbert
Alleen zijn er veel momenten waarop ik echt denk dat het me teveel wordt
En dat is zo raar en naar...
Want ik kan in principe wel goed functioneren,
als het om m'n werk gaat bijv.
Daar weet ik hoe ik moet handelen, wat ik moet doen, hoe ik moet reageren, etc. etc.
Ik wou dat ik dat ook wist tav mezelf, op privé gebied..
Daar voelt het echt of ik maar wat doe,
en dat gaat helemaal niet goed voor m'n gevoel..
Sterkte met werken, ik zal je wat positieve werk vibes toesturen
Logisch dat het soms allemaal wat te snel gaat en teveel is en nog helemaal niet goed voelt. Je bent heel veel dingen tegelijk aan het leren nu. Schreef je nu dat je vroeger voor de klas hebt gestaan? Als een kindje toen iets niet onder de knie kreeg in één keer, bleef je toch oefenen en waar nodig op andere manieren proberen om kind het toch te leren? Ook al is het frustrerend en moeilijk en duurt het lang? Dit is net zo, denk ik, al doende leer je wat bij je past en wordt het gemakkelijker. Je leert de 'echte' Knuffelbeertjes langzaamaan steeds beter kennen en ook herkennen hoe je het allerbeste voor haar (jezelf dus) kunt zorgen. Op een gegeven moment voelt het dan ook niet meer als een rol spelen, of maar wat doen, of dat je geen idee hebt. Dan wordt het vanzelfsprekend.
Bedankt voor de positieve werkvibes. Ik heb het alleen op een gegeven moment opgegeven. Ik probeer die uren morgen wel in te halen. Ik ben te moe vandaag om me te kunnen concentreren (en ik hoop maar dat wat ik hierboven schreef wél een beetje zinnig is).
donderdag 12 januari 2017 om 18:21
quote:Tobbert schreef op 12 januari 2017 @ 17:51:
[...]
Logisch dat het soms allemaal wat te snel gaat en teveel is en nog helemaal niet goed voelt. Je bent heel veel dingen tegelijk aan het leren nu. Schreef je nu dat je vroeger voor de klas hebt gestaan? Als een kindje toen iets niet onder de knie kreeg in één keer, bleef je toch oefenen en waar nodig op andere manieren proberen om kind het toch te leren? Ook al is het frustrerend en moeilijk en duurt het lang? Dit is net zo, denk ik, al doende leer je wat bij je past en wordt het gemakkelijker. Je leert de 'echte' Knuffelbeertjes langzaamaan steeds beter kennen en ook herkennen hoe je het allerbeste voor haar (jezelf dus) kunt zorgen. Op een gegeven moment voelt het dan ook niet meer als een rol spelen, of maar wat doen, of dat je geen idee hebt. Dan wordt het vanzelfsprekend.
Bedankt voor de positieve werkvibes. Ik heb het alleen op een gegeven moment opgegeven. Ik probeer die uren morgen wel in te halen. Ik ben te moe vandaag om me te kunnen concentreren (en ik hoop maar dat wat ik hierboven schreef wél een beetje zinnig is).
Goed van je dat je door hebt gehad dat je te moe bent en beter morgen verder kunt. Dat is ook goed voor jezelf zorgen
Ik kan m'n eigen leerproces niet vergelijken met dat van een kind of een ander, ik vind altijd dat het bij mij beter en sneller moet... maar vind je woorden heel zinnig en lief
[...]
Logisch dat het soms allemaal wat te snel gaat en teveel is en nog helemaal niet goed voelt. Je bent heel veel dingen tegelijk aan het leren nu. Schreef je nu dat je vroeger voor de klas hebt gestaan? Als een kindje toen iets niet onder de knie kreeg in één keer, bleef je toch oefenen en waar nodig op andere manieren proberen om kind het toch te leren? Ook al is het frustrerend en moeilijk en duurt het lang? Dit is net zo, denk ik, al doende leer je wat bij je past en wordt het gemakkelijker. Je leert de 'echte' Knuffelbeertjes langzaamaan steeds beter kennen en ook herkennen hoe je het allerbeste voor haar (jezelf dus) kunt zorgen. Op een gegeven moment voelt het dan ook niet meer als een rol spelen, of maar wat doen, of dat je geen idee hebt. Dan wordt het vanzelfsprekend.
Bedankt voor de positieve werkvibes. Ik heb het alleen op een gegeven moment opgegeven. Ik probeer die uren morgen wel in te halen. Ik ben te moe vandaag om me te kunnen concentreren (en ik hoop maar dat wat ik hierboven schreef wél een beetje zinnig is).
Goed van je dat je door hebt gehad dat je te moe bent en beter morgen verder kunt. Dat is ook goed voor jezelf zorgen
Ik kan m'n eigen leerproces niet vergelijken met dat van een kind of een ander, ik vind altijd dat het bij mij beter en sneller moet... maar vind je woorden heel zinnig en lief
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 12 januari 2017 om 18:55
quote:Knuffelbeertjes schreef op 12 januari 2017 @ 18:21:
[...]
Goed van je dat je door hebt gehad dat je te moe bent en beter morgen verder kunt. Dat is ook goed voor jezelf zorgen
Ik kan m'n eigen leerproces niet vergelijken met dat van een kind of een ander, ik vind altijd dat het bij mij beter en sneller moet... maar vind je woorden heel zinnig en lief
Ik vind het niet zo goed. Ik ben te moe om ook maar iets aan mezelf goed te vinden. Ik moet gewoon een dag kunnen werken, en ook een aantal dagen achter elkaar. Bovendien moet ik die uren toch gewoon werken, omdat er dingen af moeten. Dat moet nu dus in het weekend
Is het nog gelukt te eten? Dat heb je wel verdiend hoor, na gewerkt te hebben. Denk ik tenminste. Al was het maar om morgen vol te kunnen houden.
Ik ga vroeg naar bed vanavond...
[...]
Goed van je dat je door hebt gehad dat je te moe bent en beter morgen verder kunt. Dat is ook goed voor jezelf zorgen
Ik kan m'n eigen leerproces niet vergelijken met dat van een kind of een ander, ik vind altijd dat het bij mij beter en sneller moet... maar vind je woorden heel zinnig en lief
Ik vind het niet zo goed. Ik ben te moe om ook maar iets aan mezelf goed te vinden. Ik moet gewoon een dag kunnen werken, en ook een aantal dagen achter elkaar. Bovendien moet ik die uren toch gewoon werken, omdat er dingen af moeten. Dat moet nu dus in het weekend
Is het nog gelukt te eten? Dat heb je wel verdiend hoor, na gewerkt te hebben. Denk ik tenminste. Al was het maar om morgen vol te kunnen houden.
Ik ga vroeg naar bed vanavond...
donderdag 12 januari 2017 om 19:03
Knuf je had het van mij niet hoeven weg te halen hoor. Wat Snow zegt en je mag ook wel ergens trots op zijn toch. Juist fijn dat je voldoening haalt uit je werk en je daar veel minder onzeker voelt.
Als je wilt dat ik mijn reactie weg haal zeg je het maar hoor maar wilde je laten weten dat dit ook gewoon normale gevoelens zijn, gelukkig zijn die er ook nog!
Ik voelde me op werkgebied ook veel sterker dan privé. Mijn eigen ik had ik daar gewoon veel minder voor nodig. Het gaat op het werk niet zozeer om wat voor mij fijn is maar vooral om het uitvoeren van je werk. Ik was zelfs wat je noemt een workaholic om minder met mezelf bezig te hoeven zijn. Was een hele fijne escape en ik was goed in wat ik deed.
Als je wilt dat ik mijn reactie weg haal zeg je het maar hoor maar wilde je laten weten dat dit ook gewoon normale gevoelens zijn, gelukkig zijn die er ook nog!
Ik voelde me op werkgebied ook veel sterker dan privé. Mijn eigen ik had ik daar gewoon veel minder voor nodig. Het gaat op het werk niet zozeer om wat voor mij fijn is maar vooral om het uitvoeren van je werk. Ik was zelfs wat je noemt een workaholic om minder met mezelf bezig te hoeven zijn. Was een hele fijne escape en ik was goed in wat ik deed.
Doubt kills more dreams than failure ever will
donderdag 12 januari 2017 om 19:10
Dank je Snow, ik vind het toch nog wat te eng om het te laten staan
Tot snel
Tobbert, slim om vroeg op bed te gaan. Weet je, je bent gewoon te moe, dat is naar, dat is niet iets waar je voor kiest toch. Dus niet zo naar erover doen richting jezelf. Je hebt je best gedaan en dat is meer dan genoeg. En niet leuk dat het in het weekend verder moet, maar nu ben je moe en daar kun je niks aan veranderen.
Ja hopen op een goede nacht
VivaFleur, volgens mij staat er geen reactie van jou, dus denk dat je niks hoeft weg te halen (of ik zie iets over het hoofd). Ik herken wel wat je zegt, dat werken een fijne escape is omdat je minder met jezelf bezig hoeft te zijn.. Nou is het wel zo dat ik in mijn werk mezelf continu meeneem (logisch), maar qua zelfvertrouwen heb ik op dat gebied voldoende.. Ik ben ook heel blij dat ik goed ben in mijn werk. Maar het voelt arrogant daarover te praten en dat te zeggen, dus vandaar dat ik het weggehaald heb.
Tot snel
Tobbert, slim om vroeg op bed te gaan. Weet je, je bent gewoon te moe, dat is naar, dat is niet iets waar je voor kiest toch. Dus niet zo naar erover doen richting jezelf. Je hebt je best gedaan en dat is meer dan genoeg. En niet leuk dat het in het weekend verder moet, maar nu ben je moe en daar kun je niks aan veranderen.
Ja hopen op een goede nacht
VivaFleur, volgens mij staat er geen reactie van jou, dus denk dat je niks hoeft weg te halen (of ik zie iets over het hoofd). Ik herken wel wat je zegt, dat werken een fijne escape is omdat je minder met jezelf bezig hoeft te zijn.. Nou is het wel zo dat ik in mijn werk mezelf continu meeneem (logisch), maar qua zelfvertrouwen heb ik op dat gebied voldoende.. Ik ben ook heel blij dat ik goed ben in mijn werk. Maar het voelt arrogant daarover te praten en dat te zeggen, dus vandaar dat ik het weggehaald heb.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 12 januari 2017 om 19:18
Nee, ik bedoel mijn reactie op jouw weggehaalde bericht. Je haalt het niet voor niets weg en dan ga ik er toch op reageren. Voelt een beetje brutaal maar wilde je meegeven dat juist mooi is dat je ergens zelfvertrouwen over hebt. Mag je wat mij betreft gewoon zeggen. Kan niet iedereen tegen maar dat zegt dan meer over de ander hoor.
Doubt kills more dreams than failure ever will
donderdag 12 januari 2017 om 19:23
quote:VivaFleur schreef op 12 januari 2017 @ 19:18:
Nee, ik bedoel mijn reactie op jouw weggehaalde bericht. Je haalt het niet voor niets weg en dan ga ik er toch op reageren. Voelt een beetje brutaal maar wilde je meegeven dat juist mooi is dat je ergens zelfvertrouwen over hebt. Mag je wat mij betreft gewoon zeggen. Kan niet iedereen tegen maar dat zegt dan meer over de ander hoor.
Ohhh zo, ja nu snap ik 'm (sorry hoor, beetje moe )
Is prima dat je erop reageerde.
Lieve reactie en snap wel wat je bedoelt.
Misschien schrijf ik er ooit nog wel eens wat over
Nee, ik bedoel mijn reactie op jouw weggehaalde bericht. Je haalt het niet voor niets weg en dan ga ik er toch op reageren. Voelt een beetje brutaal maar wilde je meegeven dat juist mooi is dat je ergens zelfvertrouwen over hebt. Mag je wat mij betreft gewoon zeggen. Kan niet iedereen tegen maar dat zegt dan meer over de ander hoor.
Ohhh zo, ja nu snap ik 'm (sorry hoor, beetje moe )
Is prima dat je erop reageerde.
Lieve reactie en snap wel wat je bedoelt.
Misschien schrijf ik er ooit nog wel eens wat over
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 12 januari 2017 om 19:35
Ik voelde me van het weekend heel erg rot (toch weer een nieuwe trigger die om de hoek kwam) en dat heeft wel weer een paar dagen doorgewerkt. Ik zag hier wat dingen waar ik op wilde reageren maar dat lukte me niet meer. Best knap dat jij hier blijft doorschrijven Knuf, goede of slechte dag. Vind ik echt.
Ik weet dan niet meer hoe en wat. Ik was dagen in de weer met het bedenken hoe ik dit nu wéér kenbaar moet maken aan de behandelaar. Ik herkende mijn gedachten zo in wat jij hier schrijft Knuffel.
Die drempel om te vragen om meer hulp, de zorgen of de ander vindt dat ik overdrijf, de angst om uberhaupt uitleg te geven aan de herbeleving, bang zijn dat ik het me verbeeld of het verzin, bang zijn dat er geen einde aan komt etc. Ik ken die cirkel van gedachten inmiddels heel goed en elke keer is het weer een drempel. Dat lijkt niet minder te worden.
Gelukkig weet ik inmiddels wel dat elke keer dat ik een herbeleving aanpakte dit specifieke punt ook daadwerkelijk met therapie heb kunnen wegwerken. Dat de algehele spanning in mijn lijf na weggewerkt onderwerp minder wordt en dat ik dus blijkbaar wel op de goede weg zit.
Maar het maakt de drempel om het weer aan te kaarten gewoon niet minder helaas. Dat blijft echt lastig en ik ben alweer aan het bedenken hoe ik met zo min mogelijk woorden dit kenbaar kan maken. Wat ik doe als de behandelaar me niet gelooft etc..
Gelukkig zie ik een patroon hier.
Ik weet dan niet meer hoe en wat. Ik was dagen in de weer met het bedenken hoe ik dit nu wéér kenbaar moet maken aan de behandelaar. Ik herkende mijn gedachten zo in wat jij hier schrijft Knuffel.
Die drempel om te vragen om meer hulp, de zorgen of de ander vindt dat ik overdrijf, de angst om uberhaupt uitleg te geven aan de herbeleving, bang zijn dat ik het me verbeeld of het verzin, bang zijn dat er geen einde aan komt etc. Ik ken die cirkel van gedachten inmiddels heel goed en elke keer is het weer een drempel. Dat lijkt niet minder te worden.
Gelukkig weet ik inmiddels wel dat elke keer dat ik een herbeleving aanpakte dit specifieke punt ook daadwerkelijk met therapie heb kunnen wegwerken. Dat de algehele spanning in mijn lijf na weggewerkt onderwerp minder wordt en dat ik dus blijkbaar wel op de goede weg zit.
Maar het maakt de drempel om het weer aan te kaarten gewoon niet minder helaas. Dat blijft echt lastig en ik ben alweer aan het bedenken hoe ik met zo min mogelijk woorden dit kenbaar kan maken. Wat ik doe als de behandelaar me niet gelooft etc..
Gelukkig zie ik een patroon hier.
Doubt kills more dreams than failure ever will
donderdag 12 januari 2017 om 20:08
Och VivaFleur wat naar dat je je zo rot gevoeld hebt in het weekend en daarna
Knap dat je het toch kenbaar hebt weten te maken richting je behandelaar en dat je zo snel dan terecht kunt Lijkt me heftig hoor
Wel fijn om te lezen dat je merkt dat de therapie helpt, voor zowel je lichaam als hoofd. Dat geeft wel een klein beetje vertrouwen en hoop voor mij.. en dat je de patronen ziet. Hoe naar ze ook zijn en hardnekkig, knap hoe je het allemaal aangaat VivaFleur!
En als je nog op iets wilt reageren van langer geleden mag dat ook he? En als je nergens op reageert, is dat ook prima. Zoals je zelf hier wel gelezen hebt, mag het blijkbaar allemaal
Knap dat je het toch kenbaar hebt weten te maken richting je behandelaar en dat je zo snel dan terecht kunt Lijkt me heftig hoor
Wel fijn om te lezen dat je merkt dat de therapie helpt, voor zowel je lichaam als hoofd. Dat geeft wel een klein beetje vertrouwen en hoop voor mij.. en dat je de patronen ziet. Hoe naar ze ook zijn en hardnekkig, knap hoe je het allemaal aangaat VivaFleur!
En als je nog op iets wilt reageren van langer geleden mag dat ook he? En als je nergens op reageert, is dat ook prima. Zoals je zelf hier wel gelezen hebt, mag het blijkbaar allemaal
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
