
Paniek door de herbelevingen - deel II
vrijdag 23 december 2016 om 22:17
Hallo allemaal,
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar deel 2. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar het vorige topic:
Paniek door de herbelevingen
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar deel 2. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar het vorige topic:
Paniek door de herbelevingen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 11:01
Goedemorgen Hanke
Fijn zo'n vriendin
Snowfall goedemorgen!
Mooi wat je zegt, dat verwarring goed is omdat het eerst automatisme was... geeft stof tot nadenken.
Bedankt voor je lieve woorden
Ontbijt met vreemde man en schoonzus zitten erop
Nu maar even uitwaaien en filmpje en dan rest van familie opwachten...
M'n schoonmoeder is heel druk, maar fijn dat ze er kan zijn voor vriend en ook fijn dat ze rond 8 uur weer ergens anders naar toe moeten
Dat is te overzien!
Ik heb gisteren wat te lang gewandeld nu een hele dikke blaar
Fijne eerste kerstdag allemaal
Fijn zo'n vriendin
Snowfall goedemorgen!
Mooi wat je zegt, dat verwarring goed is omdat het eerst automatisme was... geeft stof tot nadenken.
Bedankt voor je lieve woorden
Ontbijt met vreemde man en schoonzus zitten erop
Nu maar even uitwaaien en filmpje en dan rest van familie opwachten...
M'n schoonmoeder is heel druk, maar fijn dat ze er kan zijn voor vriend en ook fijn dat ze rond 8 uur weer ergens anders naar toe moeten
Dat is te overzien!
Ik heb gisteren wat te lang gewandeld nu een hele dikke blaar
Fijne eerste kerstdag allemaal
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 11:36
Fijne eerste kerstdag, allemaal!
Ik lees dat veel niet zo goed of in ieder geval niet zo lang geslapen hebben. Ik hoop dat er voor jullie nog een dutje op het programma staat.
Pruttel, is alleen de lijst zelf kapot of zijn de foto's zelf ook beschadigd? Dat zou jammer zijn. Balen trouwens dat je zo wakker moest worden; je had vast iets anders gehoopt na de drukke dagen in je winkel. Uitslapen enzo
Hanke, wat fijn dat het koorlid je zo goed kon helpen. Eenvoudig, maar effectief, en daardoor mooi. Ik hoop dat je een fijn bezoek hebt bij je vriendin. Niksig contact met familie is misschien niet ideaal, maar sommige families krijgen gelijk slaande ruzie als het wél ergens over gaat. Dan is oppervlakkig contact misschien toch gezelliger.
EV, wat goed dat je er op uit bent gegaan! Zo laad je je batterijen op en voel je je tegelijkertijd onderdeel van een groep. Extra goed dat je het gedaan hebt gister in het rotweer. (Ik zou gelijk afhaken als het regende en ik niets afgesproken had; ik kan een voorbeeld aan je nemen.)
Knuffel, wat fijn dat het gisteren zo goed ging! Ik zou ook moeite hebben met iemand die teveel dronk, hoor, vind ik ook niet fijn. Daarom kwam het eigenlijk goed uit dat je schoonzus en haar vriend er waren. Ik bedoel, op een gegeven moment is het ook niet meer handig als er nóg iemand zich om die persoon bekommert. Met z'n drieën voor je vriend zorgen is gewoon teveel, dus afstand houden is prima. Uitwaaien nu gaat je als je hier in de buurt woont zeker lukken. Het waait hier heel hard. En je zult zien, daarna is het zo alweer tijd om afscheid te nemen van je gasten. Haal daarna maar iets lekker uit die ritualstas in de kast om lekker te ontspannen en bij te komen! Heb je al een plannetje bedacht om bij te komen van vandaag en je op te laden voor morgen?
Hier ook een korte nacht. Ik bleef gisteravond maar koud, dus ik viel pas laat in slaap. Vanmorgen alweer vroeg gewekt door twee buurtkatten die de kerstboodschap van verbroedering duidelijk niet begrepen hadden. Blazen en vechten vlak onder mijn slaapkamerraam, maar net te ver weg voor de spreekwoordelijke emmer water. Daarna niet meer in slaap gevallen. Lekker ontbijtje gemaakt. Ik ben al gedoucht, dus nu zit ik op de bank in mijn mooie feestoutfit in mijn joggingpak. Kopje koffie erbij, muziekje aan en een fijn boek. Straks ga ik me voorbereiden op de rest van de dag, maar da's later pas.
Ik lees dat veel niet zo goed of in ieder geval niet zo lang geslapen hebben. Ik hoop dat er voor jullie nog een dutje op het programma staat.
Pruttel, is alleen de lijst zelf kapot of zijn de foto's zelf ook beschadigd? Dat zou jammer zijn. Balen trouwens dat je zo wakker moest worden; je had vast iets anders gehoopt na de drukke dagen in je winkel. Uitslapen enzo
Hanke, wat fijn dat het koorlid je zo goed kon helpen. Eenvoudig, maar effectief, en daardoor mooi. Ik hoop dat je een fijn bezoek hebt bij je vriendin. Niksig contact met familie is misschien niet ideaal, maar sommige families krijgen gelijk slaande ruzie als het wél ergens over gaat. Dan is oppervlakkig contact misschien toch gezelliger.
EV, wat goed dat je er op uit bent gegaan! Zo laad je je batterijen op en voel je je tegelijkertijd onderdeel van een groep. Extra goed dat je het gedaan hebt gister in het rotweer. (Ik zou gelijk afhaken als het regende en ik niets afgesproken had; ik kan een voorbeeld aan je nemen.)
Knuffel, wat fijn dat het gisteren zo goed ging! Ik zou ook moeite hebben met iemand die teveel dronk, hoor, vind ik ook niet fijn. Daarom kwam het eigenlijk goed uit dat je schoonzus en haar vriend er waren. Ik bedoel, op een gegeven moment is het ook niet meer handig als er nóg iemand zich om die persoon bekommert. Met z'n drieën voor je vriend zorgen is gewoon teveel, dus afstand houden is prima. Uitwaaien nu gaat je als je hier in de buurt woont zeker lukken. Het waait hier heel hard. En je zult zien, daarna is het zo alweer tijd om afscheid te nemen van je gasten. Haal daarna maar iets lekker uit die ritualstas in de kast om lekker te ontspannen en bij te komen! Heb je al een plannetje bedacht om bij te komen van vandaag en je op te laden voor morgen?
Hier ook een korte nacht. Ik bleef gisteravond maar koud, dus ik viel pas laat in slaap. Vanmorgen alweer vroeg gewekt door twee buurtkatten die de kerstboodschap van verbroedering duidelijk niet begrepen hadden. Blazen en vechten vlak onder mijn slaapkamerraam, maar net te ver weg voor de spreekwoordelijke emmer water. Daarna niet meer in slaap gevallen. Lekker ontbijtje gemaakt. Ik ben al gedoucht, dus nu zit ik op de bank in mijn mooie feestoutfit in mijn joggingpak. Kopje koffie erbij, muziekje aan en een fijn boek. Straks ga ik me voorbereiden op de rest van de dag, maar da's later pas.
zondag 25 december 2016 om 12:16
Tobbert dat klinkt als een goed begin van de dag Heerlijk zo op te starten! Ik wens je een mooie dag, hoop dat je 'm goed doorkomt Het waait hier ook flink haha was wel even lekker! Nu de middag doorkomen, dat wordt wel het meest lastige stukje even.. en de zenuwen voor morgen spelen ook al flink op. Morgen doe ik weer een net jurkje aan, vandaag heb ik een feestelijke kerstjurk aan
Volgens mij kom je er via deze link:
https://m.nl.aliexpress.c ... 2114.48010208.4.47.gFhQrk
En vanavond ga ik, denk ik, een film kijken om te ontspannen en te beseffen dat morgen ook weer over gaat en ik mijn vader best aan kan... en m'n stiefmoeder (die nog steeds boos is omdat ik niet met dr gewinkeld heb)...
De mensen waar we gisteren aten hadden het allemaal zo goed voor elkaar: 3 soorten bestek (voor de 3 gangen), tafel gedekt met naamkaartjes, zelfgemaakt voor en nagerecht, kerstboom zoals je in een tijdschrift zou vinden, etc.. Ben ik best wel onzeker van geworden, want dat heb ik vandaag en morgen allemaal niet.. Zou me er niet druk om moeten maken, maar m'n maag kromp wel ff ineen..
Volgens mij kom je er via deze link:
https://m.nl.aliexpress.c ... 2114.48010208.4.47.gFhQrk
En vanavond ga ik, denk ik, een film kijken om te ontspannen en te beseffen dat morgen ook weer over gaat en ik mijn vader best aan kan... en m'n stiefmoeder (die nog steeds boos is omdat ik niet met dr gewinkeld heb)...
De mensen waar we gisteren aten hadden het allemaal zo goed voor elkaar: 3 soorten bestek (voor de 3 gangen), tafel gedekt met naamkaartjes, zelfgemaakt voor en nagerecht, kerstboom zoals je in een tijdschrift zou vinden, etc.. Ben ik best wel onzeker van geworden, want dat heb ik vandaag en morgen allemaal niet.. Zou me er niet druk om moeten maken, maar m'n maag kromp wel ff ineen..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 12:18
quote:MevrouwJack schreef op 25 december 2016 @ 11:36:
[...]
Fijne dag lieverd!
ik heb het er subtiel neergezet maar de oplettende lezer snapt 'm
Jij ook een hele fijne dag! Had je gisteren nog zo'n mooie dag, wat je een boost gegeven heeft voor vandaag, ook al ben je niet zo fit?
[...]
Fijne dag lieverd!
ik heb het er subtiel neergezet maar de oplettende lezer snapt 'm
Jij ook een hele fijne dag! Had je gisteren nog zo'n mooie dag, wat je een boost gegeven heeft voor vandaag, ook al ben je niet zo fit?
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 12:18
quote:dagdroomster schreef op 25 december 2016 @ 12:06:
Kaarsje brandt hier voor jou lieve Knuffel, en voor jullie allemaal.
Wat super lief
Ik heb ook een paar kaarsjes aan voor iedereen die ik gelezen heb
Kaarsje brandt hier voor jou lieve Knuffel, en voor jullie allemaal.
Wat super lief
Ik heb ook een paar kaarsjes aan voor iedereen die ik gelezen heb
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.

zondag 25 december 2016 om 12:54
quote:hanke321 schreef op 25 december 2016 @ 01:26:
Ik vroeg aan een hele goede vriendin hoe het kan dat ik niet compleet hersteld ben van cptss. En eigenlijk zeiden we tegelijkertijd dat die eenzaamheid waar ik het net over had een bepalende factor daarvoor is.
De veerkracht die je hebt als kind heeft te maken met je ' adopteerbaarheid'. Mensen die je laten weten dat je er toe doet. Dat kan een buurvrouw zijn bij wie je altijd welkom bent of een juf die jou in haar hart gesloten heeft.
Bij mij werd zodra het er op leek dat ik met anderen een band aanging, dat gesaboteerd, kapotgemaakt. En was ik alleen.
Werd dat door anderen kapot gemaakt? Of door jezelf? Ik ben bijvoorbeeld een kei in relaties saboteren voor mezelf. Dan ben ik de ander te snel af, als het ware. Wat natuurlijk niet klopt, want ik kan niet voor de ander denken.
Dat gemis van wat je vroeger en nu niet hebt, doet meer pijn als je ziet dat anderen het wel hebben. Ook al is het een film. Ik kan soms snikken bij een comedyserie omdat de gezinsleden iets liefs voor elkaar doen of iets liefs zeggen. Ik voel me dan een aansteller, maar het doet gewoon even pijn dan. Ik vergelijk het ook met een litteken dat af en toe jeukt. Een litteken kun je dan insmeren met zalf of je kunt bepaalde bewegingen even laten, omdat die pijn doen. Maar verdriet lijkt weg te moeten gestopt. Waarom? Misschien maar eens verzinnen op welke manier je daar zalf op kan smeren...
Ik vroeg aan een hele goede vriendin hoe het kan dat ik niet compleet hersteld ben van cptss. En eigenlijk zeiden we tegelijkertijd dat die eenzaamheid waar ik het net over had een bepalende factor daarvoor is.
De veerkracht die je hebt als kind heeft te maken met je ' adopteerbaarheid'. Mensen die je laten weten dat je er toe doet. Dat kan een buurvrouw zijn bij wie je altijd welkom bent of een juf die jou in haar hart gesloten heeft.
Bij mij werd zodra het er op leek dat ik met anderen een band aanging, dat gesaboteerd, kapotgemaakt. En was ik alleen.
Werd dat door anderen kapot gemaakt? Of door jezelf? Ik ben bijvoorbeeld een kei in relaties saboteren voor mezelf. Dan ben ik de ander te snel af, als het ware. Wat natuurlijk niet klopt, want ik kan niet voor de ander denken.
Dat gemis van wat je vroeger en nu niet hebt, doet meer pijn als je ziet dat anderen het wel hebben. Ook al is het een film. Ik kan soms snikken bij een comedyserie omdat de gezinsleden iets liefs voor elkaar doen of iets liefs zeggen. Ik voel me dan een aansteller, maar het doet gewoon even pijn dan. Ik vergelijk het ook met een litteken dat af en toe jeukt. Een litteken kun je dan insmeren met zalf of je kunt bepaalde bewegingen even laten, omdat die pijn doen. Maar verdriet lijkt weg te moeten gestopt. Waarom? Misschien maar eens verzinnen op welke manier je daar zalf op kan smeren...

zondag 25 december 2016 om 13:03
Bijgelezen!
Ik zit lekker nog in pyjama. Ik ben een beetje aan het opruimen vandaag. Na de jaarswisseling wil ik ruimte op mijn bureau hebben voor een vaasje met een paar bloemen. Nu past dat niet. Wel lekker om op te ruimen. En heerlijk dat vriend en ik geen enkele verplichting hebben qua bezoek. Al het lekkere eten dat is gehaald, mogen we allemaal zelf opmaken!
Ik zit lekker nog in pyjama. Ik ben een beetje aan het opruimen vandaag. Na de jaarswisseling wil ik ruimte op mijn bureau hebben voor een vaasje met een paar bloemen. Nu past dat niet. Wel lekker om op te ruimen. En heerlijk dat vriend en ik geen enkele verplichting hebben qua bezoek. Al het lekkere eten dat is gehaald, mogen we allemaal zelf opmaken!
zondag 25 december 2016 om 13:25
quote:Snowfall schreef op 25 december 2016 @ 12:54:
[...]
Maar verdriet lijkt weg te moeten gestopt. Waarom? Misschien maar eens verzinnen op welke manier je daar zalf op kan smeren...
Daar wil ik liever niet over nadenken inderdaad, omdat het verdriet weg moet blijven...
Wat er vannacht gebeurde, mag eigenlijk niet.. wat heeft het voor zin?
Er verandert niks door. Ik heb er totaal geen invloed op, alleen op mijn leven nu..
Dus daar moet ik keihard voor werken, om daar tenminste nog iets goed van te maken...
Je dag klinkt goed Snow, lekker van genieten!
[...]
Maar verdriet lijkt weg te moeten gestopt. Waarom? Misschien maar eens verzinnen op welke manier je daar zalf op kan smeren...
Daar wil ik liever niet over nadenken inderdaad, omdat het verdriet weg moet blijven...
Wat er vannacht gebeurde, mag eigenlijk niet.. wat heeft het voor zin?
Er verandert niks door. Ik heb er totaal geen invloed op, alleen op mijn leven nu..
Dus daar moet ik keihard voor werken, om daar tenminste nog iets goed van te maken...
Je dag klinkt goed Snow, lekker van genieten!
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.

zondag 25 december 2016 om 13:37
Wat is de functie dan van verdriet? Als het er niet zou mogen zijn...
Volgens http://lifehacking.nl/per ... s/de-functie-van-emoties/ is de functie van verdriet de pijn te voelen van een ongewenste situatie en deze dan te kunnen loslaten. Hier staan ook wat andere functies van verdriet: http://socialevrijheid.nl ... -verdriet-af-stappenplan/ Dat verdriet je leert dat je kwetsbaar mag zijn bijvoorbeeld.
Als ik heel verdrietig ben en het lijkt of het gevoel weken aan me blijft plakken, lees ik wel eens wat op de site van Daan Westerink, zij is rouwdeskundige. Het verdriet wat ik voel is dan ook een soort rouw. Rouw om de jeugd die er niet heeft mogen zijn.
Volgens http://lifehacking.nl/per ... s/de-functie-van-emoties/ is de functie van verdriet de pijn te voelen van een ongewenste situatie en deze dan te kunnen loslaten. Hier staan ook wat andere functies van verdriet: http://socialevrijheid.nl ... -verdriet-af-stappenplan/ Dat verdriet je leert dat je kwetsbaar mag zijn bijvoorbeeld.
Als ik heel verdrietig ben en het lijkt of het gevoel weken aan me blijft plakken, lees ik wel eens wat op de site van Daan Westerink, zij is rouwdeskundige. Het verdriet wat ik voel is dan ook een soort rouw. Rouw om de jeugd die er niet heeft mogen zijn.
zondag 25 december 2016 om 13:38
Hier een innerlijke aardverschuiving. Ga niet vandaag maar morgen naar sibling heb ik besloten. Vandaag ga ik naar mijn emotionele familie.
In antwoird op wat je schreef Tobbert, dat niksige in contact met sibling gaat verder dan wat je je bij het woord voorstelt normaal gesproken. Ik voel me in de dynamiek die dan speelt een aanhangsel dat meedraait.
Het is een bevreemdend gevoel. Wie ik in wezen ben wordt niet gezien. Wat ik ook probeer in de communicatie, het komt niet aan.
Voorheen ging ik dan investeren in de ander. Maar daarin raak ik zo mezelf kwijt...eenmaal thuis daarna ben ik kapot. Ik voel me dan verweesd. Boos. Wrokkig. Gevloerd wb energie en het kost zo een halve tot hele week om mezelf weer te zien en naar mijn behoeften te kunnen handelen. Ik schiet weer in wantrouwen en in de overtuiging niet loveble te zijn. Terwijl mijn nabije vrienden jaren/decennia al close met me zijn.
In antwoird op wat je schreef Tobbert, dat niksige in contact met sibling gaat verder dan wat je je bij het woord voorstelt normaal gesproken. Ik voel me in de dynamiek die dan speelt een aanhangsel dat meedraait.
Het is een bevreemdend gevoel. Wie ik in wezen ben wordt niet gezien. Wat ik ook probeer in de communicatie, het komt niet aan.
Voorheen ging ik dan investeren in de ander. Maar daarin raak ik zo mezelf kwijt...eenmaal thuis daarna ben ik kapot. Ik voel me dan verweesd. Boos. Wrokkig. Gevloerd wb energie en het kost zo een halve tot hele week om mezelf weer te zien en naar mijn behoeften te kunnen handelen. Ik schiet weer in wantrouwen en in de overtuiging niet loveble te zijn. Terwijl mijn nabije vrienden jaren/decennia al close met me zijn.
zondag 25 december 2016 om 13:40
quote:Knuffelbeertjes schreef op 25 december 2016 @ 12:16:
De mensen waar we gisteren aten hadden het allemaal zo goed voor elkaar: 3 soorten bestek (voor de 3 gangen), tafel gedekt met naamkaartjes, zelfgemaakt voor en nagerecht, kerstboom zoals je in een tijdschrift zou vinden, etc.. Ben ik best wel onzeker van geworden, want dat heb ik vandaag en morgen allemaal niet.. Zou me er niet druk om moeten maken, maar m'n maag kromp wel ff ineen..
Herkenbaar Straks kerst bij mijn ouders: ik ga mijn moeder helpen met koken, mijn vader loopt chronisch in de weg, heeft overal een mening over terwijl hij net een ei kan bakken. Gaat dan kerstversiering maken, in de keuken "want dat is zo gezellig". Moppert dan over ruimtegebrek omdat we zo rommelig werken. Biedt aan af te wassen, mijn moeder zucht, ik kiep hem de keuken uit. Vader pissig.
Dan komt de rest van de familie, chaos all around. Eten lukt meestal goed, toch klaagt tante over wat ze niet mag eten. Er gaat iemand huilen om willekeurige reden (eerder is het geen kerst geweest). De pater familias houdt een speech en iedereen houdt zijn hart vast want soms zitten er wel wat min of meer verborgen sneren in. Of zijn Christelijke achtergrond speelt op en iedereen heeft ineens behoefte aan stukje lezen uit de bijbel. Daarna komen de kaas en het zoete dessert op tafel en eet iedereen tot hij niet meer kan. Op de valreep brandt nog iemand een gat in zijn overhemd door de mooie maar onpraktische kaarsen op tafel. Inmiddels is de kerstboom donker want de kaarsjes zijn op. Afwassen waarbij we allemaal hopen dat er niks sneuvelt wegens teveel wijn. En zo rond een uur of 11 zoekt iedereen volgegeten en enigszins opgelucht zijn huis weer op.
Modelkerst, mwahhh
De mensen waar we gisteren aten hadden het allemaal zo goed voor elkaar: 3 soorten bestek (voor de 3 gangen), tafel gedekt met naamkaartjes, zelfgemaakt voor en nagerecht, kerstboom zoals je in een tijdschrift zou vinden, etc.. Ben ik best wel onzeker van geworden, want dat heb ik vandaag en morgen allemaal niet.. Zou me er niet druk om moeten maken, maar m'n maag kromp wel ff ineen..
Herkenbaar Straks kerst bij mijn ouders: ik ga mijn moeder helpen met koken, mijn vader loopt chronisch in de weg, heeft overal een mening over terwijl hij net een ei kan bakken. Gaat dan kerstversiering maken, in de keuken "want dat is zo gezellig". Moppert dan over ruimtegebrek omdat we zo rommelig werken. Biedt aan af te wassen, mijn moeder zucht, ik kiep hem de keuken uit. Vader pissig.
Dan komt de rest van de familie, chaos all around. Eten lukt meestal goed, toch klaagt tante over wat ze niet mag eten. Er gaat iemand huilen om willekeurige reden (eerder is het geen kerst geweest). De pater familias houdt een speech en iedereen houdt zijn hart vast want soms zitten er wel wat min of meer verborgen sneren in. Of zijn Christelijke achtergrond speelt op en iedereen heeft ineens behoefte aan stukje lezen uit de bijbel. Daarna komen de kaas en het zoete dessert op tafel en eet iedereen tot hij niet meer kan. Op de valreep brandt nog iemand een gat in zijn overhemd door de mooie maar onpraktische kaarsen op tafel. Inmiddels is de kerstboom donker want de kaarsjes zijn op. Afwassen waarbij we allemaal hopen dat er niks sneuvelt wegens teveel wijn. En zo rond een uur of 11 zoekt iedereen volgegeten en enigszins opgelucht zijn huis weer op.
Modelkerst, mwahhh
Tjezus, wat vals
zondag 25 december 2016 om 13:42
quote:Knuffelbeertjes schreef op 25 december 2016 @ 12:18:
[...]
ik heb het er subtiel neergezet maar de oplettende lezer snapt 'm
Jij ook een hele fijne dag! Had je gisteren nog zo'n mooie dag, wat je een boost gegeven heeft voor vandaag, ook al ben je niet zo fit?Ja het gaat wel redelijk hoor, Fysiek door ziekte niet echt briljant maar dat ben ik inmiddels wel gewend. Verder voel ik me wel goed. Geen enkel kerstgevoel, heb nog niet eens bedacht wat ik ga aantrekken. Bij ons is het wel gebruikelijk dat je een beetje je best doet, hoewel in je joggingpak komen ook helemaal prima is dus ik kan alle kanten op
[...]
ik heb het er subtiel neergezet maar de oplettende lezer snapt 'm
Jij ook een hele fijne dag! Had je gisteren nog zo'n mooie dag, wat je een boost gegeven heeft voor vandaag, ook al ben je niet zo fit?Ja het gaat wel redelijk hoor, Fysiek door ziekte niet echt briljant maar dat ben ik inmiddels wel gewend. Verder voel ik me wel goed. Geen enkel kerstgevoel, heb nog niet eens bedacht wat ik ga aantrekken. Bij ons is het wel gebruikelijk dat je een beetje je best doet, hoewel in je joggingpak komen ook helemaal prima is dus ik kan alle kanten op
Tjezus, wat vals
zondag 25 december 2016 om 13:54
Snowfal het lag niet aan wie ik ben. Mijn moeder saboteerde bewust. Buren, familie, viendinnetjes. Typisch een gesloten gezin. Dus emotioneel geïsoleerd.
Daardoor werd ik in mijn manier van aandacht vragen typisch en dat stootte af. Maar dat kwam niet uit mij. Dat was het gif vsn het pesten en de verwaarlozing van mij ma.
Daardoor werd ik in mijn manier van aandacht vragen typisch en dat stootte af. Maar dat kwam niet uit mij. Dat was het gif vsn het pesten en de verwaarlozing van mij ma.
zondag 25 december 2016 om 14:00
Maar voor mij dus eerste kerstdag a la Hanke.
Net bij vriendin geweest die mantelzorgt en fijn er te zijn, bij te kletsen en haar man met hersenletsel tegengas te geven. We hebben het over seksisme en ouderwetse katholieke man-vrouw beelden gehad
Straks naar hartsvriendin en diens gezin . Ik waai aan, en kijk hoe het loopt. Ik verwacht dat ik rond etenstijd weer naar huis ga. Ben ik de maaltijden op mezelf. En dat is voor mij ok. Wow.
Net bij vriendin geweest die mantelzorgt en fijn er te zijn, bij te kletsen en haar man met hersenletsel tegengas te geven. We hebben het over seksisme en ouderwetse katholieke man-vrouw beelden gehad
Straks naar hartsvriendin en diens gezin . Ik waai aan, en kijk hoe het loopt. Ik verwacht dat ik rond etenstijd weer naar huis ga. Ben ik de maaltijden op mezelf. En dat is voor mij ok. Wow.
zondag 25 december 2016 om 14:08
quote:MevrouwJack schreef op 25 december 2016 @ 13:40:
[...]
Herkenbaar Straks kerst bij mijn ouders: ik ga mijn moeder helpen met koken, mijn vader loopt chronisch in de weg, heeft overal een mening over terwijl hij net een ei kan bakken. Gaat dan kerstversiering maken, in de keuken "want dat is zo gezellig". Moppert dan over ruimtegebrek omdat we zo rommelig werken. Biedt aan af te wassen, mijn moeder zucht, ik kiep hem de keuken uit. Vader pissig.
Dan komt de rest van de familie, chaos all around. Eten lukt meestal goed, toch klaagt tante over wat ze niet mag eten. Er gaat iemand huilen om willekeurige reden (eerder is het geen kerst geweest). De pater familias houdt een speech en iedereen houdt zijn hart vast want soms zitten er wel wat min of meer verborgen sneren in. Of zijn Christelijke achtergrond speelt op en iedereen heeft ineens behoefte aan stukje lezen uit de bijbel. Daarna komen de kaas en het zoete dessert op tafel en eet iedereen tot hij niet meer kan. Op de valreep brandt nog iemand een gat in zijn overhemd door de mooie maar onpraktische kaarsen op tafel. Inmiddels is de kerstboom donker want de kaarsjes zijn op. Afwassen waarbij we allemaal hopen dat er niks sneuvelt wegens teveel wijn. En zo rond een uur of 11 zoekt iedereen volgegeten en enigszins opgelucht zijn huis weer op.
Modelkerst, mwahhh Klinkt als een kerstfilm. Een komedie. Als je er naar kijkt. Hoe het is om er in te zitten... Klinkt iig alsof je het kan hanteren
[...]
Herkenbaar Straks kerst bij mijn ouders: ik ga mijn moeder helpen met koken, mijn vader loopt chronisch in de weg, heeft overal een mening over terwijl hij net een ei kan bakken. Gaat dan kerstversiering maken, in de keuken "want dat is zo gezellig". Moppert dan over ruimtegebrek omdat we zo rommelig werken. Biedt aan af te wassen, mijn moeder zucht, ik kiep hem de keuken uit. Vader pissig.
Dan komt de rest van de familie, chaos all around. Eten lukt meestal goed, toch klaagt tante over wat ze niet mag eten. Er gaat iemand huilen om willekeurige reden (eerder is het geen kerst geweest). De pater familias houdt een speech en iedereen houdt zijn hart vast want soms zitten er wel wat min of meer verborgen sneren in. Of zijn Christelijke achtergrond speelt op en iedereen heeft ineens behoefte aan stukje lezen uit de bijbel. Daarna komen de kaas en het zoete dessert op tafel en eet iedereen tot hij niet meer kan. Op de valreep brandt nog iemand een gat in zijn overhemd door de mooie maar onpraktische kaarsen op tafel. Inmiddels is de kerstboom donker want de kaarsjes zijn op. Afwassen waarbij we allemaal hopen dat er niks sneuvelt wegens teveel wijn. En zo rond een uur of 11 zoekt iedereen volgegeten en enigszins opgelucht zijn huis weer op.
Modelkerst, mwahhh Klinkt als een kerstfilm. Een komedie. Als je er naar kijkt. Hoe het is om er in te zitten... Klinkt iig alsof je het kan hanteren


zondag 25 december 2016 om 15:17
Hier eerste deel van de kerst erop zitten. Nu anderhalf uur rijden naar deel 2.
Was heel gezellig en leuk. Lekker gegeten en gekletst. Niet filmwaardig, want niks gebeurd wat voor anderen interessant is om naar te kijken
Mijn kerstoutfit is spijkerbroek. Leuke trui en gympen. Afgelopen dagen zoveel gelopen dat mijn voeten ook kerst hebben. Bij deel twee van de kerst doe ik pantoffels aan! Heb wel mijn haar gekamd
Allemaal: hang in there. eerste kerstdag is al voor de helft om en t gaat goed toch!!
Was heel gezellig en leuk. Lekker gegeten en gekletst. Niet filmwaardig, want niks gebeurd wat voor anderen interessant is om naar te kijken
Mijn kerstoutfit is spijkerbroek. Leuke trui en gympen. Afgelopen dagen zoveel gelopen dat mijn voeten ook kerst hebben. Bij deel twee van de kerst doe ik pantoffels aan! Heb wel mijn haar gekamd
Allemaal: hang in there. eerste kerstdag is al voor de helft om en t gaat goed toch!!

zondag 25 december 2016 om 16:54
Wij vertrekken zo naar schoonmoeder om dat te gourmetten. Het is voor het eerst in de ruim 13 jaar dat man en ik samen zijn dat we naar mijn schoonmoeder gaan met kerst, ik ben stikzenuwachtig. Man en kids hebben er zin in, dus we maken er wat van.
Jij ook succes en hopelijk toch ook fijne momenten knuffel! En het leest als een kerstfilm inderdaad mevrouwjack, hopelijk is het wel een beetje fijn allemaal!
Kerst, ook voor je voetjes, geniet ervan pruttel.
Hanke wat fijn dat je eerste kerstdag zo naar je eigen gevoel kunt inrichten, geniet van de warmte bij je vriendin.
EV ik hoop dat jij ook een fijne dag hebt.
Hele dikke kerstknuffel voor jullie allen
Jij ook succes en hopelijk toch ook fijne momenten knuffel! En het leest als een kerstfilm inderdaad mevrouwjack, hopelijk is het wel een beetje fijn allemaal!
Kerst, ook voor je voetjes, geniet ervan pruttel.
Hanke wat fijn dat je eerste kerstdag zo naar je eigen gevoel kunt inrichten, geniet van de warmte bij je vriendin.
EV ik hoop dat jij ook een fijne dag hebt.
Hele dikke kerstknuffel voor jullie allen


zondag 25 december 2016 om 20:46
Zo, het zit er alweer op, kerstdag één gehad, nummer 2 staat voor de deur.
Maar vandaag ging het goed! Echt goed..
Ik ben enorm kapot nu, helemaal afgepeigerd.
Maar het is me gelukt om bij mezelf te blijven!
Om niet in valkuilen te trappen, om niet me woorden in de mond te laten leggen...
En niemand heeft me afgewezen, ....
Mijn schoonmoeder blijkt zelfs zelf meer moeite met onze miskraam te hebben,
dan wij verwacht hadden.
Tegenover ons, daar kijken wij schuin op uit, hebben buren net een dochter gekregen.
Hele tuin versierd, al een week lang.
Fantastisch voor hen.
Maar schoonmoeder vond het moeilijk, confronterend..
Ik vertelde haar over de kerstbal en ze was ontroerd.
Was echt ongelooflijk om mee te maken, dat het ook zo kan...
Dat er begrip is voor ons verdriet....
Met het drinken verzorgen en de hapjes.
En daarna al het eten.
Heb ik vriend een paar keer gevraagd me te helpen.
Wat hij heel fijn vond.
Dat hij wist wat ik wilde, dat ik dat 'gewoon' benoemde.
Ik had aan vreemde man eerlijk verteld dat ik onzeker geworden was,
door gisteravond, waar we toen op visite waren.
En hoe gelikt alles was.
En hij zei; 'Knuffelbeertjes, ik ken maar weinig mensen van jullie leeftijd,
die het zo goed voor elkaar hebben als jullie.
Als je dan ook nog zo gek ging doen als die mensen gisteren,
werd de drempel om hier te komen wel erg groot.
Ik ben blij dat je dit eerlijk zegt.'
En vanavond na het eten zei hij, hoe lekker hij het had gevonden.
Echt heel lief...
Maar denk ook wel dat het misschien te maken heeft met hoe ik mij opgesteld heb...
Best wel kwetsbaar,
had deze uitwerking nooit verwacht...
Positief verrast
Jullie leren mij wel een hele mooie kant van dingen zien...
Door wat jullie schrijven, en hoe jullie denken over dingen,
dat helpt mij om wat milder te kijken...
Tegenover mezelf, tegenover mijn omgeving...
Ik heb zo de 'kijk mij perfect zijn' schijn opgehouden,
mezelf dat verplicht....
Om nog iets van mijn leven te kunnen/mogen maken,
om nog iets van mijn verleden in het heden goed te maken...
Maar nu dat idee wat verandert,
verandert mijn kijk op heel veel dingen...
Gedachten zijn woest, echt heel woest..
Dat maakt het heel moeilijk,
en verdrietig..
Want na zo'n dag als dit, en dit positieve bericht,
zit er nog een enorm grote drang in mij.
Die zichzelf kapot wil snijden, die het hier helemaal niet mee eens is..
die blijft schreeuwen: hoe denk je dat je moeder er nu bij zit?!
Waar denk je mee bezig te zijn?!
Ja, dat maakt het wel moeilijk...
maar de ervaringen vandaag, ik kan niet ontkennen dat het enorm fijn was
en is...
Het maakt de verwarring compleet..
Sorry voor mijn vage verhaal hoor.
Ik ga nu nog fijn op jullie reageren
Ik hoop dat jullie (ook) een mooie eerste kerstdag ervaren hebben.
Mijn kaarsjes branden alweer
Maar vandaag ging het goed! Echt goed..
Ik ben enorm kapot nu, helemaal afgepeigerd.
Maar het is me gelukt om bij mezelf te blijven!
Om niet in valkuilen te trappen, om niet me woorden in de mond te laten leggen...
En niemand heeft me afgewezen, ....
Mijn schoonmoeder blijkt zelfs zelf meer moeite met onze miskraam te hebben,
dan wij verwacht hadden.
Tegenover ons, daar kijken wij schuin op uit, hebben buren net een dochter gekregen.
Hele tuin versierd, al een week lang.
Fantastisch voor hen.
Maar schoonmoeder vond het moeilijk, confronterend..
Ik vertelde haar over de kerstbal en ze was ontroerd.
Was echt ongelooflijk om mee te maken, dat het ook zo kan...
Dat er begrip is voor ons verdriet....
Met het drinken verzorgen en de hapjes.
En daarna al het eten.
Heb ik vriend een paar keer gevraagd me te helpen.
Wat hij heel fijn vond.
Dat hij wist wat ik wilde, dat ik dat 'gewoon' benoemde.
Ik had aan vreemde man eerlijk verteld dat ik onzeker geworden was,
door gisteravond, waar we toen op visite waren.
En hoe gelikt alles was.
En hij zei; 'Knuffelbeertjes, ik ken maar weinig mensen van jullie leeftijd,
die het zo goed voor elkaar hebben als jullie.
Als je dan ook nog zo gek ging doen als die mensen gisteren,
werd de drempel om hier te komen wel erg groot.
Ik ben blij dat je dit eerlijk zegt.'
En vanavond na het eten zei hij, hoe lekker hij het had gevonden.
Echt heel lief...
Maar denk ook wel dat het misschien te maken heeft met hoe ik mij opgesteld heb...
Best wel kwetsbaar,
had deze uitwerking nooit verwacht...
Positief verrast
Jullie leren mij wel een hele mooie kant van dingen zien...
Door wat jullie schrijven, en hoe jullie denken over dingen,
dat helpt mij om wat milder te kijken...
Tegenover mezelf, tegenover mijn omgeving...
Ik heb zo de 'kijk mij perfect zijn' schijn opgehouden,
mezelf dat verplicht....
Om nog iets van mijn leven te kunnen/mogen maken,
om nog iets van mijn verleden in het heden goed te maken...
Maar nu dat idee wat verandert,
verandert mijn kijk op heel veel dingen...
Gedachten zijn woest, echt heel woest..
Dat maakt het heel moeilijk,
en verdrietig..
Want na zo'n dag als dit, en dit positieve bericht,
zit er nog een enorm grote drang in mij.
Die zichzelf kapot wil snijden, die het hier helemaal niet mee eens is..
die blijft schreeuwen: hoe denk je dat je moeder er nu bij zit?!
Waar denk je mee bezig te zijn?!
Ja, dat maakt het wel moeilijk...
maar de ervaringen vandaag, ik kan niet ontkennen dat het enorm fijn was
en is...
Het maakt de verwarring compleet..
Sorry voor mijn vage verhaal hoor.
Ik ga nu nog fijn op jullie reageren
Ik hoop dat jullie (ook) een mooie eerste kerstdag ervaren hebben.
Mijn kaarsjes branden alweer
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 25 december 2016 om 20:50
quote:Snowfall schreef op 25 december 2016 @ 13:37:
Wat is de functie dan van verdriet? Als het er niet zou mogen zijn...
Dat verdriet je leert dat je kwetsbaar mag zijn bijvoorbeeld.
Als ik heel verdrietig ben en het lijkt of het gevoel weken aan me blijft plakken, lees ik wel eens wat op de site van Daan Westerink, zij is rouwdeskundige. Het verdriet wat ik voel is dan ook een soort rouw. Rouw om de jeugd die er niet heeft mogen zijn.
Dat is juist mijn weerstand er tegen denk ik Snow... De gedachten zeggen: 'kwetsbaarheid zorgt ervoor dat je anderen de kans geeft je met de grond gelijk te maken. Je geeft anderen wat in handen om jou kapot te maken..'
Dat is wel wat ik heel vaak gezien heb... Mooie tip van die site!
Ik vind een nieuwe agenda ook heerlijk ha ha, die van mij begint al aardig vol te raken
Maar probeer mijn grenzen beter te bewaken!
Het hoeft niet meer zo gek Ik heb steeds minder te bewijzen....
Hoop dat je een fijne dag met vriend gehad hebt Snow
Wat is de functie dan van verdriet? Als het er niet zou mogen zijn...
Dat verdriet je leert dat je kwetsbaar mag zijn bijvoorbeeld.
Als ik heel verdrietig ben en het lijkt of het gevoel weken aan me blijft plakken, lees ik wel eens wat op de site van Daan Westerink, zij is rouwdeskundige. Het verdriet wat ik voel is dan ook een soort rouw. Rouw om de jeugd die er niet heeft mogen zijn.
Dat is juist mijn weerstand er tegen denk ik Snow... De gedachten zeggen: 'kwetsbaarheid zorgt ervoor dat je anderen de kans geeft je met de grond gelijk te maken. Je geeft anderen wat in handen om jou kapot te maken..'
Dat is wel wat ik heel vaak gezien heb... Mooie tip van die site!
Ik vind een nieuwe agenda ook heerlijk ha ha, die van mij begint al aardig vol te raken
Maar probeer mijn grenzen beter te bewaken!
Het hoeft niet meer zo gek Ik heb steeds minder te bewijzen....
Hoop dat je een fijne dag met vriend gehad hebt Snow
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.